కధా స్రవంతి ❤️

[Takulsajal]

Nice update

thank you 

[Takulsajal]

Nice super

thanks kishore garu

[Takulsajal]

Takulsajal garu! Sorry. I don't think this story is up to your level. Story is just a generic rescue act with sex..without background..For example the next story has sensitivity/concept to it...

its a series of stories captain
like.... yeah, short films 

thankyou

[Takulsajal]

Takulsajal garu! I thought in Sankellu story, hero Chinna is also from IIT...Did you study at IIT? (I started reading this story now only).

yes

Takulsajal garu! Nice Story and concept..(like a movie)..

Very good story, Takulsajal garu!!!.

thankyou very much captain...

[utkrusta]

NICE UPDATE

[Takulsajal]

5

అమ్మ కేకలకి మెలుకువ వచ్చింది, పక్కన చూస్తే నవ్య కూడా ఇంకా పడుకునే ఉంది. చిన్నప్పుడెప్పుడో చెల్లి నా పక్కన పడుకున్నట్టు గుర్తు మళ్ళీ ఈరోజే.. అన్నింటిలో నాకంటే ముందు ఉండాలని ప్రయత్నిస్తుంది ముందే ఉంటుంది కూడా.. పిలిచాను పలకలేదు వెంటనే నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాను.

నవ్య లేచే ఉన్నాన్రా అని నవ్వింది, లేవబోతే నా కాలర్ పట్టుకుంది, ఇంకా కళ్ళు తెరవలేదు. నవ్వుతూ నిజంగా ప్రేమేనా అంది.. నేనేం మాట్లాడలేదు.. నవ్వి నా కాలర్ వదిలేసింది.. ఈ సారి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి లవ్ యు అని చెప్పాను. నవ్వింది. లేచి బైటికి వచ్చాను అమ్మ ఇంకా అరుస్తూనే ఉంది.

అర్జున్ : ఎందుకే అరుస్తున్నావ్ అలాగా

సుభద్ర : మరీ నువ్వు లేవట్లేదు, నీ చెల్లి లేవట్లేదు.. ఇక్కడికి వచ్చాక పద్ధతులు మారుతున్నాయి ఏదో సెలవులు కదా అని వదిలేస్తున్నా.. ఇంటికెళ్ళాక చెపుతా మీ సంగతి.

రవి : ఆ.. అమ్మా కొడుకులిద్దరు మొదలుపెట్టారా సుప్రభాతం, ఒరేయి చెల్లిని లేపు అందరం మన పొలాలని చూడ్డానికి వెళుతున్నాం.

అర్జున్ : పొలాల్లో ఏముంది నాన్నా చూడ్డానికి.. కాలు పెడితే బురద, అంటుకుంటే దురద

సుభద్ర : సరిపోయింది.. అంతే అవ్వాలి మీకు.. నాది సుప్రభాతం అన్నారుగా.. మీరే వేగండి వాడితో

రవి : ఇదొకటి నా ప్రాణానికి.. రేయి నువ్వు నా బుర్ర తినకుండా చెప్పింది చెయ్యి చాలు.. ముందు చెల్లిని లేపి, ఆ తరవాత క్యాన్ లో నీళ్లు నింపు.

అర్జున్ : సరే..

రవి : రేయి చేతికి ఆ వాచి ఏంటి ?

అర్జున్ : లైట్ వాచ్ నాన్నా.. ట్రైన్ లో కనిపిస్తే కొన్నాలే

రవి : ఎప్పుడు వెలుగుతూనే ఉంటుందా అది

అర్జున్ : అందుకే లైట్ వాచ్ అని పేరేట్టారు దానికి

రవి : ఎవరినిడిగి కొన్నావ్

అర్జున్ : అమ్మేవాడిని అడిగీ..

