
இது ஒரு கற்பனை கதை . இந்த கதையில் வரும் அனைவரும் 18 வயதிற்கு மேற்பட்டவர்களே. எழுத்து பிழை இருந்தால் மன்னிக்கவும். எந்த ஒரு எதிர் பார்ப்பும் இல்லாமல் இந்த கதையை குறைந்த பட்சம் 3 பாகங்கள் ஆச்சு படிங்க. கதை எதை நோக்கி நகருதுனு புரியும்.
1. இந்த கை யாருடையது?
நடு நிசி நேரம்...
பொது வெளிகளில் பெண்களின் சேலை விலகி தொப்புள் தெரிந்த உடனே அதை அவர்கள் சேலையை இழுத்து மறைப்பது போல பௌர்ணமி நிலவை கரு மேகங்கள் மறைத்தன. முதல் இரவில் புது மண பெண்ணின் மேனியில் கணவனின் கை படர்வது போல இருட்டு இந்த காட்டில் படர தொடங்கியது.
காதலனின் நாக்கு காதலியின் பள்ள தாக்கினுள் நுழையும் போது வரும் மோனங்கள் சத்தம் போல காட்டில் ஆந்தைகளின் அலறல் சத்தம் கேட்டது. இந்த காடும் பெண்களின் மனம் போல தான் பல ரகசியங்கள் நிறைந்திருக்கும்.
அந்த காட்டிற்கு நடுவே உள்ள ஆள் அரவமற்ற சாலையில் ஒரு ஜீப் வேகமா சென்றுகொண்டு இருந்தது. அதன் மேலே சிவப்பு மற்றும் நீல விளக்குகள் பளிச்சிட்டன. அதை ஓட்டி கொண்டிருப்பது constable மாறன். பணியில் சேர்ந்து இரண்டு வருடம் தான் ஆகிறது. இந்த பூமியில் பிறந்து 23 வருடங்கள் ஆகிவிட்டன.
மாறனின் பார்வை பாதை யில் இல்லாமல் அவனின் பக்கத்தில் தூங்கி கொண்டிருந்த பாவை யின் மீது இருந்தது.
என்ன தான் அவள் அவளது கூந்தலை முடிந்து கொண்டை போட்டு இருந்தாலும் சில பட்டு போன்ற இழைகள் அவளின் காதுகளுக்கு பின்னல் இருந்து முகத்தில் விழுந்தது. அந்த இழைகளை எடுத்து மீண்டும் காதுகளுக்கு பின்னல் வைக்க மாறனின் கைகள் துடித்தது . ஆனால் பயம் அவனை தடுத்தது.
நெற்றியில் சந்தனம். இந்த இருட்டை விட கருப்பான மை பூசிய கண் இமைகள். பஞ்சு மிட்டாய் உதடு. பால் கோவா தேகம். மூக்கிலே வைர மூக்குத்தி. கன்னத்தில் ஒரு மச்சம். இது அனைத்தையும் ரசித்து விட்டு மாறனின் பேராசை கொண்ட பார்வை அவளின் கழுத்து வழியாக கீழே இறங்கியது.
அவள் அணிந்திருந்த சீட் பெல்ட் அவளின் வெள்ளை சட்டையை சற்று கீழே இழுத்து வைத்திருந்தது. அதன் விளைவால் அவளின் மார்பகங்களின் பிளவு கருப்பு உள்ளாடை குள் சென்று மறைந்தது. அந்த பிளவின் முடிவை தெரிந்து கொள்ள மாறன் விரும்பினான். அவன் ஆசையை கலைக்க ரோட்டில் ஒரு பள்ளம் வந்தது.
அந்த பள்ளத்தில் இருந்து ஜீப் வெளியில் வரும் பொது அதனுள் இருந்த அனைத்தும் குலுங்கின. அதற்கு ரஞ்சிதாவின் மார்பகங்களும் விதி விளக்கு அல்ல. அவளின் பெண்மை பந்துகளை அதன் இடத்தில வைக்க அவளின் உள்ளாடை தடுமாறி கொண்டு இருந்தது. அந்த கருப்பு உள்ளாடையின் தோற்றம் நிழல் போல வெள்ளை சட்டையின் மேல் தெரிந்தது.
ரஞ்சிதா தூக்கத்திலே மாறனின் பக்கம் திரும்பினாள். அவ்வளவு நேரம் மாறன் பேச்சை கேக்காமல் pant குள் படம் எடுத்த அவனின் பாம்பு மகுடி இசையில் அடங்கும் நாகம் போல அடங்கி விட்டான். ரஞ்சிதா வின் கண்கள் மூடி இருந்ததை பார்த்த உடனே தான் மாறனுக்கு உயிரே வந்தது. ஆனால் இப்போது ரஞ்சிதா மாறனுக்கு மிகவும் நெருக்கமாக இருந்தாள்.
