తోడొకరుండిన

[Vishu99]

హాయ్ ఫ్రెండ్స్. ఇది ఎప్పుడో పది సంవత్సరాల క్రితం నేను స్వాతిలో చదివిన నవల. నాకు చాలా బాగా నచ్చింది. అందుకే దానిని ఇక్కడ పోస్ట్ చెయ్యాలి అనిపించింది. ఈ నవలని మొత్తం ఇక్కడ పొస్ట్ చేస్తాను. కొంచెం లేట్ కావచ్చు కానీ చేస్తాను. ఇది ఒక ఫీల్ గుడ్ స్టోరి. 

[Vishu99]

తోడొకరుండిన

పచ్చని మామిడాకుల తోరణాలు, పసుపు గంధం సుగంధాలు, పట్టుచీరల.రెపరెపలు, బంగారు నగల మిలమిలలు, పలకరింపులు, సరదాలు-సందళ్ళూ. పెళ్ళికూతురు మృదుల పెదవులపై చిరునవ్వులు,బుగ్గల్లో నునుసిగ్గులు. మృదుల తండ్రి విశ్వనాధం గారి కళ్ళు ఆ హడావిడిలో ఎవరి కోసమో వెతుకుతున్నాయి.

"అమ్మా మంజూ" అటుగా వెళ్తున్న కోడలు మంజులను పిలిచారు.

"ఏమిటి మావయ్యా?" కట్టకున్న పట్టుచీర అంచు సరిచేసుకుంటూ వచ్చింది.

"మహీ ఏదమ్మా? కనిపించట్లేదు?" మెల్లగా అడిగారు.

మంజుల మోహం కాస్త చిట్లించింది.

"ఇక్కడే ఎక్కడో ఉంటుంది మావయ్యా? ఏమండి ఈ చీర ఏలా ఉంది?" అప్పడే ఆ గదిలోకొచ్చిన శ్రీకాంత్ ని అడుగుతూ, ఏదో పనున్నట్టు వెళ్ళపోయింది.

ఆయనో నిట్టూర్పు విడిచి లోపలికి నడిచారు.

"మృదూ! మహీ ఏదమ్మా?" పెళ్ళికూతురు మృదులనడిగారు. 

పెళ్ళికొడుకు గురించి తన ఫ్రెండ్స్ కి ఏదో చెప్పి సరదాగా నవ్వుతున్న మృదుల మొహంలో నవ్వు మటుమాయమైపోయింది. "మహీ, అర్జున్ ని రెడీ చేస్తుంది నాన్నా! అదిగో వచ్చింది చూడు" అన్న ఆమె మాటల్లో గిల్టీనెస్ అంతర్లీనంగా కనబడుతోంది.

"ఏంటి నాన్నా? ఏదైనా పనుందా?" అంటూ నాలుగేళ్ళ అర్జున్ తో వస్తున్న సన్నగా, పొడుగ్గా ఉన్న ఇరవైరెండు - ఇరవైమూడేళ్ళ అమ్మాయి ఏ పట్టుచీరా కట్టుకోకపోయినా, ఏ నగా పెట్టకపోయినా మెరుపుతీగలా మెరిసిపోతోంది. కానీ......

ఆమె విశాలమైన కళ్ళల్లో ఏ ఉత్సాహమూ లేదు. కేవలం ఉదాశీనత తప్ప.

అందాల చందమామలాంటి ఆమె వదనంలో ఎటువంటి భావాలు లేవు. ఆ లేత వయస్సులో తాను చూసిన దారుణమయిన అనుభవాలు తప్ప.

ఆయన గుండె ఒక్కసారి పిండినట్లయింది. వచ్చిన పని మర్చిపోయి కళ్ళలో తిరుగుతున్న నీటిపొరతో గబగబా అక్కణ్ణుంచి వెళ్ళిపోయారు.

విశ్వనాధం, సంధ్యలకి మొదట శ్రీకాంత్ తర్వాత మహిమ, మృదుల. ఏ చీకూ చింత లేక ఉన్నంతలో హయిగా గడిపే సంసారం. అయిదు సంవత్సరాల క్రితం శ్రీకాంత్ పెళ్ళిలో చలాకీగా తిరుగుతున్న అందాల అపరంజి బొమ్మలాంటి పదిహేడేళ్ళ మహిమని చూసి, పెళ్ళికూతురి దూరపు బంధువైన సంజయ్ మనసు పారేసుకున్నాడు. చేసుకుంటే ఆ అమ్మాయినే చేసుకుంటానని పంతంపట్టి మరీ తన పేరెంట్స్ ని ఒప్పించాడు.

సాఫ్ట్ వెర్ ఇంజినీరైన సంజయ్ ఉద్యోగం, అతని ఫ్యామిలీ, వాళ్ళ ఆస్తీ అంతస్తూ చూసి, కోరి వచ్చిన అంత మంచి సంబంధాన్ని కాదనలేక, మహీకింకా పెళ్ళివయస్సు రాకపోయినా విశ్వనాధంగారు వెంటనే పెళ్ళికి ఒప్పుకున్నారు. 

ఆకశమంత పందిరి, భుదేవంత అరుగు వెయ్యకపోయినా, తమ చిన్నారి కూతురి పెళ్ళి అన్ని ముచ్చట్లతో జరిపించి అత్తారింటికి పంపారు. ఏరికోరి చేసుకున్న అల్లుడు తమ అమ్మాయి అరిపాదాలు కందనీయకుండా అపురూపంగా కాపురం చెయ్యటం చూసి తమ కూతురి అదృష్టానికి పొంగిపోయారు. కానీ...

ఆ ఆనందమంతా కేవలం మూణ్ణాళ్ళ ముచ్చటైంది. పెళ్ళయిన ఆర్నెల్లకి ఏదో ప్రాజెక్టుకని ఫిన్లాండ్ వెళ్ళిన సంజయ్ అకస్మాత్తుగా మృత్యువాత పడ్డాడు. అక్కడి వెదర్ కండిషన్స్ వల్ల న్యుమోనియా వచ్చి అర్దాంతరంగా చనిపోయాడు.

