Incest மம்மியும், மந்திர கட்டிலும்..

[hornyfromchennai]

Welcome back with a bang bro , very good update

[Joseph007]

Unga comeback super namba

Ithu mathiri fantasy story irundha sollunga tholargale?

[Arunkumar7895]

very good narration,intresting to read a fantasy story

[Jk JK]

இரவு 8 மணிக்கெல்லாம் இரவு உணவை முடித்துவிட்டு, தங்களது புதிய இல்லத்தில் முதல் நாள் இரவைக் கழிக்க தயாராகினர், மலர்விழியும், மகன் அரவிந்தனும்.

 

மலர்விழி தன் நீண்டநாள் ஆசைப்படி, அந்த தேக்கு மரக்கட்டிலில் தங்களது வீட்டில் முதல்நாள் இரவைக் கழிக்க ஆசையோடு இருந்தாள். அதேநேரம் அரவிந்தனுக்கு அந்த கட்டில்மீது ஒருவித பயம் இருக்கத்தான் செய்தது.

 

அரவிந்தன் மலர்விழியிடம் “மம்மி.. நீ இந்த கட்டில்ல படுத்துக்கோ, நான் ஹால்ல படுக்கிறேன்..” என்றான் அந்த கட்டிலின் மீதிருந்த பயத்தோடு.

 

ஆண்மகன் தோளுக்கு மீறிவிட்டாலே, அவன் பூல் சீற ஆரம்பித்துவிடும் என்பதை நன்கு உணர்ந்தவள் மலர்விழி. அதனால் பெற்ற மகனை மற்ற விஷயங்களில் குழந்தையாக பார்த்தாலும், படுக்கையில் ஒன்றாக படுக்கும் விஷயத்தில் தன் மகனை குழந்தையாக பார்க்க மாட்டாள் மலர்விழி.

 

அதனால் மலர்விழியும், அந்த அறையில் தனியாக அந்த தேக்கு மரக் கட்டிலில் படுத்துக்கொள்ள சரியென்று சொன்னாள்.

 

இரவு 9 மணிக்கெல்லாம், மலர்விழி பெட்ரூமுக்குள் சென்று கதவைச் சாத்திக்கொண்டாள். அரவிந்தன், ஹாலில் பாயைப் போட்டு படுத்துக்கொண்டான்.

 

மலர்விழிக்கு அந்த கட்டிலைப் பார்க்கப் பார்க்க உடல் புல்லரிக்க ஆரம்பித்தது. இராஜகம்பீரத்தோடு வீற்றிருந்த அந்த கட்டிலைப் பார்த்தவுடன், தன்னை ஒரு இராணியாக உணர்ந்த மலர்விழி, அந்த கட்டிலில் கம்பீரத்தோடு அமர்ந்தாள்.

 

தன் கணவன் இருக்கும்போது நிறைவேறாத ஆசை, தன் மகனால் நிறைவேறிவிட்டதை நினைத்து, அவள் கண்களில் ஆனந்தக் கண்ணீர் துளிர்க்க ஆரம்பித்தது.

 

தன் கண்களில் துளிர்த்த ஆனந்தக் கண்ணீரை துடைத்த மலர்விழி, அந்த கட்டிலில் இருந்த கண்கவரும் வேலைப்பாடுகளைக் கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்.

 

உண்மையிலேயே இதை மனிதன் உளி கொண்டு செதுக்கியதா, இல்லை மாயம் செய்து உருவாக்கியதா என்று, அந்த அதிசயக் கட்டிலில் தத்ரூபமாக இருந்த சிற்ப வேலைப்பாடுகளைக் கண்டு பிரம்மித்தாள் மலர்விழி.

 

கட்டிலில் அமர்ந்திருந்த மலர்விழி அந்த கட்டில் தலைமாட்டு பக்கமாக தன் தலையைத் திருப்பி ஒரு குறிப்பிட்ட கோணத்தில் சட்டென்று பார்க்க ஒரு பெண்ணின் முகம் தன்னைக் கவனிப்பது போன்று உணர்ந்தாள் மலர்விழி. உடனே பதறிப்போனவள், மீண்டும் ஒருமுறை நன்றாக உற்று நோக்க, அப்படி எதுவும் தெரியவில்லை.

 

“ச்சீசீசீ.. எல்லாம் பிரம்மை..” என்று நினைத்து, தன்னைத் தானே சமாதானப்படுத்திக்கொண்ட மலர்விழி அதை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை.

 

கட்டிலின் கால்மாட்டுப் பகுதியை உற்றுநோக்க, செடிகள் மலர்கள் என்று அழகிய வேலைப்பாடுகளின் நடுவே, கஜூராஹோ சிற்பங்களே தோற்றுப்போகும் அளவுக்கு, ஒரு காமசூத்திர சிற்பம் தத்ரூபமாக செதுக்கப்பட்டிருந்தது.

 

அந்த சிற்பத்தைப் பார்த்து அதன் மீது ஈர்ப்பு கொண்ட மலர்விழி, கொஞ்சம் நகர்ந்து உட்கார்ந்து, அந்த சிற்பத்தை நன்றாக உற்றுநோக்க, அதில் ஒரு பேரிளம் பெண், நின்ற நிலையில் ஒரு இளவயது வாலிபனோடு புணர்வதைப்போன்ற சிற்பத்தை கவனித்தாள். அதைப் பார்த்ததும், மலர்விழியின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்தது.

 

“ச்சீசீசீ.. என்ன இது? தன்னைவிட அதிக வயதுடைய ஒரு பெண்ணை ஒரு இளம் வாலிபன் ஓப்பதுபோன்ற வர்ணனை? இதை வயது வித்தியாசம் உணர்ந்துகொள்ளும் அளவுக்கு தத்ரூபமாக செதுக்கிய அந்த சிற்பிக்கு, எதற்காக இந்த கேவலமான சிந்தனை..” என்று நினைத்தாள் மலர்விழி.

 

அப்போது அந்த பேரிளம் பெண்ணின் முகத்தை எங்கோ கவனித்ததுபோல இருக்க, அதை நன்றாக உற்றுநோக்கினாள் மலர்விழி.

 

கிட்டத்தட்ட தனது முகத்தை அந்த சிற்பத்தின் முகம் ஒத்திருப்பதைப் போன்று மலர்விழிக்கு தோன்ற, மெதுவாக தன் முகத்தை அந்த சிற்பத்தின் பக்கம் கொண்டு செல்ல, திடீரென அந்த சிற்பத்துக்கு உயிர் வந்ததைப் போன்று அந்த வாலிபன் அந்த பேரிளம் பெண்ணின் கூதியில் தன் இடுப்பை அசைத்து நச்சென ஒரு இடி இடிக்க, அவள் வாய் பிளந்து “ஆஆஆஆஆ..” என்று கத்த மலர்விழி தூக்கத்தில் இருந்து பதறி விழித்தாள்.

 

திடீரென கண் விழித்த அவளுக்கு சுயநினைவு வர சில வினாடிகள் தேவைப்பட்டது. தான் நிதானத்திற்கு வந்ததும், மலர்விழி பக்கத்தில் இருந்த தண்ணீர் பாட்டிலை எடுத்து தண்ணீர் குடித்து தன்னை கொஞ்சம் ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டாள்.

 

மலர்விழி உள்ளே வரும்போது ஆன் செய்த அந்த அறையின் டியூப் லைட் அப்படியே எரிந்துகொண்டு இருந்தது. மலர்விழி நடந்தது அனைத்தையும் ஒரு வீடியோ போல தன் மனதில் ஓட்டிப் பார்த்தாள்.

 

அவள் உள்ளே வந்தது, கட்டிலில் அமர்ந்தது, பின்னர் அந்த கட்டிலின் கால்மாட்டில் ஒரு காம சிற்பத்தைக் கண்டது, அந்த சிற்பத்தை உற்று நோக்கும்போது அதற்கு உயிர் வந்ததைப் போன்று “ஆஆஆஆ..” என்று கத்தியது. இது மட்டும்தான் அவள் நினைவில் இருந்தது.

 

உடனே “நாம் எப்போது படுத்தோம்? எப்போது தூங்கினோம்? எதுவும் நியாபகம் இல்லையே?” என்று நினைத்தவள், உடனே அந்த கட்டிலின் கால்மாட்டை மெதுவாக திரும்பிப் பார்த்தாள்.

 

அவளுக்கு ஆச்சர்யம். அவள் காம சிற்பத்தைக் கண்ட அந்த இடத்தில், ஒரு மயில் தோகை விரித்திருப்பதைப் போன்ற சிற்பம் காணப்பட்டது.

 

அதைக் கண்டவளுக்கு மேலும் அதிர்ச்சி. “என்ன நடக்குது இங்கே? நான் சுயநினைவோடுதானே அந்த காம சிற்பத்தைப் பார்த்தேன். அதில் என் முகம்போல இருந்துச்சே.. இப்போ அந்த இடத்துல மயில் சிற்பம் இருக்கே.. ஒருவேளை இதெல்லாம் தூக்கத்துல நான் கண்ட கனவா? அப்படின்னா நான் எப்போ தூங்கினேன்?” என்று நினைத்துக்கொண்டு இருந்தாள் மலர்விழி.

 

அப்போதுதான் “மம்மி.. மம்மி..” என்று பெட்ரூம் கதவு தட்டப்படுவதை உணர்ந்தாள் மலர்விழி.

 

வேகவேகமாக கட்டிலில் இருந்து எழுந்து சென்ற மலர்விழி, கதவைத் திறக்க, வெளியே இருந்த அரவிந்தன் “மம்மி.. என்னாச்சு மம்மி? ஏன் நடுராத்திரியில ஆஆஆஆன்னு கத்தின?” என்றான் பதட்டத்தோடு.

 

“என்னது நடு ராத்திரியா?” என்று நினைத்தவள் கடிகாரத்தில் மணியைப் பார்க்க, மணி இரவு 1.30 ஆகியிருந்தது.

 

மலர்விழிக்கு நடப்பது எதுவும் புரியவில்லை. “அந்த சிற்பம்தானே ஆஆஆஆன்னு கத்துச்சு.. ஒருவேளை இது கனவாகத்தான் இருக்குமோ.. கனவு கண்டு நாமதான் கத்திட்டோமோ?” என்று நினைத்த மலர்விழி, தன் மகனை சமாளிக்கும் விதமாக “இல்லடா.. ஒரு சின்ன கெட்ட கனவு அதான்..” என்றாள்.

