Adultery ఇదీ... నా కథ

[Lakshmi]

నా కథ...20

పదిరోజులు ముంబై లో హనీమూన్  గడిపి హైదరాబాద్ కి తిరిగి వచ్చాం మేము...
వచ్చాక గ్రాండ్ గా రిసెప్షన్ ఏర్పాటు చేశారు..
ఏర్పాట్లు అన్నీ రాజు దగ్గరుండి చూసాడు...
పెళ్ళిలో ఎక్కువగా తెలియలేదు (నేను గమనించ లేదు అనుకుంటా)... కానీ రిసెప్షన్ లో ప్రతి చోట రాజు కనబడ్డాడు... అన్ని పనులు రాజు తనమీద వేసుకొని చేశాడు... రాజు లేకపోతే మా వారు, అత్తయ్య  ఏమీ చేయలేరని అందరికీ కొట్టొచ్చినట్టు కనబడింది....
రిసెప్షన్ జరిగిన మర్నాడు భోజనాలు అయ్యాక అందరం ఒక చోట కూర్చుని మాట్లాడుకుంటున్న టైంలో రాజు టాపిక్ వచ్చింది..
అక్క అడిగింది...
"అత్తయ్య.. ఇంతకీ రాజు ఎవరు... మీకూ, రాజుకి ఏంటి రిలేషన్" అని...
"వాడు నాకు దేవుడిచ్చిన కొడుకమ్మా.." అంది అత్తయ్య...
"పెళ్లికి ముందు అడిగితే కూడా మీరిలాగే అన్నారు... అంత రహస్యమా ఏంటి" అంది అమ్మ..
"రహస్యం ఏమీ లేదు వదినా... సరిగ్గా చెప్పాలి అంటే .. ఎక్కువ టైం పడ్తది అనే చెప్పాను ఆ రోజు నేను.." అంది అత్తయ్య...
"ఇప్పుడు మనకేం పని లేదుగా చెప్పండి.." అంది అక్క..
సరే అని చెప్పడం మొదలు పెట్టింది అత్తయ్య...
"మీకు తెలుసనుకుంట... రవి చిన్నగా ఉన్నపుడే వాళ్ళ నాన్న మమ్మల్ని అనాథల్ని చేసి దేవుడి దగ్గరకి వెళ్ళిపోయాడు....
రవి బాధ్యత తో పాటు బిజినెస్ కూడా నేనే చూసుకోవాల్సి వచ్చింది...
 ఒకేసారి నేను రవి సింగూర్ ప్రాజెక్ట్ చూడ్డానికి అని వెళ్ళాం...
వాడి ఫ్రెండ్స్ ఎవరో వెళ్లి వచ్చారని మనమూ వెళ్దాం అని మారాం చేస్తే తీసుకెళ్ళాను...
రవికి అప్పుడు పదేళ్లు ఉంటాయనుకుంటా...
అక్కడికి వెళ్ళాక బోటులో వెళ్దాం అంటే సరే అని బోట్  ఎక్కించా...
ఆ బోట్ ని ఒక చిన్న కుర్రాడు నడుపుతున్నాడు... సుమారు రవి వయస్సే కావచ్చు.. చాలా హుషారుగా బోట్ నడిపిస్తుంటే చూడ్డానికి ముచ్చటేసింది నాకు...
వాడి డీటెయిల్స్ అడిగా.. అమ్మా, నాన్నా లేరట.. తాత వద్ద పెరిగాడట.. ఈ మధ్య వాడి తాత కూడా చనిపోవడంతో కాలేజ్ మానేసి ఆ బోట్ యజమాని వద్ద పనిచేస్తున్నాడట...
చదువుకోవడం వాడికి చాలా ఇష్టమట కానీ ఇప్పుడు వెళ్ళడానికి కుదరక ఈ పని చేస్తున్నాడట.. అడిగిన వాటికల్లా సమాధానం చెప్తూ బోట్ ని డ్యామ్ వెనకాల వాటర్ లో తిప్పుతున్నాడు...
