Romance గర్ల్స్ హై స్కూ'ల్

[Lakshmi]

లక్ష్మిగారూ...
త్వరగా భాగాలు పెట్టడం ఎంతసేపు? కాకపోతే, మొదటి భాగంలో ఒక ఎపిసోడ్ ని కలుపుదాం అని అనుకుంటున్నాను. అందుకే, ఇలా పోస్టు చేస్తున్నాను.

అయ్యో అలా కలిపితే ఎలా... ఎలాగూ చదివిందే కదా అని నాలాంటి వాళ్ళు చదవక పొతే ఎలా ..

[Vikatakavi02]

Episode 6

ఆమె స్వరంలో నిజంగా కోపం కన్నా తాపం పాళ్ళు ఎక్కువ. 'సెక్స్ కోసం అంజలి తనను పిలుస్తుందేమో!' అనిపించింది శిరీష్ కి.
మూసివున్న తన కళ్ళను తెరవకుండానే అంజలితో, "నేనేం అబద్దం చెప్పాను మీకు?" అని అన్నాడు.
అంజలి: అదే... మీకు erection problem ఉందని అన్నారుగా!
శిరీష్: అవును, అన్నాను. అందులో అబద్ధమేముంది?
అంజలి, "లేదు, నేను చెక్ చేసాను," అని గొణిగింది.
శిరీష్ తన కళ్ళను తెరచి ఆమె వైపు కొంటెగా చూస్తూ, "ఏం చెక్ చేసారు?" అన్నాడు.
అంజలి అతని చూపులకు ఓర్వలేనట్లు చప్పున తలదించి, "అఁ...అదీ...—!" అని తడబడుతూ బదులిస్తుండగా బస్సు హటాత్తుగా ఆగింది. డ్రయివర్ బస్సు దిగాడు.
కండక్టర్ కూడా దిగి డ్రయివర్ దగ్గరకు వెళ్ళి అతనితో మాట్లాడి వచ్చి బస్సు ఇంజన్ ఖరాబయ్యిందనీ, ఇంకో బండి వస్తేగానీ ప్రయాణం ముందుకు సాగదనీ చెప్పాడు.
ఒక్కొక్కరుగా అందరూ బస్ దిగుతున్నారు. ఇలాంటి సమయాల్లో ఒంటరి ఆడవారు భయంతో వణికిపోతారు. కానీ అంజలి ముఖంలో ఎలాంటి బెదురూ లేదు.
అంజలి చిరునవ్వుతో ఇలా అంది, "హ్మ్... ఇప్పుడు ఏంటి పరిస్థితి...?"
శిరీష్: నేనున్నానుగా! పదండి; మీ బేగ్ తీసుకుని నాతో రండి.

ఇద్దరూ బస్ దిగి రోడ్డు చివరకు వచ్చి నిలబడ్డారు.
అంజలి ఎంత కంట్రోల్ చేసుకుందామనుకున్నా అవ్వడంలేదు. ఆమెలో మళ్ళీ సంఘర్షణ మొదలైంది. ఇంతసేపు అతనితో వుండికూడా ఇంకొక్క అడుగు ముందుకువేయడానికి తన మనసు ఎందుకు సంశయిస్తుందో ఆమెకు తెలియట్లేదు.
కొంచం కొంచెంగా ప్రయాణికులంతా వేరే బళ్ళని లిఫ్టడిగి అక్కడినుండి వెళ్ళిపోసాగారు. ఐతే... అటు అంజలి, ఇటు శిరీష్ ఏమాత్రం కదలకుండా వాళ్ళు వెళ్ళటం చూడసాగారు.
ఇద్దరిలోను ఒకటే ఆలోచన... ఏమని మొదలుపెట్టాలని!
ఆఖరికి ఆ బస్ కండక్టర్, డ్రైవరు కూడా వెళ్ళిపోవడంతో ఆ ప్రదేశమంతా నిశ్శబ్దంగా, ప్రశాంతంగా మారిపోయింది.
అంజలి: (సడెన్ గా) ఇప్పుడేం చేద్దాం?
శిరీష్: హ్మ్... చెప్పండి, ఏం చేద్దాం!
అంజలి: అరే... ఇందాక మీరేగా హీరో నాగార్జునలా 'నేనున్నాను'గా అన్నారు. మరిప్పుడు నన్ను అడుగుతారేం..!
శిరీష్ కి అక్కడినుంచి వెళ్ళడం ఇష్టంలేకపోయినా అంజలితో, "సరే, తర్వాత ఏ బండైనా వస్తే లిఫ్ట్ అడిగి వెళ్ళిపోదాం. ఏమంటారు?" అన్నాడు.
అంజలి: నాకు చాలా అలసటగా ఉంది. కాసేపు బస్సులోకి పోయి కూర్చుందామా!
"సరే!" అని శిరీష్ తలూపటంతో ఇద్దరూ తిరిగి బస్సెక్కారు.
అంజలి తనకు చాలా దాహంగా ఉందని శిరీష్ కి అనడంతో శిరీష్ కి వెంటనే తన బేగ్*లో ఉన్న డ్రింక్ గుర్తొచ్చింది. ఇప్పుడిస్తే తను కాదనకపోవచ్చు... చూద్దాం!
శిరీష్: మీ దాహం తీర్చేందుకు నా దగ్గర ఒకటుంది. కానీ...—
అంజలి: కానీ...?
శిరీష్: అదే... ఇందాక నచ్చదన్నారుగా! ఇప్పుడు తీసుకుంటారా.. అని.
అంజలి: నేను నచ్చదన్నానా...! ఏంటది.? ఓహ్... కూల్ డ్రింక్ కదా! పర్లేదు ఇవ్వండి. దాంతో నా దాహం తీరితే, అంతే చాలు!
శిరీష్ వెంటనే తన బేగ్*లోంచి ఆ బాటిల్ని తీసి అంజలికి అందించాడు. ఆమె మొత్తం తాగేసి శిరీష్ వైపు చూసి, "సారీయండి! మొత్తం నేనే తాగేసాను. మీకు దాహంవేస్తే ఎలా?" అని అంది నొచ్చుకుంటూ.
శిరీష్ తన మనసులో, 'దీంతో నా దాహం తీరదు baby!' అనుకుని చిన్నగా నవ్వాడు.

---

---

[Vikatakavi02]

అయ్యో అలా కలిపితే ఎలా... ఎలాగూ చదివిందే కదా అని నాలాంటి వాళ్ళు చదవక పొతే ఎలా ..

అందుకే... మొదటి నుంచి చదివితే సరి... ఏదీ మిస్సయ్యే ఛాన్స్ వుండదు. అప్పట్లో వ్రాద్దామని అనుకున్నా ల్యాగ్ అవుతుందనే సంకోచంతో వ్రాయలేకపోయాను. ఇప్పడు ఎలాగూ ల్యాగ్ అయిపోయింది. కథనూ మర్చిపోయారు చాలామంది. అందుకే, కొత్తగా ప్రారంభించాను గనుక తీరిగ్గా వ్రాయవచ్చును అనిపించి ఆ ఎపిసోడ్ ని కలిపి వ్రాద్దామని సంకల్పించాను.

[Rajkumar1]

మరీ ఇంత చిన్నదా కవి జీ

[Vikatakavi02]

Episode 7

ఓ 15-20 నిమిషాలు గడిచాక ఆ గోళీలు పనిచేయటం మొదలెట్టాయి.
అంజలి: ఈ రాత్రికి ఇక-క్కడే ఉండీ ర్-ర్రేప్పొద్-ద్దున్నా బయల్-దేరుదామా...!
ఆమె మాటల్లోని తడబాటును బట్టీ ఆమెకి బాగా మత్తెక్కిందని శిరీష్ కి అర్ధమయ్యింది.
ఇక శిరీష్ తన పావులు కదిపాడు. 
శిరీష్: అవునూ, ఇందాక మీరు నేనేదో అబద్దమాడానని అన్నారు.!
అంజలి: నన్ను మ్-మీరూ అంటావేం... అంజలీ అని పిలూ!
శిరీష్: పిలవచ్చనుకోండి. కానీ, మీరు ఎంతైనా ప్రిన్సిపాల్ కదా!
అంజలి: అదుగో మళ్ళా 'మీ..రూ... అంటున్నావ్! ఐనా నేనేమైనా న్నీకు ప్రిన్సిపాల్నా.. ఏంటీ! అ-అంజలీ అని పిలు..ఊహూ.. అంజూ... అని పిలవ్వా..! ఆ... అవును... న్నీకు ఎరక్కచన్ ప్రా-బలమ్ ఉందని నాక్కెందుకు ఆబద్ధం చెప్పావు?
అంజలి చిన్న పిల్లలా తడబడుతూ మాట్లాడుతోంటే శిరీష్ కి నవ్వొచ్చింది. కానీ తమాయించుకొంటూ—
శిరీష్: నేనబద్ధం చెప్పానని మీర్- అదే.. నువ్వెలా చెప్పగలవ్?
అంజలి: నేను దాన్ని చెక్ చేసాను.
శిరీష్: దేన్ని..?
అంజలి మాంఛి ఊపుమీదుంది. శిరీష్ పేంట్ వైపు చూపిస్తూ, "దీన్నీ...!" అని "నీ జిప్ తెరిచ్చి ఉందీ... హ.. హ..హా!" అంటూ కాస్త తూలింది.
శిరీష్: నీకు నిద్రొస్తున్నట్టుగా ఉంది. రా.. నా వొళ్ళో పడుకో.
అంజలి: ల్లేదు...నేను చూస్తా..ను... ఇదెలా నిలబడదో నే చూస్తా... దీన్ని నిలబెడితే నువ్వు నాకేమిస్తా..వ్?
శిరీష్ ఏం బదులివ్వలేదు.
అంజలి: చెప్పూ..!
అంటూ అరిచినట్లు అడిగిందామె.
శిరీష్: నీకు ఏం కావాలంటే అది
అంజలి: అహ్హా...! అయితే తియ్... దాన్ని బయటక్కి తీయ్..
శిరీష్: దేన్ని తీయాలి?
అంజలి: ఛీ..! ద్దాని పేరు న్నేను చెప్పనూ... తియ్..హ్..ఉండు.. నేనే తీస్తా...!
అంటూ ఆకలిమీదున్న శివంగిలా శిరీష్ పేంట్ మీద దాడిచేసింది. 
ఈ క్షణం కోసమే చాలాసేపట్నుంచి ఎదురుచూస్తున్న శిరీష్, అంజలిని అమాంతంగా తన కౌగిల్లో బంధించి దొండ పండ్లవంటి ఆమె పెదాలని అందుకున్నాడు. అటు అంజలి తన చేతివేళ్ళను అతని జుత్తులోకి పోనిచ్చి అతన్ని మరింత దగ్గరకు లాక్కొంది. శిరీష్ అంజలిని లేపి సీట్లమధ్యనున్న ఖాళీ జాగాలో పడుకోబెట్టి బట్టలమీంచే ఆమె రొమ్ములను తడమసాగాడు. అంజలికి ఆరాటంలో ఆపాదమస్తకం తడిచిపోతోంది. శిరీష్ ని గట్టిగా హత్తుకుని తన పెదాలని అతని పెదాలకు అదుముకుంది. శిరీష్ చేతులు శ్రధ్ధగా అంజలి ఎత్తుల్ని మర్దించసాగాయ్.
"ఆహ్...!" అంజలి మత్తుగా మూల్గింది. "శిరీష్.. ఏదో ఒకట్టి చేయ్... తట్టుకోలేకపోతున్నాను... ఐ కాన్ట్ లివ్ వితౌట్ యూ....!"
.
.
.
నిర్మానుష్యంగా ఉన్న రోడ్డుమీద ఆగివున్న బస్సులొ మెల్లగా తుఫాను మొదలైంది.
ఒక్కొక్కటిగా అంజలి దుస్తులన్నీ ఆమెనుండి వేరుచేయబడ్డాయి. శిరీష్ ఒళ్ళంతా కళ్ళుచేసుకుని అంజలి నగ్నస్వరూపాన్ని వీక్షించాడు. స్వర్గంనుండి దిగివచ్చిన మేనకవంటి మేను కలిగి, అమృతపానము వల్ల తడిచినదా అన్నట్టుగా ఉన్న ఆ అధరములు, రసాలూరే తీయని మామిడిపళ్ళవంటి వక్షసంపద... వాటిమీద నిక్కబొడుచుకుని వున్న దానిమ్మగింజల్లాంటి చన్ను మొనలు...అలా కిందకొస్తే లోతైన నాభి, ఆ పక్కనే పట్టుకుంటే జారిపోయే నయగారాల నడుము... ఇంకాస్త కిందకెళ్తే... హా... అరటిబోదెల్లాంటి తొడలమధ్య అమృత భాండాగారం.! నున్నగావున్న ఆ ప్రదేశాన్ని చూస్తుంటే...ఆహా.. మ్మ్... శిరీష్ కి గుటకపడింది. అతని గంట కొట్టుకోసాగింది. అతను వెంటనే అంజలి తొడలను ఎడంచేసి ముందుకి వంగి 'అక్కడ' ఓ ముద్దుపెట్టాడు. అంజలి ఒక్కసారి ఎగిరిపడింది.

