Thriller నల్లమల నిధి రహస్యం - 34

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -12
[font=var(--ricos-font-family,unset)] [/font]
రచన[font=var(--ricos-font-family,unset)] : [/font]రమ్య నముడూరి
 
మేడ మీదకి వెళ్ళిన సంజయ్ సిద్దాంతి గారి శిష్యుడికి ఫోన్ చేసి, మాట్లాడుతున్నాడు.
అదే టైములో కింద ఫోన్ మాట్లాడుతున్న అజయ్ ముష్టివాడిని చూసి జాలిపడి, అన్నం పెట్టాడు.
అప్పుడు ముష్టివాడు అజయ్ ని తాకినప్పుడు షాక్ కొట్టినట్టు అనుభూతి చెంది చేయి తీసేసి దూరం జరిగి, పైకి చూస్తాడు.
అదే సమయంలో మేడ మీద నిలబడి, ఫోన్ మాట్లాడుతున్న సంజయ్ కి కింద జరుగుతున్నది ఏమీ తెలియదు.
అతను సిద్ధాంతి గారి శిష్యుడితో మాట్లాడుతూ
"గురువుగారు ఉన్నారా? ఇప్పుడు మేము రావొచ్చా " అంటూ అడుగుతూ ఉన్నాడు.
అవతలి వ్యక్తి "సిద్ధాంతి గారు దీక్షలో ఉన్నారు. ఇప్పుడు ఎవర్నీ కలవరు" అని ఫోన్ లొ చెప్తున్న మాటలు సంజయ్ కి తన వెనుకనే నించుని మాట్లాడుతున్నట్టు వినిపించింది.
ఇదేంటి.. అనుకుంటూ వెనక్కి తిరిగి చూసిన సంజయ్ కి అక్కడ ఏమీ కనిపించలేదు.
ఈలోగా ఫోన్ లొ ఉన్న ఆ వ్యక్తి.
" హలో!హలో!" అంటూ ఉండగా..సంజయ్ మళ్ళీ అతనితో మాట్లాడుతూ
"అది కాదు స్వామీ! ఇప్పుడు మేము చాలా ఆపదలో ఉన్నాము. అంటూ జరిగినది అంతా అతనికి చెప్తూ ఉన్నాడు.
ఇంతలో సంజయ్ వెనకనే ఆ ఆకారం తిరుగుతూ ఉంది.
సరిగ్గా అప్పుడే కింద అజయ్ కి ముష్టివాడు తాయత్తు ఇవ్వడం, అది వద్దు అని అజయ్ విసిరేయడం జరిగిపోయాయి.
ముష్టివాడు "తెలుస్తది సామీ ! నమ్మకాలొస్తయి సామీ ! అన్నం పెట్టినావని నీ మంచికోరా.. చల్లగుండు సామీ ! " అంటూ అక్కడ్నుంచి వెళ్ళిపోతున్నాడు .
అతను కొంత దూరం వెళ్లి, వెనక్కి తిరిగి, ఆ ఇంటి మేడ పైకి చూసి, "హనుమయ్యా! నా చేయి దాటిపోయింది. ఇక అంతా నీదే భారం" అనుకుంటూ వెళ్ళిపోతున్నాడు.
అప్పటి వరకు సంజయ్ వెనకనే అదృశ్యంగా తిరుగుతూ ఉన్న ఆ ఆకారం ఆ ముష్టివాడిని వెంబడిస్తూ వెళ్ళిపోతోంది..
అది గమనించిన అతను, నడక వేగం పెంచాడు.
***
శిష్యునితో జరిగింది అంతా ఫోన్ లోనే చెప్పాడు సంజయ్.
"గురువుగారు ఇప్పుడు ఎవర్నీ కలవరు. కానీ మీరు చెప్పేది వింటూ ఉంటే మీరు చాలా ప్రమాదంలొ ఉన్నారు అనిపిస్తోంది. సరే! నేను ఆయనతో మాట్లాడే ప్రయత్నం చేస్తాను. ఏ విషయం మీకు నేనొక అరగంటలో చెప్తాను " అంటూ ఫోన్ పెట్టేసాడు ఆ శిష్యుడు.
సంజయ్ కిందకి వెళ్ళిపోయి, అజయ్ కి తెలియకుండా తల్లికి విషయం చెప్పి, ‘అరగంటలో తెలుస్తుంది! నువ్వు కంగారు పడకు’ అని చెప్పాడు.
అప్పుడు అజయ్ వచ్చి, "ఏంటి తెలుస్తుందిరా? " అంటూ అడిగాడు.
"ఏమీ లేదురా! రాత్రి మన ప్రయాణం కదా.. దాని గురించి మాట్లాడుకుంటున్నామం”టూ ఏదో కవర్ చేసేసాడు సంజయ్.
"సరే! నువ్వు ఒక వారంలో వస్తాను అంటున్నావ్ గా! అమ్మ నీకు కావాల్సినవి అన్నీ రెడీ చేసింది. నువ్వు ఇంట్లోనే తిను. వంట చేసుకుని, బయట తినేయకు. హారర్ సినిమాలు చూడకు" అంటూ తమ్ముడికి క్లాస్ మొదలుపెట్టాడు అజయ్.
ఫోన్ వైపు చూసుకుంటూ బుర్రగొక్కుంటూ అజయ్ క్లాస్ వింటూ,
" అమ్మా! అన్నయ్యకి తొందరగా పెళ్లి చేసేయ్ వే.. వీడి క్లాస్ లు వినలేక పోతున్నాను." అంటూ తల్లి చెవిలో గొణుగుతున్నాడు సంజయ్.
"ఏంటిరా! " అంటూ సంజయ్ నెత్తి మీద మొట్టికాయ వేసి, నువ్వు మారవు..అంటూ గదిలోకి వెళ్ళిపోయాడు ఏదో పని ఉన్న వాడిలా.
పెళ్లి అనే మాట వినేసరికి, బాబుకి మళ్ళీ ఆ స్వప్న సుందరి గుర్తొచ్చింది.
ఈలోగా సంజయ్ కి ఆ సిద్ధాంతి గారి శిష్యుడి నుండి ఫోన్ వచ్చింది.
మెల్లిగా అక్కడనుండి జారుకుని మేడ మీదకి వెళ్ళి, ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసాడు సంజయ్.
అవతలి వ్యక్తి ఏమి చెప్పాడో కానీ. అది వింటున్న సంజయ్ మాత్రం నిలువెల్లా చమటతో తడిసిపోతూ చిగురుటాకులా వణికిపోతున్నాడు.
"సరే గురువు గారు! మీరు చెప్పినట్టే చేస్తాను " అని చెప్పి, ఫోన్ కట్ చేసి కిందకి వెళ్లాడు.
సంజయ్ రావడం చూసి, అతనికి ఎదురువెళ్లి,
" ఏమన్నారు రా? రమ్మన్నారా? " అంటూ కంగారుగా అడుగుతుంది సీత.
" ప్రమాదం ఏమీ లేదుట అమ్మా! నన్ను రేపు వచ్చి, కలవమన్నారు. నువ్వు వాడితో ఇవాళ వెళ్ళు. వాడ్ని వీలైనంత వరకూ కనిపెట్టుకుని ఉండు. నేను విషయం అంతా పూర్తిగా తెలుసుకుని వస్తాను " అంటూ చెప్పి, “నేను ఇప్పుడే వస్తాను. వాడు జాగ్రత్త!" అని, ఎక్కడికో చెప్పకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.
సీతకి సంజయ్ చెప్పింది అంతగా నమ్మబుద్ధి కాలేదు. ‘వీడు ఏదో దాస్తున్నాడు.. ఎలా తెలుసుకోవాలి?’ అనుకుంటూ ప్రయాణానికి కావలసిన మిగతా పనులు చేసుకుంటూనే అజయ్ ని ఒక కంట కనిపెడుతూ ఉంది.
***
సంజయ్ బైక్ స్టార్ట్ చేసి సిద్ధాంతి గారి ఇంటి వైపు
వెడుతున్నాడు. వీధి చివరికి వెళ్లేసరికి అక్కడ జనం గుమికూడి ఉండడం చూసి, ఏమి జరిగింది అని అక్కడ ఉన్న ఒక వ్యక్తిని అడిగితే.
"ఎవరో ముష్టి అతను. పిచ్చి పట్టినట్టు అరుస్తూ వేగంగా వస్తోన్న లారీ వైపు, ఎవరో తోసేసినట్టుగా వెళ్లి గుద్దేసి, అక్కడికక్కడే పడి, చచ్చిపోయాడు” అన్నాడు అతను.
అయ్యో! అనుకుంటూ తనున్న పరిస్థితుల్లో అంతకంటే ఇంకేం మాట్లాడలేక, వెంటనే వేరే దారి గుండా సిద్దాంతి గారి ఇంటి వైపు పయనమయ్యాడు.
***
పద్మాసనం వేసుకుని కూర్చున్న రామచంద్ర సిద్ధాంతి గారు తన దీక్షను తాత్కాలికంగా విరమించి "అమ్మా! మన్నించు. నీ దీక్షను తాత్కాలికంగా విరమించవల్సి వస్తోంది.
ఒక నిండు ప్రాణాన్ని బలి తీసుకోవాలి అని పగతో ఎదురుచూస్తున్న ప్రేతాత్మ దుష్టత్వాన్ని అంతం చేసే శక్తి ఇవ్వమ్మా!" అంటూ అమ్మవారికి దండం పెట్టుకుని, తన శిష్యుడిని పిలిచి
"ఇప్పుడు ఆ కవల పిల్లల్లో రెండో వాడు వస్తాడు. వాడికి ఈ రక్ష అందించు. ఇవాళ రాత్రి మృత్యు దిశగా వెడుతున్న వాడి అన్నకి ఈ రక్ష అండగా నిలుస్తుంది అని చెప్పు. ఇక ఆ రెండోవాడ్ని రేపటి రోజు ఉదయం సూర్యుడు ఉదయించకముందే ఇక్కడికి రమ్మన్నాను అని చెప్పి పంపు" అంటూ మళ్ళీ ధ్యానం లోకి వెళ్ళిపోయారు.
సంజయ్ కోసమే ఎదురుచూస్తున్న ఆ శిష్యుడు, అతను రాగానే రక్ష అతనికి ఇచ్చి, సిద్ధాంతి గారు చెప్పింది అంతా అతనికి వివరించాడు. సంజయ్ అది తీసుకుని, మళ్ళీ ఇంటి దారి పట్టాడు.
***
"అమ్మా! తమ్ముడు ఏడి?" అప్పుడే బయటకొచ్చిన అజయ్ సీతని అడిగాడు.



