Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

[Vikatakavi02]

Episode 65

భోజనాలయ్యాక అందరూ కూర్చుని టీవీ చూస్తున్న సమయంలో శ్రీదేవి ఫోన్ రింగయింది. వాళ్ళమ్మగారు ఫోన్ చేసారు.!
"హలో! ఆఁ... అమ్మా... ఎలా వున్నావూ...? ఏంటీ... నాలుగైదు రోజులకు నీ దగ్గరకి రావాలా..? ఏఁ.. ఏమైంది? అక్కడంతా బాగానే ఉందిగా..? అక్కడికి వస్తే చెప్తానంటావేంటీ..—" అప్పుడే శంకర్ తను మాట్లాడతానని సైగ చేయడంతో శ్రీదేవి, "ఆఁ అమ్మా... ఆయన మాట్లాడతారంట, ఇస్తున్నాను...!" అంటూ ఫోన్ శంకర్ కి అందించింది.
"నమస్తే అత్తయ్యగారు.."
"ఆ... నమస్తే బాబు..."
"ఏంటీ విషయం..? ఏమైనా ప్రాబ్లమా..?"
"అదేమీ కాదు బాబు... కానీ ఒక్కసారి అమ్మాయిని ఇక్కడికి పంపించండి..."
"సరే... అత్తయ్యగారూ... రేపే పంపిస్తాను."
"రేపు కాదు బాబు. కుదిరితే ఈ రోజే పంపించండి."
"ఏమైందసలు...?"
"అదంతా ఇప్పుడు నేను చెప్పలేను బాబు—"
"సరే... ఇప్పుడే తనని పంపిస్తాను," అని శ్రీదేవితో వెళ్ళి ప్రయాణానికి తయారవమన్నట్టుగా తలూపాడు.
అంజలి శ్రీదేవితో, "నువ్వు ఏం కంగారు పడకు... చేరాక విషయం ఏంటన్నదీ మాకు ఫోన్ చేసి చెప్పు, ఇక్కడ శంకర్ గారికి ఏ లోటూ రాకుండా మేం చూసుకుంటాం," అంటూ భరోసా ఇచ్చింది.
శ్రీదేవి తన బ్యాగ్ సర్దుకున్నాక శంకర్ తనని బస్ ఎక్కించటానికి తీసుకెళ్ళాడు.
బస్సెక్కాక శ్రీదేవి, "అవునూ... ఈ టూర్ ఎప్పుడు వుంటుంది?" అని శంకర్ ని అడిగింది.
"నాకేం తెలుసు... నేను కూడా ఇప్పుడే విన్నానుగా...!"
"నేను తిరిగొచ్చేవరకూ ఆ టూర్ ఆపండి... నాక్కూడా రావాలనుంది," అంది శ్రీదేవి.
"చూద్దాం లేఁ!" అని తన భార్యని ఊరికి పంపించి గాల్లో తేలిపోతూ ఆనందంగా ఇంటిదారి పట్టాడు శంకర్.

