Adultery முத்தமிட்ட உதடுகள்..!!!

[Deva2304]

Update bro plz

[கல்லறை நண்பன்.]

கவிதாவை தற்காலிகமாக தன் மனதை விட்டு விலக்கி வைத்தான் நவநீதன். அவன் வீட்டில் அவனால் உட்கார முடியவில்லை. எழுந்து தலைவாரி.. மீண்டும் வெளியே கிளம்பிவிட்டான்.!!! 
நேராக அவன் அன்பு வீட்டுக்குத்தான் போனான். அவன் போனபோது திவ்யா வீட்டின் முன்னால் வந்து கதவுப் பக்கத்தில் நின்று கொண்டிருந்தாள். கருப்பும் சிவப்பும் கலந்த நிறத்தில் ஒரு நைட்டியைப் போட்டிருந்தாள்..!!!
''வாங்க..'' அவனைப் பார்த்ததும் முகம் மலரப் புன்னகைத்தாள்.
''அன்பு இல்லையா ?'' அவனும் மெல்லிய புன்னகையைக் காட்டிக் கேட்டான்.
'' இல்ல.. ''
'' எங்க போனான்.?''
'' யாருக்கென்ன தெரியும்..?'' என்று சிரித்த அவள் சிரிப்பு அவனை ஈர்த்தது. அவள் கண்கள் காந்தப் பார்வை வீசியது. அவன் இதயம் திடுமென லயம் மாறியது.
'' எங்க போனான்னு.. தெரியாதா.?''
'' தெரியாது. அதெல்லாம் அவரு சொல்லவும் மாட்டாரு..! உள்ள வாங்க.. !''
'' யாரு இருக்கா வீட்ல? ''
'' யாரும் இல்ல. நான் மட்டும்தான் தனியா இருக்கேன்..''
'' உங்கப்பா.. அம்மா..?''
'' தோட்டம் போய்ட்டாங்க.! பரவால்ல உள்ள வாங்க..!'' என்று விட்டு மெல்ல நகர்ந்து உள்ளே போனாள். 
மறுக்க மனம் இல்லை. ஒரு தயக்கத்துக்குப் பின்.. மெதுவாக உள்ளே போனான். வீட்டுக்குள்  டிவியில் சீரியல் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. சேரை எடுத்து அவனுக்கு வசதியாகப் போட்டாள் திவ்யா.
'' காபி வெக்கட்டுமா..?''
'' இல்ல.. பரவால்ல வேண்டாம்..''
'' அன்பை பாக்கனுமா ?''
'' ம்.. ''
'' எதுக்கு. ?''
'' சும்மாதான். ஒரு நண்பனை எதுக்கு பாப்பாங்க.. ?''
'' ஓ.. நண்பன்.? ம்.. நல்ல நண்பன்.!'' எனக் கிண்டல் செய்து சிரித்தாள். சுவற்றில் சாய்ந்து நின்றாள்.!
அவனும் சிரித்தான். என்ன பேசுவதெனப் புரியாமல்.. பொதுவாகக் கேட்டான்.
'' சமையல் பண்ணியாச்சா ?''
'' ம்.. ஆச்சு.. ''
'' என்ன ஸ்பெஷல.. ?''
'' நத்திங் ஸ்பெஷல்.!''  சுவற்றில் சாய்ந்து நின்றவள் மெதுவாக முன்னும் பின்னுமாக அசைந்தாள். அவள் அப்படி அசையும் போது.. நைட்டியை மீறி.. வளர்ந்து நின்ற.. திவ்யாவின் இளமைக் கலசங்கள் மீது அவன் பார்வை போவதை அவனால் தவிர்க்க முடியவில்லை..!!!
'' அப்பறம்... '' என இழுத்தாள் திவ்யா.
அவள் கண்கள் ஒரு மாதிரி அவனை ஏக்கமாக விழுங்கிக் கொண்டிருந்தது.
அவள் கண்களை அவனால் ஒரு நொடிக்கு மேல் பார்க்க முடியவில்லை. சட்டென பார்வையை டிவி பக்கம் திருப்பிக் கொண்டு கேட்டான்.
'' பிரமி வரலயா..?''
'' இல்ல..'' என்றாள் ''ஏன்.. அவ எதுக்கு ?''
'' இ.. இல்ல. உன் பிரெண்டு. உன்ன பாக்க வருவா இல்ல..?''
'' வந்துருப்பா. இன்னும் இங்க வரல.! நான் அங்க வருவேன்னு நினைச்சிட்டு இருந்தாலும் இருப்பா..''
'' ஓ..'' மீண்டும் டிவியைப் பார்த்தான்.
ஒரு நிமிடம் அமைதி. மீண்டும்
''அப்பறம்.. '' என்றாள் திவ்யா.
அவளைப் பார்த்தான்.
''என்ன..?''
'' எப்ப மேரேஜ்..?''
'' இப்பால என்ன அவசரம்.?'' எனச் சிரித்தான்.
'' வயசு ஆகுதில்ல..?''
'' அது.. ஆகாமயா இருக்கும்..? சரி.. நீ எப்ப..?''
'' பண்ணலாம் '' என்று சிரித்தாள் ''மெதுவா..! எங்கள விட வயசுல பெரியவங்க நீங்களே இன்னும் பண்ணிக்கலை. எங்களுக்கு மட்டும் என்ன அவசரம்னு வேண்டாமா..?''
'' பசங்க நாங்க எப்ப வேணா பண்ணலாம்.? பொண்ணுக அப்படி பண்ண முடியுமா..? அதது காலா காலத்துல பண்ணிடனும்..!''
'' ம்.. நல்ல ஆள் கிடைச்சா பண்ணிடறதுதான்.'' எனச் சன்னமாகச் சொல்லி விட்டுக் கேட்டாள்.  ''நீங்க யாருக்காவது வெய்ட் பண்ணிட்டு இருக்கிங்களா..?''
'' ஆமா.. உங்கண்ணனுக்காக..'' என்றான்.
