16-08-2021, 04:31 PM
என் மகனா அப்படி !
என் மகனா அப்படி !
என் மகனா அப்படி !
கோபால் மனதில் மீண்டும் மீண்டும் அந்த எண்ணம் வந்து வந்தது போய் கொண்டே இருந்தது..
கோபால் சந்தோக பேர்வழி அல்ல.. அதனால் இதுவரை அவர் எதையுமே சந்தேகப்பட்டது இல்லை..
ஆனால் இப்போது வீட்டில் இரண்டு மாதங்களாக நடந்து வரும் சில சில சம்பவங்கள் அவர் மனதை பிசைந்தது..
அவரால் யாரிடமும் கேட்கவும் முடியவில்லை.. யாரையும் சந்தேகப்படவும் முடியவில்லை..
வாய் திறந்து கேட்டு.. தான் நினைத்தது ஒன்று.. நடந்தது ஒன்றாக இருந்தால்.. அந்த அவமானத்தை கோபாலால் தாங்க முடியாது..
என் மகனா அப்படி !
என் மகனா அப்படி !
என் மகனா அப்படி !
மீண்டும் அதே எண்ண ஓட்டம்..
ஆபிசில் வேலை ஓடவில்லை..
வாருங்கள்.. நம் கோபாலையும் அவர் குடும்பத்தையும் பற்றி தெரிந்து கொள்ள செல்வோம்..
யார் இந்த கோபால்...?
கோபால் வயது 45-.. இப்போதுதான் கிருதா பக்கம் லேசான நரை வந்து இருக்கிறது..
அழகான மனைவி.. பெயர் காயத்ரி.. வயது 37.. ஒரே ஒரு மகன் ரவி.. இப்போதுதான் முதலாம் ஆண்டு கல்லு£ரிக்கு கால் அடி எடுத்து வைத்திருக்கிறான்..
படிப்பில் படு சுட்டி.. காரணம் அவன் அம்மா காயத்ரிதான்.. சின்ன குழந்தை பருவம் முதலே அவனை அடித்து அடித்து படிக்க வைப்பாள்.. இதுவரை ரவியை டியூஷன் அனுப்பியதில்லை.. அவனுக்கு டியூஷன் டீச்சரும் அவன் அம்மா காயத்ரிதான்..
நம்ம ரவியின் நடவடிக்கைதான் கடந்த இரண்டு மாதங்களாக சரியில்லை என்று தோன்றியது கோபாலுக்கு..
ஆனால் மனைவியிடமோ.. மகனிடமோ கேட்க தயக்கம்..
காரணம் கோபால் அவ்வளவு அமைதியானவர்.. பன்பானவர்.. பாசமானவர்.. என்று காயத்ரியிடமும் ரவியிடமும் பெயர் வாங்கி இருக்கிறார்..
அலுவலகத்திலும் அப்படிதான்.. கோபாலை போல ஒரு நல்லவன் உத்தமன் யாரும் பார்க்க முடியாது என்று கூறுவார்கள்..
வீட்டில் தன் முன்னாலேயே தனக்கு தெரியாமல் எதுவோ நடக்கிறது என்பது மட்டும் கோபாலுக்கு சந்தோகமாகவே இருக்கிறது..
அதுவும் இந்த இரண்டு மாதாங்களாகதான்..
ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை அன்று..
காயத்ரி : என்னங்க.. டி.வி. வால்யூம் கம்மியா வைங்க.. ரவி அவன் ரூம்ல படிக்கிறான்.. டிஸ்டபன்ஸா இருக்க போவுது..
அப்போது உள் ரூமில் இருந்து குரல்
ரவி : அம்மா££££££...
காயத்ரி : என்னடா£££££...
இவளும் பதிலுக்கு ஹாலில் இருந்தபடியே ரவி ரூமை நோக்கி கத்தினாள்..
ரவி : ஒரு டவுட்.. சீக்கிரம் வாங்கம்மா..
காயத்ரி : வர்ரேன்டா.. இந்தாங்க.. காபிய பிடிங்க.. நான் போய் ரவி டவுட்டை க்ளியர் பண்ணிட்டு வர்ரேன்.. கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுக்கலாம்னா விட மாட்றான்.. இன்னைக்கு ஞாயிற்றுக்கிழமைகூட படிபடின்னு படிக்கிறான் உங்க புள்ள..
கோபால் : சரி சரி படிப்பு விஷயம்தானே காயத்ரி.. கோபப்படாத.. ரவி ரூமுக்கு போ..
காயத்ரி எழுந்து ரவி ரூமுக்கு போனாள்..
காயத்ரி : என்னங்க.. டிவி வால்யூம் கம்மி பண்ணுங்க..
கோபால் : சரி சரி.. ஆனா இந்த ரிமோட் சரியா வேலை செய்ய மாட்டேங்கிறது..
கோபால் டிவி ரிமோட்டோடு போராடிக் கொண்டிருந்தார்..
காயத்ரி : சரி சரி.. நான் கதவை சாத்திக்கிறேன்.. நீங்க வால்யூம் கம்மி பண்ண வேண்டாம்..