రవి ఆనందానికి హద్దులు లేవు...
సూర్యాస్తమయ సమయంలో ఆ నీళ్లలో బోట్ షికారు నాకు కూడా చాలా ఆహ్లాదాన్ని, ఆనందాన్ని కలిగించింది...
అక్కడక్కడా మొసళ్ళు కూడా ఉన్నాయి అందులో... వాటిని డ్యామ్ అధికారులు పెంచుతున్నారట....
రవి బోటులో లేచి నిలబడి ఎగురుతూ ఎంజాయ్ చేస్తున్నాడు...
నేను రవికి జాగ్రత్తలు చెబుతూనే ఆ బోట్ అబ్బాయితో మాట్లాడుతున్నా ...
కానీ ఇంతలోనే రవి బోట్ లో ఎగురుతూ సడన్ గా నీళ్లలో పడి పోయాడు...
రవీ అంటూ గట్టిగా అరిచాన్నేను... హెల్ప్ హెల్ప్ అంటూ అరిచినా ఎవరూ వినట్లేదు.. ఎవరికీ వినబడే అవకాశం లేనంత దూరంలో ఉన్నాం మేము... ఏం చేయాలో అర్థం కాక ఏడుస్తూ గాభరా పడుతున్న నేను బోట్ నడిపే కుర్రాడు రవిని తిరిగి బోట్ లోకి ఎక్కించే ప్రయత్నం చూసి తెరుకున్నాను... ఎప్పుడు నీళ్లలోకి దూకాడో నేను గమనించనే లేదు... చేయి పట్టుకొని రవిని బోట్ లోకి లాక్కున్నాను.. వెంటనే వాన్ని కౌగిలించుచుకుని ఏడ్చేశాను... ఆ కుర్రాడు కూడా బోట్ లోకి ఎక్కేసాడు... తిరిగి బోట్ ని ఒడ్డువైపు నడిపాడు... ఆ క్షణం వాడు నాకు దేవుడిలా కనిపించాడు...
రవి మీదే ప్రాణాలు పెట్టుకుని బతుకున్న నాకు రవితో పాటు పునర్జన్మ ఇచ్చాడు.. ఏమిచ్చి వాడి రుణం తీర్చుకోగలను అని ఆలోచించాను... ఒక నిర్ణయానికి వచ్చేసాను..
ఒడ్డుకు చేరగానే వాడితో ఏరా మాతో వస్తావా... నీకు బాగా చదువు చెప్పిస్తాను అన్నా...
"అమ్మగారూ" అంటూ చేతులు జోడించాడు వాడు...
అమ్మగారూ కాదు అమ్మ అని పిలువ్ అంటూ వాన్ని కొగిలించుకొని మాతో తీసుకొచ్చా... వాడే ఈ రాజు ..
నాకు ఆ రోజు నుండి ఇద్దరు కొడుకులు...
ఇక్కడికొచ్చాక రాజు, రవి ఇద్దరు బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అయ్యారు... చదువుల్లో పోటీ పడి చదివారు...
అన్నింటిలోనూ సమానంగా ఎదిగారు...
ఇప్పుడు వ్యాపారాన్ని కూడా ఇద్దరూ కలిసి నడిపిస్తున్నారు.. కష్టపడ్డంలో మాత్రం రాజు ఎపుడూ ముందుంటాడు... కొన్ని సార్లు రవి బద్ధకించినా రాజు ఎప్పుడూ ఏ పనీ నిర్లక్ష్యం చేయడు... ఇప్పుడు రాజు లేకుంటే నాకు కాలు చెయ్యి ఆడదు..." అంది అత్తయ్య నవ్వుతూ..
అందరు రాజుని మెచ్చుకోలుగా చూసారు....

