Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

[Vikatakavi02]

Episode 76

ఇక బస్సు ముందు చిన్నచిన్న గుంపులుగా నిల్చున్న అమ్మాయిల్లో కొంతమంది అమ్మాయిలు హార్స్లీ హిల్స్ లో ఏమేమి విశేషాలు వుంటాయో, అక్కడి వెళ్ళాక ఏమేమి చూస్తామో అని ఊహిస్తూ కబుర్లు చెప్పుకోసాగారు. మరికొంతమంది అమ్మాయిలు ఇందాక బస్సులో నడిచిన భాగోతాల గురించి చర్చించుకోసాగారు. ఇంచుమించుగా అక్కడ అడవిలో అనూష ఆ డ్రయివర్ కి తారసపడిన సమయానికి ఇక్కడ లావణ్య తన స్నేహితురాళ్ళతో కబుర్లు చెప్తూ వుంది. తను వాళ్లతో మాట్లాడుతోందన్న మాటేగానీ తన మనసు మాత్రం శంకర్ చుట్టూ తిరుగుతోంది. ఇందాక శంకర్ తన రసాలను జుర్రుకున్నప్పటినుంచీ తనకు ఆ ప్రదేశంలో ఏదో తీయని నొప్పి ఉత్పన్నమయ్యింది. పైగా ఆ తర్వాత తన స్తనాలను మళ్ళా పిసకడంతో తనలో అగ్గి రాజుకుంది. అయితే, సరిగ్గా అప్పుడే బస్సు ఆగిపోవడంతో శంకర్ తన పరిస్థితిని పట్టించుకోకుండా అక్కణ్ణించి వెళ్ళిపోయాడు. ఇలా సగం కెలికి వదిలితే ఆ బాధని తట్టుకోడం చాలా కష్టం. చాలాసేపు తనలోతాను మధనపడ్డాక ఈ రాత్రికే ఎలాగోలా శంకర్ చేత ఆ ప్రాక్టికల్ ని చేయించుకోవాలని ధృడ నిశ్చయానికి వచ్చిందామె. అందుకే, తన గుంపు నుండి బయటపడి శంకర్, అజయ్ మాట్లాడుకుంటున్న చోటికి వెళ్ళింది.
వాళ్ళు ఆమె రాకని గమనించి తమ మాటలని ఆపి ఆమెనే ఆసక్తిగా చూడసాగారు. లావణ్య తమ దగ్గరికి రాగానే శంకర్ ఏంటన్నట్టుగా కళ్ళెగరేసాడు.
"సార్... మీతో ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి..." అని తల దించుకుని అంది.
శంకర్ మరలా తన కళ్ళని ఎగరేస్తూ, "ఏం మాట్లాడాలి?" అన్నాడు.
"సార్... నేను... ఒ-ఒంటరిగా మాట్లాడాలి.. మీతో!" అంది పక్కనున్న అజయ్ వంక ఇబ్బందిగా చూస్తూ.
ఇందాక బస్ లో శంకర్ తన తొడల మధ్య తన నాలుకతో దాడి చేస్తున్నప్పుడు అజయ్ తననే చూస్తుండడం తను గమనించింది. అందుకే, తను మన టఫ్ ని చూసి సిగ్గుతో తన తల దించుకుంది.
ఆమె బుగ్గలు ఎర్ర బడ్డాయి. అఫ్కోర్స్... ఆ చీకట్లో అది పెద్దగా ఎవరికి కనపడదు అనుకోండి.
శంకర్ చిన్నగా నవ్వుతూ అజయ్ తో, "ఒక్క నిముషం," అంటూ లావణ్యతో పాటూ అలా ముందుకి నడిచాడు. అజయ్ కొంటెగా నవ్వుతూ, "ఏం పర్లే... టేక్ యువర్ ఓన్ టైం..." అని శంకర్ తో అని 'ఈలోగా నేను నా డార్లింగ్ మీనా ఏం చేస్తుందో చూసొస్తా...' అని అనుకుంటూ బస్సు వైపు కదిలాడు.
లావణ్య, శంకర్ అలా రోడ్డు పక్కన వున్న మట్టి దారిలో నడవసాగారు.