రవి : ఈ సెటైర్లకేం తక్కువ లేదు, బాటరీలకి డబ్బులడుగుతే బెల్ట్ తెగిపోద్ది

అందరూ రెడీ అయ్యి బైటికి వచ్చి ఇంటి తాళం వేశారు

నవ్య : ఎక్కడికిరా నాకు నిద్రొస్తుంది అని చెయ్యి గోక్కుంది

అర్జున్ : అక్కడికి వెళ్ళాక పడుకుందులేవే కొంచెం ఓర్చుకో

రవి : ఆ.. ఇంక పదండి

అర్జున్ : పదండి అంటే ఆటోనొ ఎడ్లబండినొ దేన్నో ఒకదాన్ని పిలుచుకురండి

రవి : దిగోచ్చాడండి దేవుడు.. అయ్యగారికి ఫ్లైట్ బుక్ చెయ్యండి.. ఎదవన్నర ఎదవ

తాతయ్య : పోనీలేరా

రవి : నీకు తెలీదు నాన్నా.. రేయి క్యాన్ లో నీళ్లు నింపన్నా నింపావా

అర్జున్ : ఆ నింపాను

సుభద్ర : ఏ నీళ్లు

నానమ్మ నవ్వుకుంటుంది..

అర్జున్ : టాప్ నీళ్లు.. నాన్న చెప్పింది మాత్రమే చెయ్యమన్నారు అదే చేసాను.. ఆయన ఏ నీళ్ళని క్లారిటీగా చెప్పలేదు.

రవి : ఆ బెల్ట్ అందుకో జానకి.. ఈరోజు వీడికుందీ

సుభద్ర : ఏమండి నా పేరు సుభద్ర.. ఎవరినో తలుచుకుంటున్నారు మీరు

రవి : అమ్మ బాబోయ్.. నేను కృష్ణం రాజు డైలాగ్ అన్నానే

సుభద్ర : ఏమో ఎవరికి తెలుసు

రవి : రేయి ఇదంతా నీ వల్లే

అర్జున్ : మీ ప్రేమానుబంధాలు సీరియల్ ఎపిసోడ్ అయిపోతే పోదాం ఇంక.. మరీ అంత ఎదవని కాదు.. మంచినీళ్ళే నింపాను.

అందరూ ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటూ వెళ్లి చుట్టూ పక్కల పొలాలు చూస్తూ అవి ఎవరివో.. ఏ కాలంలో ఏ పంటలు వేస్తారో చెపుతుంటే నేను నవ్య ఊ కొడుతున్నాం.

అర్జున్ : తాతయ్య డౌటు

తాతయ్య : అడుగు

రవి : నాన్నా వాడి డౌట్లు నువ్వు తీర్చలేవు

అర్జున్ : కరీనా సీజన్లో వేసే పంటలు ఏంటి

నవ్య, సుభద్ర, నానమ్మ పగలబడి నవ్వుతుంటే రవి కోపంగా చూసాడు

అర్జున్ : ఏంటి.. ఇప్పుడు నేను తప్పుగా ఏమన్నాను

రవి : దరిద్రుడా అది కరీనా, కత్రినా కాదు.. ఖరీఫ్ సీజన్.. కనీసం మన పుస్తకాలైనా చదివితే తెలుస్తాయి..

తాతయ్య : ఖరీఫ్ లో పత్తి, వరి, పల్లీలు మొదలయినవి వేస్తారు అర్జున్.. ఇక రబీలో గోధుమ, బార్లె, చెరుకు అలాంటివి వేస్తారు

అర్జున్ : తాతయ్య గంజాయి ఎప్పుడు పండిస్తారు

రవి : చెత్తనా కొడకా

తాతయ్య : నవ్వుతూ ఫిబ్రవరి మార్చిలో మొదలు పెడతారు.. కాకపోతే దొంగతనంగానే కదా పుల్లయ్యలకి దొరకకపోతే పండగే