கியர் மாத்தும் போது ரஞ்சிதாவின் கையில் மாறன் கை உரசியது. மாறன் உடம்பில் மின்னல் பயந்தது. மீண்டும் மாறனின் பாம்பு படம் எடுக்க தொடங்கியது. மாறனின் கண் மீண்டும் ரஞ்சிதா மீது பட, அவள் டைட் டாக அணிந்திருந்த காக்கி pant யில் அவள் கால்களுக்கு இடையே ஒரு முக்கோணம் இருந்தது. இந்த முக்கோணத்தின் வரை படம் நமக்கு கிடைத்து விடாதா என மாறன் ஏங்கினான்.
மாறனை மயக்கியது அவள் அழகு மட்டும் இல்லை அவளின் perfume யின் வாசனையும் தான். அவளுடன் இருக்கும் போது மாறன் சொர்க்கத்தில் இருப்பது போல உணர்ந்தான். ஆனால் அவன் வண்டி போய் கொண்டு இருக்கும் இடமோ அடர்ந்த காடு.
ஜீப்பின் முன் எதிர்பாராத விதமாக ஒரு கருப்பு உருவம் கடக்க, மாறனின் கால் பிரேக் யை அழுத்த, speedometer யின் முள் 0 தை தொட்டது.
மயக்கத்தில் இருந்து முழித்தது மாறன் மட்டும் இல்லை தூக்கத்தில் இருந்த ரஞ்சிதாவும் தான்.
"நீ சாகுறதும் இல்லாம என்னையும் சாகடிச்சுடாதே"
"சாரி மேடம், ஒரு காட்டு பண்ணி குறுக்க வந்துருச்சு"
"கண்ணை ரோட்ல வெச்சுட்டு ஓட்டலனா இப்படி தான் ஆகும்"
மாறனுக்கு தூக்கி வாரி போட்டது, இவளோ நேரமா தூங்கிட்டு தான இருந்தா, இவளை நம்ம பாத்ததை கண்டு புடிச்சுருப்பாளோ. இந்த போலீஸ் மூளை யை வச்சு தான் 35 வயசுல inspector ஆகிருபா போல. என்று மனதில் நினைத்து கொண்டான்.
"இல்ல மேடம் அது .....அது .....தூக்க கலகத்துல ..." என உளறினான் மாறன்.
"சரி சரி வண்டிய ஓரமா போடு ....கொஞ்சம் பிரெஷ் ஆயிட்டு போகலாம்"
"மேடம் இந்த காட்டுக்கு நடுலயா ? இன்னும் கொஞ்சம் நேரத்துல ஊருக்கு உள்ள வந்துருவோம், அங்க போய் பிரெஷ் ஆகலாமே"
"நான் சொன்னதை செஞ்சா போதும்"
டேய் மாறா, இப்படி வந்து மாட்டிக்கிட்டியே டா. கொஞ்சம் அழகா இருக்காளேனு பாத்தது ஒரு குத்தமா. இந்த நடு காட்டுல என்ன ஆகா போகுதோ.
வண்டியில் இருந்து இருவரும் இறங்கினார்கள்.ரஞ்சிதா தன் இரு கைகளையும் மேலே தூக்கி சோம்பல் முறித்தாள். மாறன் பயத்தோடு அவளை பார்த்து கொண்டு இருந்தான். இடுப்பில் இரு கைகளையும் வைத்து வளைந்து கொடுத்தாள் ரஞ்சிதா. பெல்ட்டில் இருந்த துப்பாக்கியை எடுத்து ஜீப்பின் பின் இருக்கையில் வைத்தாள்.
"ஜீப் ல என் bag ல தண்ணி பாட்டில் இருக்கும் அதை எடு"
அதை மாறன் எடுத்து வந்து கொடுத்தான். அந்த தண்ணியில் முகத்தை கழுவி விட்டு, kerchief ல முகத்தை துடைத்து விட்டு, காரின் கண்ணாடியில் தனது முகத்தை பார்த்து முடியை சரி செய்து கொண்டாள்.
"சரி, இங்கேயே இரு நான் இப்போ வந்துறேன்"
கையில் பாட்டில் லை எடுத்து கொண்டு ரஞ்சிதா காட்டை நோக்கி நடக்க தொடங்கினாள்.
