"అగ్రిమెంట్"

[earthman]

ఇంకో కధ. ఇంకో నేపధ్యం. మొదలవ్వటం బానే వచ్చింది, ఎలా ముందుకెళ్తుందో చూద్దాం.

[earthman]

"ఎప్పుడు రమ్మన్నారు?" అడిగాడు కోమల్ తన అసిస్టెంట్ చక్రిని.

"రేపొద్దున 10 కి రమ్మన్నారు" ఫోన్ పెట్టేస్తూ బదులిచ్చాడు చక్రి.

"ఎక్కడికి రమ్మన్నారు"

"కూకట్ పల్లిలో ఫ్లాట్ ఉందిట. అక్కడికి రమ్మనారు. అడ్రస్ పంపిస్తానన్నారు"

"ఓకే. రేపు ఇంకెక్కడికీ వెళ్ళేది లేదుగా, ఇప్పుడే చెక్ చేసి కన్ఫర్మ్ చెయ్యి"

"ఎక్కడికీ వెళ్ళేది లేదు. ఒకవేళ మాట్లాడటం తొందరగా అయిపోతే, రిటర్న్ వస్తూ అమీర్ పేట షోరూం చూడచ్చు"

"ఓకే. ఇలాంటి మీటింగ్ నాకు ఇదే కదా ఫన్ట్ టైం, చూద్దాం ఎలా అవుతుందో"

ఇంతలో కోమల్ మొబైల్ మోగింది. అవతల బాస్.

"రేపేనా వెళ్ళేది?" అడిగాడు బాస్.

"అవును సర్, రేపే రమ్మన్నారు" చెప్పాడు కోమల్.

"మన ఆలోచన, మన ప్లాన్ డీటెయిల్స్ మొత్తం చెప్పు. మనం మొత్తం చెప్పకపోతే, అప్పుడే చెప్పచ్చుకదా, ఇప్పుడు చెప్తే ఎలా అంటారు"

"అలాగే సర్. మనం అనుకుంటున్నది, మన ప్లాన్ డీటెయిల్స్ మొత్తం చెప్తాను"

"ప్రతిసారి మాట్లాడింది తల్లేనా, మగవాళ్ళు ఎవరూ మాట్లాడలేదా?"

"ఔను సర్. మనం మూడుసార్లు మాట్లాడాం, మూడుసార్లూ మనతో మాట్లాడింది తల్లే సర్"

"వాళ్ళు అడిగే ప్రతిదానికి తల ఊపకు. నన్ను అడిగి చెప్తానని చెప్పు"

"అలాగే సర్. మీ తరఫున వెళ్తున్నాను అంతే, మీ రిప్రసెంటిటివ్ నేను. ఏదైనా మీరే ఫైనల్ చేస్తారు అనే చెప్తాను"

"గుడ్. అలానే ఇంకో మాట"

"చెప్పండి సర్"

"మాయలో పడకు"

"అలాంటిదేమీ ఉండదు సర్. మీకు ఆ అనుమానం అక్కరలేదు"

"కుర్రాడివి నువ్వు, నీకు ఎంత బుర్ర ఉన్నా ఇలాంటి విషయాల దగ్గర బుర్ర పని చేయదు, ఇది న్యాచురల్. నీ వయసులో నేనూ అంతే. బిజినెస్ మీటింగ్ ఇది, సోషల్ విజిట్ కాదు. డు నాట్ లూజ్ ఫోకస్"

"యస్ సర్, అలాగే సర్" అంటూ ముగించాడు కోమల్.

బాస్ అన్న మాయ గురించి ఆలోచిస్తూ... చక్రి వైపు తిరిగి, "చక్రీ, ఇంకోసారి ఫోటోస్ చూపించు" అన్నాడు.

ట్యాబ్లో ఫోటోస్ ఒపెన్ చేసి ఇచ్చాడు చక్రి.

ఇంకోసారి ఆ ఫొటోస్ అన్నీ చూసాడు కోమల్.

చాలా బాగుంది మోహన. చివరి ఫోటోలో బ్లూ కలర్ చీరలో చాలా చాలా బాగుంది.

"సర్" పిలిచాడు చక్రి.

పలకలేదు కోమల్.

"సర్" మళ్ళీ పిలిచాడు చక్రి.

"ఆ" అంటూ ట్యాబ్ చక్రికి ఇచ్చాడు కోమల్.

