Incest தாயும் ஒரு பெண் தானே.

[Kingofcbe007]

Hi nanba,

Late ah update potalum kalakitinga. Sema hot.

Vilasini oda expression and nama hero avanoda amma va pota tha soli soli ava pesra dialogues elam vera level nanba. Kekum pothu thookuthu keela. Sema wordings nanba. Romba erotic ah iruku unga writing style. Thank u so much for this hot update nanba.

[Deep_Lover]

Hi nanba,

Late ah update potalum kalakitinga. Sema hot.

Vilasini oda expression and nama hero avanoda amma va pota tha soli soli ava pesra dialogues elam vera level nanba. Kekum pothu thookuthu keela. Sema wordings nanba. Romba erotic ah iruku unga writing style. Thank u so much for this hot update nanba.

நன்றி நண்பா. பல நண்பர்கள் பாராட்டியிருந்தாலும், கதையின் டயலாக்ஸை படித்து ரசித்து பாராட்டியிருப்பது ஊற்சாகமாக இருக்கின்றது. இந்த பாராட்டுக்காகவே கதையை தொடர வேண்டும்.

[monga_25]

Story line pudhusa iruku bro nalla iruku please next update fast soon

[Satheesh29]

Seekiram update podunga

[Deep_Lover]

முன்கதைச் சுருக்கம்.

வினித்தும் விலாசினியும் காதலர்கள். பெரிய பன்னாட்டு நிறுவனத்தில் வேலைச் செய்பவர்கள். காமத்துடன் காதலை அனுபவிப்பவர்கள். ஒரு கட்டத்தில் விலாசினியின் முலைகள் வினித்துக்கு தன் அம்மாவின் ஞாபகத்தை தூண்டுகிறது. தொலைப்பேசி காமவிளையாட்டில், தன்னையுமறியாமல் தன் அம்மாவிடமான உறவை சொல்லிவிடுகிறான். விலாசினி அதிர்ச்சியடைகிறாள். 

காதல் முறிந்துவிட்டது என்று வினித் நினைக்க, விலாசினியோ அவனைப் புரிந்துக் கொண்டு இன்னும் அவனை தீவிரமாக காதலிக்கிறாள். அம்மா மகன் உறவுக்கு அவளுக்கு பொறாட்டாகவே தெரியவில்லை. அது அவர்களின் காதலை மேலும் பலப்படுத்தும் என்று நம்புகிறாள். இதுவரை வினித் அனாதை என்று நம்பியவளுக்கு, அவன் அப்பா அம்மா உயிரோடயிருக்கிறார்கள் என தெரியவருகிறது.

வினித்தின் கடந்தக் கால வாழ்கையை அவள் கேட்க, தன் வலி நிறைந்த கடந்த கால வாழ்கையை அவளுக்குச் சொல்லத் தொடங்குகிறான்.

################

ரயில் மெதுவாக தாலாட்டியது. முதல் வகுப்பு குளிரசாதன பெட்டியில் ரயில் ஓடும் சத்தம் எங்கோ கேட்பதைப் போலிருந்தது. என் மார்பின் மீது கசங்கி பிதுங்கிய விலாசினியின் முலைகளை தடவியப்படி, இந்த முலைகள் தான் அம்மாவின் முலைகளை நினைக்க வைத்தது என்று நினைப்பு எழ என் எண்ணங்கள் பின்னோக்கிச் செல்ல விலாசினிக்கு என் கதையைச் சொல்ல ஆரம்பித்தேன்.

############################

அப்போது நான் ப்ளஸ் ஓன் படித்துக் கொண்டிருந்தேன். படிப்பு வராமல் ஃபையிலாகி ஃபைலாகி பதினொன்றாவது படித்துக் கொண்டிருந்தேன். பதினெட்டு வயதாகிவிட்டது.
“ஓட்டு போடற வயசாயிடுச்சுடா உனக்கு....இந்தியாவின் பிரதமரையே தேர்ந்தெடுக்கற வயசாயிடுச்சு...ம்ம்ம்...உடம்பு வளரல சின்ன பையன் மாதிரி இருக்கே. மூளையும் வளரல.... எங்கேயோ யோசிச்சிட்டு ஓரே போக்கா இருக்கே.” என்பாள்.
எனக்கு எல்லாமே புரிந்த புரியாத நிலையில் இருந்தேன்.

“அம்மா! அப்பா காரு பஸ்சு எல்லாம் வாங்கிட்டு வருவாராம்மா?.” என்று குதித்துக் கொண்டு, அம்மாவை நோக்கி கட்டுகடங்காத மகிழ்ச்சியுடன் கேட்டேன்.

கண்ணாடி முன்னால் பவுடர் போட்டு அலங்காரம் செய்துக் கொண்டிருந்த அம்மா இன்னும் துடைக்காத பவுடர் அப்பிய முகத்துடன் என்னை திரும்பி பார்த்து, “ஆமாண்டா.” என்றாள். அம்மாவின் பவுடர் அப்பிய வெள்ளை முகத்தைப் பார்த்தவுடன் எனக்கு சிரிப்பு தாங்க முடியவில்லை, ஹா ஹா என்று சிரித்துவிட்டேன்.
அம்மா தன் முகத்திலிருந்த பவுடரை துடைக்க ஆரம்பிக்க முகம் ரதி தேவதையைப் போல பளிரென அழகானது. இப்படித்தான் அப்பா அதிக நாட்கள் வெளியூருக்கு வேலைக்காக சென்று திரும்பும் போது அம்மா என் கண்ணே பட்டுவிடும் போல அலங்காரம் செய்து அழகாகிவிடுவாள். அப்பா திரும்பி வரும் நாட்களெல்லாம் எங்களிருவருக்கும் மகிழ்ச்சியான நாட்கள். எனக்கு அப்பா சாப்பிடவும் விளையாடவும் வாங்கி வருவார் என்ற மகிழ்ச்சி. அம்மாவின் மகிழ்ச்சி எதுக்கு என்பது எனக்கு போகபோகத்தான் தெரிந்தது.

அழகான மீன் போன்ற கண்களுக்கு மையிட்டவாறே, “அப்பா உனக்கு எல்லாமே வாங்கிட்டு வருவார்டா.” என்று அம்மா சொன்னாள். 

“ஐஐ...” என்று குதித்தேன். 

தலை  வாரி அலங்காரம் செய்து என்னைப் பார்த்து, “அம்மா எப்படிடா இருக்கேன்.” என்று கேட்க நான், “அழகா இருக்கேம்மா.” என்று சொல்ல, என்னை அப்படியே வாரியணைத்து முகத்தில் அணைத்து இடங்களில் முத்தம் கொடுத்தாள்.

உண்மையில் என் அம்மா தேவதைத்தான். கொஞ்சும் அழுகுடன் கூடிய வட்ட வடிவமான முகம். நேர்த்தியான நேர்க்கோடன மூக்கு. இமைகள் படபடத்து மூடியப்படியிருக்கும் பெரிய மீன் கண்கள். அகன்ற நெற்றி. யார் பார்த்தாலும் கொஞ்ச தோன்றும் முகம். அம்மாவின் நகர்வுகள் ஏதோ தேவலோகத்து பறவையைப் போலிருக்கும். உயரமாக நலினமாக இருப்பாள்.

அம்மாத்தான் என்னை தினமும் வீட்டுக்குப் பக்கதிலிருக்கும் பள்ளிக்கூடத்துக்கு விட்டும் கூட்டிக் கொண்டும் வருவாள். ஓரு தடவை அம்மாவுக்காக காத்துக் கொண்டிருக்கும் போது, பெரிய வகுப்பு அண்ணன்கள் தூரத்திலிருந்து வந்துக் கொண்டிருக்கும் அம்மாவைப் பார்த்து, “ பார்த்தா ஆண்டியாவே தெரியல. என்னமோ காலேஜ் போற கேர்ல் மாதிரி இருக்கா. பூப்ஸ் பாரு புட்பால் மாதிரி அழகா பெருசா இருக்கு. ஹிப்ஸெல்லாம் என்னமா கர்வுடாக இருக்கு. பட்டக்ஸ் எவ்வளவு பெரிசா இருக்கு. ஷி இஸ் எ செக்ஸ் பாம்.” என்று பேசுவதைக் கேட்டு எனக்கு அம்மாவின் அழகை புகழ்கிறார்கள் என்று அறியாத வயசில் பெருமையாக இருந்தது. அதில் ஒரு அண்ணன், “ஐ வாண்ட் டூ ஃபக் ஹர். ஐ ஆம் மாஸ்டர்புட்டேயிங்க் எவ்ரி டே திங்கிங் அபுவ்ட் ஹர்.” என்று சொல்லும் போது புரியவில்லை. ஆனால் புரிந்த வயது வந்தப் போது அம்மாவைப் பற்றி அவர்கள் பேசியதையும் பேசுவதையும் கேட்கும் போது ஒரு பயம் கலந்த நடுக்கம் வந்தது. அந்த மாதிரி பெரிய வகுப்பு அண்ணன்களிடம் சேராமல் பார்த்துக் கொண்டேன்.

ஒரு நாள் அம்மாவிடம், “அம்மா ஸ்கூல்ல அண்ணன்களெல்லாம் நீ அழகா இருக்கேன்னு பேசுறாங்கம்மா.” என்றேன்.

துணுக்குற்ற அம்மா, “என்ன பேசுனாங்க.” என்று தெரியாதவளைப் போலக் கேட்டாள்.
“உனக்கு எல்லாம் பெருசா இருக்கு சூப்பரா இருக்குன்னு பேசிக்கிறாங்க.” என்று அவர்கள் சொன்னதைப் புரியாமல் சொன்னேன்.  

கொஞ்ச நேரம் என்னை உற்று நோக்கியவள், “வினித் அந்த அண்ணன்கள் எல்லாம் கெட்ட அண்ணன்கள். அவங்க கிட்ட இனிமே பேசக்கூடாது. சேரக் கூடாது. அவங்க சொல்றதெல்லாம் தப்பான கெட்ட வார்த்தைகள். நீ நல்ல பையன். பேட் பாய்ஸ்கூட சேரக் கூடாது.” என்றாள். எனக்கு அம்மாவைப் பற்றி தவறாக பேசுகிறார்கள் என்று தெரிந்த போது தூக்கிவாரிப் போட்டது. எனக்கு அவர்களெல்லாம் வெறித்தனமாக அம்மாவைப் பார்ப்பதை புரிந்தது. மெல்ல மெல்ல பிரெண்ட்ஸ்களிடமிருந்து விலக ஆரம்பித்தேன். என்னிடம் பழகுவதே அம்மாவிடம் பழுகுவதாக அவர்கள் எண்ணுவது எனக்குத் தெரிந்தது. தனிமையை விரும்ப ஆரம்பித்தேன். யாரைப் பார்த்தாலும் எல்லோர் கண்களிலும் அம்மாவை தப்பாக பார்ப்பதை தெரிந்துக் கொண்டேன்.  அம்மாவுக்கு ஏதோ தீங்கு செய்வதாக தோன்றியது. அம்மாவை காப்பாற்றுவதே என்னுடை கடைமையாக நினைத்தேன். அம்மாக்கூட வெளியேச் சென்றாளல், தப்பான கண்களிடமிருந்த காப்பாற்ற பெரிய அரணாக மாற முயற்சித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

ஒரு கட்டத்தில் எனக்கு தோழன் தோழியாக அம்மாவே ஆகிவிட்டாள். அம்மாவை தவிர வேறு உலகம் என்னிடம் இல்லையென்பதைப் போலாகிவிட்டது. எல்லாரையும் எல்லாவற்றையும் விலகி அம்மாத்தான் எனக்கு என்றாகிவிட்டது.