'' ஆஹ்ஹ்..'' எனச் சிரித்தாள். சுவற்றில் உந்தி முன்னால் வந்து பின்னால் போனாள். அவள் பிருஷ்டங்களை சுவற்றில் அழுத்தினாள்.
''இந்த வெய்ட்டிங் இல்ல.. மேரேஜ்க்கு.. யாருக்காவது வெய்ட் பண்றிங்களானு கேட்டேன். ''
'' ச்ச.. அப்படி எல்லாம் இல்லை. வெய்ட் பண்ற அளவுக்கு நமக்கு யாரு இருக்கா.?''
'' ஏன் இல்லை ? கவி இருக்கா இல்ல.? முறைப் பொண்ணு. கவி இல்லேன்னா அவ தங்கச்சி அமுதா..?''
'' ஏய்.. அமுதால்லாம் ரொம்ப சின்ன பொண்ணுப்பா..!''
'' சரி. கவி.. ?''
'' அதெல்லாம் எதுவும் இல்ல..! அப்படி ஒரு ஐடியாவே இல்ல. ''
'' ஏன்.. அவ லீனா இருக்கான்னா..?''
'' சே..ச்சே.. அதெல்லாம் இல்ல திவ்யா..''
'' சரி.. சரி.. கோவிச்சுக்காதிங்க. சும்மாதான் கேட்டேன். என்ன சொல்றீங்கனு பாக்கலாம்னு..''
'' அவள்ளாம் இன்னும் விளையாட்டு புள்ளை.. திவ்யா. !!''
'' ஆமா.. நல்லா சொன்னீங்க. இப்பல்லாம் சிக்ஸ்த் படிக்கறப்பவே.. விளையாட்டு புத்தி மாறிப் போகுது. இவ காலேஜ் போறா..? நீங்க எதுவும் நினைச்சுக்காதிங்க. நான் சும்மாதான் சொன்னேன்..'' என்றாள்.
'' ம்.. '' டிவியைப் பார்த்தான்.
'' ஓகே.. அப்பறம்..'' என மீண்டும் எதற்கோ அடிப் போட்டாள்.
'' அப்பறம்..?''
'' லவ்வு.. கிவ்வு ஏதாவது.. ?''
'' யாரு.. நானா..?''
'' ம் .''
'' ஹாஹா.. அதெல்லாம் எதுவுமில்லேனு.. சொன்னேனா இல்லையா.?'' என்றுவிட்டு சிரித்துக் கொண்டே அவளைக் கேட்டான் நவநீதன்.
'' அப்பறம்...நீ எப்படி.? லவ்வு... கிவ்வு...னு.. ஏதாவது....?''
அவள் முகத்தில் திடுமென ஒரு பிரகாசம். கண்களில் ஒரு மின்னல் கீற்று. உதடுகள் மலரச் சிரித்தவள் மெதுவாக முனகினாள். 
'' இதுவர இல்ல...''
திவ்யாவை ஒரு நொடி உற்றுப் பார்த்தான் நவநீதன். அவள் முகத் தோற்றத்துக்கும் அவள் வார்த்தைக்கும் தொடர்பில்லாததைப் போல தெரிந்தது.! பிரேமைப் பற்றிக் கேட்க வாய் துடித்தது. ஆனால் அவளே 'இதுவர இல்ல' என்கிறாள். இப்போது போய் அதைக் கேட்டால் அவளது மனநிலை கெட்டு விடும்.
பேச்சை மாற்றும் நோக்கில்..
'' பிரமி.?'' என்று கேட்டான்.
'' அவ லெவல் எல்லாம் வேற..'' எனச் சிரித்தாள்.
'' அப்படி என்ன லெவல் அவளுது..?''
'' அதெல்லாம் உங்களுக்கு எதுக்கு.? விடுங்க..? அவ எல்லாம் பல லவ் பாத்தவ..!''
'' ஓ.. ''
'' சரி.. அப்ப உனக்கு யாரும் கிடைக்கலியா ?''
'' ஆஹா..! கண்ண காட்னா எத்தனை பேர் வேணும்.? ஆனா.. அதெல்லாம் காதல் ஆகுமா.? நமக்கே நமக்குனு ஒருத்தரை நம்ம மனசுக்கு புடிக்கும். அதுதான் காதல்.. !!'' என்றாள் திவ்யா.
'' அஹ்ஹடா.. !!!'' எனக் கை தட்டிச் சிரித்தான் நவநீதன்.  ''பின்ற போ..!''
அதேநேரம் அவன் மொபைல் அழைத்தது. எடுத்துப் பார்த்தான். பிரேம் அழைத்திருந்தான்.!!
ஆன் செய்தான்.
'' ஹலோ. ?''
'' நவநி.. எங்கடா இருக்க? ''
'' இங்கதான்டா.. ஏன்..?''
'' வீட்லயா ?''
'' ஆமா.. ''
'' ப்ரீயா இருந்தேன்னா வாடா..''
'' எங்க வரது..?''
'' காட்டுக்குத்தான். நம்ம பிய்ய மரக் காட்டுக்கு..''
''ம் வரேன். '' என்றான்.
'' சீக்கிரம் வா.'' எனக் கட் பண்ணினான் பிரேம்.
'' யாரு ?'' திவ்யா கேட்டாள்.
'' பிரேம் '' என்றான்.
சட்டென அவள் முகம் மாறியது.
''என்னவாம் ?''
'' காட்டுக்குள்ள இருக்கானாம். சும்மா கூப்பிடறான்.! சரி திவ்யா நான் போறேன். அன்புக்கு போன் பண்ணி பேசிக்கறேன்.! நீ நல்லா சாப்பிட்டு.. தூங்கு..!'' என எழுந்தான் நவநீதன்.
அவனிடம் அவள் இன்னும் பேசவேண்டியது பாக்கி இருப்பதைப் போலத் தோன்றியது. அதை மறைத்துக் கொண்டு
''ம்.. '' என முனகினாள். ''பசங்க கூடல்லாம் கொஞ்சம் அளாவவே வெச்சுகுங்க..!! நம்ம ஊர் பசங்க அவ்ளோ நல்லவங்க.. !''
'' ஓகே. ஓகே. . தேங்க்ஸ்..! பை.. பை..!'' என டாடா காட்டிவிட்டு அவள் வீட்டில் இருந்து கிளம்பினான் நவநீதன்.!!! 

