Thriller నల్లమల నిధి రహస్యం - 34

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ - 17
[font=var(--ricos-font-family,unset)] [/font]
ప్రతాపరుద్రుడు సహజ మరణం చెందలేదు.
అప్పుడు ఏమి జరిగిందో సంజయ్ కళ్లముందే కదలాడుతోంది. కోపంతో ఊగిపోతున్నాడు సంజయ్.
 
అతని కంటి వెంట ధారగా కన్నీరు కారుతోంది. అది కోపంతో రగిలిపోతున్న అతని అశృధార.
 
అతని నోటి వెంట "ద్రోహి! నమ్మక ద్రోహి! నిన్ను వదలనురా! "అంటూ గంభీరమైన స్వరంతో వస్తోన్న మాటలు విన్న రామచంద్ర సిద్దాంతి గారు అలా కోపంతో ఊగిపోతున్న సంజయ్ తల వెంట్రుక సేకరించమని శిష్యుడ్ని ఆదేశించారు. అతను అలా చేయగానే, ఆ వెంట్రుకను ఒక మట్టి కుండలో పెట్టించి, దానిపై ఎర్రటి రవికల గుడ్డ కట్టించారు.
సంజయ్ ఇంకా ఆ ట్రాన్స్ లోనే ఉన్నాడు. అక్కడ ఏమి జరుగుతోందో అది మాత్రమే అతని కళ్ళకు కనిపిస్తోంది. అతను ఇంకా అదే ఊహలో ఉండగానే సిధాంతి గారు లేచి, అతని తలపై చేయ ఉంచి ఏవో మంత్రాలు చదువుతూ
 
"మహారాజా శాంతించు. ఇప్పుడు నీవు ప్రతాపుడవు కాదు. నువ్వు సంజయ్ వి. నీ అన్నగా మళ్ళీ పుట్టిన నీ మిత్రుడ్ని మృత్యువు ఆహ్వానిస్తోంది. అతని ప్రాణం కాపాడగలిగేది నువ్వు మాత్రమే. ఆ ఆత్మను అంతం చేయగలిగే మార్గం నీకే తెలుస్తుంది. అతన్ని కాపాడగలిగే మార్గం నీకే తెలుసు. ఆ దుష్టుడి ఆత్మను నాశనం చేసే మార్గం వెతుకు! నీకు కనిపిస్తోందా?" అడుగుతూనే ఉన్నారు సిద్ధాంతి గారు.
 
" లేదు.. ఆ దుష్టుడికి అంతం లేదు. నా మిత్రునికి మరణం పొంచి ఉంది. అతని అడుగులు, నా ఆశయం వైపు, అతని జీవితం మృత్యు దేవత కౌగిలి వైపు. ఆ దుష్ట ఆత్మ కు అంతం లేకపోవడం ఒక శాపం! దానికి పరిష్కారం.." అంటూ ఆ ట్రాన్స్ లొ ఉండే సమాధానం చెప్తున్నాడు సంజయ్.
 
"ఆ.. చెప్పండి! పరిష్కారం ఏమిటి?" అడుగుతూనే ఉన్నారు సిద్ధాంతి గారు.
 
ఇంతలో గాలి భయంకరమైన వేగంతో వచ్చి ఆ గదిలో మూసి ఉన్న తలుపులు భళ్ళుమని తెరుచుకున్నాయి. సంజయ్ ఏదో చెప్పడానికి ప్రయత్నం చేస్తూనే ఉన్నాడు.
 
అదేమీ సిద్ధాంతి గారికి వినపడనంతగా గాలి శబ్దం చేస్తూ ఆ గది అంతా భీకరమైన అరుపులు, ఏడుపులు మొదలయ్యాయి. సిద్ధాంతి గారు, సంజయ్ తప్ప, మిగిలిన వారంద రూ గాలిలోకి విసిరేయబడ్డారు. అయన తన తపో బలంతో సంజయ్ ని ట్రాన్స్ లోకి పంపి అజయ్ సమస్యకు పరిష్కారం తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేస్తూ ఉండడం వల్ల, లోపలికి చొరబడిన ఆ దుష్ట శక్తిని అడ్డుకోలేకపోతున్నారు.
అదే అదనుగా భావించిన ఆ దుష్టాత్మ, సిద్ధాంతి గారి ద్రుష్టి మరల్చడం కోసం, ఆయన శిష్యుడ్ని ఆవహించి, అతన్ని గాల్లోకి ఎగరేసి, అక్కడ ఉన్న ఒక పదునైన ఆయుధం మీద పడేలా చేస్తోంది.
 
అది గ్రహించిన సిద్ధాంతి గారు, వెంటనే సంజయ్ లొ ప్రవేశపెట్టిన శక్తిని తిరిగి కైవసం చేసుకుని, ఆ దుష్ట ఆత్మ పై ప్రయోగించగానే, ఆయన శిష్యుడు క్షేమంగా ఇవతల పక్కకు పడి, ప్రాణాలు దక్కించుకున్నాడు.
 
సంజయ్ పరిష్కారం తెలుసుకోకుండానే, ట్రాన్స్ లోంచి బయటకొచ్చేసాడు. ఆ దుష్టాత్మ తను అనుకున్న పని అయింది అన్నట్టు అక్కడనుండి సంతోషంగా వెళ్ళిపోయింది. సంజయ్ ట్రాన్స్ లోంచి బయటకొచ్చేసాడు. కానీ..
 
ఆ పాప ఇల్లంతా కలియచూస్తూ ఉండగా తన కళ్ళు ఒక దగ్గర ఆగిపోయాయి. కిటికీ అవతల ఎవరో తిరుగుతున్నట్టు కనిపించింది ఆ పాపకి. అదే విషయం చెప్పింది ఆ పాప మల్లి. వాళ్లు చూసే సరికి అక్కడ ఎవరూ లేరు.
 
కమల, మల్లిని కోప్పడి, "ఎవరూ లేరు అక్కడ. నీకు అస్తమానం ఎవరో ఒకరు కనిపిస్తూనే ఉంటారు." అంటూ తిట్టింది.
"అదేంటమ్మా పిల్లని తిడతావ్! ఏ పిల్లో వెళ్లి ఉంటుందిలే" అంటుంటే
 
"అది కాదండీ! ఈమధ్య ఇక్కడ పిల్లల్ని ఎత్తుకెళ్లి పోయే వాళ్ళు ఎక్కువగా తిరుగుతున్నారు. మొన్న నెలలోనే నలుగురు పిల్లలు కనిపించకుండా పోయారు. అందుకే దీన్ని బయట ఒంటరిగా వదలను. భయం చెప్పాలి కదా అని చెప్తే ఇలా అస్తమానం ఎవరో కనిపింఛారు అంటూ చెప్తోంది.” అంటూ మల్లి నెత్తి మీద మొట్టి , " వస్తానండీ ! ఏదైనా అవసరం ఉంటే చెప్పండి. మొహమాట పడకండి. ఇరుగు పొరుగు కదా1" అంటూ ఆమె పిల్లను తీసుకు వెళ్లిపోతుంటే
 
ఆ పిల్ల మాత్రం ఇంట్లోకే చూస్తూ "నే నిజమే చెప్పా అంటీ! అక్కడ.." అంటూ ఏదో అంటూ ఉంటే, ఆ పిల్ల తల్లి మళ్ళీ మొట్టి, తీసుకుని వెళ్ళిపోయింది.

[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]సశేషం[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]

[Manavaadu]

xxx..xxx..xxx

Brother chadive vaallamu vunnam meeraithe cheyyandhi story ni .
Ee site vere content ki famous idhi chadive vallu thakkuva kaani ee story update ivvandi please.

[k3vv3]

అప్డేట్ ఇచ్చా మిత్రమా!

చదవండి.

దీని కోసమే పైన ఖాళీ ఉంచాను.

[k3vv3]

banghead:

పోస్టులు రెండు సార్లు వస్తున్నాయి

[Uday]

banghead:

పోస్టులు రెండు సార్లు వస్తున్నాయి

అలా ఏం లేదు బ్రో, కాకపోతే నే చదివేలోపు డిలీట్ చేసారేమో...

పరిష్కారం అంత తొందరగా తెలిసిపోతే ఇంకేం మజా...కొనసాగించండి.
ఎవరైనా రాతకు తగ్గ AI బొమ్మలు పెడితే ఇంకా బావున్ను.

[k3vv3]

బొమ్మల బ్రహ్మ గారికి చెప్పండి లేదా ఈ మధ్య మరో ఇద్దరు, ముగ్గురు మిత్రులు చిత్రాలను థ్రెడ్స్ లలో ఎడుతున్నారు!

