Incest இதுவரை இல்லாத உணர்வுகள்

[Kannmani]

“மம்மி... எங்க இருந்தோ வந்த அர்ஜூனுக்கு அவன் விரும்புற மாதிரி செய்ய பெர்மிசன் தர்றீங்க... ஆனா பெத்த பொண்ணுங்கள எதுவும் எதிர்த்து பேச கூடாதுன்னு கண்டிசன் போடுறீங்க... இது உங்களுக்கே நல்லா இருக்கா?”

நித்யா சோகத்துடன் மனதில் இருப்பதை வெளிப்படுத்தினாள்.
 
ஆனால் தீபிகா அர்ஜூனுக்கு ஆதரவாக பேசிவிட்டதால் எதுவும் சொல்ல முடியாத ஒரு நிலையில் இருந்தாள்.
 
இளைய மகளின் பேச்சை கேட்டு பவித்ராவால் பேச முடியவில்லை.
 
மோகனும் அமைதியாகவே இருந்தார்.
 
“தீபிகா கூட எப்படியோ ஒத்துகிட்டா... ஆனா வந்ததுல இருந்து இந்த நித்யா மட்டும் நம்மல வெறுக்கிறாளே... ஏன் இப்படி பண்றா?”
 
அர்ஜூன் கொஞ்சம் வருந்தினான்...
 
“சொல்லுங்க டாடி... இப்படி சைலென்டா இருந்தா என்ன அர்த்தம்?”
 
நித்யா மீண்டும் அதிக சத்தத்துடன் கேட்டதும் மோகன் பேச ஆரம்பித்தார்.
 
“அப்படியெல்லாம் இல்ல நித்யா... வீட்டுக்கு வந்தவங்களுக்கு நாமதானே உதவியா இருக்கணும்... அதான் பவித்ரா இப்படி ஒரு முடிவு எடுத்துருக்கா... அவன் படிப்பு முடியுற வரைக்கும் கொஞ்சம் அட்ஜெஸ்ட் பண்ணிக்கோ... ப்ளீஸ்மா...”
 
“என்ன டாடி நீங்க கூட இப்படி பேசுறீங்க... அர்ஜூன் படிப்பு முடியுறதுக்கு இன்னும் ரெண்டு வருஷம் ஆகும்... நான் அது வரைக்கும் அட்ஜெஸ்ட் பண்ணனுமா?”
 
நித்யா வெறுப்புடன் கேட்டதும் பவித்ராவுக்கு கொஞ்சம் கோபம் வந்தது.
 
“ஏங்க... நம்ம மாடில புதுசா ஒரு ப்ளோர் பில்ட் பண்றதுக்கு ப்ளான் போட்டோம்ல... ஞாபகம் இருக்கா?”
 
“ஆமா பவித்ரா... கொஞ்ச நாள் முன்னாடி கூட யோசிச்சோம்... பட் வேணாம்னு விட்டுட்டோமே...”
 
மோகன் குழப்பத்துடன் சொன்னார்.
 
“அது நம்ம வீட்டுக்கு கெஸ்ட் யாரும் வர மாட்டங்கன்னு நினைச்சு சொன்னோம்... ஆனா இப்ப அர்ஜூன் இங்க வந்துட்டான்... இனிமே சுகன்யாவும் பையன பாக்குறதுக்கு பேமிலியோட வீட்டுக்கு வர்றதுக்கு சான்ஸ் இருக்கு... அதனால நாம ப்ளான் பண்ண மாதிரி மாடில ஒரு ப்ளோர் கட்டலாம்னு நினைக்கிறேன்... இந்த ரூம் பிரச்னைக்கு அதுதான் ஒரே தீர்வு...”
 
பவித்ரா கேப்பே விடாமல் பேசி முடித்ததும் மோகனின் குழப்பம் கொஞ்சம் நீங்கியது.