அதற்கு முக்கியமான காரணம், எங்கள் தகுதிக்கு மீறிய நல்ல பள்ளிக்கூடத்தில் என்னை அம்மாவும் அப்பாவும் சேர்த்துவிட்டார்கள். அங்கே படிப்பவர்கள் எல்லாம் பணக்காரர்கள். நான் ஏழை என்பதை பள்ளிக்கூடம் போன சில நாட்களிலே என் கூட படிக்கும் பணக்கார சக மாணவர்கள் கண்டுப்பிடித்துவிட்டார்கள். பணக்கார பள்ளியில் பணக்கார மாணவர்களுடன் படிக்கும்போது சந்திக்கும் அனைத்து இன்னல்களையும் ஏளனங்களையும் வசைகளையும் கிண்டல்களையும் சந்திக்க நேர்ந்தது. பட்ட அவமானங்களால் அழுதுக் கொண்டே வந்து அம்மாவிடம் மார்பில் விழுந்து அழுவேன். 

அப்போது அம்மா சொன்ன வார்த்தைகள் என் மனதில் ஆழமாக பதிந்துவிட்டது. “வினித் நீ எதற்கும் பயப்படக்கூடாது. நாம ஏழை என்கிற நினைப்பு உன்னை சோர்ந்துப் போக வைக்க கூடாது. நீ நல்ல வரனு ம், நல்லா சம்பாதிக்கனும்னு நாம பணக்காரனாகனும்தான் நம்ம சக்திக்கு மீறி அந்த ஸ்கூல்ல சேர்த்தேன். நீ நல்லா படிக்கனும், நல்லா இங்கலீஷ் பேசனும், நல்ல வேலைக்குப் போகனும். அம்மா அம்மா வாழந்துகிட்டிருக்கற இந்த தரித்திர வாழ்கையை விட்டு நீ விலகி மேலேறேனும். யாரு என்ன சொன்னாலும் கண்டுக்காதே.” என்று என்னை இழத்து அணைத்தப்படி சொன்ன விதம் என் ஏழ்மையின் அந்தஸ்த்தின் இழிநிலைகளையெல்லாவற்றையும் சுக்குநூறாக்கி என்னை தைரியப்படுத்தி, கேடுகெட்ட சமூகத்திடம் போராடும் வல்லமையை எனக்கு கொடுத்தது. அம்மா என்னை சூப்பர்மேனாக மாற்றிவிட்டாள்.

வாழ்கையில் அம்மாவையே ஹீரோவாக பார்க்க ஆரம்பித்தேன். அசாத்திய தைரியசாலி. படிக்காவிட்டாலும் பயங்கரமான திறமைச்சாலி. ஒரு சூழ்நிலையை புரிந்துக் கொண்டு என்ன ஏதுவென்று நடக்கத் தெரிந்த யதார்த்தவாதி. அவளின் வாழ்கையின் ஓரே லட்சியம் என்னை பெரிய ஆளாக்க வேண்டுமென்பதே. சமூகம் மெச்சும் வேலையில் இருக்க வேண்டும் சம்பாதிக்க வேண்டும், ஏழ்மை என்னும் தரித்திர படுக்குழியிலிருந்து தப்பிக்க வேண்டுமென்பதே.

அந்த லட்சியத்தை எனக்கு வெறித்தனமாக மூர்க்கமாக ஊட்டிக் கொண்டிருந்தாள். நானும் அம்மாவிடம் பலம்பெற்று கண்மண் தெரியாமல் படிக்க ஆரம்பித்தேன். மற்ற பையன்களை விட நன்றாக படிக்க வேண்டும், அவர்களை விட எல்லாவிதத்திலும் மேலாக இருக்க வேண்டும் என்கிற வெறி என்னுள் எழுந்து மூர்க்கமாக செயல்பட ஆரம்பித்தேன்.

ஆனால், வாழ்கையின் கோரமுகம், சக மாணவர்களின் ஏளனமும் என்னைத் தாக்கிக் கொண்டேயிருக்கும் போது சில சமயங்களில் என்னால் தாங்க முடியாமலாகிவிடும். அம்மாவின் மேல் புரண்டு அழுவேன். மறுபடியும் தைரியம் சொல்வாள். அறிவுரைச் சொல்வாள்.

இது தொடர்கதையாக இருக்க தொடங்கியது. ஓரு நாள், தாங்கமுடியாமல் சுரண்டு விழுந்து அழுதுக் கொண்டிருக்கும் போது அம்மா சொன்ன வார்த்தைகள் என் ஆன்மாவை தாக்கியது. இன்னும் அந்த வார்த்தைகளை என்னுள் ஆயிரமாயிரம் உணர்ச்சிகளைத் தூண்டியது. அந்த உணர்ச்சிகள் என்ன என்று அலசி ஆராய்ந்துப் போது, அதன் அடிநாதத்தை கண்டிறிந்த போது, அதுனுடன் போராடமுடியாமல் அரவணைக்க முயன்றுக் கொண்டிருந்தேன்.

ஆமாம், காமம் என்றால் என்ன உணர்ந்துக் கொண்ட தருணம்.

அழுதுக் கொண்டிருந்த என் முகத்தை தூக்கி, “வினித் உன் கூட படிக்கும் பசங்க பணக்காரர்களாக இருக்கலாம். கோடிக்கணக்கான சொத்து வெச்சிருக்கலாம். ஆனா, அவங்க வெச்சியிருக்கற பணத்தை சொத்தைவிட உன்கிட்ட ஒரு பணமிருக்கு சொத்துயிருக்கு. அதுதான் உன் அம்மா. என்னை மாதிரி அம்மா அவங்களுக்கு கிடையாது. உன்னுடைய சொத்து இந்த அம்மாதாண்டா. நீயே பார்த்திருப்பே கேட்டிருப்பே, அம்மாவை ஆசையோட பார்க்கறாஙக் பேசறாங்க. யார்கிட்ட இல்லாத சொத்து நான் தாண்டா உனக்கு. உனக்கு அதுப் போதும்டா. இந்த சொத்து உனக்காக என்னவேணும்னாலும் செய்யும்.” என்று சிரித்துக் கொண்டுச் சொல்லும் போது, என் வாழ்கையில் அந்த கணமே ஒரு பொறி பறந்தது. எல்லாமே மாறிவிட்டது.
அம்மா என் உடலுடன் உயிருடன் கலந்து விட்டாள். என்னை ஆட்கொண்டுவிட்டாள்.
அம்மா அப்போது மிகவும் அழகாக மாறினாள். அந்த அழகைதான் மற்ற பெண்களிடம் இன்னும் தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன். விலாசினியிடம் அந்த அழகின் சில அம்சங்களைப் பார்த்தேன். அதனால் தான் அவளை காதலித்தேனோ என்று சில நேரங்களில் தோன்றும்.

அம்மா அந்த வார்த்தைகளை உதிர்த்த நேரத்திலிருந்து, அம்மாவுக்கும் எனக்குமுள்ளான உறவு வேறு தளத்துக்குச் சென்றுவிட்டது. அம்மா சொன்னது எனக்கு சுத்தமாக புரியவில்லை. அம்மா எப்படி எனக்கு சொத்தாகும் என அப்போது தெரியவில்லை. ஆனால், அந்த வார்த்தைகள் என்னை அம்மாவிடம் ஏதோ ஓன்றினால் கட்டுப்படுத்தியது. என் மனம் அவளுக்கு புரிந்தது அவள் மனம் எனக்கு புரிந்தது. இருவரிடமும் பரஸ்பர நம்பிக்கை ஏற்பட்டது.  அந்த நம்பிக்கையே எனக்கு ஆறுதலாகவும் பலமாகவும் இருந்தது. அம்மா இருக்கிறாள் என்கிற நம்பிக்கையே எனக்கு சொத்தாகவும் இருந்தது. அவளே அளவிடமுடியாத செல்வமுள்ள சொத்தாக மாறினாள்.  

அப்பா வரும் நேரம் நெருங்கும்போது அம்மாவின் முகத்தில் வியர்வைத் துளிகள் முத்துகளைப் போல ஜொலித்துக் கொண்டிருந்தன. நிலைக் கொள்ளாமல் தவித்துக் கொண்டிருந்தாள். எப்போதும் போர்த்திக் கொண்டு அடக்க ஓடுக்கமாக மகாலட்சுமியாக தோற்றமளிக்கும் அம்மா, நேர்த்திக் குலைந்து ஆடைகள் விலகி அங்கங்களின் வனப்புகளை காட்டிக் கொண்டிருப்பாள். வேறு ஒரு ஆவி அவள் மேல் புகுந்து  ஆட்டிப்படைப்பதாக தோன்றியது. அவளுக்கு தெரியாமல் மர்ம புன்னகை மலர்வதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது. உடலில் ஒரு நடுக்கம் நிலைக்கொள்ளாமைத் தெரியும்.

எப்போதும் தன்னிலை பிறழாமல் திடாகாத்திரமாக நேர்க்கொண்டவளாக தைரியசாலியாக இருக்கும் அம்மா அப்போது ஏதோ ஒன்றுக்கு தன்னையே இழந்து அதை இழக்கும் இழப்புக்கு போகிறவளைப் போலிருப்பாள். அந்த நேரத்தில் எல்லாம் நான் இருப்பதையே மறந்துவிடுவாள். “நீ தான் டா என் உலகம். எல்லாமே நீ தாண்டா. நீ இல்லாமல் என்னால் வாழ முடியாது.” என்று அடிக்கடி என்னை அவளுள் இழுத்துப் போட்டு கொஞ்சும் அம்மா, அந்த ஏதோ ஆட்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் சமயத்தில் நான் பொருட்டாகவே இருக்க மாட்டேன்.

அந்த ஏதோ ஒன்று காமம் என்று தெரிய நீண்ட நாட்களானது எனக்கு. காமத்துக்கு முன் மகன் பாசம் தோற்றுப் போகும் என்று பிற்பாடுத்தான் உணர்ந்தேன். ஆனால் இப்போது புரியாமல் அம்மாவின் பாசத்துக்காக போராடிக் கொண்டிருந்தேன். ஆனால், அந்த காமம் என்னையும் அம்மாவையும் எங்கேங்கோ இழுத்துக் கொண்டுப் போகும் என்று அப்போது எனக்கு தெரியாது.

அம்மாவுக்கு முதல் ப்ரியம் உயிர் நானாக இருந்தாலும், அப்பாவும் அவளுக்கு உயிர். எனுக்கு கொடுத்த மிச்சத்தை அவருக்கு அளிப்பாள். எங்களிருவரைத் தவிர அவளுக்கு வேறொன்றுமில்லை வேறெவருமில்லை.
ஆனால், ஏதோ ஒன்று ஆட்கொள்ளும்போது, அப்பாவுக்கே பயம் ஏற்படுவதை என்னால் உணர முடிந்தது. அவளைக் கட்டுப்படுத்த முடியுமா என்கிற பயம்தான் என்பதை நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகுதான் தெரிந்தது. அப்பாவுக்கும் மாத்திரம் கிடையாது, அம்மாவுக்கும் தன்னால் தன்னை கட்டுப்படுத்த முடியுமா என்கிற பயம் இருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது.

இப்படி அம்மாவுக்கு காமம் ஆட்கொள்ளும்போதெல்லாம், அம்மாவின் அழகு தெய்வமற்றதாக எனக்கு தோன்றும். அம்மாவிடம் இருந்த அழகும் அன்பும் பாசமும் நேசமும் மனிதத் தன்மையும் இழந்து வேறு ஒரு உக்கிரமான உணர்ச்சிக்கு செல்வதாக இருக்கும். அம்மா அப்படி காமவயப்படும் போதெல்லாம் எனக்கு குலைநடுங்கும்படி பயம் ஏற்படும். அந்த பயத்தை பதற்றத்தை வேறு யாரிடமும் சொல்ல முடியாமல் என்னுள் அடக்கிக் கொண்டேன்.