ఇంతలో అందరం మా పొలం దెగ్గరికి వచ్చేసాం అంతా తిరుగుతూ తెలిసిన వాళ్ళతో ముచ్చట్లు పెడుతుంటే అమ్మ బావి పక్కన చెట్టు కింద సాప వేసింది.. నవ్య వెంటనే నిద్ర పోయింది నేను ఈ వాచ్ సంగతేంటో చూద్దామని చిన్నగా పొలంలోకీ దూరి దిష్టి బొమ్మ కింద కూర్చుని చేతికున్న వాచ్ చూసాను

[maheshvijay]

Nice update

[Iron man 0206]

Nice update bro

[ramd420]

Update bagundi

[Manavaadu]

Funny update bro. Loved it ??.

[utkrusta]

GOOD UPDATE

[raj558]

Wow awesome and interesting updates

Eagerly waiting for what's going to happen next

[Mohana69]

ఇన్ని రోజులయినా 

ఆ వాచ్ సంగతి తెలియడం లేదు

[Tammu]

ఇన్ని రోజులయినా 

ఆ వాచ్ సంగతి తెలియడం లేదు

Avunu chinna Garu
Pls ee Katha update kuda ivvandi

[sri7869]

  Amazing  & Wonderful Stories 

[Tammu]

Update please

[sri7869]

Waiting for update

[poorna143k]

Super update bro

[twinciteeguy]

update baavundi

[Takulsajal]

6

వాచ్ కింద చిన్న బటన్ ఒకటి ఉంది అది నొక్కగానే నేను ఫిట్ చేసిన రింగ్ పైకి వచ్చింది, పెద్దగా ఏమి రాసిలేదు రింగుని తిప్పాను ఏదో మోడ్స్ అనుకుంటా చూస్తుంటే అలానే ఉన్నాయి. మొత్తం మూడు ఉన్నాయి సరదాగా ఎలా ఉంటుందో అని మొదటి దాని మీద పెట్టి రింగ్ కిందకి ఒత్తాను.. ఏమైంది.. ఏం కాలేదు. లైట్ వచ్చి ఆగిపోయింది.

చిరాకు పుట్టి లేచి అమ్మ వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్లాను. అమ్మని చూడగానే బుర్ర తిరిగిపోయింది.. నోట్లో స్పూన్ పెట్టుకుని తింటూ ఆగిపోయింది.. పక్కనే చెల్లి పడుకుని ఉంది. పక్కకి తిరిగి చూస్తే నాన్న తాతయ్య భుజం మీద చెయ్యి వేసి అలానే ఉన్నాడు, తాతయ్య నవ్వు అన్ని ఆగిపోయాయి ఒక్కసారి అస్సలు ఏమి అర్ధం కాలేదు, వాచ్ వంక చూసాను అందులో ఏదో బ్లింక్ అవుతుంది, చూస్తుంటే టైమర్ నడుస్తున్నట్టుంది. ఆ టైమర్ ఎంతసేపు ఉంటుందో అర్ధంకాలేదు, దీన్ని మాములుగా ఎలా చెయ్యాలో తెలీదు, వాచ్ రింగ్ అటు ఇటు తిప్పుతూ ఇష్టం వచ్చినట్టు గుద్దుతున్నాను, టెన్షన్ కి నా నుదిటి మీద నుంచి కారుతున్న చెమట నా చెవుల్లోకి దూరుతుంది. భయపడిపోయాను వాచ్ తీసి పారేయ్యాలనిపించింది గట్టిగా లాగి చూస్తే రాలేదు.. కింద గడ్డిలో దొల్లుతూనే తల పట్టుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాను. ఇలా ఎంతసేపో తెలీదు ఒక్కో సెకను ఒక్కో గంటలా తోచింది.. ఏదేదో ఆలోచనలు.. ఏడుపు వస్తుంది.. ఇంతలో అరుపు

రవి : రేయి.. ఎక్కడ చచ్చావ్

నాన్న గొంతు వినగానే నా గుండె కొట్టుకోవడం నాకు వినిపించింది.. పరిగెత్తుకుంటూ ఆయన ముందుకు వెళ్లాను.