[Kannmani]

“ஹ்ம்ம்... இது நல்ல ஐடியாதான்... நம்ம இன்ஜினியர் கிட்ட பேசிட்டு சீக்கிரம் வொர்க் ஸ்டார்ட் பண்ணிடலாம்...”

மோகன் சம்மதம் சொன்னதும் பவித்ரா நித்யாவை பார்த்தாள்.
 
“என்னடி இப்ப எல்லாம் ஓகேதானே...?”
 
“ஒகேதான் மம்மி... பட் மாடில பில்டிங் கட்டி முடிக்க எவ்வளவு நாள் ஆகும்?”
 
“ஹ்ம்ம்... ரெண்டு மாசம்தான் ஆகும்...”
 
மோகன் சிரித்த முகத்துடன் சொன்னார்.
 
நித்யா அதை கேட்டு மகிழ்ச்சி அடைந்தாள்.
 
“சரி ரெண்டு வருஷம் கஷ்டப்படுறதுக்கு ரெண்டும் மாசம் எவ்வளவோ பரவாயில்ல... ஒகே மம்மி... அர்ஜூன் என்னோட ரூம்ல படுத்துகட்டும்... நான் அட்ஜெஸ்ட் பண்ணிக்கிறேன்...”
 
ஒரு வழியாக நித்யாவும் சம்மதம் தெரிவித்தாள்.
 
உடனே தாயின் மனது குளிர்ந்து போனது.
 
மோகனும் எல்லா பிரச்சனைகளும் தீர்ந்தது என்று நிம்மதி அடைந்தார்.
 
“இவ ரொம்ப திமிர் பிடிச்ச பொண்ணா இருப்பானு நினைக்கிறேன்... இவளோட ரூம்ல எப்படி தங்குறது...? பயமா இருக்கே...”
 
நித்யா சம்மதம் சொன்ன பிறகும் அர்ஜூன் கவலை அடைந்தான்.  
 
அதே நேரத்தில் தீபிகாவின் மனதில் பல சிந்தனைகள் ஓடியது...
 
இனி தம்பியுடன் ஒரே அறையில் உறங்க போகிறோம்.
 
ஆனால் அவன் நல்லவனா? கெட்டவனா? என்று தெரியவில்லையே.
 
எப்படியாவது தம்பியுடன் பேசி பழகி... அவன் மனதில் இருக்கும் காம எண்ணங்களை மாற்ற வேண்டும்.
 
ஒருவேளை அவன் திருந்தவில்லை என்றால் என்ன செய்வது?
 
ஒரு பெரிய ஆபத்தில் மாட்டிக் கொண்டோமே என்று பயந்தாள்.
 
“என்னடி தீபிகா... ரொம்ப நேரமா பேசாம இருக்கே... இந்த முடிவுல உனக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்லையே?”
 
பவித்ரா மூத்த மகளிடம் அக்கறையுடன் கேட்டாள்.
 
உடனே தீபிகா அர்ஜூனை ஓரக்கண்ணால் பார்த்துவிட்டு பேசினாள்.
 
“இதுல என்ன இருக்கு மம்மி... அர்ஜூன் கஷ்டபடாம ஹேப்பியா இருந்தாலே எனக்கு போதும்...”
 
தீபிகாவும் சம்மதம் தெரிவித்ததும் பவித்ரா மகனை பார்த்தாள்.
 
“அர்ஜூன் எல்லாரும் ஒகே சொல்லிட்டாங்க... பட் நீதான் எந்த ரூம்ல தூங்க போறேனு சொல்லவே இல்ல...”
 
“ஆண்ட்டி... அதான் முன்னாடியே சொல்லிட்டேன்ல... நீங்க எது சொன்னாலும் ஓகேதான்...”
 
“இல்ல அர்ஜூன்... இன்னிக்கி சண்டே... மறந்துட்டியா?”
 
“ஆமா... அப்போ முதல் நாளே என்னோட சாய்ஸ்தானா?”
 
“ஆமா அர்ஜூன்... யோசிச்சு சீக்கிரம் சொல்லு...”
 
