04-02-2024, 04:13 PM
நடிகை ஸ்ரீதிவ்யா காம கதைகள்
நடிகை ஸ்ரீதிவ்யா பற்றி கதை ஏழுத இருக்கிறேன்
நடிகை ஸ்ரீதிவ்யா பற்றி கதை ஏழுத இருக்கிறேன்
Indian Private Cams | Porn Videos: Recently Featured XXXX | Most Popular Videos | Latest Videos | Indian porn sites Sex Stories: english sex stories | tamil sex stories | malayalam sex stories | telugu sex stories | hindi sex stories | punjabi sex stories | bengali sex stories
|
Fantasy நடிகை ஸ்ரீதிவ்யா காம கதைகள்
|
03-09-2025, 11:38 PM
04-09-2025, 02:47 AM
04-09-2025, 06:52 AM
04-09-2025, 08:00 AM
(This post was last modified: 04-09-2025, 07:19 PM by Vkdon. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
Serial actress Hema rajkumar vachi story eluthu bro apdiye pandian store serial ah thani ah vachi try pannu bro
04-09-2025, 01:11 PM
10-09-2025, 08:06 AM
sridivya kaaga waiting bro
28-10-2025, 11:29 PM
தமிழ் காம கதைகள்
24 Download the app https://play.google.com/store/apps/detai...itors.docs Then go this website https://tinyurl.com/Kamakathaigal
07-11-2025, 09:38 PM
? Core Database: குடும்ப பெண்கள்
? Timeline: 10 / 10 / 2025 ? Main Family Line: கே. ஆர். விஜயா Family Tree --- ? குடும்ப மரம் – கே. ஆர். விஜயா Line 1. கே. ஆர். விஜயா (78) │ ├── பார்த்திபன் (59) ── சீதா (58) │ ├── ராஜகுமாரன் (40) ── தேவயானி (38) │ ├── ஜோதிகா (36) ── சூர்யா (38) │ ├── சுமன் (30) ── ஸ்ரீதிவ்யா (27) │ ├── அதர்வா (28) ── மனிஷாஜித் (25) │ └── லட்சுமி மேனன் (24) │ ├── நளினி (56) ── ராமராஜன் (62) │ ├── விக்னேஷ் சிவன் (35) ── நயன்தாரா (34) │ └── பாவனா (24) │ └── ஸ்ரீவித்யா (60) ── கமல் ஹாசன் (62) ├── தேவயானி ├── ஸ்ரீதிவ்யா └── மனிஷாஜித் --- ? வீட்டு அமைப்பு & சூழல் மொத்த நிலம்: 3 ஏக்கர் மத்திய வீடு: பெரிய மரபு மாளிகை ஸ்டைல் வீடு சுற்றுப்புறம்: பச்சை தோட்டம், பழத்தோட்டம், பண்ணை feeling வீட்டு பெயர்: “விஜயா இல்லம்” --- ? குடும்ப கிளைகள் & பிஸினஸ் ரோல் பார்த்திபன் (59) → குடும்ப கம்பெனியின் Main Business Head ராமராஜன் (62) → நளினியின் கணவர், வீட்டின் Executive / Partner → கம்பெனி decisionsல பங்கேற்பார் --- ? வீட்டைச் சுற்றிய Staff / Friends பங்கு பெயர் வயது Watchman வடிவேலு 64 Thottakaran மொட்டை ராஜேந்திரன் 66 Driver சிம்பு 42 Samayal Karan சந்தானம் 46 Security யோகி பாபு – 26
07-11-2025, 09:53 PM
? ஸ்ரீதிவ்யா: உறவுகளின் நிழல் (எபிசோடு 1)
விஜயா இல்லம். சென்னை நகரின் சலசலப்பு சற்றே விலகி, மூன்றடி உயர மதிற்சுவர்களும், அடர்ந்த பச்சைத் தோட்டமும் சூழ்ந்த அந்தக் கோட்டை போன்ற வீடு, அமைதியின் வடிவமாக நின்றிருந்தது. காலை நேரம். கே. ஆர். விஜயா இல்லம் ஒரு பெரிய கூட்டுக்குடும்பத்தின் அமைதிக்குப் பின்னால் எப்போதும் பரபரப்புடன் இயங்கும். சமையலறையில் இருந்து வரும் சத்தங்கள், வீட்டின் மையமான கூடத்தில் எதிரொலிக்க, அந்த பிரமாண்ட பங்களாவின் இரண்டாம் தளத்தில் இருந்த அறையில், சுமனும், ஸ்ரீதிவ்யாவும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தனர். திருமணமாகி ஆறே மாதங்கள் ஆகியிருந்தன. சுமன் (வயது 30), பார்த்திபனின் மூன்றாவது மகன். வணிக நிர்வாகத்தில் தீவிர அக்கறை கொண்டவன். ஸ்ரீதிவ்யாவின் அமைதியான குணமும், அறிவார்ந்த புன்னகையும் அவனை முற்றிலும் கவர்ந்திருந்தது. உறவில் அவன் ஒரு குழந்தையைப் போல அன்பானவனாகவும், மனைவி மீது மிகுந்த பிரியத்துடனும் இருந்தான். ஸ்ரீதிவ்யா (வயது 28), இன்று அதிகாலை எழுந்து முகம் கழுவி, குளித்து முடித்திருந்தாள். அவள் இப்போது ஒரு மெல்லிய சந்தன நிறப் பட்டுச் சேலையில் இருந்தாள். கணவருக்கு ஏற்ற துணைவியாக, குடும்பத்துக்குரிய மருமகளாக, தன்னுடைய பொறுப்புகளை உணர்ந்து செயல்படும் அவள், அதிகாலை வேளையில் தன் கணவனின் முகத்தை அருகில் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள். சுமனின் நீளமான புருவங்கள், அடர்ந்த முடி, அமைதியான மூச்சு – எல்லாமே அவளுக்குள் ஒரு பாதுகாப்பான உணர்வைத் தந்தது. அவன் அவளுக்காகத்தான் பிறந்தவன் என்று மனம் ஆழமாக நம்பியது. ஸ்ரீதிவ்யா தன் முந்தானையை லேசாக விலக்கி, அவனது நெற்றியில் ஒரு மென்மையான முத்தம் பதித்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : போதும்டா குட்டித் தூக்கம். மணி ஏழாகுது. இன்னிக்கு அத்தை (சீதா) கிட்ட போயி பூ கட்டுறது எப்படினு கத்துக்கணும்னு சொல்லியிருந்தேன். அவள் மெல்லிய குரலில் பேசியது சுமனுக்குக் கேட்கவில்லை. அவனது கை, அறியாமல் அவளுடைய வயிற்றுப் பகுதியைத் தொட்டு, அங்கேயே தங்கியிருந்தது. அந்தக் கையின் ஸ்பரிசம் அவளுக்குள் லேசான குறுகுறுப்பை ஏற்படுத்தியது. திருமணம் முடிந்து ஆறு மாதங்கள் ஆகியிருந்தாலும், இரவில் சுமனுடன் உறவு கொள்ளும் ஒவ்வொரு முறையும் அவள் உடலில் ஒருவித புத்துணர்ச்சிதான் ஏற்படும். ஸ்ரீதிவ்யா : (மென்மையாக) ஹே... எழுந்திருங்க . சுமன் அசைவில்லாமல் இருக்க, அவள் லேசாகக் குனிந்து, அவனது காதுக்கு அருகில் சென்று, சிரிப்புடன் ஒரு கிசுகிசுப்பைப் பதித்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : சீக்கிரம் எழுந்திருங்க. நேத்து ராத்திரி பண்ண சேட்டை எல்லாம் போதும். சீக்கிரமா பிரெஷ் ஆகி வாங்க, கீழே எல்லாரும் காத்துட்டு இருப்பாங்க. ஸ்ரீதிவ்யாவின் சூடான மூச்சு காதில் பட, சுமனது கைகள் சட்டென்று சுறுசுறுப்படைந்தன. அவன் அவளுடைய இடுப்பை இறுக்கிப் பிடித்து இழுக்க, எதிர்பாராத அந்த இழுப்பில் ஸ்ரீதிவ்யா அவனது மார்பின் மேல் சரிந்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : ஆங்! என்ன பண்றீங்க? விடுங்க! சுமன் : (கண்மூடியபடியே) இன்னும் அஞ்சு