Adultery ప్రిన్స్... (రచయితగా నా మొదటి ప్రయత్నం)

[GMReddy]

Super update

[Hrlucky]

Super

[Paty@123]

Superb update

[Saaru123]

Excellent narration
Thanks for the update

[sri7869]

Nice Sexy Update 

[utkrusta]

NICE UPDATE

[darkharse]

nice update...మొత్తానికి ఉమాదేవి గారి వెనక బొక్కని కూడా కబ్జా చేసేసారుగా సూపర్  ఇంకా ఉమాదేవికి గుఱ్ఱం స్వారీనే మరి రోజూ

[donakondamadhu]

Nice story bro

[DasuLucky]

          

[murali1978]

Excellent update bro 

[GMReddy]

Nice update

[funpart]

ప్రిన్స్... (రచయితగా నా మొదటి ప్రయత్నం)


ఈ కథ కేవలం కల్పితం మరియు నా మొదటి ప్రయత్నం.

ఇక్కడి రచనలు చదివి వాటినుండి ఇన్సిపిరేషన్ పొంది ఈ కథ రాయడానికి సిద్ధపడ్డాను.
తప్పులు ఉంటే క్షమిస్తారని ఆశిస్తూ... 

అభిమానిస్తున్న పాఠకమహాశయులకు నా కృతజ్ఞతలు...