“இதுல யோசிக்க ஒன்னும் இல்ல...”
 
“அப்போ எந்த ரூம்ல படுக்க போறே?”
 
“நான் உங்க ரூம்ல படுத்துக்கிறேன் ஆண்ட்டி...”
 
அர்ஜூன் அதிக உற்சாகத்துடன் சொன்னான்.
 
முதல் நாளே மகன் தன்னுடன் உறங்க போகிறான் என்று தெரிந்ததும் பவித்ராவின் கண்கள் லேசாக கலங்கியது.
 
அது ஆனந்த கண்ணீராக இருந்தாலும் வெளியில் தெரியக்கூடாது என்று நினைத்து வேகமாக துடைத்தாள்.
 
பிறகு மெல்ல தீபிகாவை பார்த்து புன்னகைத்தாள்.
 
“அச்சச்சோ... இன்னிக்கி மம்மிய தம்பி என்ன பண்ண போறானோ...?”
 
தீபிகா வெளியில் சொல்ல முடியாமல் மனதிற்குள் வருந்தினாள்...

[Rajar32]

Ippo kannu kalangum, konja naal ponathum pundai vali la kannu la thanni aara odum paaru pavi

[mahesht75]

welcome back good update bro

[Ammapasam]

Good update bro

[omprakash_71]

Super update bro

[Kannmani]

good narration. keep going.

மிக்க நன்றி

[Kundi lover]

இத்தன நாள் இந்த கதைய எப்டி பாக்காம miss பன்னேனு தெரியல?யப்பா என்ன எழுத்து நடை சும்மா அட்டகாசமா இருக்கு, முக்கியமா கதை ஓட set up(அர்ஜுனுக்கு பவித்ரா தான் அம்மானு தெரியாம ஒரு ஆன்ட்டியா அவள ரசிக்கிறான்). அக்கா, தங்கச்சி, அம்மான்னு , கதைல அர்ஜுனுக்கு ஒரே கில்மா தான். Please continue this story bro.

[krish196]

Continue pannunga bro

[Muralirk]

Super story please continue pannunga bro

[Mak060758]

அருமையாக நிறைய கில்மா வாய்புகளுடன் நேர்த்தியாக தொடங்கப்பட்ட கதை..ஆசிரியர் ஏனோ கை விட்டு விட்டார். Sad.

[Kannmani]

இரவு விளக்குகள் அணைக்கப்பட்டதும் பவித்ராவின் அறைக்குள் கட்டிலுக்கு அருகே தரையில் ஒரு பெரிய மெத்தையில் அர்ஜூன் கண்களை மூடி உறங்கினான்.

கட்டிலின் மீது மோகன் குறட்டைவிட்டு தூங்கிகொண்டு இருக்க கணவனுக்கும் அர்ஜூனுக்கும் நடுவில் ஒருக்களித்து பவித்ரா படுத்திருந்தாள்.

அவளது விழிகள் இரண்டும் மகனை மட்டும் பார்த்துகொண்டு இருந்தது.

எத்தனை வருட போராட்டம்! முதல் முறையாக மகனுக்கு பக்கத்தில் படுத்துக்கொண்டு இருப்பதை நினைத்து பூரித்து போனாள்.

ஆனால் மகன் கீழே உறங்குவதால் அவன் அருகில்  செல்ல முடியவில்லையே என்றும் ஏங்கினாள்.

அந்த ஏக்கத்தின் வெளிப்பாடு பவித்ராவின் வலது கையை அர்ஜூனின் முகத்திற்கு நேராக நகர்த்தி சென்றது.

மகனின் சூடான மூச்சு காற்று பவித்ராவின் உள்ளங்கையை தீண்டியது. அந்த நொடி அவளது உள்ளம் நெகிழ்ந்து போனது.

“அர்ஜூன் செல்லம்! சுகன்யா உன்னோட வளர்ப்பு அம்மா! நான்தான் உன்னோட உண்மையான அம்மானு எப்போ சொல்ல போறேனோ?”

