10-02-2024, 01:09 PM
(This post was last modified: 13-02-2024, 10:21 AM by Ravi9kumar. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
=====
UPDATE 4.1
.
================================
ఆ తరవాత నుంచి మా నాన్న - నా పెళ్లి కోసం దాచిన డబ్బులతో ఇంట్లో పెళ్లి పనులు మొదలయ్యాయి. ఒక రోజు పెళ్లి షాపింగ్ కోసం ఇరు కుటుంబాలు వెళ్ళాము. మంజుల గారు కూడా వచ్చారు. ఆ రోజు అందరూ వారి వారి షాపింగ్స్ చేస్తూ ఉన్న సమయంలో మంజుల గారితో విడిగా మాట్లాడే అవకాశం వచ్చింది. ఆ సమయంలో మేమిద్దరం మామూలు విషయాలు అనగా పెళ్లి గురించి మాట్లాడుకున్నాము. అంతే కానీ క్రిందటి రోజు అంటే నా ప్రేమ గురించి చెప్పిన రోజున నేను ఆమెతో మాట్లాడిన మాటలు , ప్రవర్తించిన తీరు మళ్ళీ ప్రవర్తించలేదు. మాట్లాడలేదు. ఆమె కూడా ఆ విషయం గురించి ప్రస్తావించలేదు.
అలా రోజులు గడుస్తుండగానే మా పెళ్లి రోజు వచ్చింది. పెళ్ళికి ఒక రోజు ఉంది అనగా మా అమ్మ తరపున బందువులు నాన్న తరపున బందువులు అలాగే వదిన తరపున బందువులతో మా ఇల్లు సందడిగా మారింది. పెళ్లి రోజున ఉదయం నాలుగు గంటల నుంచి ఇంట్లో హడావుడి మొదలయింది. అమ్మ వదిన నన్ను పెళ్లి కొడుకుని చేశారు. అనుకున్నట్టుగా అందరం కలిసి మండపానికి బయలు దేరాము.
మా వెనకే కావ్య వాళ్ళు కూడా మండపానికి వచ్చేశారు. ఇక సరిగ్గా ఉదయం 6:42 నిమిషాలకి మా ఇరు కుటుంబాల పెద్దల సమక్షం లో అలాగే బందు మిత్రుల సమక్షంలో నేను ప్రేమించిన కావ్య మెడలో తాళి కట్టాను. అప్పటి వరకు ప్రేమికులుగా ఉన్న మేము తాళి కట్టిన క్షణం నుంచి కావ్య నాకు భార్యగా , తనకి నేను భర్తగా మారి దాంపత్య జీవితంలోకు అడుగు పెట్టాము.
పెళ్లి జరిగిన తరువాత నా భార్య కావ్యని తీసుకొని మొదటిగా మా ఇంటికి వచ్చాము. నేను కావ్య మా ఇంట్లో నా గదిలో కూర్చొని రెస్ట్ తీసుకుంటూ ఉన్నాము. మా ఇద్దరినే ఒంటరిగా ఉంచకుండా మాతో పాటు మా వదిన (నా అన్న భార్య) , అలాగే దివ్య గారు కూడా ఉన్నారు. వారిద్దరూ మా మంచం పక్కనే కుర్చీలలో కూర్చొని మాట్లాడుకుంటూ ఉన్నారు. ఇక అటు మా ఇంటి హాల్ లో మా అమ్మ నాన్నలు అలాగే మంజుల గారు , వారితో పాటుగా మా బందువులలో చాల దగ్గరైన వారందరూ అక్కడే హాల్ లో కూర్చొని ఈ రాత్రి మాకు జరగబోయే కార్యం ఎప్పుడూ చెయ్యాలో ఎక్కడ చేయాలో మాట్లాడుకుంటూ ఉన్నారు.