"హ్మ్... చెప్పు... ఎంటీ మాట్లాడాలన్నావ్...?" అంటూ లావణ్య భుజం చుట్టూ చెయ్యేసి ఓసారి నొక్కాడు.
లావణ్య 'స్' అంటూ సన్నగా మూల్గి, "ఎ-ఎ-ఏం ల్-లేదు... స్..సార్... అ-అదీ...—" అంటూ తడబడుతూ చెప్పసాగింది. అయితే, ఇందాక లావణ్య వెనుక సీట్లో కూర్చున్న కమల, నీలవేణి ఇంకా అటు పక్కన కూర్చున్న దీప్తీ వాళ్ళని రహస్యంగా వెంబడిస్తున్నారు. లావణ్య ప్రాక్టికల్ ఎక్సపీరియన్స్ పొందటానికే శంకర్ సార్ తో వెళ్తోందని వాళ్ళకు తెలుసు. వాళ్ళ వెనకే వెళ్తే అది చూసే భాగ్యం కలుగుతుందని వాళ్ళ ఆశ.
శంకర్ తన చేతిని అలా కాస్త కిందకి జరిపి ఆమె కుడి స్తనాన్ని నొక్కాడు. లావణ్య గాఢంగా వూపిరి తీసుకుంది. తన యద మళ్ళీ బరువెక్కుతోంది.
శంకర్ మెల్లగా ఆ ప్రదేశాన్ని నిమురుతూ, "ఇందాక అడగడం మర్చిపోయాను... నేను చేసింది నీకు నచ్చిందా...?" అని అడగ్గానే లావణ్య అతని చర్యలకి పులకరించిపోతూ శంకర్ ని గట్టిగా వాటేసుకుని, "చెయ్యండి... సార్... పూర్తిగా కావాలి... నాకు.... ఇప్పుడే... ప్లీజ్..." వణుకుతున్న పెదాలతో వేడింది.
శంకర్ కి తను బాగా వేడిమీదుందని అర్ధమయింది. ఆ సెగ తనకి బాగా తగులుతోంది. తనింక పోటు పడేవరకూ వదిలేలా లేదు...!
శంకర్ లావణ్య చుబుకాన్ని పట్టుకుని పైకెత్తి ఆమె అదురుతున్న పెదాలకు తన పెదాలని చిన్నగా తాకించి తనని శాంతపరిచేందుకు ప్రయత్నించాడు. లావణ్య మెల్లగా, "ఐ లవ్ యూ సార్!" అంటూ గొణిగింది. తనని తాను ఇక కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోతోంది.
శంకర్ ఓసారి వెనక్కి తిరిగి చూసాడు. వెంటనే, వెనక వస్తున్న అమ్మాయిలు గబుక్కున పక్కనున్న చెట్ల వెనుక దాక్కున్నారు. తాము పెద్ద దూరం ఏమీ రాలేదనిపించింది శంకర్ కి. దాంతో, లావణ్య నడుమ్మీద చెయ్యేసి తనని అలా అడవిలోనికి తీసుకుపోయాడు... వాళ్ళ వెనకాలే ఆ ముగ్గురూ...!

★★★

అజయ్ మీనాక్షి కోసం బస్సు దగ్గరికి వెళ్ళాడు. సరిత అతను బస్సెక్కడం చూసి వెనకే పోయి చాటుగా వారి మాటలని వినసాగింది.అజయ్ బస్సెక్కి లోపలికి వెళ్ళాడు. మీనాక్షి, అంజలీలు ఏమాత్రం కదలకుండా అలానే వాళ్ళ కుర్చీలకి అతుక్కుపోయినట్టుగా కూర్చున్నారు. మీనాక్షి అజయ్ ని చూడగానే కాస్త కదిలింది. కానీ, పక్కన అంజలిని చూసి మళ్ళీ మామూలుగా కూర్చుంది. అజయ్ కి కూడా వెంటనే ఏం మాట్లాడాలో అర్ధం కాక అలా నిలబడి వారి వంక చూడసాగాడు. ఇంతలో అంజలి, "శంకర్ గారు ఎక్కడున్నారు అజయ్ గారు...?" అని అడిగింది. తను కూడా ఇందాకటినుంచి శంకర్ కౌగిలిలో వాలిపోవాలని ఎంతగానో కోరుకుంటోంది.