அது என்ன பயம் என வயதாக வயதாக புலப்பட தொடங்கியது. அம்மா அப்பாவைத் தவிர வேறு யாரிடமாவது அன்பு செலுத்துவாளோ அல்லது தன் உடலை பகிர்ந்து படுத்துவிடுவாளோ என்கிற பயம் தான்.
டக் டக் டக் என்று கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்கும் போது இரவு எட்டு மணியாகிவிட்டது.

“அப்பா வந்துவிட்டார்டா.” என்று அம்மா சொல்லி தன்னையே மறந்து சின்னக் குழந்தையைப் போல துள்ளிக் குதித்து ஓடும் போது முந்தானை விலக, அம்மாவின் பெரிய முலைகள் குலுங்கின. காம்புகள் பெரிய கோலிக் குண்டுகளைப் போலாகி அம்மாவின் பிரா ஜாக்கெட்டை மீறி வெளியே தெரிந்தது. அம்மா விலகிய முந்தானையை சரிச் செய்யவேண்டும் என்ற எண்ணம் கூடயில்லாமல் கதவைத் திறந்து ஓடிக் கொண்டிருந்தாள். குலுங்கி தள்ளாடும் முலைகளை பார்த்த எனக்கு பயங்கரமான பயம் ஏற்பட்டது. அதுவரை பார்த்த அளவை விட முலைகள் பெரிதாகிவிட்டது. இன்னும் பெரிதாகி அம்மாவின் ஜாக்கெட்டை கிழித்துக் கொண்டு கீழே விழுந்துவிடுமோ என்ற பயம் ஏற்பட்டது.

ஆனாலும் எதைப் பற்றியும் கவலைப் படாமல் அம்மா ஓடிக் கொண்டிருந்தாள். நானும் அப்பாவை பார்க்க ஓடிக்கொண்டிருந்தேன். யார் முதலில் அப்பாவை அடையப் போகிறோம் என இருவருக்குமிடையே போட்டி. சிறியவனான நான் அம்மாவிடம் தோற்றுப் போனேன்.

அம்மாதான் முதலில் போய் கதவை திறந்தாள். எதைப் பற்றியும் கவலைப்படாமல் அப்படியே திடாகாத்திரமாக நின்றிருந்த அப்பாவிடம் தஞ்சமடைய, அப்பா அம்மாவை பூவை கசக்கி பிழிவதைப் போல கசக்கி கட்டியணைத்தார். அம்மா அப்பாவின் இருபணைப்பில் உருகிப் போய் நிலைக்கொலைந்தாள். இருவரும் உலகத்தையே மறந்து மயக்கத்தில் இருந்தனர். அப்பா அம்மாவின் வாயைக் கவ்வி மூர்க்கமாக முத்தமிட்டார். அம்மா அப்படியே உருகுவதைப் பார்க்கமுடிந்தது.

என்னை சுத்தமாக மறந்துவிட்டனர். தாய் தந்தை இருந்தும் அனாதையாக உணர்ந்த நேரமது.

....தொடரும்.

[vatsayana2.0]

ஆஹா... என்ன அருமையான கதையோட்டம். கதையின் காட்சிகள் கண்முனே ஓடுவது போல் உள்ளது. சிறந்த காட்சி அமைப்புகள்.

ஒரு சராசரி தாயின் தவிப்பும், ஏக்கமும், நம்பிக்கையும், தைரியமும், மகனிற்கு எப்படிப்பட்ட உளவியல் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்பதை மிக நுட்பமாக கையாண்டு உள்ளீர்கள். குறிப்பாக மகன் மீது இருக்கும் ஆதீத நம்பிக்கையால் "உனக்காக நான் என்ன வேண்டுமாலும் செய்வேன் " என உரைக்கும் தாயின் அன்பிற்கு நிகர் வேறு எதுவும் இல்லை. பாசத்தின் மிகுதியே காமத்தில் அழைத்துச் செல்லும். அதனால் தான் ஒவ்வொரு ஆணாமகணும் தன் தாயை போல தனக்கு துணை வேண்டும் என ஆசைப்படுவான். உணர்ச்சி ரீதியாக மட்டுமில்லாமல் உடல் ரீதியாகவும் தாயை போல உள்ள பெண்களிடமே ஈர்ப்பு ஏற்படும். நம் கதாநாயகன் வாழ்க்கையில் ஏற்பட்டு இருக்கும் மன தவிப்புக்கு இதுவே காரணம். காத்து இருப்போம் அவன் வாழ்க்கையின் சுவடுகளை அறிய.

[Its me]

Simply superb..continue nanba

[Kala rasigan]

Super update

[knockout19]

அருமையான அப்டேட்

[வாலிப வயசு]

முன்கதைச் சுருக்கம்.

வினித்தும் விலாசினியும் காதலர்கள். பெரிய பன்னாட்டு நிறுவனத்தில் வேலைச் செய்பவர்கள். காமத்துடன் காதலை அனுபவிப்பவர்கள். ஒரு கட்டத்தில் விலாசினியின் முலைகள் வினித்துக்கு தன் அம்மாவின் ஞாபகத்தை தூண்டுகிறது. தொலைப்பேசி காமவிளையாட்டில், தன்னையுமறியாமல் தன் அம்மாவிடமான உறவை சொல்லிவிடுகிறான். விலாசினி அதிர்ச்சியடைகிறாள். 

காதல் முறிந்துவிட்டது என்று வினித் நினைக்க, விலாசினியோ அவனைப் புரிந்துக் கொண்டு இன்னும் அவனை தீவிரமாக காதலிக்கிறாள். அம்மா மகன் உறவுக்கு அவளுக்கு பொறாட்டாகவே தெரியவில்லை. அது அவர்களின் காதலை மேலும் பலப்படுத்தும் என்று நம்புகிறாள். இதுவரை வினித் அனாதை என்று நம்பியவளுக்கு, அவன் அப்பா அம்மா உயிரோடயிருக்கிறார்கள் என தெரியவருகிறது.

வினித்தின் கடந்தக் கால வாழ்கையை அவள் கேட்க, தன் வலி நிறைந்த கடந்த கால வாழ்கையை அவளுக்குச் சொல்லத் தொடங்குகிறான்.

################

ரயில் மெதுவாக தாலாட்டியது. முதல் வகுப்பு குளிரசாதன பெட்டியில் ரயில் ஓடும் சத்தம் எங்கோ கேட்பதைப் போலிருந்தது. என் மார்பின் மீது கசங்கி பிதுங்கிய விலாசினியின் முலைகளை தடவியப்படி, இந்த முலைகள் தான் அம்மாவின் முலைகளை நினைக்க வைத்தது என்று நினைப்பு எழ என் எண்ணங்கள் பின்னோக்கிச் செல்ல விலாசினிக்கு என் கதையைச் சொல்ல ஆரம்பித்தேன்.

############################

“அம்மா! அப்பா காரு பஸ்சு எல்லாம் வாங்கிட்டு வருவாராம்மா?.” என்று குதித்துக் கொண்டு, அம்மாவை நோக்கி கட்டுகடங்காத மகிழ்ச்சியுடன் கேட்டேன்.

கண்ணாடி முன்னால் பவுடர் போட்டு அலங்காரம் செய்துக் கொண்டிருந்த அம்மா இன்னும் துடைக்காத பவுடர் அப்பிய முகத்துடன் என்னை திரும்பி பார்த்து, “ஆமாண்டா.” என்றாள். அம்மாவின் பவுடர் அப்பிய வெள்ளை முகத்தைப் பார்த்தவுடன் எனக்கு சிரிப்பு தாங்க முடியவில்லை, ஹா ஹா என்று சிரித்துவிட்டேன்.
அம்மா தன் முகத்திலிருந்த பவுடரை துடைக்க ஆரம்பிக்க முகம் ரதி தேவதையைப் போல பளிரென அழகானது. இப்படித்தான் அப்பா அதிக நாட்கள் வெளியூருக்கு வேலைக்காக சென்று திரும்பும் போது அம்மா என் கண்ணே பட்டுவிடும் போல அலங்காரம் செய்து அழகாகிவிடுவாள். அப்பா திரும்பி வரும் நாட்களெல்லாம் எங்களிருவருக்கும் மகிழ்ச்சியான நாட்கள். எனக்கு அப்பா சாப்பிடவும் விளையாடவும் வாங்கி வருவார் என்ற மகிழ்ச்சி. அம்மாவின் மகிழ்ச்சி எதுக்கு என்பது எனக்கு போகபோகத்தான் தெரிந்தது.

அழகான மீன் போன்ற கண்களுக்கு மையிட்டவாறே, “அப்பா உனக்கு எல்லாமே வாங்கிட்டு வருவார்டா.” என்று அம்மா சொன்னாள். 

“ஐஐ...” என்று குதித்தேன். 

தலை  வாரி அலங்காரம் செய்து என்னைப் பார்த்து, “அம்மா எப்படிடா இருக்கேன்.” என்று கேட்க நான், “அழகா இருக்கேம்மா.” என்று சொல்ல, என்னை அப்படியே வாரியணைத்து முகத்தில் அணைத்து இடங்களில் முத்தம் கொடுத்தாள்.

உண்மையில் என் அம்மா தேவதைத்தான். கொஞ்சும் அழுகுடன் கூடிய வட்ட வடிவமான முகம். நேர்த்தியான நேர்க்கோடன மூக்கு. இமைகள் படபடத்து மூடியப்படியிருக்கும் பெரிய மீன் கண்கள். அகன்ற நெற்றி. யார் பார்த்தாலும் கொஞ்ச தோன்றும் முகம். அம்மாவின் நகர்வுகள் ஏதோ தேவலோகத்து பறவையைப் போலிருக்கும். உயரமாக நலினமாக இருப்பாள்.

அம்மாத்தான் என்னை தினமும் வீட்டுக்குப் பக்கதிலிருக்கும் பள்ளிக்கூடத்துக்கு விட்டும் கூட்டிக் கொண்டும் வருவாள். ஓரு தடவை அம்மாவுக்காக காத்துக் கொண்டிருக்கும் போது, பெரிய வகுப்பு அண்ணன்கள் தூரத்திலிருந்து வந்துக் கொண்டிருக்கும் அம்மாவைப் பார்த்து, “ பார்த்தா ஆண்டியாவே தெரியல. என்னமோ காலேஜ் போற கேர்ல் மாதிரி இருக்கா. பூப்ஸ் பாரு புட்பால் மாதிரி அழகா பெருசா இருக்கு. ஹிப்ஸெல்லாம் என்னமா கர்வுடாக இருக்கு. பட்டக்ஸ் எவ்வளவு பெரிசா இருக்கு. ஷி இஸ் எ செக்ஸ் பாம்.” என்று பேசுவதைக் கேட்டு எனக்கு அம்மாவின் அழகை புகழ்கிறார்கள் என்று அறியாத வயசில் பெருமையாக இருந்தது. அதில் ஒரு அண்ணன், “ஐ வாண்ட் டூ ஃபக் ஹர். ஐ ஆம் மாஸ்டர்புட்டேயிங்க் எவ்ரி டே திங்கிங் அபுவ்ட் ஹர்.” என்று சொல்லும் போது புரியவில்லை. ஆனால் புரிந்த வயது வந்தப் போது அம்மாவைப் பற்றி அவர்கள் பேசியதையும் பேசுவதையும் கேட்கும் போது ஒரு பயம் கலந்த நடுக்கம் வந்தது. அந்த மாதிரி பெரிய வகுப்பு அண்ணன்களிடம் சேராமல் பார்த்துக் கொண்டேன்.

ஒரு நாள் அம்மாவிடம், “அம்மா ஸ்கூல்ல அண்ணன்களெல்லாம் நீ அழகா இருக்கேன்னு பேசுறாங்கம்மா.” என்றேன்.