"ఏంటి సర్, ఇప్పుడు మళ్ళీ ఫోటోస్ అడిగారు. ప్రోగ్రాం క్యాన్సిల్ చేస్తున్నామా ఏంటి?" అర్ధంకాక అడిగాడు చక్రి.

"లేదు, కలుస్తున్నాం రేపు. ఊరికే చూసాను. సరే నేను రేపటికి ప్రిపేర్ అవ్వాల్సింది ఉంది. నన్ను ఇంట్లో దింపేసి, నువ్వు కూడా ఇంటికెళ్ళు. బీరు కూడా తాగకుండా తొందరగా పడుకుని, పొద్దున్నే 8 కల్లా ఇంటికి రా"

అలాగేనంటూ తల ఊపాడు చక్రి.

కోమల్, చక్రి పని చేసేది ఒక పెద్ద జ్యువెలరి బ్రాండ్ కంపెనీలో. తాము కొత్తగా ఓపెన్ చేస్తున్న బ్రాంచ్ మోహనతో ఒపెన్ చేయించాలని అనుకుంటున్నారు. మోహన పెద్ద టీవీ స్టార్. మోహనతో షోరూం ఒపెనింగ్ గురించి మాట్లాడి, ఎగ్రిమెంట్ చేసుకోవటం గురించి జరిగిన సంభాషణ ఇదంతా.

[earthman]

రెండో భాగం రాసాను, ఇస్తున్నాను. నేనే ఊహించనట్టు వచ్చింది ఈ భాగం. కధ దిశ మొత్తం మారిపోయింది. మీకు కూడా ఇలా అనిపిస్తుంది.

[Eswar P]

బాగుంది మిత్రమా కొనసాగించు.

[earthman]

కూకట్ పల్లిలో కార్ ఆగింది.

కోమల్, చక్రి ఇద్దరూ దిగారు.

"ఫ్లాట్ అన్నావు, ఇండిపెండ్ంట్ హౌస్ ఉందేంటి" అన్నాడు కోమల్.

"ఫ్లాట్ అన్నట్టే వినిపించింది నిన్న, అడ్రస్ చూస్తే తెలిసింది కాదని. మీరు కార్లో కళ్ళు మూసుకున్నారు కదా, దిగే ముందు చెబుదాం అనుకున్నాను, నేను చెప్పేలోపు మీరే అడిగేసారు" అన్నాడు చక్రి.

"ఇదే మంచిదిలే. ప్రైవసీ ఉంటుంది. వెళ్ళి ఈ ఇల్లో కాదో కనుక్కో, నేను కార్లో ఉంటాను"

తలూపి వెళ్ళాడు చక్రి.

ఐరన్ గ్రిల్స్ తలుపు. పక్కనే ఉన్న కాలింగ్ బెల్ కొట్టాడు. ఎలాంటి రెస్పాన్స్ లేదు. మళ్ళీ కొట్టాడు.

లోపల నించి ఒక ఇరవైఏళ్ళ అమ్మాయి వచ్చింది.

"ఎవరు కావాలి" అని అడిగింది.

"మోహన గారిని కలవాలి, రమ్మన్నారు. విజయ్ జ్యువెలర్స్ నించి వచ్చాం" చెప్పాడు చక్రి.

తలుపు తీసింది ఆ అమ్మాయి.

"రండి. కూర్చోండి" అంటూ సోఫా చూపించింది.

"మా మేనేజర్ బయట కార్లో ఉన్నారు. మోహన గారు ఉన్నారు కదా, ఆవిడ ఉంటే మా సార్ని పిలుచుకొస్తాను"

"మోహన గారు ఉన్నారు. అమ్మగారు కూడా ఉన్నారు. పైన ఉన్నారు ఇద్దరూ. మీరొస్తే కూర్చోమన్నారు, కూర్చోండి. మీరొచ్చారని అమ్మగారికి చెప్తాను" అంటూ పైకి వెళ్ళింది.

చక్రి బయటకి వెళ్ళి విషయం చెప్పాడు.

"అయితే నేను వెళ్ళి మాట్లాడతాను. నీతో పని ఉంటే కాల్ చేస్తాను, వద్దువుగాని" అన్నాడు కోమల్ చక్రితో.

"నేను ఉండకూడదా" అడిగాడు చక్రి.