"ఏమో నాన్నా! ఇప్పుడే వస్తాను అని వెళ్లాడు. వచ్చేస్తాడులే.. " అంటూ కాఫీ కలిపి ఇచ్చింది.
అది తాగుతూ మేడ మీదకి వెళ్లి, చుట్టూ ప్రకృతిని చూస్తూ తన కలలో కనిపించిన అమ్మాయి గురించి ఆలోచిస్తూ ఉన్నాడు.
అప్పటికే సాయంత్రం కావడంతో అస్తమిస్తున్న సూర్యకిరణాలు చుట్టూ ఉన్న చెట్లపై పడి ఎంతో అందంగా కనిపిస్తోంది. చల్లని సాయంత్రం పూట వీస్తున్న గాలి అతనికి ప్రశాంతతను చేకూరుస్తోంది.
ఇంతవరకూ తను ఎవరినీ ప్రేమించలేదు. కానీ తన కలలో కనిపించిన అమ్మాయిని మాత్రం మరిచిపోలేకపోతున్నాడు. ఆమె ఊహల్లో విహరిస్తూ ఉండగా ఆయాసపడిపోతూ వచ్చాడు సంజయ్.
"ఏరా! ఎక్కడికి వెళ్లిపోయావ్? " అని అడిగాడు అజయ్.
సంజయ్. అజయ్ చేయ గట్టిగా పట్టుకుని, రక్ష కట్టేసాడు.
"రేయ్! నాకు ఇలాంటివి ఇష్టం ఉండదు అని తెలుసు కదరా" అంటూ రక్ష తీసేయబోయాడు.
వెంటనే సంజయ్ అతడ్ని ఆపి, " నేను, అమ్మా చచ్చిపోయినంత ఒట్టు. నువ్వు కనక ఆ రక్షను తీసేస్తే!" అంటూ నీరు నిండిన కళ్ళతో తలపై చేయి వేసి మరీ ఒట్టు పెట్టేసాడు సంజయ్.
"రేయ్ ఏమైంది నీకు? అంత ఎమోషనల్ అయిపోతున్నావ్.. సరే తీయనులే. ఐనా అమ్మ లాగే నువ్వు కూడా ఏంటిరా?" అంటూ సంజయ్ ని హత్తుకున్నాడు అజయ్.
సంజయ్ కళ్ళు తుడుచుకుని, "అన్నయ్యా! నువ్వంటే నాకు ప్రాణంరా! పొద్దున్న అమ్మ భయపడింది కదా.. నువ్వు కూడా నల్లమల దగ్గర పనిచేయవలసి వస్తోంది అని! అందుకే నా తృప్తి కోసం ఇది. కానీ ఎట్టి పరిస్థితుల్లోను ఇది తీయకురా. ఒట్టు వేసుకున్నా! గుర్తుపెట్టుకో." అంటూ చెప్పాడు సంజయ్.
"నాకూ ఇవి నమ్మకం లేదురా. కానీ నీకోసం ఉంచుకుంటాను. ప్రామిస్. ఇక హ్యాపీ నా?" అన్నాడు అజయ్.
"హ.. హ్యాపీ రా!" అంటూ అన్నను హత్తుకున్నాడు ఆ తమ్ముడు.
ఇద్దరూ కాసేపు సరదాగా కబుర్లు చెప్పుకున్నారు ఆ చల్లటి సాయంత్రం పూట.
అలా చాలా సేపు అక్కడే ఉండిపోయారు ఆ అన్నాతమ్ముళ్లు.
కాసేపటికి సీత వచ్చి, "కిందకి రండి నాన్నా. బస్సుకి టైం అవుతోంది కదా! అన్నం తిందురు గాని.." అంది.
"అమ్మా! ఈ పూట, మా ఇద్దరికీ నువ్వే తినిపించు. ఈ చల్లని గాలిలో చుక్కల వెలుగులో చిన్నప్పుడు తినిపించే దానివే. అలాగ!" అని అడిగాడు అజయ్.
సీత సంతోషంగా “అలాగే నాన్నా” అంటూ కిందకి వెళ్లి అన్నం, కూరలు. అన్నీ తీసుకు వచ్చింది సంజయ్ సాయంతో.
ఇద్దరు కొడుకులకి ప్రేమగా ముద్దలు కలిపి తినిపిస్తోంది.
ఆ చల్లని గాలి, ఆ తల్లీకొడుకులను సేద తీరుస్తోంది.
చుక్కల పందిరి కింద, వెన్నెల కురిపించే చంద్రుడి చలువలో ఆ తల్లీకొడుకులు కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఒకరికొకరు తినిపించుకుంటూ కడుపునిండా తినేశారు.
ఎందుకో సీత మనసుకి మాత్రం ఆ క్షణం అలా నిలిచిపోతే బాగుండు అనిపించింది.
ఏదో తెలియని దిగులు ఆ తల్లి మనసుని మెలిపెడుతూ ఉన్నా కూడా కాలం తన పరుగు ఆపదు కదా! పరిగెడుతోనే ఉంది వారి ప్రయాణం తప్పదు కదా అన్నట్టు.
సంజయ్ భారమైన గుండెతో తన అన్నను, తల్లిని బస్సు ఎక్కించి, ఇంటి దారి పట్టాడు. దారంతా రేపటి సూర్యోదయం తరువాత తను చేయవలసిన పని గురించి ఆలోచించుకుంటూ.
***
అజయ్, సీతల ప్రయాణం శ్రీశైలం వైపు సాగుతోంది.
కదిలే ఆ బస్సు అందులోని ప్రయాణికులతో పాటు, వారి ఆలోచనలు కూడా మోసుకుంటూ పోతోంది. కదిలే ఆ బస్సు కిటికీ లోనుండి చందమామను చూస్తున్న అజయ్ కి తన స్వప్న సుందరి దర్శనం ఇచ్చింది.
"నువ్వు ఉన్నావో లేవో..
అందమైన ఊహవో..లేక నా భ్రమవో..
కవ్వించి కరిగిపోయే కలవో..
నా ప్రేమ రాజ్యపు యువరాణివో..
నన్ను కాల్చి మసి చేసే కారుచిచ్చువో..
నాకు తెలియదు కానీ..
నా మనసులో ముద్రించుకు పోయిన నీ రూపం.. తెలియకుండానే నీమీద నిలిచిపోయిన నా ప్రాణం..
నువ్వు నిజమైతే నాకు కనిపించు నేస్తం.."
అంటూ ఆ స్వప్నసుందరి ఊహల్లో తేలిపోతూ తనకు తెలియకుండానే నిద్రలోకి జారుకున్నాడు.
అప్పటికే చంద్రుడు నీ ప్రియుడు నీ వైపుగా వచ్చేస్తున్నాడు అంటూ దశాబ్దాలుగా ఎదురుచూస్తున్న
మరియా ఆత్మకు వర్తమానం అందించాడు.
ఆ పవిత్ర ఆత్మ తన ప్రియుడు రాబోతున్నాడు అన్న ఆనందంలో తనకు విముక్తి కలగబోతోంది అన్న సంతృప్తి తో సంతోషంగా నృత్యం చేస్తోంది.
అది తెలిసిన ఒక దుష్టాత్మ మాత్రం "నా పగ నెరవేరే తీరుతుంది " అంటూ వికృతంగా నవ్వుతోంది.
***
ఒకరిది ప్రేమ..
ఒకరిది పగ..
అసలు కథలోకి వెళ్ళిపోదాం.. నాతో వచ్చేయండి ?
సశేషం

