గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

Thread Rating:

32 Vote(s) - 2.97 Average
1
2
3
4
5

Thread Modes

Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

Vikatakavi02 Offline

శ్రీ

Posts: 2,161
Threads: 246
Likes Received: 1,325 in 805 posts
Likes Given: 160
Joined: Nov 2018
Reputation: 67

#30

10-11-2018, 11:54 PM (This post was last modified: 11-11-2018, 10:48 PM by Vikatakavi02. Edited 3 times in total. Edited 3 times in total.)

Episode 11

శిరీష్ క్లాస్ చేరేలోగా ఓ అమ్మాయి పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి, "సార్! ప్రిన్సిపాల్ గారు మిమ్మల్ని పిల్చుకు రమ్మన్నారు," అంది.
శిరీష్ ఆ అమ్మాయిని ఓసారి పైనుంచి కిందకు చూసి, "నీ పేరేంటి?" అని అడిగాడు.
"వాణీ, సార్," అంది ఆ అమ్మాయి.
చూడ్డానికి అచ్చంగా కొండపల్లి బొమ్మలా ఉంది. 1st year స్టూడెంటు అయివుండచ్చు.!
"సరే, పద," అన్నాడు.
బత్తాయి పళ్ళవంటి స్తనాలు, గుండ్రని వెనుకభాగం, లేలేత ఎర్రని పెదాలు... 'ఆహా.. ఏం సరుకురా బాబు,' అనుకున్నాడు. దేవుడు నిజంగా చాలా గొప్ప శిల్పి. ఇంకా, తన మాటకూడా మనిషిలాగే చాలా ముద్దుగా ఉంది.
వాణీ: సార్! మీరు మాకు కూడా క్లాసులు తీసుకుంటారా?
శిరీష్: నువ్వే క్లాసు-?
వాణీ: 1st year, సార్.
"ఏంటీ..1st year ఆ..!" 1st yearలోనే ఇలాంటి అందాలుంటే, ఇక 2nd year, 3rd year పరిస్థితి...ఉఫ్..!
"ఆ... మీక్కూడా సైన్స్ చెప్తాను."
అంటూ ఆఫీస్ రూమ్లో అడుగుపెట్టాడు.
వెనక వాణీ తననే చూస్తూ ఉండడం గమనించి, "ఏమైనా కావాలా?" అన్నాడు.
వాణీ అడ్డంగా తలూపి తుర్రుమంది.
నవ్వుకుంటూ అంజలితో, "Yes, ma'am, పిలిచారట!" అన్నాడు.
అంజలి ఓసారి సీరియస్ గా చూసి, "నన్ను క్షమించు, శిరీష్... ఐ మీన్.. శిరీష్ గారు. కాకినాడలో మీగురించి తప్పుగా అనుకున్నాను. అయినా ఈ విషయం నాకు ముందే ఎందుకు చెప్పలేదు."
శిరీష్: ముందే చెప్తే ఇదంతా జరిగేదా, ma'am.
అంజలికి రాత్రి జరిగిందంతా కళ్ళముందు కదలాడింది.
అంజలి: (గొంతు సవరించుకుని) మనం కాలేజీలో ఇలాగే ఉందాం శిరీష్ గారు. ప్యూనుకు చెప్పి నేనుండే ఏరియాలో మీకు ఏదైనా ఇల్లు చూస్తాను. భోజన వసతి కూడా చూస్తాను."
శిరీష్: మీ ఇంటి దగ్గర్లో ఎందుకు? మీ ఇంట్లోనే ఉంటాను.
అంజలి: అసలుకైతే నేను అద్దెకి ఉండే ఇంటిలోనే మరో పోర్షన్ ఖాళీగా ఉంది. కానీ, ఊర్లో పెళ్ళికాని వారిని అలా ఒకచోట ఉండనివ్వరు. వీధిలో వాళ్లు ఇష్టమొచ్చినట్లుగా నోళ్ళునొక్కుకుంటారు.
శిరీష్: మేడమ్... ప్రేమిస్తే ఇక దేనికీ భయపడకూడదు.
అంజలి: ష్...! ప్లీజ్. నేను కొన్ని ముఖ్యమైన విషయాలను చర్చించడనికి మిమ్మల్ని పిలిపించాను. దయచేసి కాస్త వింటారా!
శిరీష్: తప్పకుండా...చెప్పండి.
అంజలి: మీరు ఇంతకుముందు గర్ల్స్ కాలేజీలో పనిచేసారా...?
శిరీష్: లేదు.