[கல்லறை நண்பன்.]

 பிய்ய மரக் காட்டில்.. கள்ளி மரத்தடியில் பிரேமுடன் சேர்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தான் அன்பு. அவர்களுக்கு முன்பாக பிராண்டி, பீர், வோட்கா என மூன்று வகையான சரக்குகளும் அதற்கு தேவையான சைடிஸ்ட்டுகளும் இருந்தது.

"என்னடா இது?" என்று லேசான வியப்புடன் கேட்டான் நவநீதன்.
"ஏன்.. இது என்னன்னு தெரியாதாக்கும் ?" என்று நெக்கலாகச் சிரித்தபடி கேட்டான் அன்பு.
பிரேம் "இது டென்ஷன் ப்ரீ மச்சான். உக்காரு" என்றான்.
நவநீதன் சுற்றிலும் பார்த்து விட்டு கீழே உட்கார்ந்தான்.
"வோட்கா யாருக்கு? "
பிரேமைக் கை காட்டினான் அன்பு.
"மாப்ளைக்கு"
"பீர் பிராண்டினு எதைக் குடிச்சாலும் தலைவலி வருதுடா. ஆனா இந்த சரக்கை குடிச்சா ஒரு பிரச்சினையும் வரதில்ல. அதான் இப்ப இதை மெய்ண்டென் பண்ணிட்டிருக்கேன்"
"மப்பு ஏறுமா?"
"மத்த சரக்கு மாதிரிதான். நல்லா ஏறும்.. என்ன அதெல்லாம் கலரா இருக்கு. இது வெள்ளையா தண்ணி மாதிரி இருக்கு"
அன்பு.. "நீ சரக்கா? பீராடா?" என்று நவநீதனைக் கேட்டான்.
"எனக்கு பீருடா" என்றான் "ஆமா இதை யாருக்கு வாங்கினே?"
"உனக்குத்தான். நீதான் அதிகமா சரக்கடிக்க மாட்டியே.."
மெல்லப் புன்னகைத்தான்.
"புடிக்காதுனு இல்ல.."
அவன் சரக்கடிப்பது கிருத்திகாவுக்குப் பிடிக்காது என்பதால் பீர் குடித்துப் பழகினான். அதுவும் அவளுக்குத் தெரியாமல்தான் நடந்து கொண்டிருந்தது. ஆனால் இப்போதும் அவளுக்கு பயப்பட வேண்டிய அவசியம் எதுவும் இல்லை. அவள் எங்கோ இருக்கிறாள். இனி அவளுக்காக எதையும் மாற்றிக் கொள்ள வேண்டியதும் இல்லை. மறுபடியும் பிராண்டியே குடிக்கலாம். பரவாயில்லை. இப்போதைக்கு இந்த பீர் போதுமானது.
சூரியன் மேற்கில் மறைந்திருந்தான். ஆனால் இன்னும் இருட்டாகவில்லை. பாட்டில் மூடிகள் திறக்கப்பட்டன. டம்ளரிகளில் வார்க்கப்பட்ட சரக்கு அவரவர் வயிற்றுக்குள் அமிலம்போல இறங்கி அவர்களின் ரத்த நாளங்களில் சுறுசுறுப்பை உண்டாக்கியது. சரக்கு உள்ளே செல்லச் செல்ல அவர்கள் பேச்சின் வேகம் கூடியது. பாட்டில்கள் காலியாகும்வரை எந்தப் பிரச்சினையும் இல்லை. நன்றாக போதை ஏறிய பின்னர் பிரச்சினையை ஆரம்பித்து வைத்தான் பிரேம்.
"மச்சா.. எங்கக்காளை நீ லவ் பண்றியாடா?" என்று அன்புவைப் பார்த்துக் கேட்டான் பிரேம்.
அதற்கு என்ன பதில் சொல்வதெனப் புரியாமல் தடுமாறினான் அன்பு.
சூழ்நிலையை உணர்ந்த நவநீதன் சட்டெனக் கேட்டான்.
"சினிமா போலாமாடா?"
"ம்ம்ம் போலான்டா. என்ன படத்துக்கு?" நவநீதன் பக்கம் திரும்பிய அன்புவின் தோளைப் பிடித்து தன் பக்கம் இழுத்தான் பிரேம்.
"எனக்கு பதில் சொல்லிட்டு அப்பறம் நீ எங்க வேணா போ."
"என்னடா..?"
"எங்கக்காள லவ் பண்றியா?"
"சே.. என்னடா ஒளர்ற..?"
"யாரு நான் ஒளர்றனா..? என்னைவே ஏமாத்த பக்கறியா... டேய்.."
"இப்ப எதுக்குடா இது? தேவையில்லாம..?"
"எனக்கு எல்லாம் தெரியுன்டா"
நவநீதன் "சரி.. அதான் எல்லாம் தெரியுமில்ல.. அப்றம் என்ன விடு" என்றான்.
"ஓ.. ஹோ.. அப்ப நீயும் இதுல கூட்டா?" என்று திடீரென நவநீதனைப் பார்த்து குரல் உயர்த்திக் கத்தினான் பிரேம். "நீங்கள்ளாம் பிரெண்ட்ஸ்களாடா பாவிகளா.. அவ என் அக்காடா.."
நவநீதன் அதிர்ச்சியில் திணறினான்.
"அத நீ பேசறியா?" என்று எகிறினான் அன்பு.
"நான் பேசாம வேற ஓவன்டா பேசுவான்?"
அன்பு கோபமடைந்தான்.
"ஏன்.. என் தங்கச்சிய நீ ஓட்டல. நான் ஏதாவது இப்படி பேசினனா? இப்பவரை நான் அதைப் பத்தி பேசினதே இல்ல"
"அதும் இதும் ஒண்ணாடா? உன் தங்கச்சிய நான் வெறும் லவ் மட்டும்தான் பண்ணேன். அவள நான் தொட்டுக்கூட பேசினதில்ல. ஆனா நீ.. எங்கக்காளை.. நைட்ல தனியா கூட்டிட்டு போய்.. ச்சீ.. நீயெல்லாம் ஒரு மனுஷனாடா?" கோபத்தில் கத்தினான்.
பிரேம் நிதானம் இழந்து விட்டான். போதையில் அவனது கோபம் உச்சத்திற்குப் போய் விட்டது. அவன் கோபத்தை சாந்தப் படுத்த எண்ணி நவநீதன் இடை புகுந்தான்.
"சரி.. சரி.. கத்தாதடா.. மெதுவா பேசு"
"நான் எதுக்குடா மெதுவா பேசணும்? இவனெல்லாம் ஒரு பிரெண்டுனு சொல்லிக்கவே எனக்கு வெக்கமா இருக்கு"
அன்பும் சூடானான்.
"இத நீ என் தங்கச்சிகூட தியேட்டர் போனப்ப யோசிச்சிருக்கணும். அப்ப பண்றதெல்லாம் பண்ணிட்டு இப்ப வந்து பெரிய பருப்பு மாதிரி பேசற?"
"சரி.. சரி.. இருங்கடா.. மெதுவா பேசலாம். இப்ப என்ன பண்ணனுங்கற," என்று பிரேமைக் கையமர்த்திக் கேட்டான் நவநீதன்.
"டேய்.. நீ என்ன எடைல.? நான் மப்புல கத்தறேன்னு நெனச்சியா? இத பாரு.. இது இவனுக்கும் எனக்குமான பிரச்சினை. இதுக்கு எடைல நீ வராத.. அப்றம் உன்னோட மானம் மரியாதை கெட்றும்" என்று நவநீதன் மீது பாய்ந்தான் பிரேம்.
அவன் பேசியதைக் கேட்டு வாயடைத்துப் போனான் நவநீதன்.
"என்னடாது...?"
"விட்றா.. நான் பாத்துக்கறேன்" என்று நவநீதனை அமைதிப் படுத்தினான் அன்பு. பின் பிரேமைப் பார்த்துச் சொன்னான். "நான் ஒண்ணும் உங்கக்காளை புடிச்சுப் போயி லவ் பண்ணல. அவதான் வலிய வந்து என்னை புடிச்சிருக்குனு லவ் பண்ணா.. கேக்கறதா இருந்தா நீ எதாருந்தாலும் அவளையே போய் கேளு.."
"துரோகி.. பண்றதையும் பண்ணிட்டு எப்படிடா.. இப்படி வெக்கமில்லாம பேசற?"
"நான் ஏன்டா வெக்கப் படணும் இத ஆரம்பிச்சு வெச்ச நீ வெக்கப்படல.. உங்கக்கா வெக்கப்படல. இதுக்கும் நான் ஒண்ணும் அவளை கட்டாயப் படுத்தல.. அவதான் என் மேல பைத்தியமா இருக்கா தெரிஞ்சுக்கோ.. பேச வந்துட்டான் பெருசா. மாப்ள.. வாடா நாம போலாம். இதுக்கு மேல இதைப் பத்தி பேசினா.. கடுப்புதான் ஆகும்.." என்று நவநீதனைப் பார்த்தபடி எழப் போனான் அன்பு.
"துரோகி.. துரோகி.. நீயெல்லாம் ஒரு மனுசனாடா.. த்தூ.." என்று ஆவேசத்தில் காறித் துப்பினான் பிரேம். அவன் எச்சில் பாய்ந்து போய் அன்புவின் முகத்தில் அப்பியது.
அவ்வளவுதான் கோபத்தின் உச்சிக்குப் போய் விட்ட அன்பு.. எழுந்தபடி பளீரென பிரேமின் கன்னத்தில் அறைந்தான். பதிலுக்கு பிரேம் அவனைத் திருப்பி அறைய.. இருவருக்குமிடையே கை கலப்பாகி விட்டது.
அவசரமாகப் பாய்ந்து இடை புகுந்தான் நவநீதன். இருவரையும் ஆளுக்கு ஒரு கையில் பிடித்து தடுத்தான். நவநீதன் முகத்திலும் ஒரு அறை விழுந்தது. அப்படியே கைகலப்பு முற்றி விட்டது. இருவரும் மாற்றி மாற்றி அடித்துக் கொண்டதில் பிரேம் தடுமாறி கீழே விழுந்தான். அன்பு அவன் மேல் பாய்ந்து தாக்க.. அவனைப் பிடித்து இழுத்துப் பிரித்தான் நவநீதன்.
விழுந்து கிடந்தவன் கோபத்துடன் எழுந்தான். கையில் கிடைத்த ஒரு கல்லை எடுத்து எறிந்தான். அது அன்புவை தாக்குரவதற்கு பதிலாக நவநீதனின் விலாவில் தாக்கியது. ஒரு நொடி மின்னல் தாக்கியதைப் போல உணர்ந்தான் நவநீதன்..!!!

