Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

[Vikatakavi02]

Episode 38

రాజేష్ వెళ్ళిపోగానే దీప్తీ ఏం చెయ్యాటానికీ పాలుపోక కాలుగాలిన పిల్లిలాగా ఇంట్లో అటూ ఇటూ తిరగుతూ ఆలోచించసాగింది.
'రాజేష్ చెప్పిన ఆట భలే బాగుంది. మళ్ళీ మళ్ళీ ఆడాలని అన్పిస్తోంది. రాజేష్ సాయంత్రం వస్తానన్నాడు... అందాక ఏం చెయ్యాలి! వాణీ దగ్గరికి వెళ్తే? హా... వాణీకి కూడా ఈ కొత్త ఆటని నేర్పిస్తే? మొదటి ఆటయితే నేను నేర్పించగలను... కానీ, తనకి రెండో ఆటని నేనెలా నేర్పిస్తాను...? సాయంత్రం రాజేష్ వచ్చాక వాణీకి కూడా ఆ రెండో ఆటని నేర్పించమని అడిగితే సరి! Hmmm... అదే కరెక్ట్!' ఇలా అనుకొని తను వాణీ ఇంటికి బయలుదేరింది.

★★★

"వాణీ!"
"ఆ... దీపూ. రావే...!"
"నేను కాదు. నువ్వే మాయింటికి రా...!"
"ఊహూ... నేను రాను, దీపూ! సార్ నాకివ్వాళ కార్ నేర్పిస్తానన్నారు."
"సర్లేగానీ... ఓసారి బయటకు రా!"
ఇద్దరూ బయటకి వెళ్ళాక వాణీ, "చెప్పు... ఏంటీ?!" అంది.
"ఒక్కసారి రావచ్చు కదా! నీకో కొత్త ఆటని నేర్పిస్తాను."
కొత్త ఆట అనగానే వాణీ కళ్ళింత చేసుకుని, "ఏమాటే!" అనడిగింది.
"ఇక్కడ చెప్పలేను... మనిద్దరమే ఉన్నప్పుడు మాత్రం చెప్పడం కుదుర్తుంది!"
"అయితే మేడమీదకి పదా..! అక్కడ ఎవరూ లేరు!"
"పైన సార్ గది కదా... ఆయన వస్తారేమో!"
"లేదు. సార్ సాయంత్రం వస్తానని చెప్పి వెళ్ళారు. ఇదింకా మధ్యాహ్నమేగా! పద వెళ్దాం."
అని వాణీ చెప్పగానే ఇద్దరూ గబగబా మెట్లెక్కారు.
పైకెళ్ళగానే దీప్తీ తలుపు మూసేసింది. కిటికీ తెరిచి వుండటాన్ని చూసి—
"దాన్నీ మూసెయ్యవేఁ!" అంది.
"అది తెరిచే ఉన్నీవే... ఎవరైనా మెట్లెక్కతే మనకి తెలుస్తుంది... అయినా ఇంతలా భయపడుతూ ఆడే ఆ ఆటేంటే!"
"ఇదిగో ముందే చెప్తున్నా... నేనేం చేసినా ఊర్కోనుండాలి... నువ్వు ఏమీ అడ్డు చెప్పకూడదు... కానీ ఒకటి, ఈ ఆట మాత్రం భలే మజాగా ఉంటుందే!"
"అసలు ఈ ఆట పేరేంటే!"
"పెళ్ళి తర్వాత ఆడే ఆట!"
"పెళ్ళి తరవాత ఆడే ఆటా!"
'పెళ్ళయ్యాక కూడా ఆటలు ఆడతారా...' అని పాపం మన వాణీకి డౌటొచ్చింది.
"అవునూ... మరి మనకి పెళ్ళి కాలేదుగా! మనమాడొచ్చా?"
"ఏం పర్లేదు. ఆడొచ్చు!"
"అయితే నేర్పించు..!"
అసలు ఆ ఆటేంటో తెలుసుకోవాలని వాణీకి చాలా ఉబలాటంగా ఉంది.
"నిజానికైతే ఈ ఆటని ఓ మగాడితో ఆడాలి... కానీ-"
"అయితే, సార్ వచ్చాక అతనితో ఆడదామా!"
దీప్తీ నవ్వుతూ, "ఒసేయ్ మొద్దూ... సార్ తో ఇలాంటివి ఆడకూడదు... అయినా నేను నీకు నేర్పిస్తానుగా!"
"మరి నేర్పించు... ఈ సోదంతా ఎందుకు..!"
"సరే అయితే, ముందు నీ కళ్ళు మూసుకో. నేను చెప్పేవరకూ కళ్ళను తెరవకూడదు."
వాణీ సరేనంటూ తన కళ్ళు మూసుకుంది.
రాజేష్ తనకు చేసిన విధంగానే దీప్తీ వాణీ బంతులను వెనకనించి పట్టుకుని గట్టిగా నొక్కసాగింది.
వాణీ ఉలిక్కిపడి కళ్ళు తెరచి, "ఏయ్... ఏం చేస్తున్నావే!" అనడిగింది. కానీ, దీపూ చెప్పినట్టుగా నిజంగానే తనకు బాగా అనిపిస్తోంది. గతరాత్రి సార్ చేతులను ఇక్కడ వేసుకున్నప్పుడు ఇలాగే అనిపించింది!
"ప్చ్.. మధ్యలో మాట్లాడకు అని చెప్పానా... ఈ ఆట ఇప్పుడే మొదలయ్యింది. ముందు కళ్ళు మూస్కో!" అంటూ దీప్తీ రాజేష్ మాటలను వల్లెవేసింది.
"స..హ్..రే.. అయ్య్..తే..హ్..." అని వాణీ నవ్వుతూ తన కళ్ళను మూసుకుంది. దీప్తీ అలా చేస్తుంటే తనకి గిలిగింతలు పెట్టినట్టుగా అనిపిస్తోంది.
దీప్తీ వాణీ టాప్ లోకి తన చేతిని దూర్చి తనకు తెలిసిన ఆటని వాణీకి కూడా నేర్పించసాగింది. వాణీకి తిన్నగా ఉండటం కష్టమైంది. ఎందుకంటే దీప్తీ చేతులు తన వంటికి తగుల్తుంటే కితకితలు పెట్టినట్టుగా ఉండి తను తెగ మెలికలు తిరిగిపోతోంది. మెల్లమెల్లగా ఆమె బుగ్గలు ఎర్రబడ్డాయి.
దీప్తీ వాణీ ముందుక్కి వచ్చి, 
"వాణీ... నేను నీకు ఎలా చేస్తున్నానో నువ్వు కూడా నాకు అలాగే చెయ్యవే!" అని చెప్పింది.