★★★

అంజలి, శంకర్, సుజాత... లివింగ్ రూమ్‌లో సోఫాలో కూర్చుని టీవీ చూస్తున్నారు.
హ్మ్... వాళ్ళ కళ్ళు టీవీ తెరని చూస్తున్నా ఎవ్వరికీ అక్కడ కనిపించే దృశ్యం తలకెక్కడంలేదు. అంజలికి కాలేజ్లో శంకర్ 'వెనక్కి చెయ్యమంటారా..?' అన్న మాట పదే పదే గుర్తుకు వస్తోంది. అప్పుడు శిరీష్ తన శరీరం గురించి తప్ప తన మనసు గురించి ఆలోచించలేదని అతనిపైన ఆక్రోశించి మొండిగా ఈ పెళ్ళి చేసుకుంది.. కానీ, ఇప్పుడు తనకు మానసికంగా, శారీరికంగా ప్రశాంతత కరువైంది.
ఈరోజు శంకర్ అన్న మాట తనకు శిరీష్ ని గుర్తు చేసింది. పోనీ, ఇప్పుడు తన భర్త ఉండుంటే పరిస్థితి భిన్నంగా వుండేదేమో... కానీ, అతనా ఊరెళ్ళాడు. తన శరీరం మగతోడు కోరుతోంది. దాంతో, పక్కననున్న శంకర్ మీదకి సహజంగా తన మనసు పోతోంది. 'తనూ ఇవాళ ఒంటరిగా ఉన్నాడుగా... అతను కూడా నాలాగే ఫీలౌతున్నాడా...!' అనుకుంటూ శంకర్ వైపు చూడసాగింది.
అక్కడ సుజాతకి ఆ సీడీ విషయంలో చాలా కంగారుగా వుంది. శంకర్ ఎక్కడ దాని గురించి అంజలికి చెప్పేస్తాడో అని తను కలవరపడుతోంది... ఆమె కూడా మాటిమాటికీ శంకర్ ని చూస్తోంది.
ఇక శంకర్ ఆలోచనలన్ని తన పక్కన కూర్చున్న ఆ ఇద్దరాడాళ్ళ గురించే... నిన్న అంజలి కోరికని విన్నప్పటినుంచీ శంకర్ తనకు శ్రీదేవి ద్వారా దొరకని ఆ సుఖాన్ని ఇలాగైనా పొందాలని యోచిస్తున్నాడు. 'తనకు తెలిసినంతవరకు ఏ ఆడది తనకు తానుగా తన గు... పగల దెం..మని కోరుకోదు. ఒకవేళ తనకి కనీసం ఒకట్రెండుసార్లు ఆ అనుభవం అయితే తప్ప అందులో దొరికే అనందం అర్ధంకాదు. పూ...ని దెంగినదానికంటే కూడా ఎక్కువ మజా దీనిలో వస్తుందనీ... కానీ, గిరీశంగారి మాటలను బట్టీ అతను ఆ పని చేయడానికి అస్సలు ఇష్టపడడం లేదు. అంటే, అంజలికి ఇంతకుముందు ఎవరితోనో తన గు...ని చేయించుకుందా...? ఎవరై వుంటారూ? ఇప్పుడు తనకు కూడా ఆ ఛాన్స్ ఇస్తుందా..?' అలా అనుకుంటూ మెల్లగా అంజలిని దొంగచూపులు చూడసాగాడు. అలాగే, పక్కనే వున్న లేత సొగసుల సుజాతని కూడా ఓమారు చూసాడు. 'దీన్ని వేసే ఛాన్స్ కూడా దొరికితే నా సామి రంగా...! ఇక వదిలేది లేదు...' అనుకుంటూ ఓరకంట సుజాత జఘన సౌందర్యాన్ని తన కళ్ళనిండా నింపుకుంటున్నాడు.
అప్పుడే అంజలి, "సుజాతా... ఇవాళ మీ నాన్న ఎలాగూ లేరు కనుక నువ్వు బెడ్రూమ్లో నాతో పడుకో..!" అని అంది.