 

“என்ன மம்மி? என்ன கனவு கண்ட?” என்று கேட்டான் அரவிந்தன்.

 

“அது ஒன்னுமில்லடா.. புது வீடு.. ஏற்கனவே இந்த வீட்டுல பல பிரச்சனை.. அந்த நினைப்புல இருந்ததால, ஏதோ கெட்ட கனவு வந்திருக்கு போல..” என்று தன் மகன் அரவிந்தனை சமாளித்தாள் மலர்விழி.

 

“சரி மம்மி.. ஒரு நிமிஷம் இரு..” என்ற அரவிந்தன், சாமி படத்தின் முன் இருந்த விபூதியை எடுத்துவந்து தன் அம்மாவின் நெற்றியில் வைத்துவிட்டான். அரவிந்தனுக்கும் அந்த கட்டில்தான் ஏதோ சித்து வேலை செய்திருக்கிறது என்பது நன்றாக புரிந்தது.

 

“சரி மம்மி.. நீ போய் தூங்கு..” என்று அரவிந்தன் சொல்ல, மலர்விழி கொஞ்சம் தயங்கியபடி, “அரவிந்தா.. நீயும் பெட்ரூம்லயே படுத்துக்கோயேன்..” என்றாள்.

 

அரவிந்தன் தன் அம்மாவின் பேச்சுக்கு மறுப்பேதும் சொல்லாமல் “சரி மம்மி..” என்று சொல்லிவிட்டு, பாயை எடுத்து வந்து, பெட்ரூமில் கட்டிலுக்கு பக்கத்தில் தரையில் விரித்த அரவிந்தன், பாயில் படுக்கப்போக, “அரவிந்தா.. ஒரு நிமிஷம்..” என்று அவனைத் தடுத்தாள் மலர்விழி.

 

“என்ன மம்மி?” என்று அரவிந்தன் கேட்க, “நீ கட்டில்ல படுத்துக்கோ.. நான் பாய்ல படுத்துக்கிறேன்..” என்றாள்.

 

மலர்விழி இப்படி சொன்னதும், அரவிந்தனுக்கு படபடப்பானது. இந்த கட்டில் தன் அம்மாவை ஏதோ செய்திருக்கிறது என்று நினைத்தவன் “ஏன் மம்மி.. நீயே கட்டில்ல படுத்துக்கோ..” என்று அரவிந்தன் சொல்ல, “அரவிந்தா எனக்கு இந்த கட்டில்ல தூக்கம் வர மாட்டேங்குது.. அதனால சொல்றேன்..” என்று சொன்னவள், வேகமாக வந்து பாயில் படுத்துக்கொள்ள, வேறு வழியில்லாமல், அரவிந்தன் விடி விளக்கை மட்டும் போட்டுவிட்டு, கட்டிலில் படுத்துக்கொண்டான்.

 

குழப்பத்போடு பாயில் படுத்த மலர்விழிக்கு, திடீரென அவள் மனது லேசானதுபோன்ற மாயை ஏற்பட, உடனே தூங்க ஆரம்பித்துவிட்டாள்.

 

ஆனால் அரவிந்தன் அந்த கட்டிலின் மீதிருந்த பயத்தில் கண்களைத் திறந்தபடி, விட்டத்தில் சுழன்றுகொண்டிருந்த மின் விசிறியையே பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அப்போது அவன் தன்னையும் அறியாமல் ஒருவித மயக்க நிலைக்கு செல்ல ஆரம்பித்தான்.

 

மயக்க நிலைக்கு சென்றவனின் கண்கள் தானாக மூடிக்கொள்ள, அடுத்த வினாடியே அரவிந்தன் ஒரு புகை மூட்டமான நந்தவனத்தில் நிற்பதைப் போல உணர ஆரம்பித்தான்.

 

இருபுறம் மலர்ச் செடிகள் பூத்துக் குலுக்கிக்கொண்டு இருக்க, ஒருவர் மட்டும் நடந்து செல்லும் அளவுக்கு இருந்த ஒரு பாதையில் நின்றுகொண்டிருந்தான் அரவிந்தன்.

 

“இது என்ன இடம்? நாம் எப்போது, எப்படி இங்கே வந்தோம்?” என்ற கேள்வி அரவிந்தனை குழப்ப, தான் எந்த இடத்தில் இருக்கிறோம் என்பதை அறிய அரவிந்தன் சுற்றும் முற்றும் பார்க்க ஆரம்பித்தான்.

 

அரவிந்தனால் தன்னைச் சுற்றி 5 அடி தொலைவை மட்டுமே காண முடிந்தது. அதற்கு மேலே வெண்ணிற புகை மூட்டம் சூழ்ந்திருக்க அவனால் எதையும் தெளிவாக காண முடியவில்லை.

 

அதனால், அரவிந்தன் அந்த ஒத்தையடி பாதையில் கொஞ்சம் முன்னேறிச் செல்ல நினைத்து, மேதுவாக முன்னோக்கி நகர்ந்தான். இப்படி கொஞ்ச தூரம் நடந்ததும்கூட அவன் கண்ட அதே கட்சிதான் திரும்ப திரும்ப வந்துகொண்டிருப்பதைப் போல இருந்தது.

 

“நான் முன்னேறிச் செல்கிறேனா? இல்லை ஒரே இடத்தில் நிற்கிறேனா?” என்றுகூட அவனால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. அப்போதுதான் ஒரு விஷயத்தைக் கவனித்தான் அரவிந்தன்.

 

தனக்கு இரண்டு பக்கமும் மலர்ச்செடிகள் பூத்துக் குலுங்கினாலும், அந்த மாய உலகத்தில் அவனால் அதன் வாசனையை உணர முடியவில்லை.

 

இருந்தாலும், இங்கிருந்து எப்படி தப்பிப்பது என்று நினைத்த அரவிந்தன், அதே பாதையில் வேகவேகமாக முன்னோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான். கொஞ்ச தூரம் நடந்ததுமே, அவனால் மல்லிகை மணம் வீசுவதை உணர முடிந்தது.

 

உடனே இன்னும் வேகமாக அவன் முன்னேறிச் செல்ல, அங்கே “ஜல்.. ஜல்..” என்ற சலங்கை ஒலியோடு யாரோ ஒருவர் நடந்து செல்வதைப் போல இருந்தது.

 

அந்த சத்தம் கேட்டதும், அங்கேயே நின்ற அரவிந்தன் “யாரு நீங்க? நான் இப்போ எங்க இருக்கேன்?” என்றான் அரவிந்தன்.

 

உடனே ஒரு பெண் கலகலவென சிரிக்க, அரவிந்தன் அந்த இடத்தை சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். ஆனால் அவன் பயப்படுவதுபோன்ற எந்த உணர்வையும் அவன் உணரவில்லை.

 

“யாரு நீங்க?” என்று அரவிந்தன் மீண்டும் கேட்க, உடனே ஒரு அழகிய பெண் குரல் அரவிந்தனிடம் பேச ஆரம்பித்தது.

 

“அரவிந்தா.. நான்தான் காமமோகினி.. பல நூறு வருடங்களாக அடைபட்டுக் கிடந்த நான், உன் விந்துவால் உயிர்த்தெழுந்தவள்..” என்று சொல்லி, மீண்டும் சிரிக்க ஆரம்பித்தது.

 

அப்போதுதான் அரவிந்தனுக்கு ஒரு விஷயம் புரிந்தது. முதல் முதலாக கட்டில் வீட்டுக்கு வந்த அன்று, அந்த கட்டிலில் இருந்த சிற்பத்தை ஓத்து கஞ்சியை விட்ட நிகழ்வு அவன் நினைவுக்கு வந்தது.

 

“சரி.. சரி.. இப்போ எதுக்காக நீ என்கிட்ட பேசிட்டு இருக்க?” என்று கேட்டான் அரவிந்தன்.

 

“அரவிந்தா.. நான் காமமோகினி.. உன் விந்துவால் உயிர் பெற்றதால், இப்போது நான் உன் அடிமை.. என் ஆன்மா இந்த கட்டிலில்தான் இருக்கிறது. இந்த கட்டில்தான் என் உடல். என்னை உயிர்ப்பித்தவன் ஒருவனுக்கே இந்த கட்டிலில் இடம் உண்டு.. அவன் தவிர யாருக்கும் இந்த கட்டில் சொந்தமில்லை..” என்று சொல்லி கலகலவென சிரித்தது.

 

அரவிந்தனுக்கு நடக்கும் விஷயங்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புரிய ஆரம்பித்தது. இருந்தாலும் அவனுக்கு புரியாத ஒரு விஷயத்தை அந்த காமமோனியிடமே கேட்க நினைத்த அரவிந்தன் “சரி.. இப்போ நான் எங்க இருக்கேன்? இது என்ன இடம்?” என்றான் அரவிந்தன்.

 

“அரவிந்தா.. நீ என் உடல் மீது, அதாவது அந்த மாயக் கட்டிலில்தான் படுத்துக்கொண்டு இருக்கிறாய். ஆனால் இப்போது நீ ஆன்மாவாக கனவுலகில் இருக்கிறாய். இந்த கட்டிலில் படுத்துக்கொண்டு, நீ ஆன்மாவாக கனவுலகுக்கு வந்தால் மட்டுமே என்னுடன் உன்னால் பேச முடியும்..” என்று சொன்னது அந்த காம மோகினி.

 

இப்போது அரவிந்தனுக்கு அந்த மோகினியின் மீதிருந்த பயம் பறந்துபோனது. உடனே ஒரு சராசரி ஆணாக யோசித்த அரவிந்தன், “காம மோகினி.. உன்கிட்ட ஒரு விஷயம் கேட்கலாமா?” என்றான்.

 

அதைக் கேட்டதும் சிரித்த காம மோகினி “அரவிந்தா நீ என்ன கேட்கப்போகிறாய் என்பது எனக்கு தெரியும்.. நீ நினைப்பதுபோல என்னை உன்னால் ஓக்க முடியாது.. ஆனால் நீ விரும்பும் பெண்ணை உன் சுண்ணிக்கு விருந்தாக்க என்னால் முடியும்..” என்று சொன்னது.

 

“ஓஓஓஓ.. அப்படியா காம மோகினி.. அப்படின்னா, நான் விரும்புற நடிகை இல்ல செலிப்ரிட்டியை உன்னால எனக்கு செட் பண்ணி விட முடியுமா?” என்று கேட்டான்.

