Fantasy అవంతీపుర సింహాసనం...

[prasad_rao16]

excellent update

Thank u....

[prasad_rao16]

Super prasad garu

Thank u very much abinav gaaru....

[prasad_rao16]

Nice update

Thank u....

[prasad_rao16]

Update super

Thank u very much....

[prasad_rao16]

Wonderful story twist adirindi... waiting for update broo

చాలా థాంక్స్ బ్రొ....

[saleem8026]

Sexy update

[AB-the Unicorn]

Bagundi Prasad Garu

[srinivas_k]

ఆదిత్య సింహుడు వదినలను మాత్రమే అనుభవిస్తాడా

[Pinkymunna]

Waiting broo

[tallboy70016]

Great updates, plz continue prasad garu...

[Madhu]

Update bagundi continue brother

[prasad_rao16]

అప్డేట్ ః 14

(ముందు అప్డేట్ 78 వ పేజీలో ఉన్నది....https://xossipy.com/showthread.php?tid=13338&page=78)[url=https://xossipy.com/showthread.php?tid=13338&page=78][/url]


ప్రభావతి : మీ మగవాళ్ళు మార్చుకున్నంత తొందరగా మా ఆడవాళ్ళు మనసులు మార్చుకోలేరు రాకుమారా… ఇంతకు ముందు దాకా ఒకరిని భర్తగా ఊహించుకుని సర్వస్వం అర్పించుకున్న తరువాత….ఇప్పుడు ఇంకొకరిని వివాహం చేసుకోవండం….నిజాన్ని దాచిపెట్టి అతనితో కాపురం చేయడం ఎంత కష్టమో మీకు తెలియదు…..

ఆదిత్యసింహుడు : నీ బాధ నాకు అర్ధమవుతున్నది ప్రభావతి….కాని పరిస్థితి చేయి దాటి పోయింది….
దాంతో ఇద్దరూ కొద్దిసేపు మెదలకుండా ఉన్నారు.
తరువాత ప్రభావతి ఒక నిర్ణయానికి వచ్చినట్టుగా తల ఊపుతూ ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూసి….
ప్రభావతి : సరె…నువ్వు చెప్పినట్టే చేస్తాను….కాని ఒక్క షరతు….

ఆదిత్యసింహుడు : ఏంటి ఆ షరతు….

ప్రభావతి : నేను భర్తగా ఊహించుకున్నది, ఇష్టపడింది నిన్ను….అందుకని…..




ఆదిత్యసింహుడు ఆమె ఏం చెప్పబోతుందా అని ఆసక్తిగా ఎదురుచూస్తున్నాడు.

ప్రభావతి : అందుకని…మీరు ఏం చేస్తారో….ఎలా చేస్తారో నాకు తెలియదు…నేను మీ అన్న వీరసింహుడి భార్యగా మాత్రమే ఉంటాను….కాని నాకు గర్భాదానం మాత్రం మీ వలనే కలగాలి….

ప్రభావతి మాటలు వినగానే ఆదిత్యసింహుడు ఒక్కసారిగా ఆశ్చర్యపోయాడు.

ఆదిత్యసింహుడు : అంటే నువ్వు మా అన్నగారితో సంసారం చేయవా…..

ప్రభావతి : వివాహం చేసుకున్న తరువాత సంసారం చేయాలి కదా…చేస్తాను….కాని సంతానం మాత్రం నీ వలనే కలగాలి…..

ఆదిత్యసింహుడు : ఇదేమి కోరిక ప్రభావతీ…మరి మా అన్నగారి పరిస్థితి ఏంటి…ఆయనకు పిల్లలు వద్దా….

ప్రభావతి : రాచరికంలో బహుభార్యా విధానం చాలా సహజం రాకుమారా….కాబట్టి మీ అన్నగారైన వీరసింహుడికి ఇంకో పెళ్ళి చేయండి….ఆమె ద్వారా వీరసింహులు గారికి సంతానం ఉంటుంది….

ఆదిత్యసింహుడు : నీ కోరిక చాలా విపరీతంగా ఉన్నది ప్రభావతీ…ఇది ఎలా కుదురుతుంది….

ప్రభావతి : అయితే ఇప్పటి దాకా మనం వివాహానికి పూర్వమే పడక సుఖం అనుభవించామని తెలిస్తే మన రెండు రాజ్యాల భవిష్యత్తు ఏమవుతుందో ఆలోచించండి….జరిగిన పొరపాటుకు ఇదే తగిన ప్రాయశ్చిత్తం….

ఆదిత్యసింహుడు : అంతఃపుర నియమాలు మర్చిపోయావా ప్రభావతీ…..

ప్రభావతి : నేను మర్చిపోలేదు….కాని మీ రాజ్యంలో అంతఃపురాలు ఎలా ఉంటాయో నాకు తెలియదు…అక్కడకు వెళ్ళిన తరువాత నా ఏకాంత మందిరానికి ఒక రహస్యమార్గం మీ నమ్మకస్తుల ద్వారా ఏర్పరచండి….




ఆదిత్యసింహుడు : ఇది చాలా ప్రమాదకరమైనది….

ప్రభావతి : రెండు రాజ్యాల మధ్య యుద్ధం కన్నా ప్రమాదకరమైనది కాదు ఆదిత్యా….మీరు ఈ షరతుకి ఒప్పుకోకపోతే నేను మనిద్దరి రహస్యాన్ని మహారాణీ కళావతికి వెల్లడి చేస్తాను….అప్పుడు ఈ సమశ్య ఇంతా తీవ్రమౌతుంది….

దాంతో ఆదిత్యసింహుడికి ఆ షరతుని ఒప్పుకోక తప్పలేదు.

ప్రభావతి : లోకం దృష్టిలో మాత్రం నా సంతానం మీ అన్నగారైన వీరసింహుడి సంతానంగా ఉంటుంది….కాని మనిద్దరి దృష్టిలో మాత్రం అది మీ సంతానం మాత్రమే…..

ఆదిత్యసింహుడు అలాగే అని ఒప్పుకోవడంతో ప్రభావతి ఆనందంతో ఆదిత్యసింహుడిని కౌగిలించుకున్నది.

కాని ఆదిత్యసింహుడు ఆమె కౌగిలి నుండి మెల్లగా విడిపించుకుంటూ, “ప్రభావతీ….పరిస్థితి సద్దు మణిగే దాకా కొంచెం ఓపిక పట్టు…తరువాత మీ ఇష్టం,” అన్నాడు.

ప్రభావతి : మీ రాజ్యానికి వెళ్ళిన తరువాత మీరు చెప్పినట్టు వింటాను…ఈ రాత్రికి మీరు నా మందిరానికి వస్తున్నారు కదా…..