నాకు వాటిపై ఎక్కువ అవగాహన లేదు :shy:

[TheCaptain1983]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ - 17
[font=var(--ricos-font-family,unset)] [/font]

ఆ పిల్ల మాత్రం ఇంట్లోకే చూస్తూ "నే నిజమే చెప్పా అంటీ! అక్కడ.." అంటూ ఏదో అంటూ ఉంటే, ఆ పిల్ల తల్లి మళ్ళీ మొట్టి, తీసుకుని వెళ్ళిపోయింది.

[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]సశేషం[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]

Very good update andi, k3vv3 g aru!!!

yr): yr): clp); clp); clp);

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ – 18
 
ఆ దుష్టాత్మ తను అనుకున్న పని అయింది అన్నట్లు అక్కడనుండి సంతోషంగా వెళ్ళిపోయింది.సంజయ్ పరిష్కారం తెలుసుకోకుండానే, ట్రాన్స్ నుంచి బయటకొచ్చేసాడు. కానీ అతని తల ముక్కలైపోతున్నట్టుగా తల నొప్పితో బాధపడిపోతూ "నాకు ఏమైంది? ఇంతసేపు ఏం జరిగింది?" అని అడిగాడు సంజయ్.
 
అతనికి ఇంతవరకు తను చూసింది ఏమీ గుర్తులేదు. ఇప్పుడు అతను కేవలం తన అన్నను కాపాడుకోడం కోసం వచ్చిన ఒక తమ్ముడు అంతే.అతనికి మంచినీళ్లు తాగించి, "ఏమీ కాలేదు, మీ అన్నయ్య ఎదుర్కోబోతున్న ప్రమాదాన్ని అరికట్టేందుకు నీ ద్వారా మార్గం వెతికాము" అని సిద్ధాంతి గారు చెప్తూ ఉండగానే,
"మరీ, దొరికిందా? ఇప్పుడు మా అన్నయ్య సేఫ్ గానే ఉన్నాడా? కానీ నాకేమి గుర్తులేదేంటి? నా ద్వారా వాడ్ని సేవ్ చేసే మార్గం దొరికిందా? ఎలాగా?" అంటూ ప్రశ్నల బాణాలు సంధిస్తూనే ఉన్నాడు సంజయ్.
 
"ఆగు బాబు! అన్నిటికీ సమాధానాలు తెలుస్తాయి. మీ అన్నయ్య ప్రస్తుతానికి క్షేమంగానే ఉన్నాడు. ఇక మీదట ఏం జరగబోతోందో అనేది విధి నిర్ణయం! ఐతే మా వంతుగా మీ అన్నయ్యను కాపాడే ప్రయత్నం చేస్తాము. నువ్వు ఇక వెళ్ళవచ్చు. నువ్వు ఎలాగో ఒక నాలుగు రోజుల్లో మీ అన్నయ్య దగ్గరకు వెళ్ళబోతున్నావు. వెళ్లే ముందు ఇక్కడికి వచ్చి వెళ్ళు" అని చెప్పి, ఇంకో మాట సంజయ్ మాట్లాడే లోగా ఆయన అక్కడ నుండి పూజా మందిరం దగ్గరికి వెళ్లి, పద్మాసనం వేసుకుని, ధ్యానంలోకి వెళ్లిపోయారు.
 
ఇక సంజయ్ కి అర్ధం అయింది అయన తన ప్రశ్నలకు ఇప్పుడు సమాధానము చెప్పరు అని.
 
సంజయ్, లేచి, బయటకు వచ్చి, ఫోన్ చూసుకున్నాడు.
అప్పటికే తన తల్లి నుండి చాలా మిస్డ్ కాల్స్ ఉండడంతో, ఆమెకు ఫోన్ చేసాడు.
***
ఆ పాప వెళ్లిపోయిన తరువాత మళ్ళీ వంట పనిలో పడింది సీత.
 
సంజయ్ ఎందుకు ఫోన్ లిఫ్ట్ చెయ్యట్లేదు అని కంగారుపడుతోన్న సీత ఫోన్ రింగ్ అయింది.
 
ఆశగా తీసి చూసింది, సంజయ్ ఫోన్ అవ్వాలి అనుకుంటూ.
డిస్ప్లే చూసి, సంతోషంగా ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసి,
"ఏరా నాన్నా! ఎలా ఉన్నవురా.. ఎందుకు పొద్దున్నుంచి ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయలేదు? నువ్వు బానే ఉన్నావా నాన్నా?' అంటూ కంగారుగా అడిగింది సీత.
 
"హా మామ్! ఐయామ్ ఫైన్. అన్నయ్య ఎలా ఉన్నాడు?"
"వాడు డ్యూటీకి వెళ్లాడు. బానే ఉన్నాడు. ఇదిగో.. వాళ్ల జూనియర్ చూసి పెట్టిన ఇంట్లో దిగాము. పొరుగింటి ఆవిడా పరిచయం అయ్యిందిలే కానీ, నువ్వు పొద్దున్నుంచి ఫోన్ ఎందుకు లిఫ్ట్ చేయలేదు రా? " అని అడిగింది సీత.
 
"మామ్! ముందు నేను చెప్పేది విను. నేను రామచంద్ర సిద్ధాంతి గారి ఇంటికి వచ్చాను పొద్దున్నే. ఆయన నా ద్వారా అన్నయ్య సమస్యకి పరిష్కారం తెలుసుకుంటాను అని నా తలపై చేయి పెట్టారు. ఆ తరువాత ఏమైందీ నాకు తెలియలేదు. నేను కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి, అయన మొహంలో విచారం కనిపించింది. ఆయన మాత్రం, ఇప్పుడిక వెళ్ళిపో. మళ్ళీ ఊరు వెళ్ళే ముందు వచ్చి కనిపించు అని చెప్పారు. ప్రస్తుతం అన్నయ్యకి ప్రమాదం ఏమీ లేదన్నట్టు చెప్పారు. వివరంగా చెప్పలేదు. ఐనా మళ్ళీ రమ్మన్నప్పుడు చెప్తారేమో. సరే! నువ్వు వాడ్ని కనిపెట్టుకుని ఉండు. నాకు కాలేజీకి టైం అవుతోంది. మళ్ళీ ఈవెనింగ్ చేస్తా మామ్! ఓకే నా.." అంటూ కాల్ కట్ చేసి, ఇంటి దారి పట్టాడు.
***
 
స్టేషన్ లొ అందరితోనూ పరిచయం అయ్యాక, ఊర్లో ఉన్న కేసెస్ ఫైల్స్ అన్నీ తన టేబుల్ పై ప్రత్యక్షం అయ్యాయి.
ప్రెసెంట్ అక్కడ ఉన్న కిడ్నాపింగ్ కేసెస్ పై అజయ్ దృష్టి సారించాడు.
 
వరుసగా నలుగురు పిల్లలు కిడ్నాప్ కి గురి అయ్యారు, వాళ్ల ఆచూకీ ఇంకా తెలియలేదు.
 
ఈ కేసెస్ కి సంబంధించిన అన్ని వివరాలూ అరగంటలో నా టేబుల్ పై ఉండాలి అని గర్జించాడు అజయ్.
 
అప్పుడే అక్కడికి పది మంది రౌడీలతో వచ్చాడు సింగా.
అతడ్ని చూస్తూనే అక్కడ ఉన్న కానిస్టేబుల్స్ అందరూ భయపడిపోయారు .
 
అజయ్ మాత్రం ధైర్యంగా "ఎవరు నువ్వు?" అని అడిగాడు.
 
సింగా నేరుగా వచ్చి, అజయ్ ముందరే కాలు మీద కాలు వేసుకుని కూర్చుని, పది లక్షలు టేబుల్ మీదకి విసిరేసి,
"ఇవి తీసుకుని, నోరు మూసుకొని కూర్చో! ఇక్కడ ఏం జరిగినా చూసీ చూడనట్టు వదిలేస్తే, నీకు ముట్టేవి నీకు ముడతాయి. కాదని డ్యూటీ చేయాలనుకుంటే మాత్రం అడ్డంగా నరికేసినా అడిగే వాళ్ళు ఉండరు. ఇక్కడ నేను చెప్పిందే చట్టం. నేను చేసిందే న్యాయం. ఇక్కడ బ్రతకాలి అంటే నువ్వు సెక్యూరిటీ అధికారి లా కాదు, నా బానిసలా బ్రతకాలి. లేదంటే చచ్చిపోతావ్! జర భద్రం" అంటూ పొగరుగా మాట్లాడుతూ ఉన్నాడు.
 