நிமிஷம்... நீ என் பக்கத்துல இருக்கும்போது, எப்படி தூக்கம் வரும் ஸ்ரீ? அவன் அவளது இடுப்பில் வைத்திருந்த கைகளை மெதுவாகத் தடவினான். சேலையின் மென்மைக்குள்ளும் அவளது சதையான உடல் அசைவை அவன் உணர்ந்தான். ஸ்ரீதிவ்யா : என்னங்க காலையிலேயே ஆரம்பிச்சுட்டீங்க. கீழே பெரியப்பா, பெரியம்மா எல்லாரும் இருப்பாங்க. சீக்கிரம் போகணும். சுமன் : அவங்க அவங்க வேலைய பாக்கட்டும். நீ என் வேலை. அவன் திடீரெனக் கண்களைத் திறந்து அவளைப் பார்த்தான். அவனது கண்கள், காமமும் காதலும் கலந்த ஒரு தீட்சண்யத்துடன் மின்னியது. அவனது பார்வையின் ஆழம் ஸ்ரீதிவ்யாவைக் கொஞ்சம் திகைக்க வைத்தது. சுமன் : உன் கண்ணுல இருக்குற இந்தத் தயக்கம் தான்... எனக்கு உன்ன இன்னும் பிடிக்குது. ஆறு மாசம் ஆகிடுச்சும்மா, இன்னும் நீ அப்படியே புதுசா இருக்க. அவன் பேசி முடிப்பதற்குள், அவனது முகம் அவளது முகத்துக்கு அருகில் வந்தது. ஸ்ரீதிவ்யா தன்னுடைய உதடுகளைக் கடித்துக் கொண்டாள். ஸ்ரீதிவ்யா : மா... ... ப்ளீஸ். அவன் அவளது இதழ்களில் முத்தம் கொடுத்தான். அந்த முத்தம் மிகவும் மென்மையாகவும், ஆழமான காதலுடனும் தொடங்கியது. ஸ்ரீதிவ்யா ஆரம்பத்தில் எதிர்த்தாலும், அவனது அன்பின் அழுத்தத்தில் தன்னுடைய எதிர்ப்பை இழந்தாள். அவள் கையை அவனது கழுத்தைச் சுற்றிப்போட்டு, அந்த முத்தத்திற்கு இணங்கினாள். அவளது இதழ்களின் ஈரம் அவனது உதடுகளில் பரவ, அந்த முத்தத்தின் தீவிரம் மெல்ல மெல்ல கூடியது. சுமன் : (முத்தத்தின் நடுவில் மெல்லிய குரலில்) உன்னோட இந்தத் தேகம்... இது எனக்கானது மட்டும் தான். அவன் அவளைக் கட்டிலில் சாய்க்க, அவள் புடவையின் முந்தானை தோளில் இருந்து விலகியது. ஸ்ரீதிவ்யா தன்னை முழுவதுமாக மறந்து கணவனின் காதலில் ஆழ ஆரம்பித்தாள். சுடிதாரை விட புடவை அணிந்திருந்ததால், அவனுடைய ஸ்பரிசம் அவளுக்குள் ஒரு புதிய உணர்வை உருவாக்கியது. புடவைக்கு மேல் அவளது உடல் முழுவதும் அவன் கைகளால் வருட ஆரம்பித்தான். சுமன் : உன் உடம்புல இருக்குற ஒவ்வொரு வளைவும்... என்னை எதோ பண்ணுது ஸ்ரீ. அவனுடைய வார்த்தைகள் அவளுக்குள் வெட்கத்தை ஏற்படுத்தியது. ஆனால், அவளது மனதின் ஆழத்தில், கணவன் தன்னுடைய உடலை இவ்வளவு ரசிப்பது ஒரு பெருமித உணர்வையும் கொடுத்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : (நாணத்துடன்) ஷட்! அவன் அவளது கழுத்தில் மென்மையாக முத்தமிட்டு, முந்தானையை முற்றிலுமாக விலக்கினான். சந்தன நிற ரவிக்கை, அவளது கச்சிதமான மார்பகங்களை இறுக்கிப் பிடித்திருந்தது. சுமனைப் பார்த்தவள், கண்களை மூடிக்கொண்டாள். சுமன் ரவிக்கைக்கு மேலேயே அவளது மார்பகங்களைத் தடவ ஆரம்பித்தான். அவனது கைகள், அழுத்தமாக அங்கும் இங்கும் நகர, ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடலில் ஒருவித மின்சாரம் பாய்ந்தது. அவளது முலைகள், ரவிக்கையின் அழுத்தத்திலும் மேலும் எழும்பியிருந்தன. சுமன் தன்னுடைய சட்டையைக் கழட்டிவிட்டு, அவளது மார்பகங்களின் மீது தன்னுடைய முகத்தை சாய்த்தான். அவனுடைய கூர்மையான தாடி முள் குத்தியது. ஸ்ரீதிவ்யா : ஆ...ங்! சுமன் : (சிரித்தவாறே) வலிக்குதா? ஸ்ரீதிவ்யா : (மூச்சு வாங்க) வலி... வலிக்குதுன்னு இல்ல... ஏதோ மாதிரி இருக்கு. அவனுடைய ஒரு கை, அவளது சேலையின் மேல் முந்தானைக்குள் நுழைந்து, ரவிக்கைக்குள் மெல்லச் சென்றது. ஸ்ரீதிவ்யா லேசாக நடுங்கினாள். ரவிக்கைக்கும் உடலுக்கும் இடையே இருந்த இடைவெளியில், அவனது விரல்கள் அவளுடைய காம்புகளை மென்மையாகத் தொட்டன. அந்தத் தொடுகை, ஸ்ரீதிவ்யா எதிர்பார்க்காத ஒரு உணர்வை அவளுக்குள் கிளப்பியது. ஸ்ரீதிவ்யா : ... போதும்... சீக்கிரம்... அவள் பதற்றத்தில் தன்னுடைய புடவையை இழுத்துப் போர்த்த முயன்றாள். சுமன் : (அவளது கையைப் பிடித்து) நீ ஏன் இவ்வளவு அவசரப்படுற? நாம சந்தோஷமா இருக்கிறது யாருக்கும் தெரியப் போறதில்லை. அவன் திடீரென எழுந்து, கதவை உள்பக்கமாகப் பூட்டினான். ஸ்ரீதிவ்யா மனதளவில் ஒருவித நிம்மதியடைந்தாள். இந்த வீட்டில், கணவனும் மனைவியும் தனிமையில் இருப்பது என்பது மிகவும் அரிதான விஷயம். சுமன் திரும்பியதும், ஸ்ரீதிவ்யா அவனது தோள்களைப் பிடித்து இழுத்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : என்னைக் கொஞ்சம் தூக்கி, அந்த கண்ணாடி முன்னாடி கொண்டுபோங்க. சுமன் குழப்பத்துடன் அவளைப் பார்த்தான். சுமன் : என்னாச்சு ஸ்ரீ? ஸ்ரீதிவ்யா : (சிரித்தவாறே) இன்னிக்குக் காலையில நாம ரெண்டு பேரும் எப்படி இருக்கோம்னு பார்க்கணும். அப்படியே என் புடவை அவிழ்ந்து, நீங்க என்னைப் பிடிச்சிருக்கிறது... இதை கண்ணாடி முன்னாடி பாக்கணும். சுமன் ஆச்சரியத்துடன் அவளைப் பார்த்தான். அவனுக்கு அவளது இந்தப் புதிய ஆசை மிகவும் பிடித்திருந்தது. சுமன் : நீ ரொம்ப சேட்டைக்காரியா மாறிட்ட. வா. அவன் அவளைத் தூக்கிக்கொண்டு, அறையின் மூலையில் இருந்த நீளமான கண்ணாடிக்கு முன்னால் நின்றான். ஸ்ரீதிவ்யா புடவை நெகிழ்ந்து, ரவிக்கை விலகி, இடுப்பில் இருந்த புடவை மெல்ல நழுவிக்கொண்டு இருந்தது. சுமன் அவளது இடுப்பைத் தன்னுடைய முழங்கையால் இறுக்கிப் பிடித்திருந்தான். அவள் கண்ணாடியில் தன்னையும், சுமனையும் பார்த்தாள். ஒருவித வெட்கமும், அதே சமயம் கட்டுக்கடங்காத காதலும் அவளுடைய கண்களில் மின்னியது. ஸ்ரீதிவ்யா : (மெல்லிய குரலில்) ரொம்ப அழகா இருக்கு . நீங்க என்னைத் தொடும்போது நான் அப்படியே உருகிப் போறேன். அவள் தன்னுடைய சேலையைக் கழட்ட ஆரம்பித்தாள். சுமன் அவளைத் தடுக்கவில்லை. ஒரு நிமிடம் கழித்து, அவள் தன்னுடைய மெல்லிய உள்ளாடைகளுடன், புடவையைத் தரையில் போட்டாள். அவளது உள்ளாடைகள் மெல்லிய ரோஸ் நிறத்தில் இருந்தன. அவள் மிகவும் ஃபிட்டான, அதே சமயம் வளைவுகளுடன் கூடிய உடலமைப்பைக் கொண்டிருந்தாள். திருமணமான இந்த ஆறு மாதங்களில், அவளது உடல் மேலும் பொலிவுடன், சில