ఫార్ట్‌- 42

‘‘ఏంలేదక్కా... ఎవరో తెలీదు.... దొంగనా కొడుకులు దారికాశారు... నాలుగు పీకా... వాళ్ళలో ఒకడు కత్తి విసిరినప్పుడు గీసుకుంది... పెద్దగా ఏమీ కాలేదు... పై చర్మం తెగిందంతే...’’ అన్నాడు. వాళ్ళెవరు? ఎందుకు దాడి చేశారు? నీకు ఇక్కడ శత్రువు ఎవరున్నారు? అంటూ తన చేతికి ఫస్ట్ ఎయిడ్ చేస్తూ ప్రశ్నల వర్షం కురిపించింది... ‘‘నాకు తెలీదక్కా... తెలిసిన పోలీసోల్లకి అప్పిచెప్పా... రేపటికి తెలుస్తుంది...’’ అన్నాడు. కొద్దిసేపు మాట్లాడుకున్నాక ఉమాదేవి ప్రిన్స్ ని ఇబ్బంది పెట్టినట్టవుతుందనుకుందేమో... ఉమాదేవి ఆ రాత్రి వెళ్ళిపోయింది... ప్రిన్స్ కూడా తనని ఆపలేదు... ఉదయం అవ్వగానే సోనా కన్నా ముందే ఉమాదేవి వచ్చి ప్రిన్స్ ని నిద్రలేపి కాఫీ ఇచ్చింది. కాఫీ తాగుతూ... సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఫోన్ చేశాడు ప్రిన్స్... రాత్రి ఎటాక్ చేసింది ఎవరో... ఎందుకో తెలుసుకోడానికి... ఫోన్ మాట్లాడినంత సేపు ఉమాదేవి సైలెంట్ గా అక్కడే కూర్చుంది... తన కంగారు తనది... ఎక్కడ రంగారావు రివేంజ్ ప్లాన్ చేశాడోనని... ప్రిన్స్ ఫోన్ మాట్లాడి నవ్వుకుంటూ లోపలకి రావడం చూసి... ‘‘ఏంటిరా నవ్వుతున్నావ్.... కొంపదీసి... ఆ రంగారావుగాడి బ్యాచ్ ఏమోనని రాత్రి నుండి నేను టెన్షన్ పడుతుంటే?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘కాదక్కా ఇదో సిల్లీ స్టోరీ... రంగారావుగాడు ఊర్లో లేడు... ఎప్పుడో మన దెబ్బకి వాళ్ళ సొంతూరు పారిపోయాడు....’’ అన్నాడు. ‘‘ఇంతకీ ఎవరాళ్ళు?’’ అంది ఉామదేవి... ‘‘ఏం లేదు... వాళ్ళు ఎవరో అనుకుని నా మీద ఎటాక్ చేశారు... వాళ్ళ కర్మ కాకపోతే నామీద ఎటాక్ చేశారు... నేను నలుగురికీ నాలుగు గట్టిగా ఇచ్చా... అప్పటికే అర్ధమైయ్యుంటది వాళ్ళకి... అంటూ పక పకా నవ్వసాగాడు... రాత్రి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు నాలుగు దెబ్బలేసే సరికి అసలు విషయం తెలిసింది...’’ అంటూ మళ్ళీ పకపకా నవ్వాడు. ‘‘అదేంటిరా... దారికాశారంటున్నావ్? అంత చెక్ చేసుకోకుండా దారికాసి... అది కత్తులతో ఎటాక్ చేస్తారా?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘నాకు రాత్రి అదే డౌటొచ్చిందక్కా... వాళ్ళలో ఒక్కడి దగ్గర.... అదికూడా చిన్న కత్తి ఉంది... మిగిలిన వాళ్ళ దగ్గర బ్యాట్లు వికెట్లే ఉన్నాయ్... పైగా కుర్రాళ్ళు... వీళ్ళేంటీ... నా మీద ఎటాక్ ఏంటీ అనుకున్నా... ముందు అసలు విషయం తెలుసుకుందామని మాట్లాడటానికి ట్రైచేశా... కానీ వాళ్ళు వినకుండా ఎటాక్ చేయడంతో నేను వాళ్ళని మడతేసేసి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఫోన్ చేశా....’’ అంటూ మళ్ళీ పక పకా... నవ్వడం మొదలుపెట్టాడు. ‘‘దానికెందుకు నవ్వుతున్నావ్?’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏం లేదు... వాళ్ళ స్థాయికి నా మీద ఎటాక్ అంటే నవ్వాగడం లేదు... నేను కిక్ బాక్కింగ్, కరాటే, థైక్వాండో మూడిటిల్లో బ్లాక్ బెల్డ్... వాళ్ళు వాళ్ళ పిల్ల యాసాలు కాకపోతే నా లాంటి వాడి మీద ఎటాక్ కి కనీస ప్రిపరేషన్ లేదు, వాళ్ళకి అందుకే నాకు నవ్వాడగం లేదు...’’ అన్నాడు. అలా వాళ్ళు కొద్దిసేపు మాట్లాడుకుంటుండగానే శ్రీదేవి, సోనా ఇద్దరూ వచ్చారు... శ్రీదేవి ప్రిన్స్ చేతికి కట్టు చూసి ‘‘ఏమైంది? మావయ్యా?’’ అంది. ‘‘ఏమీలేదు రాత్రి షడన్ గా కుక్క అడ్డమోస్తే పడిపోయా.... అయినా నువ్వేంటీ? కాలేజీ లేదా... రెడీ అవ్వలేదు? అన్నాడు. ‘‘లేదు... మాకు హాలీడేస్?’’ అంది హుషారుగా. ‘మనసంగతేంటీ’ అన్నట్టు ఉమాదేవి వైపు చూశాడు... ప్రిన్స్. ‘నో ప్రాబ్లం’ అన్నట్టు ఉమాదేవి సైగచేసింది... కొద్దిసేపు మాట్లాడిన తరువాత ఉమాదేవి, శ్రీదేవీ కిందకు బయలుదేరారు... వాళ్ళు మెట్లు దిగేదాకా వెయిట్ చేసిన ప్రిన్స్... ‘‘శ్రీదేవీ’’ అంటూ గట్టిగా పిలిచాడు... ‘‘ఏంటి మావయ్యా...’’ అంటూ మళ్ళీ పైకి వచ్చింది. ‘‘మొన్న నువ్వు ఒక అమ్మాయిని నా బైక్ మీద దింపమన్నావ్? పేరేంటీ?’’ అన్నాడు. ‘‘ఆ... కావ్య?... నా బెస్ట్ ఫ్రెండ్... ఏం...’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘తనకు సెల్ ఫోన్ ఉందా? తన నెంబర్ ఇవ్వు ఒకసారి’’ అన్నాడు. ‘‘ఏంటి మావయ్య దాని నెంబర్ అడుగుతున్నావ్? ఎందుకు? అంటూ కొంటెగా ప్రిన్స్ ని చూస్తూ కన్ను కొడుతూ.... మోజు పడ్డావా? దానికి నువ్వంటే చాల ఇష్టం... నువ్వు చెప్పినా... చెప్పకపోయినా అదే నీకు చెప్పేస్తుంది...’’ అంది. ‘‘దానికంత సినిమాలేదు... దాని బాయ్ ఫ్రెండంట... రాత్రి వాడే నామీదకు మనుషులను తీసుకొచ్చాడు... ఆ గొడవ వల్లే ఈ దెబ్బతగిలింది... నాకు కొంచెం చిన్న, చిన్న డౌట్లున్నాయ్.... అందుకే తనతో మాట్లాడాలి’’ అన్నాడు. ‘‘వామ్మో... అవునా... వాడు తన బాయ్ ఫ్రెండ్ కాదు మావయ్య.... సంవత్సరం నుంచీ తన వెనకాల పడుతున్నాడు... తనకి బాయ్ ఫ్రెండ్స్ ఎవరూ లేరు... మా కాలేజీ దగ్గర జిరాక్స్ షాప్ వాడిది... అయినా నీ మీద ఎందుకు ఎటాక్ చేశాడు?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘అంతా నీ పుణ్యమే... నేను తనని దింపినప్పుడు చూసుంటాడు... దానికి తోడు నీ ఫ్రెండ్ నేను తన బాయ్ ఫ్రెండని చెప్పినట్టుంది... అందుకే వెనకా, ముందు చూసుకోకుండా నా మీద ఎటాక్ ప్లాన్ చేశాడు... అందుకే తనతో మాట్లాడాలనేది...’’ అన్నాడు. ‘‘ఫోనీ వెళ్ళితీసుకురానా? నేను పిలిస్తే వస్తుంది’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘నీ బొంద... ఒకసారి నీ మాటిని దానికి లిప్టించ్చినందుకు వాడెవడో ఎటాక్ చేశాడు... ఇప్పుడు ఏకంగా ఇంటికి తీసుకోస్తానంటున్నావ్... నీ దగ్గరుంటే నెంబరివ్వు లేకపోతే లేదు... నా దారిలో నేనూ నెంబర్ సంపాదించగలను...’’ అన్నాడు సీరియస్ గా. ‘‘చెబుతా’’ అంటూ నెంబర్ చెప్పింది... ‘‘మమ్మీకి ఈ విషయం పూర్తిగా చెప్పలేదు... నువ్వు చెప్పకు... కంగారుపడుతుంది’’ అన్నాడు. సరేనని తలూపి శ్రీదేవి కిందకు వెళ్ళగానే ఉమాదేవి.... ‘‘ఏంటీ? మావయ్య ఎందుకు పిలిచాడు?’’ అంది. ‘‘ఏం లేదమ్మా... ఊరికినే పిలచాడు... ఇంతకు ముందు ఒకసారి మావయ్య మార్కులు ఎన్ని వస్తాయని మేమిద్దరం బెట్ కాసుకున్నాం... అందుకనే మార్కులు అడిగాడు... నేనే గెలిచాను... అందుకని నాకు ఏం కావాలో అడిగితే  కొనిపెడతానన్నాడు... నేను నాకేమీ వద్దని చెప్పి వచ్చేశా...’’ అంటూ కవర్ చేసింది. ప్రిన్స్ అంటే నమ్మకం ఉండడంతో ఉమాదేవికి శ్రీదేవి అబ్బద్దం చెప్పిందని తెలిసినా... ఏమీ పట్టించుకోలేదు. ప్రిన్స్ ఫోన్ చేశాడు కావ్యకి... ఫోన్ ఎత్తగానే... ‘‘నేను ప్రిన్స్...’’ అన్నాడు... ఆ మాట వినగానే కావ్య ఆనందానికి హద్దులు లేవు... ‘‘నిజంగానే మీరేనా... నా నెంబర్ ఎక్కడిది?’’ అంది.‘‘ శ్రీదేవి దగ్గర తీసుకున్నా... నీతో మాట్లాడాలి’’ అన్నాడు. ‘‘నేనూ మీతో మాట్లాడాలి... చాలా మాట్లాడాలి... మీరంటే నాకు చాలా ఇష్టం...’’ అంటూ మొదలుపెట్టింది. అదేమీ వినిపించుకోకుండా ప్రిన్స్.... ‘‘ఓయ్... ఓయ్... ఆగు... ఆగు... నీ వెనకాల తిరుగుతున్నాడని ఎవడికో నేను నీ బాయ్ ఫ్రెండ్ అని చెప్పావ్? వాడు నీ మాట నమ్మి రాత్రి నా మీద నాలుగురిని వేసుకుని వచ్చి ఎటాక్ చేశాడు... అసలు ఏమనుకుంటున్నావ్ నువ్వు... ఎందుకు చెప్పావ్? ఆ రోజు ఏదో ఎగ్జామ్ మిస్ అవుతుందని శ్రీదేవి బ్రతిమాలిందని డ్రాప్ చేస్తే... నేను నీ బాయ్ ఫ్రెండ్ అని ఎలా చెబుతావ్?’’ సీరియస్ గానే గదిమాడు... ‘‘సార్... సార్... ప్లీజ్ నేను ఇంట్లో ఉన్నా... కరెక్ట్ గా వన్ హావర్లో... బయటకు వస్తా... అక్కడ చెబుతాను... నేను నిజంగా తప్పుచేశాననిపిస్తే మీ ఇష్టం... కొట్టినా పడతాను...’’ అంది. ‘‘కొంచెం శాతించిన ప్రిన్స్... ఎక్కడకు రావాలి?’’ అన్నాడు. అడ్రస్ చెప్పింది... ఒక్కడే వెళ్ళడం మంచిది కాదు అనిపించింది కావ్య మాట్లల్లో ఆవేశం చూసి...  రెచ్చిపోతుంది తనను ఒంటరిగా కలిస్తే అనుకుని కిందకు వెళ్ళి... ‘‘అక్కా శ్రీదేవిని నాతో బైటకు తీసుకువెళ్ళనా?’’ అన్నాడు. ‘‘నాకు తెలుసు... ఇంతకీ ఏం కొనిపెట్టమంది?’’ అంది ఉమాదేవి. ప్రిన్స్ కి అర్ధం కాలేదు... ఉమాదేవి వెనకాలే ఉన్న శ్రీదేవి సైగలు చేయడంతో శ్రీదేవి ఏదో అబద్దం చెప్పుంటుందని మాత్రం అర్ధంమై... నాకేమీ పర్టిక్యులర్ గా చెప్పలేదు.... అందుకే తనకి ఏం కావాలంటే అది కొనిస్తా.... అందుకే బయటకు తీసుకెళ్తానంటున్నా అన్నాడు. ‘‘సరేరా.. కానీ.... దాని గొంతెమ్మ కోర్కెలు తీర్చకు... నువ్వు సందిస్తే దాని కోరికలకు అంతుండదు...  దానికి ఏదో చిన్న హ్యాండ్ బ్యాగ్గో, డ్రస్సో... చెప్పులో కొనివ్వు చాలు’’ అంది. వెనక్కుతరిగి.... ‘‘నువ్వు ఏమీ వద్దాన్నాను.... అన్నప్పుడే నాకు తెలుసే నువ్వు ఏదొటి అడుగుంటావని... వెళ్ళి రెడీ అవ్వు... త్వరగా వచ్చేయండి మధ్యాహ్నం భోజనం టైం కల్లా’’ అంది ఉమాదేవి. కొద్దిసేపటికి ప్రిన్స్, శ్రీదేవి బైక్ మీద బయలుదేరారు... ‘‘గట్టిగా పట్టుకోవే... నువ్వు గాలికి ఎగిరిపోతే నాకు తెలీను కూడా తెలీదు అన్నాడు ప్రిన్స్. పక పకా... నవ్వింది ఉమాదేవి. కుళ్ళుకుంటూ ‘‘ఫో... మావయ్య’’ అంది శ్రీదేవి. కొంచెం దూరం వెళ్ళాక ‘‘దేనికి మావయ్య నన్ను బైటకు తీసుకోచ్చావ్?’’ అంది... ‘‘ఏంలేదు మీ ఫ్రెండ్ ఫోన్లో మాట్లాడకుండా ఏదో కాఫీ షాపుకి రమ్మంది ఒక్కడినే వెళ్ళడం ఇష్టం లేక నిన్ను తోడుగా తీసుకెళ్తున్నా...’’ అన్నాడు. ‘‘ఆడపిల్లలంటే ఎందుకంత భయం...’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఆడపిల్లలంటే భయం కాదే... జాగ్రత్త... అందరి చూపు ఆడపిల్లలమీదే ఉంటుంది... ఏమీ లేనిదానికే పది రకాలుగా మాట్లాడుకుంటారు... అందుకని ఒంటరిగా నేను ఆడపిల్లలతో మాట్లాడను’’ అన్నాడు. ‘‘మరి నేను ఆడపిల్లని కాదా? నాగురించి అనుకోరా?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఓహో... నువ్వు ఆడపిల్లవా...’’ అన్నాడు కొంటెగా... ‘‘అంటే... నీకు ఆడపిల్లలా కనబడటం లేదా? అంది శ్రీదేవి కుళ్ళుకుంటూ. ‘‘ఆడపిలల్లంటే ఒంపుసొంపులతో ఒయ్యారంగా ఉంటారు... నిన్ను చూస్తే పుల్లకు బట్టలు చుట్టినట్టుంటావ్...’’ అంటూ ఇంకా ఏడిపించాడు ప్రిన్స్. ‘‘నాకూ ఉన్నాయ్... కానీ కొంచెం చిన్నవి... కావాలంటే పట్టుకుని చూసుకో...’’ అంది. ఆమాటలకు ఓ జర్క్ తగిలింది ప్రిన్స్ కి తెలిసి మాట్లాడిందా... తెలీక మాట్లాడిందా అనుకున్నాడు కానీ ఇంతలో వాళ్ళు రావాల్సిన ప్లేస్ కి రావడంతో... ఇద్దరూ లోనికి వెళ్ళారు. ప్రిన్స్ ఒంటరిగా వస్తాడనుకుంటే తోడుగా శ్రీదేవిని తీసుకురావడంతో ఒకింత డిసప్పాయింట్ అయిన కావ్వ... కొంచెం నిరసపడింది... కావ్వను చూడగానే... హాయ్ అంటూ శ్రీదేవి వచ్చి కావ్యను ఒకసారి కావలించుకుని... తన పక్కనే కూర్చుంది... ప్రిన్స్ వాళ్ళిద్దరికీ ఎదురుగా కూర్చున్నాడు.