అంజలి: మీరు గమనించారో లేదో ఇక్కడ ఒక్క మేల్ టీచరు కూడా లేరు.
శిరీష్: నేనున్నాను కదండీ!
అంజలి: అరే! మీగురించి కాదు. అయినా మీరిప్పుడే వచ్చారు. ముందు నేను చెప్పేది వినండి.
శిరీష్: Yes, ma'am.
అంజలి: అబ్బాయిలతో పోలిస్తే అమ్మాయిలు బరితెగించే అవకాశం బాగా ఎక్కువ. అలుసిచ్చామా అస్సలు సిగ్గులేకుండా ప్రవర్తిస్తారు. అందుకే వారికి ఆ అవకాశం ఇవ్వకూడదు. స్టూడెంట్స్ disciplineని మర్చిపోకుండా ఎలాంటి పనిష్మెంట్స్ ఇచ్చినా పర్లేదు. పైగా ఇక్కడ కొంతమంది అమ్మాయిలు వారి వయసును మించి ప్రవర్తిస్తుంటారు... అంటే, అశ్లీలతను ప్రదర్శించడనికి ఏమాత్రం వెనుకాడరు. అలాగే, కొంతమంది చాలా లేటుగా స్కూళ్ళలో చేరడం వల్ల వారు స్కూలింగ్ పూర్తిచేసుకునే సరికి వారికి ఓటుహక్కు వచ్చేసింది. 2nd yearలో గీత అనే అమ్మాయుంది. తను నాకన్నా కేవలం ఐదేళ్ళే చిన్నది. వీళ్ళంతా చనువిస్తే చంకనెక్కే రకాలు. కాస్త జాగ్రత్తగా వుండండి, సరేనా!
వింటున్న శిరీష్ మనసు ఉరకలేస్తుంది. కానీ, తన ముఖంలో ఏ భావం కనపడనీయక అంజలితో, "ఓకే, ప్రిన్సిపాల్*గారు. ఇక ఉంటానండీ!" అని అన్నాడు.
అంజలి: ప్లీజ్..! అలా అనకండి.
శిరీష్: (కన్ను కొడుతూ) అలాగే అంజూ...! Sorry ma'am.
అంజలి ముసిముసిగా నవ్వింది.
అంజలి: పదండి, కాలేజంతా ఓ రౌండేద్దాం.
"ఓకే.!"
అంజలి శిరీష్ ని క్లాస్ రూంలకు తీసుకెళ్ళి అక్కడి టీచర్లకు పరిచయం చేసింది. అలా వెళ్తుండగా ఓ క్లాస్ రూమ్ తలుపు దగ్గర ఇద్దరమ్మాయిలు మోకాళ్ళపై నిల్చొని ఉన్నారు. వారిద్దరి తలలమీద పుస్తకాలు పెట్టి ఉన్నాయి. శిరీష్ తలుపు దగ్గరకు రాగానే వాళ్ళు తలెత్తి చూసారు. అంతే, వారి తలమీదున్న పుస్తకాలు పడడం, వెంటనే ఒకావిడ వచ్చి వాళ్ళ పిర్రలమీద బెత్తంతో సురుక్కుమనిపించడం జరిగిపోయింది. శిరీష్ అంజలితో ఎందుకు వీళ్ళకీ పనిష్మెంట్ ఇచ్చారని అడిగాడు. అంజలి ఆ క్లాసులోకి అడుగుపెట్టి, "ఏంటి మీనాక్షిగారు, ఏం చేసారు వీళ్ళు?" అనడిగింది.
"పాఠం వినకుండా వెనకజేరి గోలచేస్తన్నారు ముండకానలు... అందుకని మోకాళ్ళమీద కూర్చోమంటే సరిగ్గా కూర్చోకుండా గుద్దూపుకుంటూ తిరుగుతున్నారు లంజలు... అవునూ... వీడెవడు?" అంది శిరీష్ ని కొరకొరా చూస్తూ.
అంజలి శిరీష్ ని మీనాక్షీ మేడంకి పరిచయం చేసింది.
"ఈవిడ సోషల్ స్టడీస్ టీచ్ చేస్తారు."
శిరీష్ మీనాక్షి మేడం మాటతీరుకి అవాక్కయి అంజలివైపు చూసాడు. కానీ అంజలి అక్కడ ఏం మాట్లాడకుండా శిరీష్ ని ప్లే గ్రౌండుకు తీసుకెళ్ళి, "మీనాక్షి దేవిగారిది ఈ ఊరిలో పెద్ద కుటుంబం. జమీందారీ వంశం. ఆమె మామగారు ఈ ఊరికి సర్పంచ్. అందుకే ఆమె ఎవ్వరినీ లెక్కచేయదు. ఈవిడ తప్ప మిగతా టీచర్లందరూ మంచిగా ఉంటారులేండి," అంది.
అప్పుడే లంచ్ బెల్ కొట్టడంతో అంజలి శిరీష్ ని స్టాఫ్ రూముకు తీసుకెళ్ళి మిగతా టీచర్లందరికీ పరిచయం చేసింది.
భోజనాలయ్యాక శిరీష్ ఇందాక చూడని క్లాసులు చూస్తానని అబద్ధం చెప్పి అమ్మాయిలకోసం తన వేటను ప్రారంభించాడు