---

---

[Vikatakavi02]

Episode 8

శిరీష్ ఆమె పూ..పెదాలను చిన్నగా కొరుకుతూ ("ఆహ్..!") బుడిపెను నాసికతో తాకుతూ తన సూది నాలికను నెమ్మదిగా ఆమె లోపలికి త్రోయటానికి ప్రయత్నించాడు. ఆమె చిగురుటాకులా వణికిపోతూ ఊపిరిని వేగంగా తీసుకోసాగింది. ముందు అంజలికి శిరీష్ తననిలా నాకడం కాస్త విచిత్రంగా తోచింది. కానీ, నెమ్మదిగా ఆమెకూడా తన నడుమును ఎత్తి చిన్నగా మూల్గుతూ తనలోంచి పొంగుకొస్తున్న పూ.. రసాలను అతని నోటికి అందించింది. తర్వాత శిరీష్ మెల్లగా ఆమె పైకి ఎగబ్రాకి తన పెదాలతో ఆమె పెదాలను మూసివేసాడు.
దాంతో, అంజలి తొలిసారి తన భావప్రాప్తిని శిరీష్ ద్వారా రుచిచూసింది.
శిరీష్ తన పేంట్ ని విప్పేసి సుమారుగా 8'' అంగుళాల పొడవు 4" అంగుళాల మందంవున్న తన అంగాన్ని అంజలి నోటి వద్దకు తెచ్చాడు. ఐతే, అంజలి, "ప్లీజ్ శిరీష్! తొర్రగా నాల్లో దూర్చేయ్..ప్లీజ్... నేన్నింక ఆగలేను," అని తన కళ్ళను మూసుకొని మూల్గుతూండటంతో శిరీష్ ఆలోచనలో పడ్డాడు. 'ఎలాగూ ఇకముందు అంజలిని రోజూ కలుస్తూ ఉండాలి కనుక తీరిగ్గా ఆమెతో ఓరల్ సెక్స్ చేయచ్చులే! ఈసారికి అంజలి ముచ్చట తీర్చేద్దాం.' అని అనుకున్నాడు. 
ఆనక అంజలి కాళ్లవద్ద కూర్చొన్నాడు. ఆమె కాళ్ళను తనకిరువైపులా పెట్టుకొని ఆమె మెత్తని పిరుదులను చేతుల్లోకి తీసుకుని చపాతీపిండిని పిసుకుతున్నట్లు చేస్తూ అదాటున దగ్గరికి లాక్కొన్నాడు. 
'స్స్...ఆహ్...' అంజలి వగరుస్తూ కుర్చీ రాడ్ని పట్టుకుని పోటు కోసం వెయిట్ చేస్తూవుంది. అతను తన దాన్ని ఆమె కన్నె ద్వారం దగ్గర ఉంచి లోపలికి నెట్టడానికి ప్రయత్నించాడు. కానీ అక్కడ టైట్ గా ఉంది. శిరీష్ ఆమె కామరసాలను తన మగసిరికి బాగా పట్టించి మళ్ళీ ట్రై చేసాడు. ఈ సారి కొద్దిగా లోపలికివెళ్లింది. అంజలి నొప్పితో విలవిల్లాడుతూ, "తీసేయ్.. చ్చాలా...నొ-ప్పి-గా.. ఉం-ది... ఇంకెప్పుడైనా... చూద్దాం... ఇప్పుడు...తీ..సే..య్...శిర్..రీష్...!" అంది.
ఐతే, శిరీష్ కి తెలుసు — ఇప్పుడు కాకపోతే ఇంకెప్పటికీ అవ్వదని. అందుకే ఆమె కాళ్ళను వెనక్కి తీసినట్టుగా తీసి బలంగా ముందుకు పోయాడు. దాంతో అంజలి జాగాలో అతని జెండా పాతుకుపోయింది. ఇక నొప్పితో అంజలి వేసే కేకల్ని ఆపడానికి తన నోటిని ప్రయోగించాడు. అలా ఇద్దరూ కాసేపు అదే పొజిషన్ లోనే ఉండిపోయారు.
ఆ తర్వాత ఘట్టాన్ని ఏమని వర్ణించాలి!?! ఆ క్షణంలో వారిమధ్య అన్ని హద్దులు చెరిగిపోయాయి. అంజలి మాటల్ని వినితీరాల్సిందే, "ఆహ్... అలాగే ... స్స్...మళ్ళీ... మ్మ్... ఇంకా..వే-గం-గా... మ్మ్... hmmm... బాగుంది... అలాగే... చెయ్... హహ... ఇన్నేళ్ళూ ఎక్కడున్నావురా... వుంచేయ్.. దాన్నలా.. నాలో.. పెర్మనెంటుగా... ఉంచెయ్.. అహ్..!"
శిరీష్ కూడా తనకు ఇంత త్వరగా ఓ కన్నె పువ్వుని తొలిచే అవకాశాన్ని ఇచ్చినందుకు దేవుడికి థ్యాంక్స్ చెప్పుకున్నాడు.
అతనికి స్వర్గంలో ఉన్నట్టుంది. అంజలి తన పూ..రసాలతో లింగాభిషేకం చేయడంతో శిరీష్ పని ఇంకా సులువైంది. అతను మరింత బలంగా, వేగంగా పోటువేయసాగాడు. కానీ అంజలి ఆ వేగాన్ని తట్టుకోలేక, "శిరీష్.. ఆపు... నాహ్..కింక ఓపిక లేదు...!" అని అతని చెవిలో అరిచింది.
శిరీష్ కాసేపు ఆపి అంజలి ముఖాన్ని చూసాడు. ఆమె కళ్ళనుండి చెంపలమీదకి కన్నీటి మచ్చలు ఏర్పడ్డాయి. శిరీష్ ఆమె కళ్ళని ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. అక్కడినుంచి చెంపలను నాకుతూ మెల్లగా ఆమె పెదాలను చేరుకొని వాటిని చప్పరించసాగాడు. మరోప్రక్క తన రెండు చేతులతో ఆమె రెండు మచ్చికలనూ నలిపేస్తూ గట్టిగా ఓసారి లాగి వదిలాడు, "స్స్...!" అంజలికి మళ్ళీ తడి మొదలయింది.
శిరీష్ ఈసారి అంజలిని బోర్లా పడుకోబెట్టి ఆమె కాళ్ళని కాస్త విడదీసాడు. ఈ యాంగిల్ లో... పుచ్చపండ్ల వలే అగుపిస్తున్న ఆమె పిరుదులు, ఆ క్రింద తేనెలొలుకు నిలువు పెదాలు శిరీష్ కి పిచ్చెక్కించాయ్.
వెనకనుంచి ఆమె పువ్వులోకి తన దండాన్ని దూర్చగానే ఇద్దరూ ఓ వింత అనుభూతికి లోనయ్యారు. అంజలికి నరాల్లో జివ్వుమంది. ఇక ఆమెకి కదలాల్సిన అవసరం లేకపోయింది. కానీ ఆమె నోటినుండి వచ్చే మూల్గులు మాత్రం శిరీష్ ని మరింత రెచ్చగొట్టాయి. 
శిరీష్ ఆమె పిరుదుల్ని కసిగా పిసుకుతూ వేగంగా కుమ్ముతున్నాడు. 'అహ్...హ్...హ్...హ్...!' ప్రతీ పోటూ అంజలికి స్వర్గాన్ని పరిచయం చేస్తున్నాయి. 
అలా ఓ ఇరవై నిమిషాలు ఆమెను గుల్లించాక శిరీష్ క్లైమేక్సుకు చేరుకున్నాడు. తన ఆయుధాన్ని బయటకు తీసి అంజలి వీపుమీద తన వెచ్చని వీర్యాన్ని కార్చేసి ఆమెని అతుక్కుపోయాడు.
అంజలికి అతని బరువు సమ్మగా అన్పించింది. 'మ్మ్' అని మత్తుగా మూలిగింది. శిరీష్ ఆమె మెడవంవులో ఓ ముద్దుపెట్టి అలాగే పడుకుండిపోయాడు.
కాసేపటి తర్వాత అంజలి అతని బరువుని తట్టుకోలేక అటుఇటు కదలటంతో శిరీష్ కి మెలుకువ వచ్చి వెంటనే ఆమె మీంచి లేచాడు. ఆమె కూడ లేచి కూర్చొంది. శిరీష్ అంజలి ముఖంలోకి తొంగిచూసాడు. అంజలి తల తిప్పేసుకుంది. 
ప్రణయకేళిలో సోలిన ఆమె మనసుకు మెల్లగా మత్తువీడినట్లుంది. లేచి తన బట్టలను వేసుకుంది. శిరీష్ ఏమీ కదలకుండా ఆమెనే చూస్తున్నాడు. అంజలి లేచి నిలబడి అక్కడే ఓ కుర్చీలో కూర్చొని కిటికీలోంచి బయటకు చూస్తూవుంది. శిరీష్ కి ఇలాంటి సమయాలలో ఏం చెయ్యాలో బాగా తెలుసు. అతను కూడా బట్టలు వేసుకుని ఆమె పక్కన కూర్చున్నాడు. మెల్లగా ఆమె చెవుల్లో, "ఐ లవ్ యూ, అంజూ!" అన్నాడు.
అంజలి నెమ్మదిగా అతని ఛాతీలో తన ముఖాన్ని దాచుకుంది. ఆమె కన్నీళ్ళు అతన్ని తాకాయి. ఆ కన్నీళ్ళు అపరాధభావనతో వచ్చినవా లేక ఆనందసూచికలా అనేది శిరీష్ కి అర్ధంకాలేదు.
అలా ఇద్దరూ ఎంతసేపున్నారో తెలీదుగానీ, ఈలోగా తెల్లారిపోయింది. కాకినాడకి సుమారు 40 కి.మీ. దూరంలో ఉన్నారు. అక్కడికి వెళ్ళాక అంజలి మళ్ళీ అమలాపురం బస్సెక్కాలి. శిరీష్ కూడా అక్కడికే వెళ్ళాలిగానీ, అంజలికి ఈ విషయం తెలీదు, పాపం!

---

---

[Lakshmi]

అయ్యో అలా కలిపితే ఎలా... ఎలాగూ చదివిందే కదా అని నాలాంటి వాళ్ళు చదవక పొతే ఎలా ..

అందుకే... మొదటి నుంచి చదివితే సరి... ఏదీ మిస్సయ్యే ఛాన్స్ వుండదు. అప్పట్లో వ్రాద్దామని అనుకున్నా ల్యాగ్ అవుతుందనే సంకోచంతో వ్రాయలేకపోయాను. ఇప్పడు ఎలాగూ ల్యాగ్ అయిపోయింది. కథనూ మర్చిపోయారు చాలామంది. అందుకే, కొత్తగా ప్రారంభించాను గనుక తీరిగ్గా వ్రాయవచ్చును అనిపించి ఆ ఎపిసోడ్ ని కలిపి వ్రాద్దామని సంకల్పించాను.

అయితే తప్పక చదవాల్సిందే..