‘‘ఇప్పుడు చెప్పు... ఎందుకు చెప్పావ్’’ అంటూ స్రైట్ గా పాయింట్ కు వచ్చేశాడు ప్రిన్స్. ‘‘అది కాదుండి... మీరు నన్ను ఆరోజు బండిమీద దింపారు కదా... ఆ రోజు నుండీ వాడు మీ వెనక పడ్డాడు... నన్ను ఒకరోజు రోడ్డుమీద అడ్డగించి ఎవరు, ఏంటీ అని విసిగించాడు... నేను మాకు చుట్టాలవుతారు అని చెప్పా... కానీ వాడు మిమ్మల్ని వెంబడించినట్టున్నాడు... కాదు నువ్వు అబద్దం చెబుతున్నావ్... వాడు మీ రోడ్లో వేరే ఇంట్లో అద్దెంకుంటున్నాడు... అన్నాడు. నేను ఎంత నచ్చజెప్పటానికి ప్రయత్నించినా వాడు వినిపించుకోకుండా... చుట్టాలైతే నువ్వు అంత సేపు నవ్వుతూ ఎందుకు  మాట్లాడావ్..., ఎందుకు అతని బైక్ మీద వచ్చావ్... వాడిలో ఉన్నదేంటీ? నాలో లేనిదేంటీ... అదీ ఇదీ అని చేయిపట్టుకుని, వెల్లనివ్వకుండా ఇబ్బంది పెడుతుంటే... నేను విసుగులో... అవునురా... నాకు కాబోయే మొగుడు... నాకు ఇంట్లో సంబంధం మాట్లాడారని చెప్పా... ఎలా చేసుకుంటావ్... నేనూ చూస్తా అంటే... వాడు నా పెళ్ళి కోసం ఎదురు చూస్తాడను కున్నా గానీ... డైరెక్ట్ గా మీ మీద ఎటాక్ చేస్తాడనుకోలేదు. ‘‘సారీ... నా వల్ల మీకు ఇబ్బంది అయినందుకు’’ అంది కావ్య. ప్రిన్స్ చేతులను తన చేతిలోకి తీసుకుంటూ...  కావ్య మాటల్లో నిజాయతీ తెలియడంతో ప్రిన్స్ కోపం కొంచెం తగ్గింది. తన చేతలును విడిపించుకుని... ‘‘అయినా ఓ వెధవ ఇన్ని రోజుల నుండీ ఇబ్బంది పెడుతుంటే... ఏ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకో... మీ ఇంట్లో మీ డాడీకో... బ్రదర్ కో చెప్పొచ్చుగా?’’ అన్నాడు. ‘‘మా ఇంట్లో పరిస్థితి మీకు తెలీదు... మీరు చెప్పిన రెండిటిలో ఏది జరిగినా... వెంటనే నన్ను చదువు మాన్పించి కూర్చోబెడతారు’’ అంది కావ్య. ‘‘అదేంటీ ఏదైనా చెప్పే పద్ధతిలో ఉంటుంది... పోనీ నేను మాట్లాడనా?’’ అన్నాడు. ‘‘సార్... మీకు నా పరిస్థితి అర్ధం కావడంలేదు... మా డాడీ కాంట్రాక్ట్ బిజినెస్ చేస్తారు... సంవత్సరంలో ఒకటి, రెండు సార్లు మాత్రమే ఇంటికి వస్తారు... మా అమ్మ... కాదు మా పిన్న... అంటే మా నాన్న రెండో భార్య... ఆవిడకు ఎంతసేపూ... నన్ను తన తమ్ముడికిచ్చి పెళ్ళి చేయాలని తప్ప వేరే ఏ విషయాలు పట్టించుకోదు... వాడు వీడికన్నా వెధవ మా నాన్నడబ్బు కోసం మా నాన్న ని పెళ్ళి చేసుకుంది... ఇప్పుడు అదే డబ్బుకోసం నన్ను తన తమ్ముడికి పెళ్ళి చేయాలనుకుంటుంది... ఇప్పుడు నేను మా ఇంట్లో మా నాన్నకు చెప్పగానే ఆయన వాడికే చెబుతాడు... వాడు ఈ ఇన్సిడెంట్ అడ్వాంటేజ్ తీసుకుంటాడు తప్ప నాకు జరిగే మంచేమీ ఉండదు... ఇక సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లంటారా... నేను ఏ కేసో పెట్టి మా ఇంటికి సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు వస్తే మాత్రం... నేను ఇంట్లోంచి కాళ్ళు కూడా బైటపెట్టలేను... ఏమీ లేనిదానికే మా పిన్ని నాకు వంద రంకులు కట్టి తిడుతుంది... నా మీద మా నాన్నకు కంప్లేంట్ చేస్తుంటుంది, అందుకే భరిస్తున్నా... అంతకు మించి నేనేమీ చేయలేను కదా...’’ అంది కావ్య. మొత్తం విన్న ప్రిన్స్ సైలెంట్ గా ఉన్నాడు కానీ శ్రీదేవి మాత్రం... ‘‘మా మావయ్యకి చెప్పావుగా.... ఇక మా మావయ్య చూసుకుంటాడులే... మా మావయ్య సంగతి నీకు తెలీదు... మా మావయ్యకి పెద్ద, పెద్ద వాళ్ళు తెలుసు... అంటూ గొప్పలు చెబుతూ అంతేగా మావయ్యా?’’ అంది. ప్రిన్స్ కి నవ్వాలో, ఏమనాలో కూడా అర్ధం కాలేదు... కానీ కాదంటే శ్రీదేవి ఫీలవుతుందేమో?.... ఫ్రెండ్ దగ్గర తన మాట తీసేసినట్టవుతుందేమో? అనుకుని ‘‘సరే నేను ఏంచెయ్యగలనో చూస్తాను... అని అక్కడ నుండే సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకు ఫోన్ చేశాడు... విషయమంతా చెప్పి... అనఫీషియల్ గా డీల్ చేసి... ఇంకెప్పుడూ తన జోలికి గానీ, ఆ పిల్ల జోలికి గానీ రాకుండా భయపెట్టమని చెప్పాడు, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు తనకున్న పలుకుబడి తెలిసిన వాళ్ళు కావడంతో సరేలోసరే కలిపి ఓ.