ఆదిత్యసింహుడు : ప్రభావతీ….ఏం మాట్లాడుతున్నారు…ఇంత జరిగిన తరువాత మనిద్దరి మీద మా అమ్మగారి నిఘా తప్పకుండా ఉంటుంది….ఆమెను ఏమార్చడం కుదరదు….

ప్రభావతి : ఇది మీ రాజ్యం కాదు రాకుమారా….నా రాజ్యం….ఇక్కడ మహారాణీ కళావతిని ఎలా కట్టడి చేయాలో నాకు బాగా తెలుసు….మీకు వసతిగా ప్రత్యేక మందిరాన్ని కేటాయించేలా చేస్తాను….

ఆదిత్యసింహుడు : ప్రత్యేక మందిరమా….

ప్రభావతి : అవును…ఆ మందినం నుండి కొద్ది దూరంలోనే ఒక కొండ ఉన్నది….ఆ కొండ నుండి నా అంతఃపురానికి రహస్య మార్గం ఉన్నది….దాని ద్వారా మీరు నా మందిరానికి రావొచ్చు…..

ఆదిత్యసింహుడు : ఆ రహస్యమార్గం నాకు ఎలా తెలుస్తుంది….

ప్రభావతి : మీకు రమణయ్య ఎంత ఆప్తుడో….నాక్కూడా నా చెలికత్తె ఒకతి ఉన్నది….ఆమెను మీకు పరిచారికగా నియమిస్తాను….ఆమే మిమ్మల్ని ఆ రహస్యమార్గం గుండా నా మందిరానికి చేరుస్తుంది….

ఆదిత్యసింహుడు : మీ చిత్తం యువరాణీ….(అంటూ నవ్వాడు.)

వాళ్ళిద్దరూ తీసుకున్న నిర్ణయం వలన అప్పటిదాకా పడిన బాధనంతా మర్చిపోయి ఒకరి కళ్ళల్లోకి ఒకరు ప్రేమగా చూసుకుంటూ కౌగిలించుకుని ఒకరి పెదవులను ఒకరు నోట్లోకి తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకుంటున్నారు.




అలా వాళ్ళిద్దరూ చాలా రోజుల తరువాత కలిసే సరికి ఆనందంగా ఒకరి పెదవులను ఒకరు కసిగా చీక్కుంటూ ఒకరి ఎంగిలిని ఒకరు తాగుతున్నారు.

వాళ్ళిద్దరూ మాట్లాడుకుంటున్న మాటలు రహస్యంగా ఒక గూఢచారి వింటున్న సంగతి మాత్రం వాళ్ళిద్దరకు తెలియదు.

కొద్దిసేపటి తరువాత కళావతి, రత్నసింహుడు, రమణయ్య ఆ మందిరం లోకి వచ్చారు.

వాళ్ళు ముగ్గురూ వచ్చేప్పటికి ఆదిత్యసింహుడు, ప్రభావతీ ఇద్దరూ దూరంగా విషాద వదనాలతో కూర్చుని ఉన్నారు.

ఆదిత్యసింహుడి తల్లితండ్రులు వచ్చిన తరువాత ప్రభావతి వాళ్ళిద్దరి అనుమతి తీసుకుని అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.

ప్రభావతి వెళ్ళిపోయిన తరువాత ఆదిత్యసింహుడి ద్వారా ప్రభావతికి నచ్చచెప్పిన విషయం విన్న వాళ్ళిద్దరూ ప్రశాంతంగా ఊపిరి పీల్చుకున్నారు.

వాళ్ళు అలా మాట్లాడుకుంటుండగా రమణయ్యకు ఆ మందిరంలో తాము కాక ఇంకెవరో ఉన్నారన్న అనుమానం వచ్చింది.

అనుమానం వచ్చిన వెంటనే రమణయ్య, “ప్రభూ….నేను ఇప్పుడే వస్తాను….అనుమతి ఇవ్వండి,” అంటూ అభివాదం చేసి అక్కడ నుండి ఇవతలకు వచ్చాడు.

అలా వచ్చిన రమణయ్యకు ఒకతను మందిరం వెలుపల కంగారుగా వెళ్తున్నట్టు కనిపించాడు.

దాంతో రమణయ్య వెంటనే తన బొడ్లో ఉన్న చురకత్తిని తీసి అతని మీదకు విసిరేసాడు.

విషపు కత్తి అవడంతో ఆ కత్తి తగిలిన వెంటనే ఆ ఆపరిచితుడు అక్కడిక్కడే మరణించాడు.

రమణయ్య అతని దగ్గరకు వచ్చి తన సైనికులను పిలిపించి అతని శవాన్ని మాయం చేయమని చెప్పాడు.
రమణయ్య మళ్ళీ లోపలికి వచ్చి వాళ్ళతో పాటు కూర్చున్నాడు.

[prasad_rao16]

కొద్దిసేపు వాళ్ళందరూ మాట్లాడుకున్న తరువాత రత్నసింహుడు, కళావతి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయారు.

రమణయ్య మత్రం గంభీరంగా ఉండటం చూసి ఆదిత్యసింహుడు అతని వైపు చూస్తూ….
ఆదిత్యసింహుడు : ఏమయింది రమణయ్య గారూ….అంత గంభీరంగా ఉన్నారు….
రమణయ్య : ఏం లేదు ప్రభూ….మీరు ప్రభావతి గారితో ఏం సంభాషించారు....రాకుమారి ఎలా ఒప్పుకున్నది…
దాంతో ఆదిత్యసింహుడు జరిగింది మొత్తం వివరంగా చెప్పాడు.
రమణయ్య : (అంతా విన్న తరువాత) సమస్య పైకి మామూలుగా కనిపిస్తున్నా….అంతర్గతంగా చాలా భీకరంగా ఉన్నది ప్రభూ…..
ఆదిత్యసింహుడు : అవును….నాక్కూడా అదే అర్ధం కావడం లేదు….ప్రస్తుతానికి ఇంతకు మించిన పరిష్కారం కూడా నాకు తోచడం లేదు…..