[TheCaptain1983]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -12
[font=var(--ricos-font-family,unset)] [/font]
రచన[font=var(--ricos-font-family,unset)] : [/font]రమ్య నముడూరి
 
***
ఒకరిది ప్రేమ..
ఒకరిది పగ..
అసలు కథలోకి వెళ్ళిపోదాం.. నాతో వచ్చేయండి ?
సశేషం

Very good story andi Ramya N /K3vv3 garu!!!

కింద పడిన తాయెత్తు అద్రుశ్యం ఎలా అయ్యిందో!!!

yr): yr): yr):

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -13
రచన[font=var(--ricos-font-family,unset)] : [/font]రమ్య నముడూరి
 
చంద్రుడు 'నీ ప్రియుడు నీ వైపుగా వచ్చేస్తున్నాడు' అంటూ దశాబ్దాలుగా ఎదురు చూస్తున్న మరియా ఆత్మకు వర్తమానం అందించాడు.
ఆ పవిత్ర ఆత్మ తన ప్రియుడు రాబోతున్నాడు అన్న ఆనందంలో తనకు విముక్తి కలగబోతోంది అన్న సంతృప్తితో సంతోషంగా నృత్యం చేస్తోంది.
అది తెలిసిన ఒక దుష్టాత్మ మాత్రం "నా పగ నెరవేరే తీరుతుంది! " అంటూ వికృతంగా నవ్వుతోంది.
అదేమీ తెలియని అజయ్, తన ఊహాలోకంలో విహరిస్తూ చల్లని గాలికి మత్తుగా నిద్రపోతున్నాడు.
సీత మాత్రం నిద్రపోకుండా అజయ్ ని ఒక కంట కనిపెడుతూనే, ఆ నల్లమల అడవి తనకి మిగిల్చిన చేదు అనుభవాల జ్ఞాపకాల సుడిగుండంలో కూరుకుపోతూ, ఎప్పుడు నిద్రలోకి జారుకుందో తెలియకుండానే నిద్రాదేవి ఒడిలో సేద తీరుతూ ఉంది.
అలా వాళ్ళని నిద్రపుచ్చి, తను మాత్రం మబ్బుల చాటుకు పోయి, సూర్యుని మేల్కొలిపి, తను బజ్జున్నాడు చంద్రుడు.
***
సూర్యోదయం కాగానే సంజయ్ రెడీ అయిపోయి, సిద్ధాంతి గారి ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు.
అప్పటికే అన్ని ఏర్పాట్లతో ఉన్న గురువుగారి శిష్యుడు సంజయ్ రాగానే లోపలికి తీసుకెళ్లి, ఒక గదిలో కూర్చోమని చెప్పి, కొన్ని ఏర్పాట్లు చేస్తూ ఉన్నాడు.
అయన ఏదో హోమం చేస్తూ ఉన్నట్టుగా తెలుస్తోంది సంజయ్ కి. అతని ఆలోచనలన్నీ నిన్న ఫోన్ సంభాషణలొ గురువుగారి శిష్యుడు తనకు చెప్పిన విషయాల చుట్టూనే తిరుగుతున్నాయి.
"మీ అన్నయ్య కి ప్రాణగండం ఉంది. అతను కారణ జన్ముడు. మృత్యు దిశగా అతని పయనం విధి రాత. అతని రాక కోసం ఒక ఆత్మ పరితపిస్తోంది. కానీ అతని అంతం కోసం వేరొక దుష్ట ఆత్మ ఎదురుచూస్తోంది. ఇదంతా పూర్తిగా తెలుసుకోవడం ఇప్పుడు సాధ్యం కాదు. ఇప్పుడు నీకు ఒక రక్ష ఇస్తాము. అది తీసుకుని వెళ్లి, నీ అన్నకు కట్టు. రేపు సూర్యోదయం అయ్యేసరికి ఇక్కడికి వస్తే అసలు విషయం అంతా చెప్తారు గురువుగారు. అయన ఇప్పుడే నిన్నుఇక్కడికి రమ్మంటున్నారు. వచ్చి రక్ష పట్టుకెళ్ళు" అని చెప్పిన మాటలే అతని చెవుల్లో మారుమ్రోగుతున్నాయి.