పద్దెనిమిదేళ్ల కూడా నిండకుండానే పచ్చని జీవితమంతా అంధకారబంధురమై, అయిదు నెలల గర్భవతిగా మిగిలిన తమ కూతురిని చూసి గుండె పగిలిపోయింది. అయినా తమ కర్తవ్యం గుర్తోచ్చి ఆమెను మళ్ళీ తమ గుండెల్లో దాచుకున్నారు. కళ్ళు తెరవకుండానే కన్నతండ్రిని పోగొట్టుకుని పుట్టిన మనవణ్ణి పెంచుతున్నారు.

ఆ బాధంతా ఒకెత్తయితే ఇప్పుడు పడుతున్న ఆవేదన ఇంకో ఎత్తు. మృదుల పెళ్ళిలో అందరి మధ్యలో మహిమని చూస్తుంటే ఆ తండ్రి గుండె తరుక్కుపొతోంది. 

ఇక ఆమె తల్లి సంధ్య పరిస్థితి ఒక కంట కన్నీరు, మరో కంట పన్నీరులా ఉంది. పెళ్ళికూతురి అలంకరణలో కళకళలాడుతున్న మృదులని చూసి మురిసిపోవాలో...మరో పక్క అందరిలో కలవలేక మానలేక, తనేంచేస్తే ఎవరు నొచ్చుకుంటారో, ఏ అశుభం జరుగుతుందో అన్న సంశయంతో ముడుచుకుపొతున్న మహిమని చూసి ముక్కలైపొతున్న మనసుని ఎలా చిక్కబట్టుకోవాలో తెలియక భారంగా తిరుగుతోంది. మృదులని పెళ్ళికూతుర్ని చేస్తూ ఆమెకి హారతివ్వాలని ముత్తైదువులందరినీ పిలుస్తున్న తనని చూసి, ఏదో పనున్నట్లు వెళ్ళపోయిన మహీని చూసి ఆ తల్లి మనస్సు చివుక్కుమంది.

"భగవంతుడా! రోజులెంత మారినా, మనుషుల్లో ఎన్ని మార్పులొచ్చినా ఈ ఛాదస్తాలు, మూఢనమ్మకాలు పోయే రోజెప్పుడొస్తుంది స్వామీ" ఆ తల్లి మనసు మౌనంగా రోదించింది. ఇదే మహిమ, ఇప్పుడు సంజయ్ ఉండుంటే మృదులకిచ్చే హారతిలో తనే ముందుండేది. తన ముద్దుల చెల్లెల్ని మురిపెంగా తన చేతులతో పెళ్ళికూతురిని చేసి ముచ్చటపడేది. సంధ్య కళ్ళు బాధతో జలజలా వర్షిస్తున్నాయి.

"ఏంటత్తయ్యా! మృదూ వెళ్ళిపోతోందని అప్పుడే బెంగ మొదలయిందా?" ఆ తల్లి వేదన ఏమిటో అర్థం కాని మంజుల నవ్వుతూ అడుగుతోంది.

            *               *               *              *

[Eswar P]

Good bagundi

[Kannaiya]

ప్రారంభం కొత్తగా ఉంది తరువాత అప్డేట్ కోసం ఎదురుచూస్తావనను

[SHREDDER]

విషు బ్రో ఇప్పుడే మీ కధ ను చదివాను. ప్రారంభం చాలా బాగుంది. ప్రారంభం లోనే కొంచం విషాదాన్ని మాకు చవిచూపించారు. ముందు ముందు  మాకు ఎన్ని రుచులు చూపిస్తారో అని ఎదురుచూస్తున్నం, మీకు ఈ కధ మంచి పేరు తీసుకురావాలి అని కోరుకుంటున్న, ముందు ముందు ఈ కధ లో మీ మాస్టర్ మార్క్ చూపిస్తారు అని అనుకుంటున్న, మరకోసారి మీ కధ మీకు మంచి పేరు తీసుకురావాలి అని మన్సుపూర్తిగా కోరుకుంటూ 
                                    మీ  బ్రో, 
                                                        Shredder 

[Sivakrishna]

నైస్ అప్డేట్

[Vishu99]

"అదేంట్రా మహీ! అవతల మృదూని పెళ్ళికూతురిని చేస్తుంటే ఒక్కదానివే ఇక్కడేం చేస్తున్నావ్?" శ్రీకాంత్ ఏదో పనిమీద గదిలోకొచ్చి మహీని చూసి ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు.

"ఊరికే!" మహీ బలవంతాన నవ్వు తెచ్చిపెట్టుకుందని తెలుస్తునే ఉంది. అతని గుండె చెరువైపోయింది. గబగబా వచ్చి ఆమె దగ్గర కూర్చున్నాడు.

"మహీ! ఏంటమ్మా ఇది. నీకేం తక్కువని నువ్వందరికీ దూరంగా ఉండాలి? సంజయ్ నీతో లేనంత మాత్రాన నువ్వు నువ్వు కాదా? పద వెళ్దాం" బలవంతాన ఆమెని లేపబోయాడు.

"నేనేం అలా అనుకోవటం లేదన్నయ్యా. నాకు తెలుసు. నేనప్పుడూ ఇప్పుడూ మహిమనే. నాలో ఏమార్పు లేదు. కానీ నన్ను చూసే వాళ్ళ కళ్ళల్లో మార్పొచ్చింది. నేనక్కడుంటే వాళ్ళంతా ఏమైనా అనుకోవచ్చు. ఇబ్బందిగా ఫీలవ్వొచ్చు. అమ్మా, మృదూ కూడా నాముందు కొన్ని చెయ్యలేరు. చేయించుకోలేరు. ఈ హ్యాపీ టైంలో నేనక్కడుండి వాళ్ళ ఫీలింగ్స్ హర్ట్ చెయ్యడమెందుకని నేనే దూరంగా వచ్చేస్తున్నాను. ఈ ఒక్కరోజే కదన్నయ్యా. రేపట్నుంచీ మళ్ళీ అంతా రొటీనే" అంటున్న మహీని చూసి కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయి శ్రీకాంత్ కి.