பதில் எதிர் பார்க்காமல் காயத்ரி பட்டேன்று ரவியின் ரூம் கதவை அறைந்து உள்ப’கம் சாத்திக் கொண்டாள்..
சிறிது நேர போராட்டத்திற்கு பிறகு டிவி ரிமோட் சரியானது..
கோபால் வால்யூமை கம்மி பண்ணினார்..
ஒரு 15 நிமிடம் டிவி பார்த்து இருப்பார்..
ஏதோ
கிர்க்.. கிர்க்..
கிர்க்.. கிர்க்..
கிர்க்.. கிர்க்..
கிர்க்.. கிர்க்..
என்று மெல்லிய சத்தம் கேட்டது..
டிவியில் இருந்தா என்று கோபால் எண்ணிக் கொண்டிருந்த வேலையில் அந்த சத்தம் ரவியின் ரூமில் இருந்து மெல்ல கேட்டது..
ரிமோட்டை எடுத்து மியூட் வைத்தார் கோபால்..
இப்போது கிர்க்.. கிர்க்.. சத்தம் கொஞ்சம் அதிகமாக கேட்டது..
கிர்க்.. கிர்க்..
கிர்க்.. கிர்க்..
ரவியின் கட்டில் சத்தம்..
உள்ள அம்மாவும் பையனும் என்ன பண்றாங்க..
பாடம் சொல்லிக் கொடுக்கத்தானே காயத்ரி உள்ளே போனாள்.. அது என்ன கிர்க்.. கிர்க்.. சத்தம்..
கோபாலுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.. எதையும் வித்தியாசமாக நினைக்கவும் தோன்றவில்லை..
சரியாக ஒரு அரை மணி நேரத்தில் டப் என்ற சத்தத்துடன் காயத்ரி ரவி ரூம் கதவை திறந்து வெளியே வந்தாள்..
முகம் கழுத்து எல்லாம் வியர்த்து இருந்தது..
கோபால் : என்ன காயத்ரி வியர்க்க விறுவிறுக்க வெளியே வர்ற..
காயத்ரி : திடீர்னு பவர் அவன் ரூம்ல மட்டும் ஷட் டவுன் ஆயிடுச்சிங்க..
கோபால் : கிர்க்.. கிர்க்.. னு ரவியோட படுக்கை கட்டில் சத்தம் கேட்டதே..
காயத்ரி : அவன் படுக்கையை நீங்க வந்து பார்த்திருந்தீங்கன்னா.. அவனை அடிச்சே கொன்னு இருப்பீங்க..
அவன் புக்ஸும்.. அழு க்கு துணிகளும்.. கண்ட கண்ட பொம்மைகளும்.. எல்லாம் அவன் பெட் மேலேயே இறைஞ்சி போட்டு வச்சிருந்தான்..
அவனை படிக்க வச்சிட்டு.. அப்படியே அவனோட பெட்டையும் நீட்டா சுத்தம் செஞ்சி.. வேற பெட்ஷீட் மாத்திட்டு வர்றேன்..
போய் குளிக்கணும்.. கரண்ட் ஷட்டவுன்.. ரூம் வேற உள் பக்கம் தாப்பா போட்டுகிட்டதால.. ஒரே அனல்ங்க.. அதான் வியர்வை.. நான் போய் குளிச்சிட்டு வர்றேன்..
இதுதான் அன்றைய ஞாயிறு நடந்தது..
இதை வைத்து ரவியையும் காயத்ரியையும் என்னவென்று நினைப்பது..
இது போகட்டும்..
இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்னால் தீபாவளி சமையம் என்று நினைக்கிறேன்..
வீட்டில் எல்லோரும் அதிகாயிலேயே எழுந்து தலைக்கு எண்ணெய் தேய்த்து குளிக்க ரெடி ஆனார்கள்..
முதலில் கோபால் எண்ணெய் தேய்த்து குளித்து விட்டு வெளியே ஹாலில் வந்து ஆயாசமாக உட்கார்ந்து பேப்பர் படித்துக் கொண்டிருந்தார்..
காயத்ரி : ரவிவீவீவீவீவீவீவீ...
ஹாலில் நின்று ரவி ரூம் பக்கம் கத்தினாள்..
காயத்ரி எப்போதுமே ஹாலில் இருந்து சத்தமாக கத்திதான் கூப்பிடுவாள்..
ரவியும் லேசில் வெளியே வரமாட்டான்.. உள்ளே இருந்தே அவனும் தன் பங்கிற்கு சத்தமாக பதில் அளிப்பான்..
காயத்ரி : ரவி சீக்கிரம் வா.. எண்ணெ தேய்ச்சி விடுறேன்..
கோபாலுக்கு செந்த வீடு அது.. நல்ல பெரிய இன்டியூஜூவல் ஹவுஸ்..
காயத்ரி கோபாலுக்கென்று ஒரு தனி பெட்ரூம்..
ரவிக்கென்று சின்ன வயதிலேயே அவனுக்கென்று ஒரு தனி பெட்ரூம் ஒதுக்கி விட்டார்கள்..