"గురువుగారు రమ్మంటున్నారు" అని ఒక శిష్యుడు పిలవడంతో ఈ లోకంలోకి వచ్చాడు సంజయ్ .
ఇప్పుడు ఏమి తెలుస్తుందో! ఏం వినాల్సొస్తుందో.. అనుకుంటూ ఆ గదిలోకి వెళ్లిన సంజయ్
అక్కడ ఉన్న దృశ్యం చూసి ఉలిక్కిపడ్డాడు.
***
బస్ శ్రీశైలం చేరుకునేసరికి ఉదయం 7 అయింది. వాళ్ళు బస్సు దిగి రెండు అడుగులు వేసారో లేదో వాతావరణం అంతా మారిపోయింది. భయంకరమైన గాలి! చెట్లు ఊగి పోతున్నాయి. సీతకి భయం మొదలైంది.
ఇంతలో అజయ్ జూనియర్ వచ్చి, వాళ్లని ఇంటివైపు తీసుకెళ్తుంటే గాలి వేగం ఇంకా ఎక్కువైపోయింది. ఒక ఆటో మాట్లాడుకుని ఇంటికి చేరుకున్నారు. ఆ ఇంటి చుట్టూ చెట్లు, పొదలు ఉండి, అక్కడక్కడ బీటలు పడి చూడటానికి భయంకరంగా ఉంది. సీతకి ఆ ఇల్లు, వాతావరణం భయంగా అనిపించి, “ఇదా! ఇక్కడ ఎలా ఉంటావురా? ఇంకేదైనా ఇల్లు చూసుకుందాం” అంది.
ఆ జూనియర్ అబ్బాయి కలుగజేసుకొని "ఒక్క నెల అడ్జెస్ట్ అవ్వండి అమ్మా! ఆ లోగా ఇంకో ఇల్లు వెతుకుదాం" అని చెప్పి సామాన్లు లోపల పెట్టి, వాళ్ళకి కావాల్సినవి అన్నీ తెచ్చి, " స్టేషన్లొ కలుద్దాం సార్" అని చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.
సీత, అజయ్ లు స్నానాలు చేసి రెడీ అయ్యి, శ్రీ భ్రమరాంబ, మల్లికార్జున స్వామి వారిని దర్శించుకున్నారు. ఆపదల నుంచి రక్షించమని సీత, స్వప్న సుందరిని చూపించమని అజయ్ దండం పెట్టుకున్నారు.
అక్కడే ఒక హోటల్ లొ టిఫిన్ తిని, సీతను ఇంట్లో దిగబెట్టి, తను స్టేషన్ కి వెళ్లి ఎస్. ఐ గా డ్యూటీలొ చేరుతూ సంతకం పెట్టాడు అజయ్.
అది ఒకప్పుడు తన తండ్రి పనిచేసిన స్టేషన్ అని తెలిసి, భావోద్వేగానికి గురి అయ్యాడు అజయ్.
మొదటి రోజు అందరినీ పరిచయం చేసుకుని, తన డ్యూటీలొ పడ్డాడు.
***
ఇల్లంతా సర్దుతోంది సీత. ఆ ఇల్లు, వాతావరణం ఆమెకు చాలా భయంగా అనిపిస్తోంది. ఆ ఇంటి చుట్టూ పెద్ద పెద్ద చెట్లు, పొదలు ఉన్నాయి. ఆ ఇంటి వెనక నుండి రెండు కిలోమీటర్ల లోపలి నుండి నల్లమల అడవికి ఒకవైపు సరిహద్దుగా పెద్ద గోడ ఉంది.
ఆమె ఇల్లు సర్దుతూనే మధ్యాహ్నం భోజనం కోసం, ఆ అబ్బాయి తెచ్చిపెట్టిన సరుకులు కూడా ఒక్కొక్కటే తీస్తూ వంట చేస్తూ ఉంది.
ఈలోగా హాల్ నుండి ఒక వింత శబ్దం వచ్చింది.
సీత గుండె ఘల్లుమంది!
ఆ శబ్దం ఏంటో చూడడం కోసం, ఎలాగో ధైర్యం తెచ్చుకుని, అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ హాల్ లోకి వెడుతోంది సీత.
సశేషం

[Uday]

సంజయ్ ఆ హోమం గదిలో ఏం చూసాడో, అయినా మద్యాహ్నం వేళ ఆ చప్పుడేంటి బ్రో...జడిపించేసావు. పెద్ద అప్డేట్ అంటే చాలా చాలా పేరగ్రాఫులన్నమాట , అక్షరాల ఫాంటు పెంచి పెద్దగా కాదు ....

[TheCaptain1983]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -13
రచన[font=var(--ricos-font-family,unset)] : [/font]రమ్య నముడూరి
 
ఆ శబ్దం ఏంటో చూడడం కోసం, ఎలాగో ధైర్యం తెచ్చుకుని, అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ హాల్ లోకి వెడుతోంది సీత.
సశేషం

Nice story with a lot of suspense, RamyaN / K3vv3 garu.

yr): yr): yr): clp); clp);

[k3vv3]

సంజయ్ ఆ హోమం గదిలో ఏం చూసాడో, అయినా మద్యాహ్నం వేళ ఆ చప్పుడేంటి బ్రో...జడిపించేసావు. పెద్ద అప్డేట్ అంటే చాలా చాలా పేరగ్రాఫులన్నమాట , అక్షరాల ఫాంటు పెంచి పెద్దగా కాదు ....

ఆ మాత్రం సస్పెన్స్ లేక పోతే కథకు సార్థకత ఉండదు మరి.

అసలు రవచయిత ఇచ్చినట్లు ఒక్కో భాగం ఇస్తున్నాను....వారికి గౌరవం ఇవ్వాలిగా, మరి

అర్థం చేసుకోండీ

[Uday]

ఆ మాత్రం సస్పెన్స్ లేక పోతే కథకు సార్థకత ఉండదు మరి.