"పెద్ద డిస్కషన్ ఇది. కొన్ని బిజినెస్ విషయాలు మాట్లాడాల్సి రావచ్చు. అందుకే రావద్దు అంటున్నాను"

"బిజినెస్ గురించి కాదు, మోహన గురించి. నేను కూడా మోహనని చూస్తాను" అన్నాడు కోమల్ కన్నా రెండేళ్ళు చిన్నయిన చక్రి.

"మొత్తం మాట్లాడనీ, అగ్రిమెంట్ చేసుకోనీ. అప్పుడు తప్పకుండా కలుద్దువుగానీ" నవ్వుతూ చక్రితో అంటూ, ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు కోమల్.

లోపలికొచ్చి కూర్చున్నాడు.

ఒక్క నిముషంలో పై నించి మెట్లు దిగుతూ వచ్చింది ఒక నడి వయసు స్త్రీ.

వస్తూనే నవ్వుతూ "నేను మాధవి, మోహన అమ్మని" అంది.

పలకరింపుగా నవ్వుతూ, "నా పేరు కోమల్ అండి. విజయ్ జ్యువెలర్స్ షోరూంస్ చీఫ్ మేనేజర్ని" అన్నాడు కోమల్.

"ఛీఫ్ మేనేజరా, ఇంత చిన్న వయసుకే" ఆశ్చర్యపోతూ అంది మాధవి.

నవ్వాడు కోమల్.

"ఛీఫ్ మేనేజర్ అంటే అన్నీ మీరే చూసుకుంటారా?"

"షోరూంస్ వరకు నేనే చూస్తానండి. బిజినెస్ చూడటానికి వేరే ఛీఫ్ మేనేజర్స్ ఉన్నారు"

"అంటే ఇప్పుడు కొత్తగా ఓపెన్ చేయబోయే బ్రాంచ్ పనులన్నీ మీరేనా చూసేది?"

"ఔనండి, నేనే. కాకపోతే పెద్ద విషయాలు ఏవైనా మా బాస్ విజయ్ గారే ఫైనలైజ్ చేస్తారు"

"బాస్ నమ్మిన ఉద్యోగి అన్నమాట మీరు. అందుకే కదా ఈ పని మీద మిమ్మల్ని పంపింది" నవ్వుతూ అంది మాధవి.

కొంచెం నవ్వుతూ మాధవి వైపే చూడసాగాడు కోమల్.మోహన ఎందుకు అందంగా ఉందో అర్ధమైంది అతనికి. మాధవి వయసైనా అందంగా ఉంది. పల్చటి చీరలో నడుం వంపులు కనిపిస్తూ, ఆ వయసులో కూడా కసిగా అనిపించసాగింది.

"మాటల్లో పడి మర్చిపోయాను అసలు. కాఫీ, టీ, కూల్ డ్రింక్, ఏం తీసుకుంటారు"

"ఏమీ వద్దండి"

"షోరూం మేనేజ్మెంటేనా, బిజినెస్ లంచెస్ చెయ్యరా" నవ్వుతూ అడిగింది.

ఆ నవ్వు తట్టుకోలేకుండా ఉన్నాడు కోమల్. మాధవి ఎప్పుడూ అలానే నవ్వుతుందా లేకపోతే ఇలాంటి విషయాల దగ్గర మాత్రమే అలా నవ్వుతుందా అనేది అర్ధం అవ్వట్లేదు అతనికి.

"అప్పుడప్పుడూ లంచెస్ ఉంటాయి"

"మరిప్పుడు ఏం తీసుకోకపోవడమేమిటి. మార్నింగ్ కదా, ఇది బిజినెస్ బ్రేక్ ఫాస్ట్ అనుకోండి. ఎన్నో మాట్లాడతారు, అప్పటిదాకా ఏం తాగకుండా, తినకుండా ఉంటారా ఏంటి. షూటింగ్ నించి వచ్చేసరికి రాత్రి రెండు అయింది. పడుకుని, లేవడం లేటయింది. మోహన రెడీ అవుతోంది, ఈ లోపు మీరు కాఫీ తాగండి. మోహన వచ్చాక మళ్ళీ తాగచ్చు" అంటూ కాఫీ తేవటానికి లోపలికెళ్ళింది.