రమణయ్య : ముందు రాకుమారిని నిలువరిస్తే…మన రాజ్యానికి వెళ్ళిన తరువాత శాశ్వత పరిష్కారం అలోచించొచ్చు…
ఆదిత్యసింహుడు : నాక్కుడా అంతే అనిపిస్తున్నది…(అంటూ అతని వైపు చూస్తూ) ఇంతకు మీరు ఇందాక మధ్యలో ఎక్కడకు వెళ్ళారు….
రమణయ్య : (దీర్ఘంగా శ్వాస పీలుస్తూ) ఇదివరకు మీరు, రాకుమారి మాట్లాడుకుంటున్న మాటలు ఒక గూఢచారి విన్నాడు…(అంటూ తన దుస్తుల్లో నుండి ఒక వస్తువుని తీసి ఆదిత్యసింహుడికి ఇస్తూ) దీనిని గుర్తించారా….
ఆదిత్యసింహుడు : (ఆ వస్తువుని తీసుకుని పరీక్షగా చూస్తూ) అవును….ఇది…..
రమణయ్య : మీరు ఊహించినది సబబే ప్రభూ….ఆ గూఢచారి మీ అన్నగారు వీరసింహుడి తాలూకా….
ఆదిత్యసింహుడు : మరి అతన్ని ఏం చేసారు….మేము మాట్లాడుకున్నవి అన్నీ వినేసాడు….
రమణయ్య : మీరు ఆందోళన చెందాల్సిన అవసరం లేదు ప్రభూ….కంటిని కాపాడుకోమని కనురెప్పకు చెప్పాలా….నేను ఇంతకు ముందే అతన్ని చంపేసాను….శవం కూడా ఆచూకీ దొరకదు….కందకంలో పడవేయించాను….
ఆదిత్యసింహుడు : చాలా సంతోషం రమణయ్య గారు….కాని ఇప్పుడు మాముందు ఇంకొక సమస్య సిధ్ధంగా ఉన్నది….
రమణయ్య : అదేదో సెలవిస్తే….నా బుద్దికి తోచిన ఉపాయం చెబుతాను….
ఆదిత్యసింహుడు : (ప్రభావతి చెప్పినదంతా రమణయ్యకు చెప్పి) ఇప్పుడు ప్రభావతి నాకు ఆ రహస్యమార్గానికి సమీపంలోని మందిరంలో నాకు వసతి ఏర్పాటు చేస్తానన్నది….అక్కడ నుండి రాత్రి అయిన తరువాత తన మందిరానికి రమ్మని చెప్పింది….
రమణయ్య : (చిన్నగా నవ్వుతూ) రాకుమారి గారు….గడుసువారే….ఇప్పుడే మిమ్మల్ని ఇలా ఆడిస్తుంటె….ఇక రాజ్యానికి వెళ్లిన తరువాత ఎలా ఆడుకుంటారో ఆలోచించండి….
ఆదిత్యసింహుడు : అవును రమణయ్య గారు…ఏం చేయాలో పాలు పోవడం లేదు….(అంటూ నవ్వాడు)



రమణయ్య : మీరు చెప్పినది అర్ధమయినది ప్రభూ….కాని మహారాణి గారు మీ మీద నిఘా ఉంచమని ఇంతకు ముందు పహారా కాసేవారితో చెప్పడం విన్నాను….
ఆదిత్యసింహుడు : అవును రమణయ్య గారు…ఈ నిఘా నుండి తప్పించుకోవడానికి ఒక ఉపాయం ఉన్నది….
రమణయ్య : అదేంటో సెలవియ్యండి….ఈ నమ్మినబంటు ప్రాణాలకు తెగించి అయినా క్షణాల్లో చేసేస్తాడు….
ఆదిత్యసింహుడు : ఏంలేదు…మరీ ప్రాణాలకు తెగించక్కర్లేదు…మీరు నా స్థానంలో ఉంటే చాలు….
రమణయ్య : (అర్ధం కానట్టు ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూస్తూ) మీరు చెప్పేది అర్ధం కావడం లేదు ప్రభూ…నేను మీ స్థానంలో ఉండటం ఏంటి….
ఆదిత్యసింహుడు : నేను ఆ రహస్యమార్గం ద్వారా వెళ్ళి రాకుమారి దగ్గర నుండి తిరిగివచ్చేంత వరకూ మీరు నా స్థానంలో మందిరంలో నా శయ్య మీద పడుకోండి చాలు….
రమణయ్య : (దీర్ఘంగా నిట్టూరుస్తూ) హూ….కానివ్వండి…ఏం చేస్తాం నమ్మినవారి సంతోషం కోసం ఏమైనా చేయాలి…
అంతలో ప్రభావతి ఇష్టసఖి పద్మ లోపలికి వచ్చి ఆదిత్యసింహుడి దగ్గరకు వచ్చి అభివాదం చేసి….
పద్మ : నమస్కారం ప్రభూ….నేను ప్రభావతీ దేవి గారి ఇష్టసఖిని….నా పేరు పద్మ….
ఆదిత్యసింహుడు : ఏంటి సంగతి పద్మా….(అంటూ ఆమెను పైనుండి కింద దాకా చూసాడు.)
చిన్నప్పటి నుండి కాయకష్టం చేసిన ఒళ్ళు అవడంతో పద్మ సన్నగా నాజూగ్గా ఉన్నది.
అక్కడ పని చేసేవారి దుస్తుల్లో కాకుండా ప్రభావతికి ప్రియమైన పరిచారిక కావడంతో కొంచెం ఖరీదైన దుస్తుల్లో ఆదిత్యసింహుడి కళ్ళకు ఇంపుగా కనిపిస్తున్నది.
ఆదిత్యసింహుడి కళ్ళల్లో తన మీద కోరిక పద్మకి స్పష్టంగా కనిపించింది.
కాని అంతఃపురాల్లో ఇవన్నీ సహజమే అన్నట్టు పద్మ ఆ వాడి చూపులను పట్టించుకోలేదు.
పైగా అంతఃపుర దాసీలను ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు రాకుమారులు, రాజులు అనుభవించడం పరిపాటే.
పద్మ : రాకుమారి గారు….మీకు విడిది మందిరాన్ని చూపించమన్నారు….
ఆదిత్యసింహుడు : అలాగే పద్మా….(అంటూ రమణయ్య వైపు చూపించి) ఈయన రమణయ్య గారు…ఇతను కూడా మా మందిరంలో ఉంటారు….అతనికి కూడా ఒక గదిలో వసతి ఏర్పాటు చేయ్….
పద్మ : అలాగే ప్రభూ….మరి….ఇక మందిరానికి బయలుదేరుదామా…..
ఆమె అలా అనగానే ఆదిత్యసింహుడు, రమణయ్య ఇద్దరూ తమ ఆసనాల్లో నుండి లేచి ఆమెను అనుసరించి బయటకు వచ్చారు.