மென்மையான வளைவுகளுடன் மாறியிருந்தது. சுமன் : (அவளது நெற்றியில் முத்தமிட்டு) நீ ஒரு தேவதை மாதிரி இருக்க ஸ்ரீ. அவளைத் தூக்கி, மறுபடியும் கட்டிலில் மென்மையாகக் கிடத்தினான். இப்போது இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் முழுவதுமாகக் கண்டனர். ஸ்ரீதிவ்யா : (கண்கலங்கி) என்னங்க … சுமன் : (அவளது கன்னத்தைத் தடவி) எதுக்கு கண்ணு கலங்குது? பயப்படாத. ஸ்ரீதிவ்யா : (சிரிப்புடன்) பயம் இல்லை... நீங்க என் மேல வெச்சிருக்கிற இந்த அன்புக்கு ஈடு கொடுக்க முடியுமான்னு தெரியலை. சுமன் அவளது உள்ளாடைகளை மெதுவாக நீக்கினான். அவளுடைய உடலின் ஒவ்வொரு அங்குலத்தையும் ரசித்துத் தடவினான். ஸ்ரீதிவ்யா : மா... ... மெதுவா. அவளுடைய கால்களை மென்மையாகப் பிரித்து, அவற்றின் உள் பகுதிகளைத் தடவினான். அந்தக் காட்சியின் தீவிரம், ஸ்ரீதிவ்யாவின் கட்டுப்பாட்டை மெல்ல மெல்லக் குலைத்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : சீக்கிரம்... எனக்குள்ள வா. அவள் தன்னுடைய ஆசையை வெளிப்படையாகக் கூறியது, சுமனுக்கு ஒரு உந்துதலைக் கொடுத்தது. சுமன் : நீ கேட்காமலே உனக்கு சந்தோஷம் கொடுக்கறதுதான் எனக்குப் பிடிக்கும். அவன் தன் ஆடையைக் கழற்றி, அவளுடைய உடலுடன் தன்னுடைய உடலைச் சேர்த்தான். ஆசையின் உச்சத்தில் ஸ்ரீதிவ்யா, தன்னுடைய கால்களை அவனது இடுப்பைச் சுற்றிப்போட்டாள். சுமன் மென்மையாக அவளுக்குள் நுழைய ஆரம்பித்தான். ஸ்ரீதிவ்யா : (மூச்சு வாங்க) ஆ... ங்! சுமன் : மெதுவா... மெதுவாத்தான். அவன் முற்றிலும் உள்ளே போனதும், ஸ்ரீதிவ்யா ஆசையின் உச்சியில் அவனது முதுகைத் தன்னுடைய நகங்களால் அழுத்தினாள். அவர்களின் மென்மையான அசைவுகள் அறையில் ஒருவித இசையாக ஒலித்தது. சுமன் : (அன்பாக) சந்தோஷமா இருக்கியா? ஸ்ரீதிவ்யா : நீங்க பக்கத்துல இருக்கும்போது நான் எப்போதும் சந்தோஷமாத்தான் இருப்பேன் . அவனும் அவளும் இணைந்த அந்த மென்மையான தருணங்கள், அதிகாலைப் பொழுதை ஆசையின் உச்சியில் பூர்த்தி செய்தன. அவர்களின் காமம், காதலின் வடிவமாக வெளிப்பட்டது. பத்து நிமிடங்கள் கழித்து, இருவரும் ஆடையணிந்து, அறையைவிட்டு வெளியே வந்தனர். கீழே கூடத்தில், கே. ஆர். விஜயா (வயது 78) வீட்டின் நிர்வாகம் குறித்து பார்த்திபனிடம் (வயது 59) பேசிக்கொண்டிருந்தார். விஜயாவின் குடும்பத்தில் அனைவரும் நடிகர்கள் பெயரால் அழைக்கப்படுவதால், வெளியில் செல்லும்போது சற்று கவனத்துடன் இருக்க வேண்டியிருந்தது. விஜயா : பார்த்திபா! டிரைவர் சிம்புவை (வயது 32) உடனே வரச் சொல்லு. சீதா (பார்த்திபனின் மனைவி) வர்றதுக்குள்ள நான் கோவில்ல இருந்து திரும்பணும். பார்த்திபன் : (அப்பாவித்தனமாக) சரிங்கம்மா. சிம்புவைப் போன்ல கூப்பிடச் சொல்றேன். ஸ்ரீதிவ்யா படிக்கட்டில் இருந்து இறங்கி வரும்போது, தன் மாமனார் பார்த்திபனைப் பார்த்தாள். பார்த்திபன் பார்க்க மிகவும் கம்பீரமாகவும், பாரம்பரியமாகவும் இருந்தார். வயது 59 என்றாலும், உடலமைப்பைப் பார்த்தால் 40களைப் போலத் தோன்றும். ஸ்ரீதிவ்யா : (மென்மையான புன்னகையுடன்) குட் மார்னிங் மாமா. பார்த்திபன் : (சிரித்தவாறே) குட் மார்னிங் ஸ்ரீ. என்ன இன்னிக்கு ரொம்ப ஃபிரெஷ்ஷா இருக்க? ஸ்ரீதிவ்யா வெட்கப்பட்டு சிரித்தாள். மாமனார் ரொம்பவும் சகஜமாகப் பேசக் கூடியவர். அந்த நேரத்தில், வீட்டின் தோட்டக்காரன் மொட்டை ராஜேந்திரன் (வயது 66) மெதுவாக அங்கிருந்து கடந்தான். ஸ்ரீதிவ்யா அவனைப் பார்த்து புன்னகைத்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : ராஜேந்திரன் அண்ணா ! இன்னிக்கு நான் உங்ககிட்ட தோட்டம் சுத்தப்படுத்தறத பத்தி கொஞ்சம் கத்துக்கணும். மொட்டை ராஜேந்திரன் : (பயபக்தியுடன்) ஐயையோ! நீங்கல்லாம் கத்துக்க வேண்டியதில்லைமா. உங்களுக்கு ஏதாச்சும் பூவோ, பழமோ வேணும்னா என்கிட்ட சொல்லுங்க. நான் பறிச்சுக் கொண்டு வர்றேன். ஸ்ரீதிவ்யா : இல்ல அண்ணா . நான் தோட்டத்த ரொம்ப நேசிக்கிறேன். இன்னிக்கு அத்தை எனக்குப் பூ கட்டக் கத்துக் கொடுக்கறேன்னு சொல்லியிருக்காங்க. அதுக்கு முன்னாடி நான் கொஞ்சம் பூ பறிச்சு எடுத்துட்டுப் போகணும். பார்த்திபன் : (சிரித்தவாறே) மொட்டை! அவ ஆசையா கேட்குறா. நீ கத்துக்கொடு. அவ என் மருமகள். உனக்கு மரியாதை கொடுக்கிறான்னா, நீ கத்துக்கொடுக்கணும். பார்த்திபன் பேசி முடித்ததும், ராஜேந்திரன் ஸ்ரீதிவ்யாவை ஒரு நொடி பார்த்தான். அவனுடைய பார்வையில் ஒருவித பயபக்தி கலந்த மரியாதை இருந்தது. அவனது கண்களில் ஒரு நடுக்கம் தெரிந்தது. சுமன் கீழே வந்து, ஸ்ரீதிவ்யாவின் கையைப் பிடித்தான். சுமன் : (சிரித்தவாறே) ஸ்ரீ! நீ இப்பவே தோட்டத்துக்குப் போறியா? முதல்ல வந்து இட்லி சாப்பிடு. ஸ்ரீதிவ்யா : சரி . நீங்க ஃபிரெஷ் ஆகி வாங்க. நான் காபி கொண்டு வர்றேன். சுமன் மேலே செல்ல, ஸ்ரீதிவ்யா சமையலறைக்குள் நுழைந்தாள். சமையலறை மிகவும் பிரமாண்டமாக இருந்தது. அங்கே சமையல்காரன் சந்தானம் (வயது 40) பரபரப்பாகச் சமையல் செய்து கொண்டிருந்தான். அவன் ஒரு சிறந்த சமையல்காரன். மிகவும் நகைச்சுவை உணர்வு கொண்டவன். சந்தானம் : (தன் உதவியாளனிடம்) டேய்! அந்தப் பாத்திரத்தை நல்லா தேய்ச்சு வெச்சிருடா. சின்ன அம்மா(ஸ்ரீதிவ்யா) இன்னிக்கு நல்ல சமையல் கத்துக்கப் போறாங்க. பாத்திரங்கள் நல்லா மின்னுனாத்தான் சமையல் நல்லா வரும். ஸ்ரீதிவ்யா : (சிரித்தவாறே) என்ன சந்தானம், கிண்டலா? நான் இன்னும் இட்லி, சட்னி கூடக் கத்துக்கலை. சந்தானம் : நீங்க ஏன் கத்துக்கணும்? நீங்க இங்க ராணி மாதிரி இருக்க வேண்டியவங்க. உங்களுக்குச் சமைக்கத்தான் நாங்க இருக்கோம். ஆனா, நீங்க சமைச்சுப் போட்டா... அது அமிர்தம் மாதிரி இருக்கும்னு எங்க அண்ணன் (சுமன்) சொல்லுவாரு. ஸ்ரீதிவ்யா சிரித்துக்கொண்டே காபி போட ஆரம்பித்தாள். : ஸ்ரீதிவ்யாவின் நாத்தனார் ஜோதிகா (வயது 36) தன் கணவர் சூர்யாவுடன் வெளியூரில் இருந்தாள். அண்ணி