[Vikatakavi02]

Episode 9

సరిగ్గా తెల్లవారు ఝామున అయిదు-అయిదుప్పావు గంటలకి కాకినాడ వెళ్ళే బస్సు రావటంతో ఇద్దరూ ఎక్కారు. అతనితో ఈ ప్రయాణం మరి కాసేపే అన్న ఊహే ఆమెని కలవరపరుస్తున్నది. గత రాత్రి తనకు కన్నెరికంచేసి, ఇందాక తన కన్నీళ్ళను అతనిలో దాచుకున్న ఈ వ్యక్తి గురించి తనకేం తెలుసు???
ఆఖరికి శిరీష్ నిశ్శబ్దానికి తెరదించుతూ, "ఎక్కడికి వెళ్దాం అంజూ?" అన్నాడు.
అంజలి: ఆ... అసలు మీరెక్కడ ఉంటున్నారు?
శిరీష్: ఇంకెక్కడా... (కన్నుగీటుతూ) ఇకమీదట మీతోనే!
అంజలి: (షాకై) లేదు... అది కుదరదు.
అని అడ్డంగా తలూపుతూ అంది.
శిరీష్: ఏఁ.. -?
అంజలి: నేనుండే చోట అందరికీ నేను ఒంటరిదాన్నని తెలుసు. ఇప్పుడు మీరూ నాతో వస్తే... అమ్మో..! ఇంక నా పరువంతా పోతుంది.
శిరీష్: మీ పరువునీ పరువాన్నీ నిన్న రాత్రే బాగా రుచి చూసానులేండి.
అంజలి బుగ్గమీద చిటికేసాడు.
ఆమె ముఖం నెత్తురుచుక్క లేనట్టుగా తయ్యారయింది. అప్పుడే బస్ కాకినాడ టౌనులోకి అడుగుపెట్టింది.
అంజలి వెంటనే శిరీష్ వైపు తిరిగి, "ప్లీజ్ శిరీష్..! చెప్పండి... మీరెక్కడుంటున్నారు, ఏం చేస్తున్నారు, మీ ఫోన్ నెంబర్...! ఏదో ఒకటి... చెప్పండి ప్లీజ్!" అని వేడుకున్నట్లు అడిగింది.
శిరీష్: (మళ్ళీ చిటికేసి) ఇప్పుడైతే... ఇక్కడుంటున్నాను (ఆమె ఎదవైపు చూపిస్తూ), మిమ్మల్ని ప్రేమించడమే నేను ఇక చేసే పని... ఇకనుండీ మీ ఫోన్ నెంబరే నాది కూడా...!
ఈలోగా బస్ కాంప్లెక్స్ లో ఆగింది.
అంజలి అసహనంగా, "చెప్తారా ... చెప్పరా! కనీసం కాంటాక్టు నెంబర్ అయినా ఇవ్వండి" అని అడిగింది.
కానీ, నవ్వే శిరీష్ సమాధానమైంది.
ఇద్దరూ బస్ దిగారు. అంజలి బరువెక్కిన హృదయంతో శిరీష్ ని కడసారి చూసి అమలాపురం బస్ ఎక్కింది.
ఆమె కళ్ళలో మళ్లీ నీరు ఉబికింది. బస్సు బయలుదేరాక తన పక్క సీట్లో కూర్చొనివున్న వ్యక్తిని చూసి ఆమె షాకయింది. అది శిరీష్! 
అంజలికి తను చేసిన తప్పేంటో అర్ధమైంది. గుడ్డిగా ఈ మనిషిని నమ్మి తన వివరాలన్నీ చెప్పింది. తన సర్వస్వాన్ని అర్పించింది. అతను మాత్రం తన గురించిన వివరాలేవీ చెప్పట్లేదు. అలాగని తనని విడిచి వెళ్ళకుండా నీడలా వెంబడిస్తున్నాడు. ఒకవేళ తనని బ్లాక్మెయిల్ చేస్తాడా? ఆ ఆలోచన రాగానే ఆమెకు ఒంట్లో వణుకుపుట్టింది. వెంటనే తన సీట్లోంచి లేచి మరో సీట్లో కూర్చుంది.
శిరీష్ కి ఆమెలో భయం అర్ధమైంది. చటుక్కున తన సీట్లోంచి లేచి అంజలి కళ్ళుమూసి తెరిచేలోగా బస్సులోంచి దిగిపోయాడు.
అంజలి, "హమ్మయ్య !" అని ఊపిరి పీల్చుకుంది. కానీ, అతన్ని మళ్ళా చూడలేనని ఒకింత బాధపడింది. బస్సు అమలాపురం చేరగానే అక్కడినుండి ఇంటికి చేరుకుని తయారై ఏం తినకుండా అన్యమనస్కంగా తన విధులకు హాజరైంది.
ఆఫీస్ రూమ్లో ఓ మేడంతో టైం-టేబుల్ గురించి మాట్లాడుతూ మధ్యమధ్యలో తన ప్రయాణాన్ని గుర్తుచేసుకుంటూ ఉండగా ఎవరో తలుపు తట్టి, "Good Morning, ma'am. May I come in?" అన్నారు.

---

---

[Vikatakavi02]

Episode 10

అంజలి పరధ్యానంగా, "Come in," అని తలెత్తి చూసి ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడింది.
శిరీష్ నవ్వుతూ లోపలికి అడుగుపెట్టాడు.
అంజలి తన గుండె దడని కంట్రోల్ చేసుకుంటూ, అక్కడున్న మేడమ్ ని బయటకు పంపి శిరీష్ తో, (మెల్లగా) ఇప్పుడేం చేద్దామని ఇక్కడికి వచ్చారు. (చేతులు జోడిస్తూ) దయజేసి ఇక్కడినుంచి వెళ్ళిపోండి, ప్లీజ్!" అని వేడుకుంది.
శిరీష్: Relax, ma'am, I am here on duty. Let me introduce myself. My name is R Sireesh Naidu, and I have to join here as Science teacher. Please, let me join & oblige.
అంజలి తన కుర్చీలోంచి లేచి, "WHAT?" అని అరిచింది. ఆ 'వాట్!' అనడంలో సగం ఆశ్చర్యం సగం ఆనందం తొణికిసలాడింది. ఆమె అరుపుకి ప్యూన్ హడావుడిగా లోపలికొచ్చాడు.
అంజలికి నమ్మకం కుదరక మళ్ళీ అడగడంతో శిరీష్ అధారిటీ లెటర్ని ఆమె ముందుంచాడు.
అది చదివాక అంజలి మనసు తేలికపడింది. తన సంతోషాన్ని అదిమిపెట్టి శిరీష్ ను డ్యూటీలో జాయిన్ చేసుకుంది. తర్వాత ప్యూన్ కి క్లాస్ అటెండెన్స్ రిజిస్టరు పుస్తకాన్ని తెమ్మని చెప్పి గంభీరత్వాన్ని ప్రదర్శిస్తూ శిరీష్ వైపు తిరిగి, "మిస్టర్* శిరీష్, Heartly welcome to you. మిమ్మల్ని 1st year తరగతులకు ఇంచార్జ్ గా నియమిస్తున్నాను. కానీ, మీరు  తరగతులకూ అన్నింటినీ తీసుకోవసివుంటుంది. ఇంకా, మా మేథ్స్ టీచర్ లీవులో ఉన్నారు. కనుక, మీకు కుదిరినప్పుడు వాళ్ళకు... అదే 2nd year, 3rd year తరగతులకు extra క్లాసులు తీసుకోగలరు."
శిరీష్: అలాగే, మేడమ్. కానీ, ఒక చిన్న విషయం-
అంజలి: యస్! చెప్పండి.
శిరీష్: నేనో ఒంటరి పక్షిని..అదే ఒంటరి వాడిని. ఈ ఊరిలో నేను ఉండడానికి మీరు బస ఏదైనా చూపిస్తే..బాగుంటుంది. ఒకవేళ ఇంకెవరైనా ఒంటరివాళ్ళు ఈ ఊరిలో ఉంటే వాళ్ళతో రూమ్ షేర్ చేసుకోవడానికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు.
అంజలి: నేను చూస్తాను.. ఆ...ప్యూన్ కు మీకోసం ఇల్లు చూడమని చెప్తాను.
శిరీష్: (కన్ను కొడుతూ) థ్యాంక్స్, మేడమ్.
అంజలి ఇక గంభీరంగా ఉండలేక చిన్నగా నవ్వింది.
శిరీష్ ప్యూన్ తెచ్చిన రిజిస్టర్ బుక్కును తీసుకుని తరగతి వైపు నడిచాడు.

---

---

[Vikatakavi02]

Episode 11

శిరీష్ క్లాస్ చేరేలోగా ఓ అమ్మాయి పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి, "సార్! ప్రిన్సిపాల్ గారు మిమ్మల్ని పిల్చుకు రమ్మన్నారు," అంది.
శిరీష్ ఆ అమ్మాయిని ఓసారి పైనుంచి కిందకు చూసి, "నీ పేరేంటి?" అని అడిగాడు.
"వాణీ, సార్," అంది ఆ అమ్మాయి.
చూడ్డానికి అచ్చంగా కొండపల్లి బొమ్మలా ఉంది. 1st year  స్టూడెంటు అయివుండచ్చు.!
"సరే, పద," అన్నాడు.
బత్తాయి పళ్ళవంటి స్తనాలు, గుండ్రని వెనుకభాగం, లేలేత ఎర్రని పెదాలు... 'ఆహా.. ఏం సరుకురా బాబు,' అనుకున్నాడు. దేవుడు నిజంగా చాలా గొప్ప శిల్పి. ఇంకా, తన మాటకూడా మనిషిలాగే చాలా ముద్దుగా ఉంది.
వాణీ: సార్! మీరు మాకు కూడా క్లాసులు తీసుకుంటారా?
శిరీష్: నువ్వే క్లాసు-?
వాణీ: 1st year, సార్.
"ఏంటీ..1st year ఆ..!" 1st yearలోనే ఇలాంటి అందాలుంటే, ఇక 2nd year, 3rd year పరిస్థితి...ఉఫ్..!
"ఆ... మీక్కూడా సైన్స్ చెప్తాను."
అంటూ ఆఫీస్ రూమ్లో అడుగుపెట్టాడు.
వెనక వాణీ తననే చూస్తూ ఉండడం గమనించి, "ఏమైనా కావాలా?" అన్నాడు.
వాణీ అడ్డంగా తలూపి తుర్రుమంది.
నవ్వుకుంటూ అంజలితో, "Yes, ma'am, పిలిచారట!" అన్నాడు.
అంజలి ఓసారి సీరియస్ గా చూసి, "నన్ను క్షమించు, శిరీష్... ఐ మీన్.. శిరీష్ గారు. కాకినాడలో మీగురించి తప్పుగా అనుకున్నాను. అయినా ఈ విషయం నాకు ముందే ఎందుకు చెప్పలేదు."
శిరీష్: ముందే చెప్తే ఇదంతా జరిగేదా, ma'am.
అంజలికి రాత్రి జరిగిందంతా కళ్ళముందు కదలాడింది.
అంజలి: (గొంతు సవరించుకుని) మనం కాలేజీలో ఇలాగే ఉందాం శిరీష్ గారు. ప్యూనుకు చెప్పి నేనుండే ఏరియాలో మీకు ఏదైనా ఇల్లు చూస్తాను. భోజన వసతి కూడా చూస్తాను."
శిరీష్: మీ ఇంటి దగ్గర్లో ఎందుకు? మీ ఇంట్లోనే ఉంటాను.
అంజలి: అసలుకైతే నేను అద్దెకి ఉండే ఇంటిలోనే మరో పోర్షన్ ఖాళీగా ఉంది. కానీ, ఊర్లో పెళ్ళికాని వారిని అలా ఒకచోట ఉండనివ్వరు. వీధిలో వాళ్లు ఇష్టమొచ్చినట్లుగా నోళ్ళునొక్కుకుంటారు.
శిరీష్: మేడమ్... ప్రేమిస్తే ఇక దేనికీ భయపడకూడదు.
అంజలి: ష్...! ప్లీజ్. నేను కొన్ని ముఖ్యమైన విషయాలను చర్చించడనికి మిమ్మల్ని పిలిపించాను. దయచేసి కాస్త వింటారా!
శిరీష్: తప్పకుండా...చెప్పండి.
అంజలి: మీరు ఇంతకుముందు గర్ల్స్ కాలేజీలో పనిచేసారా...?
శిరీష్: లేదు.
అంజలి: మీరు గమనించారో లేదో ఇక్కడ ఒక్క మేల్ టీచరు కూడా లేరు.
శిరీష్: నేనున్నాను కదండీ!
అంజలి: అరే! మీగురించి కాదు. అయినా మీరిప్పుడే వచ్చారు. ముందు నేను చెప్పేది వినండి.
శిరీష్: Yes, ma'am.
అంజలి: అబ్బాయిలతో పోలిస్తే అమ్మాయిలు బరితెగించే అవకాశం బాగా ఎక్కువ. అలుసిచ్చామా అస్సలు సిగ్గులేకుండా ప్రవర్తిస్తారు. అందుకే వారికి ఆ అవకాశం ఇవ్వకూడదు. స్టూడెంట్స్ disciplineని మర్చిపోకుండా ఎలాంటి పనిష్మెంట్స్ ఇచ్చినా పర్లేదు. పైగా ఇక్కడ కొంతమంది అమ్మాయిలు వారి వయసును మించి ప్రవర్తిస్తుంటారు... అంటే, అశ్లీలతను ప్రదర్శించడనికి ఏమాత్రం వెనుకాడరు. అలాగే, కొంతమంది చాలా లేటుగా స్కూళ్ళలో చేరడం వల్ల వారు స్కూలింగ్ పూర్తిచేసుకునే సరికి వారికి ఓటుహక్కు వచ్చేసింది. 2nd yearలో గీత అనే అమ్మాయుంది. తను నాకన్నా కేవలం ఐదేళ్ళే చిన్నది. వీళ్ళంతా చనువిస్తే చంకనెక్కే రకాలు. కాస్త జాగ్రత్తగా వుండండి, సరేనా!
వింటున్న శిరీష్ మనసు ఉరకలేస్తుంది. కానీ, తన ముఖంలో ఏ భావం కనపడనీయక అంజలితో, "ఓకే, ప్రిన్సిపాల్*గారు. ఇక ఉంటానండీ!" అని అన్నాడు.
అంజలి: ప్లీజ్..! అలా అనకండి.
శిరీష్: (కన్ను కొడుతూ) అలాగే అంజూ...! Sorry ma'am.
అంజలి ముసిముసిగా నవ్వింది.
అంజలి: పదండి, కాలేజంతా ఓ రౌండేద్దాం.
"ఓకే.!"
అంజలి శిరీష్ ని క్లాస్ రూంలకు తీసుకెళ్ళి అక్కడి టీచర్లకు పరిచయం చేసింది. అలా వెళ్తుండగా ఓ క్లాస్ రూమ్ తలుపు దగ్గర ఇద్దరమ్మాయిలు మోకాళ్ళపై నిల్చొని ఉన్నారు. వారిద్దరి తలలమీద పుస్తకాలు పెట్టి ఉన్నాయి. శిరీష్ తలుపు దగ్గరకు రాగానే వాళ్ళు తలెత్తి చూసారు. అంతే, వారి తలమీదున్న పుస్తకాలు పడడం, వెంటనే ఒకావిడ వచ్చి వాళ్ళ పిర్రలమీద బెత్తంతో సురుక్కుమనిపించడం జరిగిపోయింది. శిరీష్ అంజలితో ఎందుకు వీళ్ళకీ పనిష్మెంట్ ఇచ్చారని అడిగాడు. అంజలి ఆ క్లాసులోకి అడుగుపెట్టి, "ఏంటి మీనాక్షిగారు, ఏం చేసారు వీళ్ళు?" అనడిగింది.
"పాఠం వినకుండా వెనకజేరి గోలచేస్తన్నారు ముండకానలు... అందుకని మోకాళ్ళమీద కూర్చోమంటే సరిగ్గా కూర్చోకుండా గుద్దూపుకుంటూ తిరుగుతున్నారు లంజలు... అవునూ... వీడెవడు?" అంది శిరీష్ ని కొరకొరా చూస్తూ.
అంజలి శిరీష్ ని మీనాక్షీ మేడంకి పరిచయం చేసింది.
"ఈవిడ సోషల్ స్టడీస్ టీచ్ చేస్తారు."
శిరీష్ మీనాక్షి మేడం మాటతీరుకి అవాక్కయి అంజలివైపు చూసాడు. కానీ అంజలి అక్కడ ఏం మాట్లాడకుండా శిరీష్ ని ప్లే గ్రౌండుకు తీసుకెళ్ళి, "మీనాక్షి దేవిగారిది ఈ ఊరిలో పెద్ద కుటుంబం. జమీందారీ వంశం. ఆమె మామగారు ఈ ఊరికి సర్పంచ్. అందుకే ఆమె ఎవ్వరినీ లెక్కచేయదు. ఈవిడ తప్ప మిగతా టీచర్లందరూ మంచిగా ఉంటారులేండి," అంది.
అప్పుడే లంచ్ బెల్ కొట్టడంతో అంజలి శిరీష్ ని స్టాఫ్ రూముకు తీసుకెళ్ళి మిగతా టీచర్లందరికీ పరిచయం చేసింది.
భోజనాలయ్యాక శిరీష్ ఇందాక చూడని క్లాసులు చూస్తానని అబద్ధం చెప్పి అమ్మాయిలకోసం తన వేటను ప్రారంభించాడు