క్రమక్రమంగా వారి మీద లెస్బియనిసమ్ నీడలు కమ్ముకుంటున్నాయి. ఒకరి ఎదలను మరొకరు బలంగా ఒత్తుకుంటున్నారు. ఇద్దరూ ఆ ఆటను బాగా ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు, అలాగే మెట్లదారివైపు కూడా ఓ కన్నేసి వుంచారు.
"దీపూ... నువ్విందాక ఈ ఆటని ఓ మగాడితో కలసి ఆడాలి అని అన్నావు! ఇందులో మగాడు చె..హ్..సే..దే..ముంది..?" దీప్తీ తన టాప్ ని పైకెత్తి నిపల్సుని నాలుకతో రాస్తుండగా వాణీ అడిగింది.
"మొదటి ఆటకి అక్కరలేదు గానీ... రెండో ఆటకి తప్పకుండా కావాలి!"
"అదేంటీ?"
"చెప్తానుండు. ఈ మంచం మీద పడుకో..!"
వాణీ శిరీష్ మంచంమీద పడుకుంది. దీప్తీ వాణీ స్కర్టుని మెల్లగా పైకెత్తి పేంటీని కిందకి లాగింది. వాణీకి ఏదోలా అనిపిస్తోంది, అదే సమయంలో ఆ ఆటని పూర్తిగా తెలుసుకోవాలని కూడా వుంది.
వాణీ పువ్వును చూడగానే దీప్తీకి ఈర్ష్యగా అనిపించింది; 'తనదెందుకు ఇలా లేదు... ఇంత అందమైన పూకు ఈ లోకంలో మరెవరికీ ఉండదేమో!'
దీప్తీ ముందుకి వంగి వాణీ పూకుమీద నాలుకతో రాసింది. వాణీకి ఒక్కసారిగా ఒళ్ళు పులకరించింది... రాత్రి సార్ వొళ్ళో కూర్చున్నప్పుడు... అతని 'కాలు' తగిలినప్పుడు ఎలా అనిపించిందో... ఇప్పుడు కూడా అలాంటి ఫీలింగే తనకు కలిగింది.!
వాణీ ఆనందంతో ఒకవిధమైన పొర కమ్మేసింది. ఈ ఆనందాన్ని తట్టుకోవడం తనకు కష్టంగా ఉంది. అదే అదే పరవశంలో తేలిపోతూ దీప్తిని ఇలా అడిగింది, "నువ్...వెక్కడ న్..నేర్చుకున్నా...వే.. ఈ ఆటనీ!"
"రాజేష్ దగ్గర!"
"ఎవరూ... సరిత అన్నయ్యా?"
"ఆ... వాడే. ఈ సాయంత్రం 4:00 గంటలకి మళ్ళీ ఆడడానికి వస్తానని చెప్పాడు... నువ్వూ రావే... ఆ రెండో ఆటని వాడి దగ్గరే నేర్చుకుందువుగానీ... మనం 3:30కే వెళ్దాము...మా ఇంట్లో ఎవరూ లేరుగా, రాత్రికే వస్తారు!"
"ఆ... అలాగే... వెళ్దాం! నాకూ ఈ ఆటని పూర్తిగా నేర్చుకోవాలనుంది!"

కానీ వాళ్ళిద్దరూ మాటల్లో పడి మెట్లదారిని గమనించడం మర్చిపోయారు.

త్వరగా ఇల్లు చేరిన శిరీష్ మెట్లెక్కి తలుపు దగ్గర నించొని వారి మాటల్ని వింటున్నాడని వాళ్ళకు తెలీదు... కిందకి వెళ్ళిపోదామనుకుని మళ్ళా ఏమైందో 'దఢేళ్'మని తలుపుని తెరిచి లోపలికి వెళ్ళాడు!

---

---