"అన్నయ్యా! ప్లీస్ అలా ఫీలవకు. ఇలాంటి చిన్న చిన్న విషయాలు పట్టించుకునే స్టేజ్ నేనెప్పుడో దాటిపోయాను" శ్రీకాంత్ బాధ చూసి ఓదార్చసాగింది మహీ.

"అలా అనుకుంటే ఇదివరకు నాలాంటి సిట్యువేషన్ లో ఉన్న వాళ్ళని ఎలా ట్రీట్ చేసేవారు? చెప్పాలంటే వాళ్ళనసలు మనుషుల్లా కూడా చూసేవాళ్ళు కాదు. కానీ నేను అందర్లానే ఉన్నాను. మనింట్లో నాకు ఏ ప్రాబ్లెమ్ లేదు. సంజాలు లేదని తప్పితే ఫైనాన్షియల్ గా కానీ, మీ అందరి సపోర్ట్ విషయంలో కానీ నాకే లోటు లేదు. మీ అందరి అండదండలూ, అమ్మానాన్నల ఆత్మీయత అన్నీ నాకున్నాయి. అవేమి లేని నాలాంటి అమ్మాయిలు, హుస్బెండ్ ఉన్నా పట్టించుకోక వదిలేసినవాళ్ళు, మోసపోయిన వాళ్ళు ఈలోకంలో ఎన్నోరకాల వాళ్ళున్నారు. వాళ్ళందరితో పోల్చుకుంటే నేను చాలా అధ్దుష్టవంతురాలినే.

నేనీ ఫంక్షన్ ఇప్పుడు చూడకపోతే ఏమైంది? రేపు వీడియో, ఫోటోలు అన్ని చూస్తాను. ఇంత చిన్న విషయానికి అంత వర్రీ అయిపోకు" మాములుగా చెప్పింది.

"మహీ! పర్లేదురా. కిండర్ గార్డెన్ టీచర్ అయ్యాక బాగానే క్లాస్ తీసుకుంటున్నావే? నీ స్టూడెంట్స్ కి ఇలానే క్లాసులు తీసుకుంటున్నవా?" చిన్నగా నవ్వాడు శ్రీకాంత్.

"వాళ్ళకి నేను తీసుకోనక్కరలేదులే. వాళ్లే నాకు తీసుకుంటారు"చిరునవ్వు నవ్విన మహీ తల మీద చెయ్యేసి ఇక అక్కడ ఉండలేక బయటికెళ్లిపోయాడు.

"అమ్మా" వున్నట్లుండి అర్జున్ పెద్దగా ఏడ్చుకుంటూ, మహీని వెతుకుంటూ వచ్చాడు.వాడి గొంతు విని కంగారుగా గదిలోంచి పరిగెత్తికొచ్చింది మహిమ.

"ఏం నాన్నా! ఏమయ్యింది. పడ్డావా?" అంటూ సముదాయించటానికి ప్రయత్నిస్తోంది.

"అమ్మా! స్వీటీ వాళ్ళ నాన్నా, కిరణ్ వాళ్ళ నాన్నా కూడా వచ్చేసారు. మన నాన్న మాత్రం రాడని స్వీటీ చెప్పింది. నాన్నేడి పీలూ" ఇంకా ఊహ పూర్తిగా రాణి ఆ పసికందు తన తండ్రి తిరిగిరాని లోకాలకెళ్లిపోయాడని తెలియక మహిమని కరుచుకుని వెక్కిళ్ళు పెడుతూ ఏడుస్తుంటే...ఏడ్చి ఏడ్చి కన్నీళ్ళన్నీ ఎప్పుడో ఇంకిపోయిన మహి కంట్లోంచి చుక్కనీరు బయటికి రాకపోయినా, చుట్టుపక్కల వున్న అందరి కళ్ళు చెమర్చి, గుండెలన్నీ భారమయ్యాయి. పెళ్ళికొచ్చిన దగ్గరనుంచి మహిమ పరిస్థితంతా గమనిస్తున్న మహిమకి వరసకి వదినయిన సుందకయితే కన్నీళ్లు ఆగలేదు. ఆమె మహిమ పెదనాన్న కోడలు. ఈ పెళ్లికాని ముంబై నుండి వచ్చింది.

"అర్జున్! నీకు స్పైడర్ మెన్ సిడి కావాలన్నావుగా, వెళ్లి తెచ్చుకుందామా?" ఎలాగైనా అర్జున్ దృష్టి మరల్చాలని మహిమ ప్రయత్నిస్తోంది.

"నాకేం వద్దు. నాకు నాన్నే కావాలి. పద వెళ్లి తెచ్చుకుందాం" అర్జున్ మొండిగా అన్నాడు.

"మహీ! నువ్వుండమ్మా. వాణ్ణి బైటికి తీసుకెళ్తాను" విశ్వనాధంగారు వచ్చారు.

"పర్లేదు నాన్నా. వాడు మీకు లొంగడు" అర్జున్ ని గదిలోకి తీసుకెళ్లింది.

"అర్జున్! స్పైడర్ మెన్ ఏలా గాలిలో ఎగురుతాడో తెలుసుకదా. ఫస్ట్ నువ్వే ఆ సినిమా చూసేస్తే, నీ ఫ్రెండ్స్ అందరికి స్టోరీ చెప్పొచ్చు" అంటూ అర్జున్నీ మరిపించి, వాణ్ణి తీసుకొని సిడి తేవడానికి షాపుకెళ్లిన మహిమని తదేకంగా చూస్తూ, ఆ హడావిడిలో వాళ్లాయన శేఖర్ కోసం వేతకసాగింది సునంద.

         *            *              *           *         *

[Vishu99]

కామెంట్స్ పెట్టిన అందరికి పేరు, పేరునా ధన్యవాదాలు. థాంక్యూ సొ.మచ్ ఫ్రెండ్స్.  ష్రెడ్డర్ బ్రో థ్యాంక్యూ ఫర్ యువర్ కామెంట్స్

[Sivakrishna]

నైస్ అప్డేట్

[twinciteeguy]

baavundi opening parts

[krish]

బాగుంది

[Eswar P]

Nice wonderful

[SHREDDER]

నైస్ అప్డేట్ బ్రో మీ నరేషన్ చాలా బాగుంది బట్ కొంచం పెద్ద అప్డేట్ పెట్టు బ్రో.