அவள் நினைத்தபடி மகனின் கன்னத்தை விரல்களால் லேசாக வருடினாள்.

அர்ஜுனிடம் எந்த அசைவும் இல்லை.

பவித்ரா அவனது கன்னத்தை மெல்ல கிள்ளி வாயில் ஒற்றிகொண்டாள்.

அவள் பாசத்துடன் செய்த வேளையில் அர்ஜூன் உடலில் அசைவு தெரிந்தது.

உடனே கையை வேகமாக எடுத்துவிட்டு எதுவும் நடக்காதது போல் கண்களை மூடி கொண்டாள்.

காலையில் இருந்து காரில் பயணித்து வந்த அர்ஜூனுக்கு கொஞ்சம் அசதியாக இருந்ததால் படுத்தவுடன் உறங்கிவிட்டான். இப்போது பவித்ராவின் கை பட்டதும் கொஞ்சம் தூக்கம் கலைந்தது.

அவன் விழித்தவுடன் முகத்தில் நைட் லாம்ப் வெளிச்சம் பட்டதும் கண்களை கசக்கியபடி சுற்றி பார்த்தான்.

“என்ன ஆச்சு? யாரோ என் முகத்த தொட்ட மாதிரி இருக்கே?”

அவன் குழப்பத்துடன் யோசித்ததும்தான் ஒன்று நினைவுக்கு வந்தது.

“ஆகா! நாம இருக்குறது பவித்ரா ஆண்ட்டி வீடுல! அவங்க கை எதுவும் தெரியாம நம்ம மேல பட்டு இருக்குமா?”

அர்ஜூன் சட்டென்று அவளை திரும்பி பார்த்தான். பவித்ரா கண்களை மூடி நன்றாக உறங்கிக்கொண்டு இருந்தாள்.

நைட்டியில் இருந்தவளை பார்த்ததும் அர்ஜூனுக்கு மூட் ஏறியது.

“ஆண்ட்டி இந்த வயசுலயும் செமையா இருக்காளே!”

போர்வையின் உள்ளே கையை நுழைத்து டவுசருக்குள் விட்டான். அவனது விரல்கள் சுன்னியை பிடித்ததும் கண்கள் சொருகியபடி சுக வேதனை அடைந்தான்.

“பவி ஆண்ட்டி!”

மெல்ல முனகியபடி சுன்னியை ஆட்டியபடி பவித்ராவை கவனித்தான்.

அவளது உடல் லேசாக சிணுங்குவது போல் தெரிந்தது.

உடனே சுன்னியில் இருந்து கையை எடுத்துவிட்டு நல்ல பிள்ளை போல் கண்களை மூடினான்.

அர்ஜூன் செய்ததை இமைகளின் லேசான இடைவெளி மூலம்  பவித்ரா பார்த்துவிட்டாள்!

“அய்யோ! நம்ம பையன் நைட்ல குஞ்ச புடிச்சு தடவிட்டு இருக்கானே!”

பவித்ராவுக்கு நெஞ்சம் பதறியது! கண்களும் கொஞ்சம் நீரால் நிரம்பியது.

ஆனால் அவளது பெயரை சொல்லிதான் சுன்னியை பிடித்தான் என்பதை மட்டும் அவள் அறியவில்லை.

சற்று நேரத்தில் அவளுக்கு ஒன்று புரிந்தது.

“ச்சே..! அவன்தான் வயசு பையன் ஆச்சே! இதெல்லாம் இப்ப ரொம்ப சாதாரணம்! பாவம் தூக்கத்துல ஏதாச்சும் கனவு வந்துருக்கும்... அவனுக்கே தெரியாம புடிச்சுருப்பான்... உடனே தப்புனு தெரிஞ்சதும் விட்டுட்டான். அவ்வளவுதான்! இதுக்கு போயி பீல் பண்ணிட்டு இருக்கியே! எதையும் நினைக்காம தூங்கு...”