தேவயானி (வயது 38), கணவன் ராஜகுமாரன் (வயது 40) உடன் இன்னொரு அடுக்கு மாடிக் குடியிருப்பில் இருந்தாள். ஸ்ரீதிவ்யாவின் மற்றொரு நாத்தனார் லட்சுமி மேனன் (வயது 24) கல்லூரி மாணவி. அவள் இன்னும் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். எனவே, காலையில் பெரும்பாலும் ஸ்ரீதிவ்யா, சீதா மற்றும் மாமியார் நளினி (பார்த்திபனின் சகோதரி) மட்டுமே அந்த வீட்டில் இருந்தனர். நளினி (வயது 56), தன் கணவர் ராமராஜனுடன் (வயது 62) காலையில் தோட்டத்தின் விளிம்பில் நடைபயிற்சியில் ஈடுபட்டிருந்தார். காபி போட்ட ஸ்ரீதிவ்யா, ஒரு காபியை சுமனுக்குக் கொடுக்க மேலே சென்றாள். மாலை நேரம். சூரியன் மெதுவாக அஸ்தமிக்க ஆரம்பித்த நேரம். ஸ்ரீதிவ்யா மாமியார் சீதாவிடம் (வயது 58) பூ கட்டுவதைக் கற்றுக்கொண்டாள். ஒரு ஹோம்லி சுடிதார் அணிந்திருந்தாள். சீதா : ஸ்ரீ! நீ ரொம்ப லேட்டாதான் கத்துக்க வந்திருக்க. ஆனா, ரொம்ப சீக்கிரத்துலயே கத்துக்கிட்ட. உன் கை ராசி ரொம்ப நல்லது. ஸ்ரீதிவ்யா : (சிரித்தவாறே) எல்லாம் உங்க ஆசீர்வாதம் அத்தை. இன்னிக்கு நான் மாமாவுக்கு மட்டும் தனியா ஒரு மாலை கட்டிப் போடணும்னு ஆசைப்படுறேன். சீதா : அதுக்குத்தான் நீ கத்துக்கிட்ட. நீ போய் மொட்டை கிட்ட கொஞ்சமா முல்லைப் பூவும், மல்லிகைப் பூவும் பறிச்சுக் கொண்டு வா. ஸ்ரீதிவ்யா வேகமாக எழுந்து தோட்டத்துக்குச் சென்றாள். தோட்டம் மிகவும் அமைதியாக இருந்தது. மொட்டை ராஜேந்திரன் அங்கே குப்பைகள் அப்புறப்படுத்திக் கொண்டிருந்தான். ஸ்ரீதிவ்யா : ராஜேந்திரன் மாமா! எனக்குத் கொஞ்சம் மல்லிகைப்பூவும், முல்லைப் பூவும் பறிச்சுக் கொடுங்க. மொட்டை ராஜேந்திரன் : (தலை நிமிர்ந்தான்) வாங்கம்மா. இந்த நேரம் பூ பறிக்கிறது ரொம்ப நல்லது. மொட்டை, பூக்கள் அடர்ந்திருந்த இடத்துக்கு ஸ்ரீதிவ்யாவை அழைத்துச் சென்றான். ஸ்ரீதிவ்யா பூக்களை ஆசையுடன் பார்த்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : (தனக்குள்ளேயே) ஆஹா! என்ன வாசனை! மொட்டை ராஜேந்திரன் : இந்த மல்லிகை, உங்களை மாதிரி ரொம்ப மணமாக இருக்கும்மா. அவன் பேச்சில் எந்தத் தவறான எண்ணமும் இல்லை. ஆனால், அவனது கண்கள் ஸ்ரீதிவ்யாவின் இடுப்புப் பகுதியில் சற்றுத் தங்கிச் சென்றன. ஸ்ரீதிவ்யா அதைக் கவனிக்கவில்லை. பூக்களைப் பறிக்கும்போது, ஸ்ரீதிவ்யா ஒரு நீளமான புல் மீது கவனமின்றி கால் வைத்துவிட்டாள். ஸ்ரீதிவ்யா : ஆங்! அவளது கால்கள் வழுக்க, அவள் சமநிலையை இழந்தாள். அதே நேரம், அந்தப் பக்கமாகப் பேப்பர் படிக்க வந்த பார்த்திபன் (மாமனார்), இந்தக் காட்சியைக் கண்டார். பார்த்திபன் : ஸ்ரீ! எதிர்பாராத அந்த வழுக்கலால், ஸ்ரீதிவ்யா கீழே விழுந்தாள். மொட்டை ராஜேந்திரன் தடுமாறுவதற்குள், பார்த்திபன் வேகமாக ஓடி வந்து, ஸ்ரீதிவ்யாவைப் பிடிக்கும் நோக்கத்துடன் தன் கையை நீட்டினார். ஆனால், ஸ்ரீதிவ்யாவின் எடை அவரைத் தாங்கவில்லை. மேலும், வழுக்கியதால் நிலைதடுமாறிய பார்த்திபன், ஸ்ரீதிவ்யா மீது அப்படியே விழுந்தார். அவர்கள் இருவரும் தரையில் இருந்த ஈரமான மண்ணில் விழவில்லை. பார்த்திபன் தன்னுடைய கை முட்டிகளைத் தரையில் ஊன்றி, ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடல் மீது அழுத்தமாகச் சாய்ந்தார். ஸ்ரீதிவ்யாவின் கால்கள் ஒருபுறம் விரிந்திருக்க, அவரது ஒரு கால், ஸ்ரீதிவ்யாவின் இரு கால்களுக்கும் நடுவில் இருந்தது. அவளது இடுப்புக்கும், மார்புக்கும் இடையே பார்த்திபனின் உடல் அழுந்தியது. ஹோம்லி சுடிதாரின் துணி, அழுத்தத்தில் இன்னும் மெலிதாகத் தெரிந்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : (திடீரென ஏற்பட்ட அதிர்ச்சியில்) ஆங்... மா... மாமா… பார்த்திபன் சுயநினைவை இழந்தது போல, ஸ்ரீதிவ்யாவின் முகத்தை வெறித்துப் பார்த்தார். அந்த நேரத்தில், மொட்டை ராஜேந்திரன் பக்கத்தில் இருந்து வந்தான். மொட்டை : ஐயா! என்னாச்சு? அம்மா... என்னாச்சு? பார்த்திபன், மொட்டையின் குரலைக் கேட்டு அதிர்ச்சி அடைந்தார். அவர் தன்னை மறந்து ஸ்ரீதிவ்யாவின் முகத்தைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். அவரது ஆசை, கட்டுக்கடங்காமல் மேலே வந்தது. அடுத்த விநாடி, அவர் தன் கட்டுப்பாட்டை முற்றிலுமாக இழந்தார். பார்த்திபன், ஸ்ரீதிவ்யாவின் உதடுகளில் வேகமாக முத்தமிட்டார். அந்த முத்தம், அன்புடனும் இல்லை; ஒரு உறவு முறையுடன் இல்லை. அது, 59 வயதான ஒரு கட்டுக்கடங்காத ஆசையின் வெளிப்பாடாக இருந்தது. ஸ்ரீதிவ்யா விழும்போது தலையில் ஏற்பட்ட சிறு அடியால், ஒரு நொடி என்ன நடக்கிறது என்று புரியாமல் இருந்தாள். பார்த்திபனின் உதடுகளின் ஈரம் அவளது உதடுகளில் பட்டபோது, அவளது மூளையில் ஒரு மின்சாரம் பாய்ந்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : (முற்றிலும் திகைத்து) மா... மாமா! அவள் அவரைத் தள்ளினாள். மொட்டை ராஜேந்திரன் அதிர்ச்சியினால் அங்கே சிலையாக நின்று கொண்டிருந்தான். அவனுக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. பார்த்திபன் முத்தமிட்டு, முப்பது வினாடிகள் கழித்து, ஸ்ரீதிவ்யா தன்னுடைய சுய உணர்வுக்கு வந்தாள். அவள் கண்கலங்க ஆரம்பித்தாள். அவளது முகம் சிவந்து, உதடுகள் நடுங்கின. ஸ்ரீதிவ்யா : (கண்களில் கண்ணீருடன்) அய்யோ! என்ன... என்ன பண்ணீங்க நீங்க! பார்த்திபன், தான் செய்த தவறுக்கு வருத்தப்படுவதை விட, ஏதோ ஒருவித பரவசத்தில் இருந்தார். அவருக்குப் பதட்டமாகத் தெரிந்தது. பார்த்திபன் : (பதறியவாறே) ஸ்ரீ... ஸ்ரீ... சாரிம்மா. நான்... நான் உன்னைத் தூக்கத்தான் வந்தேன். ஆனா... ஆனா… மொட்டை ராஜேந்திரன் : (பார்த்திபனைப் பார்த்து) ஐயா! இது... இது சரியில்லீங்கய்யா. அம்மாக்கு உடம்புல அடிபட்டுடுச்சு. மொட்டையின் குரல், பார்த்திபனை மேலும் தட்டி எழுப்பியது. ஸ்ரீதிவ்யா வேகமாக எழுந்து நின்றாள். அவள் சுடிதாரைத் தன்னுடைய கைகளால் இறுக்கிப் பிடித்துக்கொண்டாள். அவளது