[SHREDDER]

విష్ణు బ్రో యమ్ అయిపోయారు మీరు, అప్డేట్ లేదు కనీసం రీప్లే లేదు, అంత బాగానే వుంది ఉండాలి అని దేవుడి ని ప్రార్థిస్తున్నా.

[Vishu99]

ఆ రాత్రి కళ్యాణ మండపంలో పెళ్లిసందడికి దూరంగా గదిలో నిద్రపోతున్న అర్జున్ దగ్గరున్న మహిమ దగ్గరకొచ్చి కూర్చుంది సునంద.

"ఇక్కడున్నావేం మహీ? అర్జున్ పొడుకున్నాడుగా. మండపంలో కెళ్దాం వస్తావా?"

"లేదోదినా! అర్జున్ మళ్ళీ లేచి ఏడిస్తే కష్టం. మీరెళ్ళండి" అంది మహిమ.

"మహీ! నేను మార్నింగ్ నుంచి చూస్తూనే ఉన్నాను. నువ్వీ పెళ్ళితంతు అంతా అవాయిడ్ చేస్తున్నావు. ఎందుకు?" సూటిగా అడిగింది.

"అదేం లేదు వదినా. అర్జున్ చాలా అల్లరి. వాణ్ణి చూసుకోవాలి కదా" అర్జున్ తల నిమురుతు చెబుతున్న మహిమ భుజంమీద చెయ్యేసింది.

"అందుకే మహీ నీతో మాట్లాడాలనుకుంటుంన్నాను"

"ఏం మాట్లాడాలి" మహీ ఆశ్చర్యంగా చూసింది.

"మహి! నేనొచ్చిన దగ్గరనుంచీ నిన్నూ, అర్జున్ ని నిశితంగా గమనిస్తునే ఉన్నాను. అందరూ వున్నా నువ్వెంత ఒంటరిగా ఫీలవుతున్నావో, అలాగే అర్జున్ నాన్న కోసం ఎంత ఆరాటపడుతున్నాడో నేను చూస్తూనే ఉన్నాను. మహీ! నువ్వు మళ్లీ కొత్త జీవితం ఎందుకు మొదలు పెట్టకూడదు" అంది సునంద మృదువుగా.

"వదినా ఇలా నేనొక్కదన్నే కాదుగా, నాలాగే చాలామంది ఉన్నారు. అలాగే అర్జున్ లా కూడా. నెమ్మదిగా అర్జున్ కి నిజం తెలుస్తుంది. తెలిసాక వాడు ముందు భాధపడ్డా తర్వాత నెమ్మదిగా ఈ సిట్యుయేషన్ కి అడ్జస్ట్ అవుతాడు. అప్పుడిక పెద్దగా ప్రాబ్లమేమి ఉండదు. నేను వాడికి అమ్మనే కాదు, నాన్నను కూడా. నేను వాణ్ణి పెంచగలను. ఆ ధైర్యం నాకుంది" అంది.

"మహీ! పెంచటం వరకు సరే, నీకు మీ అమ్మానాన్నల సపోర్ట్ ఉంది కాబట్టి అందరూ ఉన్నారన్న ధైర్యం నీకుంది కానీ నీ మనసులో నువ్వు ఒంటరీదానివి కాదా? నేనాడుగుతున్న విషయం అదే"

"నేను ఒంటరిదాన్నేం కాదు వదినా. అర్జున్ నాకున్నాడు కదా. వాడే నాకన్నీ" ఆప్యాయంగా అర్జున్ ని చూసుకుంటూ చెప్పింది.

"నువ్వు చాలా చిన్నదానివి మహీ! అర్జున్ పెరిగి పెద్దవాడయ్యాక వాడి జీవితం వాడిది. అప్పుడు నువ్వు ఒంటరీదానివి అయిపోతావు. అదే నీకో తోడుంటే..."

"అది నాకలవాటే వదినా" ఆ టాపిక్ మాట్లాడటం ఇష్టంలేనట్లు కళ్లు మూసుకుంది.

"మహీ! నేను ఊరికే ఈ విషయం మాట్లాడి నిన్ను బాధపెట్టటానికి రాలేదమ్మా. నిన్ను చూస్తుంటే, నీలాంటి పరిస్థితులోనే ఉన్న నా తమ్ముడు ఉదయ్ గుర్తొస్తున్నాడు. బహుశా నీకు తెలిసే ఉంటుంది. మా మరదలు అర్చన ఏడాదిన్నర క్రితం యాక్సిడెంట్లో చనిపోయింది. ఇక వాడి మూడున్నారేళ్ల కూతురు వైషూ ఇలాగే అర్జున్ లానే అమ్మ కోసం అమాయకంగా అడుగుతుంటుంది. మహీ నువ్వు నాకు బాగా తెలుసు. అలాగే ఉదయ్ నాతొడబుట్టినవాడు. మీరిద్దరూ తలుచుకుంటే ఇటు అర్జున్ కి నాన్న, అటు వైషూకి అమ్మా దొరుకుతారు" కన్విన్సింగ్ గా చెప్పబోయింది సునంద.

"వదిన! మీరు చెప్పినంత ఈజీ కాదు అమ్మానాన్నలైపోవటం. అయినా నేను సంజయ్ ని మర్చిపోలేను. మీ తమ్ముడికి ఇంకెవరినైన చూడండి" స్పష్టంగా చెప్పేసింది మహీ.

          *                *              *            *

[Vishu99]

"మహీ! ఏమంది సునందా?" శేఖర్ క్యూరియస్ గా అడిగాడు మర్నాడు.

" ఏముంటుంది అక్కడ ఉదయ్ ఏమంటాడో అదే అంది. ఇలా కాదండి! మీరు మీ చిన్నన్నాగారితో మాట్లాడండి. మా అమ్మావాళ్ళని, ఉదయ్ ని నేను కన్విన్స్ చేస్తాను. ఎలాగైనా మనమే కాస్త ఫోర్స్ చెయ్యాలి" అంది సునంద.