అజయ్ కి కోపంతో కళ్ళు ఎర్రబడ్డాయి. పిడికిలి బిగించి, ఒక్కసారిగా సింగా మొహంపై ఒకటే గుద్దు గుద్దేసరికి, మొహం పచ్చడయిపోయింది. ముక్కులోంచి రక్తం కారుతోంది. అది చూసి, అతని రౌడీలు ముందుకొచ్చారు.
అందరికీ తన స్టైల్ లొ ఒక రౌండ్ వేసి, ఉతికి పంపించాడు అజయ్. ఊహించని విధంగా అజయ్ ఎదురు తిరగడంతో అవమానంతో రగిలిపోతూ "నీ అంతు చూస్తా! "అంటూ అరుస్తూ వెళ్ళిపోయాడు సింగా.
 
అది అంతా బయటనుండే చూసిన ఒక తల్లి మాత్రం, పరుగున వచ్చి అజయ్ కాళ్ల మీద పడి, "నా కొడుకుని ఆ రాక్షసుడి నుంచి కాపాడండి సార్" 
అంటూ ఏడుస్తోంది.

[font=var(--ricos-font-family,unset)]*** [/font]సశేషం [font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]

[TheCaptain1983]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ – 18
 

అది అంతా బయటనుండే చూసిన ఒక తల్లి మాత్రం, పరుగున వచ్చి అజయ్ కాళ్ల మీద పడి, "నా కొడుకుని ఆ రాక్షసుడి నుంచి కాపాడండి సార్" 
అంటూ ఏడుస్తోంది.

[font=var(--ricos-font-family,unset)]*** [/font]సశేషం [font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]

Very good Update!!!


clp); clp); clp);

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ – 19

 
[font=var(--ricos-font-family,unset)] [/font]
ఊహించని విధంగా అజయ్ ఎదురు తిరగడంతో అవమానంతో రగిలిపోతూ "నీ అంతు చూస్తా! " అంటూ అరుస్తూ వెళ్ళిపోయాడు సింగా.
 
అది అంతా బయటనుండి చూసిన ఒక తల్లి మాత్రం పరుగున వచ్చి, అజయ్ కాళ్ల మీద పడి "నా కొడుకుని ఆ రాక్షసుడి నుండి కాపాడండి సార్! " అంటూ ఏడుస్తోంది.
 
"లేవండి! ఎవరమ్మా మీరు ? మీ కొడుక్కి ఏమైంది? " అంటూ ఆమెను పైకి లేపాడు అజయ్.
 
ఆమె ఏదో చెప్పబోయే లోగా ఇంకో ముగ్గురి తల్లిదండ్రులు కూడా వచ్చి, చేతులు జోడించి అజయ్ ముందు దీనంగా నిలబడి ఉన్నారు.
"అయ్యా! మా అబ్బాయి నాలుగు నెలల క్రితం కిడ్నాప్ అయ్యాడు. నా కొడుకులాగే ఇంకో ముగ్గురు పిల్లలు కూడా కిడ్నాప్ అయ్యారు. కానీ వాళ్ళని 'ఈ సింగానే ఎత్తుకెళ్లాడు' అని అందరికీ తెలుసు. కానీ వాడికి భయపడి మీ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు కూడా యాక్షన్ తీసుకోవట్లేదు. పిల్లల్ని ఎత్తుకెళ్లే బ్యాచ్ వీడి మనుషులే. వాళ్ళని ఎక్కడికి తీసుకెళ్లి, ఏం చేస్తున్నారో తెలియదు. నాలాగే, పిల్లలను దూరం చేసుకున్న ఈ తల్లిదండ్రులు కూడా, నాలుగు నెలలుగా ఈ స్టేషన్ చుట్టూ, తిరిగి తిరిగి అలిసిపోయారు. ఎవరూ మా బాధ పట్టించుకోలేదు. మీరైనా మా పిల్లల్ని కనిపెట్టి, మాకు అప్పగించడయ్యా! " అంటూ ఆమె, ఆమె వెనకే వచ్చిన వారు అజయ్ ముందు మోకరిల్లారు.
 
అజయ్ వాళ్లకి నచ్చచెప్పి, ‘మీ పిల్లల్ని ఎలాగైనా వెతికి మీ దగ్గరకి చేరుస్తాను . ఆ సింగా ఆట కట్టిస్తాను’ అని వారికి మాట ఇచ్చి పంపాడు.
 
అక్కడ ఉన్న ఒక కానిస్టేబుల్ అజయ్ కి ఆ కిడ్నాప్ అయిన పిల్లల వివరాలు అందిస్తూ. "సార్! ఆ సింగా చాలా చెడ్డవాడు సార్. వాడికి భయపడి ముందు ఉన్న ఎస్. ఐ వాడి దగ్గర లంచం పుచ్చుకుని, కేసు ముందుకు పోనివ్వలేదు సార్. పాపం మీరైనా సరైన దారిలో వాళ్ళకి న్యాయం చేయండి సార్. మీరు ఎలా చెప్తే మేము అది చేయడానికి సిద్ధం సార్." అన్నాడు.
"ఇప్పుడు మనము తొందరపడకూడదు. పిల్లలు వాడి దగ్గరే ఉన్నారు అని ఆమె అంటోంది. మనము తొందరపడితే ఆ పిల్లల్ని వాడు ఏమైనా చేయొచ్చు.
మనము ఒక ప్లాన్ ప్రకారం వాడ్ని ఫాలో అయ్యి, వాడి కథ ముగించాలి " అని తన ప్లాన్ అమలుపరచడం మొదలుపెట్టాడు.
***
సంజయ్ వెళ్ళిపోగానే సిద్ధాంతి గారు ధ్యానంలొ ఉండగా ఆయన చాలా అలజడికి గురి అయ్యాడు.
 
"ఒక ప్రాణం, ఒక ద్రోహం , ఒక శాపం..
ఒక ఆశయం, ఒక వాగ్దానం, ఒక నిరీక్షణ..
ఇది పరిష్కారం లేని సమస్యనా? కాదు. నీ పరిశోధన సరి అయిన దిశగా నడిపించు! సమాధానం నువ్వే అవుతావు " అంటూ ఆయనకు జగన్మాత మాటలు వినిపించాయి.
కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి అయన శిష్యులంతా ఆయన చుట్టూ చేరి ఉన్నారు.
 
ఆయన కళ్ళలో ఒక కొత్త వెలుగు. సమస్యకు పరిష్కారం దొరికే దిశగా ఆయన చేసిన తొలి ప్రయత్నం ముందుకు సాగే దిశగా ఆయన అడుగులు పడుతున్నాయి.
***
 
సంజయ్.ఇంటికి చేరే సరికి, టైం చూస్తే 12 అయింది.
ఆఫ్టర్నూన్ క్లాసెస్ రెండు గంటలకు కావడంతో మళ్ళీ ఫ్రెష్ అయి, కరెంట్ కుక్కర్ లొ రైస్ పెట్టుకుని, బాల్కనీలోకి వెళ్లి తన కొలీగ్ తో ఫోన్ మాట్లాడుతూ ఉన్నాడు.
 
 
తన వెనకనే అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ వచ్చి, సంజయ్ కళ్ళు మూసింది అంజలి.
 
"హ్మ్మ్! వచ్చేసావా అంజలీ! "అంటూ ఆమె చేతులు పట్టుకుని ఆమె వైపు తిరిగి, నెత్తి మీద ఒక మొట్టికాయ వేసాడు సంజయ్.
"మీ మామ్ లేరుగా! కాలేజీకి వెళ్లకుండా ఇంట్లో ఏం చేస్తున్నావ్?" అంది అంజలి.
 
"వెళ్తా ఆఫ్టర్నూన్. కానీ నువ్వేంటి ఇలా వచ్చేసావ్? కింద మీ అమ్మ చూస్తే మన విషయం తెలిసిపోతుంది" అంటూ ఉంటే
"ఏం పర్లేదు. పెళ్లి చేసేస్తారు. ఒక పని అయిపోతుంది " అంటూ నవ్వింది అంజలి.
 
ఆ నవ్వుకి బాబు మనసు కొంచెం తేలిక పడింది.
 