துணுக்குற்ற அம்மா, “என்ன பேசுனாங்க.” என்று தெரியாதவளைப் போலக் கேட்டாள்.
“உனக்கு எல்லாம் பெருசா இருக்கு சூப்பரா இருக்குன்னு பேசிக்கிறாங்க.” என்று அவர்கள் சொன்னதைப் புரியாமல் சொன்னேன்.  

கொஞ்ச நேரம் என்னை உற்று நோக்கியவள், “வினித் அந்த அண்ணன்கள் எல்லாம் கெட்ட அண்ணன்கள். அவங்க கிட்ட இனிமே பேசக்கூடாது. சேரக் கூடாது. அவங்க சொல்றதெல்லாம் தப்பான கெட்ட வார்த்தைகள். நீ நல்ல பையன். பேட் பாய்ஸ்கூட சேரக் கூடாது.” என்றாள். எனக்கு அம்மாவைப் பற்றி தவறாக பேசுகிறார்கள் என்று தெரிந்த போது தூக்கிவாரிப் போட்டது. எனக்கு அவர்களெல்லாம் வெறித்தனமாக அம்மாவைப் பார்ப்பதை புரிந்தது. மெல்ல மெல்ல பிரெண்ட்ஸ்களிடமிருந்து விலக ஆரம்பித்தேன். என்னிடம் பழகுவதே அம்மாவிடம் பழுகுவதாக அவர்கள் எண்ணுவது எனக்குத் தெரிந்தது. தனிமையை விரும்ப ஆரம்பித்தேன். யாரைப் பார்த்தாலும் எல்லோர் கண்களிலும் அம்மாவை தப்பாக பார்ப்பதை தெரிந்துக் கொண்டேன்.  அம்மாவுக்கு ஏதோ தீங்கு செய்வதாக தோன்றியது. அம்மாவை காப்பாற்றுவதே என்னுடை கடைமையாக நினைத்தேன். அம்மாக்கூட வெளியேச் சென்றாளல், தப்பான கண்களிடமிருந்த காப்பாற்ற பெரிய அரணாக மாற முயற்சித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

ஒரு கட்டத்தில் எனக்கு தோழன் தோழியாக அம்மாவே ஆகிவிட்டாள். அம்மாவை தவிர வேறு உலகம் என்னிடம் இல்லையென்பதைப் போலாகிவிட்டது. எல்லாரையும் எல்லாவற்றையும் விலகி அம்மாத்தான் எனக்கு என்றாகிவிட்டது.

அதற்கு முக்கியமான காரணம், எங்கள் தகுதிக்கு மீறிய நல்ல பள்ளிக்கூடத்தில் என்னை அம்மாவும் அப்பாவும் சேர்த்துவிட்டார்கள். அங்கே படிப்பவர்கள் எல்லாம் பணக்காரர்கள். நான் ஏழை என்பதை பள்ளிக்கூடம் போன சில நாட்களிலே என் கூட படிக்கும் பணக்கார சக மாணவர்கள் கண்டுப்பிடித்துவிட்டார்கள். பணக்கார பள்ளியில் பணக்கார மாணவர்களுடன் படிக்கும்போது சந்திக்கும் அனைத்து இன்னல்களையும் ஏளனங்களையும் வசைகளையும் கிண்டல்களையும் சந்திக்க நேர்ந்தது. பட்ட அவமானங்களால் அழுதுக் கொண்டே வந்து அம்மாவிடம் மார்பில் விழுந்து அழுவேன். 

அப்போது அம்மா சொன்ன வார்த்தைகள் என் மனதில் ஆழமாக பதிந்துவிட்டது. “வினித் நீ எதற்கும் பயப்படக்கூடாது. நாம ஏழை என்கிற நினைப்பு உன்னை சோர்ந்துப் போக வைக்க கூடாது. நீ நல்ல வரனு ம், நல்லா சம்பாதிக்கனும்னு நாம பணக்காரனாகனும்தான் நம்ம சக்திக்கு மீறி அந்த ஸ்கூல்ல சேர்த்தேன். நீ நல்லா படிக்கனும், நல்லா இங்கலீஷ் பேசனும், நல்ல வேலைக்குப் போகனும். அம்மா அம்மா வாழந்துகிட்டிருக்கற இந்த தரித்திர வாழ்கையை விட்டு நீ விலகி மேலேறேனும். யாரு என்ன சொன்னாலும் கண்டுக்காதே.” என்று என்னை இழத்து அணைத்தப்படி சொன்ன விதம் என் ஏழ்மையின் அந்தஸ்த்தின் இழிநிலைகளையெல்லாவற்றையும் சுக்குநூறாக்கி என்னை தைரியப்படுத்தி, கேடுகெட்ட சமூகத்திடம் போராடும் வல்லமையை எனக்கு கொடுத்தது. அம்மா என்னை சூப்பர்மேனாக மாற்றிவிட்டாள்.

வாழ்கையில் அம்மாவையே ஹீரோவாக பார்க்க ஆரம்பித்தேன். அசாத்திய தைரியசாலி. படிக்காவிட்டாலும் பயங்கரமான திறமைச்சாலி. ஒரு சூழ்நிலையை புரிந்துக் கொண்டு என்ன ஏதுவென்று நடக்கத் தெரிந்த யதார்த்தவாதி. அவளின் வாழ்கையின் ஓரே லட்சியம் என்னை பெரிய ஆளாக்க வேண்டுமென்பதே. சமூகம் மெச்சும் வேலையில் இருக்க வேண்டும் சம்பாதிக்க வேண்டும், ஏழ்மை என்னும் தரித்திர படுக்குழியிலிருந்து தப்பிக்க வேண்டுமென்பதே.

அந்த லட்சியத்தை எனக்கு வெறித்தனமாக மூர்க்கமாக ஊட்டிக் கொண்டிருந்தாள். நானும் அம்மாவிடம் பலம்பெற்று கண்மண் தெரியாமல் படிக்க ஆரம்பித்தேன். மற்ற பையன்களை விட நன்றாக படிக்க வேண்டும், அவர்களை விட எல்லாவிதத்திலும் மேலாக இருக்க வேண்டும் என்கிற வெறி என்னுள் எழுந்து மூர்க்கமாக செயல்பட ஆரம்பித்தேன்.

ஆனால், வாழ்கையின் கோரமுகம், சக மாணவர்களின் ஏளனமும் என்னைத் தாக்கிக் கொண்டேயிருக்கும் போது சில சமயங்களில் என்னால் தாங்க முடியாமலாகிவிடும். அம்மாவின் மேல் புரண்டு அழுவேன். மறுபடியும் தைரியம் சொல்வாள். அறிவுரைச் சொல்வாள்.

இது தொடர்கதையாக இருக்க தொடங்கியது. ஓரு நாள், தாங்கமுடியாமல் சுரண்டு விழுந்து அழுதுக் கொண்டிருக்கும் போது அம்மா சொன்ன வார்த்தைகள் என் ஆன்மாவை தாக்கியது. இன்னும் அந்த வார்த்தைகளை என்னுள் ஆயிரமாயிரம் உணர்ச்சிகளைத் தூண்டியது. அந்த உணர்ச்சிகள் என்ன என்று அலசி ஆராய்ந்துப் போது, அதன் அடிநாதத்தை கண்டிறிந்த போது, அதுனுடன் போராடமுடியாமல் அரவணைக்க முயன்றுக் கொண்டிருந்தேன்.

ஆமாம், காமம் என்றால் என்ன உணர்ந்துக் கொண்ட தருணம்.

அழுதுக் கொண்டிருந்த என் முகத்தை தூக்கி, “வினித் உன் கூட படிக்கும் பசங்க பணக்காரர்களாக இருக்கலாம். கோடிக்கணக்கான சொத்து வெச்சிருக்கலாம். ஆனா, அவங்க வெச்சியிருக்கற பணத்தை சொத்தைவிட உன்கிட்ட ஒரு பணமிருக்கு சொத்துயிருக்கு. அதுதான் உன் அம்மா. என்னை மாதிரி அம்மா அவங்களுக்கு கிடையாது. உன்னுடைய சொத்து இந்த அம்மாதாண்டா. நீயே பார்த்திருப்பே கேட்டிருப்பே, அம்மாவை ஆசையோட பார்க்கறாஙக் பேசறாங்க. யார்கிட்ட இல்லாத சொத்து நான் தாண்டா உனக்கு. உனக்கு அதுப் போதும்டா. இந்த சொத்து உனக்காக என்னவேணும்னாலும் செய்யும்.” என்று சிரித்துக் கொண்டுச் சொல்லும் போது, என் வாழ்கையில் அந்த கணமே ஒரு பொறி பறந்தது. எல்லாமே மாறிவிட்டது.
அம்மா என் உடலுடன் உயிருடன் கலந்து விட்டாள். என்னை ஆட்கொண்டுவிட்டாள்.
அம்மா அப்போது மிகவும் அழகாக மாறினாள். அந்த அழகைதான் மற்ற பெண்களிடம் இன்னும் தேடிக் கொண்டிருக்கிறேன். விலாசினியிடம் அந்த அழகின் சில அம்சங்களைப் பார்த்தேன். அதனால் தான் அவளை காதலித்தேனோ என்று சில நேரங்களில் தோன்றும்.

அம்மா அந்த வார்த்தைகளை உதிர்த்த நேரத்திலிருந்து, அம்மாவுக்கும் எனக்குமுள்ளான உறவு வேறு தளத்துக்குச் சென்றுவிட்டது. அம்மா சொன்னது எனக்கு சுத்தமாக புரியவில்லை. அம்மா எப்படி எனக்கு சொத்தாகும் என அப்போது தெரியவில்லை. ஆனால், அந்த வார்த்தைகள் என்னை அம்மாவிடம் ஏதோ ஓன்றினால் கட்டுப்படுத்தியது. என் மனம் அவளுக்கு புரிந்தது அவள் மனம் எனக்கு புரிந்தது. இருவரிடமும் பரஸ்பர நம்பிக்கை ஏற்பட்டது.  அந்த நம்பிக்கையே எனக்கு ஆறுதலாகவும் பலமாகவும் இருந்தது. அம்மா இருக்கிறாள் என்கிற நம்பிக்கையே எனக்கு சொத்தாகவும் இருந்தது. அவளே அளவிடமுடியாத செல்வமுள்ள சொத்தாக மாறினாள்.  

அப்பா வரும் நேரம் நெருங்கும்போது அம்மாவின் முகத்தில் வியர்வைத் துளிகள் முத்துகளைப் போல ஜொலித்துக் கொண்டிருந்தன. நிலைக் கொள்ளாமல் தவித்துக் கொண்டிருந்தாள். எப்போதும் போர்த்திக் கொண்டு அடக்க ஓடுக்கமாக மகாலட்சுமியாக தோற்றமளிக்கும் அம்மா, நேர்த்திக் குலைந்து ஆடைகள் விலகி அங்கங்களின் வனப்புகளை காட்டிக் கொண்டிருப்பாள். வேறு ஒரு ஆவி அவள் மேல் புகுந்து  ஆட்டிப்படைப்பதாக தோன்றியது. அவளுக்கு தெரியாமல் மர்ம புன்னகை மலர்வதை என்னால் பார்க்க முடிந்தது. உடலில் ஒரு நடுக்கம் நிலைக்கொள்ளாமைத் தெரியும்.

எப்போதும் தன்னிலை பிறழாமல் திடாகாத்திரமாக நேர்க்கொண்டவளாக தைரியசாலியாக இருக்கும் அம்மா அப்போது ஏதோ ஒன்றுக்கு தன்னையே இழந்து அதை இழக்கும் இழப்புக்கு போகிறவளைப் போலிருப்பாள். அந்த நேரத்தில் எல்லாம் நான் இருப்பதையே மறந்துவிடுவாள். “நீ தான் டா என் உலகம். எல்லாமே நீ தாண்டா. நீ இல்லாமல் என்னால் வாழ முடியாது.” என்று அடிக்கடி என்னை அவளுள் இழுத்துப் போட்டு கொஞ்சும் அம்மா, அந்த ஏதோ ஆட்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் சமயத்தில் நான் பொருட்டாகவே இருக்க மாட்டேன்.