"అవును సునందా! ఒకే సిట్యువేషన్లో ఉన్న వాళ్లిద్దరూ ఒకింటివాళ్లయితే అంతకన్నా మనకింకేం కావాలి?" శేఖర్ కి ఈ ప్రపోజల్ చాలా నచ్చింది.

పెళ్లి హడావిడంతా అయ్యాక అమ్మానాన్నలతో కూడా ఈ విషయం మాట్లాడాడు శేఖర్. అతడి తండ్రి రాజారాం, తల్లి సుందరి మొదట కాస్త ఆశ్చర్యపోయినా తర్వాత అది మంచి ఆలోచనే అనుకున్నారు. దాంతో తమ ప్రయాణం వాయిదా వేసుకున్నారు..

విశ్వనాధం, సంధ్యలిద్దరు ఆ ప్రపోసాల్ వినగానే మొదట చాలా సంతోషించినా "మహిని చూసి ఇంతకుముందు ఒకరిద్దరు అడిగారయ్యా. కానీ అది ఇష్టపడలేదు" అన్నారు.

"అలాగని మనం ఊరుకుంటే ఎలా చిన్నన్నా. ఈ పెళ్ళివల్ల ఉదయ్, మహిలే కాదు వాళ్ళ పిల్లలు కూడా సంతోషంగా వుంటారు.. మనమే ఎలాగైనా నచ్చచెప్పాలి."

"అవునురా విస్సూ. ఆ పిల్లాడు మాకు బాగా తెలుసురా. చాలా మంచివాడు. పెళ్ళాంపోయిన పది రోజులుకూడా తిరక్కుండానే మళ్ళీ పెళ్లికి తయారయ్యే ప్రబుద్దులున్న ప్రపంచంలో అసలింక.ఆ ప్రసక్తే వద్దంటున్నాడంటే అతనెలాంటివాడో ఆలోచించు" రాజారాం చెప్పాడు.

"మావయ్యగారూ! నేనెలాగైనా ఒప్పించి మా అమ్మావాళ్ళని, ఉదయ్ ని ఈ ఊరు తీసుకొస్తాను. ఓసారి వాళ్ళిద్దరిని మాట్లాడుకోమందాం" సునంద తన అభిప్రాయం చెప్పింది..

అదే మంచిదనుకన్నారంతా.

      *         *         *        *

"వైషూ నేను హాస్పిటల్ కి వెళ్తున్నాను. నానమ్మని, శాంతిని విసిగించకుండా మంచమ్మాయిలా ఉండాలి" ఉదయ్, వైషూని వొళ్ళో కూర్చోబెట్టుకొని చెబుతున్నాడు.

"ఊహూ! నేను నీతో వస్తాను" ఉదయ్ ని వెళ్లనీకుండా పేచీలు పెడుతోంది వైషూ.

"అమ్మో! అక్కడ పెద్ద పెద్ద ఇంజెక్షన్లు ఉంటాయి. వెళ్తే నీకూ పొడిచిపారేస్తారు" ఉదయ్ వాళ్ళమ్మ లలిత భయపెట్టబోయింది.

"దాడి" పెద్ద రాగం మొదలెట్టింది వైషూ.

"అబ్బబ్బా! సునందా దీని పిచ్చిలతో చచ్చిపోతున్నామనుకో. రోజూ ఇంతే, వాణ్ణి ఓ పట్టాన ఇల్లు కదలనివ్వదు. ఇక ఆ తర్వాత మా ప్రాణాలు తీసిపారేస్తుంది" అంది లలిత.

సుందకి అదంతా తెలిసిన విషయమే కనుక విని ఊరుకుంది. ఈ రోజు పొద్దున్న ట్రైన్ దిగినప్పటి నుంచి ఎలా ఈ విషయం కదిపి అందరిని ఒప్పించాలా అనేదే ఆమె ఆలోచన.

చివరికి ఉదయ్ సాయంత్రం వచ్చేటప్పుడు ఏవేవో తెస్తానని ప్రామిస్ చేస్తే అప్పుడు వైషూ పర్మిషనిచ్చింది.

"అక్కా! బాయ్. ఈవినింగ్ వస్తాను" ఉదయ్, సుందకి చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.

లంచ్ అయ్యాక పనిపిల్ల శాంతి, వైషూని పొడుకోబెడుతుంటే, అప్పుడు కాస్త రెలాక్సగా కూర్చున్నారు.

"సునంద! ఇంతకీ పెళ్లెలా జరిగింది?" అప్పుడే లలితకి తీరిక దొరికి అడిగింది. మహిమ విషయం కధపటానికి మంచి దారి దొరికిందనుకుంది సునంద

"భ్రహ్మాండంగా జరిగింది" అంది.

"ప్చ్!" లలిత నిట్టూర్చింది.

"ఏమిటో సునందా! అందరి పెళ్లిళ్లు అయిపోతున్నాయి. వీడికా ఘడియలొచ్చే సూచనే లేదు" నిరాశగా చెప్పింది.

"అమ్మా! ఉదయ్ ఇంకా ఆ మాటెత్తటంలేదా?" ఏదో ఆలోచిస్తూ అడిగింది.

"అంతా నా ఖర్మ" ఆవిడ తలకొట్టుకుంది.

"ఈ వయసులో అందరిలా కృష్ణా రామా అనుకుంటూ బతికే యోగం నాకులేదే. ఓరోజు లేస్తే ఓరోజు లెవలెను. ఎప్పుడేలా వుంటానో నాకే తెలీదు. ఎన్నాళ్ళు నేనా పసిదాని బాధ్యతలు మోయగలను? పోనీ దాన్ని వాళ్ళమ్మమ్మా వాళ్ళూ అర్చన పోయాక తీసుకెళ్తామంటే ఇచ్చాడా? ససేమిరా అన్నాడు. ఇవ్వాలంటే నేనున్నాను. తర్వాతయినా దాన్ని చూసుకోటానికో మనిషుండాలిగా. ఆ మాట నీ తమ్ముడి చెవికెంత చెప్పినా ఎక్కనే ఎక్కదు. నేను ఎంత గోలపెట్టినా బెల్లంకొట్టిన రాయిలా ఉలకడు పలకడ. ఇక మీ నాన్న నిమ్మకి నీరెత్తినట్లు చల్లగా కూర్చుంటారు. ఆయనకేం పట్టదు" ఆవిడ తన గోడంతా వెళ్ళబోసుకుంట్టోంది.