"மேடம், என்ன தனியா விட்டுட்டு எங்க போறீங்க"
"restroom, போறேன் டா, நீயும் என் கூட வரியா"
"அயோ சாரி மேடம் ...தனியா இருக்க பயமா இருக்கும் அதான்"
"போலீஸ் ஆ இருந்துட்டு இப்படி பயப்படுற"
"வன ரட்சிக்கு போலீஸ் மிலிட்டரி எல்லாம் தெரியாது மேடம்"
"என்னது வன ரட்சி யா?, பயத்துல எதாவது உளறிகொட்டாத"
"இல்ல மேடம், சின்ன வயசுல எங்க பாட்டி எனக்கு இந்த கதைலாம் சொல்லிருக்காங்க, இப்பயும் இந்த ஊர் மக்கள் அத நம்புறாங்க"
"பாட்டி சொன்னாங்க பக்கத்து வீட்டு அக்கா சொன்னாங்கனு எத ஆச்சு பேசிட்டு இருக்காத, போய் கார்ல உக்காரு,
நான் 5 நிமிஷத்துல வந்துருவேன்"
இப்போலாம் நல்லதுக்கு சென்னா நம்மள பயந்தாங்கொலி னு சொல்றங்க என முணுமுணுத்த படி காரில் ஏறினான் மாறன்.
ரஞ்சிதா மெதுவாக காட்டு பக்கம் நடந்து சென்றாள். அவள் கட்டுக்குள் நுழைந்ததும் பறவைகள் கத்தும் சத்தம் நின்று விட்டது. ஒரு மயான அமைதி நிலவியது. என்ன தான் மாறனிடம் வீர வசனம் பேசி விட்டு வந்தாலும் அவளுக்குள் பயம் வர தொடங்கி விட்டது. 10 அடி நடந்ததும் திரும்பி பார்த்தாள். மாறன் காரில் இருந்த படி இவளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்து கொண்டிருந்தான். அவள் பார்ப்பதை பார்த்ததும் சட்டென வேறு பக்கம் திரும்பி கொண்டான்.
இங்கேயே போலாம்னு பாத்தா, இவன் வேற பாக்குறானே. பேசாம திரும்பி போயிறலாமா? வேண்டாம் இவன்கிட்ட நம்ம மானம் போய்டும். இவன் பாத்தாலும் பரவால்ல இங்கேயே போயிறலாம். சீ வேணாம் டி, நீ ஏன் பயப்படுற?
இவன் தான் தேவை இல்லாம வன ரட்சி அது இது னு நம்மள பயப்பட வெச்சிட்டான். ஸ்டேஷன்கு போய் அவன பாத்துக்கலாம் நீ இன்னும் கொஞ்சம் உள்ளே போ அங்க மறைவா ஒரு புதர் இருக்கு.
என பல எண்ணங்கள் ஓடு, உள்ளுக்குள் பயம் இருந்தாலும் அதை முகத்தில் காட்டிக்கொள்ளாமல் நடந்து சென்றாள் ரஞ்சிதா.
சிறிது தூரம் சென்றதும் ஒரு புதர் வந்தது. அங்கு இருந்து திரும்பி பார்த்தாள், ரோடு கூட அவள் கண்ணுக்கு தென் படவில்லை.
அவசர பட்டு ரொம்ப உள்ள வந்துட்டோமோ, டக்குனு வந்த வேலைய முடிச்சுட்டு போயிரணும்.
கையில் வைத்திருந்த பாட்டில் லை கீழே வைத்து விட்டு. பெல்ட் யை கழட்டினாள். வெள்ளை சட்டையை தொப்புளுக்கு மேலே தூக்கி, அதன் ஓரத்தை தாடைக்கு கீழ் வைத்து பிடித்து கொண்டாள். Pant யை கழட்டி மெதுவாக முழங்கால் வரை கீழே இறக்கினால். குளிர் கற்று அவளின் இரு கால்களுக்கு நடுவில் உரசி செல்ல அவளின் உடம்பில் இருக்கும் ரோமங்கள் சிலிர்த்தன. அவளை யாரோ பார்த்து கொண்டு இருப்பது போல ஒரு இனம் புரியாத பயம் அவளை சூழ்ந்தது.
அங்கும் இங்கும் திரும்பி பார்த்தாள். காணும் இடம் எல்லாம் இருட்டு. காற்றில் அசையும் மரங்கள் அவள் கண்ணிற்கு யாரோ அங்கும் இங்கும் ஓடுவது போல தோன்றியது. மெதுவாக அவளின் ஜெட்டியை கழட்டினாள். எந்த ஒரு பெரிய அசைவும் இல்லாமல் குத்த வைத்தாள்.காட்டு ஆற்று வெள்ளம் போல அவளின் குகையில் இருந்து அருவி பாய்ந்தது. ஒரு நிமிடர்த்திக்கு பிறகு அந்த வெள்ளம் ஓடை ஆனது மறு நிமிடமே ஓடை சொட்டு சொட்டு ஆகா வடிந்து நின்றது. பாட்டில் லில் இருந்த தண்ணியை தெளித்து சுத்த படுத்தி கொண்டாள். அவள் ஜெட்டியை மீண்டும் மேலே ஏற்றினாள்.
அவளின் முகத்திற்கு முன்னாள் இரு சிவப்பு கண்களை கண்டாள். பயத்தில் வார்த்தை கூட வர வில்லை. அந்த கண் கொண்ட உருவம் சட்டென அவளை நோக்கி பறந்து வந்தது.