அந்த ஏதோ ஒன்று காமம் என்று தெரிய நீண்ட நாட்களானது எனக்கு. காமத்துக்கு முன் மகன் பாசம் தோற்றுப் போகும் என்று பிற்பாடுத்தான் உணர்ந்தேன். ஆனால் இப்போது புரியாமல் அம்மாவின் பாசத்துக்காக போராடிக் கொண்டிருந்தேன். ஆனால், அந்த காமம் என்னையும் அம்மாவையும் எங்கேங்கோ இழுத்துக் கொண்டுப் போகும் என்று அப்போது எனக்கு தெரியாது.

அம்மாவுக்கு முதல் ப்ரியம் உயிர் நானாக இருந்தாலும், அப்பாவும் அவளுக்கு உயிர். எனுக்கு கொடுத்த மிச்சத்தை அவருக்கு அளிப்பாள். எங்களிருவரைத் தவிர அவளுக்கு வேறொன்றுமில்லை வேறெவருமில்லை.
ஆனால், ஏதோ ஒன்று ஆட்கொள்ளும்போது, அப்பாவுக்கே பயம் ஏற்படுவதை என்னால் உணர முடிந்தது. அவளைக் கட்டுப்படுத்த முடியுமா என்கிற பயம்தான் என்பதை நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகுதான் தெரிந்தது. அப்பாவுக்கும் மாத்திரம் கிடையாது, அம்மாவுக்கும் தன்னால் தன்னை கட்டுப்படுத்த முடியுமா என்கிற பயம் இருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது.

இப்படி அம்மாவுக்கு காமம் ஆட்கொள்ளும்போதெல்லாம், அம்மாவின் அழகு தெய்வமற்றதாக எனக்கு தோன்றும். அம்மாவிடம் இருந்த அழகும் அன்பும் பாசமும் நேசமும் மனிதத் தன்மையும் இழந்து வேறு ஒரு உக்கிரமான உணர்ச்சிக்கு செல்வதாக இருக்கும். அம்மா அப்படி காமவயப்படும் போதெல்லாம் எனக்கு குலைநடுங்கும்படி பயம் ஏற்படும். அந்த பயத்தை பதற்றத்தை வேறு யாரிடமும் சொல்ல முடியாமல் என்னுள் அடக்கிக் கொண்டேன்.

அது என்ன பயம் என வயதாக வயதாக புலப்பட தொடங்கியது. அம்மா அப்பாவைத் தவிர வேறு யாரிடமாவது அன்பு செலுத்துவாளோ அல்லது தன் உடலை பகிர்ந்து படுத்துவிடுவாளோ என்கிற பயம் தான்.
டக் டக் டக் என்று கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்கும் போது இரவு எட்டு மணியாகிவிட்டது.

“அப்பா வந்துவிட்டார்டா.” என்று அம்மா சொல்லி தன்னையே மறந்து சின்னக் குழந்தையைப் போல துள்ளிக் குதித்து ஓடும் போது முந்தானை விலக, அம்மாவின் பெரிய முலைகள் குலுங்கின. காம்புகள் பெரிய கோலிக் குண்டுகளைப் போலாகி அம்மாவின் பிரா ஜாக்கெட்டை மீறி வெளியே தெரிந்தது. அம்மா விலகிய முந்தானையை சரிச் செய்யவேண்டும் என்ற எண்ணம் கூடயில்லாமல் கதவைத் திறந்து ஓடிக் கொண்டிருந்தாள். குலுங்கி தள்ளாடும் முலைகளை பார்த்த எனக்கு பயங்கரமான பயம் ஏற்பட்டது. அதுவரை பார்த்த அளவை விட முலைகள் பெரிதாகிவிட்டது. இன்னும் பெரிதாகி அம்மாவின் ஜாக்கெட்டை கிழித்துக் கொண்டு கீழே விழுந்துவிடுமோ என்ற பயம் ஏற்பட்டது.

ஆனாலும் எதைப் பற்றியும் கவலைப் படாமல் அம்மா ஓடிக் கொண்டிருந்தாள். நானும் அப்பாவை பார்க்க ஓடிக்கொண்டிருந்தேன். யார் முதலில் அப்பாவை அடையப் போகிறோம் என இருவருக்குமிடையே போட்டி. சிறியவனான நான் அம்மாவிடம் தோற்றுப் போனேன்.

அம்மாதான் முதலில் போய் கதவை திறந்தாள். எதைப் பற்றியும் கவலைப்படாமல் அப்படியே திடாகாத்திரமாக நின்றிருந்த அப்பாவிடம் தஞ்சமடைய, அப்பா அம்மாவை பூவை கசக்கி பிழிவதைப் போல கசக்கி கட்டியணைத்தார். அம்மா அப்பாவின் இருபணைப்பில் உருகிப் போய் நிலைக்கொலைந்தாள். இருவரும் உலகத்தையே மறந்து மயக்கத்தில் இருந்தனர். அப்பா அம்மாவின் வாயைக் கவ்வி மூர்க்கமாக முத்தமிட்டார். அம்மா அப்படியே உருகுவதைப் பார்க்கமுடிந்தது.

என்னை சுத்தமாக மறந்துவிட்டனர். தாய் தந்தை இருந்தும் அனாதையாக உணர்ந்த நேரமது.

....தொடரும்.

சூப்பர் நண்பா தொடர்ந்து எழுதுங்கள்.

[Kingofcbe007]

தாங்கள் திறமையை பாராட்ட வார்த்தைகள் இல்லை நண்பா.

[omprakash_71]

உங்கள் கதை எழுதும் திறமையை பாராட்ட வார்த்தைகள் இல்லை நண்பா சூப்பர் பதிவு நண்பா.

[kuttysex123]

nanba semma kathai inum kamam athigam kalanthu eluthunga super congrats

[anu 69]

சூப்பர்

[Deep_Lover]

ஆஹா... என்ன அருமையான கதையோட்டம். கதையின் காட்சிகள் கண்முனே ஓடுவது போல் உள்ளது. சிறந்த காட்சி அமைப்புகள்.

ஒரு சராசரி தாயின் தவிப்பும், ஏக்கமும், நம்பிக்கையும், தைரியமும், மகனிற்கு எப்படிப்பட்ட உளவியல் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறது என்பதை மிக நுட்பமாக கையாண்டு உள்ளீர்கள். குறிப்பாக மகன் மீது இருக்கும் ஆதீத நம்பிக்கையால் "உனக்காக நான் என்ன வேண்டுமாலும் செய்வேன் " என உரைக்கும் தாயின் அன்பிற்கு நிகர் வேறு எதுவும் இல்லை. பாசத்தின் மிகுதியே காமத்தில் அழைத்துச் செல்லும். அதனால் தான் ஒவ்வொரு ஆணாமகணும் தன் தாயை போல தனக்கு துணை வேண்டும் என ஆசைப்படுவான். உணர்ச்சி ரீதியாக மட்டுமில்லாமல் உடல் ரீதியாகவும் தாயை போல உள்ள பெண்களிடமே ஈர்ப்பு ஏற்படும். நம் கதாநாயகன் வாழ்க்கையில் ஏற்பட்டு இருக்கும் மன தவிப்புக்கு இதுவே காரணம். காத்து இருப்போம் அவன் வாழ்க்கையின் சுவடுகளை அறிய.

பாராட்டுக்கு கருத்துக்கும் நன்றி நண்பரே. கதநாயகனுக்கு என்ன நடந்தது என்ன காரணத்துக்காக நடந்தது என்று கதைச் சொல்ல முயல்கிறேன். கதை தொடர முடியுமா என்றுப் பார்ப்போம்.
மற்றும் கருத்துக் கூறிய அனைத்து நண்பர்களுக்கு நன்றி. 
கூடிய விரைவில் அப்டேட் இருக்கும்.

[Deep_Lover]

அம்மா அலங்லோலமாக ஓடிப்போய் அப்பாவை கட்டிப்பிடித்து, இருவரும் தன்னிலை இழந்து முத்தம் கொடுத்தது எல்லாம் ஒரு நொடியில் நடந்திருக்கும். ஆனால், அது மூன்று மணி நேர சினிமா காட்சியைப் போல இன்னும் என் கண் முன்னால் அணுஅணுவாக என் கண் முன்னால் ஓடிக் கொண்டிருகின்றது. வளர வளர அவர்களின் மனதின் உணர்ச்சிகளும் நன்றாக புலப்பட தொடங்கியது.

அம்மாவின் முலைகள் அப்பாவின் இரும்பு அணைப்பில் அவர் மார்பில் கசங்கி ஜாக்கெட்டை கிழித்துக் கொண்டு வெடிக்கப் போகும் பலூனைப் போல பிதுஙிக் கொண்டிருந்தது. பயமேற்பட்டு ’ஐயோ அம்மா பலூன் வெடிச்சடப் போகுதுன்னு’ கத்த தோன்றியது. அம்மா ஏன் இப்படி இருக்கின்றாள் என்று புரியாமல் பதைபதைத்தது. அம்மாவின் அப்பாவும் தங்களையே மறந்துக் கொண்டு உக்கிரமாக வாய் முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். எச்சில் வாயிலிருந்து ஓழுகியது.

நான் செய்வதறியாது என்ன நடக்கின்றது என்றுத் தெரியாமல் நின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.

சில நொடிகள் தான் அப்படி இருந்தார்கள். அவர்களின் உள்ளுணர்வு சொல்லியிருக்கும் போல, இன்னொரு ஜீவன் மகன் வடிவில் அந்த வீட்டிலிருக்கின்றது என்று. சட்டென்று சுதாரித்துக் கொண்டு விடுப்பட்டார்கள். அம்மாவின் கசங்கிய முலைகள் அதன் உருவத்தை மீண்டும் பெற்று அதிர்ந்துக் கொண்டிருந்தது. காம்புகள் பெரிய கற்மலைப் போல ஜாக்கெட்டை கிழித்துக் கொண்டு கறுப்பாக தெரிந்தது. அம்மா முகத்தில் அவமானம் வெட்கம் தெரிந்தது. பெற்ற மகன் முன்னால் வெட்கமில்லாமல் காமத்துக்கு ஆட்பட்டு, பெற்ற மகனை மறந்து கணவருடன் காமத்தில் மூழ்கிவிட்டோமே என்ற அவமானம் தெரிந்தது.மேல்மூச்சு கீழ்மூச்சு வாங்கியப்படி, குற்றயுணர்ச்சியுடன் வெட்கப் புன்னகை பூத்தப்படி நெளிந்தப்படி தன் முந்தானையைச் சரிச்செய்து சேலையைச் இழுத்திப் போர்த்திக் கொண்டு மீண்டும் தாய்மை நிலைக்கு வந்தாள்.

ஒரு தாய் ஒரு பத்தினி நிலைத் தடுமாறினாள் எந்த உருவம் எடுப்பாள் என்று அப்போதே பார்த்துவிட்டேன்.