[கல்லறை நண்பன்.]

விலாவில் தாக்கிய இடி மின்னலில் துவண்டு போனான் நவநீதன். இடுப்பைப் பிடித்துக் கொண்டு..
''ப்ப்ப்பா..!!!'' என முனகி.. பல்லைக் கடித்தபடி.. அப்படியே மடங்கி உட்கார்ந்து விட்டான்.
இதைப் பார்த்த அன்பு.. பிரேம் அடுத்த கல்லை எடுப்பதற்கு முன்னால் அவனை நோக்கிப் பாய்ந்தான். மீண்டும் அவர்கள் கட்டிப்பிடித்து புரள... நல்ல வேளையாக எங்கிருந்தோ வந்த இரண்டு பேர்.. ஓடி வந்து அவர்களைப் பிரித்தார்கள். !!!
அதே ஊர் பையன்கள்தான். காட்டுப் பக்கம் ஒதுங்க வந்தவன்கள்.. இவர்களின் சண்டையை விலக்கி.. பிரேமை கையோடு அழைத்துப் போனார்கள்.
அன்புவின் மொபைல் எங்கோ விழுந்து விட்டது. அவன் மொபைலை தேடி.. நவநீதன் மொபைலில் இருந்து ரிங் விட்டு கண்டுபிடித்து எடுத்துக் கொண்ட பின்.. நவநீதனைக் கேட்டான் அன்பு.
'' உனக்கு எப்படிடா இருக்கு.?''
'' தெரியலடா. வீட்ல போய் பாத்தாதான் தெரியும்.'' முனகினான்.
'' எங்க காட்டு ?''
மொபைல் டார்ச் அடித்துப் பார்த்தான் அன்பு. காயம் இல்லை. ஆனால் கொஞ்சம் புடைத்து வீங்கியிருந்தது. எழும்பில் அடி சரியாகப் படவில்லை என்கிற அளவில் ஒரு நிம்மதி..!!
அன்புவுக்கும் நிறைய அடி பட்டிருந்தது. நவநீதன் இப்போது எதுவும் பேசும் நிலையில் இல்லை என்பதால்.. அன்புவை அதிகம் திட்டவில்லை! ஆனாலும்..
'' சத்தியமாடா இனி உங்க கூட சேந்து தண்ணியே அடிக்க மாட்டேன்டா..'' என்றான்.
'' டேய். நான் என்னடா பண்றது. நீயே பாத்த இல்ல.. அவன்தான்டா மொதல்ல ஆரம்பிச்சான். என் மேல ஏதாவது தப்புன்னா சொல்லு நான் மன்னிப்பு கேட்டுக்கறேன் உன்கிட்ட..?''
'' என்கிட்ட கேட்டு மயிரா ஆகப் போகுது..? எடைல தடுக்க வந்த பாவத்துக்கு என் இடுப்ப ஓடச்சிட்டிங்களேடா..? எங்கம்மாக்கு தெரிஞ்சா.. திட்ட முடியாம அழுகுன்டா.. பாவிகளா..''
'' ஸாரிடா.. நான் வேணா உங்கம்மா கிட்ட மன்னிப்பு கேட்டுக்கறேன் நட. ஆஸ்பத்ரி போகனுமாடா..?''
'' வேணாண்டா நடக்க முடியுது. கஷ்டம்னா காலைல பாத்துக்கலாம். ''
'' நான் எப்படி நைட் தூங்க போறேனு தெரியலைடா. கொட்டையவெல்லாம் புடிச்சு நசுக்கிட்டாண்டா..! அவன் ஏதோ பிளானோடதான்டா இன்னிக்கு என்னை சரக்கடிக்க கூப்பிட்டுருக்கான்..''
'' ஒருத்தனுக்கொருத்தன் வெட்டிட்டு சாகாம போனிங்களே.. அதுவரைக்கும் சந்தோசம்டா சாமிகளா.. இந்த பொழப்பே இனி ஆகாதுடா.. '' என்றான் நவநீதன்..!!!
"ஸாரிடா.. அடிச்ச மப்பே சுத்தமா எறங்கிப் போச்சுடா.." என்ற அன்பு மெல்லக் கேட்டான். "இன்னொரு கட்டிங் அடிக்கலாமாடா?"
"இன்னொரு கட்டிங்கா?"
"முடியாதுடா.. இப்படியே போய் படுத்து தூங்க முடியாது. எனக்கு கொட்டை வலிக்குது"
"அங்க என்னடா பண்ணான்"
"பொட்ட பையன் மாதிரி அதை புடிச்சு கசக்கி விட்டுட்டான்டா.. வா.. போய் ஆளுக்கு ஒரு கட்டிங் அடிக்கலாம்" என்று அன்பு அழைத்தான்.
நவநீதனுக்கும் கடுமையான வலி இருந்தது. முதலில் மறுத்தாலும் பின்னர் அன்புவுடன் கிளம்பி விட்டான். இருவரும் நேராக பாருக்குப் போனார்கள்..!