వెళ్తున్న మాధవి వైపే చూడసాగాడు కోమల్. ప్రౌఢ కావడంతో ముందు, వెనుక నిండుగా ఉన్న ఆమె అందాలు అతనిని ఊరించసాగాయి. ఆమె నడుస్తుంటే వెనుక నిండుగా ఉన్న పిరుదులు లయబద్దంగా ఊగుతున్నాయి. మోహన అసలు గుర్తే రాకుండా, మాధవి కోమల్ మనసుని ఆక్రమించసాగింది. అతని మగతనం డెనిమ్ క్లాత్ ప్యాంట్ నించి బయటకి రావడానికి విశ్వప్రయత్నం చేస్తోంది.

పదిహేను షోరూంలని మేనేజ్ చేసే కోమల్, ఇప్పుడు తన మగతనాన్ని మేనేజ్ చెయ్యలేకపోతున్నాడు. అతను దించటానికి ట్రై చేస్తుంటే, అతని మగతనం ఇంకా పైకి లేవటానికి ట్రై చేస్తోంది.

అతని ఇబ్బందిని ఇంకా పెంచటానికి మాధవి కాఫీతో వచ్చింది. నవ్వుతూ అతనికి ఒక కప్పు ఇచ్చి, తనొక కప్పు తీసుకుంది.

మోహనని తీసుకురావడానికి పైకి వెళ్తుందేమో అనుకున్న కోమల్, మాధవి మళ్ళీ అలా ఎదురుగా కూర్చోవడం ఇంకా ఇబ్బందిగా అనిపించసాగింది. అతని మగతనానికి మాత్రం బాగా అనిపించి, ఇంకాస్త లేచింది. ఇంకా ఎక్కువ లేస్తే ఎదురుగా ఉన్న మాధవికి కనిపిస్తుంది అనుకుంటూ, చక్రి ఉంటే బాగుండు అనుకున్నాడు కోమల్.

"ఛీఫ్ మేనేజర్ గారూ కాఫీ తాగండి. తాగేటప్పుడు కూడా బిజినెస్ గురించే ఆలోచిస్తూ ఉంటారా ఏంటి. ఇందుకేనా ఈ వయసుకే ఛీఫ్ మేనేజర్ అయింది" మళ్ళీ నవ్వుతూ అంది మాధవి.

ఆ నవ్వు, ఆ నడుం మడత, పల్చటి చీరలో స్పష్టంగా తెలుస్తున్న సైజులు అతనికి మైకం వచ్చేలా చేస్తున్నాయి.

"అదేం లేదండి" అంటూ, ఆమె నించి చూపు తిప్పుకుంటే కానీ లాభం లేదు అనుకుని, కాఫీ తాగుతూ ఎదురుగా ఉన్న షెల్ఫ్ వైపు చూడసాగాడు.

"అవ్వన్నీ మా మోహనకి వచ్చిన అవార్డ్స్, మెడల్స్. ఆ షెల్ఫ్ మొత్తం వాటికోసమే" వెనక్కి తిరిగి తను కూడా షెల్ఫ్ వైపు చూస్తూ అంది మాధవి.

ఆమె అలా వెనక్కి తిరిగడంతో ఆమె అందాలు బాగా కనిపించసాగాయి అతనికి. ఇంకాస్త లేచింది అతని మగతనం.

లేచి షెల్ప్ దగ్గరికెళ్ళి ఒక మెడల్ చేత్తో తీసుకుని "ఈ మెడల్ మోహన టెంత్ క్లాస్లో ఉన్నప్పుడు వేసిన డ్రామాలో ఫస్ట్ ప్రైజ్ వచ్చినప్పుడు ఇచ్చారు. మోహన చిన్నప్పటి నించి ఫస్టే" గర్వంగా చెప్పింది మాధవి.

చూడమన్నట్టుగా ఆ మెడల్ అతని వైపు చూపించింది మాధవి. మెడల్ తీసుకోవడానికి ఆమె వైపు వెళ్ళాడు కోమల్.

మెడల్ తీసుకుంటుండగా, మాధవి నించి మంచి సువాసన వచ్చింది. ఎంతసేపు స్నానం చేస్తుందో కానీ వస్తున్న ఆ గొప్ప సువాసన, దగ్గరగా కనిపిస్తున్న ఆమె ముందు, వెనకలు అతని మైకాన్ని పెంచసాగాయి.

ఆమె పక్కనుంటే లాభం లేదు అనుకుని, మెడల్ పక్కన పెట్టి, వెళ్ళి కూర్చున్నాడు కోమల్.