அம்மாவும் அப்பாவும் இருவரும் பல அர்த்ததுடன் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் வெட்கமாக சிரித்துக்கொண்டார்கள். அந்த பூரிப்பிலிருந்து விடுப்பட்டு இப்போது நிஜ சந்தோசமான சகஜநிலைக்கு வந்த அப்பா, அவரின் உயிரான என்னைப் பார்த்து, “வாடா வினித் என் செல்லக்குட்டி.” என்று என்னை இழுத்து தூக்கி முத்தம்மிட்டார். மொத்த பாசத்தையும் என் மேல் கொட்டினார். என் பாசத்தையும் அவர் எதிர்ப்பார்க்க, நானும் அவரை அன்பாக முத்தமிட்டேன். அப்பாவின் வாழ்கையின் சந்தோஷமே நான் தான் என்பது எனக்கு உணர்த்திய தருணங்கள் அவை. அவரின் உயிரும் அம்மாவின் உயிரும் என் உயிருள் ஆழமாக வைக்கப்பட்டிருந்தது.

“அப்பா உனக்கு என்ன வாங்கி வந்துருக்கேன் பாருடா.” என்று என்னை கீழேயிருக்கி அம்மாவிடம் பையை கொடுக்க, அம்மா கதவைச் சாத்திக் கொண்டு ஹாலுக்கு வந்து பையை திறக்க, அப்பா எனக்காக பேட்டரியில் ஓடும் ரிமோட் கார் பஸ்ஸும் வாங்கிவந்திருந்தார். எனக்கு மகிழ்ச்சி தாங்கமுடியவில்லை. மேலும் அப்பா பல விதமான சாக்லேட் வாங்கிக் கொண்டு வந்திருந்தார். அதை எல்லாவற்றையும் வாரி எடுத்துக் கொண்டு அப்பாவிடம் ஓடினேன். அப்பா என்னை அவர் மடியில் உட்கார வைத்து.

“என் ராஜாகுட்டிக்கு இது போதுமா இன்னும் வேணுமா.” என்றுக் கேட்டார்.

“இன்னிக்கு இது போதும்மப்பா.” எனச் சொல்ல அப்பா என் உச்சந்தலையில் முத்தமிட்டார்.

இங்கே அப்பாவைப் பத்தி சொல்லியாகவேண்டியது. அழகான அம்மாவுக்கு பிடித்த ஆணழகன் அப்பாதான். அது அம்மாவே சொன்னது. என்னைப் பார்த்து, “அப்பா சின்ன வயசுல உன்ன மாதிரி அழகாதாண்டா இருப்பாரு.” என்று ஆசையாசையாகச் சொல்லி என்னை கட்டிப்பிடிப்பாள். முத்தம் கொடுப்பாள். “பெரியவனான அப்பா மாதிரி ஸ்டைலா அழகா வருவேடா.” என்று என் தலையை கோதிவிடுவாள்.

அப்பா திடாகாத்திரமாக இருப்பார். உயரமான அம்மாவை குள்ளமாக்கிவிடும் உயரம். அடங்காத அம்மாவை ஒரு குஞ்சைப் போல தன் அரவணைப்பில் அமுக்கி விடுவார் அப்பா. அப்பா தொழிற்சாலைகளை பராமரிப்பு செய்யும் ஒரு கம்பெனியில் வேலைச் செய்கிறார். அடிக்கடி இந்தியா முழுக்க பயணம் செய்ய வேண்டும். பெரிய பெரிய உபகரணங்களை தூக்க வேண்டும். தினமும் உடற்பயிற்சி செய்பவர். ஆகையால், அப்பாவின் ஓவ்வொரு தசையும் கல்லுப் போல வளர்ந்து தெளிவாகத் தெரியும். வெற்றுடம்பை பார்த்தால் எந்த ஒரு மாதுவும் மயங்கிவிடுவாள். அப்பாவின் உடலில் அசாத்திய சக்தியிருந்தது. நடிகர் சூரியாவின் சிக்ஸ் பேக் எல்லாம் அப்பாவிடம் பிச்சை வாங்கும்.

அம்மா பிற்பாடு அப்பாவும் அவளும் எப்படி காதல் செய்து திருமணம் செய்துக் கொண்டார்கள் என்று கூறும்போது, அம்மாவை நினைத்து எனக்கு பொறாமை வரும். இப்படி ஒரு காதலன் கிடைப்பது பெண்கள் புண்ணியம் செய்திருக்க வேண்டும் என நினைப்பேன். அப்பாவைப் போல காதலனாக இருக்க முயன்றுக் கொண்டிருந்தேன். அம்மா அப்பாவுகிடையே சண்டை வந்தது நான் பார்த்ததில்லை. இருவரும் பேசுவதை விட பேசிக்கொள்ளாமல் பரஸ்பர அன்புடன் நடந்துக் கொள்வார்கள். இனம் புரியாத இன்ப உணர்ச்சிகள் இருவரை கட்டிப்போட்டுக் கொண்டிருந்தது.

எங்கள் வீட்டைப் பற்றி கண்டிப்பாக சொல்ல வேண்டும். நகரத்தின் கீழ்மத்தியத்தர பகுதியில் சிறிய மூன்றடுக்கு வீட்டில் மொட்டைமாடியில் வீடு இருந்தது. பத்துக்கு பத்து ஒரு ஹால் மற்றும் சிறிய சமையலறைதான் வீடு. குளியலறை பாத்ரூமெல்லாம் மொட்டைமாடியின் வெளியில் தான்.

அந்த சிறிய வீட்டில் அழகான காதல் கணவன் மனைவி அவர்களுக்கு மகனாக இருக்கும் நான், குடும்பத்தில் நிலவும் ஆழமான பாசம், பந்தம், பெற்றோர்களின் எதிர்காலமே நானாகியிருக்கும் நிலை. அம்மா அப்பா இருவருக்குமுள்ள காதல் சமுத்திரத்தை விட பெரியதாகி சுனாமியாக கொந்தளிக்கும், அந்த சின்னஞ்சிறு வீட்டில், சிறிய இடத்தில் பெரிய உணர்ச்சிகள் கொந்தளிக்கும்போது, எல்லா தடங்கள்கள் இல்லாமல் போய்விடும். குடும்ப நடைமுறை ஓழுக்கத்திற்கு வேறு வடிவமும் அர்த்தமும் வந்துவிடும்.

ஓளிவு மறைவில்லாமல் திரைமறைவில்லாமல் கண்ணாடியைப் பார்ப்பதைப் போல எல்லாம் அப்பட்டமாக தெரிந்துவிடும்.

எனக்கு புரிய ஆரம்பித்த நாளிலிருந்து, அம்மா அப்பாவுக்குமிடையேயான உக்கிரமான தடைகளற்ற உறவில், அம்மாவுக்கு தயக்கங்கள் இருந்ததை பார்க்க முடிந்தது. கட்டுகடங்காமல் போனால் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் கட்டுப்படுத்த முடியாது. அம்மாவுக்கு நானிருப்பது தயக்கம் தான். ஆனால் அப்பாவுக்கு எதுவுமில்லை. வீட்டில் எனக்கு முன்னால் அம்மாவிடம் பாசத்தையும் அன்பையும் எந்த தயக்கமுமின்றி காட்டுவார். நான் வளரவளர அம்மாவுக்கு ஒருமாதிரியாக ஆவதை உணரத்தொடங்கினேன்.

ஓரு தடவை மூலையில் விளையாடிக்கொண்டிருக்கும்போது, நான் கவனிக்க மாட்டேன் என்று நினைத்து, அப்பா அம்மாவை சீண்டிக் கொண்டிருக்கும்போது, “ஏங்க வினித்துக்கு எல்லாம் தெரியற வயசாயிடுச்சு. அவன் முன்னால் இப்படி பண்றீங்களே.” என்று அம்மாவை அப்பா இழுத்துப் போட்டு அவரின் அணைப்பில் சிக்கி தள்ளாடும் அம்மாவின் முலைகளை கசக்கும் போது அம்மா கிளர்ச்சியில் துடித்தப்படிச் சொன்னாள்.

“ஏண்டி என் பொண்டாட்டியை நான் என்ன வேணும்னாலும் செய்வேன். யார் பார்த்தா எனக்கு என்ன. அது என் பையனா இருந்தாலும் என்ன. என் ஆசையை கட்டுப்படுத்த முடியாது. என் பொண்டாட்டியை நடுரோட்டுல நாயை ஓப்பதைப் போல ஓப்பேன் யாரும் என்னை கேட்க முடியாது.” என்று அப்பா அம்மாவின் மேல் கிளர்தெழுந்த ஆசையில் சொல்லி மேலும் அம்மாவை சூடுதேத்தி நொறுக்குவார். அம்மா சட்டென்று நான் இருப்பதை மறந்துப் போய் அப்பாவிடம் தன்னையே கொடுத்துவிடுவாள்.

இருவரும் தன்னிலையிழுந்து எல்லாம் நடத்திவிடுவார்கள் என்று எண்ணும் தருணத்தில் சூதாரித்துக் கொள்வார்கள். நான் சட்டென்று விளையாட்டிலிருந்து விலகி அவர்களை பார்ப்பதைப் உள்ளுணர்வால் உணர்ந்துக் கொண்டு விலகி விடுவார்கள்.

அவர்களிடமுள்ள உணர்வு மட்டுமள்ள அவர்கள் என்மீது வைத்திருந்த உணர்ச்சிகளையும் எந்த தங்குதடையின்றிக் கொட்டுவார்கள். என்னிடம் உணர்ச்சிப் பொங்க அவர்கள் உடல் தொடுதல்கள் மூலம் காட்டிய அன்பு வேறு எந்த பெற்றோரும் காட்டியிருக்க மாட்டார்கள். அது ஒரு போதை.

ஒரு நாள் மொட்டைமாடியில் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் போது, குளித்துவிட்டு டவலைக் கட்டிக்கொண்டு வீட்டினுள் அப்பா சென்றார்.

“ச்ச்சீ...இப்பத்தான் குளிச்சுட்டு வந்திருக்கீங்க, என்னை விடுங்க.” என்று அம்மா சிணுங்களுடன் சொல்வது கேட்டது.

“குளிச்சா என்ன. என் பொண்டாட்டி பார்த்தா எனக்கு மூடு வருது. என்ன பண்றது.”

“ஐயோ இப்படியா எலும்பெல்லாம் நொறுங்கற மாதிரி கட்டிப் புடிக்கிறது.”

“ஆமாடி, அவ்வளவு ஆசை.”

“இச்.” அம்மாவின் உக்கிரமான முத்தம் சத்தம் கேட்டது.

“இச்.”

“இச்”

“இச்”

“நைட் எல்லாம் ஆட்டம் போட்டது பத்தலியா.” அம்மாவின் கிறக்கம் குரல் கேட்டது.

“நீ எனக்கு எப்பத்தான் பத்துனே.”

“ஊக்கும் விடுங்க.” சிணுங்கினாள் அம்மா

“ஏண்டி. எனக்கு ஆசையா இருக்கு.”

“ஆமா, கண்ட கண்ட நேரத்துல அதே நினைப்பா இருங்க. அதே கருமம் புடிச்ச ஆசையா இருங்க.”

"ஏண்டி நான் ஆசைப்படறது தப்பா.” அப்பாவின் குரலில் ஏமாற்றம் தெரிந்தது.

“என்ன இப்படி சொல்றீங்க. நீங்க இன்னும் என் மேல இவ்வளவு ஆசை வெச்சியிருக்கறது எனக்கு எவ்வளவு பெருமை தெரியுமா... இன்னொன்னு.”

“என்ன...”

“எனக்கு உங்களை நினைச்சால ஆசை வந்தறது...கீழே கொலகொல என ஊறி தண்ணி வடிஞ்சது... அப்பவே உங்களை போடனும் தோணும்.” கொல்கொல குரலில் அம்மா சொன்னாள்.

”அப்படியாடி... அப்போ எதுக்கு வேணாம் வேணாம்னு சொல்றே.” அப்பாவின் குரலில் கிண்டல் தெரிந்தது.

”ஒரு பொம்பளை புருசனா இருந்தாலும் போய் ஓப்பனா கேட்பாங்களா.”