కానీ, సుజతకి తన పూ... తడవకపోతే నిద్రపట్టదాయే... అంజలి పక్కన పడుకుంటే ఆ పని చేయడం కష్టం. అందుకే, "పర్లేదక్కా... నేను ఇక్కడే పడుకుంటాను... నాకు ఇక్కడే బాగా నిద్రపడుతోంది," అంది.
అది విని అంజలికి లోలోన సంతోషంగా అనిపించింది. ఎందుకో!
ఆమె శంకర్ వైపు తిరిగి, "శంకర్ గారూ... మీరు ఇందాక ఆ టూర్ గురించి మీ అభిప్రాయం ఏమీ చెప్పలేదు!" అని అంది.
"నాదేం ఉంది మేడం... మీరెలా తలిస్తే అలా చేయండి. నేను కావల్సిన సహాయం చేస్తాను."
"హ్మ్... నేనూ మీనాక్షి గారు అనుకున్నదేమంటే... ఇప్పుడు ఎండలు ఇంకా ఉన్నాయి కదా... అందుకని ఏదైనా హిల్ స్టేషన్ కి వెళ్దామని...!"
"అయితే, హార్సలీ హిల్స్ కి వెళ్దామా మేడం..! నేనింతకుముందు కూడా అక్కడికి వెళ్ళాను. చాలా ఆహ్లాదకరంగా వుంటుంది."
"హార్సలీ హిల్స్...!! వెళ్తే బాగానే వుంటుంది... కానీ అందుకు స్టూడెంట్స్ తల్లిదండ్రులు కూడా ఒప్పుకోవాలి.! చాలా దూరం కదా! సరే... ముందుగా టీచర్స్ ని అడిగి చూస్తాను," అంది అంజలి.
అప్పుడే డోర్ బెల్ రింగైంది.
బయటనుండి, "సుజాతా...!" అంటూ ఓ అమ్మాయి గొంతు వినబడింది.
సుజాత 'ఎవరా...?' అని అనుకుంటూ లేచి వెళ్ళి తలుపుతీసి, "ఓహ్... నువ్వా నాస్మిన్! ఏంటీ ఇప్పుడు వచ్చావ్?" అని అడిగింది.
నాస్మిన్... ఇంతకుముందు చెప్పానుగా, ఆ ఊర్లో టాప్ అందగత్తెల్లో తను కూడా వుందని!
నాస్మిన్ లోపలికి అడుగుపెడుతూ శంకర్, అంజలీలని అక్కడ చూసి విష్ చేసింది. తనిప్పుడు సుజాత క్లాస్‌మేట్.
"గుడ్ ఈవెనింగ్ మేడం... గుడ్ ఈవెనింగ్ సార్!"
తర్వాత నాస్మిన్, సుజాతలు అంజలీ బెడ్రూమ్లోకి వెళ్ళిపోయారు.
"హ్మ్... చెప్పు, ఈ సమయంలో వచ్చావంటే ఏదో విషయం వుంది... ఏంటీ?" అని నవ్వుతూ అడిగింది సుజాత.
నాస్మిన్ ఓసారి తలుపు వంక చూసి మెల్లగా, "నీకో విషయం తెలుసా..? మన శంకర్ సార్ కన్నా ముందు ఓ సార్ ఇక్కడ పని చేసేవారు... అతని పేరు శిరీష్. నెంబర్ వన్ ఐటెమ్ రాజా అనుకో... కానీ, ఎందుకో తర్వాత లతని పెళ్ళి చేసుకుని ఈ వూరినుండి వెళ్ళిపోయాడు. నేను అప్పుడే అతన్ని బుట్టలో వేద్దాం అనుకున్నాను కానీ, కుదర్లేదు. ప్చ్! అవునూ ఇంతకీ ఈ సార్ ఏ టైపు?" అంటూ తలుపు వైపు చూపిస్తూ అడిగింది.