అలా కొద్దిదూరం నడవగానే కొండ పక్కన పచ్చటి ఉద్యానవనం మధ్యలో ఒక విశాలమైన భవంతి దగ్గరకు తీసుకెళ్ళింది.
ప్రశాంతమైన ప్రకృతిలో నిర్మించిన భవనాన్ని చూడగానే ఆదిత్యసింహుడి మనసు ఒక రకమైన సంతోషానికి లోనయింది.
అంతలో పద్మ కొంతమంది పరిచారికలను పిలిచి వాళ్ళతో రమణయ్యను చూపించి, “వీరికి ఈ భవనంలో విడిది ఏర్పాటు చేయండి,” అన్నది.
దాంతో రమణయ్య వాళ్ళతో పాటు లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు.
పద్మ : ప్రభూ….ఇక లోపలికి వెళ్దామా….
ఆదిత్యసింహుడు : ఈ భవనం, చుట్టూ ఉన్న పచ్చని ప్రకృతి నాకు బాగా నచ్చాయి పద్మా….

[prasad_rao16]

పద్మ : మీకు నచ్చినందుకు చాలా సంతోషంగా ఉన్నది ప్రభూ….ఇక లోపలికి దయ చేస్తే….మీరు విశ్రాంతి తీసుకుందురు గాని….

ఆదిత్యసింహుడు : సరె….పద….
ఇద్దరూ లోపలికి వెళ్లారు.
పద్మ ఆ భవంతిలోని విశాలమైన గదిలోకి తీసుకెళ్ళింది.
ఆ గది మధ్యలో పెద్ద హంసతూలికా తల్పం…దాని పక్కనే చిన్న బల్ల మీద పళ్ళు, పాలు, మంచినీళ్ళు, మదిర...అంతా సుందరంగా అమర్చిఉన్నాయి.
పద్మ : ఇది మీ శయ్యామందిరం ప్రభూ….మీకు ఏమైనా కావాలంటే సెలవిస్తే వాటిని మీ ఇష్టానికి తగ్గట్టుగా చేరేలా చూస్తాను….
ఆదిత్యసింహుడు : మీ రాజ్యపు అతిధి మర్యాద చాలా బాగున్నది పద్మ….మేము చాలా సంతోషంగా ఉన్నాము…
పద్మ : చాలా ధన్యురాలము ప్రభూ….
ఆదిత్యసింహుడు : సరె….ఇప్పుడు ప్రభావతితో పాటుగా మా రాజ్యానికి నువ్వు కూడా వస్తున్నావా….
పద్మ : (ఒక గ్లాసులో మదిరను పోస్తూ) అంతే కదా ప్రభూ….రాకుమారితో పాటే నేను….ఇంకా దాదాపు యాభై మంది పరిచారికలం వస్తున్నాము….



ఆదిత్యసింహుడు : అందరి సంగతి మాకెందుకు పద్మా….నువ్వు వస్తున్నావు కదా….
పద్మ : (చిన్నగా నవ్వుతూ ఆదిత్యసింహుడి దగ్గరకు వచ్చి మదిర గ్లాసుని అతని చేతికి ఇస్తూ) ఈ దాసీ మీద అంత మక్కువ ఏంటి ప్రభూ…..మాలాంటి వారి మీద మీలాంటి రాకుమారుల చూపు పడటమే మా అదృష్టంగా భావిస్తాము… అలాంటిది మీరు నా మీద….(అంటూ ఇక మాట్లాడలేకపోయింది.)
ఆదిత్యసింహుడు : (ఆమె చేతిలో మదిర గ్లాసుని అందుకుని తాగుతూ) మరి….ఇంత అందమైన పరిచారిక మా రాజభవనంలో లేకపోతే ఎలా….(అంటూ ఇంకో చేత్తో ఆమె చెయ్యి పట్టుకుని మీదకు లాక్కున్నాడు.)
పద్మ : మీరు ఏంటి ప్రభూ….అందమైన రాకుమారిని వదిలేసి…నామీద మోజు పడ్డారు…(అంటూ ఆదిత్యసింహుడి మీద పడింది.)
అలా పడటంతో ఆదిత్యసింహుడి చేతిలో ఉన్న మదిర పద్మ మీద పడింది.
ఆదిత్యసింహుడు : రాచకన్యల కన్నా మీలాంటి పల్లెటూరి అందాలు ఎప్పుడో కాని దొరకవు…
పద్మ : హా…..చూడండి ప్రభూ….మదిర మొత్తాన్ని మీద పోసేసారు….
పద్మ తన పైటను తీసి తన ఒంటి మీద పడిన మదిరను పైటతో తుడుచుకుంటున్నది.
భుజం మీద నుండి పైటను తీయడంతో ఆమె రవికలో నుండి ఆమె సళ్ళు కొబ్బరిబోండాల్లా ఆమె కదిలకలకు అణుగుణంగా ఊగుతున్నాయి.
వాటిని అలా చూసిన ఆదిత్యసింహుడు తన చేతిలో ఉన్న మదిర గ్లాసుని పక్కన పెట్టి ఒక చేత్తో పద్మ నడుముని పట్టుకుని దగ్గరకు లాక్కుని, “ఇక్కడ నేను ఉండగా నీ పైటతో శుభ్రం చేసుకోవాలసిన అవసరం ఏమున్నది,” అంటూ తన నాలుకతో ఆమె రవిక పైభాగాన తడిగా ఉన్న మదిరను నాకుతున్నాడు.



పద్మ కూడా ఆదిత్యసింహుడి తన మీద చెయ్యి వేసి జుట్టు లోకి వేళ్ళు పోనిచ్చి నిమురుతూ తన సళ్ల కేసి అదుముకుంటున్నది.
అలా కొద్దిసేపు ఆదిత్యసింహుడు ఆమె రవిక పైన మదిరను నాకేసిన తరువాత పద్మ అతని ఒళ్ళో నుండి లేచి, “మదిరను ఇస్తాను ప్రభూ…ఆస్వాదించండి…నేను ఇక్కడే ఉంటాను,” అంటూ పక్కకు తిరిగి గ్లాసులో మదిరను పోస్తున్నది.
పద్మని అలా వెనక వైపునుండి చూస్తుంటే ఆదిత్యసింహుడికి చాలా కసిగా ఉండటంతో తన తల్పం మీద నుండి లేచి తన ఒంటి మీద వస్త్రాలు అన్నీ విప్పేసి ఆమెను వెనక నుండి కౌగిలించుకున్నాడు.
అలా కౌగిలించుకోగానే ఆదిత్యసింహుడి మడ్డ తన పిర్రల మధ్య గట్టిగా గుచ్చుకోవడంతో తన వెనకాల ఆదిత్యసింహుడు నగ్నంగా ఉన్నాడని పద్మకు అర్ధమైపోయింది.
ఆదిత్యసింహుడు రెండు చేతులతో పద్మ నడుముని పట్టుకుని నిమురుతూ ఒక చేతిని ముందుకు పోనిచ్చి పొత్తి కడుపుని నిమురుతూ ఆమె తలలో పెట్టుకున్న మల్లెపూల వాసన పీలుస్తున్నాడు.
పద్మ సిగ్గుపడుతూ తల వంచుకుంటుంటే ఆదిత్యసింహుడు వెనక నుండి ఆమె చెవి వెనక ముద్దు పెట్టుకుంటూ నాలుకతో మెల్లగా నాకుతూ, “ఇంత సిగ్గు దేనికి…చాలా అందంగా ఉన్నావు,” అన్నాడు.
ఆదిత్యసింహుడి మాటలకు పద్మ నిజంజానే సిగ్గుపడుతూ తన చేతిలో గ్లాసుని అతనికి ఇస్తూ, “ముందు ఈ మదిరని తాగండి,” అన్నది.
అలా అంటున్నప్పుడు పద్మ మాటలు తడబడుతున్నాయి.