"మా మొహనకి స్టేట్ గవర్నమెంట్ అవార్డ్ కూడా వచ్చింది. షెల్ఫ్ మధ్యలో ఉన్నది అదే. చూసారా"

అప్పుడు చూస్తూ "గ్రేట్" అన్నాడు కోమల్.

"టీవీ చూడరా?"

"తక్కువండి"

"అయితే ఇరవైనాలుగ్గంటలూ బిజినెస్ గురించేనా మీ ఆలోచనలు" మళ్ళీ నవ్వుతూ అడిగింది.

ఆ నవ్వుకి మళ్ళీ అతనికి ఇబ్బంది, అతని మగతనానికి హాయి కలగసాగాయి.

"అదేం లేదండి. మొన్న ఒక ప్రోగ్రాంలో మోహన గారి డ్యాన్స్ చూసాను. చాలా బాగుంది"

"ఔను, మా మోహన డ్యాన్స్ బాగా చేస్తుంది. కూచిపూడి నేర్పించాను చిన్నప్పుడే. నాకు కూడా వచ్చు" అంటూ చేతులు పైకి ఒక భంగిమలా పెట్టి, నాట్యం చేస్తున్నట్టు ఒక పోజ్ పెట్టింది మాధవి.

పల్చటి వయొలెట్ చీర పక్కకి జరిగి, నడుం ఒంపులు, కొంచెం బొడ్డు కనిపిస్తూ, ఎడమ చన్ను జాకెట్ మీదే ఊరిస్తున్న ఆ భంగిమలో ఆమెనలా చూడగానే సన్నగా లీకయింది అతనికి.

నవ్వుతూ కూర్చుంది మాధవి.

"మీరు అచ్చం మోహన గారిలా ఉన్నారు"

"నేను మోహనలా ఉండటమేమిటి. మోహనే నాలా ఉంటుంది"

"అదే అదే. మిమ్మల్ని చూస్తుంటే మోహన గారిని చూస్తున్నట్టే ఉంది"

"అప్పుడైతే మీ షోరూం ఓపెనింగ్ మోహనతోనే చేయించాలా, నేను సరిపోనా" నవ్వుతూ, రెచ్చగొడుతున్నట్టు అన్న మాధవి మాటలు విని మాట రాకుండా ఉండిపోయాడు కోమల్.

అతను షాక్ అవ్వడం చూసి, పగలబడి నవ్వుతూ... "ఊరికినే అన్నాను. నిజమనుకున్నారా ఏంటి. సరదాకి అన్నాను" అంది మాధవి.

చిన్నగా నవ్వాడు కోమల్.

"అయినా ఈ వయసులో నాతో ఓపెనింగ్ చేయిస్తే, చూడటానికి ఎవరొస్తారు చెప్పండి. మా అమ్మాయంటే స్టార్ కాబట్టి వస్తారు. నన్ను చూడటానికెవరొస్తారు, నాకెవరున్నారు ఫ్యాన్స్"

"నేనొస్తాను చూడటానికి, ఆ రోజంతా మీతోనే ఉంటాను, మీ పనులన్నీ చూసుకుంటాను, ఫ్యాన్ అయిపోయాను" అనుకున్నాడు మనసులో.

ఇంతలో పై నించి అడుగుల శబ్దం వినిపించింది. ఇద్దరూ తలెత్తి చూసారు.

మెట్లు దిగుతూ మోహన.

[ramd420]

మీరు కొత్త కొత్త కథలతో దూసుకుపోతున్నారు
కథ బాగుంది, ధన్యవాదాలు

[utkrusta]

Excellent update

[K.R.kishore]

Nice super update

[prash426]

nice start bhaiya... bagundi...

[raja9090]

Nice update

[ghoshvk]

baagundi... please continue

[Chiranjeevi1]

Nice story

[pedapandu]

Nice plot....

go on ps.,......

[earthman]

స్పందనకి ధన్యవాదాలు పాఠకులారా.

కధ తదుపరి భాగం ఇస్తున్నాను. ఈ భాగంలో కూడా సంభాషణ ఎక్కువ వచ్చింది. మీకు ఎలా అనిపిస్తుందో చూద్దాం.

[earthman]

రెడ్ చుడిదార్లో అందంగా తయారయ్యి వచ్చింది మోహన.

మాములుగా ఉండుంటే ఆ అందాన్ని చూస్తూ మైమరచిపోయిండేవాడు కోమల్. కానీ ఆ మోహన అలా ఉండటానికి కారణమైన మాధవి రూపంతో, ఆలోచనలతో నిండి ఉన్న కోమల్, మోహన వైపు అంత ఇదిగా చూడలేదు.