அவள் மனதிற்கு ஆறுதல் சொல்லிவிட்டு நன்றாக உறங்கினாள். அப்போது அர்ஜூனின் இமைகள் திறந்துகொண்டது.

அதற்கு காரணம் அவன் மொபைலில் வந்த மெசேஜ் டோன்தான்!

எடுத்து பார்த்தவனுக்கு ஒரு அதிர்ச்சி!

“அண்ணா! முதல் நாளே என்னைய மறந்துட்டியா?”

அர்ஜூனின் தங்கை அபிராமியிடம் இருந்து வந்திருந்தது.

“அச்சச்சோ! இவகிட்ட பேசாம இருந்தது தப்பா போச்சே”

வேகமாக மெத்தையை விட்டு எழுந்தான்.

“அர்ஜூன்! எங்கப்பா போறே?”

பவித்ராவின் குரலை கேட்டதும் பதற்றம் அடைந்தான்.

“ஆண்ட்டி! நீங்க இன்னும் தூங்கலயா?”

“தூங்கிட்டேன்! பட் சத்தம் கேட்டு எழுந்தேன்! இந்த நேரத்துல எங்க போறே?”

“அதுவந்து... ஆண்ட்டி.... வந்ததுல இருந்து தங்கச்சிகிட்ட பேசவே இல்ல! இப்ப மெசேஜ் பண்ணிருக்கா... நான் பேசலனா கோவப்படுவா... வெளிய போயி பேசிட்டு உடனே வந்துடுறேன்”

“ஹ்ம்ம்... சரிப்பா சீக்கிரம் பேசிட்டு வந்துடு... நாளைக்கு காலைல கிளம்பனும் மறந்துடாதா”

“ஆமா... காலேஜ் தானே... நான் கரெக்ட் டைம்க்கு எந்திரிச்சுடுவேன்... நீங்க தூங்குங்க...”

“ஹ்ம்ம்...சரிப்பா”

அர்ஜூன் குடும்பத்தை விட்டு பிரிந்திருப்பதை நினைத்து கொஞ்சம் கவலைடைந்தாலும் எல்லாம் மாறிவிடும் என்று நினைத்தவாறு உறங்க ஆரம்பித்தாள். அதற்குள் அவன் ரூமைவிட்டு வெளியில் வந்தான்.

அவன் ஹாலுக்கு வந்ததும் மற்றொரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.

அங்கே தீபிகா ஏதோ ஒரு புத்தகத்தை வைத்து படித்துகொண்டு இருந்தாள்.

“ஹையோ! இவன் இன்னும் தூங்கலயா?”

அவள் குழபத்துடன் பார்க்கும்போதே லேசான புன்முறுவலுடன் அர்ஜூன் அவளை தாண்டி சென்றான்.

“ஏய்! இந்த நேரத்துல எங்க போறே?”

அவள் முதல் முறையாக அர்ஜூனிடம் பேசியதும் அவன் பதில் பேச தடுமாறினான்.

“தங்கச்சிகிட்ட பேசணும்...”

“நித்யாகிட்ட நீ என்ன பேசணும் ?”

“ஹையோ! உங்க தங்கச்சி இல்ல! என்னோட தங்கச்சி அபிராமிகிட்ட மொபைல்ல பேசணும்”

“ஓஹோ! அப்படியா... சரி இங்கயே பேசு”

“இல்ல எனக்கு கொஞ்சம் ப்ரைவசி வேணும்! மொட்டை மாடில போயி பேசிக்கிறேன்!”

“ஒகே மேல லைட் போட்டுக்கோ”

அவள் சொன்னதும் சரி என்று தலை ஆட்டிவிட்டு மாடிக்கு சென்றுவிட்டான்.

அங்கே தனிமையில் தங்கைக்கு வீடியோ கால் செய்தான். முதல் ரிங்கிலேயே அவள் அட்டென்ட் செய்தாள்.