★★★

అలా తిరుగుతూ తిరుగుతూ 2nd year గదిలోకి వెళ్ళాడు. లంచ్ టైమ్ కావడంతో అక్కడ ఇద్దరమ్మాయిలే ఉన్నారు. వారిలో ఓ అమ్మాయి చాలా అందంగా, ఇంతకుముందు ఎక్కడో చూసిన ముఖంలా అనిపించింది. తెల్లగా మెరిసిపోతూ అప్సరసలా ఉంది. శిరీష్ ఆమెనలా చూస్తూ ఉండిపోయాడు. ఇంతలో ఆ అమ్మాయి శిరీష్ ని చూసి, "ఏయ్! ఎవరు నువ్వు... ఇక్కడికెలా వచ్చావ్?" అని అడిగింది.
శిరీష్ నవ్వుతూ, "నడుచుకుంటూ... నీ పేరేంటి?" అన్నాడు.
"ఏఁ... పెళ్ళి చేసుకుంటావా!" అంది ఎగతాళిగా. శిరీష్ తన జేబులో చేతులు పెట్టుకొని బెంచీకి ఆనుకొని నిల్చున్నాడు.
"ఏంటీ, పెద్ద హీరోలా ఫోజుకొడుతున్నావ్.! మర్యాదగా బయటకి పోతావా... లేకపోతే ప్రిన్సిపాల్ గారి దగ్గరికి-"
అప్పుడే వాణీ, మరో అమ్మాయి ఆ క్లాస్ రూమ్లోకి వచ్చారు. "అక్కా... ఏం చేస్తున్నావ్—" అని అంటూ శిరీష్ ని అక్కడ చూసి, "..ఓహ్... గ్-గుడ్ ఆఫ్టర్నూన్, సార్!" అంది వాణి.
"స్-స్సార్... ఏంటే!?" అంటూ కంగారుగా అడిగిందా అమ్మాయి.
"అక్కా..! ఈయన మన కొత్త సైన్స్ టీచర్," అంది వాణీ ఆ అమ్మాయితో.
ఆ మాట వినగానే ఆ అమ్మాయి మొహం పాలిపోయింది. సిగ్గుతో తల దించుకుంది.
కానీ శిరీష్ వదిలితేగా! "ఇంతకీ మీ పేరేమిటో చెప్పలేదండీ," అన్నాడు.
"స-స్.స్సా-ర్-రీ... స్సార్!" అంది ఆ అమ్మాయి తడబడుతూ.
ఆమెను ఆటపట్టించడానికి "స్-స్సారీ...స్సార్! Hmmm...చాలా బాగుంది మీ పేరు," అని అన్నాడు శిరీష్.

బెల్ మోగడంతో నవ్వుకుంటూ బయటకు వెళ్ళపోయాడు.

---

---

[Okyes?]

వికటకవి గారు ఇదేం బాగోలేదు boss, దయచేసి
 ఒక దారము కూడా తెరిచి ఈకథ మూడవ భాగం మొదలెట్టండి........

మూడవ భాగం లో కాస్త మీరు పెట్టేసారు
అక్కడ నుండి మొదలు పెట్టగలరు
1,2 భాగాలు ఇక్కడ 3వ భాగం కొత్త దారం లో ఒకే సారి నడపగలరు
థ్యాంక్యూ.....

[సింధూ]

Kavi garu.......Ikkada malla start chesara mee katha ni ....Baagundi...

[raj558]

challa bagundi sar

waiting for your next update

[Vikatakavi02]

Episode 12


లతకి ఏం చెయ్యాలో పాలుపోవడంలేదు. అతను సార్ అని తెలీక ఇష్టమొచ్చినట్లు వాగేసింది. సార్ తనను క్షమిస్తారా? మామూలుగా తను అందరినీ గౌరవిస్తుంది, తెలివైనది కూడా..! కానీ, కాస్త తొందరగా మాటతూలే రకం... అదికూడా ఈ ఊరి కుర్రాళ్ళ వల్లే వచ్చింది. రోజూ వాళ్ళు తన వెంటపడి ఏడిపించడంతో తను నోటికి పనిచెప్పడం మొదలెట్టింది. అదే ఇప్పుడు తన కొంప ముంచుతుందని అస్సలు అనుకోలేదు.
అయినా ఆ కుర్రాళ్ళ తప్పేంవుంది... ఇంతందం కళ్ళముందు వెళ్తుంటే చూడనివాడు మనిషే కాదు. ఇంకో మూణ్ణెల్లలో లతకు పద్దెనిమిదేళ్ళు నిండి పంతొమ్మిది వస్తాయ్. తను నడుస్తున్నప్పుడు వెనుక వయ్యారంగా ఊగుతూ తన పిరుదులను తాకే జడ... ముందుండే మామిడిపళ్ళ ద్వయం... వారిని రా... రమ్మని పిలుస్తున్నట్టుగా ఉంటాయి.

★★★

నేహా: లతా, ఏమైందిప్పుడు.! నువ్వేం కావాలని అలా అనలేదు కదా... ఏదో అలా జరిగిపోయింది. సార్ మాటలను బట్టీ చూస్తే ఆయనసలు పట్టించుకున్నట్టే లేదు. నువ్వు కూడా వదిలేయ్.
లత మొహం చూస్తే ఆ విషయాన్ని అంత తొందరగా మర్చిపోయేలా అనిపించటం లేదు. కానీ,పైకి మాత్రం, "సరేలే!" అనేసింది.
నేహా: ఓ విషయం చెప్పవే లతా..! మన సార్ నిజంగా సినిమా హీరోలా ఉన్నాడు కదా... అచ్చుం 'మిర్చీ'లో ప్రభాస్ లాగ... భలే ఉన్నాడు కదే! ఇందాక నువ్వు అతన్ని తిడుతుంటే నాకు చాలా కోపం వచ్చింది. అతను ఊఁ... అనాలేగానీ సిగ్గులేకుండా అతనితో ఉండిపోతానే... ఏమంటావ్!
లత: నిజంగానే నీకు సిగ్గులేదే! ఒక సార్ గురించి ఎవరైనా అలా అనుకుంటారా?
నేహా: నాకు ముందు తెలుసేంటి అతను సార్ అని... ఇదంతా అతను క్లాసులోకి వచ్చినప్పుడు నాకనిపించింది.
లత: చూడు... న్..నాముందు ఇలా అబ్బాయిల గురించి మాటలాడొద్దని చెప్పానా... అందరు మగాళ్ళు వెధవలే.!
నేహా: (అమాయకంగా ఫేస్ పెట్టి) అంటే సార్ కూడా-?
లత: నేను చెప్పేది స్సార్ గురించి కాదు! అది నీక్కూడా తెలుసు.
నేహా: అయితే సార్ స్మార్టుగా ఉన్నారని ఒప్పుకున్నట్లేనా!
లత: ఇక చాలు... ఆపు.
నేహా: అది కాదే...!
లత: నోర్మూసేయ్...!
అంటూ తన చేతిలో ఉన్న పుస్తకంతో నేహా తలపై ఒక్కటిచ్చింది.
ఎంత వద్దనుకున్నా లత ఆలోచనలన్నీ శిరీష్ చుట్టూ తిరుగుతున్నాయి. అతను తనని క్షమించాలంటే ఏం చేయాలి.?
ఈలోగా సోషల్ క్లాస్ మొదలైంది. మీనాక్షి దేవిగారు వచ్చి, "హోమ్ వర్కులు తీసి చూపించండి," అని గర్జించింది.
అందరూ చేసారు...ఒకరు తప్ప.! రవళి... పాపం బుక్కుని ఇంట్లో మర్చిపోయింది.
"ఏమే లంజ! హోమ్ వర్కు మర్చిపోయానంటే వదిలేస్తాననుకున్నావా! వెళ్ళి మోకాళ్ళమీద నిల్చొని హోమ్ వర్కుని పదిసార్లు వ్రాయ్! పో..."
రవళి వణికిపోతూ, "మేడమ్.. ఇప్పుడే ఇంటికెళ్ళి తెచ్చేస్తాను," అని అంది.
"ముడ్డి మూసుకో! ఇప్పుడెవడితో కులకడానికి ఇంటికి పోతానంటున్నావ్?" అని ఉరిమింది.
అప్పుడే ప్యూన్ వచ్చి, "మీలో ఎవరి దగ్గరలో అయినా ఇల్లు ఖాళీ ఉంటే తనకు తెలియజేయమని ప్రిన్సిపాల్ గారు అన్నారు. కొత్తగా వచ్చిన మాస్టారుగారి కోసమట!" అని చెప్పాడు.

---

---

[Vikatakavi02]

Episode 13

మీనాక్షి : రేయ్! వెళ్ళి ఆవిడగారితో చెప్పు, మాస్టారుగారు మా బంగళాలో ఉంటారని. అంతపెద్ద బంగళా ఉండగా ఇంకెక్కడో ఎందుకు? వెళ్ళు.. ఆగాగు... నేనూ వస్తాను. నౌకరుకు చెప్పి ఓ గది శుబ్రం చేయించాలి... పద.
అంటూ ఆఫీస్ రూమ్ వైపు నడిచింది.