★★★

అలా తిరుగుతూ తిరుగుతూ 2nd year గదిలోకి వెళ్ళాడు. లంచ్ టైమ్ కావడంతో అక్కడ ఇద్దరమ్మాయిలే ఉన్నారు. వారిలో ఓ అమ్మాయి చాలా అందంగా, ఇంతకుముందు ఎక్కడో చూసిన ముఖంలా అనిపించింది. తెల్లగా మెరిసిపోతూ అప్సరసలా ఉంది. శిరీష్ ఆమెనలా చూస్తూ ఉండిపోయాడు. ఇంతలో ఆ అమ్మాయి శిరీష్ ని చూసి, "ఏయ్! ఎవరు నువ్వు... ఇక్కడికెలా వచ్చావ్?" అని అడిగింది.
శిరీష్ నవ్వుతూ, "నడుచుకుంటూ... నీ పేరేంటి?" అన్నాడు.
"ఏఁ... పెళ్ళి చేసుకుంటావా!" అంది ఎగతాళిగా. శిరీష్ తన జేబులో చేతులు పెట్టుకొని బెంచీకి ఆనుకొని నిల్చున్నాడు.
"ఏంటీ, పెద్ద హీరోలా ఫోజుకొడుతున్నావ్.! మర్యాదగా బయటకి పోతావా... లేకపోతే ప్రిన్సిపాల్ గారి దగ్గరికి-"
అప్పుడే వాణీ, మరో అమ్మాయి ఆ క్లాస్ రూమ్లోకి వచ్చారు. "అక్కా... ఏం చేస్తున్నావ్—" అని అంటూ శిరీష్ ని అక్కడ చూసి, "..ఓహ్... గ్-గుడ్ ఆఫ్టర్నూన్, సార్!" అంది వాణి.
"స్-స్సార్... ఏంటే!?" అంటూ కంగారుగా అడిగిందా అమ్మాయి.
"అక్కా..! ఈయన మన కొత్త సైన్స్ టీచర్," అంది వాణీ ఆ అమ్మాయితో.
ఆ మాట వినగానే ఆ అమ్మాయి మొహం పాలిపోయింది. సిగ్గుతో తల దించుకుంది.
కానీ శిరీష్ వదిలితేగా! "ఇంతకీ మీ పేరేమిటో చెప్పలేదండీ," అన్నాడు.
"స-స్.స్సా-ర్-రీ... స్సార్!" అంది ఆ అమ్మాయి తడబడుతూ.
ఆమెను ఆటపట్టించడానికి "స్-స్సారీ...స్సార్! Hmmm...చాలా బాగుంది మీ పేరు," అని అన్నాడు శిరీష్.

బెల్ మోగడంతో నవ్వుకుంటూ బయటకు వెళ్ళపోయాడు.