పద్మ అలా సిగ్గు పడుతుంటే ఆదిత్యసింహుడు తనకు వస్తున్న నవ్వుని ఆపుకుంటూ పొత్తి కడుపు మీద ఉన్న తన చేతిని పైకి జరిపి రవిక మీదే ఆమె సళ్ళను నిమురుతూ, “నాకు ఇప్పుడు మదిర కన్నా….వీటి నుండి వచ్చే పాలను తాగాలని ఉన్నది,” అంటూ భుజం మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాడు.
పద్మ మెల్లగా మూలుగుతూ, “వాటి నుండి వచ్చే వాటిని తరువాత తాగుదురు గాని ప్రభూ….ముందు వీటిని తాగండి,” అంటూ తన చేతిలో గ్లాసుని చూపించింది.
“కాని ఇప్పుదు నీ అందం ముందు ఆ మదిర తాగినా నాకు మత్తు ఎక్కదు పద్మా….నీ అందాల మధువుని తాగాలని ఉన్నది,” అంటూ ఆదిత్యసింహుడు తన చేతులతో పద్మ సళ్ళను పట్టుకుని చిన్నగా నొక్కాడు.
దాంతో పద్మ మత్తుగా మూలుగుతూ ఆదిత్యసింహుడి కౌగిలి నుండి విడిపించుకుని అతనికి దూరంగా జరిగి తన చేతిలో గ్లాసుని అందిస్తూ, “తాగండి ప్రభూ,” అంటూ నవ్వింది.
ఆదిత్యసింహుడు ముందుకు వచ్చి పద్మని దగ్గరకు లాక్కుని ఆమె చేతిలోని గ్లాసుని పట్టుకుని మెల్లగా ఆమె పెదవులకు ఆనించి, “ముందు నువ్వు తాగు,” అన్నాడు.

[prasad_rao16]

పద్మ తన ఎర్రటి పెదవులను తెరిచి ఆదిత్యసింహుడి కళ్ళల్లోకి చూస్తూ ఒక గుక్క తాగింది.

ఆదిత్యసింహుడు మదిర గ్లాసుని పక్కన పెట్టి, “దీని సంగతి తరువాత చూద్దాం,” అన్నాడు.
పద్మ : ఆహా….అలా అయితే ప్రశాంతంగా నిద్ర పోండి…రాత్రికి మిమ్మల్ని ప్రభావతి రాకుమారి గారు తన మందిరానికి తీసుకురమ్మన్నారు….(అన్నది కొంటెగా…)
ఆదిత్యసింహుడు : ప్రభావతి మందిరానికి వెళ్ళడానికి చాలా సమయం ఉన్నది పద్మా….అప్పటి వరకు ఈ విరహాన్ని నీవు చల్లార్చు….(అంటూ పద్మ నడుము చుట్టూ చేతులు వేసి దగ్గరకు లాక్కుని గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాడు.)
దాంతో ఆదిత్యసింహుడి మడ్డ పద్మ బొడ్డు దగ్గర గట్టిగా గుచ్చుకున్నది.



పద్మ కూడా తన బొడ్డు దగ్గర ఇంకా గట్టిగా గుచ్చుకునేట్టుగా ఆదిత్యసింహుడిని తనకేసి అదుముకుంటూ, “మీ వరస చూస్తుంటే…మీ వేడిని నేను చల్లార్చినా….ప్రభావతి గారి దగ్గరకు వెళ్ళేసరికి ఇంకా ఎక్కువైతుందేమో,” అన్నది.
ఆదిత్యసింహుడు : అది ఎలా….ఇపుడు వేడి చల్లార్చితే అప్పుడు ప్రశాంతంగా హాయిగా ఉంటుంది….(అంటూ తన చేతులను కిందకు జరిపి పద్మ పిర్రలను పట్టుకుని గట్టిగా పిసికాడు.)
పద్మ : అబ్బా….మెల్లగా ప్రభూ….
ఆదిత్యసింహుడు : వీటిల్ని చూస్తుంటే నెమ్మదిగా అన్న మాట గుర్తు రావడం లేదు….కసిగా పిసికేయాలనిపిస్తున్నది…
పద్మ : ఈ ఆవేశాన్ని కొంచెం ప్రభావతి గారి దగ్గర కూడా చూపించండి….
ఆదిత్యసింహుడు : పభావతిని చూడగానే ఆవేశం దానంతట అదే వస్తుంది పద్మా…దాని గురించి నువ్వేం కంగారుపడకు….
పద్మ : నిజమే ప్రభూ….ఇప్పుడు ఆమె మీ ప్రియురాలు కాదు….మీ అన్నగారి భార్య….దాంతో కసి సహజంగానే ఎక్కువగా ఉంటుంది….(అంటూ ఆదిత్యసింహుడు తన పిర్రలని పిసుకుడిని ఆస్వాదిస్తున్నది.)
ఆదిత్యసింహుడు : మీ ఆడవాళ్ళతో మాట్లాడటం చాలా కష్టం…..
పద్మ : అదేం లేదు ప్రభూ….నేను మగవారి సహజమైన స్వభావాన్ని చెప్పాను అంతే….మీ మనసు నొప్పించి ఉంటే క్షమించండి….
ఆదిత్యసింహుడి ఏమీ మాట్లాడకుండా ఆమె భుజం మీద ఉన్న పైటని కిందకు జార్చాడు.
దాంతో పద్మ సళ్ళు పలచటి రవికలో కోరికతో పొంగి ముచ్చికలు బిరుసెక్కి ఆమె రవికను చీల్చుకుని వస్తాయా అన్నట్టు ఉన్నాయి.
రవికలో నుండి పొంగుకొస్తున్న పద్మ బిగుతైన సళ్లను చూసిన ఆదిత్యసింహుడు ఇంకా కసెక్కిపోతూ తన చేతులతో ఆమె రెండు సళ్లను నిమురుతూ బొటనవేళ్లతో చిన్నగా గిల్లుతూ, “ఏమున్నాయే….వీటి ఒత్తిడికి నీ రవిక చినిగిపోతుందేమో అనిపిస్తుంది,” అన్నాడు.
పద్మ వేడిగా నిట్టూరుస్తూ, “మీ చేతులు పడగానే అలా పొంగుతున్నాయి ప్రభూ,” అన్నది.
ఆదిత్యసింహుడు తన వేళ్లతో పద్మ ముచ్చికలను రవిక మీదే పట్టుకుని నలుపుతూ మెల్లగా లాగుతున్నాడు.