అసలు రవచయిత ఇచ్చినట్లు ఒక్కో భాగం ఇస్తున్నాను....వారికి గౌరవం ఇవ్వాలిగా, మరి

అర్థం చేసుకోండీ

మరీ సీరియస్ గా తీసుకోకండి, ఏదో నా ఆత్రం..మీరు కొనసాగించండి మీ శైలిలోనే. 

నాకు మాత్రం మరో కాంచనగంగ బై యెన్ ఆర్ నంది చదివినట్లుంది (నేను చదివిన మొదటి హారర్ సీరియల్, చదివేసి రాత్రుల్లో అమ్మ పక్కన పడుకునేవాన్ని భయం తో)) ఆత్మల (మంచి చెడు) విన్యాసం చారిత్రిక (జమిందారీ) నేపద్యం తో...

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -14



[font=var(--ricos-font-family,unset)] [/font]
రచన[font=var(--ricos-font-family,unset)] : [/font]రమ్య నముడూరి
సిద్ధాంతి గారి గదిలోకి వెళ్ళగానే అక్కడ కనిపించిన దృశ్యం చూసి ఉలిక్కిపడ్డాడు సంజయ్.
గదికి మధ్యగా గాలిలోనే పద్మాసనం వేసుకుని కూర్చుని, ధ్యానం చేస్తున్న సిద్ధాంతి గారిని చూసి, సంజయ్ గుండె వేగం పెరిగిపోయింది.
ఆయన ఒక నిమిషం తరువాత కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి ఆయన కంటి నుండి ఒక కాంతి ఆ గది అంతా నిండిపోయింది. ఆ వెలుగుని చూడలేక, కళ్ళు మూసుకున్నాడు సంజయ్.
ఒక నిమిషం తరువాత, మెల్లగా కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి, అక్కడే ఒక ఆసనం మీద కూర్చొని ఉన్న సిద్ధాంతి గారు, నవ్వుతూ సంజయ్ వంక చూస్తూ "ఇలా వచ్చి కూర్చో" అని చెప్పారు.
సంజయ్ కొంచెం ధైర్యం తెచ్చుకుని, "స్వామీ ! మా అన్నయ్య.." అంటూ చెప్పబోతుండగా
"ప్రస్తుతం సురక్షితంగానే ఉన్నాడు. ఇకమీదట తానెవరో తనకు తెలియబోతోంది. అది తెలిసిన మరుక్షణం తనను మృత్యువు వెంటాడుతుంది. ఇదే విధి! వింత కథల వారధి.." అంటూ గంభీరంగా చెప్తూ ఉంటే..
"స్వామీ ! అసలు ఇదంతా ఏంటి? దయచేసి నాకు అంతా వివరంగా చెప్పండి. టెన్షన్ తో నా నరాలన్నీ తెగిపోతున్నాయి. అసలు మా అన్నయ్యని ఆ ఆకారం ఎందుకు చంపాలి అనుకుంటోంది? వాడి కళ్ళు నీలంగా ఎందుకు మారాయి? వాడికి దెయ్యం పట్టిందా?" అంటూ తను చూసే దెయ్యాల సినిమాలో రొటీన్ గా ఉండే స్టోరీస్ ఊహించేసుకుంటూ ప్రశ్నలు కురిపించేస్తున్నాడు.
సిద్ధాంతి గారు ప్రశాంతంగా ఒక నవ్వు నవ్వి, "నీ అన్న గురించి మాత్రమేనా? నీ గురించి కూడా తెలుసుకో. అంతా నేను చెప్పడం దేనికి? అంతా వివరంగా నీకే చూపిస్తా.. చూడు!" అంటూ తన గుండెలపై చేయి ఉంచి " అమ్మా.. జగన్మాతా!" అనుకుంటూ అదే చేయి తిరిగి సంజయ్ తలపై ఉంచారు.
అంతే ! సంజయ్ ఒక రకమైన ట్రాన్స్ లోకి వెళ్ళిపోయాడు. అతను రాజుల కాలంలోకి వెళ్లిపోయినట్టు కనిపిస్తూ ఉంది.
(ఇక్కడినుంచి సంజయ్ ఏమి చూస్తున్నాడు అనేది నా మాటగా, నేను చెప్తున్నట్టు చదవండి )
సంజయ్ చూస్తున్నది 12 వ శతాబ్దం నుండి మొదలు అయ్యింది.
1289 లో కాయస్థ సేనాని అంబదేవుని తిరుగుబాటు అణచు ప్రయత్నములో రుద్రమదేవి మరణించింది. ప్రతాపరుద్రుడు సింహాసనమధిష్ఠించాడు. ఆ మహారాజు ప్రతాపరుద్రుని చూస్తూ ఉంటే సంజయ్ కి తనని తానే చూసుకుంటున్నట్లు అనిపిస్తోంది.
ప్రతాపరుద్రుని పరిపాలన కాలమంతా యుద్ధాలతోనే గడిచింది . ఆ యుద్ధాలు అన్నీ సంజయ్ కళ్ల ముందే జరుగుతున్నట్టు కనిపిస్తూ ఉంటే అతనికి తెలియకుండానే అతని రోమాలు నిక్క బొడుచుకుంటున్నాయి. అతను తనని తానే ప్రతాపరుద్రునిగా నమ్ముతూ జరిగినది అంతా చూస్తూ ఉన్నాడు.
రాజ్యాన్ని విస్తరించి రాజ్యపాలనలో పెక్కు సంస్కరణలు చేశాడు ప్రతాపరుద్రుడు. గద్దె ఎక్కినప్పటినుండి ఎన్నో యుద్ధాలు చేయాల్సి వచ్చింది. కొన్నిసార్లు రాజ్య క్షేమం కోసం కానుకలు సమర్పించుకుని ఖిల్జీ క్రూరత్వం ముందు రాజ్యాన్ని కాపాడుకోవాల్సి వచ్చింది.
క్రీ. శ. 1320 లో ఢిల్లీ రాజకీయాలలో పెద్ద మార్పు వచ్చింది. ఖిల్జీ వంశం పోయి తుగ్లక్ వంశం అధికారంలోకి వచ్చింది. ఘియాజుద్దీన్ తుగ్లక్ సుల్తానయ్యాడు.
ఇదే అదనుగా చూసి ప్రతాపరుద్రుడు వార్షిక కప్పం ఆపివేస్తాడు. లోగడ సుల్తానుకప్పగించిన బీదర్ కోట మరలా ఆక్రమిస్తాడు. కోపగించిన ఘియాజుద్దీన్ తన కొడుకు ఉలుఘ్ ఖానును ఓరుగల్లుపై దండయాత్రకు పంపుతాడు.
దారిలో గల బీదర్, కోటగిరి లోబరుచుకొని ఓరుగల్లు కోట ముట్టడించాడు. ఎంత ప్రయత్నించినా కోట స్వాధీనము కాలేదు. అయిదు నెలల ముట్టడి తర్వాత విఫలుడైన ఉలుఘ్ ఖాన్ ఢిల్లీ మరలి పోయాడు. ప్రతాపరుద్రుని నాయకుల, సేనల ధైర్యసాహసములకు, పోరాట పటిమకు ఇది ఒక మచ్చుతునక.
ఇక ఉపద్రవము లుండవని భావించిన ప్రతాపరుద్రుడు యుద్ధంలో జరిగిన నష్టాలను పూడ్చుకొనక ఉపేక్షించాడు. కోటకు మరమ్మతులు చేయించలేదు. సామగ్రి సమకూర్చు
కోలేదు.
కానీ వేగుల సమాచారం ప్రకారం ‘ఉలుఫ్ ఖాన్ తిరిగి దండెత్తబోతున్నాడు. వారు ఇప్పటికే మన సమీపంలోకి వచ్చేసారు’ అని తెలుసుకున్న ప్రతాపరుద్రుడు, వారి దండయాత్రకు ఎక్కువ సమయం లేదు అని తెలుసుకుని, రాజ్య క్షేమం కోసం, తన రాజ్యంలోని విలువైన సంపదను అంతా ఒక పెద్ద భోషాణంలో పెట్టుకుని, నల్లమల అడవుల వైపు పయనం అయ్యాడు.
అదంతా సంజయ్ కళ్ల ముందు కదలాడుతూనే ఉంది.
***
హాల్ నుంచి వినిపించిన వింత శబ్దం ఏమిటా అని భయం భయంగా అడుగులు వేస్తూ ముందుకు వెడుతోంది సీత. ఆ భయంలో తన గుండె చప్పుడు తనకే వినిపిస్తూ ఉంది.
హాల్ లోకి వెళ్లేసరికి ఆ శబ్దం ఆగిపోయింది.
ఇదేంటి అనుకుంటూ హాల్ అంతా కలియజూస్తున్న ఆమె గుండెలు అదిరిపోయేలా మళ్ళీ ఆ శబ్దం వినిపిస్తోంది. ఉలిక్కిపడి గుండెలు చేతిలో పట్టుకుని చుట్టూ చూస్తున్న ఆమె కళ్ళు, ఆ శబ్దం వస్తున్న వైపున ఆగిపోయాయి.
అక్కడ ఒక ఆట బొమ్మ కనిపించింది. కీ ఇస్తే శబ్దం చేసే ఆట బొమ్మ అది. సీత వెళ్లి, ఆ బొమ్మ కీ ఆపేసి, దూరంగా విసిరికొట్టింది.
కానీ ఆమెకు అర్థం కాని విషయం ఏంటంటే..
[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]
సశేషం