వస్తూనే నవ్వుతూ "హల్లో, హౌ ఆర్ యూ" అని షేక్ హ్యాండిచ్చింది.

మాములుగా అయ్యుంటే ఆ స్పర్శకి లేచి, కారి ఉండేది కోమల్ అంగం, కానీ మనసు మాధవి మీద ఉండటంతో అతనికి ఏమీ అనిపించలేదు.

"హల్లో మోహన గారు, ఎలా ఉన్నారు?" అన్నాడు.

బాగున్నాను అన్నట్టు నవ్వింది మోహన.

"మేనేజర్ అంటే పెద్దవాళ్ళు వస్తారు అనుకున్నాను. యంగ్ అనుకోలేదు" అంది మోహన.

"నేనూ కూడా అదే అన్నానే మోహనా, పైగా ఛీఫ్ మేనేజర్ అంట" అంది మాధవి.

"టాలెంటెడ్ అయితే తప్ప, అప్పుడే ఛీఫ్ మేనేజర్ అవ్వరు కదా" అంది మోహన.

నవ్వాడు కోమల్.

"ఔనే. బాగా ఉన్నట్టుంది టాలెంట్" అంటూ కోమల్ వైపు చూస్తూ కొంటెగా అంది మాధవి.

"అబ్బా అమ్మ. నీ జోకులు ఆపు. ప్రొఫెషనల్స్ వీళ్ళు. నువ్వు సరదాకి అంటున్నావని తెలియకపోతే అపార్ధం చేసుకుంటారు" కొంచెం కోపంగా అంది మోహన.

"నేను ప్రొఫెషనల్ కాదా ఏంటి. నాకు మీ మాటలు అర్ధం కావా ఏంటి" అంటూ విసవిసా అక్కడనుంచి లోపలికెళ్ళింది మాధవి.

"అమ్మా, రా" అంటూ పిలిచింది మోహన.

ఆగకుండా కిచెన్లోకి వెళ్ళింది మాధవి.

"వన్ మినిట్. మా అమ్మకి కాస్త కోపం వచ్చింది. నేను తీసుకొస్తాను. ఏమీ అనుకోవద్దు. మీతో అన్నీ మాట్లాడేది మా అమ్మే, తనే అన్నీ చూసుకుంటుంది. B.Com లో గోల్డ్ మెడలిస్ట్" అంటూ మాధవిని తేవడానికి వెళ్ళింది మోహన.

ఇద్దరు అందగత్తెలతో ఇలా టైం గడుపుతున్నందుకు బానే ఉన్నా, బాస్ ఫోన్ చేస్తే డిస్కషన్ ఎక్కడిదాకా వచ్చిందో చెప్పాలి, మీటింగ్ అప్డేట్ ఇవ్వాలి అన్న ఆలోచన కూడా ఉండటంతో కొంచెం చిరాకు కలిగింది కోమల్కి.

కిచెన్ నించి ఏవో మాటలు చిన్నగా వినిపిస్తున్నాయి. వాచ్ వైపు చూసాడు కోమల్. ఐదు నిముషాలు గడిచాయి. ఇంకెంతసేపు అనుకుంటుండగానే వచ్చింది మాధవి.

మాధవి ఒక్కతే వస్తుండటం చూసి, మోహన వెనక ఉందేమో అని చూసాడు కోమల్.

"మోహన కాఫీ పెడుతోంది. షూటింగ్ లేనప్పుడు వంట చెయ్యడం మోహనకి హాబి లాగా" మళ్ళీ అదే నవ్వు నవ్వుతూ అంది మాధవి.

"హమ్మయ్య, మాధవి మామూలైంది, ఇక అసలు పని మొదలుపెట్టాలి" అనుకున్నాడు కోమల్.

"సారీ అండి. నాకు సహజంగా కోపం రాదు, సరదా మనిషిని నేను. కానీ అదుగో అప్పుడప్పుడు అలా మోహన అనే మాటలకు మనసుకు బాధ కలిగితేనే కోపం వస్తుంది. ఐ యామ్ వెరీ సారీ"

"అయ్యో, దీనికి సారీ ఎందుకండి. డిస్కషన్ టెన్ మినిట్స్ లేట్, అంతే కదా, నో ప్రాబ్లం"

"తెలివితేటలతో పాటు, అర్ధం చేసుకునే మనసు కూడా ఉంది మీకు" మళ్ళీ అదే నవ్వుతో అంది మాధవి.