ఆ మాటలు వింటూ ఉన్న నాకు రాత్రి ఎప్పుడు అవుతుందా అని ఆలోచిస్తూ ఉంటే నా మగతనం నెమ్మదిగా ఊపిరి పోసుకోవడం మొదలైంది. మెల్ల మెల్లగా మూడ్ లోకి వస్తుండగా నా పక్కనే కూర్చొని ఉన్న కావ్య నా చెవిలో నాతో “ఏవండీ మొగుడు గారు , అక్కడ మన పెద్ద వాళ్ళు అందరూ - మన కార్యం గురించే మాట్లాడుకుంటున్నారు. కానీ నాకెందుకో ఈ రాత్రి మీకు పస్తులే అని అనిపిస్తుంది ” అని చెప్పింది.
కార్యం గురించి ఆలోచిస్తూ మూడ్ తెచ్చుకున్న నాకు కావ్య చెప్పిన మాటతో వచ్చే మూడ్ పూర్తిగా పోయింది , దాతో పక్కనే ఉన్న కావ్యతో “ఎందుకే పస్తులు అని అంటున్నావ్ ।। సరిగ్గా చెప్పువే కావ్య..” అని ఆత్రంగా అడిగాను. అందుకు కావ్య కొద్దిగా నవ్వుతూ మెల్లగా నాతో మాట్లాడుతూ “అది కాదండీ మన పెళ్లికి ముందు మీకు అవకాశం దొరికింది అని సినిమా హాల్ లో ,చాలా గట్టిగా నావి పిసికేసే వారు , కదా.. అప్పుడే దురుసుగా చేశారు. మరి ఇప్పుడు మన పెళ్లి అయింది కదా , మిమ్మలి ఆపేవారే లేరు. ఇప్పుడు కూడా అలానే దురుసుగా చేస్తారు అని బయమేస్తుంది. అందుకే ” అని చెప్పి నన్ను చూసి ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుతూ ఉంది.
తన నవ్వు చూసి నేను తనతో “అందుకే ..” అని అనగా కావ్య నాతో “అందుకే కొద్ది రోజులు మన కార్యాన్ని నేను అపుదాం అని అనుకుంటున్నాను” అని చెప్పింది.
తన మాటలు విని నేను “ఒసే ఒసే నువ్వే కదే నాకు నిద్ర పట్టడం లేదు తొందరగా మనం పెళ్లి చేసుకుదాం అని అన్నావ్ . ఇప్పడు ఇలా అంటున్నావే” అని అన్నాను.
కానీ కావ్య నాతో “నిజమే కానీ చెప్పానుగా నువ్వు దురుసుగా చేస్తావేమో అని బయంగా ఉంది కొద్ది రోజులు ఆగు అంతే” అని చెప్పింది
కావ్య ఏమిటి ఇలా మాట్లాడుతుంది అని తనతో “అది కాదు కావ్య నా మాట విను , అలా దురుసుగా చెయ్యను , నమ్ము”అని అంటూ ఉంటే కావ్య “లేదండీ మొగుడు గారు నిన్ను నమ్మను, నీ వల్ల నా సళ్లు ఎంత నొప్పి పుట్టెవో నీకు తెలియదు. కాబట్టి ఈ రాత్రికి పస్తు అంతే. ఇంకేం మాట్లాడకండి రవి గారు”అని చెప్పింది.
అప్పుడు నేను “అది కాదే ఆ రోజు సినిమాకి వెళ్లిన తరువాత రోజే నువ్వు కాల్ చేసి ‘నొప్పిగా ఉంది అని చెప్పి వెంటనే మళ్ళీ ఎప్పుడు వెళ్దాం , నిన్నటి లాగా పాత సినిమాకి’ అని అడిగావుగా” అని అడిగాను.