[Uday]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -14
కానీ ఆమెకు అర్థం కాని విషయం ఏంటంటే..

నాక్కూడా ...

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -15
 
 
వేగుల సమాచారం ప్రకారం, ఉలుఫ్ ఖాన్ తిరిగి దండెత్త బోతున్నాడు. వారు ఇప్పటికే తమ సమీపంలోకి వచ్చేసారు అని తెలుసుకున్న ప్రతాపరుద్రుడు, వారి దండయాత్రకు ఎక్కువ సమయం లేదు అని తెలుసుకుని, రాజ్య క్షేమం కోసం, తన రాజ్యంలోని విలువైన సంపదను అంతా ఒక పెద్ద భోషాణంలో పెట్టుకుని, నల్లమల అడవుల వైపు పయనం అయ్యాడు.
అదంతా సంజయ్ కళ్ల ముందు కదలాడుతూనే ఉంది.
ఆ మహారాజుతో పాటు కొంతమంది అంతరంగిక సైనికులు, నమ్మకస్తులైన మంత్రులు, శ్రేయోభిలాషులు మాత్రమే ఉన్నారు.
నమ్మకం అనే ముసుగులో ఉన్న ఒక ద్రోహి కూడా అందులోనే ఉన్నాడు.
కాకతీయ మహా సామ్రాజ్యపు సింహాసనం పరుల పాలు కావడానికి ముఖ్య పాత్ర పోషించబోతున్న ఆ నీచుడినే, ప్రతాప రుద్రుడు ఎక్కువగా నమ్ముతున్నాడు .
అలా వారి పయనం నల్లమల సరిహద్దుల నుండి దట్టమైన అరణ్యానికి ఆవల ఆనుకొని ఉన్న బలభద్రపురం సామంత రాజ్యానికి చేరుకుంది.
వీరి రాకను వేగుల ద్వారా తెలుసుకున్న ఆ నల్లమల కోయరాజు, ప్రతాపరుద్రుని సామంతుడు అయిన మార్తాండ వారికి ఎదురువెళ్లి, ఘనంగా కోయ సాంప్రదాయంలో స్వాగతం పలికాడు.
ఆ కోయరాజుని చూస్తోన్న సంజయ్ కళ్ళలో నుండి తనకు తెలియకుండానే కన్నీరు వచ్చేస్తోంది.
ఆ కోయరాజు అచ్చు తన అన్నలాగే ఉండడం అతన్ని భావోద్వేగానికి గురిచేసింది.
అప్పటికే, మేడారం యుద్ధం తరువాత కోయరాజులు కప్పం కట్టాల్సిన నియమాన్ని రద్దు చేయడం వలన ప్రతాపరుద్రుడు అంటే కోయరాజులు అందరూ ఒక్కటై ప్రాణం పెట్టేవారు.
అలాగే కోయరాజులు అన్నా, గిరిజనులు అన్నా మహారాజుకి ఎనలేని గౌరవం, నమ్మకం కలిగాయి.
ఆ కారణం చేతనే తన రాజ్య క్షేమం కోరి, తనకు అత్యంత ఆప్తుడు, నమ్మకస్తుడు అయిన కోయ సామంత రాజు మార్తాండకు ఈ బాధ్యత అప్పగించి తను యుద్ధభూమికి మృత్యువుకు ఎదురువెళ్ళాలి అని నిర్ణయించుకున్నాడు.
అదేమీ తెలియని మార్తాండ తన మహారాజుని సాదరంగా ఆహ్వానించి, మర్యాదలు చేసి, సత్కరించాడు. వారిద్దరూ రహస్యంగా మంతనాలు జరపడం కోసం, ఒక ప్రత్యేకమైన గదిలో సమావేశం అయ్యారు.
" సెలవీయండి మహారాజా! మీరు ఇంత దూరం శ్రమపడి వచ్చుటకు కారణం ఏమిటి? ఒక్క మాట ముందుగా చెప్పి ఉన్న యెడల, నేనే వచ్చి ఉండెడి వాడను కదా" అంటూ మార్తాండ మాట్లాడుతూ ఉండగానే ప్రతాపరుద్రుడు "మిత్రమా!" అని సంబోధించడంతో మార్తండకి చాలా ఆశ్చర్యం గాను, ఆనందంగాను అనిపించింది.
"మిత్రమా! మన రాజ్యాలు అన్నీ ఇప్పుడు విపత్కర పరిస్థితిని ఎదుర్కొనబోతున్నవి. ఆ నీచులు ఓరుగల్లును సమీపించుచున్నారు. నేను వారిని ఎదుర్కొనబోతున్నాను. యుద్ధంలో జయాపజయాలు ఆ కాకతీ మాతకే ఎరుక. విజయమో! వీరస్వర్గమో! ఏమైనను జరగవచ్చును కదా..
ఒకవేళ పరిస్థితులు మనకు ప్రతికూలంగా మారిన యెడల, నా రాజ్యం లోని ప్రజలు ఆ క్రూరుల చేతిలో బలి అయిపోతారు. వారి ధన,మాన, ప్రాణాలు ఆ నీచులు హరించుకుపోతారు. నేను ఎదుర్కోబోతున్న యుద్ధంలో జరగరానిది జరిగిన యెడల, నా రాజ్య సంపద, నా ప్రజలకు కాకుండా పోతుంది.
ఈ విపత్కర పరిస్థితుల్లో మీ కోయరాజుల సాయం నాకు కావాలి. జరగరానిది జరిగిన యెడల, నా రాజ్య సంపద, నా ప్రజలకు చేరాలి. మాటియ్యి మిత్రమా!నేను నా రాజ్యపు విలువైన సంపదనంతా ఈ భూషణంలొ పెట్టి తెచ్చాను. ఇది నా రాజ్య ప్రజల సంపద. నా రాజ్య ప్రజలు, మీవంటి సామంత రాజులు, ఎవ్వరూ కూడా ఆ నీచుల దురాగతాలకు, ఆకలి చావులకు బలవ్వకుండా ఈ నిధి సాయపడాలి . దీనిని నీ వద్ద భద్రపరుచు.