"అమ్మా నేను చెప్పేది వింటానంటే ఉదయ్ కో మాచ్ తెచ్చాను" అంది సునంద.

"మనం తెస్తే సరిపోతుందా? ఇప్పటికి నేనెన్ని తెచ్చాను. వాడు మన మాటేమన్నా వింటాడా?" నిష్ఠూరంగా అంది లలిత.

"అవన్నీ వేరు ఇది వేరు. బహుశా దీనికి వాడోప్పుకోవచ్చు" అంది సునంద.

లలిత, ఆ పక్కనే కూర్చుని వింటున్న విష్ణుమూర్తిగారు ఇద్దరూ ఒక్కసారి ఆశ్చర్యంగా చూసారు.

"మీకు మా పినమావగారు తెలుసుకదా?" వివరాల్లోకొచ్చింది సునంద.

"ఆ...ఎప్పుడో మీ పెళ్ళిలో చూశాం. వాళ్ళమ్మాయి పెళ్లెగా ఇప్పుడు జరిగింది"

"అవును. ఈ అమ్మాయి చిన్నది. తనకంటే రెండేళ్లు పెద్దది మహిమ గురించి మీకిదివరకోసారి చెప్పాను గుర్తుందా? పెళ్ళయిన ఆర్నెళ్లకే అన్ని పోగొట్టుకొని నాలుగేళ్ళ కొడుకుని తానే చూసుకుంటోందని..."

"అయితే?" లలిత అనుమానంగా అడిగింది.

"ఆ అమ్మాయయితే ఉదయ్ కి..." అనబోతోంది సునంద.

"నీకేమన్నా మతిపోయిందా? పోయిపోయి నాలుగేళ్ళ కొడుకున్న అలాంటమ్మాయిని నా కోడుక్కి చేసుకోమంటావా? నలుగురూ వింటే నవ్వి పోరూ..." వినగానే లలిత కూతురు మీద ఇంతేత్తున లేచింది.

"ఏం! నీ కొడుకేమన్నా బాలాకుమారుడా? వాడికి ఓసారి పెళ్లయింది. భార్య పోయింది. మూడేళ్ళ కూతురుంది" సునంద కలాంటి  మాటలు వింటే చిర్రెత్తుకొస్తుంది.

"వాడికేం మగమహారాజు. పైగా పెద్ద డాక్టరు. కో అంటే కోటిమందొస్తారు" లలిత కాస్త గర్వంగానే చెప్పింది.

"వస్తారొస్తారు, కావాలంటే నీ కోడుక్కి పెళ్ళాంగా వస్తారు. కానీ, నీ మనవరాలికి తల్లిగా ఆ కోటిమందిలో ఏ ఒక్కర్తే రాదు" సునంద ఖచ్చితంగా చెప్పేసింది.

"నాన్నా! మనం ఆలోచించాల్సింది నలుగురి గురించి కాదు. బయటి వాళ్లకేం పోయింది. వాళ్ళేమైనా ఆరుస్తారా తీరుస్తారా? మనం ఆలోచించాల్సింది వైషూ గురించి, ఉదయ్ గురించి మాత్రమే.." ఇక లలితనొదిలి వాళ్ళ నాన్నవైపు తిరిగింది.

"అవునమ్మా! ఆ మాట నేను ఒప్పుకుంటాను" అన్నాడాయన.

"నాన్నా! మహిమ నాకు చిన్నపిల్లప్పటి నుంచి తెలుసు. ఆ అమ్మాయి నేచర్, వాళ్ళ ఫ్యామిలీ, ప్రస్తుతం తన సిట్యువేషన్ అవన్నీ చూసే నేనీ ఆలోచనకొచ్చాను. మన వైష్ణవికెలా అమ్మకావాలో, మహీ కోడుక్కి అలాగే నాన్న కావాలి. మహిమైతే వైషూని కన్నతల్లిలా కడుపులో దాచుకుంటుంది. తన కొడుకుతో సమానంగా చూసుకుంటుంది. ఆ నమ్మకం నాకుంది. అందుకే మీరొప్పుకుంటే ఉదయ్ తో నేను మాట్లాడతాను"

కూతురు చెప్పింది విన్నాక కాసేపు మౌనంగా.ఉన్నారు.

"ఏం నాన్నా! మీకీ ప్రపొజల్  నచ్చలేదా?" అనుమానంగా అడిగింది సునంద.

"వినడానికైతే బానే ఉందమ్మా. ఆచరణలో ఎంత వరకు ఫలిస్తుందో?" సందేహంగా లలితని చూస్తూ చెప్పారాయన. ఆవిడొప్పుకుంటుందని ఆయనకి నమ్మకం లేదు.

"నాన్నా! మనసుంటే మార్గముంటుంది. నేను ఉదయ్ నెలాగైనా ఒప్పిస్తాను" వాళ్ళ నాన్న నుంచొచ్చిన ఆమాత్రం పాజిటివ్ సైన్ సునందకి ఉత్సాహాన్నిచ్చింది.

"ఈ ఇంట్లో నామాట అప్పుడు చెల్లింది గనుకనా ఇప్పుడు చెల్లటానికి" లలితప్పుడే సణగటం  మొదలెట్టింది.

       *           *      *         *

[Vishu99]

ఆ రాత్రి ఉదయ్, వైష్ణవిని పొడుకోపెట్టటానికి పైకి తీసుకెళుతుంటే సునందా వెనకాలే వెళ్ళింది. ఉదయ్, వైష్ణవిని గుండెలమీద వేసుకొని జో కొడుతున్నాడు.