[கல்லறை நண்பன்.]

நவநீதனின் வீட்டுக்குத் திரும்பியபோது மணி பத்துக்கு மேல் ஆகியிருந்தது. அவன் அம்மா தூங்கியிருந்தாள்.
'' எங்கம்மா தூங்கிருச்சுடா நீ போ.. பாத்து போடா..'' என அன்பை அனுப்பி விட்டு.. அவன் பைக்கைக் கிளப்பிப் போனதும் மெதுவாக நடந்து வீட்டுக்குள் போனான் நவநீதன்.

கவிதா பாயில் சுருண்டு படுத்திருந்தாள். டிவி ஆப் ஆகியிருந்தது. லைட்டைக் கூட போடாமல்.. மிகவும் மெதுவாக நடந்து போய் கட்டிலில் படுக்க முயன்றான். வலித்தது. சரிந்து படுக்க முடியாமல் தொப்பென விழுந்தான்.
அவன் விழுந்த சத்தம் கேட்டு விசுக்கென திரும்பிப் பார்த்தாள் கவிதா.!

நவநீதன் மெதுவாக அசைந்து..
'' அம்ம்ம்மா..'' என முனகிக் கொண்டு அப்படியே கண்களை மூடிக்கொண்டான்.

அவனால் அசையக்கூட முடியாத அளவுக்கு வலித்தது. மூவோ.. ஐயோடெக்ஸோ.. ஏதாவது ஒன்றை தேய்த்துக் கொண்டால் நன்றாக இருக்கும் எனத் தோன்றியது. அவன் தலையணை மீது கூட தலையை வைக்காமல் கோணாலாக படுத்துக் கிடப்பதைப் பார்த்து.. பட்டென எழுந்து விட்டாள் கவிதா.

'' மாமா.'' என மெல்ல அழைத்தாள்.

அவன் பேசவில்லை.

'' மாமா..'' என இப்போது கொஞ்சம் சத்தமாக அழைத்தாள்.

'' ம்..'' என முனகினான்.

'' சாப்பிடலியா..?''

'' ம்கூம். ''

'' ஏன் மாமா.. இப்படி படுத்துருக்குற..? என்னாச்சு..?''

'' கொஞ்சம் இங்க வா..'' என்றான்.

அவன் குரலில் தெரிந்த மாற்றத்தை உணர்ந்து உடனே சுருட்டிக் கொண்டு எழுந்து வந்தாள்.
'' என்ன மாமா ?''

'' மூவோ.. ஐயோடெக்ஸோ ஏதாவது இருக்கா.?''

'' மூவு இருக்கும் மாமா.. ஏன் மாமா.?''

'' சொல்றேன். எடுத்துட்டு வா.! யாரையும் எழுப்பி விட்றாத.''

அவள் ஏதோ நினைத்து பயந்து விட்டாள். உடனே அவள் வீட்டுக்கு ஓடிப்போய் மூவ் எடுத்து வந்தாள்.

'' கதவ நல்லா சாத்திட்டு லைட் போடு'' என்றான்.

கவிதா கதவைச் சாத்தியபின் லைட்டைப் போட்டாள். நவநீதன் விலாவைக் காட்டினான்.
'' இங்க கொஞ்சம் அடி பட்றுச்சு. தேச்சு விடு வா..''

உடனே கட்டிலுக்கு கீழே மண்டியிட்டு உட்கார்ந்தாள்.
'' எப்படி ஆச்சு மாமா..? ஐயோ.. இப்படி வீங்கிருக்கு..?''

'' ம்.. மெதுவா தேய். கல்லு மேல விழுந்துட்டேன்..''

கவிதா அவனிடம் இருந்து வந்த பீர் வாசணையை முகர்ந்தாள். அவனுக்கு மூவை மெதுவாக தேய்த்து விட்டுக் கொண்டே கேட்டாள்.

'' ட்ரிங்க்ஸ் பண்ணிருக்கியா மாமா ?''

'' ஆமாடி..''

'' மட்டையாகி விழுந்துட்டியா ?''

'' ம்.. !!''

'' அய்யோ.. மாமா.. !'' எனச் சிரித்தாள்.
நவநீதன் சொன்ன விதமாகவெல்லாம்.. சொன்ன இடத்தில் எல்லாம் மூவ் தேய்த்து விட்டாள் கவிதா.

'' சாப்பிட்டு படுத்துக்கோ மாமா..''

'' வேணாண்டி..''

'' ஏன் மாமா..? அத்தை என்கிட்ட சொல்லிட்டுதான் தூங்குச்சு..''