నా ప్రజలకే ఉపయోగించుము. నాకు మాట ఇవ్వు మిత్రమా!"అంటూ పైకి లేచాడు.
ఆయన లేచిన వెంటనే మార్తాండ కూడా పైకి లేచాడు.
మార్తాండ తన తలపై చేయి వేసుకుని, " మహారాజా! నేను నమ్మే కొండదేవర మీద ఆన! మీ పాదాలపై ఆన! నా ప్రాణానికి ప్రాణమైన ఈ నల్లమలపై ఆన! ఆ ఇష్టకామేశ్వరి అమ్మవారిపై ఆన! ఈ మార్తాండ కంఠంలొ ఊపిరి ఆగేంత వరకూ మీ పట్ల విశ్వాసంతో, నిబద్ధతతో ఉండెదను. మీ మాట ప్రకారం, మీరు తిరిగి వచ్చు వరకూ ఈ నిధిని సంరక్షించెదను "అంటూ ప్రతిజ్ఞ చేసాడు.
ఆ మాట విన్న ప్రతాప రుద్రుడు సంతోషంగా తన రాజ్యమునకు ప్రయాణమవుతూ
"నేనిక వెళ్లెదను" అంటూ ముందుకు వెడుతూ వెనక్కి తిరిగి,
"మిత్రమా.. మరిచిపోకు.. మాట ఇచ్చావు.. నా దేశ ప్రజల నిధి, ఈ దేశ సంపద, ఆ నీచులకి దక్కకూడదు. నా ప్రజలు ఆకలితో అలమటించకూడదు. నేను తిరిగి రావచ్చు.. రాకపోవచ్చు.. నా ప్రజల భవిష్యత్తు నువ్వు కావాలి మిత్రమా!" అంటూ ఓరుగల్లుకి తిరిగి ప్రయాణం అయ్యాడు.
కానీ ప్రతాపుడు మార్తాండకు రహస్యంగా చెప్పింది అంతా విన్న నమ్మకద్రోహి నరేంద్రుడు నిధి కోసం, కాకతీయ సామ్రాజ్య పతనం కోసం, తన ప్రణాళిక తను రూపొందించుకున్నాడు.
-***
వింత శబ్దం చేస్తూ ఉన్న ఆ బొమ్మను దూరంగా విసిరికొట్టి, ఊపిరి పీల్చుకుంది సీత.
ఆమెకు అర్ధం కాని విషయం ఏమిటి అంటే ఆ బొమ్మ అసలు అక్కడికి ఎలా వచ్చింది అని!
ఆమె అలా ఆలోచించుకుంటూనే సంజయ్ కి మళ్ళీ ఫోన్ చేసింది.
వాళ్ళు శ్రీశైలం చేరినప్పటి నుండి ఇది ఇరవయ్యో సారి ఆమె సంజయ్ కి ఫోన్ చేయడం!
"అబ్బా! వీడికేమైంది? వీడు చూస్తే ఇలాంటి ఇంట్లోకి తీసుకొచ్చి పెట్టాడు. చిన్నోడేమో ఫోనే ఎత్తడు. వాడికి ఏమీ కాలేదు కదా " అంటూ కంగారు పడిపోయి కూర్చుంది సీత.
ఈలోగా కిచెన్ లో కూర మాడిపోతున్న స్మెల్ వచ్చింది.
"అయ్యో!" అనుకుంటూ వెళ్లి, స్టవ్ ఆఫ్ చేసే సరికి, మళ్ళీ ఆ బొమ్మ శబ్దం మొదలైంది.
సీతకి భయంతో చెమటలు పట్టేస్తున్నాయి. గుండె వేగం పెరుగుతోంది. విసిరేసిన బొమ్మ శబ్దం మళ్ళీ హాల్ లొ నుండే వినిపిస్తోంది.
భయం భయంగా అడుగులు వేస్తూ ముందుకు వెడుతోంది సీత.
సశేషం

[TheCaptain1983]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -15
 
భయం భయంగా అడుగులు వేస్తూ ముందుకు వెడుతోంది సీత.
సశేషం

Nice, and Very interesting RamyaN/K3vv3 garu!!!

clp); clp); clp);

[BR0304]

Nice update

[Uday]

A cocktail of horror and suspense...

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -16


[font=var(--ricos-font-family,unset)]' 16' [/font]
"మిత్రమా! మరిచిపోకు.. మాట ఇచ్చావు.. నా దేశ ప్రజల నిధి.. ఈ దేశ సంపద.. ఆ నీచులకి దక్కకూడదు. నా ప్రజలు ఆకలితో అలమటించకూడదు. నేను తిరిగి రావచ్చు, రాకపోవచ్చు! నా ప్రజల భవిష్యత్తు నువ్వు కావాలి మిత్రమా!" అంటూ ఓరుగల్లుకి తిరిగి ప్రయాణం అయ్యాడు.
 
కానీ ప్రతాపుడు మార్తాండకు రహస్యంగా చెప్పింది అంతా విన్న నమ్మకద్రోహి నరేంద్రుడు నిధి కోసం, కాకతీయ సామ్రాజ్య పతనం కోసం, తన ప్రణాళిక తను రూపొందించుకున్నాడు.
 
విశ్వాసంగా ఉంటున్నట్టు ప్రతాపరుద్రుణ్ణి నమ్మిస్తూనే శత్రువులకు ఓరుగల్లు కోట రహస్యాలు, సైనిక సంఖ్య గురించిన లోటు పాట్లు ఇతర అంతరంగిక వ్యవహారాలు, యుద్ధ వ్యూహల గురించి ఇక్కడి రహస్యాలన్నీ దొంగచాటుగా చేరవేస్తూ ఉండేవాడు. నిధి గురించి మాత్రం వారికి ఏ మాత్రం తెలియకుండా జాగ్రత్త పడేవాడు.
 
ఇదేమీ తెలియని ఆ మహారాజు యుద్ధానికి సన్నద్ధం అవుతున్నాడు.
 