"నేను పొడుకోపెడతాను ఉదయ్. దాన్ని నాకివ్వు" అడిగింది.

"అదంతా ఈజీగా పొడుకోదక్కా తర్వాత ఎదుకడిగానా అనుకుంటావు"

ఉదయ్ గాఢంగా వైష్ణవిని హత్తుకొని అపురూపంగా చూసుకుంటుంటే సునంద గుండె కరిగిపోయింది. "నాన్నా! ఎన్నాళ్ళురా ఇలా" జాలిగా అడిగింది.

"అక్కా! ప్లీజ్ అలా జాలి చూపించకు. నాకేం నేను బానే వున్నాను" ఉదయ్ తన మీద జాలి చూపిస్తే భరించలేడు.

"ఉదయ్! మొన్న పెళ్ళిలో అచ్చం నీలాగే ఫీలయ్యే అమ్మాయిని చూశాన్రా. మా పినమావగారమ్మాయి. పేరు మహిమ" సునంద మెల్లిగా మొదలెట్టింది.

అప్పటికే ఉదయ్ కేదో అనుమానం వచ్చి  నుదురు చిట్లించాడు.

"అక్కా! నువ్వే టాపిక్ మాట్లాడుతున్నావ్?" అసహనంగా అడిగాడు.

"ఉదయ్! నాకన్నా ఏదేనిమిదేళ్లు చిన్నవాడివి నువ్వు. నా పిల్లలెంతో నువ్వు నాకంతేరా. నాకు నీ గురించి, వైషూ గురించి బెంగా, చింతా ఉండవా చెప్పు? మొన్న పెళ్ళిలో మహీని చూసాక ఆ అమ్మాయి పట్ల కూడా నేనీలాగే ఫీలయ్యాను. 

ఉదయ్, మహిమ గురించి చెప్తే నువ్వు నమ్మవు. జస్ట్ ఇరవైరెండు నిండి ఇరవైమూడు నడుస్తోంది. చాలామంది అమ్మాయిలకి ఆ వయసులో ఇంకా పెళ్లి కాదు. కానీ, మహిమకి పెళ్ళయి నాలుగేళ్ళ కొడుకున్నాడు. పెళ్లయిన ఆరునెలలకే హుస్బెండ్ని పోగొట్టుకున్న ఆమె కండిషన్ నాకన్నా నువ్వే ఎక్కువ ఇమాజిన్ చెయ్యగలవు" మహిమ గురించి చెప్పటం మొదలుపెట్టింది సునంద.

"అక్కా! నీ ఉద్దేశం నాకర్ధమైంది కానీ నాకు మాత్రం ఆ ఆలోచనే లేదు. సారి" ఉదయ్ మధ్యలోనే అడ్డుపడ్డాడు.

"నీకా ఆలోచన ఎందుకులోదో నాకు తెలియదనుకున్నావా? వైషూకి సవతితల్లి చేతిలో పెట్టటానికి భయం, బెంగా, బాధ. ఏరా మాకు మాత్రం ఆ భయం లేదనుకున్నావా? అందుకే మహిమైతే..."

"అక్కా! డోంట్ వర్రీ. వైషూకి చూసుకోటానికి అమ్మ ఉంది, నేనున్నాను. నో ప్రాబ్లెమ్" ఉదయ్ తేలిగ్గా చెప్పేసాడు.

"అవును. అమ్మ ఉంది. ఎన్నాళ్లుండగలదు. ఉదయ్, వైషూ ఆడపిల్లరా. దానికి అమ్మ అవసరం ఎంతుంటుందో నీకూ బాగా తెలుసు. నువ్వున్నాసరే దానికో అమ్మ కావాలి. ఒక ఫ్యామిలీ కావాలి. అలాగే అక్కడ మహీ కొడుక్కైన అంతే. వాడు కళ్ళు తెరిచి సరికే వాళ్ళ నాన్న కన్నుమూశాడు. అందరికి ఉన్న నాన్న తనకొక్కడికే ఎందుకు లేడో ఆ పసిమనసుకు.తెలీదు. అమ్మానాన్నల కోసం పరితపించే ఆ పసిమనసుల కోసం మీరిద్దరూ అమ్మానాన్నలు ఎందుకవకూడదు?"

"ఫర్ గాడ్ సేక్ అక్కా! ప్లీస్ ఇక ఆ టాపిక్ వదిలేయ్. ఐనా నా గురించి, అర్చూ గురించి అంతా తెలిసీ ఇలా ఎలా ఆడగ్గలుగుతున్నావ్?" ఉదయ్ కి కొద్దిగా కోపమొచ్చింది.

"తెలుసు. అర్చూ అంటే నీకెంత ఇష్టమో తెలుసు. అమ్మ పెళ్లి కొప్పుకోకపోతే అప్పుడు నేనేకదారా అమ్మని కన్విన్ చేసి మీ పెళ్లి చేసాను. అదే నేను, ఇప్పుడింతగా ఎందుకు ఫోర్స్ చేస్తున్నానో తెలుసా? అర్జున్, వైషూ ఇద్దరు ఇంకా ఊహాతెలీని పసివాళ్ళు. ఇప్పుడైతే ఆ పసిమనసులకి ఏ సందేహాలు రావు. మహీ తనకి అమ్మకాదని, అర్జున్ కి నువ్వు నాన్నవి కాదని తెలియని ఆ లేతమనసులు మిమ్మల్ని వెంటనే యాక్సెప్ట్ చేస్తాయి. అలాగే వాళ్లిద్దరూ సొంత అన్నాచెల్లెళ్ళలా కలిసిపోతారు. అదే ఇంకో రేండుమూడేళ్లయితే వాళ్ళకి లేనిపోని అనుమానాలొస్తాయి. అప్పుడిక కష్టం నాన్నా! అందుకే ఇంత తొందరపడుతున్నాను" సునంద ఎలాగైనా ఉదయ్ ని కన్విన్స్ చెయ్యాలని ట్రై చేస్తోంది.