అప్పుడు కావ్య వెంటనే చిరు కోపంతో “అవన్నీ వద్దు ఇప్పుడ మాత్రం నేను ఒప్పుకోను ” అని చెప్పి వెంటనే తన అక్క దివ్య గారితో “అక్క కొద్ది సేపు పనుకుంటా” అని చెప్పి నా వైపు చూసి నవ్వుతూ మేము ఉన్న మంచం నా వైపు తిరిగి పనుకుంది. కావ్య కచ్చితంగా కావాలనే నన్ను ఉడికించడానికి అలా మాట్లాడింది అనుకుంటూ రాత్రి నీ సంగతి చెపుతా అని మనసులో అనుకోని తన పక్కన నేను కూడా పనుకుందాం అని పనుకోబోయాను.
కావ్య పక్కనే నేను కూడా పనుకోబోతుండగా కావ్య అక్క దివ్య, నాతో “మీరు మాత్రం నా చెల్లి పక్కన పడుకోకూడదు మరిది గారు. కావాలంటే వేరే గదిలో పడుకోండి” అని చెప్పింది. అలా ఎందుకు అంటుందో అని ఆమెని అడుగుతూ ఆమెతో “అదేంటి వదిన అలా అంటావ్” అని అడిగాను.
అప్పుడు దివ్య గారు మాట్లాడబోతుండగా ఆమె పక్కన ఉన్న మా వదిన (నా అన్న భార్య) నాతో “మీరిద్దరూ పక్క పక్కన పడుకోడానికి ఈ రాత్రి వరకు ఆగాలి. అంతవరకు పక్కన కూర్చోవడం మాత్రమే. కలిసి పనుకోకూడదు. మీరు ఏమైన చేస్తారేమో అనే మీ అమ్మ మా ఇద్దరినీ ఇక్కడ ఉండమంది”అని చెప్పింది. అప్పుడు నేను “అది కాదు వదిన , మామూలుగా రెస్ట్ తీసుకుంటా అంతే” అని అంటుంటే మా వదిన మాత్రం “అదేమీ కుదరదు రవి కావాలంటే పక్కన గదిలోకి వెళ్ళి రెస్ట్ తీసుకో”అని తేల్చి చెప్పేసింది.
ఇక చేసేది లేక మంచం దిగుతూ - కళ్ళు మూసుకొని పనుకొని ఉన్న కావ్య వైపు చూస్తే తను కళ్ళు తెరచి నన్ను చూసి వెంటనే మళ్ళీ కళ్ళు మూసుకుంది. ఇక వదిన చెప్పినట్టుగా పక్కన ఉన్న గదిలోకి వెళ్ళడానికి నా గది నుంచి బయటకి వచ్చాను.
పక్క గదిలో కూడా బందువులు ఉండడంతో వరండాలోకి వచ్చాను. అక్కడ ఎవ్వరూ లేక పోవడంతో అక్కడే ఉన్న కుర్చీలో కూర్చొని పెళ్లి ఎలా జరిగిందో , ఎవరెవరు వచ్చారో అని మరో సారి గుర్తుచేసుకుంటూ ఉన్నాను.
కొంత సమయం తరువాత వరండాలో కూర్చొని ఉన్న నా దగ్గరకి మంజుల గారు వచ్చారు. నా పక్కన ఒక కుర్చీ వేసి నా పక్కన కూర్చొని నాతో “పెళ్లి బాగా జరిగింది అల్లుడు , ఎవ్వరికీ ఎలాంటి లోటూ రాలేదు” అని చెప్పి, ఆ వెంటనే మరల నాతో “అన్నట్టు రవి , ఈ రోజు రాత్రి నీకు కావ్యకి జరగబోయే కార్యం గురించి మేము మాట్లాడుకున్నాము. కార్యం మా ఇంట్లోనే ఏర్పాటు చెయ్యాలని అందరం నిర్ణయించుకున్నాము. కాబట్టి సాయంత్రం మనం మన ఇంటికి వెళ్తున్నాము, ఈ రాత్రికె నీకు కావ్య కి శోబనం” అని చెప్పింది. మంజుల గారు కార్యం అని అంటుంటే ఇందాక కావ్య కార్యం లేదు అని నాతో చెప్పింది గుర్తొచ్చింది. కావ్య ఒక్కోసారి కాస్త మొండిగ ప్రవర్తిస్తుంది. ఆ మొండి తనంతో నిజంగా కార్యం లేకుండా పస్తులు పెడుతుందా ? అని ఆలోచిస్తూ కొంత మౌనంగా ఉన్నాను.