"నువ్వేమీ కంగారు పడక్కర్లేదు. ‘పాపం పిల్లాడు ఒక్కడే ఉన్నాడు, ఏం వండుకుంటాడు’ అని అమ్మే కర్రీ ఇచ్చి రమ్మని పంపింది" అంటూ తను తెచ్చిన కూర గిన్నె టేబుల్ పై పెట్టి, సంజయ్ కి దగ్గరగా వచ్చి, అతని జుట్టు అంతా చేరిపేసి, ఆమెను పట్టుకోవడానికి వస్తున్న సంజయ్ ని తోసేసి, నవ్వుకుంటూ కిందకి వెళ్ళిపోయింది.
***
 
లంచ్ టైం అవడంతో ఇంటికి వచ్చాడు అజయ్. అతను వచ్చేసరికి, మల్లి ఆరుబయట నవ్వుకుంటూ ఆడుకుంటోంది. ఆ పాపను చూసేసరికి అజయ్ కి చాలా ముచ్చటగా అనిపించి, ఎత్తుకుని ఆడిస్తూ, ‘నీ పేరేంటి?’ అని అడిగాడు.
 
సీత అప్పుడే బయటకొచ్చింది. పాప ని ఎత్తుకుని ఉన్న అజయ్ ని చూస్తూ. "వీడికి పెళ్లి చేసి ఉంటే. ఈ పాటికి ఇంత పిల్ల ఉండేదేమో! ఎన్ని సంబంధాలు చూసినా వీడికి నచ్చట్లేదు. అసలు వీడి కోసం పుట్టిన పిల్ల ఎక్కడ ఉందొ? " అనుకున్నది.
సీత అలా అనుకుంటూ ఉండగా మరియా ఆత్మ తన ప్రియుని రాక తెలుసుకుని ఉప్పొంగిపోతోంది.
 
“నిను చూసే క్షణం కోసం జన్మలు వేచి ఉన్నా..
బాసలు చెరిగిపోయినా,
కలలు కల్లలు అయినా,
కలువకన్నులు కాలి పోయినా,
చంద్రోదయం కోసం వేచి ఉన్నా..
ఊపిరి ఆగే క్షణమే నీలో కలిసిపోయే వరం కోరా..
అది తీరదు అని తెలిసినా ఆత్మనై మిగిలి ఉన్నా..
ఇచ్చిన మాట కోసం నీవు.. ప్రేమించిన నీకోసం నేను..
నీ రాక నాకు తెలిసినా నువ్వు నన్ను చేరే క్షణం ఆత్మనని తెలిసి నన్ను ఈసడించుకోవు కదా ప్రాణమా!" అనుకుంటూ ఘోషిస్తు, తమ గత జన్మ ప్రణయాన్ని గుర్తుచేస్తూ అజయ్ కి ప్రేమ సందేశం పంపింది మరియా ఆత్మ.
 
అప్పటివరకు నవ్వుతూ పిల్లని ఆడిస్తున్న అజయ్ కి ఒక్కసారిగా మనసంతా ఒక విధమైన భారంతో నిండిపోయింది. తనను ఎవరో పిలుస్తున్నట్టు, తన కోసం ఎవరో ఎదురు చూస్తున్నట్టు అనిపించింది. ఒక్కసారిగా వాతావరణంలో ఏదో మార్పు మొదలైంది. గాలిలో ఏదో పరిమళం అజయ్ మనసుకు ప్రశాంతత చేకూరుస్తోంది.
 
ఇంతలొ మల్లి, అజయ్ ని "అంకుల్! అటు చూడు.." అంటూ ఆకాశం వైపు చూపించింది.
 
ఆకాశం వైపు చూసిన అజయ్ ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడ్డాడు. అక్కడ..
 
[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]సశేషం[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]

[TheCaptain1983]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ – 19


[font=var(--ricos-font-family,unset)] [/font]
ఆకాశం వైపు చూసిన అజయ్ ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడ్డాడు. అక్కడ..
 
[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]సశేషం[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]

Very nice! K3vv3 garu!!!

yr): yr): yr):

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ - 20
 
 
ఆకాశం వైపు చూసిన అజయ్ ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడ్డాడు.
అక్కడ నీలి ఆకాశంలో తెల్లని మేఘాలు ఒకరినొకరు గాఢంగా కౌగిలించుకున్న కోయ జంట ఆకృతిలో కనిపించాయి.అది చూస్తూనే అజయ్ కళ్ళు ఆశ్చర్యంతో కూడిన ఉద్వేగంతో ఎర్రని రంగు సంతరించుకున్నాయి. ఒక్కసారిగా తనకి తన గత జన్మ తాలూకు జ్ఞాపకాలు ఒక వేవ్ లాగా కనిపిస్తూ ఉండగా..
 
ఆ మేఘాల మాటుగా మెరుస్తున్న సూర్యుని కిరణాలు నేరుగా ఎరుపెక్కిన అజయ్ కళ్ళను పొడిచాయి. ఆ కాంతిని చూడలేక కళ్ళు మూసుకున్న అతని రెప్పల నుండి జాలువారిన అశ్రువులు భూమిపై పడీపడగానే ఒక్కసారిగా భీకరమైన గాలి మొదలైంది. అంతవరకు ఎంతో ప్రశాంతంగా వీచిన గాలి ఒక్కసారిగా వేడెక్కింది. ఆ తెల్లని మేఘాలను తరిమేస్తూ ప్రేమ సందేశాన్ని ఛిద్రం చేస్తూ సూర్యుడిని మింగేసేలా నల్లని మేఘాలు గర్జిస్తూ ఆకాశాన్ని ఆవరించాయి.
 
" బాబూ అజయ్! వర్షం పడేలా ఉంది, పిల్ల తడిసిపోతుంది. లోపలికి రారా" అన్న సీత అరుపుతో ఈ లోకంలోకి వచ్చాడు. మల్లిని తీసుకుని లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు.
 
కమల వచ్చి మల్లిని తీసుకుంది. సీత అజయ్ ని కమలకీ పరిచయం చేసింది.
ఆమెను పలకరిస్తున్నాడే కానీ అజయ్ మనసు ఆ మేఘాల మీదే ఉండిపోయింది. ఏదో గుర్తొచ్చి.. గుర్తు రానట్టు, లీలగా తెలిసి.. తెలియనట్టుగా మెదడు అంతా మొద్దుబారిపోయింది. వాతావరణం కూడా భీకరంగా మారిపోయి, కుండపోతగా వర్షం మొదలైంది. ఉన్నపళంగా మారిపోయిన వాతావరణం అజయ్ మనసులో గందరగోళం సృష్టిస్తోంది.
 
స్టేషన్ లొ ఉన్న సమస్యలతో పోరాడుతున్న అతన్ని ఆ తెల్లని మబ్బులు సేద తీర్చేలోగా నల్లని నీడలా.. మృత్యు దరహాసంలా.. సూర్యుడ్ని మింగేసి కుండపోత వర్షాన్ని కురిపిస్తున్న ఆ నల్లని మబ్బులు తనపై కక్ష కట్టినట్టు అనిపించింది అజయ్ కి .
 
"అయ్యారే! నీకోసం మేఘాలతో ప్రేమ సందేశం పంపినదా ఆ కోయ సుందరి ఆత్మ! పిచ్చిది. చచ్చినా నువ్వు పుట్టొస్తావని నిధికి కాపలా కాస్తోంది. నేనూ కావలి కాస్తున్నా! కోరిన సిరిని కైవసం చేసుకునే క్షణంలో నా ఊపిరి తీసిన నిన్ను చంపి నా పగ తీర్చుకుని, అప్పుడు నా ఇన్నేళ్ల తీరని కోరిక తీర్చుకుంటా! " అంటూ వికృతంగా నవ్వుతోంది ఒక దుష్ట ఆత్మ.
 
“బాబూ ! భోజనం చెయ్” అంటూ ప్లేట్ అందించింది సీత.
 
"నేను మళ్ళీ వస్తా!" అంటూ కమల, మల్లిని తీసుకుని వెళ్లిపోతూ ఉంటే.
"నేను అంకుల్ దగ్గర ఉంటాను! " అంటూ వచ్చీరాని మాటలతో ముద్దుగా అడిగింది మల్లి.
 
"పోనిలే! ఉండనియ్యమ్మా. మా వాడితో కలిసి అన్నం తింటుంది. నువ్వు వెళ్లి మిగతా పని అంతా చూసుకుని రా. ఇక్కడే ఉంటుందిలే" అంటూ కమలను పంపించేసింది సీత.
 
ముద్దు ముద్దుగా మాట్లాడుతూన్న మల్లిని చూసి, అజయ్ కి కొంచెం రిలీఫ్ గా అనిపించింది.
 
"మామ..మామ.." అంటూ అజయ్ తో కలిసిపోయింది మల్లి.
అలా మల్లిని చూస్తూ. ఆ పాపతో కలసి అన్నం తినేసి, మళ్ళీ స్టేషన్ కి జీప్ లొ బయలుదేరాడు అజయ్.
 