“டேய் டேய் இப்படி பொய் சொல்லாதடி, ஓப்பனா கேட்க மாட்டே ஆனா இண்டைரக்ட்டா கேட்பே பாரு. மவனே என் குஞ்சி செத்த பாம்பா இருந்தாலும் அதுக்கு உயிர் கொடுத்து எழும்ப வெச்சு உன் அரிப்பை தீர்த்துடுவேடி.”

”ஆமா நீங்க மட்டும் என்னவாம், நேரம் காலம் இடம்னு பார்க்காமே போட்டு தாக்குவீங்க. உங்க உடம்பு என்ன மாதிரி இரும்பு ஓடம்பு. என்னை ஒரு பொண்ணுனு நினைக்கவே மாட்டீங்க. போட்டு கசக்கி பிசக்கி எடுத்துடுவீங்க.”

“போடி எனக்கு தெரியாத. உன்னை கசக்கி சக்கையா போட்டுத்தான் உனக்கு புடிக்கனும்னு. எவ்வளவு கசக்கி போட்டாலும் அடுத்த செகண்டே ஃபிரஷ்ஷா இன்னொரு ரவுண்டுக்கு ரெடியாடிவேயடி.”

“இப்பபெல்லாம் ஒரே தயக்கமா இருக்குங்க.” கிசுகிசுத்தால் அம்மா.

“என்னடி ஆச்சு.”

“வினித்துக்கு விவரம் தெரிய ஆரம்பிச்சுடுச்சு. நாம் செய்யறதெல்லாம் அவனுக்கு புரிய ஆரம்பிச்சா ஒன்னு கிடக்க ஒன்னு ஆயிடும்.”

“அவனுக்கு இன்னும் விவரம் தெரியாதடி.”

“இல்லேங்க, எனக்கு என்னவோ அவனுக்கு இப்பவே நல்லா புரிய ஆரம்பிச்சுடுச்சின்னு தெரியுது. வயசுக்கு மீறின மெட்சூரிட்டி இருக்கு. பயங்கரமான புத்திசாலியா இருக்கான். அவன நல்ல விதமா கொண்டு வருனும். நல்லா படிச்சு வைக்கனும். பேர் எடுக்கறாப்புல வாழ்கைல முன்னுக்கு வருனும். நல்லா சம்பாதிக்கனும். நம்ம மாதிரி ஏழ்மைல வாழவேக் கூடாது.”

“அதுதான் நம்ம கனவாச்சே. நம்ம வாழையை அதுக்காகத்தான் வாழறோம்.”

“என்னங்க பண்றீங்க. வலிக்குதுங்க.” அம்மாவின் துடித்தாள்.

“என்னடி வரவர உன் முலை பெருசாயிட்டே போகுது. கல்லு மாதிரி கிண்ணுனு இருக்கு. தொங்கவே மாட்டேங்குது.”

“ஆமா நீங்க போராட்டா மாதிரி பிசையறீங்க. அப்படித்தான் இருக்கும். ஐய் ஐயோ என்ன பண்றீங்க. ஜாக்கெட்டை ஏன் கழட்டுறீங்க.” பதறினாள் அம்மா.

“கொஞ்சம் சும்மா இருடி.”

“பையன் வெளியே இருக்கான் எப்ப வேணும்னாலும் உள்ளே வந்துருவான்.” மேலும் பதட்டமடைந்த அம்மாவின் குரல் கேட்டது.

“அவன் ஓன்னும் வரமாட்டான் விளையாடிகிட்டு இருக்கான்.”

“சும்மா விடுங்க... ஐயோ ஜாக்கெட் கிழிக்காதீங்க. இருக்கறதே நாலு ஜாக்கெட் இப்படி ஓவ்வொண்ணா கிழிசிகிடிருந்தீங்கன்னா நான் என்ன பண்றது.”

“அப்போ ஓழுங்க மரியாதையா கழட்டுடி.”

“வேணாங்க... பையன் வந்துருவான்.”

“சும்மா கழட்டுடி... பையன் வந்தா வரட்டும்..."

"கொஞ்சம் பொறுங்க கழட்டறேன்... என்ன பிராவை கழட்டுறீங்க...” அம்மாவின் மேலும் பதைபதைப்பான குரல் கேட்டது.

“சும்மா இருடி.”

“ம்ம்ம்...மெதுவா கசக்குங்க... போராட்டோவா போடப் போறீங்க...வலிக்குதுங்க.”

“ஆமாடி.. கசக்க கசக்க ஆசையே அடங்க மாட்டேங்குது.”

“ஆஆஆஆ....வலிக்குதுங்க...காம்பை இப்படி போட்டு திருகுறீங்க...விட்டா அதைப் அப்படியே பீய்ச்சி எடுத்துடுவீங்க போலிருக்கே.” அம்மாவின் குரலில் இன்பவலி இருந்தது.

கொஞ்ச நேரம் பேச்சு மூச்சில்லை.

“என்னடி...கீழே இப்படி ஓழுகுது...தண்ணியா கொட்டுது...திடுட்டு நாயி இப்படியா ஆசை வெச்சுகிட்டு வேணாம்னு முரண்டு பிடிக்கிறே.” அப்பா கிறுக்கமாக கேட்டார்.

“ஆமா இவரு தெருவுல போற வேற ஒருத்தரு. நீ என் புருசன்னு நியாபகம் இருக்கட்டும். என் புருசன் மேல என் புண்டை ஓழுகாமே வேறு யாருக்கும் ஓழுகும்.”

“ஆஆஆ... என்னடி என் சுன்னியை இப்படி போட்டு இழுக்குறே.”

“ஆமா... என் புண்டையை உள்ளாற போடு போடுன்னு போட்டு கிழிக்கும் போது வராத வலி நான் இழுக்கும்போது வருதாம்மா.”

“இச்...” அப்பா அம்மாவின் ஏதோ ஒரு இடத்தில் முத்தமிடுவது கேட்டது.

“உம்ம்ம்ம்...”

”ஆஆஆ....”

“ஹாஹா...”

“உம்ம்ம்ம்...”

“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..”

“மெதுவா...”

“ஆஆ....”

“ம்ம்ம்ம்...”

“என்னால தாங்க முடியலேங்க...” அம்மாவின் போதைக் குரல் கேட்டது.

“என்ன செஞ்சாலும் அடங்க மாட்டே போல...ஆஆஆ...” அப்பாவின் குரல்.

“ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்...ஐ ஐயோ...என்னங்க சேலையை கழட்டுறீங்க...”

“ஏண்டி சூடாயிருக்கே... என்னையும் சூடேத்திட்டே... ஓக்கவேணாம்மா...”

“பையன் இருக்காங்க..”

“இருக்கட்டும்..”

“வந்திரப் போறான்...”

“வரட்டுமே...”

“என்னங்க சொல்றீங்க...”

“ஆமாடி...அவன் வரட்டும்... அப்பா அம்மாவை எப்படி ஓக்கறான்னு பாக்கட்டுமே...” அப்பா தன்னிலை மறந்த பேச்சுக் கேட்டது.

“ஐயோ என்ன பேசறீங்க.”

“ஆமாடி... எத்தனை நாளுக்குத்தான் இப்படி பயந்து சாவறது... அவன் முன்னாடி ஒரு தடவை நான் உன்னை ஓத்தான்னு எல்லாமே சரியாயிடும்.”

“தப்புங்க...”

“நா அதுக்கெல்லாம் பயப்படமாட்டேன்... அசிங்கப்படமாட்டேன்...என் பொண்டாட்டியை என் பையன் முன்னால ஓத்தே தீருவேன்.”

“பையனுக்கு பயப்பட மாட்டீங்களா...”

“ஆமாடி...”

“அவனுக்கு மட்டும் தான் நீங்க பயப்படுவீங்க.” அம்மா சிரித்தப்படி சொன்னாள்.

இருவரும் தங்களையே மறந்து குடிக்காரர்களைப் போலிருப்பதாக எனக்குப் பட்டது. வீதியில் குடித்துவிட்டு வெட்கம் மானம் சூடு சொரணையில்லாமல் அம்மணமாக தூங்கும் குடிக்காரர்களைப் போல அவர்களின் பேச்சு இருந்தது.

“இல்லடி... நான் யாருக்கும் பயப்பட மாட்டேன்.”

“கூப்பிடுட்டுமா அவனை.” அம்மா கிறக்கமாக மிரட்டினாள்.

“கூப்பிடுடி...அவன் முன்னால உன் புண்டையை கிழிக்கப் போறேன்.” அப்பா காமத்தில் உழன்ற குரலில் சொன்னார்.

“கூப்பிட்டும்மா...”

“கூப்பிடு பார்க்கலாம்...”

“டேய் வினித்... அம்மாவை காப்பாத்த வாடா...” என்று அம்மா அவளையறியாமல் தன்னிலை மறந்து கதறிவிட்டாள்.

நான் இந்த பேச்சுக்களை புரியாமல், தடத்டக்கு இதயத்துடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்தேன். அம்மாவும் அப்பாவும் என்ன செய்கிறார்கள் என்றுப் புரியவில்லை. அப்பா அம்மாவை ஏதோ செய்கிறார் என தோன்றியது.

அம்மாவின் கதறல் கேட்ட அடுத்த நோடியே, துப்பாக்கியிலிருந்து பாயும் தோட்டாவைப் போல, பாய்ந்துப் போய் சாத்தியிருந்த கதவை திறந்துக் கொண்டு உள்ளேப் போனேன்.

நான் அவ்வளவு சீக்கிரம் கூப்பிட மறுவினாடியே வந்துவிடுவேன் என்று அவர்கள் எதிர்ப்பார்க்கவில்லை போலும். அவர்களால் சுதாரிக்க முடியாத காமக் கிளர்ச்சியில் இருந்திருப்பார்கள் போலும். நான் கதவை திறந்தவுடன் தான் உள்ளே வருகிறேன் என்று அவர்களுக்கு உறைத்திருக்கும் போலும்.

கதவைத் திறந்தவுடன், என் அம்மாவின் நிர்வாணம் என்னை ஆயிரம் ஞாயிறு பிரகாசம் போலத் தாக்கியத். அதன் நேர்த்தியான வளைவு சுளிவுகள் என்னை திடுக்கிட வைத்தன. அம்மாவின் முலைகள் பழுத்துப் போன பழங்களைப் போல தொங்கிக் குலுங்கிக் கொண்டிருந்தன. அப்பாவின் மூர்க்கத்தனமான கசங்களுக்கு ஆளாகி ரத்தச்சிவப்பாக ரணகளமாக காட்சியளித்தது. காம்புகள் இழுத்து இழுத்து விடப்பட்டதாள் தடித்த விரலைப் போல வீங்கி முலைகளிலிருந்து நீட்டிக் கொண்டிருந்தது. அம்மாவின் உடலை யாரோ ஓருத்தர் துவைத்து எடுத்ததைப் போல துவண்டுப் போயிருந்தது. அம்மாவின் முகம் என்னை வெளிறிப் போய்ப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. பெற்ற மகன் முன்னால் அம்மணமாக நிற்கும் அவமானத்தையும் அவலத்தையும் பாவத்தையும் அவள் உடல் முழுக்க சுமந்துக் கொண்டிருந்தது. அம்மாவைப் பார்க்க பரிதாபமாக இருந்தது. ஒரு நொடித்தான் என்னை தாமதிக்க வைத்தது மறுவினாடி பரிதாபப்பட்டு அந்த நிர்வாணத்தை நோக்கி ஓட வைத்தது.