నేను మౌనంగా ఉండడంతో మంజుల గారు నాతో కొద్దిగా చిన్నగా మాట్లాడుతూ “కార్యం అని అంటే సంతోషిస్తావు అని అనుకుంటే ; ఏమీ మాట్లాడకుండ మౌనంగా ఉన్నావే అల్లుడు ఏమైంది? నీకు ఎలాంటి ఇబ్బంది వచ్చిన మోహమాటం నాకు చెప్పొచ్చు”అని అనింది.
అప్పుడు నేను “మొహమాటం లేకుండా చెప్పొచ్చు అని అన్నారు కాబట్టి చెపుతున్నా అత్త , ఇందాక కావ్య నాతో ఈ రాత్రికి నీకు పస్తులే అని అనింది . అసలే కావ్య కొద్దిగా మొండి . తను అన్నట్టుగా పస్తులు పెడుతుందేమో! అని అన్నాను.
అప్పుడు మంజుల గారు నాతో “పస్తులు ఎందుకంట ?”
“అంటే .. అది మీతో ఎలా చెప్పాలో ..” అని కొద్దిగా సతమత మవుతూ ఉంటే మంజుల గారు నాతో
“చెప్పానుగా మొహమాటం వద్దు అని చెప్పు పర్లేదు.. ” అని చెప్పింది.
అప్పుడు నేను “అంటే పెళ్ళికి ముందు తనతో పై పనులు చేశానుగా , అప్పుడు నేను తనతో దురుసుగా నొప్పి పుట్టేలా చేశాను. అది గుర్తొచ్చి ఈ రాత్రికి కూడా అలా చేస్తానేమో అని – ‘వద్దు ఈరాత్రికి ఆగు’ అని అంటుంది అత్త” అని చెప్పాను.
నా మాటలు విని మంజుల అత్త నాతో “హమ్ .. నా కూతురు చెప్పింది నిజమే కదా ।। తమరికి అవకాశం దొరికితే దురుసుగా గట్టిగా పిసికేస్తారు , అసలే నా చిన్న కూతురికి సినిమా హాల్ లో అనుభవం ఉంది , అని నువ్వే ఆరోజు చెప్పావ్. తనకి ఆ అనుభవం ఉందిగా నాకు గుర్తుంది. అందుకే అలా బయపడి కొద్ది రోజులు ఆగు అని అంటుంది. అయినా నువ్వే అలా చెయ్యను అని కావ్యతో చెప్పొచ్చుగా ”
“దురుసుగా చెయ్యను అని చెప్పినా వినలేదు” అని అన్నాను. అప్పుడు మంజుల గారు నాతో “అది అలానే అంటుందిలే అల్లుడు , నువ్వేమి దిగులు పడకు. రాత్రి కార్యానికి కావ్య ఒప్పుకుంటుంది చూడు” అని చెప్పింది. అప్పుడు నేను “కావ్య ఒక్కోసారి మొండిగా ఉంటుంది కదా అత్త తను అన్నట్టుగానే అవుతుందేమో” అని అంటూ ఉంటే మంజుల అత్త నాతో
“చెప్పానుగా అల్లుడు అలా జరగదు. అయిన నీ చేతి పిసుకుళ్ళకి మొదట నొప్పి వద్దు అని అంటుంది. కానీ వెంటనే కావాలి అని అనిపిస్తుంది. చూస్తూ ఉండు తనే రాత్రి కావాలి అని అంటుంది. ఇంత కచ్చితంగా ఎలా చెపుతున్నాను అంటే తమరి పిసుకుడు ఎలా ఉంటుందో నాకు , నావాటికి అనుభవం ఉందిగా।। మొదట చాలా నొప్పి , ఆ వెంటనే నొప్పి తియ్యగా ఉంటుంది” అని చెప్పింది.
ఆమె మాటలు విన్నాక నేను ఆ రోజు నేను చేసింది గుర్తొచ్చి మౌనంగా ఉన్నాను. నేను మౌనంగా ఉండడంతో మంజుల గారు సరే రవి వెళ్ళి స్నానం చేసి రెఢీ అవ్వు - మనం మన ఇంటికి వెళ్తున్నాం అని చెప్పి ఇంట్లోకి వెళ్ళింది. అలా వెళ్తున్న మంజుల వెనుక చూశాను. పట్టు చీరలో మంజుల పిర్రలు వయ్యారంగా ఊగుతూ ఉన్నాయి.
ఈ పది రోజులలో ఎప్పుడూ ఆరోజు జరిగిన దాని గురించి నేను కానీ మంజుల గారు కానీ ఒకరితో ఒకరం మరో సారి మాట్లాడుకో లేదు. కానీ పది రోజుల తరువాత ఇప్పుడు మళ్ళీ ఆ రోజు నేను పిసికిన సంగతి మంజుల అత్తయ్య గుర్తుచేసుకుంది. కానీ అంతకు మించి ఏమీ మాట్లాడనే లేదు. ఏమీ కాదు కదా అని ఆలోచిస్తూ ఉంటే అక్కడికి మా అమ్మ వచ్చి నన్ను స్నానం చేయమని చెప్పింది. అమ్మ చెప్పగానే స్నానానికి బయలుదేరాను.
నేను స్నానం చేసి బయటకి వచ్చిన తరువాత అప్పటిదాక మా ఇంట్లోనే ఉన్న దివ్య గారు మేము బయలు దేరుతున్నాము అని చెప్పి వెళ్లిపోయారు.
ఒక గంట తరువాత అప్పగింతలు మొదలయ్యాయి. అయితే కావ్య అప్పగింతలు కాదు కానీ నన్ను మంజుల గారికి అప్పగించడం- ఎందుకంటే ఇల్లరికం కాబట్టి. మా బందువులలో కొందరికి నేను ఇల్లరికం వెళ్ళడం తెలియదు అందుకే వాళ్ళు వింతగా చూస్తున్నారు. మొత్తానికి మా వాళ్ళని వదిలి వెళ్ళాలి అని అంటే నాకు కూడా కంట్లో నీళ్ళు తిరిగాయి. అమ్మని నాన్నని కాసేపు హత్తుకున్నాను. నాకు ఏడుపు వచ్చింది కానీ అమ్మ మాత్రం నాతో “కన్నా ఎందుకురా ఏడుపు , కొద్ది రోజులలో మళ్ళీ ఇక్కడికి వస్తావుగా సంతోషంగా వెళ్ళిరా కన్నా” అని చెప్పింది. అమ్మ ఏడుస్తుంది అని అనుకున్నా కానీ అమ్మే ధైర్యంగా ఉండడంతో నేను కూడా ధైర్యం తెచ్చుకున్నాను.
చివరగా అన్నయ్య ని హత్తుకొని వదినతో ‘వెళ్లొస్తా వదిన’ అని చెప్పాను. అప్పుడు వదిన (అన్న భార్య) నాతో “హలో రవి నేను మీ అన్న కూడా నీతో పాటు అక్కడి వస్తున్నాములే. అక్కడ నిన్ను దింపేసి ఆ తరువాత తిరిగవస్తాము” అని చెప్పింది. ఆ తరువాత నేను కావ్యతో కలిసి నా అత్తరింటికి బయలు దేరాను. మంజుల అత్తయ్య , నేను కావ్య ఒక కారులో వెళ్తుంటే ; నన్ను దిగబెట్టడానికి మా వెనకే అన్న , వదినలు వారి కారులో వస్తున్నారు.
కథ ఇంకా కొనసాగుతుంది ......
================================
NEXT UPDATE 5 : https://xossipy.com/thread-60539-post-55...pid5508337
================================
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