పద్మ గట్టిగా మూలుగుతూ, “అబ్బా…ప్రభూ…మెల్లగా….అలా రెచ్చగొట్టకండి,” అంటూ మత్తుగా కళ్ళు మూసుకున్నది.
ఆదిత్యసింహుడు : మరి నీ సళ్ళు ఇంత కసిగా కళ్ళ ముందు కనిపిస్తుంటే నలపకుండా ఎలా ఉంటాము….(అంటూ తన రెండు చేతులతో పద్మ సళ్ళను గట్టిగా పిసుకుతూ) ఈ రవిక చాలా ఇబ్బంది పెడుతున్నది….విప్పేయ్…..
పద్మ : మీకు ఏది అడ్డుగా ఉంటే వాటిని మీ అడ్డు తొలగించండి ప్రభూ….మీకు అడ్డేమున్నది….(అంటూ వెనక్కు అడుగు వేసింది.)
కాని ఆదిత్యసింహుడు వెంటనే తన చేతులతో పద్మ చీరను పట్టుకుని లాగాడు.
దాంతో పద్మ రెండు సార్లు గిర్రున తిరిగి తల్పం మీద పడిపోయింది.
పద్మ ఒంటి మీద ఉండాల్సిన చీర ఆమె ఒంటి మీద నుండి ఊడిపోయి ఆదిత్యసింహుడి చేతిలోకి వచ్చింది.
అలా పద్మ తల్పం మీద పడటంతో ఆమె లంగా కూడా తొడల పైదాకా జరిగడంతో ఆదిత్యసింహుడి కళ్ళార్పకుండా ఆమె తొడల వైపు చూస్తున్నాడు.
ఆదిత్యసింహుడి చూపు ఎక్కడ ఉన్నదో అర్ధం అయిన పద్మ సిగ్గుపడుతూ తన లంగాని కిందకు జరుపుకున్నది.
కాని ఆదిత్యసింహుడు ముందుకు వచ్చి ఆమె నడుము చుట్టూ ఉన్న లంగా బొందు లాగేసి ఆమె కాళ్ళ నుండి తప్పించాడు.
దాంతో పద్మ తల్పం మీద తన ఒంటి మీద రవికతో వయ్యారంగా పడుకుని ఉన్నది.
మందిరంలోకి నేరుగా పడుతున్న సూర్యకిరణాల వెలుగులో పద్మ నడుము కింద భాగం నగ్నంగా ఉండటంతో సన్నటి చిరుచెమటతో మెరిసిపోతున్నది.
పద్మను అలా తల్పం మీద వయ్యారంగా చూసేసరికి ఆదిత్యసింహుడి మడ్డ ఇంకా గట్టిపడి పైకి లేచి అతని కదలికలకు అణుగుణంగా పైకి కిందకు ఊగుతున్నది.
ఆదిత్యసింహుడి మడ్డని పద్మ కన్నార్పకుండా అలాగే చూస్తూ, “ఏంటి ప్రభూ….మరీ ఇంత మొరటుగానా,” అంటూ ఆయాసపడిపోతున్నది.
పద్మ అలా ఆయాసపడిపోతుంటే ఆమె ఊపిరికి అణుగుణంగా రవికలో నుండి పైకి కిందకు ఊగుతున్న ఆమె సళ్ళను చూసి ఆదిత్యసింహుడు తల్పం దగ్గరకు వచ్చి, “కళ్ళ ఎదురుగా ఇన్ని అందాలు రెచ్చగొడుతుంటే ఎలా ఆగమంటావు,” అంటూ తన రెండు చేతులతో ఆమె సళ్ళను పట్టుకుని పిసుకుతూ, “మధ్యలో ఈ రవిక కూడా అడ్డం దేనికి….తీసెయ్,” అంటూ రవిక మీద చెయ్యి వేసాడు.
అప్పటికే పద్మ సళ్ళు కోరికతో ఉప్పొంగిపోయి ఉండటంతో ఆమె రవిక ముడి ఇంకా బిగుసుకుపోయింది.
పద్మ సళ్ళు కోరికతో ఉబ్బెక్కిపోయి రవికలో నుండి బయటకు దూకడానికి విపరీతమైన ప్రయత్నం చేస్తున్నాయి.
అంతలోనే పద్మ ఇక ఏమాత్రం ఆలస్యం తట్టుకోలేనట్టు ఆదిత్యసింహుడి వైపు మత్తుగా చూస్తూ, “త్వరగా విప్పేయండి ప్రభూ…ఆగలేకపోతున్నా,” అన్నది.
పద్మ అలా ఆయసపడుతూ ఉంటే సళ్ళు కూడా పైకి కిందకు ఎగిరెగిరిపడుతున్నాయి.
ఆదిత్యసింహుడు కళ్లార్పకుండా ఆమె సళ్లను అలాగే చూస్తూ రవిక మీదే ఆమె కుడి ముచ్చికను వేళ్లతో పట్టుకుని చిన్నగా నలిపాడు.

[prasad_rao16]

దాంతో పద్మ ఒక్కసారి గట్టిగా మూలుగుతూ, “ఏంటి ప్రభూ…ఆ గిల్లడం….అలా రవిక మీద నలిపితే ఎంత నొప్పిగా ఉంటుందో తెలుసా,” అంటూ ఆదిత్యసింహుడి చెయ్యి మీద చిన్నగా గిచ్చింది.