సుజాత భుజాలెగరేస్తూ, "ఏమో... నాకు తెలీదు. కానీ, ఇవాళ అతనికి నేను దొరికిపోయాను... అదే, బ్లూ ఫిల్మ్ సీడీని నేను పెట్టుకుని చూడ్డం అతను చూసినట్టున్నాడు... కానీ, ఇంతవరకూ అతను ఆ విషయం అతను ఎవరికీ చెప్పలేదు..."
"అయితే, కచ్చితంగా వీడు వట్టి పప్పుసుద్ద అయ్యుంటాడు. అలా ఎవరైనా దొరికితే వెంటనే బ్లాక్మైల్ చేస్తారుగానీ, ఇలా వదిలేస్తారేంటీ! అవునూ... ఏ అబ్బాయికైనా ఇచ్చావా నువ్వు ఈ ఊర్లో?"
"ఏంటీ ఇచ్చేదీ... నాకు దూరంగా ఉంచి వాళ్ళని వెర్రెక్కించడం అంటేనే ఇష్టం, అంతే! నువ్వెవరితోనన్నా చేసావా—?"
"లేదే... ఎవరితో పడితే వాళ్ళతో చేసి మన జుత్తు వాళ్ళకి అప్పగించడం నాకు ఇష్టముండదు. అందుకే, ఇప్పటివరకూ ఎవరి జోలికీ పోలేదు. అయినా నేను ఇప్పుడు ఇక్కడికి వచ్చిన అసలు విషయం వేరే వుంది."
"అవునా... ఏంటే అది?"
"నేను ఒక అబ్బాయి నీకు చెప్పమన్న విషయం చెబుదామని వచ్చాను."
"ఎవరే... ఆ అబ్బాయి... ఏంటా విషయం?"
"చూడూ... తప్పుగా అనుకోకు—"
"అనుకోను కానీ, విషయం చెప్పవే తల్లీ!"
"అదీ... మా భయ్యా, సామిర్.... తను నిన్ను చాలా ఇష్టపడుతున్నాడూ..." అని సాగదీస్తూ చెప్పింది.
సుజాత వెంటనే తేలిగ్గా నవ్వేస్తూ, "ఓస్ ఇంతేనా...! అయినా నన్ను ఇష్టపడని వారు ఎవరున్నారే ఈ ఊర్లో అసలు.... ఇవాళ కూడా ఒకడు నాతో మాటలు కలపాలని ప్రయత్నించాడు!" అంది.
"ఎవడేఁ..?"
"ఏమో... నాకేం తెలుసు. చాలా పొడుగ్గా ఉన్నాడు... వాడికి చిన్నగా మేకపోతుకి ఉన్నట్టుగా గెడ్డం కూడా ఉంది."
"తెల్లగా ఉన్నాడా...?"
"మ్..! ఉన్నాడు."
"అయితే, వాడు రాజేష్ అయ్యుంటాడు... ఇంతకుముందు నా వెంట పడే వాడు. నేను అస్సలు పట్టించుకోలేదు... వాడు మినాక్షీ మేడం బంధువు... అంత మంచివాడు కాదు... వాడెప్పుడు అమ్మాయిల్ని వలవేసే పనిలోనే ఉంటాడు. వాడితో జాగ్రత్తగా ఉండు."
"సర్లే, అయినా నా మీద చెయ్యేసేంత దమ్ము ఎవరికుంది...!"
"అంతేలే... ఇంతకూ మా భయ్యా గురించి ఏమంటావ్?"
"అనేదేముందీ... రోజూ వచ్ఛి ఈ దేవీ దర్శనం చేస్కోమను."
"తను అలాటోడు కాదే... నిన్ను నిజంగా ప్రేమిస్తున్నాడు. అతన్ని ఒక్కసారి చూసావంటే నీకే తెలుస్తుంది."
"అయితే... ఓ చూపు చూడాల్సిందే!"
"ఇప్పుడు వస్తావా... చూద్దువుగానీ!"
"ఇప్పుడా...? నాకూ రావాలనే వుంది... కానీ, ఈ టైంలో అంటే అక్క వొప్పుకోదేమో!"
"ఏడున్నరేగా అయ్యింది... ఓ అరగంటలో వచ్చేస్తానని చెప్పి చూడు!" అంటూ లేచి నిలబడింది నాస్మిన్.