***
 
ధ్యానం నుండి కళ్ళు తెరిచిన సిద్ధాంతి గారి కళ్ళలో ఒక కొత్త వెలుగు! సమస్యకు పరిష్కారం దొరికే దిశగా ఆయన చేసిన తొలి ప్రయత్నం ముందుకు సాగే దిశగా ఆయన అడుగులు పడుతున్నాయి.
 
సంజయ్ తనను తాను ప్రతాప రుద్రునిగా నమ్మి, ఉద్వేగానికి లోనైన క్షణంలో తను సేకరించిన వెంట్రుకను ఉంచిన మట్టికుండ వైపుగా ఆయన నడుస్తున్నాడు. ఒక ప్రత్యేకమైన క్రతువును చేసేందుకు గాను ఏర్పాట్లు చేయాల్సిందిగా శిష్యులను ఆదేశించి. ఆ జగన్మాతను ప్రార్ధించి, ఆయన అందుకు సిద్ధం అవుతున్నారు. సమస్య ఎక్కడ మొదలు అయిందో అక్కడే దాని అంతం కూడా ఉంటుంది. అందుకే ఆ సమస్య మొదలైన చోటుకి మనోవేగంతో పయనమై ఆ సమస్య అంతం తెలుసుకుని వచ్చే ప్రయత్నంలొ తానే ఒక సమిధ కాబోతున్నారు ఆయన!
 
***
 
కిడ్నాప్ అయిన పిల్లల్ని పట్టుకునేందుకు అజయ్ వేసిన ప్లాన్ లొ భాగంగా అతని టీం సింగా మనుషుల్ని మారువేషాలతో ఫాలో అవుతున్నారు. సింగా ఇంటికి దూరంగా కొంత మంది అతనికి అనుమానం రాకుండా ముష్టి వాళ్ళలా మారి, పగలు, రాత్రి రిక్కీ చేస్తున్నారు.
అదే రోజు సాయంత్రం కొద్ది కొద్దిగా చీకట్లు కమ్ముకుంటున్న వేళ..
 
సింగా, అతని అనుచరులు జీప్ లొ నల్లమల అడవుల వైపుగా పయనమయ్యారు.
 
మఫ్టీలో ఉన్న కానిస్టేబుల్ ఇచ్చిన సమాచారంతో అజయ్ సింగాకి ఏమాత్రం అనుమానం రాకుండా అతన్ని అనుసరిస్తూ తను కూడా ఆ నల్లమల అడవుల్లో కాలు పెట్టబోతున్నాడు..
 
ది యాక్షన్ గేమ్ స్టార్ట్స్ నౌ! ?
***సశేషం***

[TheCaptain1983]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ - 20
 
 మఫ్టీలో ఉన్న కానిస్టేబుల్ ఇచ్చిన సమాచారంతో అజయ్ సింగాకి ఏమాత్రం అనుమానం రాకుండా అతన్ని అనుసరిస్తూ తను కూడా ఆ నల్లమల అడవుల్లో కాలు పెట్టబోతున్నాడు..
 
ది యాక్షన్ గేమ్ స్టార్ట్స్ నౌ! ?
***సశేషం***

Very good Story, RamyaN/K3vv3 garu!!!

yr): yr): yr):

[Uday]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ - 20
ది యాక్షన్ గేమ్ స్టార్ట్స్ నౌ! ?
***సశేషం***

waiting ikkaDa

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ – 21
 
సమస్య ఎక్కడ మొదలు అయిందో అక్కడే దాని అంతం కూడా ఉంటుంది. అందుకే ఆ సమస్య మొదలైన చోటుకి మనోవేగంతో పయనమై ఆ సమస్య అంతం తెలుసుకుని వచ్చే ప్రయత్నంలో తానే ఒక సమిధ కాబోతున్నారు ఆయన!
 
ఈ ప్రయత్నంలో ఆ దుష్టాత్మ మళ్ళీ విఘాతం కల్పించకుండా ముందు గానే కట్టుదిట్టమైన ఏర్పాట్లు చేశాకే, తన ప్రయత్నం మొదలుపెట్టారు ఆయన.
అయన అనుకున్నట్లుగానే ఆ ప్రత్యేక క్రతువు మొదలు పెట్టేసరికి విఘాతం కల్పించేందుకు ఆ దుష్టాత్మ ప్రయత్నించింది. ఆ ప్రయత్నం లోనే అది బంధీ అయిపోయింది. అమ్మవారి మహిమ వల్ల, తన తపో బలం వల్ల ఆ దుష్టాత్మ సూర్యోదయం వరకూ బంధించబడింది. అమ్మవారి దయవల్ల మంచి సంకల్పానికి దైవం అండ దండలు తప్పక లభిస్తాయి కదా మరి! ఒక ప్రత్యేకమైన ధ్యాన సాధన ద్వారా తానే కాలానికి ఎదురువెళ్లి అసలు రహస్యాన్ని తెలుసుకోబోతున్నారు.
అందుకుగాను ఆయన ముందుగా సేకరించిన వెంట్రుకను బయటకు తీసి ఒక ప్రత్యేకమైన యోగ పద్దతి ద్వారా తానే ధ్యానం లోకి వెళ్లి ప్రతాపరుద్రుని మరణం, నిధి వెనుక దాగి ఉన్న అసలు రహస్యం తెలుసుకునే ప్రయత్నంలో ఆనాడు ఏమి జరిగింది అనేది ఆయన కళ్లముందు కనిపిస్తోంది. ఆయన కంటికి ఇప్పుడు ప్రతాపరుద్రుని జీవితంలోని ఆఖరి యుద్ధం కనిపిస్తూ ఉంది. ఉలుఫ్ ఖాన్ కి కాకతీయ సైన్యం రహస్యాలు, ఓరుగల్లు లోని బలహీనమైన గోడల వివరాలు, కోటలోకి చొరబడే రహస్య సొరంగ మార్గాలు..ఇలా అన్ని కీలకమైన వివరాలూ ముందుగానే తెలియపరిచాడు నరేంద్రుడు.
అవన్నీ తెలియని ప్రతాపరుద్రుడు మాత్రం వీరొచితంగానే ఉలుఫ్ ఖాన్ సేనలను తనకున్న సైన్యంతోనే, తనకున్న యుద్ధవ్యూహంతోనే, కోటను రక్షించుకుంటూనే ధీటుగా సమాధానం ఇస్తున్నాడు. కానీ నమ్మకద్రోహం ముందు రాజ్యాలు కూలిపోయిన చరిత్రకి అదో ఉదాహరణ!
ఊహించని రీతిలో కోట గోడలు బద్దలు కొట్టి శత్రుసైన్యం కోటలోకి ప్రవేశించి , స్త్రీ, పురుష బేధం లేకుండా చిన్న, పెద్దా, తేడా లేకుండా అత్యంత పాశవికంగా గొంతు కోసి చంపి, నరమేధం సృష్టించారు. ఆ దారుణ మారణ కాండ సిద్ధాంతి గారి మనసుని ఛిద్రం చేస్తోంది. అయినా పట్టు విడవకుండా ఆ దుష్టాత్మ అంతం కోసం మార్గం వెతికేందుకు ఆయన మనసును దృఢ పరుచుకున్నారు.
ఉలుఫ్ ఖాన్ ఓరుగల్లు కోటను స్వాధీనం చేసుకున్నాడు. ప్రతాపరుద్రుడు, కటకపాలుడు, గన్నమ నాయుడు మరియు పెక్కు సేనానులు బందీలయ్యారు.
 
ప్రతాపరుద్రుడిని బంధించిన ఉలుఫ్ ఖాన్, ఓరుగల్లు లోనే ఉంచితే ప్రమాదమని విశ్వాసపాత్రులైన ఖాదిర్ ఖాన్, ఖ్వాజా హాజీలకు ఆయన్ను ఢిల్లీకి తరలించే బాధ్యతను అప్పగించాడు. అయితే ప్రతాపరుద్రుడు మార్గమధ్యంలోనే కన్నుమూశాడు.
 
సుల్తాను సైన్యం ప్రతాపరుద్రుని ఢిల్లీ తీసుకు వెళుతుండగా మార్గమధ్యాన సోమోద్భవ (నర్మదా నది) తీరంలో ఆయన కన్నుమూశాడు. కానీ..ప్రతాపరుద్రుడు సహజ మరణం చెందలేదు. ఆయన మరణానికి కారణం ఆ మహారాజు ఎంతో నమ్మిన నరేంద్రుడు.
 