సహజంగా దాసీలు రాజుల కోరికలు తీర్చడానికి అన్నట్టు…ఏం మాట్లాడితే ఏం కోపం వచ్చి శిక్ష విధిస్తారేమో అన్న భయంతో ఒళ్ళు అప్పగించి పడుకుంటారు.
కాని పద్మ అలా కాకుండా తల్పం మీద ఆమె చొరవకు ఆదిత్యసింహుడు నవ్వుతూ, “మరి అంత నొప్పిగా ఉంటే తీసెయ్యొచ్చుగా,” అంటూ వేళ్ళతో ముచ్చికల మీద రాపాడిస్తున్నాడు.
“నేను తీయను…మీరే తీసుకోండి…” అంటూ పద్మ చిలిపిగా ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూసింది.
“ఈ చనువు నాకు బాగా నచ్చింది పద్మా…ఇలా చిలిపిగా ఉంటే చాలా అందంగా ఉన్నావు,” అంటూ ఆదిత్యసింహుడు ముందుకు ఒంగి పద్మ పెదవులను నోట్లోకి తీసుకుని కసుక్కుని కొరికాడు.



ఆదిత్యసింహుడు అలా కొరకగానే పద్మకి మంటెత్తడంతో తన పెదవిని చేత్తో నిమురుకుంటూ, “అలా ముద్దొసే ఇలా కొరికేస్తారా,” అంటూ నాలుకతో పెదవులను తడుపుకుంటున్నది.
“చెప్పాను కదా…ఇంత అందంగా ఉంటే బుధ్ధి గతి తప్పుతుంది,” అంటూ ఆదిత్యసింహుడు తన చేతులతో పద్మ సళ్ళను చిన్నగా పిసుకుతూ నిమురుతున్నాడు.
ఆదిత్యసింహుడు అలా నెమ్మదిగా నిమురుతుండే సరికి పద్మకి ఒళ్ళు ఇంకా వేడెక్కిపోయింది.
పద్మ ఇక తట్టుకోలేక, “రవిక తీసేయండి ప్రభూ…తరువాత మీ ఇష్టం వచ్చినట్టు పిసుక్కోండి,” గోముగా అంటూ ఆదిత్యసింహుడి వైపు చూసింది.
“అదీ…అలా అడిగితే తీస్తాకదా,” అంటూ ఆదిత్యసింహుడు వెంటనే రవిక ముడి విప్పేసాదు.
ఆమె సళ్ల పొంగుకు రవిక ముడి కొంచెం గట్టిపడటంతో ఆదిత్యసింహుడికి రవిక ముడి విప్పడంలో పద్మ కూడా సహాయం చేసింది.
ఇప్పుడు ఇద్దరి ఒంటి మీద నూలుపోగు కూడా లేకపోయే సరికి పద్మ సిగ్గు పడిపోతూ ఆదిత్యసింహుడిని గట్టిగా కౌగిలించుకుని తల్పం మీద ముడుచుకుపోయింది.
ఆదిత్యసింహుడు కూడా పద్మని గట్టిగా కౌగిలించుకుని ఆమె చెవి మీద ముద్దు పెట్టి నాలుకతో నాకుతున్నాడు.
పద్మ మెలికలు తిరిగిపోతూ ఆదిత్యసింహుడిని ఇంకా గట్టిగా కౌగిలించుకున్నది.
ఆదిత్యసింహుడు తన పెదవులతో పద్మ చెవి తమ్మెను పట్టుకుని లాగుతూ ఒక చేత్తో ఆమె సళ్ళను పట్టుకుని పిసుకుతూ, ఇంకో చేత్తో ఆమె వీపుని నిమురుతున్నాడు.
తన చెవి మిద ఆదిత్యసింహుడి పెదవుల తడి తగిలేసరికి పద్మ ఇంకా మెలికలు తిరిగిపోతూ, “ప్రభూ….ఇలా రెచ్చగొడుతున్నారేంటి,” పూడుకు పోయిన గొంతుతో అన్నది.
ఆదిత్యసింహుడు తన చేతిని పద్మ వీపు మీద నుండి మెల్లగా కిందకు జరిపి పిర్రల్ని పట్టుకుని పిసుకుతూ ఆమెను వెల్లకిలా తిప్పి పద్మ మీద పడుకుని ఆమె చెక్కిళ్ళ మీద ముద్దులు పెడుతూ పళ్లతో మెల్లగా కొరికాడు.
ఆదిత్యసింహుడు మెల్లగా ప్రేమగా చేస్తుండే సరికి పద్మ మనసులో అప్పటిదాకా ఏదో మూల అతని మీద ఉన్న భయం పోయి మెల్లగా కోరిక రాజుకోవడం మొదలుపెట్టింది.
దాంతో పద్మ మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని మూలుగుతూ ఒక చేతిని ఆదిత్యసింహుడి తల మీద వేసి తన కేసి హత్తుకున్నది.
ఆదిత్యసింహుడు మెల్లగా తన పెదవులతో పద్మ పెదవులను అందుకుని ఆమె కింది పెదవిని నోట్లోకి తీసుకుని చీకుతూ వేళ్ళతో ఆమె ముచ్చికలను పట్టుకుని నలుపుతున్నాడు.
పద్మ ఆ తీయని నొప్పికి గట్టిగా మూలుగుతూ ఆదిత్యసింహుడిని ఇంకా గట్టిగా అదుముకుంటున్నది.
పద్మ అలా నిట్టూరుస్తుంటే ఆదిత్యసింహుడిలో ఇంకా కోరిక ఎక్కువైపోయి ఆమె పెదవులను మరింత కసిగా చీకుతున్నాడు.
పద్మ ఇంకా గట్టిగా మూలుగుతూ తన చేతిని వెనక్కు పోనిచ్చి తన తల్లో ఉన్న పూలను ముందుకు తీసుకొచ్చి తన సళ్ళ మీద వేసుకున్నది.
మల్లెపూల సువాసనకు ఆదిత్యసింహుడికి మత్తెక్కిపోయి కిందకు జరుగుతూ పద్మ సళ్ళ మీద ఉన్న మల్లెపూల వాసనను గట్టిగా పీల్చాడు.
బంగారు వర్ణంలో మెరిసిపోతూ మల్లెపూలతో కప్పేసి ఉన్న పద్మ సళ్ళను చూసి ఆదిత్యసింహుడు కసెక్కిపోతూ తన నోటిని తెరిచి ముచ్చికను పూలతో సహా నోట్లోకి తీసుకుని పెదవులతో పట్టుకుని లాగాడు.
ఆదిత్యసింహుడు అలా తన ముచ్చికను లాగగానే పద్మ గట్టిగా మూలుగుతూ తన నడుముని పైకి ఎత్తింది.
ఆదిత్యసింహుడు అలా పద్మ సళ్ళను నోట్లోకి తీసుకుని చీకుతూనే ఆమె పిర్రల కింద ఉన్న తన చేత్తో ఆమె నడుముని ఇంకా పైకి ఎత్తి తన మడ్డని ఆమె తొడల మధ్య పూకు మీద గట్టిగా గుచ్చాడు.
ఆదిత్యసింహుడి మడ్డ తన పూకు మీద వెచ్చగా గట్టిగా తగలగాబే పద్మ నోరు తెరిచి, “అబ్బా…ష్…హా,” అంటూ గట్టిగా మూలుగుతూ తన పూకుని అతని మడ్డ కేసి ఇంకా గట్టిగా అదిమింది.
దాంతో ఆదిత్యసింహుడు కూడా తన మడ్డని గట్టిగా నొక్కేసరికి అప్పటికే రసాలు ఊరిపోయి చిత్తడి చిత్తడిగా ఉన్న పద్మ పూకులో అతని మడ్డ మెత్తగా దిగిపోయింది.
తన పూకు గోడలను రాసుకుంటూ ఆదిత్యసింహుడి మడ్డ తన పూకులో దూరుతుంటే పద్మకు చాలా హాయిగా సుఖంగా అనిపించి మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని తన నడుముని తనకు తెలియకుండానే పైకి లేపుతున్నది.