நான் உள்ளே நுழைந்த மறுத்தருணமே பயத்தால் உறைந்துப் போய் அம்மாவும் அப்பாவும் விலகினார்கள். அப்பாவின் இடுப்பில் துண்டு இருந்தது. காமத்தின் கிளர்ச்சியில் ஆனந்த மயக்கத்தில் இருந்தவர்கள் சட்டென்று அது விலகி வலிக்குக்குள் புகுந்தவர்களைப் போல இருந்தார்கள். ஒரு நொடி திடுக்கிட்டு சிலையானவர்கள், நான் அம்மாவை நோக்கி ஓடுவதைப் பார்த்து, அம்மா நிலைக்குலைந்து தடுமாறி பதற்றமடைந்து, மானத்தைக் காக்க தரையில் எங்கோ கிடந்த சேலையைத் தேடி கைக்கு கிடைத்த பகுதியை எடுத்து தன் இடுப்பை சுற்றி முலைகளை சுற்ற முயன்று தோற்றுக் கொண்டிருக்கும் போது, நான் அவள் பக்கத்தில் வந்துவிட, சேலையால் தன்னை மூட முயல்வதை விட்டுவிட்டு என்னை தூக்கி அணைத்துக் கொள்ள நான் அவளின் இதமான முலைகளில் மூழ்கிப் போனேன்.

சேலைக்கும் பிடிப்பில்லாமல் போக முழுவதுமாக நழுவி கீழே விழுந்தது.

அவளின் தோள்பட்டையில் என் முகத்தை அமுக்கி அவளின் அவகரமான நிலைமையை மறைக்க முயன்றாள். ஆனால் அவளால் அவளின் உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. என் தலையை அழுத்திக் கொண்டிருந்த அம்மாவின் கையை மீறி முகத்தை விலகி நேராக அம்மாவின் முகத்தைப் பார்த்தேன். முகத்தில் வெட்கம் மானம் சூடு சுரணை தாக்க அவமான கொந்தளிப்பில் அவள் முகம் இருந்தது.

“ஏம் அம்மா என்னை காப்பத்துன்னு கூப்பிட்டீங்க... என்னாச்சும்மா உனக்கு...” என்று பதற்றத்துடன் பயத்துடன் கேட்டேன்.

அம்மாவினால் கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. அதுவரை கண்களில் தேங்கியிருந்த கண்ணீர் மடைத் திறந்த வெள்ளம் போல வெளியே வந்தது. வாயும் முகமும் கோணலாகி அவளின் மானக்கேட்டை நினைத்து கேவிகேவி அழ தொடங்கினாள். அம்மாவின் அழுகையை பார்த்து எனக்கும் அழுகை வந்தது. அம்மா என்னை இறுக கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு அழுதாள். அந்த அழுகை அவளின் அவமானத்தையும் பாவத்தையும் கழுவிவிடும் என்ற நம்பிக்கையில் அழுதாள். அம்மாவின் நிலைமையை பார்த்து நானும் அழுதேன்.

”அழாதேம்மா...” என்று தேம்பியப்படி அவளின் கண்ணீரை தொடைத்தேன். என் பாசம் அவளை மேலும் உருக வைத்திருக்க வேண்டும். மேலும் அழுதாள். என்னை உடும்பு பிடிப் போல் பிடித்துக் கொண்டு அழுதாள். அவளின் முலைகளை அந்த அரவணைப்பில் அவளின் மார்ப்பில் புதைந்துத் காணாமல் போய்விட்டது.

“அழாதம்மா.” என்றேன்.

கொஞ்ச நேரம் அழுது எப்படியோ அவளைக் கொஞ்சம் தேற்றிக் கொண்டாள்.

“ஏன் அழறீங்கம்மா.” என்று மனசுடைந்துப் போய் கேட்டேன்.

அழுகையுடன் ஒரு பாசப் புன்சிரிப்பை உதிர்த்து அழகான மூக்கை உறிஞ்சியவள், “அப்பா என்னை வலிக்கற மாதிரி அடிச்சாரா, எனக்கு யாரிருக்கா நீ தானே இருக்கே, அதான் என்னை காப்பாத்த வான்னு கூப்பிட்டேன். அப்பா அடிச்ச அடியில் அழுறேன்.” என்று அழகான பொய்ச்சொல்லி மறுபடியும் என்னை இழுத்துப் போட்டுக் கொண்டு அழுதாள்.

நான் அவளின் கண்ணீரை துடைத்தப்படி, அலங்கோலமாக இருக்கும் அவளின் முகத்தில் முத்தங்கள் பதித்தப்படி, “அழாதேம்மா...அப்பாவை நான் பார்த்துக்கறேன்.” என்று சொல்லியப்படி அப்படியே திரும்பி அப்பாவைப் பார்த்து, “அம்மாவை இனிமே அடிக்காதீங்கப்பா.” என்று பொய்யாக அதட்டி பாசமாக இரண்டடி முகத்தில் கொடுத்தேன்.

அம்மா கலங்கிப் போய் நின்றுக் கொண்டிருந்தார். எப்போதும் யாருக்கும் பயப்படாமல் திடாகாத்திரமாக இருக்கும் அப்பா அப்போது ஓடுங்கிப் போய் என்னை பயத்துடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். முகத்தில் வியர்வை அருவியாக கொட்டிக் கொண்டிருந்தது.

அம்மாவை திரும்பி பார்த்து, “அப்பாவை நாலு சாத்தி சாத்திட்டேன், இனிமே உன்னை அடிக்க மாட்டாரு அம்மா.” என்றேன்.

அம்மா ஒரு வெற்றுப் புன்னகையை உதிர்த்து என்னை பாசத்துடன் கட்டியணைத்துக் கொண்டாள்.

அங்கே அமைதி நிலுவியது, வினாடிகள் ஓடின. ஓவ்வொரு வினாடியும் என் அம்மாவுக்கு சுமைக் கூடிக் கொண்டிருப்பதை உணர முடிந்தது. நேரம் போக போக அவளின் அவல நிலை இருவருக்கும் வெட்ட வெளிச்சமாகிவிடும் என தோன்றியது.

“வாடா வினித்.” என்று அம்மாவின் மார்பில் சாய்ந்திருந்த என்னை தூக்க முயன்ற அப்பா திடுக்கிட்டார். அம்மா என்னை அவளுள் ஆழமாக இழுத்து அணைத்துக் கொண்டாள். விசும்பினாள். ஏதோ ஓன்று என்னை அவளிடமிருந்து பிரிக்க விடாமல் தடுத்தது. அப்பா இழுக்க அவள் பிடியை இறுகினாள்.

அம்மாவின் முலைகள் மேல் சாய்ந்திருந்த எனக்கு அவைகளை விட்டுவிட மனமில்லை. அப்பா இழுக்கும் போதெல்லாம் நானும் அம்மா மேல் சாய்ந்தேன்.

எப்படியோ அப்பா என்னை அம்மாவிடமிருந்து விடுப்பட செய்து தூக்கிக் கொண்டு வெளியேச் சென்றுக் கொண்டிருந்தார். அவரின் தோள்பட்டையில் இருந்த என் முகம் அம்மாவைப் பார்த்தது. ஒரு நொடியில் சில துளிகள் எங்கள் கண்கள் சந்திக்க அம்மா தலையை தாழ்த்தினாள். அம்மாவின் நிர்வான உருவம் என் கண் வழியேச் சென்று என் மனதில் பதிந்தது. அம்மா உணர்ந்திருப்பாளோ என்னவோ, சட்டென்று ஒரு கையால் தன் பெரிய மார்புகளை மூட முயன்றாள். அது பத்து கைகள் வைத்தாலும் மூட முடியாத மார்புகள். இன்னொரு கையை தன் தொடையிடுக்கில் வைத்து அந்த முக்கோணத்தை மூடினாள். மூடும் முன் முதல் தடவையாக ஒரு நொடிக்கு அந்த பிரதேசத்தைப் பார்க்க முடிந்தது. முழுவதும் கருமையான முடிகளால் மூடியிருந்தது. அங்கே முடி இருக்கின்றதே என்பது என் கற்பனைக்கு எட்டாதாக இருந்தது. அங்கே எப்படி முடி வந்திருக்கும் வளர்ந்திருக்கும் என புரியவில்லை. அந்த முடிகள் என் ஆழ்மனதில் பதிந்து அச்சத்தை தந்தன.

அப்பா என்னை வெளியே தூக்கிக் கொண்டுப் போய், “அம்மாவும் அப்பாவும் சும்மா விளையாடினோமோ, நீ ஃபிரண்ட்ஸ் கூட விளையாடும் போதெல்லாம் அவங்க அடிச்சிட்டாங்க இவங்க அடிச்சிட்டாஙகன்னு அழுவீங்கல்ல அதுமாதிரி அம்மா அழறாங்க.” என்று என்னைச் சமாதனம் படுத்தினார்.

அவரால் காமத்தை எனக்கு விளங்க செய்ய முடியவில்லை. அது நானாக விளங்கிக் கொள்ள வேண்டும். அதுக்கு ஒரு வயசு வேண்டும். காமம் எப்படி அம்மாவை அப்பாவையும் அசிங்கமாக பேச வைத்தது, தன்னிலை மறக்க வைத்தது, போதையேற்ற வைத்தது, பெற்ற மகன் முன்னால் எப்படி நிர்வாணமாக நிற்க வைத்தது, வெட்கப்பட வைத்தது, என்று அப்பாவால் விளக்க முடியாதுதான்.

பாசத்தினால் விளங்க வைக்க முயன்றுக் கொண்டு, பாசத்துடன் என்னை அணைத்துக் கொண்டு என் மனதுடன் பேச முயன்றுக் கொண்டு ஆறுதல் படுத்த முயன்றுக் கொண்டிருந்தார். எங்கள் மொட்டை மாடியிலிருந்து கீழே வீதியில் போகும் மனிதர்களையும் வாகனங்களையும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம்.

அவமானம் தான் காமத்துக்கு அழகு என்று அதன் பிறகு நடந்தது எனக்கு உணர்த்திக் காட்டியது.

...தொடரும்.

[raja 12345]

மிக அற்புதமான எழுத்து நடை நடக்கும் சம்பவங்கள் அனைத்தும் நம் கண் முன்னே நடப்பது போல் உள்ளது உங்கள் எழுத்துக்கு நான் ஒரு பெரிய ரசிகன் உங்களின் அடுத்த பதிவைப் படிக்க மிகவும் ஆவலுடன் காத்திருக்கிறேன் என்வே உங்களின் அடுத்த பதிவை கூடிய விரைவில் பதிவிடுங்கள் நன்றி

[omprakash_71]

Very nice update

[vatsayana2.0]

தரமான பதிவு...!!

பல நடுத்தர வீடுகளில் தாய்மார்கள் படும் அவதியை மிகவும் நேர்த்தியாக காட்சி படுத்தி இருக்குறீர்கள். கணவனின் காமத்தையும், மகனின் அறியாமையையும் கையாள தவிக்கும் தாயின் மனபோராட்டம் நெஞ்சை வருடுகிறது.

"அவமானம் தான் காமத்திற்கு அழகு "...

இது முற்றிலும் உண்மை, கூச்சம் கலைந்தால் உச்சம் அடைய முடியும், உறவுமுறைகளை கலைந்தால் திகட்ட திகட்ட இன்பம் கிடைக்கும்.

[Deep_Lover]

மிக அற்புதமான எழுத்து நடை நடக்கும் சம்பவங்கள் அனைத்தும் நம் கண் முன்னே நடப்பது போல் உள்ளது உங்கள் எழுத்துக்கு நான் ஒரு பெரிய ரசிகன் உங்களின் அடுத்த பதிவைப் படிக்க மிகவும் ஆவலுடன் காத்திருக்கிறேன் என்வே உங்களின் அடுத்த பதிவை கூடிய விரைவில் பதிவிடுங்கள் நன்றி

நன்றி நண்பரே. நீங்களே ஒரு பெரிய எழுத்தாளர், உங்கள் கதையை ரசித்திருக்கிறேன். பாராட்டுக்கு நன்றி. முடிந்தளவுக்கு அப்டேட் தருகிறேன்.