★★★

# మీనాక్షి దేవి గారి గురించి మరికొంత...
>>> ఆమెకు 38 ఏళ్ళుంటాయి. బలమైన శరీరం ఆమె సొంతం. ఇంకా commanding వాయిస్. తన మాట నెగ్గకపోయినా, తనకెవరు ఎదురెళ్ళినా ఆమె సహించలేదు. ఏమైనా అయితే చూడ్డానికి మామగారున్నారని మేడంగారి ధీమా!
>>> మీనాక్షి దేవిగారికి ఓ కూతురుంది. పేరు సరిత. తన వయసుని మించి ముదిరిపోయింది. ఇప్పటికే ఊరిలో చాలామందితో వేయించుకుంది. ప్రస్తుతం ఆ కాలేజ్ లోనే 2nd year చదువుతోంది.

★★★

మీనాక్షీ మేడం అలా వెళ్ళగానే —
నేహా: అవునే లతా! మీ చిన్నానగారి ఇంటి డాబామీద రెండు గదులు ఖాళీగా ఉన్నాయనుకుంటాను. మన సారుని మీ యింట్లో ఉండమని నువ్వడగవచ్చుగా!
లత: అడగచ్చనుకో... కానీ-
నేహా: కానీ గీనీ లేదే! ఈవిడగారింట్లో సార్ లాంటివారు ఇమడలేరు. అందుకే నువ్వోసారి అడుగు. లేట్ చేస్తే సార్ పరిస్థితి కుడితిలో పడ్డ ఎలకలా అయిపోద్ది.
లత: అవేం మాటలే బాబు. అయినా... బాబాయ్ కూడా ఒప్పుకోవాలిగా..!
నేహా: ఆయన సంగతి తర్వాత చూడొచ్చు గానీ, ముందు పద! సార్ ఎక్కడున్నారో వెతుకుదాం. లే.. త్వరగా... ఇలా చేస్తే ఆయనకూడా నీ తప్పుని క్షమించేస్తారులే!

నేహా లతని ఓ బొమ్మలా ఈడ్చుకుంటూ ఒక్కో క్లాసూ వెదకసాగింది. ఇక లత తన ఆలోచనలో తానుంది. 'ఇలా చేస్తే సార్ తనని క్షమిస్తారా? ఒకవేళ సార్ ఒప్పుకున్నా బాబాయ్ ఒప్పుకోకపోతే!?' 
అలా వాళ్ళు వెదుకుతూ 1st year క్లాసుకి వచ్చేసరికి శిరీష్ పాఠం చెప్తూ కనిపించాడు. తలుపు దగ్గర వాళ్ళను చూసి శిరీష్ కుర్చీలోంచి లేచి వెళ్ళి లతతో, "ఇందాక మీపేరేదో చెప్పారండీ," అన్నాడు.
లత పెదవులు కదులుతున్నాయిగానీ ఏం వినబడలేదు.
నేహా లత చెయ్యి వదిలేసి శిరీష్ తో, "సార్.. మీకు ఇష్టమైతే వాళ్ళ చిన్నానగారింట్లో అద్దెకి ఉండొచ్చని చెప్పడానికి తను వచ్చింది. చెప్పవే!"
లతని చూసి క్లాసునుంచి బయటకు వచ్చి వింటున్న వాణీ, "అవును సార్! మీరు మాయింట్లోనే ఉండాలి," అంది ముద్దుగా.
శిరీష్ వాణీని చూసి, "నీకూ తనకీ ఏంటి సంబంధం?" అనడిగాడు.
వాణీ: తను మా లతక్క.
శిరీష్: అయితే!
వాణీ ఊరుకుండిపోయింది. ఇక్కడినుంచీ వివరించే బాధ్యత నేహా తీసుకుంది.
"సార్, లతని వాళ్ళ చిన్నానగారే పెంచారు. వారి సొంతకూతురు ఈ వాణీ. లత అమ్మా నాన్నా తనకి ఐదేళ్ళున్నపుడు కరెంట్ ప్రమాదంలో చనిపోయారు, అందుకే-"
★★★
శిరీష్ కి ఆ అమ్మాయిని చూడగానే ఎక్కడో చూసినట్టుగా ఎందుకనిపించిందో ఇప్పుడర్ధమైంది. వాణీ అచ్చంగా వాళ్ళ అక్కలాగే ఉంది. కాకపోతే కాస్త చిన్నగా. కానీ ఒకటి - ఇద్దరూ ఇద్దరే!
★★★
శిరీష్: ఆ... చాలు చాలు... చెప్పింది చాలు. నేనూ ఇందాకటినుంచి అనుకుంటున్నాను ఇద్దరూ ఒకేలా ఉన్నారేంటా అని. సరే పిల్లలు, క్లాసులు అయిపోయాక అందరం మీ ఇంటికెళ్దాం.
లత: కానీ... సార్—!
శిరీష్: ఏంటి... కానీ!
లత: అదీ... బాబాయిని అడగాలి—

కానీ వాణీ మధ్యలో కల్పించుకొని, "ఏం అక్కర్లేదు, సార్. మీరొచ్చేయండి. నాన్నని నేనొప్పిస్తాను." అంది.
శిరీష్ వాణీ బుగ్గను తడుతూ, "తప్పు, అలా చేయకూడదు. మీ అమ్మానాన్నలు మనస్పూర్తిగా ఒప్పుకున్నాకే నేను అక్కడికి వస్తాను. సరేనా!" అని చెప్పాడు.
వాణీ: ఓకే సార్, Thank you.

★★★

ఆరోజు లాస్ట్ బెల్ కొట్టగానే శిరీష్ తిన్నగా ఆఫీస్ రూం చేరుకున్నాడు. అంజలి దేనిగురించో తీవ్రంగా ఆలోచిస్తూవుంది.

[Vikatakavi02]

Episode 14

"May I come in, ma'am?" అంటూ అంజలి ముఖంలో కలవరాన్ని గమనించాడు.
అంజలి: ఆ... రండి, శిరీష్...గారు
శిరీష్: ఏమైంది... దేనిగురించి అంతలా ఆలోచిస్తున్నారు?
అంజలి: ఇందాక మీనాక్షి మేడం వచ్చారు. మీరు వాళ్ళ బంగళాలోనే ఉండాలని గట్టిగా చెప్పి వెళ్ళారు. కానీ, నాకు ఇష్టంలేదు. ఆవిడని కాలేజ్లో భరించడమే కష్టం, అలాంటిది వాళ్ళింట్లో ఉండటమంటే సాక్షాత్తు నరకంలో అడుగుపెట్టడమే!
శిరీష్: అయితే కుదరదని చెప్పేయండీ, దానికంత ఆలోచనెందుకు!
అంజలి: కానీ, మీరుండటానికి మరో యిల్లేమీ దొరకలేదు కదా?
శిరీష్: దాందేముంది! మీ ఇంటికొచ్చేస్తాను.
అంజలి: అబ్బా! మళ్ళీ అదే మాట.అది కుదరదని చెప్పాను కదా! ఒకవేళ నేనొంటరిగా కాకుండా నాతో ఫ్యామిలీ ఉండుంటే పరిస్థితి వేరేలా ఉండేది.
శిరీష్: ఇంతకూ మీరుండేదెక్కడ?
అంజలి: అదుగో! ఎదురుగా రోడ్డుకు అటువైపు నీలం రంగు డాబాయిల్లు కనిపిస్తోందా... అదే. అక్కడ కుడి పోర్షనులో ఉంటున్నాను. (అని కిటికీలోంచి చూపించింది)
శిరీష్: ఓహో... దగ్గరే.! అయినా నా గురించిన టెన్షనేం వద్దు. ఈ రాత్రికి కాకినాడలో ఉన్న నా ఫ్రెండ్ దగ్గర ఉంటాను. రేపెలాగూ ఓ ఇల్లు దొరికేలావుంది.
అంజలి: అవునా... ఎవరిల్లు?
శిరీష్: (ఆలోచిస్తున్నట్టుగా నటిస్తూ) ఎవరో... లతా అని 2nd year స్టూడెంట్. వాళ్ళ బాబాయిగారి ఇల్లంటా!
మధ్యాహ్నం కళ్ళతోనే ఆమెను తడిమేసి ఇప్పుడు ఎవరో ... లత అంట!
అంజలి: ఓహ్.! వాళ్ళా...? చాలా మంచివారు. నేను వచ్చిన కొత్తల్లో వాళ్ళింట్లో ఉండమని తెగ బతిమాలారు. ఇల్లు కూడా పెద్దది. చాలా సౌకర్యంగా ఉంటుంది. మీరుండటానికి వాళ్ళు కచ్చితంగా ఒప్పుకుంటారు.
"ఒకవేళ మనిద్దరం ఉండటానికి వాళ్ళు ఒప్పుకుంటే, ఎంచక్కా—"
అని శిరీష్ అంటుండగా మిగతా స్టాఫ్ లోపలికి రావడంతో అతను రిజిస్టర్లో సంతకంపెట్టి చకచకా అక్కడినుంచి బయటకు వచ్చేసాడు.
లత ఇంటికి వెళ్తూ చిత్రమైన expressionతో తనని పదే పదే చూడటం శిరీష్ గమనించాడు.

★★★

రాత్రి ఎనిమిది గంటలయ్యింది. అంజలి చాలా సేపటినుంచీ మంచం మీద దొర్లుతుంది. సాధారణంగా ఈ ఊరిలో అందరిలాగే ఎనిమిది-ఎనమిదిన్నర గంటలకు నిద్రపోవడం అంజలికి అలవాటైంది. కానీ, ఈ వేళెందుకో శిరీష్ తెగ గుర్తొస్తున్నాడు. గత 27 ఏళ్ళుగా ఇలా తనకెప్పుడూ అనిపించలేదు. మొదటిసారి తన మనసు తనువు ఓ మగాడి సాంగత్యం కోసం తపిస్తోంది. తొలిసారి ఒంటరిగా ఉన్న ఫీలింగ్ కలిగిందామెకు. శిరీష్ కి మూడుపదులు దాటినా అస్సలు అలా అనిపించట్లేదు. Young 'n' Energitic! అంజలికి తన మొదటి సెక్స్ చాలా థ్రిల్లింగ్ గా ఇంకా ఎడ్వెంచరస్ గా అయినట్లు అనిపించింది.
దాని గురించి ఆలోచిస్తేనే ఒళ్ళంతా సెగ మొదలైంది. అతని ఫోన్ నెంబరు అడగాల్సింది. ఈ మంట తగ్గేదెలా! బట్టలు భారంగా తోచాయి. అన్నిటినీ తీసేసి బాత్రూమ్లోకి నగ్నంగా వెళ్ళింది. వొంటిమీద నీళ్ళుపడితేనైనా వేడి తగ్గుతుందేమోనని నీళ్ళు పోసుకుంది. కానీ నీళ్ళు తగిలితే అంతకంతకూ తాపం పెరుగుతుందేగానీ తగ్గడం లేదు. ఓ ఇరవై నిముషాలు అలా నీళ్ళలో తడిసి స్నానం ముగిసిందనిపించి అలాగే బయటకు వచ్చి అద్దం ముందు నిల్చుంది. తడిచివున్న తన ఎత్తులు మరింత నిండుగా కనిపిస్తున్నాయ్, వాటిమీద నిక్కబొడుచుకున్న చన్ను మొనలను చూస్తే శిరీష్ వాటిని లాగి వదిలినప్పుడు కల్గిన అనుభూతి గుర్తొచ్చి సిగ్గుగా అనిపించింది. సైడుకు తిరిగి తన పిరుదులను చూసుకొంది. శిరీష్ కి ఇవి బాగా నచ్చినట్టున్నాయ్.! తెగ పిసికాడు. తన పువ్వు దగ్గర తడిగా ఉంది. ఎవరూ చూడటంలేదని తెలిసినా దాన్ని తాకడానికి సంశయించింది. ఇదిప్పుడు శిరీష్ సొత్తు... మెల్లగా ఆ ప్రదేశాన్ని ఒత్తింది. ఆహ్... మత్తుగా ఓసారి మూల్గింది. అప్పుడే, అద్దంలోంచి శిరీష్ బేగ్ కనిపించింది. సాయంత్రం తన ఆఫీసులో బేగ్*ని మర్చిపోయి హడావుడిగా వెళ్ళిపోయాడు. వెంటనే వెళ్ళి ఆ బేగ్ ని తెరిచి అతని ఫోన్ నెంబర్ కోసం వెదకసాగింది. ఒక డైరీ మొదటిపేజులో ఏదో ఫోన్ నెంబర్ దొరికితే దానికి డయల్ చేసింది.
"హలో! ఎవరూ...?"
"శిరీష్...?"
"ఆ... అవును, నేనే. మీరు?"
"నేనే."
"నేనే అంటే... ఎవరు మాట్లాడేది?"
"శిరీష్.! నేను... అంజలి."
"Oh ...! Sorry, Ma'am, మీకు.. నా నెంబర్-"
"అదంతా తర్వాత, నువ్వు ఇక్కడికి రాగలవా ?"
"ఏఁ... ఏమైంది?" అన్నాడు కాస్త కంగారుగా.
"నేనిక్కడ చచ్చిపోయేలా ఉన్నాను. ప్లీజ్ తొరగా రా!"
శిరీష్ కి అంజలి మాటల్లో ఆంతర్యం బోధపడింది. గత రాత్రి తను రగిలించిన మంటలో అంజలి దహించుకుపోతోంది. ఆ మంటల్ని చల్లార్చాల్సిన బాధ్యత తనదేగా మరి!
"ఓకే, ma'am. I'll be there in an hour!" అని ఫోన్ పెట్టేసాడు.
అంజలి ఆనందపారవశ్యంతో తన ఫోనుని ముద్దాడింది. కబర్డ్ నుంచి జిప్ గౌన్ తీసి వేసుకుంది. గౌన్ మాత్రమే...! తన చెలికాడి కోసం అందంగా తయారవడానికి డ్రెసింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చుంది. కానీ అతని ముందు ఎలా కనిపిస్తే బాగుంటుందో తనకు అర్ధంకాలేదు. చివరికి ఆ ఆలోచనను విరమించుకొని కిటికీ దగ్గరకు వెళ్ళి నిలబడింది. ఓ 40-45 నిమిషాల తర్వాత ఓ బండి వచ్చిన శబ్దం విని అటు తిరిగి చూసింది.  ఓ సిల్వర్ కలర్ కార్ వచ్చి కాలేజ్ ముందు ఆగింది.