 

அதைக் கேட்டு சிரித்த காம மோகினி “நடிகையென்ன, நாயகியென்ன? நீ பெண்ணாக யாரைச் சொன்னாலும், அவள் எங்கு இருந்தாலும், அடுத்த நொடியே உன் ஆசை நாயகியாக மாறி உன் சுண்ணிக்கு சுகம் தர ஓடி வருவாள்..” என்று சொன்னது.

 

“சரி அப்படின்னா..” என்று அரவிந்தன் சொல்ல, “அரவிந்தா.. அவசரப்படாதே.. இன்று நீ எதையும் என்னிடம் கேட்க முடியாது.. நீ உன் ஆசையை காம ஓரை என்று அழைககப்படும் இரவு 9 மணி முதல் 10 மணி வரை மட்டுமே கேட்க முடியும்.. பிறகு இன்னொரு நிபந்தனை.. உனக்கு ஒரே ஒரு வாய்ப்பு மட்டுமே என்னால் கொடுக்க முடியும். அப்படி ஒரு பெண்ணை நீ கேட்டுவிட்டால், அவளை மட்டுமே காலம் முழுவதும் ஒவ்வொரு இரவும் உன்னால் ஓக்க முடியும்..” என்று சொன்னது.

 

அரவிந்தனும் “சரி.. காம மோகினி.. நாளைக்கு காம ஓரை நேரத்துல உன்னை வந்து சந்திக்கிறேன்..” என்று சொல்ல, உடனே காம மோகினி “அரவிந்தா, ஒரு முக்கியமான விஷயம்.. நீ இப்போது உன் மூளை நினைப்பதை என்னுடன் பேசவில்லை.. உன் மனம் நினைப்பதை மட்டுமே என்னுடன் பேசிக்கொண்டிருக்கிறாய். அதனால் நாளை நீ யாரை கேட்க விரும்புகிறாயோ, அவளை நீ நினைவில் வைத்திருந்தால், அவள் பெயர் இந்த கனவு உலகத்தில் உன் நினைவில் இருக்காது. அவளை நீ மனதளவில் நினைத்திருந்தால் மட்டுமே அவள் பெயரை உன்னால் சொல்ல முடியும்.. அதனால் கவனமாக முடிவு செய்து வா..” என்று சொல்ல, அடுத்த வினாடியே அந்த இடம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கரிய மேகங்கள் சூழ்ந்து இருட்ட ஆரம்பித்தது.

 

உடனே இடி மின்னல் இரண்டும் சேர்ந்து மழை பொழிய ஆரம்பிக்க, மழைத் துளிகள் அவள் முகத்தில் விழ, அரவிந்தன் பதறி கண் விழித்தான்.

 

அரவிந்தன் கண் விழித்துப் பார்க்க, அவன் அம்மா மலர்விழிதான் தன் மகனை எழுப்ப அவன் முகத்தில் தண்ணீர் தெளித்திருந்தாள்.

 

“டேய் அரவிந்தா.. மணி 8 ஆகுது.. இன்னும் என்னடா தூக்கம்?” என்று மலர்விழி கேட்க, “சரிமா.. கொஞ்சம் அசந்து தூங்கிட்டேன்..” என்று சொன்ன அரவிந்தன் கட்டிலில் இருந்து எழுந்தான்.

 

- தொடரும்.

Continue bro

[Mr Pervert]

இரவு 8 மணிக்கெல்லாம் இரவு உணவை முடித்துவிட்டு, தங்களது புதிய இல்லத்தில் முதல் நாள் இரவைக் கழிக்க தயாராகினர், மலர்விழியும், மகன் அரவிந்தனும்.

 

மலர்விழி தன் நீண்டநாள் ஆசைப்படி, அந்த தேக்கு மரக்கட்டிலில் தங்களது வீட்டில் முதல்நாள் இரவைக் கழிக்க ஆசையோடு இருந்தாள். அதேநேரம் அரவிந்தனுக்கு அந்த கட்டில்மீது ஒருவித பயம் இருக்கத்தான் செய்தது.

 

அரவிந்தன் மலர்விழியிடம் “மம்மி.. நீ இந்த கட்டில்ல படுத்துக்கோ, நான் ஹால்ல படுக்கிறேன்..” என்றான் அந்த கட்டிலின் மீதிருந்த பயத்தோடு.

 

ஆண்மகன் தோளுக்கு மீறிவிட்டாலே, அவன் பூல் சீற ஆரம்பித்துவிடும் என்பதை நன்கு உணர்ந்தவள் மலர்விழி. அதனால் பெற்ற மகனை மற்ற விஷயங்களில் குழந்தையாக பார்த்தாலும், படுக்கையில் ஒன்றாக படுக்கும் விஷயத்தில் தன் மகனை குழந்தையாக பார்க்க மாட்டாள் மலர்விழி.

 

அதனால் மலர்விழியும், அந்த அறையில் தனியாக அந்த தேக்கு மரக் கட்டிலில் படுத்துக்கொள்ள சரியென்று சொன்னாள்.

 

இரவு 9 மணிக்கெல்லாம், மலர்விழி பெட்ரூமுக்குள் சென்று கதவைச் சாத்திக்கொண்டாள். அரவிந்தன், ஹாலில் பாயைப் போட்டு படுத்துக்கொண்டான்.

 

மலர்விழிக்கு அந்த கட்டிலைப் பார்க்கப் பார்க்க உடல் புல்லரிக்க ஆரம்பித்தது. இராஜகம்பீரத்தோடு வீற்றிருந்த அந்த கட்டிலைப் பார்த்தவுடன், தன்னை ஒரு இராணியாக உணர்ந்த மலர்விழி, அந்த கட்டிலில் கம்பீரத்தோடு அமர்ந்தாள்.

 

தன் கணவன் இருக்கும்போது நிறைவேறாத ஆசை, தன் மகனால் நிறைவேறிவிட்டதை நினைத்து, அவள் கண்களில் ஆனந்தக் கண்ணீர் துளிர்க்க ஆரம்பித்தது.

 

தன் கண்களில் துளிர்த்த ஆனந்தக் கண்ணீரை துடைத்த மலர்விழி, அந்த கட்டிலில் இருந்த கண்கவரும் வேலைப்பாடுகளைக் கவனிக்க ஆரம்பித்தாள்.

 

உண்மையிலேயே இதை மனிதன் உளி கொண்டு செதுக்கியதா, இல்லை மாயம் செய்து உருவாக்கியதா என்று, அந்த அதிசயக் கட்டிலில் தத்ரூபமாக இருந்த சிற்ப வேலைப்பாடுகளைக் கண்டு பிரம்மித்தாள் மலர்விழி.

 

கட்டிலில் அமர்ந்திருந்த மலர்விழி அந்த கட்டில் தலைமாட்டு பக்கமாக தன் தலையைத் திருப்பி ஒரு குறிப்பிட்ட கோணத்தில் சட்டென்று பார்க்க ஒரு பெண்ணின் முகம் தன்னைக் கவனிப்பது போன்று உணர்ந்தாள் மலர்விழி. உடனே பதறிப்போனவள், மீண்டும் ஒருமுறை நன்றாக உற்று நோக்க, அப்படி எதுவும் தெரியவில்லை.

 

“ச்சீசீசீ.. எல்லாம் பிரம்மை..” என்று நினைத்து, தன்னைத் தானே சமாதானப்படுத்திக்கொண்ட மலர்விழி அதை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை.

 

கட்டிலின் கால்மாட்டுப் பகுதியை உற்றுநோக்க, செடிகள் மலர்கள் என்று அழகிய வேலைப்பாடுகளின் நடுவே, கஜூராஹோ சிற்பங்களே தோற்றுப்போகும் அளவுக்கு, ஒரு காமசூத்திர சிற்பம் தத்ரூபமாக செதுக்கப்பட்டிருந்தது.

 

அந்த சிற்பத்தைப் பார்த்து அதன் மீது ஈர்ப்பு கொண்ட மலர்விழி, கொஞ்சம் நகர்ந்து உட்கார்ந்து, அந்த சிற்பத்தை நன்றாக உற்றுநோக்க, அதில் ஒரு பேரிளம் பெண், நின்ற நிலையில் ஒரு இளவயது வாலிபனோடு புணர்வதைப்போன்ற சிற்பத்தை கவனித்தாள். அதைப் பார்த்ததும், மலர்விழியின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்தது.

 

“ச்சீசீசீ.. என்ன இது? தன்னைவிட அதிக வயதுடைய ஒரு பெண்ணை ஒரு இளம் வாலிபன் ஓப்பதுபோன்ற வர்ணனை? இதை வயது வித்தியாசம் உணர்ந்துகொள்ளும் அளவுக்கு தத்ரூபமாக செதுக்கிய அந்த சிற்பிக்கு, எதற்காக இந்த கேவலமான சிந்தனை..” என்று நினைத்தாள் மலர்விழி.

 

அப்போது அந்த பேரிளம் பெண்ணின் முகத்தை எங்கோ கவனித்ததுபோல இருக்க, அதை நன்றாக உற்றுநோக்கினாள் மலர்விழி.

 

கிட்டத்தட்ட தனது முகத்தை அந்த சிற்பத்தின் முகம் ஒத்திருப்பதைப் போன்று மலர்விழிக்கு தோன்ற, மெதுவாக தன் முகத்தை அந்த சிற்பத்தின் பக்கம் கொண்டு செல்ல, திடீரென அந்த சிற்பத்துக்கு உயிர் வந்ததைப் போன்று அந்த வாலிபன் அந்த பேரிளம் பெண்ணின் கூதியில் தன் இடுப்பை அசைத்து நச்சென ஒரு இடி இடிக்க, அவள் வாய் பிளந்து “ஆஆஆஆஆ..” என்று கத்த மலர்விழி தூக்கத்தில் இருந்து பதறி விழித்தாள்.

 

திடீரென கண் விழித்த அவளுக்கு சுயநினைவு வர சில வினாடிகள் தேவைப்பட்டது. தான் நிதானத்திற்கு வந்ததும், மலர்விழி பக்கத்தில் இருந்த தண்ணீர் பாட்டிலை எடுத்து தண்ணீர் குடித்து தன்னை கொஞ்சம் ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டாள்.