కొన్నాళ్లు గడిచే సరికి నాక్కూడా రాజు మీద వాళ్ళెంతగా ఆధార పడ్డారో అర్థం కాసాగింది...
వ్యాపారం పనుల్లోనూ, ఇంటికి సంబంధించిన వాటిల్లోనూ ప్రతి దాంట్లో రాజు ఉండాల్సిందే...
అన్ని పనుల్నీ రాజు నవ్వుతూ చక్కబెట్టేవాడు...
ఎప్పుడూ అలిసిపోయినట్టుగా కూడా అనిపించే వాడు కాదు...
ఆఫీస్ పనులు రవి కూడా బాగానే చేసేవాడు..
కానీ మిగతా విషయాల్లో చాలా బద్ధకించే వాడు..
ప్రతీది రాజు చూసుకుంటాడ్లే అని రాజు మీద వదిలేసి తాను జల్సాగా ఉండేవాడు...
పైగా ఇప్పుడు నేను కూడా ఉన్నా కాబట్టి రవి ఎక్కువగా నాతో గడిపేందుకే ప్రాధాన్యం ఇవ్వడంతో రాజుకి ఇంకా పని పెరిగినట్టుంది...
రవి కొన్నిసార్లు ఆఫీస్ కి వెళ్ళేవాడే కాదు...
వెళ్లినా కొన్నిసార్లు వెంటనే వచ్చేసే వాడు...
ఎప్పుడూ నా చుట్టే తిరిగేవాడు...
ఎప్పుడు పడితే అప్పుడు వచ్చి నా మీద పడేవాడు...
ఇంట్లో ఉన్నపుడు సారీస్ కట్టుకోవద్దని ఆర్డర్ చేసాడు...
ఎందుకంటే "ప్రతి సారీ చీర, బ్లౌస్, లంగా, పాంటీ, బ్రా ఇవన్నీ విప్పడం అవసరమా" అనేవాడు...
విప్పకుండానే చేస్కోవచ్చుగా అంటే...
"ఇంత అందాల రాశిని ఫుల్ న్యూడ్ గా చూస్తే గానీ నాకు తనివి తీరదు... పైగా అలా చేస్తే నీ అందాన్ని అవమానించడమే" అనేవాడు...
మొదట్లో నేను నైటీ వేసుకొని లోపల లంగా, బ్రా  వేసేదాన్ని ... రవికి అవి కూడా నచ్చలేదు...
అందుకని నేను  లంగా వేయకపోయినా ఇబ్బందిగా ఉండకుండా కాస్త దలసరిగా ఉండే నైటీలు తెచ్చుకున్నాను... బ్రా ఒక్కటీ వేసుకునేదాన్ని.... అది లేకపోతే అందరి ముందు నడిచేప్పుడు ఇబ్బందిగా ఉండేది...  బ్రా వేయక పోతే 'వాటి' షేప్ పాడవుతుంది అని చెప్పి రవిని ఒప్పించాల్సి వచ్చింది...
పెళ్లయిన ఆరు నెలల్లో రవి ఆఫీస్ కి చాలా తక్కువ సార్లు వెళ్ళాడు...
రాజు బిసినెస్ చూస్కుంటుంటే రవి నా వెనక తిరిగే వాడు...
మాకు ఏకాంతం కల్పించాలనో ఏమో మా పెళ్లయిన నెల రోజులకే అత్తయ్య ముంబై వెళ్లిపోవడంతో రవికి అడ్డే లేకుండా పోయింది...
ఆఫీస్ కి వెళ్లినా మూడ్ వచ్చిందోయ్ అంటూ మధ్యలోనే వచ్చేసేవాడు...
రావడం తోనే నైటీ లాగేసి మీద పడి పోయేవాడు...
ఒళ్ళు హూనం చేసి గానీ వదిలేవాడు కాదు...
రోజులో కనీసం మూడు షోలైనా అయ్యేవి...
ఎర్లీ మార్నింగ్ షో వేసి అర్జెంట్ గా ఆఫీస్ కి వెళ్లాల్సి ఉన్నప్పుడు కూడా... రెడి అయ్యాక హాల్లో బై చెప్తుంటే డోర్ లాక్ చేసి వెనక్కి తిరిగి వచ్చి సోఫాలో కూర్చోబెట్టి  'నా దాన్ని' ఆబగా నాకేసి వెళ్ళేవాడు...
లంచ్ కి అని వచ్చి 'రెండు భోజనాలు' చేసి గానీ వెళ్ళేవాడు కాదు...
కొన్ని సార్లు పది నిమిషాల టైం మాత్రమే ఉంది అంటూ వచ్చి కేవలం నోటితో  చేసి వెళ్ళేవాడు...
నాలుకతో కూడా నన్ను తొందరగా కార్పించే టాలెంట్ ఆయనలో ఉండింది...
కాబట్టి ఆయన కేవలం నాకి వెళ్లిపోయిన కూడా నాకు ఇబ్బంది కలిగేది కాదు...
నాది  నాకడం అంటే ఆయనకి చాలా ఇష్టంగా ఉండేది...
 క్రమంగా నాక్కూడా తనతో నాకించుకోవడం వ్యసనంగా మారిపోయింది...
ఎప్పుడైనా ఆయనకి నన్ను ఎక్కాలని తొందరగా ఉండి డైరెక్ట్ గా మీద ఎక్కబోతుంటే... బతిమాలి మరీ నాకించుకునే దాన్ని...

మొదట్లో పని వదిలేసి మరీ నా చుట్టూ తిరుగుతుంటే.. తనకెందుకు ఇంత యావ అనిపించేది... కానీ క్రమంగా నాకూ అది అంటుకుంది...
తేడా అల్లా ఆయన బయట పడే వాడు ... నేను బయటపళ్ళెదు అంతే...
తనే రోజైనా మధ్యాహ్నం రాకపోతే ఏదో వెలితిగా అనిపించేది... ఏదో కారణం తో ఫోన్ చేసి ఇంటికి వచ్చేలా చేసేదాన్ని...
ఇంటికి వచ్చాక ఇక అడగక్కర్లేకుండానే తను రెచ్చిపోయేవాడు...

ఆ విధంగా మా మ్యారీడ్ లైఫ్...
"మూడు నూకుళ్ళు- ఆరు నాకుళ్ళు" గా సాగిపోతుంటే...
రాజు లైఫ్ "మూడు డ్యూటీలు-ఆరు ఓటీలు" అన్నట్టుగా మారిపోయింది...