'' பரவால்ல படுத்துக்கோ. என்னால இப்ப உக்காந்து சாப்பிட முடியாது. ''

'' ரொம்ப வலிக்குதா மாமா..?''

''ம்.. ரொம்ப இல்ல.....''

'' சரி.. நான் போட்டு ஊட்டி விடட்டுமா மாமா..?''

'' என்னடி.. திடீர்னு பாசம்..?''

'' திடீர்னெல்லாம் இல்ல..? நீ லேசா எந்திரிச்சு சாஞ்சு உக்காரு. நான் உனக்கு சோறு போட்டு ஊட்டி விடறேன்..'' எனச் சொன்ன கவிதா எழுந்து போய் கையைக் கழுவி விட்டு வந்தாள்...!!!

[Jerry03]

Bro good and reality story konjam regular aa update kodukagha bro love it bro and 
இச்சைபுல்வெளி/ தண்டச்சோறு Continue pannugga bro

[manigopal]

வணக்கம் நண்பர்களே.


முத்தமிட்ட உதடுகள் கதையின் பதிவுகளை நான் பழைய Xossip ல இருந்து காபி எதுவும் எடுத்து வைக்கவில்லை.  ஆனால் அதன் மூலக்கதை இருக்கிறது. இந்த  திரியில் சில மாற்றங்களுடன் கதை பதிவேற்றம் செய்யப் படலாம். மற்றபடி  இதன் பழைய பதிவுகள் கிடைத்தால் எனக்கு தெரிவிக்கலாம் .

நன்றி..!!!

ennidam sila pathivugal iruku.,,...

@ https://drive.google.com/open?id=1XyE-b-...B6TBNS_Xa_

[Jerry03]

Bro open aagha madiku

[Its me]

@mani Gopal bro
Only one page iruku bro
இதுவரைக்கும் அவரே repost பன்னிடாரு...
வேறு backup இ்ல்ையா நண்பா

[கல்லறை நண்பன்.]

"இச்சைப் புல்வெளி "

manasuputhusu.blogspot.com ல பாருங்க நண்பர்களே..!!!

[Jerry03]

"இச்சைப் புல்வெளி "

manasuputhusu.blogspot.com  ல பாருங்க நண்பர்களே..!!!

Bro athula neegha finish panala 138 episode oda stop la iruku

[Its me]

@jerry03

அப்பப்போ update கொடுத்துட்டு இருக்காரு நண்பா...check it

Updated part 142 today

[Jerry03]

@jerry03

அப்பப்போ update கொடுத்துட்டு இருக்காரு நண்பா...check it

Updated part 142 today

Tq bro check panni kirean

[Deva2304]

More update bro

[Deva2304]

Update bro

[jiljilrani]

please update

[கல்லறை நண்பன்.]

நவநீதன் மெதுவாக எழுந்து சுவற்றில் சாய்ந்து உட்கார்ந்தான். இடுப்பில் லி மின்னலாய் ஊடுருவிப் போனது. பல்லைக் கடித்து வலியைப் பொறுத்தான். கால்களை நீட்டி உட்கார்ந்து கண்களை மூடிக் கொண்டான். ஒரு தட்டில் உணவைப் போட்டு எடுத்துக் கொண்டு தண்ணீருடன் அவன் அருகில் வந்து உட்கார்ந்தாள் கவிதா.

"மாமா.."

அவன் பேசவில்லை. கண்களைத் திறந்து அமைதியாக அவள் முகத்தைப் பார்த்தான்.

"கஷ்டமாருக்கா?" உண்மையான வருத்தத்துடன் கேட்டாள்.

தலையை ஆட்டி மெல்லப் புன்னகைத்தான். அவள் உணவைப் பிசைந்து எடுத்து அவன் வாயருகே கொண்டு வாந்தாள்.
"ஆ காட்டு மாமா"

வாயைத் திறந்து உணவை வாங்கினான். இரண்டு கவளம் சாப்பிட்ட பிறகு
"ஸாரிடி" என்றான்.

"ஏன் மாமா?" அவன் முகத்தைப் பார்த்தாள்.

"நான் உன்ன அடிச்சிட்டேன். வலிச்சுதா?"

"வலிச்சுதாவா? ஒரு நிமிசம் எனக்கு கண்ணே தெரியல.. பளீர்னு அறைஞ்சிட்டே"

கை நீட்டி அவள் கன்னத்தை வருடினான்.
"மன்னிச்சுர்ரீ"

"பரவால மாமா.. நீதான அடிச்ச. ஆனா அவன் தப்பா என்னை போட்டோ புடிச்சிருக்கானு எனக்கு தெரியாது மாமா. அவன் எப்படி எடுத்துருக்கான்னுதான் பாத்துட்டிருந்தேன். அதுக்குள்ளதான் நீ வந்துட்டே"

"அவன் உன்னை மோசமாத்தான் படமெடுத்திருந்தான். நீ ஒரு பொட்டபுள்ளை.. உனக்கு அறிவு வேண்டாம். பப்பரக்கானு காட்டிட்டு உக்காந்திருக்க.. அதான் அவனும் அப்படி படம் புடிச்சிட்டான்"

"ஐயோ.. ரொம்ப மோசமா இருந்துச்சா மாமா?"

"ம்ம்ம்.. பொச்சு தெரியறது ஒண்ணுதான் பாக்கி"

"ச்சீ.. மாமா" வெட்கப்பட்டு சிணுங்கியபடி அவனுக்கு உணவை ஊட்டினாள். "அவ்ளோ அசிங்கமாகவா எடுத்துட்டான் அவன்? அவனுக்கு இருக்கு நாளைக்கு"

"நானே அவனை மெரட்டிட்டுதான் வந்துருக்கேன். அவனை விடு.. எங்க போனாலும் யாருகூட பழகினாலும் நீதான் ரொம்ப கவனமா இருக்கணும். நாம எடம் குடுத்துட்டு அடுத்தவங்களை தப்பு சொல்லக் கூடாது"

"சரி மாமா "

அவன் அதிகம் சாப்பிடவில்லை. அளவாகத்தான் சாப்பிட்டான். உட்கார்ந்த இடத்தை விட்டு எழாமல் தட்டிலேயே கை கழுவி தண்ணீர் குடித்து படுத்தான். மீண்டும் கவிதா விளக்கணைத்து விட்டு வந்து அவன் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள்.

"சரிடி.. நீ போய் படுத்துக்கோ."

"நீ தூங்கிருவியா?"

"ம்ம்ம்.."

அவனையே பார்த்தாள்.