కే అన్నారు. ‘‘సరే మాట్లాడాను... ఇకముందు ఎపుడైనా ఇబ్బంది పెడితే నాకు చెప్పు... వద్దు శ్రీదేవికి చెప్పు నాకు చెబుతుంది....’’ అన్నాడు. ఇంతలో శ్రీదేవి వాష్ రూమ్ కు వెళ్ళివస్తానని వెళ్ళింది... శ్రీదేవి లేదన్న అదును చూసుకుని... ‘‘ఎందుకు తనని తీసుకువచ్చారు? మీరొక్కరే వస్తే కాసేపు మాట్లాడుకునే వాళ్ళం కదా!’’ అంది. ‘‘ఏం మాట్లాతావ్ చెప్పు...’’ అన్నాడు. ‘‘ఇలా ఇక్కడ హడావుడిగా చెప్పేది కాదు... మీకు ఎప్పుడైనా సమయం దొరకినప్పుడు నాకు కొంచెం సమయం ఇవ్వండి... నాకు మీ మీద క్రష్ ఏర్పడింది... అది నన్ను బాగా డిస్టర్బ్ చేస్తోంది... మిమ్మల్ని చూసినప్పటి నుండీ నన్ను నేను కంట్రోల్ చేసుకోలేకపోతున్నా... ఎక్కడ చూసిన మీరే, ఎవరినీ చూసినా మీరే కనబడుతున్నారు... అంటూ మాట్లాడుతుంటే... ‘‘నీ వయ్యస్సులో ఇవన్నీ సహజం... నీది కేవలం క్రష్... మర్చిపోయి... నీ లైఫ్ చూసుకో’’ అన్నాడు. ఎలాగో నాకు అర్ధం కావడంలేదు... అందుకే దానిగురించే మాట్లాడాలి...’’ అంటుండగానే శ్రీదేవి రావడం చూసి సైలెంట్ అయిపోయింది. శ్రీదేవి రాగానే ‘‘మావయ్య కాఫీ తాగుదామా?’’ అంది. సరేనని కాఫీ ఆర్డర్ ఇచ్చాడు... కాఫీ వచ్చేలోపు ప్రిన్స్ సైలెంట్ గా తన ఫోన్లో ఏదో చూసుకుంటున్నాడు... కావ్య శ్రీదేవిని కూడా పట్టించుకోకుండా తననే చూస్తూ... టేబుల్ కింద ప్రిన్స్ కాలును తన కాళ్ళతో రాయడం మొదలుపెట్టింది... శ్రీదేవి పక్కన ఉండడంతో ప్రిన్స్ ఏమీ మాట్లాడలేదు... కాలును పక్కకు జరిపాడు... ప్రిన్స్ కాళ్ళు జరుపుతున్నా... తన కుర్చీ ఎడ్జెస్ట్ చేసుకుని మరీ కావ్య ప్రిన్స్ కాళ్ళను రాస్తూ తననే చూస్తూ ఉంది. ప్రిన్ష్ మనస్సులో పిల్లలు, పిల్లల్లా లేరు.... అనుకుని సీరియస్ గా ఫేస్ పెట్టి కాలు తీయమని చేతితో సైగచేశాడు... కొద్దిసేపటి తరువాత మళ్ళీ కాలు తగలడంతో... తలఎత్తిచూస్తే కావ్య అక్కడ లేదు... కాఫీ తేవడానికి వెళ్ళింది...  ‘మరీ ఈ కాలు ఎవరిది?’ అని కొద్దిగా కిందకు వంగి చూసి షాకైయ్యాడు... ఆ కాలు శ్రీదేవిది... కాలు ఊపుతుంటే తగిలిందా... కావాలని రాస్తుందా? అనుకుని ‘‘కాలు తగులుతోంది’’ అన్నాడు. ‘‘సారీ... సారీ’’ అంటూ కాలు వెనక్కి తీసేసింది కానీ తన మొహంలో చిలిపి నవ్వు స్ఫష్టంగా కనబడింది... ఇదేంటి విచిత్రంగా ప్రవర్తిస్తోంది అనుకున్నాడు. ఇంతలో కావ్య రావడం ముగ్గురూ కాఫీ తాగుతుండగా... ‘‘నెక్ట్ ఎక్కడికి?’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ‘‘ఇంటికి’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘మరి షాపింగ్ అన్నావ్? మరి మీ మమ్మీ అడిగితే ఏం చెబుతావ్?’’ అన్నాడు. ‘‘షాపింగ్ అయితే నేనూ రావచ్చా?’’ అంది కావ్య. శ్రీదేవి ప్రిన్స్ వంక చూసి కన్నుగొడుతూ...‘‘షాపింగేమీ వద్దు మావయ్యా... నాకేమీ నచ్చలేదు అందుకే వెనక్కి వచ్చేశామని చెబుతా’’ అంది. ‘‘ఓ.కే... లెట్స్ గో’’ అన్నాడు. ‘‘ఉండు మావయ్యా... కావ్య ముందు నువ్వు వెళ్ళిపోవే... మేము కొద్దిసేపు ఆగి తరువాత వస్తాం...’’ అంది శ్రీదేవి. ప్రిన్స్ కనీసం తనని చూడను చూడకుండా సైలెంట్ గా ఉండడంతో కావ్య చేసేదేమీ లేక... సైలెంట్ గా బై చెప్పి వెనక్కి, వెనక్కి తిరిగి మరీ చూస్తూ... నిరాశగా వెళ్లిపోయింది... కావ్య వెళ్ళిపోయిన తరువాత ‘‘ఎందుకు తనని ముందు వెళ్ళమన్నావ్? మనమే వెళ్ళే వాళ్ళం కదా’’ అన్నాడు. ‘‘మరి షాపింగ్?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘అదేంటీ వద్దన్నావ్?’’ అన్నాడు. ‘‘అదుందని... మనం షాపింగ్ వెళ్తున్నామంటే అది కూడా వస్తానంటుంది నాకు ముందే తెలుసు... మన మధ్య  అదెందుకు? అందుకే అన్నా’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘సరే ఎక్కడికి?’’ అన్నాడు. ‘‘డ్రస్ కొనిపెట్టు, నేను మొన్న ఓ షాపులో మంచి డ్రస్ చూశా...’’ అంటూ షాప్ పేరు చెప్పింది. సరేనని ఇద్దరూ భయలుదేరారు. దారిలో వెళ్తుండగా... శ్రీదేవి... ‘‘మావయ్యా ఇందాక అది అలా కాలు గోకుతుంటే... నీకు ఏమీ అనిపించలేదా?’’ అంది. ‘‘నువ్వు చూశావా?... నువ్వు ఉన్నావని తనని ఏమీ అనలేదు కానీ... లేకపోతే ఒక్కటి పీకే వాడ్ని’’ అన్నాడు. ‘‘అదేంటి మావయ్య... మా కాలేజీలో అబ్బాయిలందరూ అదంటే పడి ఛస్తారు... అలాంటిది అది నిన్ను ఇష్టపడి సిగ్నల్ ఇస్తుంటే నీకు ఏ ఫీలింగ్స్ రావా?’’ అంది. ‘‘తనది కేవలం క్రష్... ఈ ఏజ్ లో అది కామన్... ఇలాంటి వాటి వల్ల జీవితాలు పాడుచేసుకుంటారు... అందుకనే ఆదిలోనే కట్ చేయాలి... అందుకే సీరియస్ గానే రియాక్ట్ అయ్యేవాడిని’’ అన్నాడు. ‘‘నేనడిగేది అదికాదు... నీకు వేరే ఏ ఫీలింగ్స్ రావా?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఏం... ఫీలింగ్స్? నువ్వు ఏం అడుగుతున్నావో...? నీకైనా అర్ధమౌతుందా?’’ అన్నాడు. కానీ ప్రిన్స్ కి శ్రీదేవి ఏం అడుగుతుందో అర్ధమైంది... మనస్సులో తల్లికి తగ్గ కూతురే అనుకున్నాడు తప్ప ఏమీ మాట్లాడకుండా మాట మార్చాలని ప్రయత్నించాడు. ‘‘ఇంతకీ నువ్వు నాకాలు ఎందుకు గోకావ్?’’ అన్నాడు. ప్రిన్స్ ప్రశ్నని కూడా పట్టించుకోకుండా ‘‘అయినా అంత క్యూట్ గా ఉండే అమ్మాయ్ నీకు అంత డైరెక్ట్ గా సిగ్నల్ ఇస్తుంటే... ప్రేమ... గీమా... కాకపోయినా! కోరికైనా కలగలేదా?’’ అంది. ‘‘కోరిక కలగకపోవడానికి నేను మగాడ్ని కాదా? కానీ నాకు కామన్ సెన్స్ ఉంది.... ఎవరితో ఎలా ప్రవర్తించాలో తెలుసు... నేనేమీ చిత్తకార్తి కుక్కను కాదు... కనబడిన ప్రతిదాని మీద మోజు పడటానికి...?’’ అన్నాడు. ‘‘సరే పోనీ నేను కాలు గీసినప్పుడు ఏమనుకున్నావ్?’’ అంది. ‘‘అంటే కావాలనే చేశావా? నేను తను అనుకుని తిడదామని తలెత్తితే నువ్వు.... అందుకనే కాలు చూసుకోకుండా తగులుతుందనుకుని... కాలు తగులుతోందని చెప్పా’’ అన్నాడు. ‘‘కాదు మావయ్య... నాకు అదే అర్ధం కాదు... నువ్వేమో... హీరోలా ఉంటావ్... మన ఇంటి చుట్టుపక్కల ఉన్న చాలా మంది ఆడాళ్ళ కళ్ళు నీమీదే ఉంటాయ్... నువ్వేమో... వాళ్ళెవ్వరినీ కనీసం పట్టించుకోను కూడా పట్టించుకోవు... అలా ఎలా ఉంటావ్?’’ అంది. ‘‘అంటే నీ ఉద్దేశ్యం ఏంటీ? నేను కూడా వాళ్ళకు సహకరించాలనా?’’ అన్నాడు. ‘‘అలా అని కాదు... కానీ అలా ఎలా ఉండగలుగుతావా! అని, కనీసం రియాక్ట్ కూడా అవ్వకుండా... చూసినా... చూడనట్టు... వాళ్ళు లైనేస్తున్నారని కనీసం గర్వంగా కూడా అనిపించదా? కొంపదీసి నువ్వు గే.... నా?’’ అంది శ్రీదేవి. ఆమాటకు ఒక్కసారిగా బ్రేక్ వేశాడు ప్రిన్స్.... ‘మీ అమ్మను అడుగు చెబుతుంది....’ అందామనుకున్నాడు కానీ... ఆ మాటను గొంతులోనే మింగేసి ‘‘ఏంటీ నీ కంటికి అలా కనబడుతున్ననా?’’ అన్నాడు. ‘‘అది కాదు మావయ్య.... ఆడది నవ్వితే చాలు సిగ్నలిచ్చిందని దాని వెనకపడే ఈ రోజుల్లో... నీకు అంతమంది సిగ్నల్ ఇస్తున్నా... నువ్వు పట్టించుకోకుండా ఎలా ఉంటావో నాకు ఆశ్చర్యమేస్తుంది...’’ అంది. ‘‘కనబడిన ప్రతి వాళ్ళ వెనకపడటానికి, సిగ్నల్ ఇస్తున్నారని ప్రతి వాళ్ళకి రియాక్ట్ అవ్వడానికి నేనేం మేల్ ప్రాస్టిస్యూట్ కాదు... నేను నా లైఫ్ పార్టనర్ తోనే నా సెక్స్ లైఫ్ స్టార్ట్ చేయాలనుకుంటున్నా...’’ అన్నాడు. ‘‘మరి ఈలోగా ఎవరైనా నిన్ను టెమ్ట్ చేస్తే?’’ అంది. అప్పుడు ఆలోచించుకుంటాగానీ... నీతో ఈ టాపిక్ చాలా ఛండాలంగా, ఇబ్బందిగా ఉంది... ప్లీజ్ ఆపేయ్.... అన్నాడు. శ్రీదేవి కంటెన్యూ చేయడానికి ప్రయత్నించినా ప్రిన్స్ ఆన్సర్  చెప్పకుండా సైలెంట్ గానే ఉన్నాడు. ఇంతలో షాప్ వచ్చింది... శ్రీదేవి బట్టలు వెతుక్కుటుంటే ప్రిన్స్ అక్కడే కూర్చుని ఫోన్ లో చూసుకుంటున్నాడు.