ఆయనకి ఎంతో నమ్మకంగా ఉన్న నరేంద్రుడే ఆ మహారాజు ఎక్కడ ఆ సుల్తాను సైన్యం పెట్టే హింసలకు తట్టుకోలేక , నిధి కోయరాజు మార్తండకి ఇచ్చిన విషయం చెప్పేస్తాడో అన్న కారణంగా అత్యంత దారుణంగా హతమార్చి, అనారోగ్యంతో చనిపోయాడు అని సుల్తానుని నమ్మించాడు. ఆ సుల్తాన్ ఓరుగల్లు కోటనైతే సొంతం చేసుకోగలిగాడు కానీ. ఆ మహారాజు ప్రతాపరుద్రుని ముందుచూపు ముందు ఓడిపోయాడు. ఓరుగల్లుకి ఆ నరేంద్రుడినే ఢిల్లీ సుల్తానుకి సామంత రాజుగా ప్రకటించి, ఉలుఫ్ ఖాన్ సేనలు తిరిగి వెళ్లిపోయాయి.
 
ఆ కోటలో విలువైన సంపదనంతా ప్రతాపరుద్రుడు కోయరాజు మార్తండ దగ్గర దాచాడు అన్న విషయం తెలిసిన ఆ రాజ్యంలోని వారెవ్వరూ ప్రాణాలతో లేరు.. ఒక్క నరేంద్రుడు తప్ప! ఇక తనకి తిరుగులేదంటూ ఆ రాజద్రోహి నరేంద్రుడు విజయగర్వంతో నిధిని కైవసం చేసుకోవాలనే దుర్బుద్దితో నల్లమల అడవుల వైపు సైన్యంతో పయనం అయ్యాడు.
 
***
 
మఫ్టీలో ఉన్న కానిస్టేబుల్ ఇచ్చిన సమాచారంతో అజయ్ సింగాకి ఏమాత్రం అనుమానం రాకుండా అతన్ని అనుసరిస్తూ తను కూడా ఆ నల్లమల అడవుల్లో కాలు పెట్టబోతున్నాడు. వేగంగా వెళ్లిపోతూ ఉన్న సింగా జీప్ అడవిలోకి తిరిగింది. ఏమైందో ఏమో కొంత దూరం వెళ్లేసరికి జీప్ టైర్స్ పంచర్ అయిపోయాయి. అప్పటికే వాళ్ళని అనుసరిస్తూ వచ్చిన అజయ్ కూడా బండి ఆపేసి ఆ అడవిలో తొలిసారి కాలు మోపాడు. అజయ్ పాదాలు ఆ నేలను తాకగానే మరియా ఆత్మ సంతోషంతో ఉప్పొంగిపోయింది.
 
తన కలల రారాజు ఇన్నాళ్ళకి తన గత జన్మ గూటిలో తొలి అడుగు వేసాడు అన్న సంతోషం ఆమె ఆత్మను ఆనందంలో ముంచెత్తింది. అజయ్ కి నీడలా మారి, అతని వెనుకనే నిలబడింది మరియా ఆత్మ. అజయ్ కి ఏదో తెలియని భావోద్వేగం కలిగింది ఆ నిమిషం. కానీ కోలుకుని, తన కర్తవ్యం మీదే దృష్టి సారించాడు. కాలి నడకన వెడుతోన్న సింగా అండ్ బ్యాచ్ ని చాలా నేర్పుగా ఆ నీచుడికి, వాడి మనుషులకి ఏమాత్రం అనుమానం రాకుండా అనుసరిస్తూనే ఉన్నాడు.
 
వాళ్లు ఆ నిర్మానుష్యమైన అడవిలో చాలా దూరం నడిచి, ఒక కొండ దగ్గరనుండి లోపలికి గుహలాంటి చోటికి వెళ్తున్నారు. అజయ్ కూడా వాళ్ళకి తెలియకుండా వాళ్ళను అనుసరిస్తూ ఉన్నాడు. అతనికి తెలియకుండా అతని వెనుకనే మరియా ఆత్మ ఉంది.
 
ఆ కటిక చీకట్లో సెల్ ఫోన్ లైట్స్ సాయంతో ముందుకు వెళ్లారు సింగా అండ్ బ్యాచ్. అక్కడ ఆ గుహ లోపల ఉన్న బండరాయి వెనుకనే దాక్కుని కాగడాల వెలుగులో అక్కడ జరుగుతున్న దారుణాన్ని చూస్తున్న అజయ్ కళ్ళు ఎరుపెక్కాయి. పిడికిలి బిగుసుకుంది. అక్కడ చాలామంది పిల్లలు ఉన్నారు. వీళ్ళు వెతుకుతున్న నలుగురు పిల్లలే కాక, ఇంకా కొంతమంది పిల్లలు ఉన్నారు. ఆ గుహని అడ్డా గా మార్చుకుని, సింగా గంజాయి తయారు చేస్తున్నాడు అని నిర్ధారణకి వచ్చాడు అజయ్.
 
ఆ చిన్న పిల్లల చేత అక్కడ వెట్టిచాకిరీ చేయిస్తున్నాడు. ఆలస్యం చేయకుండా తన టీం మొత్తానికి మెసేజ్ పంపి అలెర్ట్ చేసాడు అజయ్. ఇంతలో అక్కడ ఒక పిల్లాడు అనుకోకుండా కిందపడిపోయాడు. సింగా వాడి మొహం పై నీళ్లు కొట్టి, "ఏరా! ఇలా పడిపోతే ఎలా? తిన్నదంతా ఏమైంది?" అంటూ పైకి లేపి “చెయ్ పని!” అని గద్దించాడు.
 
 
ఇంకో పిల్లాడు వచ్చి "అన్నా! వాడికి జరం వచ్చింది అన్నా! ఈ ఒక్క పూటకి వాడ్ని పడుకోనీయండి అన్నా.." అంటూ బతిమాలాడు.
 
సింగా ఆ పిల్లాడ్ని లాగిపెట్టి కొట్టి, "జరం, గిరం అన్నారో ఇక్కడే పాతి పెట్టేస్తా. రేపు ఉదయానికే సరుకు పంపాల! మూసుకుని బేగా పని చూడండి" అంటూ అరిచాడు ఆ పిల్లాడిపై.
 
అదంతా చూస్తున్న అజయ్ ఒక్కసారిగా సింగా మీదకి దూకి అతన్ని ఒక్క తన్ను తన్నాడు. ఆ ఫోర్స్ కి వాడు ఎగిరెళ్ళి గోడకి గుద్దుకుని కింద పడ్డాడు. ఊహించని ఆ పరిణామానికి సింగా మనుషులు అలెర్ట్ అయి సింగాని పైకి లేపి, అజయ్ మీదకు వస్తున్నారు.
 
ఒక్కొక్కళ్ళని మక్కెలిరగదన్ని, ప్రహ్లాద్దుడ్ని కాపాడడానికి వచ్చిన నరసింహ స్వామిలా వాళ్లపై విరుచుకుపడి, తన సెక్యూరిటీ అధికారి దెబ్బలు రుచి చూపిస్తున్నాడు. అదంతా అక్కడే ఉండి చూస్తూ "నువ్వు ఈ జన్మలోనూ మారలేదు ప్రియా!" అనుకుంటూ మురిసిపోతోంది మరియా. ఇంతలో ఒకడు వెనకనుండి, అజయ్ తలపై రాడ్ తో కొట్టబోయాడు. మరియా తానొక ఆత్మని అని మరిచిపోయింది ఆ క్షణం.
 
"మార్తాండా!" అని అరిచింది. ఆ అరుపు, అజయ్ కి మాత్రమే వినిపించింది.
 
 
ఒక్కసారిగా వెనక్కితిరిగి చూసేసరికి రాడ్ తన తలను బలంగా తాకింది. అజయ్ కుప్పకూలిపోయాడు. అతనికి స్పృహ పోయింది. ఆంతే! అప్పటి వరకు తన్నులు తిన్న వాళ్లంతా మళ్ళీ అజయ్ మీదకి రాబోయారు.
 
ఒక్కసారిగా వాతావరణం మారిపోయింది. పిల్లలు అందరూ స్పృహతప్పి పడిపోయారు అప్పుడు వాళ్లు చూసిన మరియా ఆకారానికి భయపడి! ఆ రౌడీలకు మరియా వికృతరూపం చూసేసరికే గుండె జారిపోయింది.
"ఉఫియే.. కిరాగిచ్చు.. యల్.. కిర.. కిర! మరియా గోరి..గోరి!" అంటూ ఒక్కొక్కడికి చుక్కలు చూపిస్తోంది. చావు భయంతో వాళ్లు పారిపోబోయారు. మరియా వాళ్లు పారిపోకుండా గుహ బయట బండరాయిని దొర్లించేసింది. వాళ్లని చావనివ్వకుండా. బతకాలంటేనే భయపడేలా చిన్నపిల్లల జోలికి రావాలనే ఆలోచన ఇంక ఏ జన్మలోనూ రాకూడదు అన్నట్టుగా చావు దెబ్బలు రుచి చూపిస్తోంది.
 