கண்கள் கலங்கி, ஒருவித அதிர்ச்சியினால் நிரம்பியிருந்தன. அவளுக்குக் கால்கள் நடக்க மறுத்தன. ஸ்ரீதிவ்யா, பார்த்திபனை ஒரு நொடிப் பார்த்தாள். அவருடைய கண்களில் இருந்த கலவரமும், அதே சமயம் மறைந்திருந்த ஆசையின் எச்சமும் அவளுக்குப் புரிந்தது. அவளால் அங்கே ஒரு நிமிடம் கூட நிற்க முடியவில்லை. ஒரு வார்த்தை கூடப் பேசாமல், கண்கலங்கியபடியே, வேகமாக வீட்டின் உள்ளே ஓடினாள். பார்த்திபன், தான் கீழே கிடந்த பேப்பரைக்கூட எடுக்காமல், அங்கேயே நின்று கொண்டிருந்தார். மொட்டை ராஜேந்திரனின் முகத்தைப் பார்த்தார். மொட்டை : ஐயா... நான்... நான் எதுவும் பாக்கலைங்கய்யா. எனக்குத் தெரியாது. பார்த்திபன் : (அவரது குரலில் அதிகாரம்) மொட்டை! உனக்குக் கண்ணு தெரியல. காது கேட்கல. நீ இங்க இன்னிக்கு நடந்த எதையுமே யார்கிட்டேயும் சொல்லக்கூடாது. உனக்கு ஏதாவது வேணும்னா என்கிட்ட கேளு. ஆனா, இந்த விஷயம்... (குரலைக் குறைத்து) இது நம்ம மூணு பேருக்குள்ளயே இருக்கணும். மொட்டை ராஜேந்திரன் தலையை ஆட்டினான். அவனது கண்கள் பயத்தினால் உருண்டன. மொட்டை : சரிங்கய்யா. எனக்குத் தெரியாதுங்கய்யா. பார்த்திபன், ஒரு நொடித் தோட்டத்தைப் பார்த்துவிட்டு, மெதுவாக வீட்டை நோக்கி நடந்தார். அவர் தன்னுடைய ஆடையைச் சரிசெய்துகொண்டார். அவரது மனதில், ஸ்ரீதிவ்யாவின் உதடுகளின் சுவை இன்னும் இருந்ததோ என்னவோ? ஸ்ரீதிவ்யா ரூமுக்குள் நுழைந்தாள். அவள் உடனே கதவை உள்பக்கமாகப் பூட்டினாள். கண்ணாடியைப் பார்த்தாள். அவள் உதடுகளில் பார்த்திபனின் முத்தம் இன்னும் ஒட்டியிருப்பது போல உணர்ந்தாள். வேகமாகத் தண்ணீர் குழாயைத் திறந்து, தன்னுடைய வாயைக் கழுவினாள். மீண்டும், மீண்டும் கழுவினாள். அவள் கட்டிலில் அமர்ந்து தேம்பி அழ ஆரம்பித்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : (தனக்குள்ளேயே) அய்யோ! என்ன நடந்துச்சு இப்போ? மாமா... ஏன் இப்படி நடந்துக்கிட்டார்? ஒருத்தவங்க உன்னைப் பிடிக்கும்போது கூட, இப்படி முத்தம் கொடுக்கலாமா? அதுவும் என்னோட மாமனார். அவள் உடலின் ஒவ்வொரு அசைவும் அவளுக்குள் ஒரு அருவருப்பை உருவாக்கியது. இந்த ஆறு மாதங்களில், இந்த வீட்டிலுள்ள எல்லாரும் தன்மேல் வைத்திருக்கும் மரியாதையை அவள் நம்பியிருந்தாள். ஆனால், இந்த ஒரு நிகழ்வு, அவளது மனதைத் துண்டாக்கியது. அவள் எப்படி சுமனிடம் இதைச் சொல்லுவது? சொன்னால், இந்தக் குடும்பம் சிதறிப் போகாதா? பயமும், அருவருப்பும், அதிர்ச்சியும் அவளது மனதை ஆட்கொண்டன. அவள் எழுந்து, சுடுதண்ணீரில் குளிக்க ஆரம்பித்தாள். தன்னுடைய உடலை ஒரு முரட்டுத்தனமான சோப்பினால் தேய்த்தாள். தன் கணவனுக்காக மட்டுமே காத்திருக்கும் தன் உடலை, வேறொருவர் தொட்டதை அவளால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. அவள் குளித்து முடித்து, ஒரு மஞ்சள் நிறப் புடவையை உடுத்தினாள். தலையைத் துவட்டிக்கொண்டு, மெதுவாக வெளியே வந்தாள். சுமன் அப்போதுதான் அலுவலக வேலையை முடித்துவிட்டு வந்தான். அவன் அவளைப் பார்த்தான். சுமன் : ஸ்ரீ! என்னாச்சு? கண்ணெல்லாம் சிவந்துருக்கு. அழுதுட்டு வந்த மாதிரி தெரியுது? ஸ்ரீதிவ்யா அதிர்ச்சியடைந்தாள். தன் அழுகையை எப்படி மறைப்பது? ஸ்ரீதிவ்யா : (குரல் நடுங்க) அது... ஒண்ணும் இல்லை . இன்னிக்குப் பூ கட்டும்போது... மாமியார் (சீதா) ரொம்பச் சத்தம் போட்டுட்டாங்க. கொஞ்சம் கஷ்டமா இருந்தது. சுமன் : (அவளைக் கட்டிப்பிடித்து) ஓ! என் செல்லக்குட்டி! எங்க அத்தை சத்தம் போட்டாங்களா? நீ ஏன் ஃபீல் பண்ற? அவங்க ரொம்ப நல்லவங்க. சரி விடு. நான் இன்னிக்குப் பேசிக்கிறேன். ஸ்ரீதிவ்யா அமைதியாக அவனது மார்பில் சாய்ந்தாள். அவள் இப்போது நிம்மதியாக உணர்ந்தாள். இந்த உலகத்தில் சுமன் மட்டுமே தனக்கான ஒரே பாதுகாப்பு என்று தோன்றியது. அவள் அந்தக் காட்சியை மறக்க முயன்றாள். இரவு உணவு முடிந்தது. அனைவரும் பேசிக்கொண்டிருந்தபோது, பார்த்திபன் அமைதியாக இருந்தார். ஸ்ரீதிவ்யாவை அவர் ஒருமுறை கூட நிமிர்ந்து பார்க்கவில்லை. ஸ்ரீதிவ்யாவுக்குப் பார்த்திபனின் அமைதியே ஒருவித பயத்தைக் கொடுத்தது. அவள் தன் கணவனுடன் படுக்கையறைக்குச் சென்றாள். சுமன் : இன்னிக்கு நீ அழறதப் பார்த்த எனக்கு... ரொம்ப மனசு கஷ்டமா இருந்துச்சு ஸ்ரீ. உனக்கு ஒரு சந்தோஷம் கொடுக்கணும்னு நினைக்கிறேன். ஸ்ரீதிவ்யா அமைதியாகப் படுத்தாள். அவளது மனதில் இன்னும் அந்தக் காட்சியை மறக்க முடியவில்லை. ஆனால், சுமனின் அன்பான குரல் அவளுக்குப் பிடித்திருந்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : நீங்க பக்கத்துல இருந்தா போதும் மாமா. சுமன் மெதுவாக அவளது ஆடையை அகற்ற ஆரம்பித்தான். அவளை அன்புடன் பார்த்தான். சுமன் : உன் உடம்புல எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்ச இடம் என்னன்னு தெரியுமா? ஸ்ரீதிவ்யா : (வெட்கத்துடன்) எது? சுமன் : உன் வயிறு. இது ரொம்ப மென்மையா இருக்கு. அவன் அவளது வயிற்றில் மென்மையாக முத்தமிட்டான். ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடலில் மெதுவாக ஆசையின் வேகம் பரவ ஆரம்பித்தது. சுமன் அவளது உடலைச் செல்லம் கொஞ்சுவது போலத் தடவிக் கொடுத்தான். அவர்கள் இணைந்த அந்த மென்மையான உறவு, ஸ்ரீதிவ்யாவின் மனதில் இருந்த துக்கத்தை மெல்ல மெல்ல மறக்கடித்தது. அவனுடைய அன்பு, அவளுக்குள் ஒரு தைரியத்தைக் கொடுத்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : (இறுக்கிக் கட்டிப்பிடித்து) ஐ லவ் யூ மாமா. என்னை யாரும் எதுவுமே பண்ண முடியாது. நீங்க மட்டும் என் பக்கத்துல இருக்கணும். சுமன் : (ஆழமான காதலுடன்) நீ எனக்காகப் பிறந்தவ ஸ்ரீ. உன்னோட இந்தத் தேகம் எனக்கு மட்டும் சொந்தமானது. யாருமே உன்னைப் பார்க்க முடியாது. அவளுடைய கண்களில் இருந்து ஒரு கண்ணீர் வந்தது. அது சந்தோஷத்தின் கண்ணீரா? அல்லது பயத்தின் கண்ணீரா? அவளுக்கே தெரியவில்லை.