అజయ్ వెంటనే, "ఆ... బయటే... అక్కడెక్కడో దూరంగా ఒక్కడే వున్నట్టున్నాడు మేడం... ఏఁ... వెళ్తారేంటీ....?" అన్నాడు. తన మనసులో మాత్రం 'వెళ్ళవమ్మా తల్లీ!' అనుకున్నాడు.
శంకర్ ఒంటరిగా వున్నాడన్న మాట విని అంజలి సంతోషంతో, "అలాగా... సరే, నేను వెళ్ళి చూసి వస్తాను. అతనితో టూర్ గురించి ఒక ముఖ్యమైన విషయం మాట్లాడాలి!" అంటూ తన సీట్లోంచి లేచి గబగబా బస్సు దిగిపోయింది.
"హుఫ్..." అంటూ ఆ సీట్లో కూచుండిపోయాడు అజయ్.
"హమ్మయ్య... ఈ రాకాసి పీడ వదిలింది... ఇందాకటినుంచి ఇది నన్ను వదలదేఁ..." అంది మీనాక్షి మెటికలు విరుస్తూ.
అజయ్ వెంటనే మీనాక్షి పాల బిందెలని తన చేతులతో పట్టుకుని గట్టిగా పిసుకుతూ, "మళ్ళీ ఆమె వచ్చే అవకాశం లేకపోలేదు మీనా డార్లింగ్... అందుకే, నువ్వు అలా బస్సుకి అటుపక్కనున్న కిలోమీటరు రాయి కనపడుతూ వుందిగా.... అక్కడికి వెళ్ళావనుకో... నేను అన్నీ సరి చూసుకుని నిన్నొచ్చి కలుస్తాను," అన్నాడు.
మీనాక్షి 'సరే'నంటూ తలూపి ముసిముసిగా నవ్వుతూ తన సీట్లోంచి లేచింది. అజయ్ కి ఆమె బలిసిన పిరుదులు కనపడగానే ఆపుకోలేక గట్టిగా చరిచాడు. తను వెనక్కి తిరిగి అజయ్ వైపు కైపుగా చూసి తన పెదవి కొరుక్కుంటూ, "నువ్వు కూడా త్వరగా వచ్చేయ్...!" అనేసి కన్నెపిల్లలాగ చెంగుచెంగున గెంతుకుంటూ బస్సు దిగి ఆ చీకటి దారిలోకి పోయింది.
అజయ్ కూడా నవ్వుకుంటూ బస్సు దిగబోతుండగా సరిత లోపలికొచ్చి, "నువ్వు నిజంగా దేవాంతకుడిలా వున్నావ్... మా అమ్మ గురించి నాకు తెలుసు... కానీ, నాలాగ మరీ అంత తొందరగా ఎవరికీ పంగ చాపే రకం కూడా కాదు. అలాంటిది, ఈ మొదటి పరిచయంలోనే తనని నువ్వెలా నీవైపుకి తిప్పుకోగలిగావ్... ఇందాక, చెయ్యి ముందుకి పెట్టి తనని నువ్వు కెలుకుతున్నప్పుడే నాకు చాలా ఆశ్చర్యమేసింది. మా అమ్మ నిన్నేమీ అనకుండా అంత సైలెంటుగా ఎలా వుందో ఎంత ఆలోచించినా నా బుర్రకి తట్టడం లేదు... అందుకే, నీ వొళ్ళో పడుకుని—" అంటూ లొడలొడా వాగేయడం మొదలెట్టింది. అజయ్ వెంటనే సరిత పెదాలని తన పెదాలతో మూసి ఆ మాటల ప్రవాహానికి అడ్డుకట్ట వేసాడు. ఆనక తనని ఇప్పుడే ఖాళీ అయిన సీట్లో కూర్చోబెట్టి ఆమె ఎత్తులని మర్ధిస్తూ మెల్లగా ఇలా అన్నాడు.