ఆ నవ్వుకి మళ్ళీ మైకం కమ్మింది కోమల్కి.

"మీరు B.Com లో గోల్డ్ మెడలిస్ట్ అని మోహన గారు చెప్పారు"

"యస్. కాలేజ్ రోజుల్లో నా రేంజ్ వేరుగా ఉండేది. ఎవరికి ఏ డౌట్ ఉన్నా నన్నే అడిగేవాళ్ళు. ఒక్కోసారి మా లెక్చరర్స్ నాతో ఏదన్నా టాపిక్ చెప్పించేవాళ్ళు" తన కాలేజ్ రోజులు గుర్తు తెచ్చుకుంటూ గర్వంగా అంది మాధవి.

"మరి ఫర్థర్ స్టడీస్ చెయ్యలేదా?" ఆసక్తిగా అడిగాడు కోమల్.

"ఎన్నో అనుకుంటాం, అన్నీ జరుగుతాయా ఏంటి" కొంచెం వేదాంత ధోరణిలో అంటూ పైట సరిచేసుకుంది మాధవి.

"మీకు అభ్యంతరం లేకపోతే చెప్పండి, నేను తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నాను" పైట పక్కకి జరిగడంతో కొంచెం కనిపిస్తున్న ఆమె ఎడమ చన్నుని చూస్తూ అన్నాడు కోమల్.

"ప్రేమలో పడ్డాను, వెంటనే మోహన పుట్టింది, నేను ప్రేమ అనుకున్నాను, అతను టైం పాస్ అనుకున్నాడు, తన జీవితం తను చూసుకున్నాడు, నేనే ఎన్నో కష్టాలుపడి మోహనని పెంచాను" తన జీవితకధ మొత్తం ఒక్క వాక్యంలో చెప్పేసింది మాధవి.

"సారీ అండి, నాకు ఇదంతా తెలియదు. ఇదంతా గుర్తుచేసి మీకు బాధ కలిగించాను, ఐ యాం వెరీ సారీ"

"మీకు తెలియదని నాకు తెలుసు" పగలబడి నవ్వింది మాధవి.

అర్ధం కానట్టు చూసాడు కోమల్.

"ఇదంతా అందరికీ తెలిసు. ఎన్నో ఇంటర్వూలలో మా మోహన ఇదంతా ఎన్నోసార్లు చెప్పింది. మీరు టీవీ చూడటం తక్కువన్నారు కదా, అందుకే మీకు ఇవన్నీ తెలియవు. మొదటిసారి చెప్తున్నప్పుడు మాకు బాధ కలిగినా ఇప్పుడు చెప్తుంటే బాధ లేదు" మామూలుగా అంది మాధవి.

"ఓకే" అన్నాడు కోమల్.

"మోహన ఒట్టి అందగత్తె మాత్రమే కాదు, హార్డ్ వర్కింగ్ యంగ్ ఉమన్"

"మరి మీరు?"

"హార్డ్ వర్కింగ్, శాక్రిఫైసింగ్, అందగత్తెని ఔనో కాదో మీరే చెప్పాలి" మళ్ళీ గట్టిగా నవ్వింది మాధవి.

"మోహన గారి కన్నా మీరే గొప్ప. మీరు ఎన్ని నేర్పకపోతే మోహన గారు ఇలా ఉంటారు, మోహన గారికి ఉన్నవన్నీ మీ నించే వచ్చాయి" మెచ్చుకోలుగా అన్నాడు కోమల్.

"అందం కూడానా"

"అందం కూడా"

"అయితే మరి నన్ను మీ బ్రాండ్ అంబాసిడర్గా చేసుకోండి. మోహనని మీ కాంపిటిషన్ బ్రాండ్ వాళ్ళ అంబాసిడర్గా ఉండమందాం, తల్లీకూతుళ్ళలో ఎవరు గెలుస్తారో చూద్దాం. పోటీకి సై" మళ్ళీ రెచ్చకొడుతున్నట్టు నవ్వుతూ అంది మాధవి.

"నేనే ఓనర్ని అయితే మిమ్మల్నే తీసుకుంటాను. కానీ మా బాస్ మోహన గారితో ఓపెనింగ్ అనుకున్నారు" మనసులో అనుకుంటున్నది పైకి అనేసాడు కోమల్.