 

மலர்விழி உள்ளே வரும்போது ஆன் செய்த அந்த அறையின் டியூப் லைட் அப்படியே எரிந்துகொண்டு இருந்தது. மலர்விழி நடந்தது அனைத்தையும் ஒரு வீடியோ போல தன் மனதில் ஓட்டிப் பார்த்தாள்.

 

அவள் உள்ளே வந்தது, கட்டிலில் அமர்ந்தது, பின்னர் அந்த கட்டிலின் கால்மாட்டில் ஒரு காம சிற்பத்தைக் கண்டது, அந்த சிற்பத்தை உற்று நோக்கும்போது அதற்கு உயிர் வந்ததைப் போன்று “ஆஆஆஆ..” என்று கத்தியது. இது மட்டும்தான் அவள் நினைவில் இருந்தது.

 

உடனே “நாம் எப்போது படுத்தோம்? எப்போது தூங்கினோம்? எதுவும் நியாபகம் இல்லையே?” என்று நினைத்தவள், உடனே அந்த கட்டிலின் கால்மாட்டை மெதுவாக திரும்பிப் பார்த்தாள்.

 

அவளுக்கு ஆச்சர்யம். அவள் காம சிற்பத்தைக் கண்ட அந்த இடத்தில், ஒரு மயில் தோகை விரித்திருப்பதைப் போன்ற சிற்பம் காணப்பட்டது.

 

அதைக் கண்டவளுக்கு மேலும் அதிர்ச்சி. “என்ன நடக்குது இங்கே? நான் சுயநினைவோடுதானே அந்த காம சிற்பத்தைப் பார்த்தேன். அதில் என் முகம்போல இருந்துச்சே.. இப்போ அந்த இடத்துல மயில் சிற்பம் இருக்கே.. ஒருவேளை இதெல்லாம் தூக்கத்துல நான் கண்ட கனவா? அப்படின்னா நான் எப்போ தூங்கினேன்?” என்று நினைத்துக்கொண்டு இருந்தாள் மலர்விழி.

 

அப்போதுதான் “மம்மி.. மம்மி..” என்று பெட்ரூம் கதவு தட்டப்படுவதை உணர்ந்தாள் மலர்விழி.

 

வேகவேகமாக கட்டிலில் இருந்து எழுந்து சென்ற மலர்விழி, கதவைத் திறக்க, வெளியே இருந்த அரவிந்தன் “மம்மி.. என்னாச்சு மம்மி? ஏன் நடுராத்திரியில ஆஆஆஆன்னு கத்தின?” என்றான் பதட்டத்தோடு.

 

“என்னது நடு ராத்திரியா?” என்று நினைத்தவள் கடிகாரத்தில் மணியைப் பார்க்க, மணி இரவு 1.30 ஆகியிருந்தது.

 

மலர்விழிக்கு நடப்பது எதுவும் புரியவில்லை. “அந்த சிற்பம்தானே ஆஆஆஆன்னு கத்துச்சு.. ஒருவேளை இது கனவாகத்தான் இருக்குமோ.. கனவு கண்டு நாமதான் கத்திட்டோமோ?” என்று நினைத்த மலர்விழி, தன் மகனை சமாளிக்கும் விதமாக “இல்லடா.. ஒரு சின்ன கெட்ட கனவு அதான்..” என்றாள்.

 

“என்ன மம்மி? என்ன கனவு கண்ட?” என்று கேட்டான் அரவிந்தன்.

 

“அது ஒன்னுமில்லடா.. புது வீடு.. ஏற்கனவே இந்த வீட்டுல பல பிரச்சனை.. அந்த நினைப்புல இருந்ததால, ஏதோ கெட்ட கனவு வந்திருக்கு போல..” என்று தன் மகன் அரவிந்தனை சமாளித்தாள் மலர்விழி.

 

“சரி மம்மி.. ஒரு நிமிஷம் இரு..” என்ற அரவிந்தன், சாமி படத்தின் முன் இருந்த விபூதியை எடுத்துவந்து தன் அம்மாவின் நெற்றியில் வைத்துவிட்டான். அரவிந்தனுக்கும் அந்த கட்டில்தான் ஏதோ சித்து வேலை செய்திருக்கிறது என்பது நன்றாக புரிந்தது.

 

“சரி மம்மி.. நீ போய் தூங்கு..” என்று அரவிந்தன் சொல்ல, மலர்விழி கொஞ்சம் தயங்கியபடி, “அரவிந்தா.. நீயும் பெட்ரூம்லயே படுத்துக்கோயேன்..” என்றாள்.

 

அரவிந்தன் தன் அம்மாவின் பேச்சுக்கு மறுப்பேதும் சொல்லாமல் “சரி மம்மி..” என்று சொல்லிவிட்டு, பாயை எடுத்து வந்து, பெட்ரூமில் கட்டிலுக்கு பக்கத்தில் தரையில் விரித்த அரவிந்தன், பாயில் படுக்கப்போக, “அரவிந்தா.. ஒரு நிமிஷம்..” என்று அவனைத் தடுத்தாள் மலர்விழி.

 

“என்ன மம்மி?” என்று அரவிந்தன் கேட்க, “நீ கட்டில்ல படுத்துக்கோ.. நான் பாய்ல படுத்துக்கிறேன்..” என்றாள்.

 

மலர்விழி இப்படி சொன்னதும், அரவிந்தனுக்கு படபடப்பானது. இந்த கட்டில் தன் அம்மாவை ஏதோ செய்திருக்கிறது என்று நினைத்தவன் “ஏன் மம்மி.. நீயே கட்டில்ல படுத்துக்கோ..” என்று அரவிந்தன் சொல்ல, “அரவிந்தா எனக்கு இந்த கட்டில்ல தூக்கம் வர மாட்டேங்குது.. அதனால சொல்றேன்..” என்று சொன்னவள், வேகமாக வந்து பாயில் படுத்துக்கொள்ள, வேறு வழியில்லாமல், அரவிந்தன் விடி விளக்கை மட்டும் போட்டுவிட்டு, கட்டிலில் படுத்துக்கொண்டான்.

 

குழப்பத்போடு பாயில் படுத்த மலர்விழிக்கு, திடீரென அவள் மனது லேசானதுபோன்ற மாயை ஏற்பட, உடனே தூங்க ஆரம்பித்துவிட்டாள்.

 

ஆனால் அரவிந்தன் அந்த கட்டிலின் மீதிருந்த பயத்தில் கண்களைத் திறந்தபடி, விட்டத்தில் சுழன்றுகொண்டிருந்த மின் விசிறியையே பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அப்போது அவன் தன்னையும் அறியாமல் ஒருவித மயக்க நிலைக்கு செல்ல ஆரம்பித்தான்.

 

மயக்க நிலைக்கு சென்றவனின் கண்கள் தானாக மூடிக்கொள்ள, அடுத்த வினாடியே அரவிந்தன் ஒரு புகை மூட்டமான நந்தவனத்தில் நிற்பதைப் போல உணர ஆரம்பித்தான்.

 

இருபுறம் மலர்ச் செடிகள் பூத்துக் குலுக்கிக்கொண்டு இருக்க, ஒருவர் மட்டும் நடந்து செல்லும் அளவுக்கு இருந்த ஒரு பாதையில் நின்றுகொண்டிருந்தான் அரவிந்தன்.

 

“இது என்ன இடம்? நாம் எப்போது, எப்படி இங்கே வந்தோம்?” என்ற கேள்வி அரவிந்தனை குழப்ப, தான் எந்த இடத்தில் இருக்கிறோம் என்பதை அறிய அரவிந்தன் சுற்றும் முற்றும் பார்க்க ஆரம்பித்தான்.

 

அரவிந்தனால் தன்னைச் சுற்றி 5 அடி தொலைவை மட்டுமே காண முடிந்தது. அதற்கு மேலே வெண்ணிற புகை மூட்டம் சூழ்ந்திருக்க அவனால் எதையும் தெளிவாக காண முடியவில்லை.

 

அதனால், அரவிந்தன் அந்த ஒத்தையடி பாதையில் கொஞ்சம் முன்னேறிச் செல்ல நினைத்து, மேதுவாக முன்னோக்கி நகர்ந்தான். இப்படி கொஞ்ச தூரம் நடந்ததும்கூட அவன் கண்ட அதே கட்சிதான் திரும்ப திரும்ப வந்துகொண்டிருப்பதைப் போல இருந்தது.

 

“நான் முன்னேறிச் செல்கிறேனா? இல்லை ஒரே இடத்தில் நிற்கிறேனா?” என்றுகூட அவனால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. அப்போதுதான் ஒரு விஷயத்தைக் கவனித்தான் அரவிந்தன்.

 

தனக்கு இரண்டு பக்கமும் மலர்ச்செடிகள் பூத்துக் குலுங்கினாலும், அந்த மாய உலகத்தில் அவனால் அதன் வாசனையை உணர முடியவில்லை.

 

இருந்தாலும், இங்கிருந்து எப்படி தப்பிப்பது என்று நினைத்த அரவிந்தன், அதே பாதையில் வேகவேகமாக முன்னோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான். கொஞ்ச தூரம் நடந்ததுமே, அவனால் மல்லிகை மணம் வீசுவதை உணர முடிந்தது.

 

உடனே இன்னும் வேகமாக அவன் முன்னேறிச் செல்ல, அங்கே “ஜல்.. ஜல்..” என்ற சலங்கை ஒலியோடு யாரோ ஒருவர் நடந்து செல்வதைப் போல இருந்தது.

 

அந்த சத்தம் கேட்டதும், அங்கேயே நின்ற அரவிந்தன் “யாரு நீங்க? நான் இப்போ எங்க இருக்கேன்?” என்றான் அரவிந்தன்.

 

உடனே ஒரு பெண் கலகலவென சிரிக்க, அரவிந்தன் அந்த இடத்தை சுற்றும் முற்றும் பார்த்தான். ஆனால் அவன் பயப்படுவதுபோன்ற எந்த உணர்வையும் அவன் உணரவில்லை.

 

“யாரு நீங்க?” என்று அரவிந்தன் மீண்டும் கேட்க, உடனே ஒரு அழகிய பெண் குரல் அரவிந்தனிடம் பேச ஆரம்பித்தது.

 

“அரவிந்தா.. நான்தான் காமமோகினி.. பல நூறு வருடங்களாக அடைபட்டுக் கிடந்த நான், உன் விந்துவால் உயிர்த்தெழுந்தவள்..” என்று சொல்லி, மீண்டும் சிரிக்க ஆரம்பித்தது.