"మీ అమ్మ కూడా లంజే... నీకన్నా పెద్ద లంజ. తనకీ నాకు చాలా దినాల నుంచే ఎఫైర్ నడుస్తోంది..! మొదటి పరిచయంలోనే దాని పూకు, గుద్ద రెండూ పగల దెంగాను... అంతేగాదు, ఈ టూర్ కి నన్ను రమ్మని పిలిచింది కూడా మీయమ్మే...!"
"అవునా...!" అంటూ నోరెళ్ళబెట్టింది సరిత.
"ఆ... అన్నట్టు ఈరాత్రికి నీకోసం ఓ ఫ్రీ షో వేస్తున్నా...?"
"నాకోసం ఫ్రీ షోనా... ఏంటదీ..?"
"నీ ముందే నీ అమ్మని దెంగుతానే... నువ్వు సైలెంటుగా మా వెనకే ఫాలో అయిపో... అంతే!" అంటూ కన్ను కొట్టాడు.
సరితకి కూడా ఈ ఆలోచన బాగుందనిపించి దానికి 'సరే' చెప్పడంతో అజయ్ బస్సు దిగి మీనాక్షి తన కోసం ఎదురుచూస్తున్న ప్లేస్ కి వెళ్ళిపోయాడు. అతని వెనకే సరిత కూడా వెళ్ళిందనుకోండి!
అజయ్ ఆ చీకట్లో కొంచెం దూరం వెళ్ళగానే మీనాక్షి టఫ్ చెయ్యి పట్టుకొని, "ఏంటి... ఇంత జాగయిందేఁ...?" అంటూ అతన్ని కౌగిలించుకొంది. ఆమె బిగుతైన పాలిండ్లు అతని దృఢమైన ఛాతీని రబ్బరు బంతుల్లా తాకాయి. ఆమెలో కోరిక పడగవిప్పి బుసకొట్టింది... అజయ్ ఆమె వెనక ఎత్తులను గట్టిగా పిసుకుతూ ఆమెను అలానే అడవిలోనికి తీసుకుపోయాడు. వారి యెనకెనకే మన సరిత కూడా అలా దాక్కొని వెళ్ళసాగింది.
ఆ... అన్నట్టు చెప్పడం మరిచితిని.... వాళ్ళిప్పుడు వెళ్తున్న దారిలోనే ఇంతకుముందు మన సుజాత కూడా పోయింది!!

★★★
ఇక శంకర్ దగ్గర—
సరిగ్గా ఓ పది నిముషాలు అలాగే నడిచాక నీటి ప్రవాహం తాలూకు శబ్దం శంకర్ చెవిన పడింది.
"ఇక్కడేదో వాగున్నట్టుంది..." అంటూ కాస్త ముందుకి నడిచాడు. లావణ్య శంకర్ ఛాతీకి ఆనుకుని అతనితో పాటు నడవసాగింది. కొంచెం దూరం పోగానే వారికి నిజంగానే వెన్నెల వెలుగులో పరవళ్ళు తొక్కుతున్న ఒక వాగు కనిపించింది. పెన్నా నదికి సంబంధించిన ఒక పాయ అది. దాని ఒడ్డు దగ్గర సన్నని పొడవాటి చెట్లు వుండి నేలంతా గడ్డితో, రాలిపోయిన ఆకులతో నిండిపోయి మెత్తని తివాచీ పరిచినట్టుగా అనిపించింది వాళ్ళకి.
శంకర్ లావణ్య ఆ నది ఒడ్డుని చేరుతుండగా వాళ్ళకి 'అమ్మా...' అని చిన్న అరుపు వినపడింది. వెంటనే ఇద్దరూ వెనక్కి తిరిగి చూసారు. అక్కడ కమల కాళ్ళోకి ఒక అడవి ముళ్ళు గుచ్చుకోడంతో తను బాధతో చిన్నగా అరిచింది. శంకర్ లావణ్యని వదిలిపెట్టి వెనక్కి పరిగెత్తుకు వచ్చి, "కమలా... నీల...వేణీ... దీప్తీ... మీరంతా ఇక్కడేం చేస్తున్నారు???"
ఆ ముగ్గురూ ఇబ్బందిగా ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూస్కున్నారు... కమల నెమ్మదిగా, "అదీ... చూద్దామనీ..." అంటూ నసిగింది. మీకు గుర్తుందో లేదో... ఆనాడు థీయరీ క్లాస్ లో ఓ భారీ చన్నులున్న అమ్మాయిని లేపి 'నీకెవరు ఇష్టం?' అని శంకర్ అడిగాడేఁ... అది మరెవర్నో కాదు.... ఈ కమలనే...! బ్రా వేసుకునే అలవాటు లేకపోవడంతో ఆమె స్తనాలు బాగా పొంగి నిటారుగా నిలబడి వున్నాయి.
శంకర్ తనని 'ఏం చూద్దామని వచ్చారూ..?' అని అడగలేదు. వాళ్ళేం చూడ్డానికి వచ్చారో తనకు బాగా తెలుసు. అందుకే—
"హ్మ్... చూద్దామని వచ్చారా... లేక, ఏమయినా చేద్దామని వచ్చారా...?" అని అడిగాడు.
కమల ముఖంలో చిన్నగా మెరుపు అతనికి కనపడింది. నీలవేణి కూడా దించిన తన తలని ఎత్తి శంకర్ తడబడుతూ, "స్...సార్...!" అంది. శంకర్ కి వాళ్ళిద్దరి ముఖాల్లో తనక్కావలసిన సమాధానం దొరికింది. చిన్నగా నవ్వి కమల, నీలవేణి భుజాలని పట్టుకుని నొక్కాడు. వాళ్ళేం విడిపించుకోడానికి ప్రయత్నించలేదు. ఎందుకు విడిపించుకుంటారూ....? ఆ ప్రాక్టికల్ ని కనులారా వీక్షిద్దాం అనుకున్న వాళ్ళకి తాము కూడా అందులో పాల్గొనే భాగ్యం కలిగిందాయె...! అప్పుడే శంకర్ దీప్తిని వైపు చూసి, "మరి ఈ పిల్ల...?" అన్నాడు.
శంకర్ కేం తెలుసు...? ఆ పిల్లకున్నంత అనుభవం అక్కడున్న మిగతా ముగ్గురికీ పిసరంత కూడా లేదనీ...!
"నేను కూడా ఆడతాను సార్...!" అంది దీప్తి ఉత్సాహంగా. తనకసలే పోటుపడి చాలాకాలం అయ్యింది. సుజాత ఈ వూర్లోకి వచ్చాక రాజేష్ తన వెంటపడటంలో మునిగిపోయి దీప్తి దగ్గరికి వెళ్ళడమే మానేసాడు.
శంకర్ దీప్తితో, "ఇదేమీ చిన్న పిల్లల ఆట కాదు, వెళ్ళు... పో..." అన్నాడు. దీప్తి ముఖం చిన్నదయిపోయింది. తను నిరాశగా వెనుదిరగబోయింది. అయితే, శంకర్ వెళ్ళమని అనడమైతే అనేసాడుగానీ అతని మనసులో ఒక చిన్న గుబులు మొదలయింది. 'ఒకవేళ దీప్తి పోయి అక్కడున్న వాళ్ళకి ఇక్కడి సంగతి చెప్పేస్తే...!' అలా అతనికి అనిపించగానే వెంటనే దీప్తి చేతిని పట్టుకుని ఆపాడు. "సరే... ఇక్కడే ఉండులేఁ...!" అన్నాడు మళ్ళా. దీప్తీ సంతోషంగా తలూపింది. అప్పటికే లావణ్య కూడ వాళ్ళ దగ్గరికి వచ్చింది. మిగతా ముగ్గురినీ అక్కడ చూసి తను కొంచెం కంగారు పడింది.
"స్...సార్....—" అని తను శంకర్ ని 'ఏం చేద్దామని' అడిగేలోపల అతను ఇలా అన్నాడు.
"హ్మ్... ఒక పని చేద్దాం... ముందు అలా వాగు దగ్గరకు పదండి... ఈ రోజు మీ అందరితో ఒక కొత్త ప్రాక్టికల్ చేస్తాను... నేను కూడా ఇలాంటి ప్రాక్టికల్ ని ఇంతకు ముందెప్పుడూ ట్రై చెయ్యలేదు...!"