సరిగ్గా ఒక నెల రోజుల్లో మహా సైన్యముతో తిరిగివచ్చిన ఉలుఘ్ ఖాన్ తో తలపడిన ప్రతాపరుద్రుని సేనలు వీరోచితంగా పోరాడినా, పరాజయము తప్పలేదు. కాకతీయ నాయకులలో తలెత్తిన అనైక్యత, ఈర్ష్యాద్వేషాలు కూడా ఓటమికి కారణాలయ్యాయి.
 
ప్రతాపరుద్రుడు, కటకపాలుడు, గన్నమ నాయుడు మరియు పెక్కు సేనానులు బందీలయ్యారు. ప్రతాపరుద్రుణ్ణి బంధించిన ఉలుఘ్‌ఖాన్, వరంగల్ లోనే ఉంచితే ప్రమాదమని విశ్వాసపాత్రులైన ఖాదిర్ ఖాన్, ఖ్వాజా హాజీలకు ఆయన్ను ఢిల్లీకి తరలించే బాధ్యతను అప్పగించాడు. అయితే ప్రతాపరుద్రుడు మార్గమధ్యంలోనే కన్నుమూశాడు.
సుల్తాను సైన్యం ప్రతాపరుద్రుని ఢిల్లీ తీసుకు వెళుతుండగా మార్గమధ్యాన సోమోద్భవ (నర్మదా నది) తీరంలో ఆయన కన్నుమూశాడు.
 
ప్రతాపరుద్రుడు సహజ మరణం చెందలేదు.
 
అప్పుడు ఏమి జరిగిందో సంజయ్ కళ్ళ ముందరే కదలాడుతోంది. కోపంతో ఊగిపోతున్నాడు సంజయ్.
***
 
కిచెన్ లో కూర మాడిపోతున్న స్మెల్ వచ్చింది.
 
"అయ్యో!" అనుకుంటూ వెళ్లి, స్టవ్ ఆఫ్ చేసే సరికి, మళ్ళీ ఆ బొమ్మ శబ్దం మొదలైంది. సీతకి భయంతో చెమటలు పట్టేస్తున్నాయి. గుండె వేగం పెరుగుతోంది . విసిరేసిన బొమ్మ శబ్దం మళ్ళీ హాల్ లొ నుండే వినిపిస్తోంది. భయం భయంగా అడుగులు వేస్తూ ముందుకు వెడుతోంది సీత.
 
అలా అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ హాల్ లోకి వెళ్లిన సీతకి ఏడుస్తూ ఎదురు వచ్చింది ఒక పాప.
 
"నా బొమ్మ ఇది! ఎందుకు విసిరేసావ్? చూడు ఎలా విరిగిపోయిందో.." అంటూ ఏడుస్తోంది ఆ పాప.
చూడ్డానికి నాలుగేళ్లు ఉంటాయేమో! బంగారు ఛాయతో మెరిసిపోతూ,నేరేడు పళ్ళలాటి మెరిసే కళ్ళతో, బూరెల్లాంటి బుగ్గలతో, ముద్దుకే ముద్దొంచేంత ముద్దుగా ఉన్న ఆ పాపను మురిపెంగా ఎత్తుకుని, కన్నీళ్లు తుడిచి ముద్దు పెట్టుకుంది సీత.
"ఎవరు పాపా నువ్వు? ఇది నీ బొమ్మ అని తెలియక విసిరేసాను. సారీ! నీకు కొత్త బొమ్మ కొనిపెడతాను ఏడవకు." అంటూ ఊరుకోబెట్టింది సీత.
 
మల్లీ! మల్లీ! అంటూ ఆ పాపను వెతుక్కుంటూ ఒక ఆమె వచ్చింది.
 
సీత ఆమెను చూస్తూ " ఈ పాప మీ పాపనా అమ్మా?" అంది.
 
ఆవిడ " అవునండీ! " అంటూ ఆ పాపను తీసుకుని,
"కొత్తగా వచ్చినట్టు ఉన్నారు. నా పేరు కమల, ఇది నా కూతురు మల్లి. మేము పక్క ఇంట్లోనే ఉంటాం. ఆడుకుంటూ, ఆడుకుంటూ ఇటు వచ్చేసింది. ఏమీ అనుకోకండి." అంటూ ఉండగానే
 
"అయ్యో! పర్లేదమ్మా.. మేము ఇవాళే వచ్చాము.
నా పేరు సీత. మా అబ్బాయికి ఇక్కడికి ట్రాన్స్ఫర్ అయింది. ఇక్కడ స్టేషన్ లొ ఎస్. ఐ. ఇవాళే డ్యూటీలొ జాయిన్ అయ్యాడు. " అంటూ చెప్తూ ఉండగా..
 
ఆ పాప ఇల్లంతా కలియచూస్తూ ఉండగా.. ఆ పాప కళ్ళు ఒక దగ్గర ఆగిపోయాయి.

[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]సశేషం[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]

[Uday]

హబ్బా మళ్ళ్ళీ ఎదురుచూపులు

[TheCaptain1983]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -16


[font=var(--ricos-font-family,unset)]' 16' [/font]

ఆ పాప ఇల్లంతా కలియచూస్తూ ఉండగా.. ఆ పాప కళ్ళు ఒక దగ్గర ఆగిపోయాయి.

[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]సశేషం[font=var(--ricos-font-family,unset)]***[/font]

Super story: Suspense thriller.

yr): yr): yr):

[k3vv3]

ఇక్కడ ఉంచిన పోస్టులు చదివేవారు కరువై, ఆసక్తి పోతుంది పోస్టు చేయడానికి

[k3vv3]

ఇక్కడ ఉంచిన పోస్టులు చదివేవారు కరువై, ఆసక్తి పోతుంది పోస్టు చేయడానికి

[Uday]

ఇక్కడ ఉంచిన పోస్టులు చదివేవారు కరువై, ఆసక్తి పోతుంది పోస్టు చేయడానికి

మీకు నాకు అందరికి తెలుసు నూటికి నూరు మంది ఇక్కడికి ఎందుకు వస్తారో. మద్యలో మాలోంటాళ్ళు కూదా ఉంటారు ఏది ఇంటరెస్టింగా వుంటే అది చదవడానికి, కేవలం ఒకే జోనర్ కాకుండా. 

థాయిలాండ్ కెళ్ళేవారు హరికథా కాలక్షేపానికి రాలేదని కోప్పడడం ఏం బాలేదు బ్రో, నూటికి తొంబైతొమ్మిదిమంది పట్టాయనా, గోల్డన్ బుద్దానా అంటే పట్టాయకే పరుగెడతారు...అర్థం చేసుకోండి.

[k3vv3]

నేను 17వ భాగం పోస్టు చేద్దామనుకుని ఆపేశాను.

సాంఘిక కథ ముడి, సస్పెన్సుతో కూడిన అదృశ్యమందిరం చదివినట్లు ఇక్కడ కూడా ఆశించాను

కానీ అలా జరగడం లేదు.

ఏది ఏమైనా రేపు ఈ తరువాయి భాగం పొందుపరుస్తాను