రవి : అందరకి పెడుతుంటే నువ్వు తినకుండా ఎక్కడికి వెళ్ళావ్.. ఏబ్రాసి

నాన్న తిట్లు వినగానే నా టెన్షన్ తగ్గి నా మోహంలోకి నవ్వొచ్చింది.. వెంటనే ఉచ్చోసుకోవడానికి వెళ్ళాను నాన్నా.. ఈ సారి చెప్పి వెళతాలే అని కూర్చుని సైలెంట్ గా మెక్కడం మొదలెట్టాను.. హమ్మయ్య అనుకున్నాను మనసులో

సుభద్ర : ఇంకొంచెం వెయ్యనా

రవి : ఎందుకు క్యాన్ మొత్తం వాడికే ఇచ్చేయి, ఇప్పటికే దున్నపోతులా మేపుతున్నావ్.. ఇక వాడిని ఆంబోతులా తయారుచేసే పనిలో పడ్డావ్

తాతయ్య : పోనీ లేరా

సుభద్ర : ఎందుకండీ నా కొడుకుని చూసి ఎప్పుడూ ఏడుస్తారు.. సగం మీ దిష్టి తగిలే బక్కగా అయిపోతున్నాడు నా బిడ్డ

రవి : ఆ.. ఆ.. మహాతల్లి.. నిన్ను నీ కొడుకుని నేనేం అనలేదు.. నన్ను వదిలేయ్యమ్మా అన్నపూర్ణమ్మా..

దానికి సుభద్ర మూతిని అష్టవంకర్లు తిప్పి మొగుడిని కోపంగా చూసింది.. రవి వదిలేయ్యవే అని దణ్ణం పెట్టగా నవ్వుకుంది.. ఇద్దరు నవ్వుకున్నారు.. అక్కడున్న ఎవ్వరు గమనించలేదు వీళ్ళ నవ్వులు.

నాకు మాత్రం అమ్మా నాన్న మాటలు వినిపించడం లేదు వాచ్ మొదటి ఆప్షన్ సెలెక్ట్ చెయ్యగానే కొంతసేపు అంతా స్థంభించిపోయింది.. నాకు మళ్ళీ చూడాలని ఉంది.. వెంటనే తింటున్న ప్లేట్ పక్కన పెట్టేసి నాన్న చేతిలో ఫోన్ అందుకున్నాను..

రవి : ఎప్పుడు ఫోనేనా.. అని అరుస్తుండగానే వాచ్ మీద నొక్కడం, నాన్న ఫోన్లో టైమర్ మీద నొక్కడం ఒకేసారి జరిగాయి. మళ్ళీ అంతా ఆగిపోయింది.. నాన్న తన ఫోన్ లాక్కోవడానికి చెయ్యి ముందుకు చాపాడు.. అమ్మ అన్నం తింటూ నోరు తెరుచుకుని ఉంది.. నానమ్మ పల్లీలు నోట్లో వేసుకుంటుంటే రెండు గాల్లోనే ఆగిపోయి ఉన్నాయి.. సరిగ్గా టైమర్ చూస్తూ కూర్చున్నాను.. ఐదున్నర నిమిషాలకి మళ్ళీ మామూలు అయిపోయింది.. నాన్న ఎప్పుడు ఫోనేనా అన్న తరవాత నుంచి నా చేతిలో ఫోన్ లాక్కుంటూ ఫోన్ మీద చెయ్యి పడితే చేతులు విరిచేస్తా ఏమనుకున్నావో అంటూ విసురుగా లాక్కున్నాడు.