"నిజంగానా" ఆశ్చర్యపోతున్నట్టు అడిగింది మాధవి.

తను లోపల అనుకుంటున్నది పైకి అన్నానని అప్పుడు అర్ధమైంది కోమల్కి.

ఇంతలో కాఫీతో వస్తూ "ఔను కోమల్ గారు, అలానే చేద్దాం. మా అమ్మ మీ బ్రాండ్ ప్రమోట్ చేస్తుంది, నేను మీ రైవల్ బ్రాండ్ ఏదో చెప్తే దాన్ని ప్రమోట్ చేస్తాను. వన్ ఇయర్లో ఎవరి సేల్స్ ఎక్కువ ఉంటాయో చూద్దాం" నవ్వుతూ అంది మోహన.

"తనే ఓనర్ అయితే నన్నే తీసుకుంటాడుట. ఈ వయసులో నా అందం ముందు నువ్వు చాలవుట. నీ కన్నా నేనే బాగున్నానట" టకటక అనేసింది మాధవి.

షాక్ అయ్యాడు కోమల్.

"అదంతా నేను అనలేదు మోహన గారు" అని సంజాయిషీ ఇచ్చుకోబోయాడు.

"మా అమ్మ సంగతి నాకు తెలుసు. ఊరికే అలా అంటుంది" అంది మోహన.

కాఫీ టేబుల్ మీద పెడుతుండగా మోహన పర్సనల్ మొబైల్ మోగింది.

"పొద్దున షూటింగ్ వాళ్ళే అయ్యింటారు, నేను మాట్లాడతాను" అంటూ కాఫీ కప్ తీసుకుని లోపలికి వెళ్ళింది మోహన.

"కాఫీ తీసుకోండి ఓనర్ గారు, అదే ఛీఫ్ మేనేజర్ గారు" అంది మాధవి.

లేచి నుంచున్నాడు కోమల్. మొహం పొరపాటు చేసినట్టుగా పెట్టాడు.

"అయ్యో, ఏంటి లేచారు, నేనేదో సరదాకి అన్నాను" తను కూడా లేచి నవ్వుతూ కూర్చోమన్నట్టుగా సోఫా వైపు చేయి చూపించింది మాధవి.

నిలబడే ఉన్నాడు కోమల్.

"ప్లీజ్ కూర్చోండి" అంటూ కోమల్ చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చోబెట్టింది మాధవి.

అలా చేస్తూందని ఊహించని కోమల్ షాక్ అయ్యాడు.

"అలా అన్నిటికీ షాక్ అయితే ఎలాగండి బాబు. గొప్ప చదువు, గొప్ప ఉద్యోగమేనా, లోకజ్ఞానం లేకపోతే ఎలా" నవ్వుతూ కాఫీ చేతికిచ్చింది మాధవి.

కాఫీ తీసుకోకుండా ఇంకా కొంచెం షాక్లోనే ఉన్నాడు కోమల్.

"తీసుకుంటారా, లేకపోతే నేనే తాగించనా" పైట సరిచేసుకుంటూ, కన్ను కొడుతూ అంది మాధవి.

మళ్ళీ షాక్ అయ్యాడు కోమల్.

అనుకున్నట్టుగానే కోమల్ షాక్ అవ్వడంతో మళ్ళీ పగలబడి నవ్వింది మాధవి.

ఒకసారి వెనక్కి తిరిగి చూసి, మోహన పైన మాట్లాడుతోంది అని అర్ధమయ్యి, లేచి కోమల్ దగ్గరికొచ్చి, అతని బుగ్గ గిల్లి, అప్పటికే నిటారుగా ఉన్న అతని మగతనాన్ని ఒకసారి గట్టిగా పిసికి వదిలింది మాధవి.

ఇలా చేస్తుందని ఏమాత్రం ఊహించని కోమల్, కళ్ళు పెద్దవి చేసి, నోరు తెరిచి అలా ఉండిపోయాడు.

ఇంతలో ఫోన్ ముగించి కిందికి వచ్చింది మోహన.

[Chiranjeevi1]

Super update

[maheshvijay]

Nice update

[manmad150885]

ఇంక ఓనర్ చెప్పినట్టు తల్లి మాయ లో పడ్డాడు

[narendhra89]

Woow సూపర్ స్టోరీ బాగుంది

[Vvrao19761976]

Nice story