ఆదిత్యసింహుడు కూడా తన మడ్డని మెల్లగా పద్మ పూకులో లోపలికి బయటకు ఆడిస్తున్నాడు.
పద్మ కూడా తన చేతులతో ఆదిత్యసింహుడి నడుముని పట్టుకుని తన కేసి అదుముకుంటూ తన నడుముని పైకి ఎగరేస్తు కింద నుండి ఎదురూపులు ఇస్తున్నది.
ఆదిత్యసింహుడు తన రెండు చేతులతో పద్మ పిర్రలను పట్టుకుని పిసుకుతూ సళ్లను నోట్లో పెట్టుకుని చీకుతూ తన మడ్డని ఇంకా వేగంగా పద్మ పూకుని దెంగడం మొదలుపెట్టాడు.
ఆదిత్యసింహుడి మడ్డ వేగానికి పద్మ కూడా గట్టిగా మూలుగుతూ తన కాళ్లను ఆదిత్యసింహుది నడుము చుట్టూ వేసి, “అబ్బా….ప్రభూ…స్వర్గం చూపిస్తున్నారు…అలాగే…ఆపకుండా…కుమ్మండి,” అంటూ తన చేత్తో ఆదిత్యసింహుడి తలను తన సళ్ల కేసి అదుముకుంటున్నది.
దాంతో ఆదిత్యసింహుడు ఇంకా కసెక్కిపోతూ మరింత వేగంగా పద్మ పూకుని దెంగడం మొదలుపెట్టాడు.
ఆదిత్యసింహుడి వేగానికి పద్మ ఆయాసపడిపోతూ గట్టిగా మూలుగుతూ కింద నుండి ఎదురూపులు ఇస్తూ ఎండిపోయిన తన పెదవులను నాలుకతో తడుపుకుంటూ పరవశించిపోతున్నది.
అప్పటికే పద్మకి రెండు సార్లు కారిపోవడంతో ఆమె కదలకుండా పడుకుండిపోయింది.
ఆదిత్యసింహుడు కూడా ఇంకో నాలుగు ఊపులు ఊపి తన మడ్డని పద్మ పూకులో నొక్కిపెట్టి తన రసాలను చిమ్మేసాడు.
దాంతో పద్మ కూడా ఆదిత్యసింహుడుని గట్టిగా కౌగిలించుకుని వీపు మిద చేతులతో నిమురుతున్నది.
ఆదిత్యసింహుడు తన రసాలతో పద్మ పూకుని నింపేసి అలాగే కదలకుండా పడుకుండి పోయాడు.
కొద్దిసేపటి తరువాత ఆదిత్యసింహుడు మెల్లగా పద్మ మీద నుండి పక్కకు దొర్లి కళ్ళు మూసుకుని పడుకుండి పోయాడు.



పద్మ ఐదు నిముషాలు అలాగే పడుకుని మెల్లగా కిందకు దిగి తన వస్త్రాలు ధరించి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయింది.
తరువాత ఆదిత్యసింహుడు మందిరం లోనుండి బయటకు వచ్చి అక్కడ ఉన్న ఉద్యానవనంలో కూర్చుని ప్రభావతిని ఎప్పుడు కలుద్దామా అని ఆత్రంగా ఎదురుచూస్తున్నాడు.
అలా ఆలోచిస్తున్న ఆదిత్యసింహుడి దగ్గరకు ఒక సేవకుడు వచ్చి అభివాదం చేస్తూ, “ప్రభూ…చక్రవర్తి రత్నసింహుల వారు మిమ్మల్ని అత్యవసరంగా కలవమని ఆదేశించారు….” అని చెప్పి అక్కడ నుండి వెళ్ళిపోయాడు.
ఆ మాట వినగానే ఆదిత్యసింహుడు, “ఇప్పుడు తండ్రిగారు నన్నెందుకు కలవమన్నారు,” అని అనుకుంటూ అక్కడ నుండి రత్నసింహుడి మందిరానికి బయలుదేరాడు.
రత్నసింహుడి మందిరంలోకి వెళ్ళిన ఆదిత్యసింహుడు ఆయనకు అభివాదం చేసి ఆసనంలో కూర్చుంటూ….
ఆదిత్యసింహుడు : అత్యవసరంగా రమ్మన్నారంట….విషయం ఏంటి తండ్రీ….
రత్నసింహుడు : బాధగా ఉన్నదా కుమారా….
ఆదిత్యసింహుడు : బాధగా ఉండకుండా ఎలా ఉంటుంది నాన్నా….ప్రేమించిన రాకుమారి ఇలా అనుకోని పరిస్థితుల్లో దూరం అవుతుందని అసలు ఊహించలేదు….
రత్నసింహుడు : ఈ విషయం నీ అన్న వీరసింహుడికి తెలియనివ్వకు కుమారా….
ఆదిత్యసింహుడు : ఆ విషయం నాకు తెలుసు….ప్రత్యేకంగా చెప్పనక్కర్లేదు…
రత్నసింహుడు : వీరసింహుడుకి ఆవేశం ఎక్కువ కుమారా….ఈ విషయం విన్నాడంటే అతన్ని ఆపడం చాలా కష్టం….



(To B Continued......)
(తరువాత అప్డేట్ 86 వ పేజీలో ఉన్నది....https://xossipy.com/showthread.php?tid=13338&page=86)

[twinciteeguy]

excellent

[ramd420]

అప్డేట్ బాగుంది

[vissu0321]

Next update tharanga ivaandi , wait for yor letters

[Chandra228]

ప్రభావతి నిర్ణయం తో ఆదిత్య సింహుడు రమణయ్య కూడా మెచ్చుకొన్నారు రాను వారు బలే గడుసు వారు అని చాలా బాగుంది ప్రసాద్ గారు ..