 

அப்போதுதான் அரவிந்தனுக்கு ஒரு விஷயம் புரிந்தது. முதல் முதலாக கட்டில் வீட்டுக்கு வந்த அன்று, அந்த கட்டிலில் இருந்த சிற்பத்தை ஓத்து கஞ்சியை விட்ட நிகழ்வு அவன் நினைவுக்கு வந்தது.

 

“சரி.. சரி.. இப்போ எதுக்காக நீ என்கிட்ட பேசிட்டு இருக்க?” என்று கேட்டான் அரவிந்தன்.

 

“அரவிந்தா.. நான் காமமோகினி.. உன் விந்துவால் உயிர் பெற்றதால், இப்போது நான் உன் அடிமை.. என் ஆன்மா இந்த கட்டிலில்தான் இருக்கிறது. இந்த கட்டில்தான் என் உடல். என்னை உயிர்ப்பித்தவன் ஒருவனுக்கே இந்த கட்டிலில் இடம் உண்டு.. அவன் தவிர யாருக்கும் இந்த கட்டில் சொந்தமில்லை..” என்று சொல்லி கலகலவென சிரித்தது.

 

அரவிந்தனுக்கு நடக்கும் விஷயங்கள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புரிய ஆரம்பித்தது. இருந்தாலும் அவனுக்கு புரியாத ஒரு விஷயத்தை அந்த காமமோனியிடமே கேட்க நினைத்த அரவிந்தன் “சரி.. இப்போ நான் எங்க இருக்கேன்? இது என்ன இடம்?” என்றான் அரவிந்தன்.

 

“அரவிந்தா.. நீ என் உடல் மீது, அதாவது அந்த மாயக் கட்டிலில்தான் படுத்துக்கொண்டு இருக்கிறாய். ஆனால் இப்போது நீ ஆன்மாவாக கனவுலகில் இருக்கிறாய். இந்த கட்டிலில் படுத்துக்கொண்டு, நீ ஆன்மாவாக கனவுலகுக்கு வந்தால் மட்டுமே என்னுடன் உன்னால் பேச முடியும்..” என்று சொன்னது அந்த காம மோகினி.

 

இப்போது அரவிந்தனுக்கு அந்த மோகினியின் மீதிருந்த பயம் பறந்துபோனது. உடனே ஒரு சராசரி ஆணாக யோசித்த அரவிந்தன், “காம மோகினி.. உன்கிட்ட ஒரு விஷயம் கேட்கலாமா?” என்றான்.

 

அதைக் கேட்டதும் சிரித்த காம மோகினி “அரவிந்தா நீ என்ன கேட்கப்போகிறாய் என்பது எனக்கு தெரியும்.. நீ நினைப்பதுபோல என்னை உன்னால் ஓக்க முடியாது.. ஆனால் நீ விரும்பும் பெண்ணை உன் சுண்ணிக்கு விருந்தாக்க என்னால் முடியும்..” என்று சொன்னது.

 

“ஓஓஓஓ.. அப்படியா காம மோகினி.. அப்படின்னா, நான் விரும்புற நடிகை இல்ல செலிப்ரிட்டியை உன்னால எனக்கு செட் பண்ணி விட முடியுமா?” என்று கேட்டான்.

 

அதைக் கேட்டு சிரித்த காம மோகினி “நடிகையென்ன, நாயகியென்ன? நீ பெண்ணாக யாரைச் சொன்னாலும், அவள் எங்கு இருந்தாலும், அடுத்த நொடியே உன் ஆசை நாயகியாக மாறி உன் சுண்ணிக்கு சுகம் தர ஓடி வருவாள்..” என்று சொன்னது.

 

“சரி அப்படின்னா..” என்று அரவிந்தன் சொல்ல, “அரவிந்தா.. அவசரப்படாதே.. இன்று நீ எதையும் என்னிடம் கேட்க முடியாது.. நீ உன் ஆசையை காம ஓரை என்று அழைககப்படும் இரவு 9 மணி முதல் 10 மணி வரை மட்டுமே கேட்க முடியும்.. பிறகு இன்னொரு நிபந்தனை.. உனக்கு ஒரே ஒரு வாய்ப்பு மட்டுமே என்னால் கொடுக்க முடியும். அப்படி ஒரு பெண்ணை நீ கேட்டுவிட்டால், அவளை மட்டுமே காலம் முழுவதும் ஒவ்வொரு இரவும் உன்னால் ஓக்க முடியும்..” என்று சொன்னது.

 

அரவிந்தனும் “சரி.. காம மோகினி.. நாளைக்கு காம ஓரை நேரத்துல உன்னை வந்து சந்திக்கிறேன்..” என்று சொல்ல, உடனே காம மோகினி “அரவிந்தா, ஒரு முக்கியமான விஷயம்.. நீ இப்போது உன் மூளை நினைப்பதை என்னுடன் பேசவில்லை.. உன் மனம் நினைப்பதை மட்டுமே என்னுடன் பேசிக்கொண்டிருக்கிறாய். அதனால் நாளை நீ யாரை கேட்க விரும்புகிறாயோ, அவளை நீ நினைவில் வைத்திருந்தால், அவள் பெயர் இந்த கனவு உலகத்தில் உன் நினைவில் இருக்காது. அவளை நீ மனதளவில் நினைத்திருந்தால் மட்டுமே அவள் பெயரை உன்னால் சொல்ல முடியும்.. அதனால் கவனமாக முடிவு செய்து வா..” என்று சொல்ல, அடுத்த வினாடியே அந்த இடம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கரிய மேகங்கள் சூழ்ந்து இருட்ட ஆரம்பித்தது.

 

உடனே இடி மின்னல் இரண்டும் சேர்ந்து மழை பொழிய ஆரம்பிக்க, மழைத் துளிகள் அவள் முகத்தில் விழ, அரவிந்தன் பதறி கண் விழித்தான்.

 

அரவிந்தன் கண் விழித்துப் பார்க்க, அவன் அம்மா மலர்விழிதான் தன் மகனை எழுப்ப அவன் முகத்தில் தண்ணீர் தெளித்திருந்தாள்.

 

“டேய் அரவிந்தா.. மணி 8 ஆகுது.. இன்னும் என்னடா தூக்கம்?” என்று மலர்விழி கேட்க, “சரிமா.. கொஞ்சம் அசந்து தூங்கிட்டேன்..” என்று சொன்ன அரவிந்தன் கட்டிலில் இருந்து எழுந்தான்.

 

- தொடரும்.

Finally semma update seekirame ngt aganum aravindhan yaara okanum nu mohinita solanum nu veriya iruku bro...

[samraja]

sema update bro. but first take care yourself and continue the story.

[Terrorraj]

அரவிந்தன் காம மோகினி உடன் யாரை கேட்கப் போகிறான் என அறிய ஆவலுடன் 
உள்ளேன்
Update pls

[Sparo]

Bro waiting for your update

[Sandbox]

good update bro but let mom first have sex with strangers then with son apo tha interesting ah irukum..

[nuttynirmal]

அரவிந்தனுக்கு “இரவு நான் கண்டது வெறும் கனவா? இல்லை உண்மையிலேயே காம மோகினியிடம் நாம் பேசினோமா?” என்று குழப்பமாக இருந்தது.

 

அதிலும் அந்த கட்டிலின் மீதிருந்த பயத்தால், தனக்கு ஏற்பட்ட மன அழுத்தத்தின் காரணமாக இப்படியொரு கனவு வந்திருக்குமோ என்று நினைத்து, அதைப்பற்றி பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளாமல், வழக்கமான வேலைகளை கவனிக்க ஆரம்பித்தான்.

 

பொதுவாக கனவு கண்டால் விடிந்ததும் அந்த கனவு நினைவில் இருக்காது. ஆனால் அரவிந்தனுக்கு அந்த கனவு மொத்தமும் அப்படியே அவன் மனத்திரையில் மறுபடி மறுபடி ஓடிக்கொண்டே இருந்தது.

 

ஏற்கனவே அந்த மந்திரக் கட்டில் பல மாயாஞாலங்கள் செய்திருப்பதை அரவிந்தன் அறிந்திருக்கிறான். அதனால் இது வெறும் கனவு மட்டும் இல்லை என்று நினைத்தவன் “சரி சரி.. கனவோ நிஜமோ.. நம் விருப்பத்தைக் கேட்டுப் பார்க்கலாம்? அப்போது புரிந்துவிடும் அது நிஜமாகவே மாயக்கட்டிலா? இல்லை நம் மனப் பிராந்தியா?” என்று நினைத்தவன், தன் அம்மாவிடம் வெளியே செல்வதாக சொல்லிவிட்டு வண்டியை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பினான் அரவிந்தன்.

 

அவன் சாலையில் சென்றுகொண்டிருக்கும்போது ஒரு டி.வி சீரியலின் புரோமோ போஸ்டர் வழிநெடுகிலும் ஒட்டப்பட்டிருந்தது.

 

வண்டியில் செல்வதால் அதைக் கண்டும் காணாமலும் அரவிந்தன் கடந்துகொண்டிருக்க, அப்போது ஒரு சிக்னலில் வண்டியை நிறுத்தினான் அரவிந்தன்.

 

அப்போது அந்த டி.வி சீரியலின் புரோமோ போஸ்டரை நன்றாக கவனித்தான் அரவிந்தன். அதன் பெயரை வைத்தே, அது வழக்கமான டி.வி சீரியலைப்போல காதல் மற்றும் கள்ளஉறவை மையமாக வைத்து நகரும் சீரியல் என்று அரவிந்தன் புரிந்துகொண்டாலும், அந்த சீரியலில் அறிமுகமாகும் அந்த நடிகையைப் பார்த்து ஆச்சர்யமடைந்தான் அரவிந்தன்.

 

அந்த நடிகை கேரளாவைப் பூர்விகமாக கொண்டவள். அழகான அவள், தமிழில் சில குறைந்த பட்ஜட் படங்களில் மட்டும் நடித்து சில வருடங்களில் காணாமல் போனவள். ஆனால் அவள் நடித்தது சில படங்கள் என்றாலும், கேரளத்துக்கே உரிய கொப்பரைத் தேங்காய்போன்ற அவளது முலைகளைப் பார்த்து துடித்த பல்லாயிரம் சுன்னிகளில், அரவிந்தனின் சுன்னியும் ஒன்று.