"ஏன்டி? "

"எனக்கு தூக்கமே வராது" என்று முனகினாள்.

"ஏன் ?"

"நீ இப்படி கஷ்டப்படுறப்ப...."

"பரவால போய் படுடி"

"நான் வேணா இங்கயே படுத்துக்கட்டுமா?"

"என்கூடவா?"

"ம்ம்ம்.."

"படுத்து..?"

"உனக்கு வலி தெரியாம இருக்க தேச்சு விடறேன்.."

அவனும் மறுக்கவில்லை. "சரி.. படுத்துக்க" என்றான்.

அவள் உடனே தலையணை, போர்வையை எடுத்து அவன் பக்கத்தில் போட்டுப் படுத்தாள். அவன் கண்களை மூடிக் கொண்டான். ஆனால் அவள் பாட்டுக்கு ஏதேதோ பேசிக் கொண்டிருந்தாள். அரைமணி நேரமே ஆகிவிட்டது. இருவரின் உடல்களும் தொட்டுக் கொண்டிருந்தது. நவநீதனுக்கு அவளின் அருகாமை வலி உணர்வைப் போக்கி காம உணர்வைக் கொடுத்தது. மெல்ல மெல்ல அவன் ஆண்மை எழும்பி அவள் மீது காமம் கொள்ள வைத்தது. அந்த காமம் அவளிடம் அவனை எல்லை மீற வைத்தது. அவளை அணைத்துப் படுத்து அவள் தலையை நீவி, கன்னத்தை வருடி, அவன் அடித்த இடத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டான். அவளும் மறுப்பின்றி அதை ஏற்று அவனது அணைப்புக்கும் தடவலுக்கும் கிறங்கினாள். அவள் இடுப்பைத் தடவினான்.
"கவி"

"என்ன மாமா? "

"மாமாக்கு ஒரு கிஸ் குடுடி"

மெல்ல தயங்கி பின் அவன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டாள். அவன் சிலிர்த்து அவளை நெஞ்சுடன் சேர்த்து அணைத்துப் படுத்து அவளின் சின்ன மார்புகளைத் தொட்டான். அவள் எந்தவித எதிர்பார்ப்பும் இன்றி அமைதியாக இருந்தாள்..!!!

[கல்லறை நண்பன்.]

''ஏய்.. கவி '' தன் கையில் அகப்பட்ட கவிதாவின் குட்டி கொய்யாக்காய் மார்பை மெதுவாக.. மிகவும் மெதுவாக தடவி.. அமுக்கியபடி அழைத்தான் நவநீதன்.

'' ம்ம்ம்.. '' அவன் கொடுத்த பருவச் சுகத்தில் மயங்கியிருந்த கவிதா கிறங்கிய குரலில் தொண்டைக்குள்ளிருந்து குரல் எழுப்பினாள். அவள் பேச்செல்லாம் நின்று போயிருந்தது.

'' என்னடி ஒண்ணுமே பேசாம இருக்க. ?''

'' என்ன பேசறது ?''

'' வேண்டாம்னுகூட சொல்ல மாட்டேங்குற. ? நான் பண்றது புடிச்சிருக்கா ?''

'' ம்ம்ம்.. ! உனக்கு புடிச்சிருக்கா ?''

'' ரொம்ப புடிச்சிருக்குடி. ஆனா ரொம்ப குட்டியா இருக்குடி உன்னோட பாச்சி.. ''

அவள் பேசவில்லை. கடைசிக்கு ஒரு வெடகச் சிணுங்கல்கூட கொடுக்கவில்லை. ஆனால் நிறைய பெரு மூச்சுக்களை மட்டும் வெளியேற்றிக் கொண்டே இருந்தாள். !!

நவநீதன் எல்லைக் கோட்டை தாண்டிப்போக விரும்பவில்லை. இப்போது அவள் இருக்கும் நிலையில்.. அவன் என்ன வேண்டுமானலும் செய்து கொள்ளலாம். அவனை எதிர்க்கும் நிலையில் கவிதா இல்லை. ஆனால் அதற்காக நவநீதன் அவளை இப்போது உபயோகித்துக் கொள்ள விரும்பவில்லை. அவள் மீது இருந்த அவன் பாசத்தை வெறும் காமத்தில் கரைத்து விட அவன் விரும்பவில்லை. கவிதா தன் மீது கொண்டுள்ள அன்பையும் அவன் தவறாகப் பயன்படுத்திக் கொள்ள விரும்பிவில்லை..!!!

அவள் நெற்றியிலும், உதட்டிலும் தாராளமாக முத்தம் கொடுத்துக் கேட்டான் நவநீதன்.
'' ஏன்டி நான் இவ்ளோ பண்றேனே உனக்கு பயமாவே இல்லையா ?''

'' ம்கூம். ''

'' உன்னை நான் தப்பா ஏதாவது பண்ணிட்டேன்னா ?''

"என்ன பண்ணுவே..?"

"இப்ப பண்றதையே இன்னும் ஸ்ட்ராங்கா.."

''ம்ம்ம்.. உனக்கு ஆசை இருந்தா பண்ணிக்கோ மாமா '' என்று அவள் வெகு இயல்பாகச் சொல்ல.. அசந்து போனான் நவநீதன்.

கவிதா இவ்வளவு வெள்ளந்தியாக இருப்பாள் என்று அவன் சுத்தமாக எதிர் பார்க்கவில்லை...!!!

மீண்டும் அவள் நெற்றியில் அழுத்தமாக முத்தமிட்டுச் சொன்னான் நவநீதன்.
'' இன்னிக்கு வேண்டாம். ஆனா இன்னொரு முறை நீ இப்படி கிடைச்சேனா.. என்ன நடக்கும்னு சொல்ல முடியாது. தப்பு நடந்தா அதுக்கு நான் மட்டும் பொறுப்பில்ல..''

'' தூங்கலாமா மாமா ?'' கவிதா கேட்டாள். அவள் கை அவன் இடுப்பில் இருந்தது.

'' ம்ம்ம்.. தூங்கலாம் ''

'' பயந்துக்கறியா மாமா ?''

'' எதுக்குடி.?''

'' நான் உன்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க சொல்வேனோன்னு..?''

அவள் அப்படிக் கேட்டது அவனை யோசிக்க வைத்தது. ஆனால் உடனே சமாளித்தான்.
''ச்ச.. அதெல்லாம் இல்லடி ''

'' என்னை கல்யாணம் பண்ணிக்க புடிக்கலியா மாமா.?''

'' ஏய்.. லூசாடி நீ ?''