"అక్కా! ఇది డెలికెట్ మ్యాటర్. చాలా కష్టమైన సిట్యుయేషన్. ఫేస్ చేసేవాళ్ళకే అందులో ప్రోబ్లేమ్స్ తెలుస్తాయి" ఉదయ్ క్షణం కూడా ఆగకుండా చెప్పేసాడు..

"అవును డెలికెట్ మ్యాటరే. అందుకే ఒకసారి మహీని మీటవ్వు. ఆమెలో నీ పాపకి అమ్మ తప్పకుండా కనిపిస్తుంది. నువ్వు వెల్ ఎడ్యుకేటెడ్ వి. పెద్ద మనసుతో అర్జున్, మహిలని యాక్సెప్ట్ చెయ్యి. మీరిద్దరూ కలిసి కొత్త జీవితాన్ని మొదలుపెట్టండి. ఉదయ్! నువ్వెలా ఉండేవాడివిరా. ఆ అల్లరి, చాలాకితనం అన్నిపోయి డల్ గా తయారైతే మేము చూడలేకపోతున్నాం రా" సునందకి దుఃఖం ఆగటం లేదు.

ఉదయ్ అసహయంగా చూస్తున్నాడు. లాలితైతే రోజుకి పదిసార్లన్నా కొళాయి విప్పుతుంది. అతనికది అలవాటే. కానీ, సునంద అంత త్వరగా తన ఫిలింగ్స్ బయటపడనివ్వదు. ఎప్పుడూ తనకి ధైర్యం చెప్పే అక్క ఇవాళ ఇలా బాధపడుతుంటే  చూడలేక "ఇట్స్ ఒకే అక్కా! ఆ అమ్మాయిని మీటవుతాను. కానీ ఫైనల్ డెసిషన్ మాత్రం నాదే. అప్పుడిక ఫోర్స్ చెయ్యకూడదు" ముందే మెలికపెట్టాడు.

"థాంక్స్ రా" సునంద మొహం సంతోషంతో విప్పారింది.

           *              *                *            *

[Vishu99]

ఉదయ్, మహీని మీటవ్వటానికి ఒప్పుకున్నాడని సునంద ఫోన్ చేయటంతో అందరకి ఆనందంగా ఉంది. ఆ రోజు రాత్రికి అందరూ బయల్దేరుతున్నామని సునంద చెప్పటంతో అందరూ ఇక మహీని కన్విన్స్ చెయ్యటం మొదలుపెట్టారు. పెళ్ళికొచ్చిన చుట్టాలందరు వెళ్లిపోయినా పెదనాన్న, పెద్దమ్మా, శేఖర్ ఎందుకుండిపోయారో అప్పుడే మహీకర్దమైంది.

"అన్నయ్యా! వదిన ఆడిగినప్పుడే నో చెప్పాను. ఇక ఆ టాపిక్ వదిలెయ్యండి ప్లీజ్" అసహనంగా చెప్పింది మహీ.

"మహీ! మేం ఫోర్స్ చెయ్యటంలేదు. ఓన్లీ ఒక్కసారి ఉదయ్ ని మీటవ్వు. ఆ తర్వాత మీ ఇష్టం" సునంద చెప్పామన్నట్లే చెప్పాడు శేఖర్.

"నాకలాంటి థాటేలేనప్పుడు.మీటవటం.మాత్రమెందుకు?" చిరాగ్గా చెప్పిన మహిమని వారించారు పెదనాన్న.

"మహీ! మీ వదిన అక్కడ ఆ అబ్బాయిని ఇలాగే ఒప్పించి తీసుకొస్తుంది. ఆల్రెడీ వాళ్ళు బయల్దేరిపోయారు. మర్యాద కన్నా, మీ వదిన సంతృప్తి కోసం ఒక్కసారి ఆ అబ్బాయిని కలువు. ఆ తర్వాత మీ ఇష్టం వచ్చినట్లే చేద్దురుగాని" ఆయన నచ్చజెప్పారు.

"అవునమ్మా! వాళ్లంత దూరం నుంచోస్తే కనీసం చూడకపోతే మనకే అమర్యాదగా ఉంటుంది. పాపం వదిన అందర్నీ వెంటబెట్టుకొచ్చి అవమానపడదా?" అందరూ మెల్లిగా కన్విన్స్ చేస్తున్నారు.

"ఇదంతా ముందే నాకు చెప్పొచ్చుగా" మహికి కోపమొచ్చినా ఇంకేం చెయ్యలేక చివరికి సునంద తృప్తి కోసం ఉదయ్ ని మీటవటానికి ఒప్పుకుంది.

             *               *                *              *

[Sivakrishna]

Nice update bro

[Vishu99]

విష్ణు బ్రో యమ్ అయిపోయారు మీరు, అప్డేట్ లేదు కనీసం రీప్లే లేదు, అంత బాగానే వుంది ఉండాలి అని దేవుడి ని ప్రార్థిస్తున్నా.

ష్రెడ్డర్ బ్రో, థ్యాంక్యూ సొ మచ్. అంతా బాగానే ఉంది బ్రో. కాకపోతే నొ ఫోన్ స్కీన్ కంప్లైంట్ వచ్చింది. అందువల్ల రెస్పాన్స్ ఇవ్వడానికి కుదరలేదు. కొత్త ఫొన్ ఇంకో 3 రోజుల్లో వస్తుంది. ఇక ప్రాబ్లమ్ ఉండదు. ప్రస్తుతం వేరే ఫ్రెండ్ ఫోన్ నుంచి అప్డేట్ అండ్ నీకు రిప్లై ఇస్తున్నాను. 

తమ్ముడు జాక్ కూడా మెసేజ్ చేశాడు. ఫోన్ ప్రాబ్లమ్ వల్ల రిప్లై ఇవ్వలేకపోయాను. వేరేవాళ్ళ ఫోన్ ఎక్కువ సేపు నా దగ్గర ఉంచుకోలేను. అందువల్ల జాక్ బ్రోకి సారీ చెప్పానని చెప్పు. అలాగే మన డాక్టర్ మహేష్ గారికి కూడా నేను సారీ చెప్పానని చెప్పవా. థ్యాంక్యూ