Thriller ஒரு பத்தினியின் தனிமை இரு குற்றவாளிகளின் இனிமை

[Blacktail]

Part - 1
“நந்தினி... நாங்க கிளம்புகிறோம் டைம் ஆச்சு!”  என்று ராகுல் கத்தினான்.
 
‘மாமா இருங்க வரேன்’ நான் பதிலுக்கு சத்தம் போட்டு வீட்டு வாசலுக்கு வந்தேன்.

[img][/img]

என்னை பார்த்த என் கணவன் "நீயும் வாடி பையன் ரொம்ப அழு**" என்று சொல்லி என்னை மெதுவாக அருகில் கட்டி இழுத்தான் ராகுல்.

“ஆமா அம்மா... நீயும் எங்க கூட வாம்மா. என்றான் கண்களில் கண்ணீருடன்  என் மகன் ஆரவ்.

முந்தா நேத்து இரவு கோடை  விடுமுறைக்கு அவன் தாத்தா பாட்டி வீட்டிற்கு நான் வரவில்லை என்று  சொன்னவுடன் அவன் அழுது ஆர்ப்பாட்டம் பண்ணான்.

ராகுலும் நானும் அவனை சமாதானப்படுத்தி  தூங்க வைக்கிறதுக்கு ரொம்ப சிரமப்பட்டோம், மறுநாள் காலையில் கூட, அவன் மழலை கோவத்தில் என்னை வர சொல்லி கேட்டான். 

என்னோட அம்மா வீட்ல நான்  இருக்கும்ப்போது கூட அவன் பாட்டிகிட்ட போக மாட்டான் எங்குடையே இருப்பான்.  நான் கொஞ்சம் நேரம் தனியா கடைக்கு போய்ட்டு வரும்போது கூட அவன் நான் ஏன் விட்டுட்டு போனிங்க என்று அழுவான். 

என் மகன் ஆரவ் என்னிடமிருந்து பிரிந்து இருப்பது இதுவே முதல் முறை. அவன் கண்களில் நீர் தேங்குவதைப் பார்த்து எனக்கும் துக்கம் தொண்டை அடைத்தது. நான் குனிந்து அவனை கட்டி அணைத்துக் கொண்டு நெற்றியில் முத்தமிட்டு.

"அம்மாவுக்கு ரொம்ப முக்கியமான எக்ஸாம் வருது கண்ணா அதனாலதான் வரமுடியலடா ஆரவ்" நான் அவனுக்கு புரியவைக்க முயற்சித்தேன், அதற்கு அவன் மாட்டேன் என்று பிடிவாதமாக தலையசைத்தான்.

"நீ தான் தாத்தா வீட்டுக்கு போறேல்ல அங்க உனக்காக அவங்க நெறைய டாய்ஸ் ஸ்னாக்ஸ் எல்லாம் வாங்கி வச்சுருக்காங்க  என்று நான் சொன்னேன், அவன் கொஞ்சம் கோபமான மனநிலையிலிருந்து அவனை மாற்ற முயற்சித்தேன். ஒருவலியாக அவனது முகத்தில் ஒரு சிறிய புன்னகை மலர்ந்தது. 

“சரி.வாடா.. போகலாம்... அம்மா கிட்ட பை சொல்லு” என்றார் ராகுல்.

"பை மா..." என்றான் ஆரவ். நான் அவன் முகம் பூரா முத்தமிட்டு எழுந்து நின்றேன். ராகுல் என்னை அருகில் இழுத்து கட்டியணைத்து நெற்றியில் முத்தம் கொடுத்தார். 

"நான் ஒரு வாரத்தில் திரும்ப வருவேன், பத்திரமா இரு எதுனாலும் போன் பண்ணு" என்று பிறிய மனம் இல்லாமல் ராகுல் விலகினார்.

ம்ம்ம்ம்..... குழந்தையா பாத்துக்கோங்க மாமா என்று அவர்கள் எங்கள் காரில் ஏறி புறப்பட்டனர்.

குளிர்காலத்தில் நாங்கள் ஒரு வாரம் என் பெற்றோரின் வீட்டிற்குச் செல்வதும், கோடையில் என் மாமியார் வீட்டிற்கும் செல்வதும் எங்களுக்கு வருடாந்திர விவகாரம். கடந்த ஆறு வருசத்துல ஒவ்வொரு வருசமும் இதே பயணத்தை மேற்கொண்டோம்.