---

---

[Vikatakavi02]

Episode 15

శిరీష్ ఆ కారులోంచి దిగటం చూసిన అంజలి ఒక్క క్షణం ఆలస్యం చేయకుండా వెళ్ళి తలుపు తెరిచింది. శిరీష్ నవ్వుతూ ఆమెని చూస్తున్నాడు.
చుట్టూ ఎవరైనా చూస్తారన్న స్పృహ కూడా లేకుండా శిరీష్ ని హత్తుకుంది.
"హలో! మేడమ్. కాస్త ఓపిక పట్టండి," అని అంజలిని లోపలికి తీసుకెళ్ళి తలుపు గడియపెట్టాడు.
అంజలి మళ్ళీ శిరీష్ ని గట్టిగా చుట్టేసింది. శిరీష్ అంజలిని అమాంతం గాల్లోకి ఎత్తేసి ఆమె పెదాలను అందుకున్నాడు. మెల్లగా ఆమె వెనుకభాగాన్ని తడుముతూ ఆమె చెవిలో, "మ్మ్... మీరు బాగానే రెడీ అయ్యారు... కాస్త మమ్మల్ని కూడా తయారవనిస్తారా!" అని అన్నాడు.
అంజలి వెంటనే, "నో!" అంటూ అంజలి తన పట్టుని మరింత బిగించింది.
శిరీష్: ప్లీజ్... అంజూ!
అంజలి అతన్ని వదలలేక వదిలింది.
శిరీష్, "థ్యాంక్స్, ma'am, " అని చెప్పి వెంటనే అంజలిని బెడ్ మీద తోసి తన బ్యాగ్ నుంచి టవల్ తీసి బాత్రూంలోకి వెళ్ళాడు.
స్నానంచేసి నడుంచుట్టూ టవల్ కట్టుకొని బయటకు వచ్చాడు. నీటిచుక్కలు అతని తలనుండి, శరీరం నుండి కారుతున్నాయి. మంచంమ్మీద పడుకుని ఉన్న అంజలి శిరీష్ కండలు తిరిగిన దేహాన్ని చూస్తూ, "నువ్వు సినిమా హీరోగా ట్రై చేయాల్సింది," అంది.
శిరీష్ అంజలి వొళ్ళో తలపెట్టి, "ఏఁ.. హీరోలు సినిమాల్లోనే ఉంటారా!" అంజలిని దగ్గరకు లాక్కొని గాఢంగా ముద్దుపెట్టుకున్నాడు. మెల్లిగా లేచి ఆమెను కౌగిలించుకున్నాడు. అంజలి అతని చెవిలో, "Let's make love!" అంది. "అదేగా నేను చేస్తుంది," అన్నాడు ఆమెను చుంబిస్తూ.
"ఎక్కడ చేస్తున్నావ్? తొందరగా ఇందులో దూర్చేయ్!" అంది అంజలి.
శిరీష్ గట్టిగా నవ్వి, "దానిలో దూరిస్తేనే లవ్ చేయడమని నీకెవరు చెప్పారు?" అన్నాడు.
"మరి దేన్నంటారు?" అని ఎదురు ప్రశ్నించింది అంజలి.
"ఉండు, నేను చూపిస్తాను," అని ఆమె భుజాలపై చయ్యివేసి అటునుంచి వెనక్కి తీసుకుపోయి గౌన్ మీద వేసి మెల్లగా జిప్ ని కిందకు జార్చాడు. అంజలి భారంగా ఊపిరి వదిలింది. దాంతో ఆ గౌన్ కాస్త కిందకు జారి ఆమె క్లీవేజ్ కనిపించసాగింది. అంజలి వెన్నుపూసమీద వేలితో రాస్తూ ఆమె ఎదపొంగులో తన తలను ముంచాడు.
"హ్మ్...!" అంటూ మూల్గులు ఆమె నోటినుండి వెలువడ్డాయి.
ఆమె తొడలమీద చేతులు వేసి కొంచెం కొంచెంగా పైకి తెస్తూ పూ... భాగాన్ని ఓసారి ఒత్తి... స్స్... ఒక్కుదుటున గౌన్ ని అంజలి తలమీదనించి తీసేసాడు. అంజలి సిగ్గుతో కళ్ళను మూసుకుంది.
శిరీష్ ఆమెను మంచంపైన వెల్లకిలా పడుకోబెట్టి ఆమె పక్కన చేరాడు. ఆమె పొత్తికడుపు మీద ముద్దులుపెడుతూ నాభిని నాకసాగాడు. అంజలికి తన పువ్వుమీద నెమలిపింఛంతో రాసినట్టుగా అనిపించింది. ఏమాత్రం ఆలస్యం చేయకుండా శిరీష్ తన పువ్వును ఆక్రమిస్తే చాలని అంజలి అనుకుంది. తమకంతో ఊగిపోతుంది కానీ ఏమీ మాట్లాడలేకపోయింది. శిరీష్ ఆమెను లవ్ చేయడంలో నిమగ్నమయ్యాడు. అతను అంజలి మీదకు చేరి ఆమె స్తనాలను చేతుల్లోకి తీసుకుని పిసుకుతూ వేళ్ళతో చన్ను మొనలను రాయసాగాడు. అతని అంగం అటు బొడ్డుకు ఇటు పువ్వుకు తాకుతూ ఆమెకు గిలిగింతలు పెట్టింది. తన యోనిలో ఏదో వెచ్చని తైలాన్ని పోసినట్టుగా అనిపించింది అంజలికి. శిరీష్ ఆమె మీదనుంచి ఒక్కుదుటున లేచాడు. అంజలి కళ్ళుతెరచి ఏమైందనట్టుగా కళ్ళెగరేసింది. శిరీష్ ఆమెని కూర్చొమని చెప్పి తన అంగాన్ని చూపిస్తూ, "దీన్ని నోటిలో పెట్టుకో!" అన్నాడు.
అంజలి కాస్త ఇబ్బందిగా మొహంపెట్టి, "పెట్డుకోకుండా కుదరదా... అయినా దాన్ని నోట్లో పెట్టుకుని ఏం చేస్తాం?" అనడిగింది.
"చిన్నప్పుడు ఐస్ ఫ్రూట్ తినుంటావుగా... దాన్నెలా నాకుతూ చప్పరిస్తూ తిన్నావో గుర్తుతెచ్చుకుని అలాగే చెయ్!" అన్నాడు శిరీష్.
అంజలి సందేహిస్తూనే అతని అంగాన్ని చేతిలోకి తీసుకొని తన నాలికను దాని మొనకు తాకించింది. ఇద్దరికీ షాక్ కొట్టినట్టుగా అనిపించింది. అయిష్టంగా మొహం పెడుతూ కొద్ది కొద్దిగా శిరీష్ అంగాన్ని లోపలకు తీసుకొని చీకసాగింది. ఐతే కాసేపలా చేయగా అంజలికి ఎందుకో బాగా అనిపించింది. శిరీష్ తన కళ్ళను మూసుకొని మెల్లగా వెనక్కి చేరబడ్డాడు. అంజలి అతన్ని మొత్తంగా తన నోట్లోకి తీసుకోవటానికి ప్రయత్నించింది. కానీ, అది ఆమెకు సాధ్యపడలేదు. 
"ఎలా...హ్.. ఉంది... అంజూ! మజాగా ఉందా!" అని అడిగాడామెను
"మ్మ్..." అంటూ తన నాలుకతో గుండు దగ్గర రాసింది. "కానీ, (తన పువ్వును చూపిస్తూ) నాకిక్కడ జిలగా ఉంది, ఏదో ఒకటి చేయ్."
శిరీష్ చప్పున లేచి తన నోటివైపు ఆమె పువ్వు వచ్చేలా తనమీద పడుకోమని చెప్పాడు. ఆమె అలా పడుకోగానే శిరీష్ దండం ఆమెకు సెల్యూట్ చేసింది. శిరీష్ ఆమె పువ్వుమీద తన నాలుకతో సంతకం చేసాడు. ఆమె కూడా శిరీష్ అంగాన్ని మళ్ళీ తన నోట్లోకి తీసుకుని చీకసాగింది. శిరీష్ ఆమె యోనిని పైనుండి కిందవరకూ వదలకుండా నాకుతూ ఒక చేతిని ఆమె వెనుక భాగానికి చేర్చి ఒక వేలితో అక్కడి పాయమీద రాసాడు. దీంతో అంజలి రెట్టించిన ఆనందంతో శిరీష్ ఐస్ ఫ్రూటుని వేగంగా చీకసాగింది. శిరీష్ ఆమె క్లిటారిస్ ను ప్రేరేపిస్తూ తన నాలికతో ఆమె యోని గోడలను తడుముతుంటే అంజలి ఇక ఆగలేకపోయింది. గట్టిగా వగరుస్తూ శిరీష్ ముఖం మీద రసాలు కార్చేసింది. పెద్దగా ఊపిరి తీసుకుంటూ శిరీష్ అంగం పట్టుకొని ఓసారి క్రిందకు చూసుకొంది. తన తొడలమధ్య శిరీష్ ముఖాన్ని గట్టిగా బంధించడంతో అతను ఊపిరాడక కొట్టుకుంటున్నాడు. వెంటనే తన కాళ్ళను విడదీసింది. శిరీష్ ఎగశ్వాస తీసుకుంటూ తన పొజిషన్ మార్చాడు. ఆమె కిందపెదవి మునిపంటికింద నలిగిపోతూవుండటాన్ని చూసి అతను తన పెదాలతో ఆ పెదవిని రక్షించి అధరామృతాన్ని ఆబగా జుర్రుకున్నాడు. కాసేపు ఊపిరి పీల్చటానికి ఇద్దరూ ఆగారు. ఆనక అంజలిని బోర్లా పడుకోబెట్టి ఆమె పొట్టకింద దిండుని పెట్టాడు. ఇప్పుడు ఆమె వెనుకభాగం ఆకాశం వైపు చూస్తుంది. ఆమె స్తనాలు మంచానికి అతుక్కుపోయాయి. తన వేళ్ళతో ఆమె పూ...రెమ్మలను విడదీసి పట్టుకొని అంగాన్ని గురి చూసి లోయలోకి కసుక్కున తోసాడు. ఆమె పువ్వంతా రసాలతో నిండిపోవడంతో సమ్మగా దిగిపోయింది. అంజలికి ఊపిరాగినంత పనయ్యింది. ఇటువంటి తీయని బాధ ఆమెప్పుడూ అనుభవించలేదు. శిరీష్ అంగం తన పూలోతుల్లో గుచ్చుకున్నట్టు అనిపించింది అంజలికి. శిరీష్ తన గూటాన్ని పూర్తిగా బయటకు తీసి మళ్ళీ లోపలకు తోసాడు. అలా అతను పోటు వేస్తూ వుంటే ఆమెకు దిమ్మ అదిరిపోతోంది. ఆమె నడుముని రెండుచేతులతో పట్టుకొని అతను వేగంగా కుమ్మతోంటే లోపలనుంచి మజ్జిగ చిలికినట్టుగా 'పచక్'మని శబ్దం వస్తోంది. "మ్మ్... అలాగే... ఇంకా...హ్..మళ్ళీ... తొరగా...కమాన్... yessss...శిర్...రీష్....!" అంటూ అంజలి మూల్గసాగింది. శిరీష్ తన వేగాన్ని మరింత పెంచాడు. అంజలి తన నడుమును కాస్త వదులు చేసి అతనికిి దగ్గరగా జరిగింది. శిరీష్ అంజలి పిరుదుల మీదకు చేతులు పోనిచ్చి వాటిని బలంగా ఒత్తుతూ మధ్యలోన బొటన వేలితో రాసాడు. అంజలి సన్నగా కంపించింది. శిరీష్ ఆ వేలును నెమ్మదిగా లోపలికి తోసాడు. "ఏఁ... చే...స్త్..తున్నా...వ్... ను... వ్వూ..." అంటూ అంజలి లేవడానికి ప్రయత్నించింది. కానీ ఆమెకు లేవటం కుదరలేదు.
"జస్ట్... వెయిట్ అండ్ సీ, ma'am!" అని ఆమెను పడుకొమన్నట్టు సైగ చేసాడు. ఇక తన వేలును మెల్లగా లోపలకీ బయటకూ చెయ్యటానికి ప్రయత్నించాడు. అతనలా చేస్తుంటే అంజలికి ఎందుకో పిచ్చ ఆనందంగా ఉంది. జరిగే ప్రక్రియని చూడాలనుకుంది. కానీ తలని తిప్పలేకపోయింది. అప్పుడే తన ముందు నిలువుటద్దం వుందని జ్ఞాపకం వచ్చిందామెకు. తలెత్తి అటు చూసింది. చెమట పట్టిన తన ముఖం... చెదిరిపోయిన జుత్తు... కమపడింది. పైకెత్తబడి ముందుకు వెనక్కు ఊగుతున్న తన కటి భాగం... దాన్ని మర్ధిస్తున్న శిరీష్ చేతులు... మాత్రం కన్పించాయి. అతని చేతుల్లో నలిగిపోతున్న తన ముద్దలను చూస్తుంటే అంజలికి ఏదోలా అన్పించింది. తలను మరి కాస్త పైకెత్తి చూసింది. దట్టమైన వెంట్రుకలతో వున్న అతని బలమైన ఛాతీ ఇంకా అతని.... ముఖం ఆమెకు కనపడ్డాయి. శిరీష్ ఆమె వైపే చూస్తున్నాడు. ఆమె అతన్ని చూడగానే చిన్నగా నవ్వుతూ కన్నుకొట్టాడు. ఆమెకు సిగ్గు ముంచుకొచ్చేసింది. చప్పున రెప్పలు వాల్చేసింది. అప్పుడే... శిరీష్ ఆమె వెనుక పాయలోకి తన మరో వేలుని దించాడు. ఆమెకు చిన్నగా నొప్పి వేసి 'ఇస్' మంటూ తన మొత్తను పైకెగరేసింది. మరో ప్రక్క అతని దండం తనలోపలవరకూ చేరుతుంటే సంతోషంతో సన్నటి నీటిపొర ఆమె కళ్ళలో కదలాడింది.
ఆమె ఊపిరితీసుకోవడంలోని మార్పుని బట్టీ ఆమె భావప్రాప్తికి చేరువైందని శిరీష్ కి అర్ధమైంది. అతను వేగం పెంచాడు. అతని పోటు అంజలి కడుపుకు తగిలినట్లు అవ్వటంతో ఆమె తన భావప్రాప్తిని కోల్పోయింది. ఆమె కళ్ళలో ఒక్కసారిగా నీళ్ళు తిరిగాయి. ఈసారి బాధతో... శిరీష్ వెంటనే ఆమె పొట్ట దగ్గర ఉన్న దిండును తీసి ఆమెను వెల్లకిలా తిప్పాడు. అంజలి బాగా అలిసిపోయినట్లు కన్పించింది అతనికి. శిరీష్ ముందుకి వంగి అంజలి అరమోడ్పు కన్నులను ఓసారి ముద్దాడి ఆమె పెదాలను ముద్దాడాడు. మెల్లగా తన నాలుకను ఆమెలోకి తోసాడు. నెమ్మదిగా అంజలి తన నాలుకను అతని నాలుకతో పట్టుకుంది. శిరీష్ ఆమె ఎదలను సుతారంగా పిసుకుతూ వేళ్ళతో చన్ను మొనలను నలపుతుంటే క్రింద అతని తొండం ఆమెలోకి దూరి లోనా బైటా ఆడసాగింది. ఆమె కూడ ఉత్సాహంగా అతనికి ఎదురొత్తులివ్వటంతో శిరీష్ దూకుడు పెంచాడు. మరికాసేపటికి ఆమె మళ్ళా గమ్యానికి చేరువైంది. భరించలేని తాపంతో శిరీష్ ని గట్టిగా కౌగిలించుకుని అతని భుజమ్మీద తన పంటితో గాయం చేసింది. శిరీష్ మరింత రచ్చిపోయి బలంగా దంచికొట్టసాగాడు. అంజలి, "శి...ర్రీ...ష్..!" అని మూల్గుతూ బావప్రాప్తినందుకుంది. శిరీష్ వెంటనే తన అంగాన్ని బయటకు తీసి అంజలి నోటి దగ్గరకు తెచ్చాడు. అంజలి దాన్ని చూస్తుండగా అతనే ఆమె తలను గట్టిగా పట్టుకుని ఆమె నోటిలోకి తన అంగాన్ని కుక్కి మొత్తం వీర్యాన్ని కక్కేసాడు. అంజలి అతన్ని ఆపలేకపోయింది. వీర్యంతో ఆమె నోరంతా నిండిపోయింది. ఆమె అదంతా మ్రింగేవరకూ శిరీష్ ఆమెను వదల్లేదు.
తర్వాత ఇద్దరూ మంచంమీద పడ్డారు. అంజలికి శిరీష్ మీద ప్రేమ, కోపం ఒకేసారి కలిగాయి. అతని మీదకి ఎక్కి అతని ముక్కును గట్టిగా కొరికింది. "ఆహ్.. రాక్షసీ!" అన్నాడు శిరీష్ నొప్పితో. వెంటనే నవ్వుతూ అతన్ని కౌగిలించుకుని తన ముక్కును అతని ముక్కుతో రాసి ముద్దుపెట్టిందా అందాల 'రాక్షసి'!!!