தன்னுடைய மொத்த தைரியத்தையும் வர வளைத்து கொண்டு கத்தினாள். அந்த உருவம் அவள் மீது மோதி மேலே பறந்து சென்றது. அவள் நிலை தடுமாறி கீழே விழுந்தாள். அவளின் குண்டி தரையை தொட்டது. ஒரு சிறிய முள் அவளின் மெருதுவான கொழுத்த சதை பகுதியை துளைத்தது. வலியால் மீண்டும் கத்தினாள். இப்போது அந்த உருவம் வானத்தில் மேலே வட்டம் அடித்து கொண்டிருந்தது.
அது ஒரு வௌவால். இவள் எப்படி அதை பார்த்து பயந்தாலோ அதே போல அதுவும் இவளை பார்த்து பயந்து பறந்து சென்றுவிட்டது.
ரஞ்சிதா வின் சத்தம் கேட்டு மாறன் ஓடி வந்தான். கீழே விழுந்த ரஞ்சிதா விற்கு ஒரு நிமிடம் என்ன நடக்கிறது என்றேய் புரிய வில்லை. மெதுவாக எழுந்து நிற்க முயற்சி செய்தாள். அந்த முயற்சியில் வெற்றியும் கிடைத்தது.
அப்போது அவளுக்கு ஒரு ஜோடி பூட்ஸ் சத்தம் கேட்டது. மாறன் தான் வருகிறான் என்பதை புரிந்து கொண்டாள்.
சட்டென pant யை மேலே ஏற்றினாள்.
அதற்குள் மாறன் அவள் முன் தோன்றினான். இருவரின் கண்களும் ஒன்றை ஒன்று பார்த்து கொண்டது. பின்பு மாறனின் கண்கள் ரஞ்சிதா உடலை பார்த்தது. pant யை தனது இரு கைகளால் பிடித்த படி நின்று கொண்டு இருந்தாள். அந்த இருட்டிலும் அவளின் ஊதா நிற panties பளிச்சு என்று தெரிந்தது. அவன் வந்த வேகத்தில் நிற்க முயற்சி செய்தான். அந்த முயற்சியில் தோல்வி அடைந்து நிலை தடுமாறி ரஞ்சிதா மீது விழுந்தான்.
இருவரும் கீழே விழுந்து கட்டி உருள தொடங்கினர். அவர்களுக்கு பின்னல் சற்று தாழ்மையான நில அமைப்பு இருந்தது. ரஞ்சிதா விழுவதை தடுக்க கையில் பட்ட செடி கொடி என அனைத்தையும் புடித்து பார்த்தாள். எனினும் உருளும் வேகம் அதிகமாக ஆனது. மாறன் இது போன்ற சந்தர்ப்பம் மீண்டும் கிடைக்காது என ரஞ்சிதாவின் உடலில் தனது கையை படர விட்டான். அவள் முகத்தில் முத்தங்களும் கொடுத்தான்.
ஒரு வழியாக இருவரும் ஒரு சிறிய குழி குள் வந்து விழுந்தனர். ரஞ்சிதா கீழே இருக்க அவள் மேலே மாறன் விழுந்து கிடந்தான். ரஞ்சிதா pant யை முழுமையாக போட வில்லை. அவளின் புண்டைக்கு மேல் மாறனின் பூல் இருந்தது.
"ஆ ...ஷு ....ஆ ...."
"மேடம் உங்களுக்கு அடி ஒன்னு படலயே"
"பண்றதெல்லாம் பன்னிட்டு நல்ல பிள்ளை மாரி பேசாத"
"நான் என்ன மேடம் பண்ணேன்"
"எருமை மாடு மாரி மேல வந்து விழுற"
"உங்க சத்தம் கேட்டு பதறி அடிச்சு ஓடி வந்தேன், எனக்கு இது தேவை தான்"
என்று மாறன் எழுவதற்கு தன் உடலை ரஞ்சிதாவின் மீது இருந்து தூக்க முயற்சி செய்தான்.
"இரு டா...ஆ ...ஸ்ஸ்"
ரஞ்சிதாவின் முடி மாறனின் சட்டை பட்டன் யில் மாட்டி கொண்டது. அதை விடுவிக்க ரஞ்சிதா முயற்சி செய்தாள்.
"இது தான் சாக்குனு கண்ட இடத்துல தொடாத, கையை எடு"
"மேடம் என்ன விளையாடுறிகளா?, இது மாரி ஏதாச்சு சொல்லுவீங்கனு தான் என் கைய சைடு ல வெச்சிருக்கேன்"
அவன் இரு கைகளையும் ரஞ்சிதா முகத்திற்கு நேராக காட்டினான்.
"அப்போ அது உன் கை இல்லனா யாரோடது ?"