 

அவள் இப்போது சீரியலில் நடிக்க வந்திருப்பது தெரிந்து, அரவிந்தனைவிட அவன் சுன்னிதான் குஷியாக இருந்தது. இப்போதெல்லாம் திரைப்படத்தைவிட பல கிளாமர் காட்சிகள் சீரியலில்தான் வருகிறது. அந்த போஸ்டரைப் பார்த்தபோது, இந்த சீரியலும், கல்யாணம், முதலிரவு, கள்ளஉறவு என்பதைச் சுற்றி நகரும் கதை என்பதால் கண்டிப்பாக கிளாமர் இருக்கும் என்று புரிந்துகொண்டான் அரவிந்தன்.

 

அந்த நடிகைக்கு முப்பது வயதிருக்கும். திருமணமாகி ஓரிரு வருடங்களிலேயே கணவரை விவாகரத்து செய்திருந்தாள். “நாட்டுக்கட்டை” என்ற பெயருக்கு பொருத்தமான அத்தனை அம்சங்களையும் கொண்டிருந்த அவளைப் பார்த்தபோது, அரவிந்தனுக்கு ஒரு யோசனை தோன்றியது.

 

“இந்த நடிகையையே நம் ஆசை நாயகியாக ஆக்கிக்கொண்டால் என்ன?” என்று யோசித்தான் அரவிந்தன்.

 

“இதெல்லாம் நடக்குமா? அவள் எங்கே? நான் எங்கே?” என்று நினைத்த அரவிந்தன், “இலாபமா நட்டமா? அந்த காம மோகினியிடம் கேட்டுத்தான் பார்ப்போமே..” என்று நினைத்துக்கொண்டு வந்த வேலைகளை முடித்துவிட்டு, அந்த நடிகையின் நினைவுடன் மாலை 5 மணிவாக்கில் வீட்டுக்கு திரும்பினான்.

 

அரவிந்தன் வீட்டினுள் நுழைந்தபோது, மலர்விழி ஒரு சின்ன மர ஸ்டூலைப் போட்டு ஏறி, மின்விசிறியை துடைத்துக்கொண்டு இருக்க, அவள் மேலே கையைத் தூக்கி துடைத்துக்கொண்டிருந்தபோது, அவள் சேலை விலகி, அவளது தொப்புள் குழி அவள் புடவைக்குள் கொஞ்சம் மறைந்து இலைமறை காயாக தெரிந்தது.

 

அந்த காட்சியைப் பார்த்து ஒரு நிமிடம் மனம் தடுமாறினான் அரவிந்தன். அந்த சமயம், மேலே பார்த்து வேலை செய்துகொண்டிருந்த மலர்விழியின், உடல் அசைவில் மாராப்பும் சரிந்துவிழ, அவளும் வீட்டில் யாரும் இல்லை என்பதால், அதை பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளாமல், வேலையை கவனித்துக்கொண்டு இருந்தாள்.

 

அந்தக் காட்சியைப் பார்த்த அரவிந்தனுக்கு மனதில் பூகம்பமே உண்டானது.

 

இதுவரை தன் அம்மாவின், புடவை விலகிய சமயத்தில், அவளது ஒரு பக்க முலையை மட்டுமே அரவிந்தன் பார்த்து ரசித்திருக்கிறான். சில நாட்களுக்கு முன்னால், மனம் தடுமாறி ஒருமுறை தொட்டுப் பார்க்கவும் முயற்சி செய்திருக்கிறான்.

 

ஆனால் இப்போது, ஜாட்கெட்டுக்குள் முட்டிக்கொண்டு இருக்கும் முலைகளும், அதன் நடுவிலிருக்கும் பள்ளத்தாக்கும், அதற்கு கீழே சமவெளிபோல இருக்கும் தன் அம்மாவின் வயிறும், அதற்கும் கீழே போகப்போக சதைவிழுந்த அடிவயிற்றில் ஆழமாக இருக்கும் தொப்புளும், அரவிந்தனை வயிற்றில் சுமந்து பெற்றெடுத்தற்கு அடையாளமாக அவள் வயிற்றில் இருக்கும் பாதி மறைந்தும் மறையாமல் இருக்கும் தழும்புகளும் என, மலர்விழியின் கழுத்திலிருந்து இடுப்புவரை அவள் அழகு அப்பட்டமாக தெரிவதைப் பார்த்து, அரவிந்தனுக்கு மனதில் புயல் வீசாமல் இருந்தால், அவன் ஆண்மை உள்ளவனாக இருக்க முடியுமா என்ன?

 

வேலை செய்வதால் அவள் கழுத்திலிருந்து வழியும் வியர்வை அவள் ஜாக்கெட்டின் முலைப் பள்ளத்தாக்கு வழியாக உள்ளே சென்று, ஜாக்கெட்டின் கீழ்ப்பகுதியை நனைத்துக்கொண்டிருக்க, அந்த வியர்வை அருவியில் நீராட அரவிந்தனின் மனம் துடித்தது.

 

கீழே அவள் இடுப்பிலும் முத்து முத்தாக வியர்வை துளிர்த்திருந்தது. அப்படியே அந்த வியர்வை துளிர்த்திருக்கும் இடுப்பை, தொட்டு அமுக்க, அவன் கைகள் துடித்தது.

 

மலர்விழி மேலே பார்த்தபடி, மின்விசிறியின் இறக்கையை துடைத்துக்கொண்டிருக்க, அவள் அசைவுக்கு ஏற்றபடி, அவள் முலைகள் குலுங்க, அரவிந்தனின் சுன்னி, கை வைக்காமலேயே ஜட்டியிலேயே கஞ்சியை கொட்டிவிடும் அளவுக்கு துடித்தது.

 

இப்படி பெற்ற அம்மாவின் அழகை மகன் மெய்மறந்து ரசித்துக்கொண்டிருக்க, மலர்விழிக்கோ, ஏதோ ஒன்று அசௌகரியமாக இருந்தது. தன்னை யாரோ கவனிப்பது போன்ற உணர்வு ஏற்பட, மலர்விழி எதேச்சையாக தலையை குனிந்து பார்க்க, அவள் எதிரே அரவிந்தன் நின்றுகொண்டிருப்பதைப் பார்த்து, ஒரு கணம் பதறித்தான் போனாள்.

 

அந்த பதட்டத்தில் அவள் நிலை தடுமாற, அவள் ஏறிநின்றுகொண்டிருந்த மர ஸ்டூல் கொஞ்சம் அசைய, அவள் சமநிலை இழந்து பின்பக்கமாக கீழே விழப்போனாள்.

 

அப்போது அரவிந்தன் துரிதமாக செயல்பட்டு, கீழே விழப்போன தன் அம்மாவை பிடிக்கச் சென்றான். மலர்விழி மர ஸ்டூலில் நின்றிருந்ததால், அவளைப் பிடிக்க ஒரே வழி அவள் இடுப்பைப் பிடிப்பது மட்டும்தான் என்பதை உணர்ந்த அரவிந்தன், மலர்விழியின் வலது மற்றும் இடது பக்க இடுப்பை தன்னுடைய இடது மற்றும் வலது பக்க கையால் பற்றி தன் அம்மாவை கீழே விழாமல் தடுத்தான் அரவிந்தன்.

 

என்னதான், தன் அம்மாவைக் காப்பாற்றுவதற்காக அவள் இடுப்பைத் தொட்டிருந்தாலும், வாலிப நெஞ்சங்கள் வழுக்கி விழும் இடமல்லவா அது?

 

சாலையில் செல்லும் ஆண்ட்டி ஒருத்தியின் இடுப்பை லேசாக பார்க்க நேர்ந்தாலும், அதைக் கிள்ளி விளையாட அரவிந்தனின் கைகள் துடிக்கும். அப்படியிருக்கையில், தன் கையில் அகப்பட்ட இடுப்பு, தன்னைப் பெற்ற அம்மாவின் இடுப்பாகவே இருந்தாலும், அதை விட்டுவிட அரவிந்தன் என்ன முட்டாளா? அப்படி அவன் முட்டாளாகவே இருந்தாலும், வாலிபம்தான் அவனை சும்மா இருக்க விட்டுவிடுமா?

 

அதனால், அவள் இடுப்பைப் பிடித்திருந்த அரவிந்தன் தன் பிடியை இறுக்க, பதட்டத்தில் இருந்த மலர்விழி என்ன நடக்கிறது என்று புரிந்துகொள்வதற்கு முன்பே, தன் இடுப்பைப் பிடித்திருப்பது தன் மகன் என்பதை மறந்து, பல மாதங்கள் ஆணின் கைபாடத தேகத்தின் மோகம் வெளியேற “ஆஆஆஆஆ..” என்று தன்னை மறந்து முனகினாள்.

 

அதேநேரம் பின்பக்கமாக சாய்ந்துவிடாமல் இருப்பதற்காக, மலர்விழி தன் மகனின் தோளைப் பிடித்துக்கொள்ள, உடனே அரவிந்தன் மலர்விழியை தன் பக்கமாக சாய்க்க, மலர்விழியும் தன் மகன் மீது சாய்ந்தாள்.

 

அவளது முலைகள் அரவிந்தனின் முகத்திற்கு நேராக இருந்ததால், தன் அம்மாவின் முலைகள் தன் முகத்தை ஆழுத்தவும், தன் பிடியை இன்னும் இறுக்கி, மலர்விழியின் தூங்கிக் கிடந்த உணர்வுகளை உசுப்பிவிட்டான் அரவிந்தன்.

 

பின்னர் ஒருவழியாக தன் அம்மாவை கீழே விழாமல் பாதுகாப்பாக அந்த மர ஸ்டூலில் இருந்து கீழே இறக்கினான் அரவிந்தன். இதெல்லாம் இரண்டு மூன்று வினாடிகளில் நடந்து முடிந்திருக்க, மலர்விழிக்கு பதட்டம் உச்சத்தில் இருந்தது.

 

நொடிகள் கடக்க கடக்க, மலர்விழி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நிதானத்திற்கு வர ஆரம்பித்தாள். முதலில் தன் மாராப்பு சரிந்து கிடப்பதை உணர்ந்து, அதை சரிசெய்ய வேகவேகமாக தன் மாராப்பை எடுத்து போட்டுக்கொண்டவளுக்கு, அரவிந்தன் தன் இடுப்பை இறுக பற்றியது நினைவுக்கு வந்தது.