08-11-2025, 02:35 PM
? ஸ்ரீதிவ்யா: உறவுகளின் நிழல் (எபிசோடு 2)
விஜயா இல்லத்தின் இரண்டாவது தளத்தில் இருந்த அந்த விசாலமான அறையில், இரவு முழுவதுமாக அமைதி கவிந்திருந்தது. ஆனால், அந்த அமைதிக்குள்ளே சுமனுக்கும் ஸ்ரீதிவ்யாவுக்கும் இடையே ஒரு ஆழ்ந்த உணர்ச்சிப் போராட்டம் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது. முதல் நாள் மாலையில் மாமனார் பார்த்திபனால் ஏற்பட்ட அநாகரிகமான சம்பவம், ஸ்ரீதிவ்யாவின் மனதை ஒரு கனமான மேகத்தைப் போலச் சூழ்ந்திருந்தது. சுமனின் அன்பான அரவணைப்பிலும், காமத் தீண்டலிலும் அவள் ஒரு ஆறுதலைத் தேடினாள். கட்டிலில், சுமனின் மார்பில் தலைசாய்த்துப் படுத்திருந்தாள் ஸ்ரீதிவ்யா. அவளது மூச்சுக் காற்று மெல்லியதாக சுமனின் தோளில் பட்டது. வெளியே சன்னல் வழியே நிலவின் மெல்லிய வெளிச்சம் வந்து அறையின் ஒரு பாதியில் விழுந்திருந்தது. சுமன் : (மெல்லிய குரலில்) ஸ்ரீ... நீ அமைதியா இருக்கும்போது, உன்னோட மனசுக்குள்ள ஆயிரம் யோசனை ஓடுதுன்னு எனக்குத் தெரியும். இன்னும் அத்தை பேசுனது கஷ்டமா இருக்கா? ஸ்ரீதிவ்யா : (மென்மையாக) இல்லீங்க. உங்க கிட்டப் பேசுனதுக்கு அப்புறம் மனசு லேசாயிடுச்சு. எனக்கு இந்த வீட்டுல ஒரு பயம் வந்திருக்கு. நான் எல்லார் கிட்டயும் ஒழுங்கா இருக்கணும்னு நினைக்கிறேன். அதுல ஏதாவது தப்பு பண்ணிடுவேனோனு ஒரு பதட்டம். அவள் தன் மாமனார் செய்ததைச் சொல்லாமல் மறைப்பது, சுமனுக்கு எந்தக் கஷ்டமும் வந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காகத்தான். கணவன் மீதான பாசம் அவளை மௌனிக்கச் செய்தது. சுமன் : நீ ஏன் பயப்படணும்? நீ இந்த வீட்டுக்கு மகாராணி மாதிரி வந்திருக்க. எல்லாத்தையும் நான் பார்த்துக்கிறேன். நீ தைரியமா இரு. அவன் அவளது கழுத்தின் பின்புறம் தன்னுடைய விரல்களால் வருடினான். அந்த வருடலில், ஸ்ரீதிவ்யா சற்றுச் சிலிர்த்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : (சிரிப்புடன்) என்னங்க... திரும்ப ஆரம்பிச்சுட்டீங்களா? இப்பத்தானே எல்லாம் முடிஞ்சுச்சு. சுமன் : எனக்குத் தூக்கம் வரலை. உன்னோட பக்கத்துல படுத்திருந்தும், உன்னோட ஸ்பரிசம் கிடைக்கலைன்னா... என்னால இருக்க முடியாது. அவன் அவளது சேலையை மெதுவாக அகற்றினான். அவள் இடுப்பிலிருந்து விலகிய சேலையைப் பார்த்தான். இந்த ஆறே மாதங்களில், சுமனுக்கு அவள் புடவை கட்டியிருந்தாலும், சுடிதார் அணிந்திருந்தாலும் அவளது உடலின் உள்வடிவங்கள் அத்துப்படியாகியிருந்தன. சுமன் : ஸ்ரீ... நீ இன்னிக்கு காலையில கண்ணாடி முன்னாடி நின்னியே... அந்த நினைப்பு இன்னும் போகலை. எனக்குத் திரும்பவும் உன்னைப் புடவை விலகிப் பார்க்கணும்னு இருக்கு. ஸ்ரீதிவ்யா : (நாணத்துடன்) ஷட்! என்னங்க பேசுறீங்க? அவள் வெட்கத்தில் தன்னுடைய முகத்தை அவனது மார்பில் புதைக்க, சுமன் அவளது இடுப்பை மென்மையாகத் தடவி, அவளைத் தூக்கினான். சுமன் : வா... எழுந்து நில்லு. அவன் மெதுவாக அவளது புடவையையும், ரவிக்கையையும் கழற்றி எறிந்தான். அவள் இப்போது மெல்லிய உள்ளாடைகளுடன் அவனது முன்னால் நின்றாள். அவளது இளம் மஞ்சள் நிறத் தோல், நிலவொளியில் பளபளத்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : என்னங்க... எதுக்கு இங்க நிக்க வெச்சுப் பார்க்குறீங்க? சுமன் : இந்தத் தேகம்... இது கலை. இது ஒரு சிற்பம். நான் இதை ரசிக்கணும். அவன் மெதுவாகக் குனிந்து, அவளது வயிற்றுப் பகுதியில் முத்தமிட்டான். ஸ்ரீதிவ்யா ஆசையின் உச்சத்தில் மூச்சுவிட ஆரம்பித்தாள். அவன் அவளது இரண்டு தொடைகளையும் மென்மையாகத் தடவினான். உள்ளாடைகளுக்குள் இருந்த அவளது தொடைப் பகுதியின் இறுக்கமான தசைகளை அவன் உணர்ந்தான். சுமன் : உன் உடம்பு ரொம்ப சூடா இருக்கு ஸ்ரீ. உனக்குள்ள ஆசை அதிகமா இருக்குனு எனக்குத் தெரியும். ஸ்ரீதிவ்யா : (குரல் நடுங்க) ஆமாங்க... நீங்கதான் என்னோட ஒரே ஆசை. அவன் அவளது உள்ளாடையை மெதுவாக நீக்கிவிட்டு, அவளது பூண்டை அருகில் பார்த்தான். அது முடி நீக்கப்பட்டு, மென்மையாகப் பொலிவுடன் இருந்தது. சுமன் : இது ஒரு பொக்கிஷம் ஸ்ரீ. அவன் மெதுவாகக் குனிந்து அவளது புண்டை இதழ்களில் முத்தமிட்டான். ஸ்ரீதிவ்யா அதிர்ச்சியிலும், ஆசையிலும் அப்படியே சிலையாக நின்றாள். ஸ்ரீதிவ்யா : ஆ... ங்! மாமா! என்னங்க பண்றீங்க? சுமன் : (ஆழமான குரலில்) எனக்கு உன்னோட தேன் வேணும் ஸ்ரீ. அவன் தனது நாக்கினால் அவளது புண்டையின் உள் இதழ்களை நக்க ஆரம்பித்தான். ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடலின் ஒவ்வொரு பகுதியும் சிலிர்த்தது. அவளது நாடி நரம்புகள் அனைத்தும் முறுக்கேறின. ஸ்ரீதிவ்யா : அய்யோ! அய்யோ! மாமா! போதும்... எனக்கு முடியலை... அவள் தன் கைகளால் அவனது தலையைப் பிடித்து, தன்னுடைய பூண்டை நோக்கி அழுத்தினாள். சுமன் மிக ஆழமாக அவளது புண்டை முழுவதும் நாக்கினால் சுழற்றினான். ஸ்ரீதிவ்யா ஆசையின் உச்சத்தில் முனக ஆரம்பித்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : ஹ்ம்ம்... ஆ... ஆஆங்... ச்ச்! போதும்... எனக்கு என்னவோ ஆகுது... அவளுடைய புண்டையில் இருந்து மெல்ல மெல்ல நீர்க் கசிய ஆரம்பித்தது. சுமன் அதையும் ரசித்துக் குடித்தான். சுமன் : (குடித்தவாறே) இதுதான் சொர்க்கம் ஸ்ரீ. உன் உடம்பு முழுக்கத் தேன் மாதிரி இருக்கு. அவள் இன்னும் சில வினாடிகள் தாங்கினாள். பிறகு, ஆசையின் உச்சியில் நடுங்க ஆரம்பித்தாள். ஸ்ரீதிவ்யா : ஆங்... ஷ்ஷ்... ஷ! முடிஞ்சுச்சு... மாமா! அவள் ஆசையின் உச்சத்தை அடைந்தாள். அவளது உடல் முழுக்க வியர்வை பரவியிருந்தது. சுமன் : (எழுந்து அவளைப் பார்த்தான்) இப்போ நிம்மதியா இருக்கியா? ஸ்ரீதிவ்யா : (மூச்சு வாங்க) நீங்க ஒரு ராட்சசன்ங்க! ஆனா... என் ராட்சசன். அவன் அவளைக் கட்டிலில் தள்ள, அவள் மீண்டும் படுத்தாள். இப்போது அவன் அவளது மார்பகங்களை ரசிக்க ஆரம்பித்தான். அவளது முலைகள், சுமனின் நாக்கிற்காகத் தயாராக இருப்பது போல வீங்கியிருந்தன. அவன் மெதுவாக அவளது ஒரு முலையை வாயால் கவ்வி, ஆழமாகச் சப்ப ஆரம்பித்தான். ஸ்ரீதிவ்யா கண்களை மூடி ரசித்தாள். அவள் காம்புகளை அவன் நாக்கினால் தொட்டு, விளையாடியபோது, அவளுக்குள் ஒருவித மின்னோட்டம் பாய்ந்தது. சுமன் : நீ ரொம்ப அழகு ஸ்ரீ. அவன் அவளது மார்பகங்களை மாறி மாறிக் குடித்து முடித்ததும், அவளது வயிற்றில் முத்தமிட்டு, கீழ் நோக்கிச் சென்றான். ஸ்ரீதிவ்யா : என்னங்க... இன்னிக்கு மட்டும் ரொம்ப வித்யாசமா இருக்கீங்க? சுமன் : (சிரித்தவாறே) இது வித்யாசமா இல்ல ஸ்ரீ. இது அன்பு. அவன் தன்னுடைய ஆடையை அவிழ்த்து எறிந்தான். அவனுடைய பூல், இரும்பைப் போல உறுதியுடன் இருந்தது. 