"ஆ ......ஆ .....ஆ .....ஆ "
இருவரும் ஒன்றாக அலறினர்.
தொடரும் ........
அந்த மூன்றாவது கை யாருடையதாக இருக்கும் என கமெண்ட் பண்ணுங்க.
1. இந்த கை யாருடையது?
நடு நிசி நேரம்...
பொது வெளிகளில் பெண்களின் சேலை விலகி தொப்புள் தெரிந்த உடனே அதை அவர்கள் சேலையை இழுத்து மறைப்பது போல பௌர்ணமி நிலவை கரு மேகங்கள் மறைத்தன. முதல் இரவில் புது மண பெண்ணின் மேனியில் கணவனின் கை படர்வது போல இருட்டு இந்த காட்டில் படர தொடங்கியது.
காதலனின் நாக்கு காதலியின் பள்ள தாக்கினுள் நுழையும் போது வரும் மோனங்கள் சத்தம் போல காட்டில் ஆந்தைகளின் அலறல் சத்தம் கேட்டது. இந்த காடும் பெண்களின் மனம் போல தான் பல ரகசியங்கள் நிறைந்திருக்கும்.
அந்த காட்டிற்கு நடுவே உள்ள ஆள் அரவமற்ற சாலையில் ஒரு ஜீப் வேகமா சென்றுகொண்டு இருந்தது. அதன் மேலே சிவப்பு மற்றும் நீல விளக்குகள் பளிச்சிட்டன. அதை ஓட்டி கொண்டிருப்பது constable மாறன். பணியில் சேர்ந்து இரண்டு வருடம் தான் ஆகிறது. இந்த பூமியில் பிறந்து 23 வருடங்கள் ஆகிவிட்டன.
மாறனின் பார்வை பாதை யில் இல்லாமல் அவனின் பக்கத்தில் தூங்கி கொண்டிருந்த பாவை யின் மீது இருந்தது.
என்ன தான் அவள் அவளது கூந்தலை முடிந்து கொண்டை போட்டு இருந்தாலும் சில பட்டு போன்ற இழைகள் அவளின் காதுகளுக்கு பின்னல் இருந்து முகத்தில் விழுந்தது. அந்த இழைகளை எடுத்து மீண்டும் காதுகளுக்கு பின்னல் வைக்க மாறனின் கைகள் துடித்தது . ஆனால் பயம் அவனை தடுத்தது.
நெற்றியில் சந்தனம். இந்த இருட்டை விட கருப்பான மை பூசிய கண் இமைகள். பஞ்சு மிட்டாய் உதடு. பால் கோவா தேகம். மூக்கிலே வைர மூக்குத்தி. கன்னத்தில் ஒரு மச்சம். இது அனைத்தையும் ரசித்து விட்டு மாறனின் பேராசை கொண்ட பார்வை அவளின் கழுத்து வழியாக கீழே இறங்கியது.
அவள் அணிந்திருந்த சீட் பெல்ட் அவளின் வெள்ளை சட்டையை சற்று கீழே இழுத்து வைத்திருந்தது. அதன் விளைவால் அவளின் மார்பகங்களின் பிளவு கருப்பு உள்ளாடை குள் சென்று மறைந்தது. அந்த பிளவின் முடிவை தெரிந்து கொள்ள மாறன் விரும்பினான். அவன் ஆசையை கலைக்க ரோட்டில் ஒரு பள்ளம் வந்தது.
அந்த பள்ளத்தில் இருந்து ஜீப் வெளியில் வரும் பொது அதனுள் இருந்த அனைத்தும் குலுங்கின. அதற்கு ரஞ்சிதாவின் மார்பகங்களும் விதி விளக்கு அல்ல. அவளின் பெண்மை பந்துகளை அதன் இடத்தில வைக்க அவளின் உள்ளாடை தடுமாறி கொண்டு இருந்தது. அந்த கருப்பு உள்ளாடையின் தோற்றம் நிழல் போல வெள்ளை சட்டையின் மேல் தெரிந்தது.
ரஞ்சிதா தூக்கத்திலே மாறனின் பக்கம் திரும்பினாள். அவ்வளவு நேரம் மாறன் பேச்சை கேக்காமல் pant குள் படம் எடுத்த அவனின் பாம்பு மகுடி இசையில் அடங்கும் நாகம் போல அடங்கி விட்டான். ரஞ்சிதா வின் கண்கள் மூடி இருந்ததை பார்த்த உடனே தான் மாறனுக்கு உயிரே வந்தது. ஆனால் இப்போது ரஞ்சிதா மாறனுக்கு மிகவும் நெருக்கமாக இருந்தாள்.