 

மலர்விழி அரவிந்தனைப் பெற்ற தாயாக இருந்தாலும், அவன் தன் இடுப்பைப் பிடித்தது, அவள் கற்புக்கு கலங்கம் ஏற்பட்டுவிட்டதைப்போல தோன்ற, உடனே ஆத்திரத்தில் தன் மகன் அரவிந்தனின் கன்னத்தில் பளாரென்று ஒரு அரை அரைந்தாள் மலர்விழி.

 

“நாயே.. எங்க கை வைக்கிற?” என்று மலர்விழி கோபமாக கத்த, அரவிந்தனுக்கு அவமானத்தில் அழுகையே வந்துவிட்டது.

 

“சாரி மம்மி.. நீ கீழ விழப்போன.. அதனால உன்ன பிடிக்கத்தான் வேற வழியில்லாம அங்க தொட்டேன்..” என்றான் அரவிந்தன்.

 

அரவிந்தன் எப்போது உள்ளே வந்திருப்பான் என்பதை சிந்தித்த மலர்விழி, நிச்சயம் தன் மாராப்பு விலகியிருப்பதை அரவிந்தன் பார்த்திருக்கக்கூடும் என்பதை உணர்ந்து, “வீட்டுக்குள்ள வரும்போது சத்தம் கொடுத்து வரனும்ன்னு எத்தனை தடவை சொல்லியிருக்கேன்..” என்று ஆத்திரத்தில் மீண்டும் அவன் கன்னத்தில் பளாரென்று அரைந்தாள் மலர்விழி.

 

இப்படி ஆத்திரத்தில் அறிவை இழந்து மலர்விழி தன் மகனை அரைந்துவிட்டு, “சீச்சீசீசீ.. என் முகத்துல முழிக்காத நாயே..” என்று கோபமாக சொல்லிவிட்டு, சமையலறைக்குள் சென்றுவிட்டாள் மலர்விழி.

 

மலர்விழி அரைந்ததில், அரவிந்தனுக்கோ கன்னம் சிவந்து, விண்விண் என்று வலிக்க ஆரம்பித்தது. அப்போதுதான் உணர்ச்சி வயப்பட்டு, நாம் எவ்வளவு பெரிய தவறை செய்துவிட்டோம் என்பதை அரவிந்தன் உணர்ந்தான்.

 

பொதுவாகவே விடலை பசங்களுக்கு ஒரு குணமுண்டு. தான் பார்த்து அழகி என்று நினைக்கும் அத்தனை பெண்களுடனும் படுத்து, அவளை தன் ஆண்மையால் கதறவிட மனது அலைபாயும். இப்படி நினைப்பதில் தவறில்லை. ஆனால், சும்மா பார்த்தோமா, அடித்தோமா, தாகம் தீர்த்தோமா என்று இல்லாமல், தான் பார்த்து மயங்கிய பெண்களின் கற்பு மற்றும் ஒழுக்கத்தை பற்றி அறியாமல், அவளை அடைய நினைப்பதுதான் தவறு என்பதை இதுபோன்ற சம்பவத்தின் மூலமாக, அவமானப்பட்டு புரிந்துகொள்கிறார்கள்.

 

அரவிந்தனுக்கும் தற்போது அதே நிலைதான். தன் அம்மாவின் உடல் அழகில் மயங்கி, அவள் தன்னைப் பெற்றவள் என்பதையே மறந்து, அவள் பதிவிரதத்தை பற்றி எந்த பயமும் இல்லாமல், அவளை அடையத் துடித்தது தன்னுடைய தவறுதான் என்பதை அரவிந்தன் புரிந்துகொண்டான்.

 

“இனிமேல் தன் அம்மாவை எந்தவித தவறான எண்ணத்திலும் பார்க்கக்கூடாது..” என்று நினைத்தவன், தன் அம்மா மலர்விழியிடம் சென்று மன்னிப்பு கேட்க நினைத்தான்.

 

ஆனால் மலர்விழியின் முகத்தைப் பார்த்து மன்னிப்பு கேட்கும் அளவு தைரியம் அவனிடம் இருக்கவில்லை. அரவிந்தனுக்கு, தன் கன்னத்தில் பளாரென்று அரை விழுந்திருந்தாலும், அவன் தன் அம்மாவின் இடுப்பைப் பிடித்தபோது, தன் உள்ளங்கையில் படர்ந்த அவளது உடம்பின் உஷ்ணம் அவன் ஆண்மையை அடங்க விடாமல் ஆட்டிப்படைத்தது.

 

தன் அம்மாவின் பஞ்சுபோன்ற முலைகள் தன் முகத்தில் பட்டு அழுந்திய அந்த “சில நொடி அனுபவத்தை” மீண்டும் பெறுவதற்கு விலையாக, இன்னும் எத்தனை அரைகளை கன்னத்தில் வாங்கினாலும் தவறில்லை என்று அரவிந்தனின் மனதிலிருக்கும் காமப்பேய் அவனை உசுப்பேற்றிக்கொண்டு இருந்தது.

 

இப்படியே நேரம் நகர்வது தெரியாமல், அரவிந்தன் நடந்ததை நினைத்து மனதுக்குள் போராட்டம் நடத்திக்கொண்டு இருந்தான். இப்படியான மனப் போராட்டங்கள், அரவிந்தனை மனதளவில் சோர்வடையச் செய்ய, அவன் தன்னையும் மறந்து அந்த மந்திரக் கட்டிலில் படுத்து தூங்கிவிட்டான்.

 

நேரம் செல்லச் செல்லத்தான் மலர்விழி தான் செய்த தவறை உணர ஆரம்பித்தாள். அரவிந்தன் செய்தது தவறாக இருந்தாலும், அவசரப்பட்டு கை நீட்டியிருக்கக் கூடாது என்று நினைத்து மனம் வருந்தினாள் மலர்விழி.

 

பின்னர் அரவிந்தன் என்ன செய்கிறான் என்று பெட்ரூமுக்குள் செல்ல அவனோ, கட்டிலில் படுத்து நன்றாக தூங்கிக்கொண்டு இருந்தான்.

 

அவனை எழுப்பி, “நான் தப்புப் பண்ணிட்டேன்.. என்னை மன்னிச்சிடு..” என்று நேரடியாக மன்னிப்பு கேட்க, மலர்விழிக்கு மனமில்லை.

 

அதனால் தூங்கிக்கொண்டிருக்கும் தன் மகனின் அருகில் சென்று, கட்டிலில் அவன் தலைமாட்டுப்பக்கம் அமர்ந்தாள் மலர்விழி.

 

மலர்விழி அந்த கட்டிலில் அமர்ந்ததுமே, மலர்விழிக்கு உடலில் ஏதோ செய்வதுபோல இருந்தது. இருந்தாலும் அதை பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளாமல், அமைதியாக உறங்கிக்கொண்டிருக்கும் அரவிந்தனின் தலையை அன்பாக கோதிவிட்டாள் மலர்விழி.

 

பின்னர் தன் கைரேகை பதியும் அளவுக்கு அரவிந்தனின் கன்னத்தில் அரைந்த அடையாளத்தைப் பார்த்ததும், “ச்சே.. நான் எவ்வளவு பெரிய தப்பு செஞ்சிட்டேன்.. என்னை மன்னிச்சிரு அரவிந்தா..” என்றவள், அவனது கன்னத்தை இதமாக வருடிவிட ஆரம்பித்தாள்.

 

அந்த நிமிடம் கடிகாரத்தில் மணி 9 என்று சொல்லும் விதமாக 9 மணிகள் ஒலிக்க, காம மோகினி சொன்ன அந்த காம ஓரை நேரம் ஆரம்பமானது.

 

அந்த காம ஓரை நேரத்தில், ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்த அரவிந்தன் மெல்ல மெல்ல கனவுலகுக்குள் செல்ல ஆரம்பித்தான்.

 

மலர்விழி தன் மகனிடம் பேசிக்கொண்டிருக்கும் வார்த்தைகள், கனவுலகுக்கு சென்ற அரவிந்தனுக்கு, அந்த கனவுலகில் கேட்பதுபோன்ற மாயை உண்டானது.

 

தன் அம்மா, தன்னிடம் மன்னிப்பு கேட்கும் வார்த்தைகளைக் கேட்ட அரவிந்தன் “அம்மா.. தப்பெல்லாம் என் மேலதான்.. நான்தான் புத்தி கெட்டு அவசரப்பட்டுட்டேன்..” என்று கனவுலகில் இருந்த அரவிந்தன், தான் எங்கே இருக்கிறோம் என்று தெரியாமல் சத்தமாக கத்தினான்.

 

ஆனால் இது நடப்பது அரவிந்தனின் கனவுலகில். நிஜத்தில், அரவிந்தன் அந்த மாயக் கட்டிலில் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருப்பதுபோலவே மலர்விழிக்கு தெரிந்தது.

 

அந்த கனவுலகில், மெதுவாக அந்த இடத்தைச் சுற்றிலும் மல்லிகையின் மணம் வீசுவதை உணர ஆரம்பித்தான் அரவிந்தன். காம மோகினி வரப்போவதை அறிந்த அரவிந்தன், “காம மோகினி நீ வந்துட்டியா?” என்று கேட்டான்.

 

உடனே காம மோகினியின் சிரிப்புச் சத்தம் நான்கு திசைகளிலும் எதிரொளிக்க “ஆம்.. நான் வந்துவிட்டேன் அரவிந்தா.. உனக்கு நீ கேட்கும் வரத்தை தரவே நான் வந்திருக்கிறேன்.. நேற்று நீ கேட்க விரும்பியதை இன்று கேள்..” என்று சொன்னது.

 

அப்போது நிஜ உலகத்தில், மலர்விழி தூக்கிக்கொண்டிருந்த அரவிந்தனிடம் “அரவிந்தா, நான் இன்னும் உன்ன குழந்தையாவே நினைச்சிட்டு இருக்கேன்.. எல்லா அம்மாவும் அப்படித்தானே? ஆனா நீ? அம்மான்னுகூட பாக்காம, என் இடுப்ப அந்த புடி புடிக்கிற? கேடிப்பையா..” என்று தன் மகனின் தலையை வருடிக்கொண்டே சொல்ல, அந்த வார்த்தைகள் அப்படியில் கனவுலகில் இருந்த அரவிந்தனின் காதுகளில் விழுந்தது.