---

---

[Vikatakavi02]

Episode 16

శిరీష్ మళ్ళీ కాకినాడకు తిరిగివెళ్ళాలి. ఇక్కడెవరైనా అతన్ని చూసారంటే అంజలికి ప్రాబ్లం అవుతుంది. ఇద్దరూ లేచి స్నానాలగదికి వెళ్ళారు. అంజలి శిరీష్ విశాలమైన ఛాతీనీ, భుజాలనూ రుద్దుతూ... అతనిమీద ముద్దులవర్షం కురిపించసాగింది. కానీ శిరీష్ మాత్రం లత గురించి ఆలోచిస్తున్నాడు. లత తనకు స్నానం చేయిస్తున్నట్టుగా ఊహించాడు. ఒకవేళ వాళ్ళింట్లో ఉండటానికి ఒప్పుకున్నట్లయితే తన ఊహను నిజం చేసుకునే అవకాశం దొరకచ్చు. లతలాంటి అమ్మాయిలు దొరకటం చాలా అరుదు. టవల్ తో అంజలి తలను తుడుస్తూ, "వాళ్ళు ఇల్లివ్వడానికి ఒప్పుకుంటారుగా?" అన్నాడు.
"తప్పకుండా ఒప్పుకుంటారు. అనుమానమేం వద్దు." అంది అంజలి. "అవునూ, ఆ కారెవరిది.?"
"నాదే."
"అవునా! మరి..నిన్న... బస్సులో... ఎందుకు.."
"కాకినాడలో నా ఫ్రెండున్నాడని చెప్పానుగా! ఏదో పనుందని నాల్రోజుల క్రితమే ఇక్కడికి తీసుకొచ్చాడు. మళ్ళీ వాడు పంపలేకపోయాడు. అందుకే నేను.. బస్సులో వచ్చాను."
"ఏ కంపెనీ కారది..?"
"SKODA - ఆక్టివా... ఏఁ?"
"ఏం లేదు... ఊరికే...తెలుసుకుందామని...!"
శిరీష్ అంజలి పిరుదులపై చెయ్యివేసి దగ్గరకు తీసుకుని ఫ్రెంచ్ కిస్ ఇస్తూ - 
"Sorry అంజూ! ఇక వెళ్ళాలి... రేపు కాలేజ్లో కలుద్దాం," అన్నాడు.
ఆమెకూడా, "అవును.. వెళ్ళాలి," అని అంది నిరాశగా.
శిరీష్ బట్టలు వేసుకొని తన బేగ్ తీసుకొని అంజలి నుదుటిపై ముద్దుపెట్టి వెళ్ళిపోయాడు.