கியர் மாத்தும் போது ரஞ்சிதாவின் கையில் மாறன் கை உரசியது. மாறன் உடம்பில் மின்னல் பயந்தது. மீண்டும் மாறனின் பாம்பு படம் எடுக்க தொடங்கியது. மாறனின் கண் மீண்டும் ரஞ்சிதா மீது பட, அவள் டைட் டாக அணிந்திருந்த காக்கி pant யில் அவள் கால்களுக்கு இடையே ஒரு முக்கோணம் இருந்தது. இந்த முக்கோணத்தின் வரை படம் நமக்கு கிடைத்து விடாதா என மாறன் ஏங்கினான்.
மாறனை மயக்கியது அவள் அழகு மட்டும் இல்லை அவளின் perfume யின் வாசனையும் தான். அவளுடன் இருக்கும் போது மாறன் சொர்க்கத்தில் இருப்பது போல உணர்ந்தான். ஆனால் அவன் வண்டி போய் கொண்டு இருக்கும் இடமோ அடர்ந்த காடு.
ஜீப்பின் முன் எதிர்பாராத விதமாக ஒரு கருப்பு உருவம் கடக்க, மாறனின் கால் பிரேக் யை அழுத்த, speedometer யின் முள் 0 தை தொட்டது.
மயக்கத்தில் இருந்து முழித்தது மாறன் மட்டும் இல்லை தூக்கத்தில் இருந்த ரஞ்சிதாவும் தான்.
"நீ சாகுறதும் இல்லாம என்னையும் சாகடிச்சுடாதே"
"சாரி மேடம், ஒரு காட்டு பண்ணி குறுக்க வந்துருச்சு"
"கண்ணை ரோட்ல வெச்சுட்டு ஓட்டலனா இப்படி தான் ஆகும்"
மாறனுக்கு தூக்கி வாரி போட்டது, இவளோ நேரமா தூங்கிட்டு தான இருந்தா, இவளை நம்ம பாத்ததை கண்டு புடிச்சுருப்பாளோ. இந்த போலீஸ் மூளை யை வச்சு தான் 35 வயசுல inspector ஆகிருபா போல. என்று மனதில் நினைத்து கொண்டான்.
"இல்ல மேடம் அது .....அது .....தூக்க கலகத்துல ..." என உளறினான் மாறன்.
"சரி சரி வண்டிய ஓரமா போடு ....கொஞ்சம் பிரெஷ் ஆயிட்டு போகலாம்"
"மேடம் இந்த காட்டுக்கு நடுலயா ? இன்னும் கொஞ்சம் நேரத்துல ஊருக்கு உள்ள வந்துருவோம், அங்க போய் பிரெஷ் ஆகலாமே"
"நான் சொன்னதை செஞ்சா போதும்"
டேய் மாறா, இப்படி வந்து மாட்டிக்கிட்டியே டா. கொஞ்சம் அழகா இருக்காளேனு பாத்தது ஒரு குத்தமா. இந்த நடு காட்டுல என்ன ஆகா போகுதோ.
வண்டியில் இருந்து இருவரும் இறங்கினார்கள்.ரஞ்சிதா தன் இரு கைகளையும் மேலே தூக்கி சோம்பல் முறித்தாள். மாறன் பயத்தோடு அவளை பார்த்து கொண்டு இருந்தான். இடுப்பில் இரு கைகளையும் வைத்து வளைந்து கொடுத்தாள் ரஞ்சிதா. பெல்ட்டில் இருந்த துப்பாக்கியை எடுத்து ஜீப்பின் பின் இருக்கையில் வைத்தாள்.
"ஜீப் ல என் bag ல தண்ணி பாட்டில் இருக்கும் அதை எடு"
அதை மாறன் எடுத்து வந்து கொடுத்தான். அந்த தண்ணியில் முகத்தை கழுவி விட்டு, kerchief ல முகத்தை துடைத்து விட்டு, காரின் கண்ணாடியில் தனது முகத்தை பார்த்து முடியை சரி செய்து கொண்டாள்.
"சரி, இங்கேயே இரு நான் இப்போ வந்துறேன்"
கையில் பாட்டில் லை எடுத்து கொண்டு ரஞ்சிதா காட்டை நோக்கி நடக்க தொடங்கினாள்.
"மேடம், என்ன தனியா விட்டுட்டு எங்க போறீங்க"
"restroom, போறேன் டா, நீயும் என் கூட வரியா"
"அயோ சாரி மேடம் ...தனியா இருக்க பயமா இருக்கும் அதான்"
"போலீஸ் ஆ இருந்துட்டு இப்படி பயப்படுற"
"வன ரட்சிக்கு போலீஸ் மிலிட்டரி எல்லாம் தெரியாது மேடம்"
"என்னது வன ரட்சி யா?, பயத்துல எதாவது உளறிகொட்டாத"
"இல்ல மேடம், சின்ன வயசுல எங்க பாட்டி எனக்கு இந்த கதைலாம் சொல்லிருக்காங்க, இப்பயும் இந்த ஊர் மக்கள் அத நம்புறாங்க"
"பாட்டி சொன்னாங்க பக்கத்து வீட்டு அக்கா சொன்னாங்கனு எத ஆச்சு பேசிட்டு இருக்காத, போய் கார்ல உக்காரு,
நான் 5 நிமிஷத்துல வந்துருவேன்"
இப்போலாம் நல்லதுக்கு சென்னா நம்மள பயந்தாங்கொலி னு சொல்றங்க என முணுமுணுத்த படி காரில் ஏறினான் மாறன்.