ఏ చేతితో సింగా ఆ చిన్న పిల్లాడిని కొట్టాడో. ఆ చేతిని మెలిపెట్టి, ఎముక విరిచేసింది మరియా. వాడి శరీరంలో ప్రతి ఎముకా విరిగిపోతోందా అన్నంతగా వాడిని హింసించి హింసించి స్పృహ తప్పించింది. అక్కడ ఉన్నప్రతి రౌడీ పరిస్థితి అంత దారుణంగా మార్చేసి, వాళ్లు ఇంక కదలలేని పరిస్థితికి వచ్చాక, రాయిని అడ్డం తప్పించింది.
తను మామూలు స్థితి వచ్చింది. అజయ్ పక్కనే కూర్చుని, ప్రేమగా అతని తలకిపై నిమురుతోంది. ఇంతలో అజయ్ టీం అంతా వచ్చారు. అజయ్ ని పిల్లల్ని హాస్పిటల్స్ కి తరలించారు. సింగాని, వాడి అనుచరుల్ని కూడా వాళ్ల పరిస్థితి చూసి, హాస్పిటల్స్ కే తీసుకెళ్లారు. ఆ గంజాయిని అంతా స్వాధీనం చేసుకున్నారు.
 
***సశేషం***

[TheCaptain1983]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ – 21
 
అజయ్ ని పిల్లల్ని హాస్పిటల్స్ కి తరలించారు. సింగాని, వాడి అనుచరుల్ని కూడా వాళ్ల పరిస్థితి చూసి, హాస్పిటల్స్ కే తీసుకెళ్లారు. ఆ గంజాయిని అంతా స్వాధీనం చేసుకున్నారు.
 
***సశేషం***

K3vv3 garu/RamyaN garu!!! Very good story with a lot of suspense!!!.

yr): yr): yr):

[utkrusta]

EXECELLENT UPDATE AND WAITING FOR NEXT UPDATE

[k3vv3]

నేను విదేశీ యాత్రలో ఉన్నందున ఈ నెలాఖరు వరకు అప్డేట్లు ఇవ్వలేను.

[Uday]

నేను విదేశీ యాత్రలో ఉన్నందున ఈ నెలాఖరు వరకు అప్డేట్లు ఇవ్వలేను.

bon voyage

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్-22

 
అజయ్ ముందుగానే తన టీం ని అలెర్ట్ చేయడంతో ఘటనా స్థలానికి వచ్చిన సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు, అజయ్ ని, పిల్లల్ని హాస్పిటల్ కి తరలించారు.
 
 
 
సింగా ని, వాడి అనుచరుల్ని కూడా వాళ్ల పరిస్థితి చూసి, హాస్పిటల్ కే తీసుకెళ్లారు. ఆ గంజాయిని అంతా స్వాధీనం చేసుకున్నారు.
 
అజయ్ తలకి గాయం అవడంతో తలకి కట్టు కట్టారు. ఒక గంట తరువాత స్పృహ వచ్చింది అజయ్ కి. ఒక్కసారిగా పైకి లేవబోతుంటే నర్స్ వచ్చి "రెస్ట్ తీసుకోండి సార్!" అంటూ అజయ్ ని ఆపింది.
 
"అది కాదు సిస్టర్! నేను ఇక్కడికి ఎలా వచ్చాను? పిల్లలు.." అంటూ ఏదో మాట్లాడబోతుంటే
కానిస్టేబుల్ వచ్చి, "అందరూ సేఫ్ సార్! మీరిచ్చిన ఇన్ఫర్మేషన్ తో మేమంతా వచ్చేసాం సార్!" అంటూ ఉండగానే "మరి ఆ సింగా గాడు?" అన్నాడు అజయ్ వాడు ఎక్కడ తప్పించుకుపోయాడో అన్న కోపంతో.
 
"వాడా సార్! మీరు కొట్టిన దెబ్బలకి, అడుగు కూడా వేయలేని పొజిషన్లో పడి ఉన్నాడు సార్, వాడే కాదు. వాడి మనుషులు కూడా కదల్లేని పరిస్థితుల్లో పడి ఉన్నారు సార్.. మేము వచ్చేసరికి!" అన్నాడు ఆ కానిస్టేబుల్.
 
అజయ్ కి ఒక నిమిషం ఏమీ అర్థం కాలేదు. ‘అదేంటి..? నేను పడిపోయే టైంకి వాళ్లంతా బాగానే ఉన్నారుగా..’ మనసులో అనుకుంటూనే "మొత్తానికి పిల్లలు సేఫ్ కదా" అంటూ పిల్లల్ని చూడ్డానికి వెళ్లాడు .
 
పిల్లలందరూ కోలుకున్నారు. వాళ్ల పేరెంట్స్ అందరికీ సమాచారం అందడంతో అందరూ పరుగున హాస్పిటల్ కి వచ్చి, వాళ్ళ పిల్లల్ని తీసుకుని, సంతోషంతో అజయ్ ని దీవించారు.
 
మీరు చల్లగా ఉండాలి బాబు! అంటూ ప్రతి ఒక్కరి తల్లిదండ్రులు అజయ్ ని ఆశీర్వదించి, వాళ్ళ వాళ్ళ పిల్లల్ని తీసుకుని వెళ్ళిపోయారు. అజయ్ మిగిలిన ఫార్మాలిటీస్ అన్నీ పూర్తి చేసుకుని, ఇంటికి బయలుదేరాడు.
 
***
 
అప్పటికే రాత్రి 11 అయిపోయింది. కొడుకు ఇంకా ఇంటికి రాలేదు అని కంగారుపడుతూ ఎదురుచూస్తోంది సీత. ఈలోగా సంజయ్ ఫోన్ చేసాడు ఆమెకు.
 
 
"అమ్మా! ఎలా ఉన్నావ్? అన్నయ్య ఎలా ఉన్నాడు?" అంటూ సంజయ్ అడుగుతూ ఉండగానే
 
"ఏమోరా చిన్నోడా! అన్నయ్య ఇంకా ఇంటికి రాలేదు. వాడికి ఫోన్ చేస్తుంటే ‘స్విచ్ ఆఫ్’ అని వస్తోంది. నాకు చాలా కంగారుగా ఉంది. వాతావరణం కూడా బాగోలేదు" అంటూ సీత చెప్తూ ఉండగానే జీప్ వచ్చి ఆగింది.
 
"ఒరేయ్! అన్నయ్య వచ్చినట్లు ఉన్నాడు" అంటూ తలుపుతీసి చూసింది సీత.
 
తలకి కట్టుతో వస్తున్న అజయ్ ని చూసి," ఏమైంది నాన్నా?" అంటూ తన చేతిలోని ఫోన్ కింద పడేసి పరుగున వెళ్లి, కొడుకును పట్టుకుంది సీత.
 
తల్లి మాటలో ఏదో కంగారు, ఫోన్ పడిపోయి స్విచ్ ఆఫ్ అవడంతో సంజయ్ చాలా కంగారు పడిపోయి మళ్ళీ మళ్ళీ ఫోన్ ట్రై చేస్తూ ఉన్నాడు సీత కీ, అజయ్ కీ. కానీ ఇద్దరి ఫోన్ లు స్విచ్ ఆఫ్ వస్తున్నాయి. ఏమి చేయాలో తెలియక కంగారు పడిపోతున్నాడు సంజయ్.
 
 
తనని పట్టుకుని ఏడుస్తున్న తల్లితో "ఏమీ కాలేదమ్మా! చూడు.. నేను బాగానే ఉన్నాను. అంటూ అజయ్ చెప్తూనే ఉన్నాడు. కానీ సీత అజయ్ కి అయిన గాయం చూసి, భయపడి ఏడుస్తోంది. తల్లి మనసు కదా మరి!
"అమ్మా! నే బానే ఉన్నా.. ఏడవకు." అంటూ తల్లిని పట్టుకుని, ఇంట్లోకి వెళ్లి కూర్చున్నాడు అజయ్.
సీత మంచినీళ్లు తేవడానికి వెళ్ళింది.
 
అక్కడే గుమ్మం దగ్గర పడి ఉన్న సీత ఫోన్ తీసుకుని, స్విచ్ ఆన్ చేసాడు.
 
ఒక్క నిముషంలో సీత ఫోన్ రింగ్ అయింది.
 
సంజయ్ నుండి కాల్ వస్తోంది.
 
లిఫ్ట్ చేసాడు అజయ్.
 