‘‘మావయ్యా.... ఎలా ఉంది?’’ అంటూ ఒక డ్రస్ వేసుకుని శ్రీదేవి బయటలకు వచ్చింది. తనని ఆ డ్రస్ లో చూసి ప్రిన్స్ అవాక్కయ్యాడు... పూర్తిగా స్కిన్ టైట్ వెల్వెట్ సెక్సీ షార్ట్ రెడ్ డ్రస్ అది... తొడలు మూడు నాలుగంగుళాలకు మించి కవర్ కాలేదు... తన చిన్న, చిన్న సళ్ళు దాటి పైన ఏమీలేదు... వెనకంతా ఓపెన్... ఆల్మోస్ట్ తన పిరుదల వరకూ వీపు కనబడుతోంది... వయ్యారాలు పోతూ చుట్టూ చూపెడుతోంది... తనని అలా చూసిన ప్రిన్స్... ‘‘ఈ డ్రస్ తీసుకుంటే... ఈ రాత్రికి ఇద్దరికీ పెళ్ళి చేస్తుంది మీ అమ్మ...’’ అన్నాడు. ‘‘మంచిదేగా... హీరోలాంటి మొగుడు దొరికాడని సంబరపడతా...’’ అంది శ్రీదేవి... ‘‘నేను చెప్పేది కర్రతో పెళ్ళి... అసలు ఏం ఆలోచించి ఈ డ్రస్ సెలెక్ట్ చేసుకున్నావ్?’’ అన్నాడు ప్రిన్స్. ‘‘హా... హా... జస్ట్ జోక్... కాస్టీ డ్రస్ చూపించమంటే... ఈ డ్రస్ చూపెట్టింది... అందుకే నీకో జర్క్ ఇద్దామని వేసుకున్నా... ఇంతకీ బాగుందా?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఊ... అచ్చం... వద్దులే ఫీలవుతావు... నీకు ఈ డ్రస్ సెట్ అవ్వదు... ఇలాంటి డ్రస్ లు వేసుకోవాలంటే... పైన, కింద కొంచెం కండుండాలి... మేనకీన్ కి వేసినట్టుంది...’’ అన్నాడు. ‘‘దేవుడిచ్చిన దానికి నేనేం చేయను? దేవుడు ఇంతే ఇచ్చాడు అంది తన సళ్ళు పట్టుకుని డ్రస్ సర్ధుకుంటూ శ్రీదేవి. ‘‘తిండి తింటే కండపడతావ్... మీ మమ్మీ నీలాగా ఉంటుందా? చూడు చబ్బీ, చబ్బీగా ఉంటుంది... ముందు ఆ డ్రస్ విప్పు చూడలేకపోతున్నాం...’’ అన్నాడు. ‘‘ఇక్కడే విప్పేనా? లేక లోపల విప్పుకోనా?’’ అంది శ్రీదేవి. ‘‘ఛంపుతా రాస్కెల్... నీకు ఎక్కువైంది అల్లరి’’ అన్నాడు. పక, పకా నవ్వి డ్రస్సింగ్ రూమ్ లోకి పరుగు తీసింది... అక్క చెబితే ఏమో అనకున్నాను కానీ దీనికి చనువిస్తే... దీని అల్లరి హద్దులు దాటుతోంది... అనుకున్నాడు మనస్సులో. కొద్దిసేపటికి మంచి వైట్ డ్రస్ వేసుకుని వచ్చింది... ఆ డ్రస్ లో చాలా బాగుంది శ్రీదేవి... ఇది ‘‘ఓ.కే. నా’’ అంది. ‘‘నైస్ యూ లుక్ లైక్ ఏ లిటిల్ ఏంజిల్ నౌ’’ అన్నాడు. ‘‘థ్యాంక్యూ... థ్యాంక్యూ... నాకు ఇంకో డ్రస్ నచ్చింది అది కూడా ట్రైచేయనా? ఇదే బాగుందా?’’ అంది. ఇప్పుడు నువ్వు మళ్ళీ ట్రైల్ రూమ్ లో గంటుంటావ్... నాకు అంత టైంలేదు... అది కూడా తీసుకో కానీ నాకు టైం లేదు... మళ్ళీ గంటసేపు డ్రస్ చేంజ్ చేసుకోకు అన్నాడు. సరే అయితే పద వెళ్దాం... ఆ డ్రస్ నేను ఆల్రెడీ ట్రైచేశా... నీకు ఇది నచ్చకపోతే అది తీసుకుందాం అనుకున్నా... నువ్వురెండు తీసుకోమన్నావుగా పద... బిల్ చేసేద్దాం’’ అంది. ‘‘డ్రస్ మార్చుకోవా?’’ అన్నాడు. ‘‘ఎందుకు... బాగుందన్నావ్ గా వేసుకునే వెళ్ళిపోదాం... మమ్మీకి సర్ ప్రైజ్’’ అంది. ఈ డ్రస్ లో బైక్ మీద సైడుకు కూర్చోవాలి... ఎలా కూర్చుంటావ్?’’ అన్నాడు. ‘‘నిన్ను పట్టుకుని’’ అంటూ గంతులేసుకుంటూ బయటకు నడిచింది. ‘‘సరే పద’’ అని ఇద్దరూ బిల్ పే చేసి బయలుదేరారు. దారిలో ప్రిన్స్ నడుపంట్టుకుని కూర్చున్న శ్రీదేవి కావాలని తెడలమీద చేతులేస్తోంది... ప్రిన్స్ అల్లరి చేశావంటే పడేస్తా బండిమీద నుంచి అంటూ చికాకు పడుతూ తన చేతిని మళ్ళీ తన భుజం మీద వేశాడు. (ప్రిన్స్ శ్రీదేవిది కేవలం అల్లరనే ఫీలయ్యాడు తప్ప వేరే ఏ అభిప్రాయం రాలేదు). ఇంటికి వచ్చిన తరువాత శ్రీదేవిని ఆ డ్రస్ లో చూసి... చాలా అందంగా ఉండడంతో... ‘‘బాగున్నావే... నువ్వీ డ్రస్ లో... ఇంతకీ మావయ్యకు ఎంత బొక్క పెట్టావేంటీ? అంది ఉమాదేవి. ‘‘ఏమో... నీకు నచ్చినవి తీసుకోమన్నాడు... తీసుకున్నా... రేట్ నాకు తెలీదు... అంది. ‘‘ఏరా... నువ్వన్నా చెబుతావా?’’ అంది ప్రిన్స్ ని ఉద్దేశించి. ‘‘నాకూ తెలీదు... కార్డ్ ఇచ్చా గోకారు... తరువాత చూసి చెబుతా’’ అన్నాడు. ‘‘నేనేం అంత తింగరిదాన్ని కాదు... ఎంత కార్డు గీకినా... బిల్లిస్తారు... అంది చూపించు నేను చూసుకుంటా’’ అంది ఉమాదేవి. ‘‘డబ్బుతో నీకేం పనక్కా... నా మేనకోడలి కోసం ఆ మాత్రం ఖర్చు పెట్టకూడదా?’’ అన్నాడు. ‘‘నీతో మాట నెగ్గడం కష్టం... కానీ ఎంత తగలేశారో నాకు తెలియోద్దా... తెలీకపోతే ఆ ఆలోచన నన్ను మనశాంతిగా ఉండనివ్వదు అంది. దాంతో బిల్ తీసి ఇచ్చేసి ప్రిన్స్ పైకి వెళ్ళిపోయాడు... ‘‘ఏంటే రెండు డ్రస్సులకు 5వేలా? మతుందా నీకు? రెండు డ్రస్ లు ఎందుకు కొన్నావ్? ఏదీ ఇంకో డ్రస్ ఏదీ?... కావాలంటే నువ్వు వేసుకున్న డ్రస్ ఉంచుకో... రేండో డ్రస్ రిటర్న్ చేసేయ్...’’ అంటూ గదిమింది. శ్రీదేవి మొహం ముడుచుకుని... ‘‘ప్లీజ్ అమ్మా నాకు ఆ డ్రస్ కూడా నచ్చింది... వేసుకుని చూపించనా...’’ అంది. ‘‘ఏమీ అవసరం లేదు... నువ్వు చెప్పిన వినవ్ కానీ ఏదీ ఆ డ్రస్ ఇవ్వు అంటూ తన చేతిలో ప్యాకెట్ తీసుకుని... పైకి వెళ్తున్న ప్రిన్స్ వెనకాల తను కూడా వెళ్ళింది... ‘‘ఏంటిరా... దానికంటే వేలంవెర్రి... నీ కేమైంది? రెండు డ్రస్సులకు అంత రేటా?’’ అంది. ‘‘అక్కా.... ప్లీజ్... ఆ టాపిక్ వదిలేయ్... అడిగింది... కొనిపెట్టా... అది సంతోషంగా ఉంది... అది మాత్రం పట్టించుకో...’’ అన్నాడు. ‘‘అదికాదురా... నువ్వులా చేస్తే... అది నేల మీద నిలబడదు... దాని కోరికలకు అంతుండదు... రేపు ఈ డ్రస్ రిటర్న్ చేసేయ్’’ అంది ఉామదేవి. ‘‘అక్కా... వద్దు పాపం మొదటి సారి దానికి నేనిచ్చిన గిప్ట్ ఉండనీ... నేను నీకు మాటిస్తున్నా... నేను తనకి నీకు చెప్పకుండా ఇంకేమీ కొనిపెట్టను సరేనా?’’ అన్నాడు. ‘‘ప్రిన్స్ మాటలకు కాదనలేక... సరేనంది’’ ఉమాదేవి. వాళ్ళు మాటల్లో పడ్డారు... ఉమాదేవి పైకి వెళ్ళి చాలాసేపైనా కిందకు రాకపోవడంతో శ్రీదేవి... పైకి వెళ్ళింది. మెయిన్ డోర్ తీసిఉండడంతో... శ్రీదేవికి వాళ్ళ మాటలు వినిపిస్తున్నాయ్...