ரஞ்சிதா மெதுவாக காட்டு பக்கம் நடந்து சென்றாள். அவள் கட்டுக்குள் நுழைந்ததும் பறவைகள் கத்தும் சத்தம் நின்று விட்டது. ஒரு மயான அமைதி நிலவியது. என்ன தான் மாறனிடம் வீர வசனம் பேசி விட்டு வந்தாலும் அவளுக்குள் பயம் வர தொடங்கி விட்டது. 10 அடி நடந்ததும் திரும்பி பார்த்தாள். மாறன் காரில் இருந்த படி இவளை வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்து கொண்டிருந்தான். அவள் பார்ப்பதை பார்த்ததும் சட்டென வேறு பக்கம் திரும்பி கொண்டான்.
இங்கேயே போலாம்னு பாத்தா, இவன் வேற பாக்குறானே. பேசாம திரும்பி போயிறலாமா? வேண்டாம் இவன்கிட்ட நம்ம மானம் போய்டும். இவன் பாத்தாலும் பரவால்ல இங்கேயே போயிறலாம். சீ வேணாம் டி, நீ ஏன் பயப்படுற?
இவன் தான் தேவை இல்லாம வன ரட்சி அது இது னு நம்மள பயப்பட வெச்சிட்டான். ஸ்டேஷன்கு போய் அவன பாத்துக்கலாம் நீ இன்னும் கொஞ்சம் உள்ளே போ அங்க மறைவா ஒரு புதர் இருக்கு.
என பல எண்ணங்கள் ஓடு, உள்ளுக்குள் பயம் இருந்தாலும் அதை முகத்தில் காட்டிக்கொள்ளாமல் நடந்து சென்றாள் ரஞ்சிதா.
சிறிது தூரம் சென்றதும் ஒரு புதர் வந்தது. அங்கு இருந்து திரும்பி பார்த்தாள், ரோடு கூட அவள் கண்ணுக்கு தென் படவில்லை.
அவசர பட்டு ரொம்ப உள்ள வந்துட்டோமோ, டக்குனு வந்த வேலைய முடிச்சுட்டு போயிரணும்.
கையில் வைத்திருந்த பாட்டில் லை கீழே வைத்து விட்டு. பெல்ட் யை கழட்டினாள். வெள்ளை சட்டையை தொப்புளுக்கு மேலே தூக்கி, அதன் ஓரத்தை தாடைக்கு கீழ் வைத்து பிடித்து கொண்டாள். Pant யை கழட்டி மெதுவாக முழங்கால் வரை கீழே இறக்கினால். குளிர் கற்று அவளின் இரு கால்களுக்கு நடுவில் உரசி செல்ல அவளின் உடம்பில் இருக்கும் ரோமங்கள் சிலிர்த்தன. அவளை யாரோ பார்த்து கொண்டு இருப்பது போல ஒரு இனம் புரியாத பயம் அவளை சூழ்ந்தது.
அங்கும் இங்கும் திரும்பி பார்த்தாள். காணும் இடம் எல்லாம் இருட்டு. காற்றில் அசையும் மரங்கள் அவள் கண்ணிற்கு யாரோ அங்கும் இங்கும் ஓடுவது போல தோன்றியது. மெதுவாக அவளின் ஜெட்டியை கழட்டினாள். எந்த ஒரு பெரிய அசைவும் இல்லாமல் குத்த வைத்தாள்.காட்டு ஆற்று வெள்ளம் போல அவளின் குகையில் இருந்து அருவி பாய்ந்தது. ஒரு நிமிடர்த்திக்கு பிறகு அந்த வெள்ளம் ஓடை ஆனது மறு நிமிடமே ஓடை சொட்டு சொட்டு ஆகா வடிந்து நின்றது. பாட்டில் லில் இருந்த தண்ணியை தெளித்து சுத்த படுத்தி கொண்டாள். அவள் ஜெட்டியை மீண்டும் மேலே ஏற்றினாள்.
அவளின் முகத்திற்கு முன்னாள் இரு சிவப்பு கண்களை கண்டாள். பயத்தில் வார்த்தை கூட வர வில்லை. அந்த கண் கொண்ட உருவம் சட்டென அவளை நோக்கி பறந்து வந்தது.