"హలో.. అమ్మా! ఏమయింది? ఎందుకు నువ్వు ‘ఏమైంది నాన్నా?’ అని అరిచావ్? అన్నయ్య.. అన్నయ్యకి ఏమీ అవ్వలేదు కదా.." అంటూ కంగారు పడిపోయి అవతల మాట్లాడుతున్నది ఎవరో కూడా తెలుసుకోకుండా అడిగేస్తున్నాడు సంజయ్.
 
"ఒరేయ్! నేనే రా. అమ్మ కాదు. మాట్లాడే గ్యాప్ ఇవ్వకుండా ఏంటి ఆ కంగారు! ఇలా తయారయ్యావేంటిరా? నేను బాగానే ఉన్నాను. తలకి చిన్న గాయం అయింది. అది చూసి అమ్మ భయపడిపోయింది" అంటూ అజయ్ చెప్పాడు.
 
"రేయ్! అన్నయ్య.. ఒక్క నిమషం గుండె ఆగిపోయిందిరా! నువ్వు బాగున్నావ్ కదా! నాకంతే చాలు. ఇంతకీ ఆ గాయం ఎలా అయింది?" అన్నాడు సంజయ్.
 
"ఏమి లేదురా! చిన్న ఆక్సిడెంట్.. అంతే! రెండు రోజుల్లో తగ్గిపోతుంది కానీ, నువ్వు ఎల్లుండా బయలుదేరేది?" అడిగాడు అజయ్.
 
"కాదురా!ప్లాన్ మారింది. నేను రేపు బయలుదేరుతున్నా. మా కాలేజీ వాళ్ళు టూ డేస్ లో వస్తారు." అన్నాడు సంజయ్.
 
"అదేంటిరా?మరి లీవ్ ఇస్తాడా మీ ప్రిన్సిపాల్?" అన్నాడు అజయ్.
 
‘లీవ్ ఇవ్వకపోతే జాబ్ మానేస్తా’ మనసులో అనుకుని
"ఇచ్చాడు రా. మన ఇంటి ఓనర్ ఆంటీ శ్రీశైలం దర్శనానికి వస్తున్నారు. ‘మేము ఇద్దరం ఆడవాళ్ళమే కదా! నువ్వెలాగో శ్రీశైలం వెళ్లే పని ఉంది అన్నావ్ కదా. మాతో వస్తావా? మా కారులో వెళ్దాం. అంజలి కొంత దూరం నువ్వు కొంత దూరం డ్రైవ్ చేసుకుంటూ వెళ్లిపోవచ్చు’ అని అడిగింది ఆంటీ" అని చెప్పాడు సంజయ్.
 
"ఓకేరా. జాగ్రత్తగా రండి. స్లో గా డ్రైవ్ చెయ్. ఓకే నా?" అని ఒక అన్నగా తమ్ముడి క్షేమం కోరి చెప్పాడు.
 
"సరే అన్నయ్య! ఉంటా మరి" అని కట్ చేసాడు సంజయ్.
 
సీత అజయ్ కి అన్నం తినిపిస్తూ " అసలు ఈ దెబ్బ ఎలా తగిలింది నాన్నా? "అని అడిగింది.
 
అదే అమ్మా! ఈ ఊర్లో పిల్లల్ని ఎత్తుకెళ్లి, అడవిలో గుహలో పెట్టి, గంజాయి తయారు చేసే పనిలో పెట్టి, ఆ చిన్నపిల్లలతో వెట్టి చాకిరీ చేయిస్తున్న సింగా ని, వాడి మనుషుల్ని పట్టుకుని, పిల్లల్ని విడిపించాను. ఆ జగడం లో నాకూ దెబ్బ తగిలింది. పిల్లలు సేఫ్ అమ్మా." అంటూ సంతోషంగా చెప్పాడు అజయ్.
 
సింగా అనే పేరు వినగానే సీత కళ్ళు ఎరుపెక్కాయి. కానీ అజయ్ పరిస్థితి చూసి, ఇప్పుడు ఏమీ చెప్పకూడదు అనుకుని ఊరుకుంది.
 
అజయ్ భోజనం చేసి, మందులు వేసుకుని తన గదిలోకి వెళ్లి పడుకున్నాడు.
 
సీతకి మాత్రం నిద్రపట్టట్లేదు. "నా కొడుకు చుట్టూ ఏం జరుగుతోంది? చరిత్ర పునరావృతం అవుతోంది. విధి మళ్ళీ నన్ను ఇక్కడికి తీసుకొచ్చింది. ఆ సింగాతో వీడికి విరోధం ఏంటి? భగవంతుడా? వీడికి ఏమీ కాకుండా చూడు తండ్రి!" అంటూ ఆ తల్లి మనసు మౌనంగా రోదిస్తోంది.
 
ఆ తల్లి బాధ తాను చూడలేను అనుకుందో ఏమో నిద్రాదేవి ఆమె రెప్పలను తాకి, మత్తుగా జోకొట్టింది.
 
చంద్రుడు మబ్బుల మాటున దాగుడుమూతలు ఆడుతూ. నక్షత్రాలతో నిశీధి నింగి వెలిగిపోతున్న వేళ వాతావరణం ఎంతో ప్రశాంతంగా ఉంది. చల్లగా వీస్తోంది.
 
ఆ గాలి వేగానికి, అజయ్ గది కిటికీ తలుపులు తెరుచుకున్నాయి. ఆ గాలి తనని తాకుతూ ఉంటే. ఇంకా మత్తుగా నిద్రపడుతోంది అజయ్ కి. ఆ గాలిలో మల్లెల పరిమళం విరబూస్తోంది.
 
చందమామే నింగి నుండి. మబ్బుల నిచ్చెన వేసుకుని దిగిందా అన్నంత అందంగా పసిడి కాంతులతో వెలిగిపోతూ. వెన్నెల కురిపించే కలువల్లాంటి కళ్ళతో, తన ప్రియుణ్ణే చూస్తూ, అతని తలపై ప్రేమగా నిమురుతోంది మరియా.
గాఢ నిద్రలో ఉన్న అజయ్ ఒక రకమైన ట్రాన్స్ లోకి జారుకుంటున్నాడు. అతని కళ్ళకి మసక, మసకగా తానొక కోయరాజులా కనిపిస్తున్నాడు. పూర్తిగా అక్కడ కనిపిస్తున్న ఆ రూపం తనను తానే కోయరాజు మార్తండగా గుర్తు తెస్తోంది. లీలగా. ఒక్కొక్కటిగా. తన గత జన్మ జ్ఞాపకాల్లోకి జారుకుంటున్న అతని కళ్ళు ఒక వెన్నెల బొమ్మను చూస్తున్నాయి.
 
***
 
రేపు తను తన సంజయ్ తో కలిసి శ్రీశైలం వెళ్తున్నాను అన్న ఆనందంలో నిద్ర పట్టక అటు ఇటు దొర్లుతోంది అంజలి. తల్లి నిద్రపోతే కాసేపు సంజయ్ తో మాట్లాడాలి అని ఎదురుచూస్తోంది తను. గదిలోకి వెళ్లి, ఆమె పడుకుంది అని నిర్ధారించుకుని సంజయ్ కి ఫోన్ చేసింది. ఇద్దరూ చాలా సేపు మాట్లాడుకుంటూ ఉండిపోయారు.
 
అంతసేపు సంజయ్ తన అన్నకు పొంచి ఉన్న ప్రమాదం గురించి, సిద్ధాంతి గారు చెప్పిన విషయాల గురించి అంజలి కి చెప్పి, ఎంతో బాధపడ్డాడు. తను చెప్పగలిగే ధైర్యం చెప్పి, సంజయ్ ని ఓదార్చింది అంజలి. అప్పటికే చాలా రాత్రి అవ్వడంతో సంజయ్ తో మాట్లాడుతూ.. మాట్లాడుతూ.. నిదురలోకి జారుకుంది అంజలి.
 
"పిచ్చి పిల్ల!మాట్లాడుతూనే పడుకున్నట్టుంది" అనుకుని సంజయ్ ఫోన్ కట్ చేసి పడుకున్నాడు.
 
నిద్రలోకి జారుకున్న అంజలికి ఒక కల వస్తోంది. ఆ కలలో ఒక ముష్టివాడు కనిపిస్తున్నాడు. అతను అంజలికి ఏదో చెబుతున్నాడు. అదేమీ అంజలికి అర్ధం కావడం లేదు. కానీ ఒక్క విషయం మాత్రం అంజలికి స్పష్టంగా వినిపిస్తోంది, అర్ధం అవుతోంది.
 
అదేంటి అంటే..(? రేపు చెపుతాను )
***సశేషం***