“அபி...குட்டி...”

மொபைல் திரையில் அபிராமியின் அழகான வட்ட முகம் தெரிந்ததும் அர்ஜூன் பரவசம் அடைந்தான்.

“டேய் அண்ணா! தூங்கிட்டியா? நான் எதுவும் டிஸ்டர்ப் பண்ணலையே?”

பஞ்சைவிட மிகவும் மிருதுவான சிவந்த தேகத்துடன் மெல்லிய நைட்டியில் இருந்த அபிராமி கேட்டாள்

“அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லடி குட்டி... நான்தான் இங்க வந்ததும் உனக்கு கால் பண்ண மறந்துட்டேன்! பட் ஈவினிங் அம்மாகிட்ட பேசும்போது நீ வெளிய போயிருக்குறதா சொன்னாங்க...”

“ப்ச்ச்... ஆமா டென்னிஸ் விளையாட போனே... அத விடு நீ எப்படி இருக்கே? உனக்கு புது இடம் பிடிச்சுருக்கா?”

“பிடிக்கலனாலும் இங்க இருந்துதான் ஆகணும்!”

“டேய் என்ன ஒரு மாதிரி பேசுறே? அம்மாகிட்ட சொல்ல முடியாத விஷயத்த கூட என்கிட்டே ஷேர் பண்ணுவியே? இப்ப ஏன் தயங்குறே?”

அர்ஜூனும் அபிராமியும் அண்ணன் தங்கை என்பதையும் மீறி நெருக்கமான நண்பர்கள் போல பழகுவதால் ஒளிவு மறைவின்று அனைத்தையும் பகிர்ந்து கொள்வார்கள். அதனால் பவித்ராவின் வீட்டிற்கு வந்தது முதல் நடந்த அனைத்தையும் கூறி முடித்தான்.

“என்னடா சொல்றே? பவித்ரா ஆண்ட்டி பொண்ணுங்க ரெண்டு பேரும் உன்னைய வெறுக்குறாங்களா?”

“ஆமா! பட் இப்போ படுக்க இடம் தரேன்னு சொல்லிட்டாங்க! நோ ப்ராப்லாம்டா குட்டி!”

“இங்க பாருடா நம்ம ரூம்ல உன்னோட கட்டில் காலியா இருக்கு! அங்க போயி இப்படி கஷ்டபடுறியே?”

“என்ன பண்றது அபி... காலேஜ்ல தெரியாம ஒரு பிரச்சனைல மாட்டி டிஸ்மிஸ் ஆகிட்டேன்... பவித்ரா ஆண்ட்டி மட்டும் இல்லனா என்னோட நிலைமைய யோசிச்சு பாரு... இங்க அவங்களும் மோகன் அங்கிளும் ரொம்ப அன்பா என்னைய பாத்துகிறாங்க அதுவே எனக்கு போதும்”

“நீ என்ன வேணாலும் சொல்லு... தீபிகாவும் நித்யாவும் பண்றது எனக்கு கொஞ்சம் கூட பிடிக்கல...”

“ஹே லூசு... நீயே யோசிச்சுபாரு நம்ம வீட்ல இப்படி திடீர்னு பழக்கமே இல்லாத ஒரு புது ஆள் வந்து ரெண்டு வருஷம் இருக்க போறாங்க... அதுக்கு நம்ம ரூமா ஷேர் பண்ண சொன்னா என்ன பண்ணுவே? கோவம் வராதா? அதான் அவங்களும் பண்றாங்க!”

“போடா நீ என்ன வேணாலும் சொல்லு! நீ கஷ்டபடுறத பாக்க முடியல”

“அப்போ வீடியோ கால கட்  பண்ணு”

“கிண்டல் பண்றியா?”

“கோவப்படாத குட்டி! நாளைக்கு இங்க முதல் நாள் காலேஜ் போகணும்... பவித்ரா ஆண்ட்டி சீக்கிரம் தூங்க சொன்னாங்க...”