 

அதைக் கேட்ட அரவிந்தன், மறுபடியும் தான் கனவுலகில் இருக்கிறோம் என்பதை மறந்து “ஆமாம்மா.. நான் உன் அழகுல கொஞ்சம் தடுமாறிட்டேன்.. என்னை மன்னிச்சிடு..” என்றான்.

 

அதைக் கேட்ட காம மோகினி “அரவிந்தா? நீ யாரிடம் பேசுகிறாய்?” என்றது.

 

உடனே கனவுலகில் இருந்த அரவிந்தன் “காம மோகினி.. என் அம்மாவோட குரல் இங்க கேட்குது.. அவங்க கேள்விக்குத்தான் நான் பதில் சொன்னேன்..” என்றான்.

 

“என்னது உன் அம்மாவின் குரலா? இந்த இடத்திலா?” என்று கேட்ட காம மோகினி பலமாக சிரித்தது.

 

அப்போது நிஜ உலகத்தில், மலர்விழி “என்னதான் இருந்தாலும் இப்படி உன் கன்னம் சிவக்குற அளவுக்கு நான் அடிச்சிருக்கக் கூடாது..” என்று சொல்லி அவன் கன்னத்தில் முத்தம் தர, கனவுலகில் இருந்த அரவிந்தன் அந்த முத்தத்தை உணர்ந்தான்.

 

உடனே கனவுலகில் இருந்த அரவிந்தன் “காம மோகினி.. இப்போகூட என் கன்னத்துல என் அம்மா முத்தம் தருவதை என்னால உணர முடியுது..” என்றான்.

 

“அப்படியா?” என்று சொன்ன காம மோகினி, பலமாக சிரிக்க ஆரம்பித்தது.

 

அப்போது அரவிந்தன் “அம்மா.. நீ தந்த இந்த முத்தத்தை என்னால மறக்க முடியாது.. இது மாதிரி முத்தம் எனக்கு தினமும் வேணும்மா..” என்றான் தன்னையும் மறந்து.

 

அப்போது நிஜ உலகத்தில், மலர்விழி “சரி சரி.. நீ நல்லா தூங்கு.. காலையில எல்லாம் சரியாகிடும்..” என்று சொல்லிவிட்டு, அங்கிருந்து நகர, கனவுலகில் இருந்த அரவிந்தன் “அம்மா.. என்னை விட்டு போகாதம்மா.. எனக்கு நீ வேணும்மா.. எப்பவும் நீ என்னோட இருக்கனும்..” என்று சொன்னவன், உணர்ச்சிவயப்பட்டு “காம மோகினி.. எனக்கு என் அம்மா வேணும்.. அவ எப்பவும் என்னோட இருக்கனும்..” என்று தன்னையும் மறந்து கேட்டுவிட்டான் அரவிந்தன்.

 

உடனே பலமாக சிரித்த காம மோகினி “உனக்கு உன் அம்மாவின் மீதே மோகமா? சரி சரி.. அவளும் பெண்தானே.. உன் விருப்பப்படியே உன் அம்மாவையே உன் ஆசை நாயகியாக மாற்றுகிறேன்.. இனி ஒவ்வொரு இரவும் அவள் உன் ஆசை நாயகியாகி, உன் ஆசைகளை தீர்த்து வைப்பாள்.. இது நான் உனக்கு தரும் வாக்கு..” என்று சொல்ல, அப்போதுதான் அரவிந்தனுக்கு ஓரளவு சுயநினைவு வர, நாம் என்ன காரியத்தை செய்துவிட்டோம் என்று நினைக்கையிலேயே அவன் உடல் நடுங்க ஆரம்பித்தது.

 

“காம மோகினி.. நான்.. நான் தப்பு பண்ணிட்டேன்.. ஏதோ ஒரு மயக்கத்துல நான் என்னை மறந்து கேட்டுட்டேன்.. தயவுசெஞ்சு இந்த முடிவை மாத்திக்க எனக்கு ஒரு வாய்ப்பு கொடு..” என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தான்.

 

அதற்கு பலமாக சிரித்த காம மோகினி, “அரவிந்தா, நான்தான் நேற்றே சொன்னேன் அல்லவா? இந்த வரத்தை நான் உனக்கு ஒருமுறை மட்டுமே வழங்க இயலும்.. அதுமட்டுமில்லாமல், இங்கே உன் அறிவு வேலை செய்யாது அரவிந்தா.. அதனால் உன் மனதிலிருந்து வெளிப்பட்ட வார்த்தைகளை வைத்துதான், இந்த வரத்தை உனக்கு வழங்கியிருக்கிறேன்..” என்று சொன்னது.

 

அரவிந்தனுக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை. “காம மோகினி.. ஏதோ தவறு நடந்துருச்சு.. எனக்கு இந்த வரமே வேண்டாம்.. நான் என் அம்மா இடுப்பை தொட்டதுக்கே என் கன்னம் சிவந்து போச்சு.. அப்புறம் எப்படி?” என்றான்.

 

அதற்கு காம மோகினி “அரவிந்தா.. உன் அம்மா இரவு 9 மணியில் இருந்து, காலை 6 மணிவரை உன் வார்த்தைகளைக் கேட்டு உனக்கு காம சேவை புரியும் உன் ஆசை நாயகியாகத்தான் இருப்பாள்.. அப்போது அவளுக்கு எந்த நினைவும் இருக்காது, உன் காம அடிமையாகவே மாறிப்போவாள்.. ஆனால் காலை 6 மணிக்கு மேல் அவள் தன்னுடைய இயல்பு நிலைக்கு திரும்பிவிடுவாள்.. அப்போது நீ அனைத்தையும் சுருட்டிக்கொள்வது நல்லது.. அல்லது உன் கன்னம் சிவந்துவிடும்.. ஆனால் இரவு நடந்த விஷயங்கள் எதுவும் அவளுக்கு நினைவில் இருக்காது.. ஏதோ தூங்கி எழுந்ததுபோன்றே அவளுக்கு தோன்றும்..” என்று சொன்னது.

 

காம மோகினி சொன்னதைக் கேட்டு, அரவிந்தனுக்கு மனது கொஞ்சம் ஆறுதல் அடைந்தது.

 

“சரி காம மோகினி..” என்று சொன்னவன், அடுத்த நொடியே கனவுலகில் இருந்து மீண்டு, தூக்கம் கலைந்து எழுந்தான்.

 

மணியைப் பார்க்க மணி 10 ஆகியிருந்தது. கனவுலகுக்கு சென்றால் நேரம் போவதே தெரிவதில்லை என்று நினைத்த அரவிந்தன், மெதுவாக பெட்ரூமில் இருந்து வெளியே வந்தான்.

 

தன் அம்மா எங்கே இருக்கிறாள் என்று தேட ஆரம்பித்த அரவிந்தனுக்கு, அவள் கிச்சனில் இருப்பது தெரிந்தது. அரவிந்தன் அங்கு செல்ல, அவள் சகஜமாக கிச்சனில் பாத்திரம் தேய்த்துக்கொண்டு இருந்தாள்.

 

“என்னடா இது? அந்த மோகினி இரவு முழுவதும் உன் அம்மா, உன் ஆசை நாயகியாக இருந்து சேவை செய்வாள் என்று சொன்னதே? ஆனால் இவளோ எதுவும் நடக்காததுபோல இருக்கிறாளே.. ஒருவேளை இதெல்லாம் வெறும் கனவாகத்தான் இருக்குமோ..” என்று நினைத்துக்கொண்டு, தன் குரலைச் செருமி “மம்மி..” என்றான்.

 

“அரவிந்தா.. எழுந்திருச்சிட்டியா? பசிக்குதா? சாப்பிடுறியா?” என்று சகஜமாக அரவிந்தனிடம் பேசினாள் மலர்விழி.

 

ஆனால் அரவிந்தனுக்கோ பசியேதும் இல்லை. அதனால் “மம்மி.. எனக்கு பால் மட்டும் கொடு.. ராத்திரிக்கு அது போதும்..” என்று சொல்லிவிட்டு, “ஒருவேளை காம மோகினி என்று கனவு கண்டது எல்லாம் நம்முடைய மனப் பிராந்திதானா?” என்ற குழப்பத்தோடு அந்த மந்திரக் கட்டிலில் சென்று அமர, அடுத்த நிமிடமே வெறும் கையோடு மலர்விழி அங்கு வந்தாள்.

 

“மம்மி.. நான் பால் கேட்டேனே? கொண்டு வரலையா?” என்று அரவிந்தன் சொல்ல, “உனக்கு பால் கொடுக்கத்தானே வந்திருக்கேன்..” என்று மலர்விழி சொல்ல, அடுத்த கணமே அவள் மாராப்பு கீழே சரிந்தது.

 

- தொடரும்..

[Thoppul Lover]

Wow !...Update

தொப்புள், அடிவயிறு சார்ந்த காட்சிகளை சீரான இடைவெளியில் அடிக்கடி வைக்க வேண்டும் என்பது இந்த Thoppul Lover அன்பான வேண்டுகோள்

[Vinothvk]

Wooow nice to read...next update காக eagerly waiting....

[Sparo]

Nice update bro

[Siva veri]

Nice update bro...

[Vandanavishnu0007a]

வெறியேத்தும் பதிவு நண்பா 

காமத்தை சொட்டு சொட்டாக தந்திருப்பது அருமை 

எடுத்தோன தேனை பருக வைத்து திகட்ட செய்வதை விட இது போல ஸ்டேப் பை ஸ்டேப் கதையை நகர்த்துவது சுவையும் சுவாரசியமும் கூடுதலாய் இருக்கிறது 

மலர் விழி அம்மாவின் பாலுக்காக வெயிட்டிங் நண்பா 

தொடர்ந்து எழுத வாழ்த்துக்கள்

[omprakash_71]

செம்ம வித்தியாசமான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[Joshua]

Story literally vera level keep waiting for your upcoming updates. Thank you so much for your wonderful story

[hornyfromchennai]

Very nice hot update bro , next aatathuku waiting

[Mr Pervert]

Ufff andha sutham panra scene ultimate bro aprm 3perum panra convo dha highlight ah ending la mummy mola sarinjadhu dha enake leak agura alavuku irundhuchu mothathula wakkali idhudha update...eagerly waiting for upcoming update

[mahesht75]

wow very nice update bro waiting for next update bro