ఒకటి అయితే తెలిసింది ఆనుకుని ప్లేట్లో ఉన్న పులిహోర చకచకా తినేసాను.. అందరూ ఎప్పటివో ఊరి పాత ముచ్చట్లు మాట్లాడుకుంటున్నారు.. ఇక రెండో ఆప్షన్ చూడాలి.. ఆత్రుత ఆగలేదు వెంటనే బటన్ మీద నొక్కి రింగుని రెండు సార్లు తిప్పి నొక్కాను. ఈ సారి ఉచ్చ పడింది నాకు.. నా ప్లేట్లో నేను తిన్న పులిహార అలానే ఉంది.

రవి : అందరకి పెడుతుంటే నువ్వు తినకుండా ఎక్కడికి వెళ్ళావ్.. ఏబ్రాసి

నాన్న అదే తిట్టు మళ్ళీ తిట్టేసరికి ఆశ్చర్యం వేసి మౌనంగా ఉన్నాను, ప్లేట్లో పెట్టింది తింటుంటే అమ్మ అడిగిందే మళ్ళీ అడిగింది..

సుభద్ర : ఇంకొంచెం వెయ్యనా

రవి : ఎందుకు క్యాన్ మొత్తం వాడికే ఇచ్చేయి, ఇప్పటికే దున్నపోతులా మేపుతున్నావ్.. ఇక వాడిని ఆంబోతులా తయారుచేసే పనిలో పడ్డావ్

తాతయ్య : పోనీ లేరా

సుభద్ర : ఎందుకండీ నా కొడుకుని చూసి ఎప్పుడూ ఏడుస్తారు.. సగం మీ దిష్టి తగిలే బక్కగా అయిపోతున్నాడు నా బిడ్డ

రవి : ఆ.. ఆ.. మహాతల్లి.. నిన్ను నీ కొడుకుని నేనేం అనలేదు.. నన్ను వదిలేయ్యమ్మా అన్నపూర్ణమ్మా..

అమ్మా నాన్న సైగ చేసుకుని ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతుంటే సిగ్గేసింది.. ఇంతలో నాన్న నా వంక కోపంగా చూసేసరికి మొత్తం తిని చూసాను నాన్న ఫోన్ నా చేతిలో లేదు.. తీసుకుంటుంటే.. ఎప్పుడు ఫోనేనా.. ఫోన్ మీద చెయ్యి పడితే చేతులు విరిచేస్తా ఏమనుకున్నావో అంటూ విసురుగా మళ్ళీ లాక్కున్నాడు. ఇప్పుడు పూర్తిగా అర్ధం అయ్యింది, రెండో ఆప్షన్ కాలాన్ని వెనక్కి తీసుకెళుతుంది.. ఈ సారి తాతయ్య గడియారం తీసుకున్నాను.. ఇందాక ఊరి గురించి మాట్లాడిందే మళ్ళీ మాట్లాడుకుంటున్నారు.. మళ్ళీ రెండో ఆప్షన్ మీద నొక్కాను.. మళ్ళీ సేమ్.. ప్లేట్లో పులిహార అలానే ఉంది.

రవి : అందరకి పెడుతుంటే నువ్వు తినకుండా ఎక్కడికి వెళ్ళావ్.. ఏబ్రాసి
.
.
.
.


రెండో ఆప్షన్ కి ఎంత టైం పడుతుందో తెల్చడానికి నాకు చాలా గంటలు పట్టింది.. ఆ ఆప్షన్ నన్ను ఇరవై రెండు నిమిషాలు వెనక్కి తీసుకెళుతుంది.. ఇవ్వాల్టికి చాలనిపించింది.. మళ్ళీ వాచ్ ని ముట్టుకోలేదు.. జరిగిందంతా మర్చిపోవడానికి ఏం జరగలేదు అన్నట్టు నటించడానికి మొదటి ఆప్షన్ వాడుకుని కొంతసేపు నాకు నేనే సర్దిచెప్పుకుని ఆపై అందరితో సరదాగా గడిపి ఇంటికి వచ్చేసాను.