தன்னுடைய மொத்த தைரியத்தையும் வர வளைத்து கொண்டு கத்தினாள். அந்த உருவம் அவள் மீது மோதி மேலே பறந்து சென்றது. அவள் நிலை தடுமாறி கீழே விழுந்தாள். அவளின் குண்டி தரையை தொட்டது. ஒரு சிறிய முள் அவளின் மெருதுவான கொழுத்த சதை பகுதியை துளைத்தது. வலியால் மீண்டும் கத்தினாள். இப்போது அந்த உருவம் வானத்தில் மேலே வட்டம் அடித்து கொண்டிருந்தது.
அது ஒரு வௌவால். இவள் எப்படி அதை பார்த்து பயந்தாலோ அதே போல அதுவும் இவளை பார்த்து பயந்து பறந்து சென்றுவிட்டது.
ரஞ்சிதா வின் சத்தம் கேட்டு மாறன் ஓடி வந்தான். கீழே விழுந்த ரஞ்சிதா விற்கு ஒரு நிமிடம் என்ன நடக்கிறது என்றேய் புரிய வில்லை. மெதுவாக எழுந்து நிற்க முயற்சி செய்தாள். அந்த முயற்சியில் வெற்றியும் கிடைத்தது.
அப்போது அவளுக்கு ஒரு ஜோடி பூட்ஸ் சத்தம் கேட்டது. மாறன் தான் வருகிறான் என்பதை புரிந்து கொண்டாள்.
சட்டென pant யை மேலே ஏற்றினாள்.
அதற்குள் மாறன் அவள் முன் தோன்றினான். இருவரின் கண்களும் ஒன்றை ஒன்று பார்த்து கொண்டது. பின்பு மாறனின் கண்கள் ரஞ்சிதா உடலை பார்த்தது. pant யை தனது இரு கைகளால் பிடித்த படி நின்று கொண்டு இருந்தாள். அந்த இருட்டிலும் அவளின் ஊதா நிற panties பளிச்சு என்று தெரிந்தது. அவன் வந்த வேகத்தில் நிற்க முயற்சி செய்தான். அந்த முயற்சியில் தோல்வி அடைந்து நிலை தடுமாறி ரஞ்சிதா மீது விழுந்தான்.
இருவரும் கீழே விழுந்து கட்டி உருள தொடங்கினர். அவர்களுக்கு பின்னல் சற்று தாழ்மையான நில அமைப்பு இருந்தது. ரஞ்சிதா விழுவதை தடுக்க கையில் பட்ட செடி கொடி என அனைத்தையும் புடித்து பார்த்தாள். எனினும் உருளும் வேகம் அதிகமாக ஆனது. மாறன் இது போன்ற சந்தர்ப்பம் மீண்டும் கிடைக்காது என ரஞ்சிதாவின் உடலில் தனது கையை படர விட்டான். அவள் முகத்தில் முத்தங்களும் கொடுத்தான்.
ஒரு வழியாக இருவரும் ஒரு சிறிய குழி குள் வந்து விழுந்தனர். ரஞ்சிதா கீழே இருக்க அவள் மேலே மாறன் விழுந்து கிடந்தான். ரஞ்சிதா pant யை முழுமையாக போட வில்லை. அவளின் புண்டைக்கு மேல் மாறனின் பூல் இருந்தது.
"ஆ ...ஷு ....ஆ ...."
"மேடம் உங்களுக்கு அடி ஒன்னு படலயே"
"பண்றதெல்லாம் பன்னிட்டு நல்ல பிள்ளை மாரி பேசாத"
"நான் என்ன மேடம் பண்ணேன்"
"எருமை மாடு மாரி மேல வந்து விழுற"
"உங்க சத்தம் கேட்டு பதறி அடிச்சு ஓடி வந்தேன், எனக்கு இது தேவை தான்"
என்று மாறன் எழுவதற்கு தன் உடலை ரஞ்சிதாவின் மீது இருந்து தூக்க முயற்சி செய்தான்.
"இரு டா...ஆ ...ஸ்ஸ்"
ரஞ்சிதாவின் முடி மாறனின் சட்டை பட்டன் யில் மாட்டி கொண்டது. அதை விடுவிக்க ரஞ்சிதா முயற்சி செய்தாள்.
"இது தான் சாக்குனு கண்ட இடத்துல தொடாத, கையை எடு"
"மேடம் என்ன விளையாடுறிகளா?, இது மாரி ஏதாச்சு சொல்லுவீங்கனு தான் என் கைய சைடு ல வெச்சிருக்கேன்"
அவன் இரு கைகளையும் ரஞ்சிதா முகத்திற்கு நேராக காட்டினான்.
"அப்போ அது உன் கை இல்லனா யாரோடது ?"
"ஆ ......ஆ .....ஆ .....ஆ "
இருவரும் ஒன்றாக அலறினர்.
தொடரும் ........
அந்த மூன்றாவது கை யாருடையதாக இருக்கும் என கமெண்ட் பண்ணுங்க.