★★★

ఇక లత, వాణీలు కాలేజ్ నుంచి ఇంటికి రాగానే డాబామీదున్న ఖాళీగదుల దగ్గరకు వెళ్ళారు. అవి మొత్తం రెండు గదులు. ఒకటి హాలులా పెద్దగా ఉంటుంది. ఇంకో గది దానికానుకుని చిన్నగా ఉంటుంది. బాత్రూమ్ బయట ఉంది. ఆ పెద్దగది కిటికీనుంచి ఊరంతా కనబడుతుంది. ఆ చిన్న గది నుంచి మెట్లదారి కనబడుతుంది.
"ఏంటక్కా ఇక్కడికి తీసుకొచ్చావ్?"
"సారుండబోయేది ఇక్కడే కదా!"
"అవును.. పద నాన్నని అడుగుదాం."
"నువ్వెళ్ళి అడుగు."
"నువ్వడగవా?"
"నువ్వడుగు చాలు... నేనక్కరలేదు."
లత మనసులో ఏ మర్మముందో పాపం వాణీకేం తెలుసు. కానీ వాణీకి మాత్రం ఏం చెప్పాలో ఎలా అడగాలో తర్ఫీదు ఇచ్చింది.
"అక్కా... సార్ అందంగా ఉంటారని కూడా చెప్పనా?"
"పిచ్చీ! అలాంటివి చెప్తే బాబాయ్ ఇల్లివ్వడానికి ఒప్పుకోరు."
"కానీ, సార్ చాలా అందంగా ఉన్నారు కదా!?"
"నువ్వెక్కువ ప్రశ్నలు వేయకు. నేనేం చెప్పానో అదే చేయ్. నీ సొంత తెలివితేటలు ఉపయోగించకు. సరేనా!"
"సరే... అక్కా!"
వాణీ కిందకి వెళ్ళి వాళ్ళ నాన్న వొళ్ళో కూర్చుంది. ఆయన పేరు ధర్మారావు. ఆయన వయసు 46 సంవత్సరాలు. వ్యవసాయం అతని వృత్తి.
అతని భార్య పేరు నిర్మల. ఆమె వయసు 40 దాటింది. ఇంటిపనులలో పొలంపనులలో భర్తకు చేదోడువాదోడుగా ఉంటుంది.
"నాన్నా! ప్రిన్సిపాల్* మేడం మనిల్లు ఖాళీగా ఉంటే అద్దెకి కావాలన్నారు."
లత మెట్ల దగ్గర నిల్చొని చాటుగా వింటోంది.
"అదేంట్రా! మీ మేడంగారిప్పుడు మంచి ఇంట్లోనే ఉంటున్నారుగా... ఏఁ.. వాళ్ళుగానీ ఖాళీ చెయ్యమన్నారా?"
"అదేం లేదు నాన్నా... మా కాలేజీకి కొత్త సైన్సు టీచర్ వచ్చారు. ఆయన కోసం మన డాబామీద గదులను అడిగారు ప్రిన్సిపాల్*గారు."
"ఆయనకు పెళ్ళయిందా?"
ఇంతకుముందు ఓ డాక్టరు ఇలాగే అద్దెకి ఇల్లడిగితే అతనికింకా పెళ్ళికాలేదని ఇవ్వడం కుదరదన్నాడు ధర్మారావు.
"నాకు తెలీదు. అయినా పెళ్ళయితే ఏంటి... కాకపోతే ఏంటి.. నాన్నా!"
"రేపు మీ కాలేజీకొచ్చి మీ మేడంగారితో మాట్లాడాక, చూద్దాంలే!"
"ఇవ్వచ్చు కద నాన్నా...! సారుంటే మాకు మళ్ళీ రోజూ అంత దూరం ట్యూషన్లకోసం వెళ్ళే అవసరం ఉండదు. సార్ కూడా మాకు పాఠాలు బాగా చెబుతున్నారు (అలా చెప్పమని లత చెప్పింది). ప్లీజ్... నాన్నా.. ఒప్పుకోండీ," అని గట్టిగా అరిచింది.
ధర్మారావుకు తన ఇద్దరు పిల్లలంటే ప్రేమ, నమ్మకం జాస్తి. వాణీ మాటలకు ఆలోచించి,
"నువ్వెళ్ళి చదువుకో, నేను.. కాసేపయ్యాక.. ఏంటీ అన్నది చెప్తాను," అన్నాడు.
వాణీ వెళ్ళాక తన భార్యతో, "నిర్మలా! ఏం చెయమంటావు... ఒకవేళ అతను పెళ్ళికాని వాడయితే...!"
"ఆ... కాకపోతే ఏమైందిప్పుడు. మీకు మన పిల్లల మీద ఆమాత్రం నమ్మకం కూడాలేదా! వాళ్ళు ఎప్పటికీ మనం తలదించుకొనే పనులు చేయరు. మీకు తెలుసుగా... లత యే విషయం మన దగ్గర దాయదు. ఇక వాణీకి పసితనం ఇంకా పోలేదు."
"అవుననుకో...! కానీ-"
"ఇంకా ఏంటండీ! పాపం ఇద్దరూ రోజూ అంత దూరం ట్యూసనుకని వెళ్ళి వస్తున్నారు. చలికాలంలో అయితే వాళ్ళు ఇల్లు చేరేసరికి చీకటిపడుతోంది. పైగా దానికోసం వెయ్యిరూపాయలు తగలేస్తున్నాం. ఇదంతా తగ్గుతుంటే ఇంకా ఆలోచిస్తారెందుకు..?"
ధర్మారావు ఇంకా సందేహిస్తూ, "సరే.. సరే.. నేనొప్పుకున్నానని నువ్వే వాణీతో చెప్పేయ్. నాక్కాస్త పనుంది," అని చెప్పి బయటకు వెళ్ళిపోయాడు.
నిర్మల లతను పిలిచింది.
"ఆ.. పిన్నీ.. పిలిచారా!"
"ఓ విషయం గురించి కనుక్కుందామని పిలిచానులే! మీ కొత్త సారు ఎలా ఉంటారు?"
"మాకు కొత్త సార్ వచ్చిన విషయం మీకెలా తెలిసింది."
"ఆ... మన వాణీకి ఆ మాస్టారుగారి కోసం ఇల్లు అడిగారంటా మీ ప్రిన్సిపాల్*గారు. నీకిష్టమేనా?"
"ముందు అతనిగురించి ఎవర్నైనా అడిగండి పిన్నీ!"
"అందుకేగా నిన్నడుగుతున్నాను. ఎలా ఉంటాడు?"
"ఎలా ఉంటాడు ... అంటే? నాకర్ధం కాలేదు. ఆయనొక టీచర్. మాకింకా రాలేదుగానీ వాణీ చెప్పింది సార్ బాగా చెప్తున్నారని. ఇంకేం చెప్పాలి.!"
"అదే, అతనికి అద్దెకిస్తే మీరు ట్యూసను కోసం అంత దూరం వెళ్ళక్కర్లేదని..."
"అవును, అది నిజమే!"
"సరే! పోయి చదువుకో...!"
లత తలూపి అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయింది. నిర్మల లత అసలు తనకేమీ పట్టనట్టు ఉండటం గురించి ఏమనుకుందో తెలీదుగానీ, లత మేడమీదికెళ్ళి వాణీని గట్టిగా వాటేసుకుంది. వాణీ ఆనందంగా, "ఏమైందక్కా?" అనడిగింది.
"పిన్నీ, బాబాయ్ సార్ ఇక్కడుంట్టానికి ఒప్పుకున్నారు."
వాణీ చప్పట్లు కొడుతూ, "అక్కా! నువ్వేంటి అంత సంతోషంగా ఉన్నావ్.? ఏంటీ విషయం!" అని అడిగింది.
లత కోపంగా, "హేఁ..! నువ్వీమధ్య మాటలు బాగా నేర్చావే. నేనీవేళ సార్ తో తప్పుగా ప్రవర్తించాను కదా, ఇలాగైనా ఆ తప్పును సరిదిద్దుకున్నాని ఆనందం. అంతే! రా... ఇక రూమ్ శుభ్రం చేద్దాం."
ఇద్దరూ కలిసి పైనున్న రెండు గదులను అందంగా తీర్చిదిద్దారు.
అంతా మరోసారి తుడిచాక వాణీతో, "hmmm... బాగుంది. ఈ రాత్రికి ఇక్కడే పడుకుందాం," అని అంది.
"సరే, అక్కా."

---

---

[Vikatakavi02]

Episode 17

పొద్దున్న కాలేజీకు వెళ్లేటప్పుడు ఆ అక్కాచెల్లెల్ల మొహాలు మతాబుల్లా వెలిగిపోతున్నాయి. వాణీ అయితే అడిగిన వారికీ అడగనివారికీ సార్ వాళ్ళింట్లోనే అద్దెకి దిగుతున్నారని చెప్పింది.
అప్పుడే, కాలేజ్ ముందు ఓ స్కోడా అగింది. ఆ పిల్లలు అలాంటి కారును ఇంతకుముందెన్నడూ కాలేజ్ పరిసరాలలో చూడలేదు. ఇక శిరీష్ ఆ కారులోంచి దిగగానే చాలామంది అమ్మాయిల గుండె జారింది. శిరీష్ వైట్ షర్ట్ ఇంకా గ్రే ప్యాంట్ వేసుకున్నాడు. చూడటానికి చాలా స్మార్టుగా ఇంకా సెక్సీగా అనిపించాడు వాళ్ళకు.
వాణీ పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి శిరీష్ తో, "సార్, నాన్నగారు మీరుండటానికి ఒప్పుకున్నారు," అంది.
"అలాగా..!"
"అవున్సార్... మీరుంటారుగా మాయింట్లోనే...?"
శిరీష్ వాణీ మొహంలోకి చూస్తూ, "తప్పకుండా ఉంటాను, వాణీ," అన్నాడు.
"ఎంత బాగుంది ఈ కార్, ఇది మీదేనా సార్?"
శిరీష్ ఆమె భుజంమీద చెయ్యివేసి, "నాది కాదు, మనది," అన్నాడు.
వాణీ బొమ్మలా నిలబడిపోయింది. అతనన్న చిన్న మాట ఆమెమీద మంత్రంలా పనిచేసింది. ఆ క్షణంలో వాణీకి శిరీష్ ఓ సొంతమనిషిలా అనిపించాడు.
వాణీ వెంటనే లత వద్దకు పోయి ఆమె చెయ్యి పట్టుకొని బరబరా ఈడ్చుకుంటూ ఆ కార్ దగ్గరికి తీసుకుపోయింది.
"అక్కా! ఈ కార్ చూసావా.. ఎంత బాగుందో. సారుది... కాదు కాదు.. మనది."
"ఏంటీ! మనదా?"
"అవును మనదే! సార్ చెప్పారు."
లత వాణీని ఓసారి మొట్టి, "ఒసేయ్ పిచ్చీ! సారేదో సరదాగా అనుంటారు. పద first bell కొట్టేస్తారు," అంది.
కానీ వాణీ మనసులో శిరీష్ మాటలు బలంగా నాటుకుపోయాయి. తను సంతోషంగా గెంతుకుంటూ క్లాసుకు వెళ్ళింది.
★★★
శిరీష్ ఆఫీస్ రూంకి పోయి, "గుడ్ మార్నింగ్, ma'am. May I come in!" అన్నాడు.
అంజలి అతన్ని చూపులతో తడిమి, "గుడ్ మార్నింగ్! కమిన్, మిస్టర్ శిరీష్. ఎలా ఉన్నారు," అనడిగింది.
"ఏదో మీ దయ! అన్నట్టు, నాకు అద్దెకి ఇల్లు దొరికింది."
"అవునా! ఎక్కడా?"
"అదే! నిన్న చెప్పానుగా... వాణీ ఇప్పుడే వచ్చి చెప్పింది. వాళ్ళ నాన్నగారు ఒప్పుకున్నారని."
"చాలా సంతోషం. మీ సామాన్లు ఎక్కడున్నాయో చెప్తే సర్దించేస్తా!"
"ప్రస్తుతానికైతే, నా కార్లో కొన్ని సామాన్లున్నాయి. అయినా, పర్లేదులేండి. I can manage. Thank you."
అప్పుడే బెల్ మోగింది.
"క్లాస్ కి టైమ్ అయింది. Excuse me, ma'am," అంటూ తన రిజిస్టర్ బుక్ ను తీసుకుని బయటకు వెళ్ళిపోయాడు.
★★★
2nd year క్లాసులో అడుగు పెట్టేసరికి అక్కడున్న అమ్మాయిలు శిరీష్ ని తినేసేలా చూస్తున్నారు. చూడరా మరి! ఇంతమంది అమ్మాయిల మధ్య 'ఒక్క మగాడు'. అచ్చుం తారల మద్య చంద్రుడిలాగా! ఇస్త్రీ చేసిన బట్టలు, చక్కని పెర్ఫ్యూమ్, ఖరీదైన కారు, మెడలో ఆరేడు తులాల బంగారు గొలుసు... అబ్బా... ఏమున్నాడు! ఇంతకుముందు అక్కడ పనిచేసిన మాస్టారైతే ఓ డొక్కు సైకిల్*మీద నస్యం పీల్చుకుంటూ వచ్చేవాడు. శిరీష్ ఆ రూమ్ మొత్తం తిరిగి చూసాడు. ఓ రకమైన నిశ్శబ్దం ఆ రూంని ఆవరించింది. నిస్సందేహంగా లత అందరిలోకీ ప్రత్యేకంగా కనిపిస్తూవుంది. అందరిచూపూ అతనిమీదే ఉంది.కానీ లత మాత్రం తలదించుకొనివుంది.
"Good morning, girls! నాపేరు శిరీష్. మీ కొత్త సైన్స్ టీచరుని. ప్రిన్సిపాల్ గారు మిమ్మల్ని disciplineలో ఉంచడానికి ఎలాంటి శిక్షలయినా వెయ్యమని నాకు చెప్పారు."
అందరూ ఉత్కంఠతో అతని వైపు చూస్తున్నారు. లతనుంచి ఎలాంటి స్పందనా కనపడలేదు.
"కానీ, మిమ్మల్ని చూస్తుంటే ఆ అవసరం ఉండదని నాకనిపిస్తోంది. ఎందుకో తెలుసా?"
ఎవరూ ఏం అనలేదు.
"ఎందుకంటే, మీరంతా బాగా ఎదిగినవారు."
నేహా కన్నార్పకుండా శిరీష్ నే చూస్తూవుంది.
"అంటే మీది పరిస్థితులను అర్ధంచేసుకొని దానికి అనుగుణంగా వ్యవహరించాల్సిన వయసు. ఒకవేళ ఎవరైనా అలా ప్రవర్తించకపోతే నేను వారిపై దండప్రయోగం చేయవలసి వుంటుంది. అర్ధమయ్యందా!"
అక్కడ అర్ధమైన వాళ్ళకి మెల్లగా లీకయ్యింది.
శిరీష్ గొంతు సవరించుకొని, "మీ అందరికీ నేను చెప్పేది సరిగ్గా అర్ధమవుతుందనే నేననుకుంటున్నాను. బుద్ధిగా చదువుకుంటాం అనుకుంటే అందరికీ మంచిది. లేదంటే నా దగ్గర ఎలాగూ దండం రెడీగా ఉంటుంది. అందుకని కాలేజ్లో ఉన్నంతవరకు మిగిలిన విషయాలు పక్కన పెట్టి చదువుమీద మనసు లగ్నం చేయండి—"
అంతలో ప్యూన్ వచ్చాడు. "సార్! మీనాక్షి మేడంగారు ఆశాలతని తీసుకురమ్మన్నారు,"
అప్పటివరకూ దించి వుంచిన తలను చప్పున పైకెత్తింది లత.
శిరీష్ ఆమె వైపు చూసి, "ఆశాలత..?" అన్నాడు.
అవునన్నట్టుగా తలూపిందామె.
"సరే! వెళ్ళు."

---

---

[Rajkumar1]

తొందరగా నీది ఇందులో దూర్చు అంటున్న అంజలి...