நான் 21 வயதில் கல்லூரிப் படிப்பை முடித்தவுடன் ராகுலை திருமணம் பண்ணிக்கிட்டேன். ஒரு  வருஷம் கழித்து ஆரவ் பிறந்தான்.  

நான் ராகுலை பாத்த முதல் பார்வையில் காதல் ஏற்பட்டுச்சு, அவர் வேற யாரும் இல்ல என்னோட தோழியின் அண்ணன். ராகுலின் நிறம் மாநிறமாகவும் வீரியமானவராக இருக்கும் அவரது தோற்றம் நான் அவரை கட்டத்துறை என்று தான் தனியா இருக்கும்போது செல்லமாக கூப்பிடுவேன். அவர் வின்னர் படத்தில் வரும் அந்த கதாபாத்திரம் போல் உடல் இருக்கும் அவர் ஆறு அடி  உயரம். அவர் சிரிக்கும் போதெல்லாம் அவன் கன்னங்களில் குழி விழும். இவை என்னை மயக்கத்தில் ஆழ்த்திய அவரது குறிப்பிடத்தக்க அம்சங்கள்.

[img][/img]

நாங்கள் சந்தித்த நாளில் இருந்து எங்கள் அறிமுகங்களைத் தவிர, நாங்கள் ஒருவரையொருவர் தனியாக பேசிக்கவில்லை. இரண்டு நாளைக்கு அப்புறம் அவரிடமிருந்து எனக்கு ஒரு மெசேஜ் வந்தது. அவர் தனது சகோதரியிடம் அதான் என் தோழி அவளிடம் எனது செல்போன் நம்பர் வாங்கிருப்பார் போல, அதுக்கு அப்புறம் நாங்க சாதாரணமா தான் பேசிக் கொண்டோம், நாட்கள் போக போக எங்கள் இருவரின் நெருக்கம் கூடியது. 

அவர் என்னை விட நான்கு வயது மூத்தவர், ஏற்கனவே நல்ல சம்பளத்தில் வேலை, வெளிமாவட்டத்தில் செட்டில் ஆகிவிட்டார், எனவே எங்கள் உறவைப் பற்றி எங்கள் பெற்றோருக்குத் தெரிவித்து அவர்கள் முன்னிலையில் எங்கள் நிச்சயதார்த்தம் நடந்தது. ஒரு சூறாவளி போல ஆறு மாத காதல் வாழ்க்கை திருமணத்தில் முடிந்தது, எங்கள் திருமணத்திற்குப் பிறகு நாங்கள் எங்கள் குடியிருப்பில் குடியேறியபோது மேலும் படிக்கும் எனது திட்டங்கள் ஒத்திவைக்கப்பட்டன.

சமீபத்தில் திருமணமான தம்பதிகளைப் போலவே, எங்கள் பாலியல் வாழ்க்கையும் தொடங்கியது. எனக்கு செக்ஸ் பற்றி எதுவும் தெரியாது, ராகுல்  இதில் அனுபவம் உள்ளவரா, ஒருவேளை அனுபவமில்லாமல் கூட இருக்கலாம்?????.

[img][/img]

அவருடைய செயல்கள் ஒரு அனுபவம் உள்ள ஆண்மகன் போல் காட்டியது, என்னுடைய கன்னித்தன்மை அவரால் ஆட்கொள்ள பட்டது அவர் என்னை முதன் முதலில் கன்னி கழித்ததில் அவருக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சி.

[img][/img]

முதலிரவில் ராகுல் என்னை புணர்ந்த பொது  முதலில் உயிர் போகும் அளவுக்கு வலி இருந்தாலும் அடுத்த அடுத்த புணர்ச்சியில் எனக்கு வாழ்க்கையில் காணாத பல சுகங்கள் கிடைத்தது,  நான் பிறந்த பிறவி பலன் அடைந்தது போல் மகிழ்ச்சி.
 
அவர் உச்சம் அடைந்து எனக்குள் அவர் வெடிக்கும்போது எனக்கு ஒரு இன்புற துள்ளல் மற்றும் நடுக்கம் ஏற்பட்டது அது தான் நான் பெற்ற முதல் உச்சம்  நான் ராகுலுடன் இணைந்ததில் ஆனந்த கண்ணீர் வடித்தேன். இப்படியே எங்கள் உடலுறவு நிறைவானது.

[img][/img]

அடுத்த அடுத்த நாட்களில் அவர் என்னை நாட்கள் தவறாமல் பாலியல் ரீதியாக திருப்தி படுத்தினார். நான் இளநிலை படிப்பை முடித்த பிறகு மேலும் படிக்க திட்டமிட்டிருந்தேன். நான் அவரிடம் என்னோட முதுநிலை படிப்பு சமந்தமா பேசுனேன். 
 
நான் கர்ப்பமாகிவிட்டதால் அவர் அதை அப்புறம் பாத்து கொள்ளலாம் என்று சொல்லி ஒத்திவைக்கப்பட்டது.
 
ஒன்பது மாதங்கள் குழந்தையை சுமந்து பத்தாவது மாதம் ஈன்றெடுத்து எங்கள் குழந்தையை பார்த்துகொள்வதில் 4 வருசம் மிகவும் பிஸியாக இருந்தேன். ராகுல்  ஒரு ஐடி நிறுவனத்தில் பணிபுரிகிறார், மேலும் நகரின் புறநகர்ப் பகுதியில் ஒரு இடத்தை வாங்கி விட்டை கட்டி முடிக்கும் அளவுக்கு சம்பாதித்தார்.
 
எங்களின் கனவு  வீட்டை கட்டி முடிந்துவிட்டதால், சில மாதங்களுக்கு முன்பு தான் நாங்கள் புது விட்டுக்கு குடிபெயர்ந்தோம், 
எங்கள் புது வீட்டுச்சுற்றுப்புறம்  வளர்ச்சியடைந்து வருவதால் முற்றிலும் தனிமையில் இருந்தது. அடிப்படை மளிகைப் பொருட்களை வாங்குறதுக்கு கூட நாங்க 4 கிலோமீட்டர் தூரம் போக வேண்டியதா இருக்கு.
 
இப்போ என் மகன் ஆரவ்க்கு 4 வயசு ஆயிட்டதுனால, அவனை பள்ளியில் சேர்த்து விட்டோம் மற்றும் நான் 5 வருசத்துக்கு முன்னாடி படிக்க விரும்பிய முதுநிலை பட்டப்படிப்பு இப்போ ஆரம்பிக்கலாம் என்று நினைத்தேன். கல்லூரிக்கான நுழைவுத் தேர்வு இன்னும் சில வாரங்கள் இருக்குறதுனால, நான்   இந்த வருஷம் எனது மாமியார் வீட்டிற்கு செல்லும் எங்கள் வருடாந்திர பயணத்தைத் தவிர்க்க முடிவு செய்தேன்.
 
நான் பரீட்சைக்குத் தயார் செய்ய எனக்கு நேரம் இல்லை அதனால் நான் இம்முறை எனது மாமியார் வீட்டிற்கு வரவில்லை என்று என் கணவரிடம் சொன்னேன், ஆனால் ராகுல் மனமாரவில்லை ஆரவ்வை அவர் தன் பெற்றோர் வீட்டிற்கு  கூட்டிட்டு போவதில் படிவாதமாய் இருந்தார். இறுதியாக இருவரும் பேசி அவரும் எங்கள் மகனும் செல்வதாக முடிவானது.
 
கணவனையும் மகனையும் கைகாட்டி வழியனுப்பி விட்டு படிக்க வந்தேன். நான் கடைசியா பாடப்புத்தகத்தைத் திறந்து பல வருஷம் ஆயிடுச்சு. நுழைவுத் தேர்வு புக் எடுத்து படிக்க ஆரம்பித்தேன். அடுத்த சில மணிநேரங்கள் மதிய உணவை சாப்பிட்டு மீண்டும் படிக்க ஆரம்பித்தேன்.
 
மாலையில், நான் ஓய்வு எடுக்க கொஞ்சம் நேரம் தொலைக்காட்சியைப் பார்ப்பதற்காக  என்னோடைய அறைக்கு போனேன்.  உள்ளூர் செய்திச் சேனல் பாத்துட்டு இருந்தேன்.
 
"பிரேக்கிங் நியூஸ்!!! ஃபாஹிம் அலி மற்றும் தவமணி ஆகிய இருவர் மத்திய சிறையில் இருந்து சிறை காவலரை துப்பாக்கியால் சுட்டு தப்பியோடிவிட்டனர். குற்றவாளிகள் இருவர் மீதும் பல கொலை, கொள்ளை, தீவைப்பு மற்றும் கற்பழிப்பு வழக்குகள் நிலுவையில் உள்ளன என்று செய்தி தொகுப்பாளர் கூறினார்.
 
"எங்களுக்கு வந்த அறிவிப்பின்படி, இரண்டு காவலர்களைக் கொன்று பலரைக் காயப்படுத்திவிட்டு அவர்கள் நேற்றிரவு தப்பிவிட்டனர். சிறைக்காவலர் மற்றும் நகர காவல் துறையினர் இதை மூடிமறைக்க முயற்ச்சி, அறிவிப்பாளர் அழுத்தமாக கத்தினார்.
 
இருவரையும் ஆயுதமேந்திய காவலர்கள் பல குழுக்கள் தேடி வருவதாகவும், விரைவில் அவர்களைப் பிடிப்பதில் நம்பிக்கை இருப்பதாகவும் காவல் துறையின் செய்தித் தொடர்பாளர் கூறியுள்ளார். அவர்களின் படங்கள் தற்போது திரையில் உள்ளன; யாரேனும் அவர்களைப் பற்றி ஏதேனும் தகவல் தெரிந்தால், தயவுசெய்து எங்களை தொடர்பு கொள்ளவும். என போலீஸ் அதிகாரி..." அறிவித்தார்.
 
இருவரின் முகத்தை பார்ப்பதற்கு மிகவும் பயங்கர கொடுரமானவர்களை இருந்தனர். நான் விரும்பும் சேனல்க்கு மாற்றுவதற்கு முன் ஒரு நிமிடம் செய்திகளைப் பார்த்தேன். டீவியைப் பார்த்துக்கொண்டே இரண்டு மணி நேரம் ஓய்வெடுத்து முடிந்ததும் இரவு உணவு சாப்பிட்டேன். அதன் பிறகு, நான் டிவியை அணைத்துவிட்டு மாடிக்கு என் படுக்கையறைக்குச் சென்று மேசையில் அமர்ந்து மீண்டும் படிக்கத் தொடங்கினேன்.
 
நான் எப்போ தூங்குனேன் என்று தெரியவில்லை மேசையில் அமர்ந்தபடியே தூங்கிவிட்டேன், கீழே வரவேற்பறையில் இருந்து ஏதோ சத்தம் கேட்டு எழுந்தேன்.
 
தூக்கம் கலைந்து கண்முழித்து பார்த்தால்  ஒரே இருட்டு மின் தடை ஏற்பட்டுள்ளது  என்பதை உணர சிறிது நேரம் பிடித்தது.  நான் அந்த சத்தம் பிரம்மை என்று நினைத்து மறுபடியும் தூங்கினேன், ஆனால் மறுபடியும் அதே சத்தம் கேட்டது.
 
இருட்டு என் கண்ணனுக்கு பழகி நான் அடர்ந்த இருட்டில் அமைதியாக படிக்கட்டில் இறங்கினேன். எங்கே இருந்து சத்தம் வந்தது என்று தேடி அருகிலுள்ள சமையலறைக்கு போனேன், நான் எங்கயும் மோதாம  போகும்போது, ஒரு ஆளோட குரல் கேட்டது.
 
"ஓய்... வீட்டில் யாரும் இல்லைனு நினைக்கிறேன்..." என்று ஒருத்தன் சொன்னதைக் கேட்டேன். கம்மலான சத்தத்தில் பேசினாலும், குரலின் கரடுமுரடான தன்மை தெரிந்தது. இரவின் நிசப்தத்தில், அவர்கள்  பேசுறது எனக்கு தெளிவாகக் கேட்டது.
 
"ஆமா நானும் அப்படித்தான் நினைக்கிறேன். பார்க்கிங்  காலியாக இருக்கு  ஒரு வண்டி கூட இல்லை." இன்னொருவர் சொல்வதைக் கேட்டேன். முதல் ஆளு பேசுற மாதிரி, அவனது குரலும் முரட்டுத்தனமாக இருந்தது.
 
"கொஞ்ச நாள் இங்கே இருக்கலாம் ரெண்டு நாளைக்கு அப்புறம்  போயிடலாம் அது வரைக்கும் யாரும் வரமாட்டாங்க என்று நினைக்கிறேன்."
 
யாரோ திருடன் என் வீட்டுக்குள் நுழைந்து விட்டார்கள் என்று பயத்தில்  என் தொண்டை வறண்டு போனது, நான் ஒடனே அமைதியாக சமையலறை கவுண்டருக்குப் பின்னால் ஒளிந்துகொண்டேன் எனக்கு அது தான் பாதுகாப்பு.
 
"அய்யோ......" ஆண்களில் ஒருவன் முணுமுணுப்பது கேட்டது.
 
"என்னாச்சு????????" இன்னொருன்
 
"அந்த போலீஸ் துரத்தும் பொது தடுமாறி பொய் கீழே விழுகுறப்ப கால் முட்டியில் அடிப்பட்டு ரத்தம் வருது"..
 
" ஃபாஹிம்... இரு நான் பொய் ஏதும் மருந்து இருக்கானு பாக்குறேன் என்று இன்னொரு ஆண் குரல் சத்தம் கேட்டது, அப்போ தெருவில் இரு‌க்கு‌ம் விளக்கில் கரன்ட் வந்து வீட்டுக்குள் சின்ன வெளிச்சம் பரவியது அதைப் பார்த்த ஒருவன்..
 
‘’தவமணி லைட் ஆண் பண்ணிட்டு போடா ’’ என்று முதல் மனிதன்  கத்தினான்.
 
அந்தப் பெயர்களை நான் எங்கோ கேட்டுக்கறேன்  என்பதை நினைவுபடுத்த முயற்சித்தேன். சில வினாடிகளுக்குப் பிறகு தான் என் நினைவுக்கு வந்தது, மாலையில் டிவியில் நியூஸில்  சொன்ன அதே குற்றவாளியின் பெயர்கள் அவர்கள் தான் என்பதை நான் நினைவுக்கு வந்தது. சிறையில் இருந்து தப்பிய குற்றவாளிகள்.

[Arul Pragasam]

This is translation of english story?

[karthikhse12]

மிகவும் அருமையாக உள்ளது அதிலும் நீங்கள் கதை சொல்லிய விதம் கதாபாத்திரம் விளக்கம் அருமை இருந்தது

[Pappuraj14]

Awesome bro.. update daily n give big updates

[omprakash_71]

Very Nice Start Bro

[Sparo]

Good start bro

[krish196]

Sema start bro

[krish196]

Next update

[krish196]

Update

[Pappuraj14]

Update pannunga bro

[Blacktail]

Part – 2
 
அவர்கள் யார் என்று தெரிஞ்சதுக்கு அப்புறம் என்னோட பயம் மேலும் அதிகம் ஆச்சு, சாயந்தரம் நியூஸில் அவர்களை பத்தி சொன்னது நியாபகம் வந்தது.
 
‘குற்றவாளிகள் இருவர் மீதும் பல கொலை, கொள்ளை, தீவைப்பு மற்றும் கற்பழிப்பு வழக்குகள் நிலுவையில் உள்ளன’ என்று  மீண்டும் மீண்டும் என் காதில் ஒலித்தது.
 
ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு அவர்கள் மீது உள்ள பயத்தை குறைத்து கொஞ்சம் சாந்தமான மனநிலைக்கு வந்தேன்.
 
ராகுல் கூட  நானும் என்னோட மாமியார் வீட்டுக்கு போயிருந்தா நான் இப்படி சிக்கியிருக்க மாட்டேன் என்று எனக்கு தோன்ற ஆரம்பிச்சிருச்சு என்னோட துரதிஷ்டம் இந்த குற்றவாளிகள் என் வீட்டில் புகுந்து விட்டார்கள். அதுவும் நான் தனியாக எந்த பாதுகாப்பும் இல்லாமல் இருக்கேன்.
 
அந்த கொள்ளையன் சமையலறை வாசல்க்கு வந்து சுவிட்ச் தட்டி லைட் போட்டான். அடுத்த நொடியே அறையெங்கும் வெளிச்சம் வந்து என்னை திடுக்கிட வைத்தது. இருட்டான அறைக்குள் பிரகாசத்தின் திடீர் வருகையால் எனக்கு மேலும்  பயம் கூடியது! நான் பயத்தில் கண்ணை முடிகிட்டேன். இருட்டில், குறைந்தபட்சம் நான் தப்பிக்க ஒரு வாய்ப்பு இருந்துருக்கும், ஆனா இப்போ லைட் எறிவதால், நான் கிச்சன் கவுண்டர்க்கு அடியில் இருக்கும்  இந்த மறைவிடத்திலிருந்து நகர முடியலை.
 
சில நிமிஷங்களுக்கு பிறகு, வெளிச்சம் இன்னும் பிரகாசமாக எரிந்தது, அவர்கள் ஹால் லைட் போட்டுட்டாங்க என்று உணர்ந்தேன்.
 
அவன் அலமாரியில் தேடி பாத்து ஏதோ ஒன்றை எடுத்துட்டு கொண்டு வெளியே போனான்.
 
அவன் இங்க இருந்து வெளியே போனதுக்கு அப்புறம், நான் கதவுக்கு கிட்ட போய் நின்று, கதவுகளின் இடுக்கு வழியாக சின்ன இடைவெளி அவர்களை அடையாளம் காண பாத்தேன். பார்த்தவுடன் அதே குற்றவாளிகள் தான் என்று உறுதியானது.
 
அவர்கள் ஹாலில் சோபாவின் மீது அமர்ந்து ஒருவன் இன்னொருவனுக்கு காலில் எண்ணெய்யை தேய்த்து கொண்டு இருந்தான். அவர்கள் குரல்கள் மட்டும் இல்லை அவர்கள் உடல் அமைப்பும் முரட்டு தனமாக இருந்தது. எண்ணெயை தேய்பப்பவன் கருப்பாக கொடூரமாக இருந்தான். இன்னொருவன் தாடிவைத்து வெள்ளையாக இருந்தாலும் காட்டுத்தனமாக இருந்தான் அவனுக்கு தான் காலில் அடிப்பட்டு இருக்கு.
 
நான், பயத்தில் நடுங்கினேன். என்னிடமிருந்து சில அடி தூரத்தில், என் வீட்டில் இரண்டு கொலைகார கொள்ளையர்கள் இருக்கிறார்கள்.
 
என் செல்போன் படுக்கையறையில் இருக்கு.  அது என் கையில் இருந்தாலாச்சும் போலீஸ்க்கு போன் பண்ணி தெரிவிக்கலாம் இப்போ அதை எடுக்குறது ரொம்ப கஷ்டம்.
 
இப்போ அவர்கள் கண்ணில் படாமல் எங்கயும் ஓட முடியாது. என்னோட படுக்கையறை மாடியில் இருக்கு, சமையலறையில் இருந்து மாடிக்கு ஓட வேண்டும் என்றால், சமையலறையில் இருந்து ஹால் வழியாக படிக்கட்டுக்கு போக முடியும். அதுவும் விடு நல்ல வெளிச்சம்மாக இருக்கிறதால இங்க இருந்து தப்பிக்கிறது ரொம்ப கஷ்டம்.
 
சமையலறைக்கும் மாடிப்படிகளில் நடுவில் ரெண்டு கொள்ளையர்கள் இருக்கிறாங்க அவங்களை தாண்டி போறது சாத்தியம் இல்லாத ஒன்னு. இப்போதைக்கு, நான்  இந்த இடத்திலிருந்தால் தான் அவர்கள் கண்ணில் பட மாட்டேன் என்று நம்புறேன்.
 
"இந்த வீடு ரொம்ப நல்ல இருக்கு!" ஒருவன் சொன்னான் அவன் தான் தவமணியா இருக்கனும் ஆளு அட்டு கருப்பாக  இருந்தான்.
[img][/img]
"ஆமாம்....நாம மறைஞ்சு இருக்குறதுக்கு இது தான் சரியான இடம், இங்க சாப்பாடும் நகை ஏதாவது கண்டிப்பா இருக்கும்னு நம்புறேன். வீட்டுக்கு சொந்தக்காரன் கண்டிப்பா பணக்காரனா தான் இருப்பான். இந்த வீட்டுக்கு சொந்தக்காரங்க திரும்பி வருவாங்களா பாப்போம் அப்பிடி யாரும் வரலைனா இரண்டு நாள் இங்கயே தங்கிக்கலாம். போலீஸ் கெடுபிடி நின்னதுக்கு அப்புறம் நாம இங்க இருந்து புறப்படலாம்" என்று ஃபாஹிம் சிரிப்புடன் பதிலளித்தான்.
[img][/img]
அதை கேட்டதும் என் ஈரகோளையே நடுங்குச்சு, இந்த குற்றவாளிகள் என்னோட வீட்ல திருடுறது பத்தாதுன்னு இங்க தங்கிக்கவே திட்டம் போட்டுட்டாங்க. நான் என்ன பண்றது என எனக்கு ஒண்ணும் புரியல?.

 

‘’ஐயோ கடவுளே என்னை இங்க இருந்து காப்பாத்து’’ என்று மனசுக்குள் கடவுளை வேண்டிகிட்டேன்.

 

"வீட்ல ஏதும் சாப்பிட இருக்கானு பாத்துட்டு வரேன் இல்லனா நாம தான் சமைக்கணும்" என்றான் தவமணி

 

"ஐயே நீ சமைச்சு போடுற  சாப்பாடு என்னால சாப்பிட முடியாது ஜெயில்லயே நீ சமைத்த சாப்பாடு சாப்பிட்டு மொத்த கைதிகளுக்கு புடிங்கிடுச்சு இங்க என்னையும் கொல்ல பாக்கறியா" என்றான் ஃபாஹிம்.

 

தவமணி, "என்னையவே கலாய்க்கிறியா அப்டி பண்ணதால தான் மொத்த போலீஸ் அதிகாரிகளும் மத்தவங்க மேல கவனம் போச்சு. நம்மால அங்க இருந்து தப்பிக்க முடிஞ்சுது, இங்க உன்ன காலி பண்ணி எனக்கு என்ன கிடைக்க போகுது".

 

ஃபாஹிம், "உன்ன இந்த விசித்தியத்துல நம்ப முடியாது நானே சாப்பாட்டை பாத்துக்குறேன் நீ விட்டு பாதுகாப்பை பாத்துக்கோ சரியா".

 

தவமணி, "சரி நீ சொல்றது நல்லது தான், நான் போய் வீட்ல என்ன இருக்குனு பாத்துட்டு வரேன்".

 

ஒருத்தன் என்னை நோக்கி வரும் காலடி சத்தம் கேட்டுச்சு. என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் பயத்தில் அரண்டு போனேன். அவர்களில் ஒருத்தன் இப்போ சமையலறைக்கு வாரான்.

 

நான் என்ன பண்ண என யோசிக்க வேற வழி இல்லாம மறுபடியும் பழைய இடத்துல ஒளிஞ்சுக்கிட்டேன்.

 

அவன் சமையலறை உள்ள வந்து ப்பிரிட்ஜ் திறந்து என்ன இருக்குனு பாத்துட்டு இருந்தான். அவன் இருக்குற இடத்துக்கு மறுபுறம் நான் இருக்கேன். அவன் நான் இருக்குறத பாக்கல, ஆனா அவன் கவுண்டர் டேபிளை சுத்தி வந்தா நான் மாட்டிபேன்.

 

திடீர்ன்னு ப்பிரிட்ஜ் கதவை மூடும் சப்தம் கேட்டது, நான் எப்படி இங்க இருந்து தப்பிக்குறது என யோஷிகிறதுக்குள்ள அந்த ஆளோட நிழல் என் பக்கத்துல வர்றத பாத்தேன்.

 

ஐயோ,  அவன் என்னை பாக்க கூடாது என்று கண்ணை மூடி பிரார்த்தனை செய்தேன், கவுண்டரைச் சுற்றி வர்ற காலடிச் சத்தம் கேட்டது.

 

அவன் அந்த மூலையில் திரும்ப வரும்போது "அதான் ப்பிரிட்ஜ்ஜில் எதுவும் சாப்டிறதுக்கு இல்லை அவன்தானே சமைக்கிறேன் சொன்னான் நமக்கென்ன" என்று பொலம்பிட்டு திரும்பி நடந்தான்.

 

‘அவன் போனதும் நன்றி கடவுளே!’ என்று பெருமூச்சுவிட்டு கவுண்டர் செவுத்தில் சாயாமல் வலது பக்கத்தில் இருக்கும் இரும்புகொடத்தில் சஞ்சிட்டேன் அந்த குடம் பாதி காலியாக இருந்ததால் குடம் சாஞ்சு தண்ணீர் கீழே கொட்டி  குடம் டங் டங் என சத்தமாக உருண்டு ஒலி எழுப்பியது.

 

எனக்கு என்ன பண்றதுனே தெரியல திரும்பி போன பேய்யை வெத்தல பாக்கு வச்சு கூப்பிட மாதிரி ஆயிடுச்சே என்று பதறி போனேன்.

 

என்ன பண்றது என்று என் தலை மேல் கை வைத்தேன். காலடிச் சத்தம் தூரமாக சமையலறை நெருங்கி வரும் சத்தம் கேட்டது.

 

நான் விறுவிறுப்பாக கவுண்டரை விட்டு வெளியேறி கதவுக்கும் பிரிட்ஜ்க்கும் நடுவில் ரெண்டு அடி இடைவெளி நான் விருட்டென்று அதற்க்கு நடுவில் போய் நின்று கதவை என் பக்கம் இழுத்து மூடி ஒளிஞ்சுக்கிட்டேன்.

 

நல்லவேளை நான் இங்கு மறைஞ்சதுக்கு அப்புறம் அவன் உள்ளே வந்தான். எனக்கு இன்னும் பயம் விட்டுப்போகலை கையும் காலும் படபடதன என் கண்கள் இறுக்கி முடிகிட்டேன் என்னோட மூச்சு சீரக இல்லை.

 

அவன் உள்ள வந்து பாத்தான் ஹாலில் இருந்து ஒரு குரல் ‘என்னடா அங்க சத்தம்’.

 

"தண்ணி கொடம் கொட்டிடுச்சு பூனை தட்டி விட்டுடுச்சுனு நினைக்குறேன்" என்று பதிலுக்கு தவமணி சத்தமாக பதில் சொன்னான்.

 

அவன் அப்படி சொன்னதும் அப்பாடா அவன் உள்ள வந்தப்ப பூனை ஜன்னலில் இருந்தது அது தான் தட்டிவிட்டு ஓடியது என்று நினைத்துவிட்டான் நான் தப்பித்தேன் என்று பெருமூச்சு விட்டேன்.

 

அவன் வெளிய நடந்து போகும் காலடி சத்தம் கேட்டுச்சு சிலவினாடிக்கல்ல அந்த காலடி சத்தம் நின்றுச்சு. அவன் வெளிய போய்ட்டானா என்று பாக்குறதுக்கு கதவை லேசா தள்ளி நிமிர்ந்து பார்த்தேன்.

 

அவன் எனக்கு முன்னாடி நேர் எதிராக நிக்குறத பாத்தேன் அவன் கண்ணில் கொலை வெறியொட கொடுரமான பார்வையால சிரித்தான்.

 

நான் டீவில பாத்த தவமணி எனக்கு முன்னாடி நின்னுட்டு இருந்தான். அவன் ஆள் பாக்க அட்டு கறுப்பு நிறத்தில், நெத்தியில் கன்னத்தில் வெட்டு தழும்பு, இரத்தம் தோய்ந்த கண்கள், ஆறு அடி உயரத்துடன் பெரிய தோள்கள், அதனுடன் தடித்த இரு கைகள் அவனின் ஒரு கை அளவு என்னுடைய முலங்கை அளவுக்கு இருந்தன. அவன் கைதி அணியும் வெள்ளை நிறத்திலான அரைக்கை சட்டை மற்றும் அரை டௌசேர் அணிந்துருந்தான்.

 
நான் பிடிபட்டதை உணர்ந்து திகிலுடன் கத்தினேன்.

[krish196]

Super nanba

[krish196]

Long story short story ah nanba

[Thalaidhoni]

Super these two prisoners will bring the bitch out of this woman.

[karthikhse12]

மிகவும் அருமையான பதிவு அதிலும் குறிப்பாக சமையலறை நடக்கும் காட்சிகள் வாசிக்கும் போது மிகவும் த்ரில்லர் நிறைந்து அருமையாக உள்ளது. இப்போது 2 சிங்கத்தின் இடம் 1 புள்ளிமான் சிக்கியிருந்த பார்க்கும் போது இனிமேல் தான் பல திருப்பங்கள் நிறைந்து காணப்படும் என்று நினைக்கிறேன்.

[omprakash_71]

மிகவும் அழகான மற்றும் வித்தியாசமான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா நன்றி

[krishkj]

Nice thriller story keep rocking

[Gurupspt]

super thriller . good start

[Yesudoss]

The english version is super hot transformation of housewife to whore. Hope this also have same effect

[krish196]

Super nanba update regular ah kodunga