28 வயதிற்குரிய உச்சகட்ட ஆற்றலுடன் அது ஸ்ரீதிவ்யாவை நோக்கி இருந்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : ஐயோ! என்ன இன்னைக்கு இவ்ளோ பெருசா இருக்கு? என்னால தாங்க முடியுமான்னு தெரியலையே. சுமன் : நீ தைரியமா இரு. மெதுவா உள்ள போறேன். அவன் அவளது இரண்டு தொடைகளுக்கும் நடுவில் தன்னுடைய பூலை வைத்து மென்மையாகத் தேய்த்தான். ஸ்ரீதிவ்யா மீண்டும் ஒருமுறை நடுங்கினாள். சுமன் : (ஆசையாக) இப்போ உள்ள போறேன். வலிக்குமா? ஸ்ரீதிவ்யா : வலிச்சா கூடப் பரவாயில்லை. நீங்க வாங்க. அவன் மெதுவாகத் தன்னுடைய பூலின் முனையை அவளது புண்டைக்குள் செலுத்தினான். ஸ்ரீதிவ்யா : ஆங்! மெதுவா... மெதுவாங்க. சுமன் மிகவும் கவனத்துடன், பொறுமையுடன் அவளுக்குள் நுழைந்தான். அவள் முழுவதும் உள்ளே சென்றதும், இருவரும் ஒரு கணம் அசைவற்று இருந்தனர். சுமன் : எப்படி இருக்கு? ஸ்ரீதிவ்யா : (ஆழமான மூச்சுடன்) ரொம்ப நல்லா இருக்குங்க. இப்போ நீங்க அடிக்கலாம். அவன் மெதுவாக இடிக்க ஆரம்பித்தான். மெல்ல மெல்ல வேகம் கூடியது. ஸ்ரீதிவ்யா ஆசையின் உச்சியில் சத்தம் போட்டாள். ஸ்ரீதிவ்யா : என்னங்க... ஆஆங்... அங்க அடிக்குது... ஆஆ! சுமன் : உன் இடுப்பை மேல தூக்கு ஸ்ரீ. அப்போ இன்னும் ஆழமா இறங்கும். ஸ்ரீதிவ்யா அவனது கட்டளையை நிறைவேற்ற, இடுப்பை மேலே தூக்கினாள். அவனது அசைவுகள் மேலும் ஆழமாக இறங்கின. ஸ்ரீதிவ்யா : (சந்தோஷத்துடன்) ம்ம்ம்... சூப்பர்! அவனுடைய இடிப்பின் வேகமும், ஆழமும், அவளுக்குள் ஒருவித பரவசத்தை ஏற்படுத்தியது. அவள் கண்களை மூடி, தன்னுடைய உடலை அவனிடம் ஒப்படைத்தாள். சுமன் : ஸ்ரீ! என் கண்ணைப் பாரு. ஸ்ரீதிவ்யா : (கண்கள் சிவந்து) உன்னைப் பார்த்தா... எனக்கு வெட்கமா இருக்கு. சுமன் : நீ அழகா இருக்கு ஸ்ரீ. சுமன் இடிக்கும்போது, ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடல் அசைவுகள் அதிகமானது. அவர்கள் சுமார் இருபது நிமிடங்கள் வரை இணைந்திருந்தனர். ஆசையின் உச்சியில் இருவரும் இணைந்து கரைந்தனர். சுமன் : ஐ லவ் யூ ஸ்ரீ. ஸ்ரீதிவ்யா : (அவனை இறுக்கி அணைத்து) ஐ லவ் யூ டூங்க. அவர்கள் ஆசையின் உச்சியில் இருந்து மீண்டு, ஒருவரையொருவர் இறுக்கி அணைத்தபடி தூங்க ஆரம்பித்தனர். ஸ்ரீதிவ்யாவின் மனதில், சுமனின் அன்பான அரவணைப்பு ஒரு பாதுகாப்பை ஏற்படுத்தியது. அடுத்த நாள் காலை. அதிகாலை 5 மணி. ஸ்ரீதிவ்யா எழுந்து குளித்துவிட்டு, ஒரு அழகிய இளஞ்சிவப்பு நிறப் புடவையில் கீழே வந்தாள். சமையலறையில், சமையல்காரன் சந்தானம் டீ போட்டுக்கொண்டிருந்தார். ஸ்ரீதிவ்யா : (சிரித்தவாறே) அண்ணா! குட் மார்னிங். என்ன இன்னிக்குப் புதுசா மல்லிகை வாசனை அடிக்குது? சந்தானம் : வாங்க சின்ன அண்ணி. உங்களுக்குத் தெரியாதா? மொட்டை அண்ணா (மொட்டை ராஜேந்திரன்) அதிகாலையிலேயே நல்ல பூக்களைப் பறிச்சுக் கொண்டு வந்துட்டாராம். ஸ்ரீதிவ்யாவுக்குப் பார்த்திபனின் ஞாபகம் வந்தது. அவள் முகத்தில் லேசான தயக்கம் தெரிந்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : அப்படியா! எனக்குத் தெரியாதே. சந்தானம் : (டீயைக் கொடுத்தவாறே) இதோ! நீங்க இப்போ குடிச்சுட்டு மெதுவா வாங்க. அவர் இன்னும் தோட்டத்துலதான் இருக்காரு. ஸ்ரீதிவ்யா டீயைக் குடித்துவிட்டு, மெதுவாக வீட்டின் முன்பகுதிக்கு வந்தாள். அங்கே வாட்ச்மேன் வடிவேலு (வயது 64) வாசல் கதவைத் திறந்துகொண்டிருந்தார். வடிவேலு : வாங்கம்மா! குட் மார்னிங். ஸ்ரீதிவ்யா : (அவரை அண்ணா என்று அழைப்பதில்லை. மரியாதையாக) குட் மார்னிங். எல்லாரும் தூங்கிட்டு இருக்காங்க. நான் கொஞ்சம் வெளியில நடக்கலாமா? வடிவேலு : நீங்க தைரியமா போங்கம்மா. நான் பாத்துக்கிறேன். ஸ்ரீதிவ்யா மெதுவாக வெளியே வந்து, வீட்டின் காம்பவுண்டுக்குள் இருந்த தோட்டத்தின் பாதையில் நடக்க ஆரம்பித்தாள். தோட்டத்தின் நடுவில் இருந்த நடைபாதையில் பார்த்திபன் நடைபயிற்சியில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்தார். அவர் ஸ்ரீதிவ்யாவைப் பார்த்தார். பார்த்ததும், அவரின் முகம் லேசாக மாறியது. அவர் தன்னுடைய பேஸ் மாஸ்க்கை இன்னும் மேலே இழுத்துப் போட்டுக்கொண்டார். ஸ்ரீதிவ்யா மெதுவாக அவருக்கு அருகில் சென்றாள். ஸ்ரீதிவ்யா : மாமா... குட் மார்னிங். பார்த்திபன், தலையை மட்டும் ஆட்டினார். நேற்றைய சம்பவத்திற்குப் பிறகு, அவர் ஸ்ரீதிவ்யாவின் கண்களை நேருக்கு நேர் பார்க்கத் தயங்கினார். அவர் அவளைத் தவிர்ப்பதற்காக, உடனே தன்னுடைய நடையின் வேகத்தை அதிகப்படுத்தினார். ஸ்ரீதிவ்யா குழப்பத்துடன் அவரைப் பார்த்தாள். நேற்று செய்த தவறுக்கு வருத்தம் தெரிவிப்பார் என்று எதிர்பார்த்தாள். ஆனால், அவர் அவளைத் தவிர்த்துச் சென்றது, அவள் மனதில் இருந்த துயரத்தை மேலும் அதிகப்படுத்தியது. ஸ்ரீதிவ்யா : (தனக்குள்ளேயே) அவர் என்னைத் தவிர்க்கிறாரா? ஒரு வேளை, அவர் பயப்படுறாரா? இல்லன்னா... நேத்து நடந்தது தப்புன்னு அவருக்குத் தெரியலையா? அவள் அவரைப் பின்தொடர விரும்பவில்லை. மன பாரத்துடன் அவள் தோட்டத்தில் உள்ள பூக்களைப் பார்க்க ஆரம்பித்தாள். தோட்டத்தின் ஆழமான மூலையில், மொட்டை ராஜேந்திரன் (வயது 66) புதியதாகப் பூச்செடிகளுக்கு நீர் ஊற்றிக் கொண்டிருந்தார். ஸ்ரீதிவ்யா : அண்ணா! குட் மார்னிங். மொட்டை ராஜேந்திரன் : (திரும்பிப் பார்த்தான். அவனது முகத்தில் பயம் இருந்தது.) வாங்க சின்ன அண்ணி. குட் மார்னிங். ஸ்ரீதிவ்யா : அண்ணா! நேற்று... நேற்று நடந்தது… மொட்டை ராஜேந்திரன் : (குரலைத் தாழ்த்தி) அண்ணி! எனக்கு எதுவும் தெரியாது. ஐயா (பார்த்திபன்) எங்கிட்ட எதுவுமே சொல்லலை. நானும் பாக்கலை. நீங்க தைரியமா இருங்கம்மா. ஸ்ரீதிவ்யா : (லேசான குழப்பத்துடன்) நீங்க ஏன் இவ்வளவு பயப்படுறீங்க அண்ணா? நீங்க நேற்று என் பக்கத்துலதான் இருந்தீங்க. மொட்டை ராஜேந்திரன் : அண்ணி... நாங்கல்லாம் சம்பளத்துக்காக இங்க இருக்கிறவங்க. இங்க இருக்குற பெரியவங்க என்ன சொன்னாலும், அதை அப்படியே கேட்கணும். பெரியவங்க என்ன சொன்னாலும், நாங்க அதைப் பாக்கலைன்னுதான் சொல்லணும். அவன் அழுவது போலப் பேசினான். ஸ்ரீதிவ்யாவுக்குப் புரிந்தது. பார்த்திபன் இவனையும் பயமுறுத்தியிருக்கிறார். ஸ்ரீதிவ்யா : சரிங்க அண்ணா. நீங்க பயப்பட வேண்டாம். நான் யார்கிட்டேயும் சொல்ல மாட்டேன். ஸ்ரீதிவ்யா மொட்டை ராஜேந்திரனைப் பார்த்தபோது, அவனுடைய