ఇక్కడ వీళ్ళు ముచ్చట్లలో ఉండగా అక్కడ శంకర్, అంజలిని తన దారికి తెచ్చుకునే ప్రయత్నం మొదలెట్టాడు.
"మేడం... మీది.... లవ్ మేరేజా...?" అని మెల్లగా అడిగాడు
ఆ ప్రశ్నకి అంజలికి శంకర్ తన పాత గాయాన్ని మళ్ళీ రేపుతున్నట్టుగా అనిపించి ముభావంగా, "కాదు... అయినా, మీకెందుకలా అనిపించింది?" అని అడిగింది.
"ఏం లేదండీ... ఏదో... అడగాలనిపించింది... అంటే—" అంటూ చప్పున ఆగిపోయాడు.
"మ్... ఏంటి?" కనుబొమలు ముడివేస్తూ అతని వైపు తల త్రిప్పి అడిగిందామె.
చిన్నగా గుటకేస్తూ — "అఁ... అదే... మీ ఇద్దరికీ వయసులో చాలా తేడా వుంది కదా... అలాగే అతనికి అంత పెద్ద కూతురు కూడా... అందుకే, మీరు తప్పక ఈ పెళ్ళి చేసుకున్నారేమోననీ—"
అంజలి కళ్ళు అతని కళ్ళతో కలిశాయి. ఒక్క క్షణం ఆమె అలా అతన్ని చూశాక తన చూపుల్ని టీవీ వైపు తిప్పేస్తూ—
"నా సంగతి వదిలేయండి... మీ సంసారం ఎలా సాగుతుంది.? శ్రీదేవి చాలా అందంగా వుంటుంది... మీరు బాగా లక్కీ!" అంది.
శంకర్ కావాలని ముఖాన్ని వేలాడేసుకుని, "అవుననుకోండీ... కానీ—" అంటూ నసిగాడు.
అంజలి అతని ముఖాన్ని చూసి, "ఏఁ... ఏమైంది?" అంటూ కళ్ళెగరేసింది.
"ఏమ్లేదు మేడం... భగవంతుడు అందరికీ అన్ని ద్వారాలు తెరిచే అవకాశాన్ని ఇవ్వడుగా...! నాకేమో ఉన్న అన్ని ద్వారాలూ శోధించాలని ఉంటుంది... తనేమో అందుకు ఒప్పుకోదాయే!"
అంజలి కూడా అదే లైన్ లో ఉండటంతో అతను ఏ ద్వారం గురించి మాట్లడుతున్నాడో అర్ధమవ్వడానికి ఎక్కువ సమయం పట్టలేదామెకు.
అంతే, అప్పటివరకూ తిన్నంగా కూర్చున్న తను శంకర్ వైపు పూర్తిగా తిరిగి, "ఔనూ... మీరు నన్ను మేడం అని ఎందుకు పిలుస్తున్నారు...? ఇప్పుడు మనం కాలేజ్లో లేము కదా... అంజలి అని పిలవండి చాలు!" ఆమె గొంతు కాస్త జీరబోయింది.
శంకర్ కూడా అంజలి వైపు తిరిగి, "నన్ను కూడా మీరు అని అనక్కరలేదు, శంకర్ అనీ—" అంటూ ఒకరి కళ్ళలోకి ఒకరు కోరికగా చూసుకుంటూ దగ్గరికి జరగబోతుండగా సుజాత, నాస్మిన్ లు బెడ్రూమ్లోంచి బయటకు వచ్చారు. అదృష్టవశాత్తూ వాళ్ళకి ఏ అనుమానం రాలేదు.
వెంటనే, అంజలి అతన్నించి దూరం జరిగి తన ముఖమ్మీద పడుతున్న చెమటని తుడుచుకుంది. శంకర్ ఒడిలో వున్న రిమోట్ కింద పడిపోయింది. దాన్ని తీసుకొని పైకి చూసేసరికి అతని కళ్ళముందు నాస్మిన్ కనిపించింది. తనని చూస్తూ శంకర్ పక్కనున్న అంజలీని మర్చిపోయి, "ఈ ఊరి నీళ్ళలో ఏదో విశేషం ఉన్నట్టుంది!" అన్నాడు.
నాస్మిన్ నైట్ షర్ట్ ఇంకా వైట్ స్కర్ట్ వేసుకుని ఉంది. తన పాల మేను... పైన గుండ్రాని వక్షోజాలు, కింద తెల్లని నునుపైన స్తంభాలు... మొత్తానికి అందం అంతా కలబోసి మలిచినట్టుగా ఉంది ఆమె రూపం.!
నాస్మిన్ శంకర్ అన్నది విని, "ఏం సార్?" అని అడిగింది. శంకర్ తన తొడలని చూడ్డం తనూ గమనించింది.
"ఇక్కడ ఒకర్నిమించి ఒకరు ఉన్నారు... ఒకవేళ నాకు పెళ్ళి కాకపోయి వుంటే నేనూ శిరీష్ అన్నాయ్ లాగ ఇక్కడే ఎవర్నో ఒకర్ని పెళ్ళి చేస్కునే వాడ్ని!" అన్నాడు తన చూపులతో నాస్మిన్ అందాలని తడిమేస్తూ...
నాస్మిన్ కిలకిలా నవ్వింది... కానీ, శిరీష్ పేరు వినగానే అంజలికి గుండెల్లో కలుక్కుమంది. వెంటనే టాపిక్ మార్చేస్తూ, "నాస్మిన్... మేము కాలేజ్లో మూడు రోజుల టూర్ ఎరేంజ్ చేద్దామనుకుంటున్నాం... హార్సలీ హిల్స్ కి! మరి నువ్వు వస్తావా?"
"నేను తప్పకుండా వస్తాను, మేడం... కానీ, నాకు తెలిసినంత వరకూ చాలామందికి వాళ్ళ ఇంట్లోవాళ్ళు పంపరేమో!"
"అది నేను రేపు కనుక్కుంటాను..." అంటూ అంజలి లేచి వెళ్ళబోతుండగా నాస్మిన్, "సుజాతని ఓసారి మా ఇంటికి తిసుకెళ్దామని వచ్చాను, మేడం. మరి తీసుకెళ్ళనా...? మళ్లీ అరగంటలో వచ్చేస్తుంది!" అని అడిగింది.
"మీ ఇంటికా... ఇప్పుడు ఏఁ.—... మ్... సరే... తనని అడిగావా?"
వాళ్ళు వెళెతే తను శంకర్ ఒంటరిగా ఉంటామన్న తలంపే తనలో కోటి వీణలు మ్రోగేలా చేస్తుంది.
"ఆ... అడిగిందక్కా... అయితే నే వెళ్ళనా..?"
"మ్... వెళ్ళు. కానీ, త్వరగా వచ్చేయ్." తన మనసులో మాత్రం దానికి భిన్నంగా అనుకుంది.
నాస్మిన్, సుజాత బయటకి వెళ్ళిపోయారు... అంజలి, శంకర్ లను ఒంటరిగా వదిలి...!