ఉమాదేవి: మెల్లగారా... ఏంటా... పిసకడం... 
ప్రిన్స్ : నేర్చుకుంటున్నగా అక్కా... కొంచెం అలవాటవ్వడానికి టైం పుడుతుంది...
(మీ మాటలకు శ్రీదేవి షాకై... ఉన్న ప్లేస్ లోనే ఆగిపోయింది... ఏం జరుగుతోంది లోపల అనుకుంది... అప్పటిదాకా ప్రిన్స్ తో చేసిన అల్లరో? ఏమో గానీ శ్రీదేవి మనస్సులో ఏదో తప్పు జరుగుతోందనే ఆలోచన వచ్చేసింది)
ఉమాదేవి: ఆ... అలా... గుడ్... అలా మెల్ల మెల్లగా సుతారంగా ఒత్తాలి.... నువ్వు త్వరగానే నేర్చుకుంటావ్...
ప్రిన్స్: నువ్వు నేర్పిస్తే... ఏదైనా త్వరగానే నేర్చుకోవాచ్చు... అందులోనూ... ఇలా ప్రాక్టికల్ గా నేర్పిస్తే ఇంకా తేలిగ్గా నేర్చుకోవచ్చు... నువ్వే నాకు టైం ఇవ్వవు... టైమిస్తే... అన్నీ నేర్చుకుంటా...
ఉమాదేవి: ఇప్పుడిచ్చాగా వాడుకో...
(ఒక్కసారి మైండ్లోకి తప్పు ఆలోచన వస్తే వెంటనే పోదుగా మరి... దాంతో... ఎంటీ పట్టపగలు తలుపులు కూడా వేసుకోకుండా... ఏం మాట్టాడుతున్నారు (ఆటలాడుకుంటున్నారు) వీళ్ళు... అనుకుంటూ ఒక్కొ అడుగు సబ్ధం చేయకుండా వేసింది మెల్లగా శ్రీదేవి)
ప్రిన్స్ : ఇప్పుడు విడదీసి లోపల పెట్టనా?
ఉమాదేవి: ఒ.కే... కానీ విడదీసేప్పుడు జాగ్రత్తగా తీయ్... లేకపోతే చిరిగిపోతుంది...
ప్రిన్స్: ఇంతేనా?...
ఉమాదేవి: అబ్బా ఛంపేశావురా... అంటూ అరిచింది
ఆ మాటలకు లోపలకి పరిగెత్తుకొళ్ళిన శ్రీదేవి వాళ్ళను చూసి షాకైంది.

నోట్: తరువాతి ఎపిసోడ్ సాధ్యమైనంత త్వరగా పెడతాను.

[sri7869]

Nice romantic Update 

[DasuLucky]

అప్డేట్ కూడా చింపేశావ్ బ్రో.. పాపం కావ్య.. శ్రీదేవి అల్లరి సరదాగా ఉంది.. 

అప్డేట్ చాలా బాగుంది..   

[twinciteeguy]

Simple awesome

[Paty@123]

Good going,alaristnnaruga

[Hrlucky]

Super bro

[ravi]

Super update bro exlent keep rocking

[K.R.kishore]

Nice super update

[Heroram123]

Nice update....