“சரி சரி... அவங்க சொன்னா ரெஸ்பெக்ட் பண்ணிதான் ஆகணும்... நீ தூங்கு... நாளைக்கு நானும் காலேஜ் போகணும்! ஆல் டி பெஸ்ட் அண்ணா! டைம் கிடைக்கும்போது கால் பண்ணு! பை டா...”

அபிராமி பாசத்துடன் வைத்ததும் அர்ஜூனும் மன நிறைவுடன் நடந்தான்.

அவன் மாடியை விட்டு இறங்கும் வேளையில் கொலுசு சத்தம் கேட்டது.

அது தீபிகாதான்... அதை அவனும் அறிந்தான்.

“இவ்வளவு நேரம் நாம பேசுனத ஒட்டு கேட்டுட்டு இருந்தாளா? ச்சை... இந்த வீட்ல நமக்கு ப்ரைவசி கிடைக்காது போலயே”

கவலையுடன் மாடியில் இருந்து ஹாலுக்கு வந்தவன் அங்கே இருந்த தீபிகாவை கண்டுகொள்ளாமல் பவித்ராவின் அறைக்குள் நுழைந்தான்.

அவன் சென்றதும் தீபிகாவும் விளக்கை அணைத்துவிட்டு அவளது அறைக்கு சென்றுவிட்டாள்.

உள்ளே சென்ற அர்ஜூனுக்கு மேலும் ஒரு அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.

கட்டிலின் மீது மோகன் தனியாக குறட்டைவிட்டு தூங்கிகொண்டு இருந்தார்.

“ஆண்ட்டி எங்க காணோம்?”

அவன் யோசிக்கும்போதே கட்டிலுக்கு கீழே இருந்த அவனது மெத்தையின் ஒரு பக்கத்தில் பவித்ரா படுத்து உறங்கிக்கொண்டு இருந்தாள்...

[Muralirk]

Very very thanks for continue story.... super update interesting.,..... please continue thanks for update

[Kundi lover]

@kanmani bro, செம surprise almost ஒரு வருஷம் அப்புறம் இந்த கதைய continue பன்றீங்க. Thank you so much bro. செம்ம அப்டேட். பவித்ரா, தீபிகா ,நித்யா இவங்களோட இன்னொரு பக்கம் என்ன? அர்ஜுன் கிட்ட எப்போ அவ தான் உன்மையான அம்மானு பவித்ரா சொல்ல போறா?? பவித்ராக்கு தன் மகன் தன்ன அம்மானு தெரியாம தன் மேல ஆசபடுறான் தெரிஞ்சா என்ன ஆகும்? அர்ஜுன்க்கு புது இடம், புது காலேஜ்ன்னு அவன் life எப்படி change ஆக போகுது?? இப்படி பல கேள்விகள். தொடர்ந்து எழுதுங்க நண்பா..

[omprakash_71]

Very Nice Update Nanba Super

[rkasso]

So nice story

[alisabir064]

சொந்த தாய் குடும்பம் என்று தெரியாமல் அவர்களிடம் விருந்தினராக பழகுகிறார்.
கதை கரு படு சூப்பர்.
பாசத்திற்காக ஏங்கும் தாய், காம வேதனையில் தவிக்கும் மகன், தன் தம்பி அம்மாவிடம் தவறாக நடந்து விடுவானே என்று பயம் கொள்ளும் அக்கா..
விட்டில் விருந்தினராக வந்த அண்ணனை அன்னிய மாக் நினைக்கும் தங்கை என் கதை படு அசத்தல்.
ஆசிரியர் அவர்களுக்கு நன்றி, வாழ்த்துக்கள்.
தொடர்ந்து சிறப்பாக எழுத

[Eesan21A]

அருமையான கதை. கதை நடை மிகவும் நன்று.

[omprakash_71]

அற்புதமான பதிவுக்கு நன்றி நண்பா நன்றி