கண்களில் ஒருவித மர்மமான பார்வை தெரிந்தது. அவன் ஸ்ரீதிவ்யாவைப் பாவமாகப் பார்ப்பது போலத் தெரிந்தாலும், அவனது கண்களின் ஆழத்தில் வேறு ஏதோ ஒருவித உணர்வு இருந்தது. மொட்டை ராஜேந்திரன் : (மெதுவாகப் பேசினான்) அண்ணி! நீங்க ரொம்ப நல்லவங்க. உங்களைப் பார்த்தா எனக்கு என் பொண்ணு மாதிரி தோணுது. எனக்கு ஒரு உதவி பண்ண முடியுமா? ஸ்ரீதிவ்யா : என்ன அண்ணா? கேளுங்க. மொட்டை ராஜேந்திரன் : எனக்குத் திடீர்னு உடம்பு சரியில்லை. நீங்க மட்டும் அந்தப் பக்கம் இருக்குற ரோஜா செடிக்கு மட்டும் தண்ணி ஊத்திட்டுப் போங்க. அது ரொம்பத் தனியா இருக்கு. ஸ்ரீதிவ்யா : ஐயோ! உங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லையா? சரிங்க அண்ணா. நீங்க ஓய்வு எடுங்க. நான் தண்ணி ஊத்துறேன். மொட்டை ராஜேந்திரன் அங்கே இருந்து சென்றான். அவன் ஒரு மரத்தின் பின்னால் மறைந்து, ஸ்ரீதிவ்யா என்ன செய்கிறாள் என்று பார்க்க ஆரம்பித்தான். ஸ்ரீதிவ்யா தண்ணீர் கேனை எடுத்து, ரோஜா செடிகளை நோக்கி நடந்தாள். அந்த இடம், வீட்டின் பின்பக்க மதிற்சுவருக்கு அருகில் மிகவும் மறைவான இடத்தில் இருந்தது. பொதுவாக யாரும் அங்கே வரமாட்டார்கள். ரோஜா செடிக்குத் தண்ணீர் ஊற்றும்போது, ஸ்ரீதிவ்யாவின் புடவை, தண்ணீர் கேனில் இருந்த நீர்க் கசிவால் நனைந்தது. அவள் புடவையின் முந்தானையை லேசாக மேலே இழுத்தாள். அவள் குனிந்து தண்ணீர் ஊற்றும்போது, அவளது இடுப்புப் பகுதி மெல்லிய புடவைக்குள் அசைந்தது. மொட்டை ராஜேந்திரன் (வயது 66), மறைவில் இருந்து ஸ்ரீதிவ்யாவைப் பார்த்தான். அவனது கண்களில் ஒருவித ஆசை மின்னியது. அவன் உடலை வயது முதிர்ந்தாலும், அவனது மனம் ஆசையுடன் அலைந்தது. ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடல் வளைவுகளைப் பார்த்தபோது, அவனுக்குள் ஒருவித காட்டு ஆசை ஏற்பட்டது. மொட்டை ராஜேந்திரன் : (தனக்குள்ளேயே) ஆஹா! என்ன பொண்ணு! சின்ன அண்ணி ரொம்ப அழகா இருக்காங்க. பெரிய ஐயாவே (பார்த்திபன்) நேத்து முத்தம் கொடுத்துட்டாரே! நாமளும்... நாமளும் எப்படியாவது… அவன் அந்த ஆசையின் உந்துதலில், தன்னை அறியாமல் மெதுவாக நடக்க ஆரம்பித்தான். ஸ்ரீதிவ்யா தண்ணீர் ஊற்றி முடித்து, கேனைத் தூக்கினாள். அப்போது, அவளுக்குப் பின்னால் யாரோ வருவது தெரிந்தது. ஸ்ரீதிவ்யா : (திரும்பிப் பார்த்தாள்) அண்ணா! என்னாச்சு? உங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லன்னு சொன்னீங்க? மொட்டை ராஜேந்திரன் : (பதட்டத்துடன்) அது... அது ஒண்ணுமில்லை அண்ணி. நான் பாக்க வந்தேன். நீங்க ஒழுங்கா தண்ணி ஊத்துறீங்களான்னு. அவன் பேச்சில் ஒருவித நடுக்கம் இருந்தது. அவனது கண்கள் ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடலை மேலும் கீழும் பார்த்தன. ஸ்ரீதிவ்யா : (சற்றே எரிச்சலுடன்) அண்ணா! உங்களுக்கு என்ன வேணும்? நான் வீட்டுக்குக் கிளம்புறேன். மொட்டை ராஜேந்திரன் அவளிடம் நேரடியாகப் பேச விரும்பாமல், மெதுவாக அவளது அருகில் வந்தான். மொட்டை ராஜேந்திரன் : அண்ணி! நேத்து ஐயா பண்ண தப்புக்கு நான் உங்கிட்ட மன்னிப்புக் கேட்குறேன். ஆனா... அந்த முத்தம் நல்லா இருந்துச்சா? ஸ்ரீதிவ்யா : (கோபத்துடன்) என்ன பேசுறீங்க அண்ணா? மரியாதை இல்லாம! மொட்டை ராஜேந்திரன் : (தன் குரலைக் குறைத்து) மன்னிச்சுக்கோங்க அண்ணி. ஆனா... நீங்க இவ்வளவு அழகா இருக்கீங்க. உங்களைப் பார்த்தா... எனக்கே ஆசையா இருக்கு. நேத்து ஐயா முத்தம் கொடுத்ததை யாரும் பார்க்கலைன்னு நினைக்காதீங்க. நான் பார்த்தேன். அவர் கொடுத்த முத்தத்தை... நானும் உங்களுக்குக் கொடுக்கணும்னு ஆசைப்படுறேன். ஸ்ரீதிவ்யா அதிர்ச்சியினால் உறைந்தாள். அவளால் நம்ப முடியவில்லை. மொட்டை ராஜேந்திரன் போன்ற ஒரு முதியவர், அதுவும் வேலைக்காரன், தன் மாமனாரைப் பற்றிப் பேசியதோடு மட்டுமல்லாமல், தனக்கு முத்தம் கொடுக்க வேண்டும் என்று கேட்கிறான்! ஸ்ரீதிவ்யா : (உரத்த குரலில்) அண்ணா! மரியாதையா பேசுங்க! நீங்க யாருன்னு நினைச்சுட்டு இருக்கீங்க? மொட்டை ராஜேந்திரன் : (பயந்துபோனான், ஆனால் ஆசை அடங்கவில்லை) அண்ணி... ஒரு நிமிஷம். நீங்க கூச்சல் போடாதீங்க. சும்மா... ஒரு முத்தம். ப்ளீஸ். அவன் ஸ்ரீதிவ்யாவின் அருகில் வந்து, அவளது கையைத் தொட முயன்றான். ஸ்ரீதிவ்யா : (அவனை வேகமாகத் தள்ளிவிட்டாள்) தள்ளிப் போங்க! மறுபடியும் என்கிட்ட வந்தீங்கன்னா, நான் ஐயா கிட்ட சொல்லுவேன். மொட்டை ராஜேந்திரன் பயந்து போய் நின்றான். ஸ்ரீதிவ்யா ஆசையின் ஒரு பரிமாணத்தில் அல்லாமல், அருவருப்பினால் நிரப்பப்பட்டாள். அவள் அங்கிருந்து வேகமாக வீட்டை நோக்கி ஓடினாள். ஸ்ரீதிவ்யா : (ஓடியவாறே) அய்யோ! இந்த வீட்டுல எல்லாருமே இப்படித்தான் இருக்காங்களா? அவள் ஓடி வந்த வேகத்தில், ஹாலுக்குள் நுழைந்தபோது, லட்சுமி மேனன் (வயது 24) உறக்கம் கலைந்து கீழே வந்தாள். லட்சுமி மேனன் : (குழப்பத்துடன்) அண்ணி! என்னாச்சு? ஏன் ஓடி வர்றீங்க? ஸ்ரீதிவ்யா, லட்சுமி மேனனைப் பார்த்துத் தன் அழுகையை அடக்கிக்கொண்டாள். ஸ்ரீதிவ்யா : ஒ... ஒண்ணும் இல்லம்மா. ஒரு பூச்சியப் பார்த்துட்டேன். அதான் பயந்து ஓடி வந்துட்டேன். லட்சுமி மேனன் : (சிரித்தவாறே) வாங்கண்ணி. டீ சாப்பிடுங்க. காலையிலேயே கிளம்பணும். காலேஜ்ல ஸ்போர்ட்ஸ் டே. ஸ்ரீதிவ்யா அவளுடன் சேர்ந்து சமையலறைக்குச் சென்றாள். மொட்டை ராஜேந்திரன் அவளைத் தொட முயன்ற காட்சி, அவள் மனதில் ஒருவித அருவருப்பை ஏற்படுத்தியது.
08-11-2025, 04:23 PM
(28-10-2025, 11:29 PM)Devayani rasigan Wrote: தமிழ் காம கதைகள் whats this story name ?  ![[Image: xossip-signatore.png]](https://i.ibb.co/3kbRVG8/xossip-signatore.png) Convert from Tanglish to Tamil @ shorturl.at/ahsW1/
" I'm Not Story Writer, Just Posted my Backups. "
My Inbox is Full so Contact at
Hangouts : irr.usat[at]gmail[dot]com |
|
« Next Oldest | Next Newest »
|
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)
![[Image: image-122.png]](https://i.ibb.co/tw6khWsq/image-122.png)
![[Image: Messenger-creation-7129534690471241482.jpg]](https://i.ibb.co/gLMxFT9R/Messenger-creation-7129534690471241482.jpg)
![[Image: images.jpg]](https://i.ibb.co/ch3d76Gy/images.jpg)
![[Image: aifaceswap-a704d64bdffce302ed0f00657fe140d2.jpg]](https://i.ibb.co/jPqjNR0S/aifaceswap-a704d64bdffce302ed0f00657fe140d2.jpg)
Users browsing this thread: