Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

[Vikatakavi02]

Episode 106

లత, వాణీలు వేడి వేడి భోజనాన్ని అజయ్, శిరీష్ లకి వడ్డించి తర్వాత తామూ వారితో కలిసి తినటానికి కూర్చున్నారు.
శిరీష్ మళ్ళా సౌమ్య టాపిక్ ఎత్తుతాడేమోనని అజయ్ అనుకున్నా(ఆశించినా!!!), శిరీష్ అస్సలు ఆ ప్రస్తావనే తేలేదు. లతా, వాణీలతో ఎగ్జామ్స్ విషయాలు మాట్లాడసాగాడు.
ఇక వాణీ-ఎప్పట్లాగే అజయ్ ని 'అన్నయ్యా!' అంటూ ఆటపట్టించడం మొదలెట్టింది. ఐతే, అజయ్ ఆమెని అంతగా పట్టించుకోలేదీసారి.
భోజనాలయ్యాక అజయ్ వారికి వీడ్కోలు పలికి కాకినాడ బయలుదేరాడు. అతన్ని సాగనంపటానికి శిరీష్ జీప్ దాక వచ్చాడు.
అజయ్ ఇంజిన్ స్టార్ట్ చేసి, "ఓ.కే. గురూ..." అన్నాడు నవ్వుతూ.
శిరీష్ సరేనన్నట్టుగా తలూపి షేక్ హ్యాండ్ ఇస్తూ, "ప్రెషర్ ఇస్తున్నానని అనుకోకు అజయ్... ఆ అమ్మాయి గురించి — నేను చెప్పిందంతా — ఒక్కసారి ప్రశాంతంగా ఆలోచించు... మర్చిపోకు!" అన్నాడు గంభీరమైన వదనంతో.
అజయ్ వెంటనే నెర్వస్ గా అయ్యిపోయి తల దించుకున్నాడు. శిరీష్ అది గమనించి, "అజయ్... నేనెప్పుడూ నీ మంచినే కోరుకుంటన్రా...!" అన్నాడు మళ్ళా.
అజయ్ చప్పున శిరీష్ మొహంలోకి చూసి, "అఁ... గురూ! నాకు తెలీదా...!? ఈ ప్రపంచంలో నాకు అత్యంత ఆప్తుడు ఎవరైనా వున్నారంటే అది నువ్వేగా!" అన్నాడు ఒకింత ఉద్వేగంగా.
శిరీష్ సన్నగా నవ్వి అజయ్ భుజాన్ని తట్టాడు.
కొద్దిసేపు ఇద్దరూ అలా మౌనంగా వున్నాక అజయ్ మెల్లిగా తలూపుతూ మరోమారు శిరీష్ తో కరచాలనం చేసి అక్కడ్నించి వెళ్ళిపోయాడు.

★★★

సమయం రాత్రి తొమ్మిదిన్నర అయ్యింది.

లత, వాణీలు హాల్లో కూర్చుని చదువుకుంటున్నారు. శిరీష్ కూడా అక్కడే వాళ్ళకి ఎదురుగా కూర్చుని మోడల్ టెస్ట్ ఆన్సర్ షీట్స్ దిద్దుతున్నాడు.
కొంచెం సమయం గడిచాక— శిరీష్ పేపర్లను దిద్దడం ఆపి మెటికలు విరుస్తూ యధాలాపంగా అక్కా చెల్లెల్ల వైపు తల త్రిప్పాడు.
వాణీ కుర్చీలో ముందుకీ, వెనక్కీ ఊగుతూ కళ్ళుమూసుకొని తన అక్క తనకు చదవమని ఇచ్చిన కొన్ని టాపిక్స్ ని కూనిరాగంలా చదువుతోంది. ఆ ప్రక్కనే లత తల దించుకుని శ్రద్ధగా ఏదో గ్రాఫ్ ని గీస్తోంది.
శిరీష్ ఆమె వంక తదేకంగా చూసాడు.
పెళ్ళయ్యాక లతలో చాలానే మార్పు వచ్చింది. శారీరికంగా మరియు మానసికంగా...
అంతకుముందు ఎప్పుడూ గంభీరంగా వుండే ఆమె మనస్తత్వానికి శిరీష్ సాంగత్య ఫలితాన కాస్తంత ప్రశాంత చిత్తం మరియు చిలిపితనం కూడా అలవడి ఆమెను సరికొత్త లతగా తీర్చిదిద్దాయి.
పడగ్గదిలో శృంగారదేవతలా మారి తన మగడి హృదయ సింహాసనాన్ని అధీష్టించి అతని ప్రేమారాధనలోని మాధుర్యాన్ని పరిపూర్ణంగా పొందుతోంది. అతని చేతివాటానికీ, మగసిరి మహత్తుకి ఆమె పరువాలు పదునెక్కి మరింత ఆకర్షణీయతను సంతరించుకున్నాయి. అతని పొందులో అవధులు లేని అమరసౌఖ్యాలను అనుభవిస్తూ ఆనంద సాగరంలో మునిగితేలుతోందామె.
అయితే, గ్రాడ్యుయేషన్ లో అడుగుపెట్టేవరకు గర్భం దాల్చకూడదని మాత్రం ఆమె గట్టిగా తీర్మానించుకుంది. శిరీష్ కూడా ఆమె నిర్ణయాన్ని స్వాగతించాడు.
వసంతకాలపు వనదేవతలా ఆహ్లాదాన్ని కలిగించే ఆమె మోమును ఎంతసేపు చూసినా మరికాసేపు చూడాలనిపిస్తోంది శిరీష్ కి. కళ్ళకు అడ్డం పడుతున్న కురులను నిర్లక్ష్యంగా 'ఉఫ్' మంటూ పక్కకి నెట్టుతూ ఎర్రాని దొండ పెదవుల నడుమ పెన్సిల్ ని మునిపంటితో పట్టి మెల్లగా ఆడిస్తూ ఇంకాస్త వంగి తన గ్రాఫ్ ని స్పెసిమెన్ గ్రాఫ్ తో సరి చూసుకుంటోందామె.
అంతే — పంచదార కలశలు ఒకదానికొటి రాసుకుంటూ నిండుగా, కంటికి ఇంపుగా అతనికి దర్శనమిచ్చాయి. మెరూన్ కలర్ నైటీలో వూగుతూ వూరిస్తున్న వాటి పొగరుని చూస్తుంటే... ఆహా! చటుక్కున పోయి లటుక్కున నోట్లోకి తీసుకొని గుటుక్కున రసాన్ని గుటకాయించాలనే తపన మదిలో చెలరేగుతోంది.
అతని మగసిరి — నాగస్వరానికి ఆడే నాగరాజుకు మళ్ళే ఆమె చిరు కదలికలకు అనుగుణంగా మెల్లిగా లుంగీలో లేచి ఆడుతుండటంతో ఇక పేపర్ కరెక్షన్ చేయటం కష్టమని తలచి నెమ్మదిగా కుర్చీలోంచి లేచి నిల్చున్నాడు. శిరీష్ లేవటం గమనించిన లత తలెత్తి అతని వంక చూసింది. టీపాయ్ మీద పెట్టిన పేపర్లను తీసుకుని శిరీష్ బెడ్రూమ్ లోనికి వెళ్ళడం చూసి మళ్ళీ తన గ్రాఫ్ వైపుకి తలత్రిప్పింది.
అప్పుడే గదిలోంచి, "ఆ.... మ్... మేడంగారూ! అక్కడ టీపాయ్ మీద నా ఫోన్ ని మర్చిపోయాను. కాస్త తీసుకువస్తారా..?" అంటూ కేక వినపడింది వెంటనే.
"ఆ... వస్తున్నానండీ!" అంటూ చప్పున లేచి టీపాయ్ మీదున్న ఫోన్ ని అందుకుంది లత.
వాణీ కూడా శిరీష్ మాటలకు కళ్ళు తెరిచి తన అక్కని చూసింది. లత బెడ్ రూమ్ వైపు వెళ్తున్నదల్లా ఆగి వాణీవేపు చూసి, "ఆపావేఁ? చదువుకో... నేను వెళ్ళి ఇచ్చేసి వస్తాను!" అంది.
వాణీ కళ్ళు చిలిపిగా చూశాయి తన అక్కని. 'నువ్వు ఏమిచ్చి వస్తావో మాకు తెల్సులే!!!' అన్న భావం వాటిలో స్పష్టంగా గోచరిస్తోంది. తన్నుకొస్తున్న నవ్వుని ఆపుకోవడానికన్నట్టు పెదాలను గట్టిగా బిగిస్తూ తలూపింది. అది చూసి లత తన నొసలు చిట్లించి మెల్లిగా గది వైపు నడిచింది.
ఆమె లోనికి అడుగుపెట్టిన మరుక్షణం శిరీష్ తలుపులు మూసి ఆమెను తన దగ్గరకు లాక్కుని బిగి కౌగిలిలో బంధించాడు. అతని బలమైన ఛాతీకి తన చనుకట్టు మెత్తగా వత్తుకుపోతుంటే లతకి అక్కడి కండరాల్లో ఒక్కసారిగా జివ్వుమంది. ఒక్కక్షణం మైకం కమ్మినట్లు అవడంతో కనురెప్పలను అరమూసింది. ఫోన్ ని తీసుకురమ్మని తనను పిలిచినప్పుడే శిరీష్ ఇలా చేయవచ్చునని ఆమె ముందే తలచింది. నిజానికి ఆమె మనసు కూడా అతని పొందుకోసం ఎంతగానో పరితపిస్తోంది.
శిరీష్ ఆమె చెవి తమ్మెను ప్రేమగా ముద్దాడుతూ, "బంగారం...!" అని హస్కీగా పిలిచాడు.
ఆ పిలుపుకే లత శరీరంలో సన్నగా కంపనాలు మొదలయ్యాయి. అదరే అధరాల రంగుని అరువడిగి ఆమె బుగ్గలు కూడా ఎరుపెక్కాయి. ఇంతలా తనపై ప్రేమను కురిపిస్తున్న మగడిని దూరం పెట్టడం ఇష్టం లేకపోయినా అతణ్ని వెనక్కి నెట్టేస్తూ—
"అబ్బా... వదలండీ... నేను చదువుకోవాలి!" అంది, శిరీష్ ని తన మోచేతులతో పొడుస్తూ.
"హుఁ... బంగారం...! గత వారం రోజులునుంచీ ఆ మాట చెప్పి నన్ను దూరం పెడ్తున్నావ్...!!" అన్నాడు నిష్టూరంగా.
పరీక్షలు దగ్గర పడుతున్నాయి కదాని తన మనసును పూర్తిగా చదువుమీదనే లగ్నము చేయటానికి గత కొద్ది రోజులుగా లత వాణీతో కలిసి పడుకుంటోంది. ఇదే శిరీష్ కి పెద్ద శిక్షగా మారిపోయింది.
"కాసేపు బంగారం... ఆ తర్వాత వెళ్ళి చదువుకో పోనీ!" అన్నాడు ఆమెను బ్రతిమాలుతూ.
చాక్లెట్ కావాలని చంటిపిల్లాడు మారాం చేసినట్లు శిరీష్ బుంగమూతి పెట్టడం చూసి లతకి నవ్వొచ్చింది. అతన్ని ముద్దాడాలన్న కాంక్షని కష్టంమీద తమాయించుకుని, "లేదండీ... తరువాత నాకు నిద్ర ముంచుకొచ్చేస్తోందీ...!" అంటూ దీర్ఘం తీసింది. "ఐనా వాణీ కూడా పడుకోలేదు. తననీ చదివించాల్సి— అహ్- మ్—!" అని ఇంకా ఏదో చెప్పబోయిన ఆమె ప్రయత్నాన్ని అతను మధ్యలోనే ఆపివేశాడు. ఆమె చేతులను తన చేతులతో గట్టిగా పట్టుకుని ఆమెను గోడకు అదిమిపెట్టి రెప్పపాటులో ఆమె అధరాలని తన వాటితో మూసేసాడు. క్రింద డ్రాయర్ లోంచి టింగుమంటూ లేచివున్న అతని ఘంటం తన పొత్తి కడుపు క్రింద గుచ్చుకుంది.
అంతే!
లతకి— వాణీ గానీ...తన చదువు గానీ.... మరింక గుర్తుకురాలేదు. అతని మంత్రదండ స్పర్శకి అంతవరకూ జాగ్రత్తగా తను పేర్చుకున్న నిగ్రహం అంతా మంచులా కరిగిపోయి, ఆమెలో ప్రేమోద్రేకం తరంగంలా ఉవ్వెత్తున ఎగసిపడింది. దాంతో, ఆమె కూడా మెల్లగా అతని వీపు చుట్టూ చేతులు వేసింది. వారి పెదాల నడుమ నాలుకలు పెనవేసుకుపోయి సయ్యాటలాడుతున్నాయి. శిరీష్ చేతులు ఆమె చేతులని వదిలి మెల్లగా ఆమె పూబంతులను చేరి మృదువుగా వాటిని స్పృశిస్తుంటే లత పరవశించిపోతూ సన్నగా మూలగసాగింది. ఆమె ఊపిరి క్రమక్రమంగా వేడెక్కి బుసలు కొడుతోంది. తన చేతులను అతని మెడ చుట్టూ దండలా వేసి అతన్ని గట్టిగా హత్తుకుంది. అతని మగసిరి వెచ్చని తాకిడి ఆమె పూగృహంలో ప్రకంపనలు సృష్టిస్తోంది. మెల్లగా ఆమె కళ్ళు అరమోడ్పులయ్యాయి.
వారి పెదాలింకా అతుక్కునే వున్నాయి.
ఇక లోకంతో వారికి పనిలేదు!

అప్పుడే—

'అస్సలేం గుర్తుకురాదు నా కన్నులముందు నువ్వు ఉండగా...
అస్సలేం తోచదు నాకు ఓ నిమిషంపాటు నిన్ను చూడక....'

అంటూ బైటనుంచి పెద్ద గొంతుతో పాట వినిపించింది వాళ్ళకి.
తుళ్ళిపడింది లత.
ఆ పాటని ఆలపిస్తున్నది మరెవరో కాదు... మన వాణీనే!

లతని శిరీష్ ఎందుకు పిలిచాడో... గది లోపల ఏమి జరుగుతున్నాదో ఆమెకి తెలియంది కాదుగా!! అందుకే... సరదాగా వాళ్ళని ఆటపట్టిస్తూ ఇలా పాటెత్తుకుంది.
"ఒ-క్క నిము-షం నన్ను వద-లండి... ఆ కో-తి పని-పట్టి మళ్ళీ వచ్చే-స్తాను!" అంది లత ఊగిపోతూ. హాయిగా స్వర్గంలో విహరిస్తున్న తమని వాణీ తన పాటతో దబ్బున నేలమీద పడేసినట్టుగా ఫీలయ్యింది లత.
శిరీష్ మాత్రం ఆమెను వదలకుండా, "ఊహూ... నిన్ను వదిలే ఛాన్సే లేదు బంగారం! నిన్నట్లాగే మళ్ళీ తప్పించుకు పారిపోతావ్...!" అంటూ ఆమెను గట్టిగా చుట్టేసాడు.

బైట వాణీ మరో పాటేసుకుంది...

'ఎన్నెన్నో జన్మల బంధం నీదీ నాదీ...
ఎన్నటికీ మాయని మమతా నీదీ నా...ద్దీ...
ఒక్క క్షణం నిను విడిచీ నేనుండలేను.
ఒ-క్క క్ష-ణం ఈ వి-ర-హం.... నేఁ... తా...ళ లే....ను!'

కావాలనే చివర్లో ఒక్కో అక్షరాన్నీ అవసరమైన దానికంటే ఎక్కువగా లాగి లాగి వదులుతోంది వాణీ. ఆమె గొంతులో ఆ పాట భలే గమ్మత్తుగా విన్పిస్తోంది కూడా... లోపల లత కోపంతో ఉడికుడికి పోతోంది. "ఒ-క్క-సా-రి... నన్ను... వ-ద-లం-డీ..." అని మరలా శిరీష్ ని తెగ బతిమాలుతోంది. శిరీష్ ఆమెను ఎక్కడికీ పోనివ్వకుండా గట్టిగా పట్టుకుని ఆమె దృష్టిని మళ్ళించేందుకు తీవ్రంగా కృషి చేస్తున్నాడు.
లత తీగ నడుముని ఒడుపుగా పట్టుకుని గట్టిగా నొక్కాడు. 'ఆ-హ్...' అరికాలి నుంచీ నడినెత్తి వరకూ నరాల్లో జిల్లుమనిపించడంతో లత ఒక్క క్షణం నిటారుగా అయ్యి మునివేళ్ళపై నిలబడుతూ తియ్యగా మూల్గి శిరీష్ భుజమ్మీద వాలిపోయింది. పత్తికాయల్లా తెల్లగా వున్న ఆమె కళ్ళు మత్తుగా వాలిపోయాయి. క్రింద రెమ్మల్లో చెమ్మ వూర నారంభించింది. ఇద్దరూ మెల్లిగా మంచం దగ్గరకు నడిచారు.

వాణీ ముచ్చటగా మూడో పాటని అందుకుంది...

'జర జరా.... పాకే విషంలా.... జర జరా... పైపైకి రారా...
జర జరా... నీకే వశంకానా....
జర జరా... తూగే నిషాలా.... జర జరా... నను దూకనీరా...
జర జరా... నీ పౌరుషంపైనా....'

 లత వడగాడ్పుల్లా శ్వాసనాడిస్తూ తన కుడి చేతిని మెల్లగా క్రిందకి తీసుకెళ్ళి లుంగీమీంచే నిగిడిన అతని లంబాన్ని పట్టుకుని ఓమారు గట్టిగా నొక్కింది.
శిరీష్ కాస్త బిగుసుకుపోయాడు. 'ఉమ్... బం-గా-రం...' అంటూ మూల్గి ఆమె మెడ వంపులో తల ముంచాడు. అతని శ్వాస ఆమెను వెచ్చగా తాకుతూ గిలిగింతలు పెడుతోంది. లత అతని ఆయువుపట్టుని అలాగే పట్టుకుని ముందుకు వెనక్కూ వూపుతూ తలభాగాన్ని మరో మూడు సార్లు గట్టిగా నొక్కింది. శిరీష్ ఇంకాస్త టైట్ అయ్యిపోయాడు. అతని చేతులు మెల్లగా ఆమె నడుమును వీడి మెల్లగా ఆమె భుజాల వైపు ప్రాకుతూ మధ్యలో ఆమె ఘన శిఖరాలమీద సేదతీరాయి... లత గబుక్కున అతన్ని మంచం మీదకు తోసేసి కిలకిల నవ్వుతూ తలుపు దగ్గరికి పరుగెత్తింది. శిరీష్ అవాక్కయి ఆమెని అలా చూస్తుండిపోయాడు.
లత తలుపుని తెరవబోతూ వెనక్కి తిరిగి శిరీష్ ని కైపుగా చూస్తూ, "రెండు నిముషాల్లో తిరిగొచ్చేస్తానండీ... ప్రామిస్!!" అని గోముగా అనేసి హాల్లోకి ప్రవేశించింది.
గదిలోంచి బయటకు వచ్చిన లతని చూసి ముసిముసిగా నవ్వుతూ వాణీ, "ఏమక్కా... బావగారికి  బాగా 'ఇచ్చేసి' వచ్చావా మరి?" అని కొంటెగా అడిగింది.
"ఏంటేఁ చదువుకోకుండా ఆ పిచ్చి పాటలూ... నువ్వూను? నువ్వేమైనా పెద్ద పి. సుశీలా అనుకుంటున్నావా..?" అనడిగింది లత కోపంగా.
వాణీ కిచకిచ నవ్వేస్తూ, "ఏం లేదక్కా... గదిలో ఆడుతున్న సినిమాకి జస్ట్ బ్యాగ్రౌండ్ సాంగ్స్ అద్దుతున్నానంతే...!" అంది కవ్వింపుగా.
లత వాణీని గుడ్లురిమి చూస్తూ, "ఒసేఁవ్... వెధవ్వేషాలు వేసావంటే పళ్ళు రాలగ్గొట్టేస్తాను. నోర్మూసుకుని నేను చెప్పిన టాపిక్స్ ని మొత్తం పూర్తిచెయ్. నే..హ్ఁ..ను మళ్ళీ వొచ్చి ప్రశ్నలు అడుగుతాను. అంతవరకూ నువ్వు నిద్రపోకూడదు!" అంటూ ఆర్డర్ వేసి బెడ్రూమ్ లోకి వెళ్ళబోయింది.
వెనక నించి వాణీ, "ఏంటక్కా...! నువ్వు... మళ్ళా వస్తావా...? నేను నిన్ను చచ్చినా నమ్మను. నువ్వు రావు.. నీకోసం రాత్రంతా వేచి చూడ్డం నావల్ల కాదు. కావాలంటే ఇంకో గంటసేపు చదువుతాను... అంతే! అంతకుమించి మేల్కొని వుండమంటే నాకు కుదరదు!" అంది.
లత బెడ్రూమ్ లోకి వెళ్ళే తొందరలో వుంది. ఇక ఎక్కువసేపు ఆగడం ఆమెకూ కష్టమే! అసహనంగా వాణీని చూసి, "సరేలేవేఁ...! గం-టసేపే చదువుకో... ఆతర్వాతనే వెళ్ళి పడుకోవాలి... కానీ, సౌండు మాత్రం చెయ్యకు — సైలెంటుగా వుండు!" అనేసి వెంటనే బెడ్రూమ్ లోకి దూరిపోయింది. ఆ చివరి మాట ఆర్డర్ లా కాకుండా అభ్యర్ధనలా అనిపించడంతో ముసిముసిగా నవ్వుకుంది వాణీ.
తన అక్కని ఇలా ఉడికించటం తనకెంత ఇష్టమో! శిరీష్ వాణీ చిలిపి చేష్టలను ఎప్పుడూ సరదాగానే తీసుకుంటాడు. ఆలాగే, పైకి కసురుకుంటున్నా లత కూడా  వాణీ చర్యలని లోలోన ఎంజాయ్ చేస్తూనేవుంటుంది. ఆమెకు తెలుసు — వాణీ మనసులో ఎటువంటి కల్మషం ఎరుగదని...

మాటల్లో, చేతల్లో ఇప్పటికీ కాస్త చిలిపితనం కానవస్తున్నా — వాణీ ఇంతకుముందులా అంత అమాయకురాలు మాత్రం కాదండోయ్!
లత — ఒక తల్లిలా, మెంటార్ లా డ్యుయల్ రోల్ ప్లే చేస్తూ వాణీని ఎంతో అపురూపంగా చూసుకుంటూ అడుగడుగునా ఆమెను చక్కగా గైడ్ చేస్తోంది. నిజానికి, అక్కాచెల్లెళ్ళిద్దరూ స్నేహితురాళ్ళకు మళ్లే మసలుకుంటూ వుంటారు. తన అక్క కౌన్సిలింగ్ మరియు కేర్ టేకింగ్ పుణ్యమాని మన వాణీ  — కేవలం భౌతికంగానే కాక మానసికంగా కూడ ఎంతో పరిపక్వతను సాధించింది.
దోర జాంపండులా మిసమిసలాడే పరువాలతో నవ్వుతూ తుళ్ళుతూ తిరుగాడే వాణీని ఆకట్టుకోవటానికి ఆ కాలనీలో కుర్రాళ్ళు ఎంతలా తంటాలుపడుతున్నా ఆమె వాళ్ళని ఎన్నడూ పట్టించుకున్న పాపాన పోలేదు. ఆ టైము వస్తే తన అక్కకి మళ్ళే తన జీవితంలో కూడా ఒక మంచి వ్యక్తి తప్పక ప్రవేశిస్తాడని వాణీ బలంగా విశ్వాసిస్తోంది.
హ్మ్... మున్ముందు ఏమవుతుందో, చూడాలి మరి...!?!