★★★

వాళ్ళిద్దరూ వెళ్ళిపోయాక అంజలి తలుపు గడియపెట్డి వచ్చి మళ్ళీ సోఫాలో శంకర్ పక్కన కూర్చుండిపోయింది. ఇప్పుడు ఎవరూ తమకి అడ్డులేరు. ఇద్దరికిద్దరూ ఎవరు తొలి అడుగు వేస్తారా అని ఎదురుచూస్తున్నారు. అసలు ఇందాక సుజాత, నాస్మిన్ లు అడ్డురాకుండా ఉన్నట్లయితే అప్పుడే తొలి అడుగు పడి ఉండేది. ఇప్పుడు మళ్ళీ ఇద్దరూ మొదటికొచ్చినట్టుగా ఉన్నారు...
ముందుగా తనే మొదలెడదామని శంకర్ నిశ్శబ్దాన్ని ఛేదిస్తూ, "ఆ... అయితే... నేను మిమ్మల్ని 'అంజలి' అని పిలిస్తే మీరు ఏమీ అనుకోరుగా...!" అన్నాడు.
అంజలి ఒక్కసారి గాఢంగా ఊపిరి తీసుకుని తలెత్తి శంకర్ ని చూస్తూ, "ఇందాక నేను చెప్పింది కూడా అదేగా... అలాగే, నన్ను 'మీరు' అనకండి... 'నువ్వు' అని పిలవండి," అని అంది.
శంకర్ ఆమె కళ్ళలోకి చూస్తూ, "నువ్వు ఈ పెళ్ళి చేసుకుని సుఖంగా ఉన్నావా... అంజలీ?" అని అడిగాడు.
అంజలి అతని వైపు వంగుతూ, "నీకు అలా అనిపిస్తుందా... శంకర్!" అంది హస్కీగా.
శంకర్ మెల్లగా తన చేతిని ఆమె తొడమీదున్న ఆమె చేతిమీద వేసాడు. ఆమె తన మరో చేత్తో ఆ చేతిని ఒడిసి పట్టుకుని కైపుగా శంకర్ కళ్ళలోకి చూసింది...
ఇద్దరూ నెమ్మదిగా లేచి అంజలి బెడ్రూమ్లోకి వెళ్ళిపోయారు.

★★★

అక్కడ నాస్మిన్ సుజాతని తన ఇంటికి తీసుకెళ్ళింది. సుజాతని కని సామిర్ తనను తాను మరచిపోయాడు. ఎప్పుడైతే ఆమెని చూసాడో ఆ క్షణం నించీ అతను సుజాతపైన మనసు పారేసుకున్నాడతడు. కానీ, బయటపడటానికి సంకోచించి తన చెల్లి ద్వారా ఆమెకు రాయబారం పంపాడు. ఇక నాస్మిన్ తను ప్రేమించిన అమ్మాయిని ఇలా తమ ఇంటికి తీసుకురావడం అతనికి మహదానందంగా వుంది. కానీ, అక్కడే తన బాబా, ఇంకా తన అమ్మీ కూడ ఉండటంతో వెంటనే తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు. నాస్మిన్, సుజాతని తన గదిలోకి తీసుకుపోయింది.
సుజాత కూడా ఇప్పుడు సామిర్ ని చూసింది. చాలా అందంగా ఉన్నాడు. అసలైతే ఆ అన్నాచెల్లెల్లిద్దరూ ఒకేలా ఉన్నారు... అతని ముఖం చూస్తే చాలా అమాయకంగా, మంచిగా అనిపిస్తున్నాడు.

చూడబోతే, సుజాతకి సామిర్ మొదటి చూపులోనే తెగ నచ్చేసినట్టున్నాడు.