'' பரவால்ல மாமா. நீ, என்னை கல்யாணம் பண்ணிட்டா எனக்கு ரொம்ப சந்தோசம்தான். இல்லேன்னாலும் பரவால்ல. நீ உனக்கு புடிச்சவளா பாத்து பண்ணிக்கோ !''

'' என்னடி இது பெரிய மனஷி ரேஞ்சுக்கு பேசுற.?''

'' சொன்னேன் மாமா. சரி மாமா தூங்கலாம். நான் இங்கயே படுத்துக்கறேன் ''

'' காலைல அத்தை வந்து பாத்தா என்னடி நினைக்கும் ?''

'' ம்ம்ம்.. ஆமா. திட்டும்.. மியா மியானு.! சரி நான் என்னோட எடத்துலயே போய் படுத்துக்கறேன்.'' என்று எழுந்தாள் கவிதா.

'' ம்ம்ம்.. '' நவநீதன் அவள் கன்னம் வருடிச் சொன்னான். ''உனக்கு ரொம்ப வெள்ளை மனசுடி ''

'' குட்நைட் மாமா.. ''

'' குட்நைட் கவி '' '

' ஸ்வீட் ட்ரீம்ஸ். வலிச்சிதுன்னா என்னை எழுப்பு மாமா. நான் வந்து தடவி விடறேன். கிஸ் குடுக்கறேன். உனக்கு வலி இருக்காது '' எனச் சிரித்தபடி சொன்னாள்.

'' வேணாண்டி. நீயே வம்ப சம்பாரிச்சிக்காத. தூங்கு..! ஸ்வீட் ட்ரீம்ஸ்..'' என்றவன் நீளமாக ஒரு பெருமூச்சை வெளியேற்றினான். !!!

[கல்லறை நண்பன்.]

அடுத்த நாள்.. மாலை !! நவநீதனும் அன்பும் ஆஸ்பத்ரி போய் வந்திருந்தனர். அவர்கள் சண்டை போட்டுக் கொண்ட விவகாரம் ஊர் பூராவும் பரவிவிட்டிருந்தது..!! 


 '' உங்களுக்கு இதெல்லாம் தேவையா ?'' என்று கேட்டாள் திவ்யா. அவளைப் பார்க்காமல் தலை குனிந்து உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தான் நவநீதன். பிரச்சினை என்னவோ ஓய்ந்து விட்டது. ஆனால் பெயர்..???


 '' இப்ப பாருங்க. உங்க பேரும் சேந்து ஊரு பூரா நாறிட்டிருக்கு '' என்றாள் பிரமிளா.  ''இதனால யாருக்கு என்ன லாபம் ? ரெண்டு குடும்பத்தோட மானமும்தான் போச்சு. இதுக்கு நடுல நீங்க வேற தேவை இல்லாம.. ஆஜராகிருயிருக்கீங்க..'' 


  மெதுவாக நிமிர்ந்து பார்த்துச் சொன்னான்.

 ''ரெண்டு பேரும் இப்படி அடிச்சிக்குவானுகன்னு நான் கொஞ்சம் கூட நினைச்சே  பாக்கல பிரமி..! சே.. எனக்கே இப்ப அசிங்கமா இருக்கு. எல்லாரும் என்னை திட்றாங்க. உனக்கு இது தேவையானு '' என்று வருந்தும் குரலில் சொன்னான்.


 '' நான் மொதல்லருந்தே உங்களுக்கு எச்சரிக்கை பண்ணிட்டுதான் இருக்கேன். நீங்கதான் கேக்கலை. இப்ப நீங்களும் குடிகாரன்னு பேரு எடுத்துட்டிங்களா ? உங்க பேரும் கெட்டாச்சா..''


 '' நான் பீருதான் குடிச்சேன்ப்பா.''


 ''ஓ.. அது மட்டும் என்ன சக்கரை தண்ணியா ? பீருதான் குடிச்சாராம் பீரு. கேட்டுக்கோடி நம்ம ஹீரோ சாரு சொல்றதை. நாமளும் இனி டீ காபிக்கு பதிலா பீரு குடிக்கலாம் ''  என்று திவ்யா கிண்டலாகச் சொன்னாள். 


 அவன் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த கவிதா. அமுதா இரண்டு பேரும் சிரித்தார்கள். 


 '' ஆமாங்க்கா.. நாம எல்லாருமே இனி பீரு குடிச்சிக்கலாம் '' என்றாள் கவிதா. அவள் தலையில் கொட்டினான் நவநீதன். 


 பிரமிளா.  ''நீங்க பேசாம மறுபடி திருப்பூரே போயிருங்க. இந்த ஊருலாம் உங்களுக்கு செட்டாகாது '' என எதார்த்தமாகச் சொல்ல.. அவளை திவ்யா முறைத்தாள்.


 '' ஏன்க்கா.. இப்போதான் எஙக மாமா இங்க வந்துருக்கு '' என்றாள் அமுதா.


 '' ஆமா அம்மு. ஆனா என்ன பண்றது நம்ம ஊரு பசங்க சரியில்லையே..? இங்கருந்தா இருக்கற நல்ல பேரும் கெட்றும் போலருக்கு '' 

 

ஆனால்  அவன் மீண்டும் திருப்பூர் போக மாட்டான் என்பதில் உறுதியாக இருந்தாள் கவிதா. 

'' ஆமா மாமா. பேசாம நீ போயிரு மாமா '' எனக் கிண்டலாகச் சிரித்தாள். 


  அப்பறமும் கொஞ்ச நேரம் அதே பேச்சுதான் ஓடியது. இருட்டத் துவங்கும் நேரம் திவ்யாவும் பிரமிளாவும் விடை பெற்றுப் போனார்கள்.!!! 


 அத்தை. மாமா. அவன் அம்மா என எல்லோரும் ஒரு வழியாக அவனைத் திட்டி தீர்த்திருந்தார்கள். ஆஸ்பத்ரி போய் வந்த பின் அவனுக்கு வலி பெருமளவில் குறைந்திருந்தது. !!!


 காலேஜ் போய் வந்ததில் இருந்து.. படுக்கப் போகும்வரை கவிதாவும்  அவனை விட்டு நகரவே இல்லை. அவனிடம் அவள் காட்டும் நெருக்கத்தைப் பார்த்தால் அவனுக்கே பயமாக இருந்தது. கூடிய விரைவில் அவள்.. தன்னால் கன்னிகாதானம் பெற்று விடுவாளோ என்கிற பயம் அது..!!!

[adangamaru]

semma