இருவர் பெட்ரூமிலும் அட்டாச்சுடு பாத்ரூம் உண்டு..
இருந்தாலும் அது கொஞ்சம் பழைய காலத்து டைப் வீடு.. இப்போதுதான் புதுபித்து இன்டீரியர் எல்லாம் பண்ணி முன்பக்கம் மட்டும் லேட்டஸ்ட் டைப்பில் மாற்றி அமைத்து இருந்தார்கள்..
பின் பக்கம் ஒரு சின்ன கிணறு.. அதில் கம்பி வேலி போட்டு மூடி இருந்தார்கள்.. வாலி இறக்குவதற்கு மட்டும் ஒரு சின்ன வழி விட்டு இருந்தார்கள்..
அருகில் ஒரு சின்ன ரூம்.. அதுவும் பாத்ரூம்தான்.. ஆனால் இப்போது நாம் பார்க்கும் நவீன பாத்ரூம் இல்லை..
மேல் பக்கம் ஒரு ஆஸ்பட்டாஸ் ஷீட் போட்டு மூடி இருக்கும்..
குளிக்கும் போது துணிகளை மாட்டுவதற்கு உள்ளே ஹேங்கர் வசதி எல்லாம் இல்லை.. துணிகளை துண்டை எல்லாம் கதவின் மேல் போட்டு விட்டுதான் குளிக்க வேண்டும்..
காயத்ரி : என்னங்க.. ரவி வந்தான்னா.. பின் பக்கம் பாத்ரூம் வர சொல்லுங்க.. அங்க வச்சிதான் அவனுக்கு என்ணெய் தேய்க்கணும்..
காயத்ரி டவலும் எண்ணெய் கிண்ணத்துடன் பின் பக்கம் சென்றாள்..
ரவி தன் ரூம் விட்டு வெளியே வந்தான்..
கோபால் : ரவி அம்மா பின் பக்கம் பாத்ரூம்ல உனக்காக வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கா.. போய் எண்ணெய் தேய்ச்சுக்க..
ரவி : சரிப்பா..
ரவி பின் பக்கம் போனான்..
ஒரு 10 நிமிஷம் இருக்கும்..
கோபால் எதார்த்தமாக கிட்சன் சென்று தண்ணீர் குடிக்க சென்றார்..
கிட்சன் அடுத்துதான் அந்த பின்பக்க கிணறு இருந்தது..
ம்ம்.. மெல்லம்மா.. ஆஆ.. மெல்லடி..
என்று ரவியின் முனகல் சத்தம் கேட்டது..
கோபால் பின்பக்க பாத்ரூம் பக்கம் சென்று கதவை பார்த்தார்..
ரவி அணிந்திருந்த பனியன் அந்த கதவின் மேல் இருந்தது.. அடுத்து பார்த்தார்.. அவன் போட்டிருந்த டவல்.. அருகில் ஒரு சின்ன ஜட்டியும்கூட..
அப்படி என்றால் மாடு மாதிரி வளர்ந்த ரவி இப்போது அம்மணமாகவா காயத்ரியுடன் பாத்ரூமில் இருக்கிறான்..
கோபாலுக்கு கப்பென்று ஒரு அதிர்ச்சி தாக்கியது..
மெல்லம்மா.. மெல்லம்மா என்ற ரவியின் முனகல் சத்தம் கேட்டுக் கொண்டே இருந்தது..
தொடரும்... 1
என் மகனா அப்படி !
என் மகனா அப்படி !
கோபால் மனதில் மீண்டும் மீண்டும் அந்த எண்ணம் வந்து வந்தது போய் கொண்டே இருந்தது..
கோபால் சந்தோக பேர்வழி அல்ல.. அதனால் இதுவரை அவர் எதையுமே சந்தேகப்பட்டது இல்லை..
ஆனால் இப்போது வீட்டில் இரண்டு மாதங்களாக நடந்து வரும் சில சில சம்பவங்கள் அவர் மனதை பிசைந்தது..
அவரால் யாரிடமும் கேட்கவும் முடியவில்லை.. யாரையும் சந்தேகப்படவும் முடியவில்லை..
வாய் திறந்து கேட்டு.. தான் நினைத்தது ஒன்று.. நடந்தது ஒன்றாக இருந்தால்.. அந்த அவமானத்தை கோபாலால் தாங்க முடியாது..
என் மகனா அப்படி !
என் மகனா அப்படி !
என் மகனா அப்படி !
மீண்டும் அதே எண்ண ஓட்டம்..
ஆபிசில் வேலை ஓடவில்லை..
வாருங்கள்.. நம் கோபாலையும் அவர் குடும்பத்தையும் பற்றி தெரிந்து கொள்ள செல்வோம்..
யார் இந்த கோபால்...?
கோபால் வயது 45-.. இப்போதுதான் கிருதா பக்கம் லேசான நரை வந்து இருக்கிறது..
அழகான மனைவி.. பெயர் காயத்ரி.. வயது 37.. ஒரே ஒரு மகன் ரவி.. இப்போதுதான் முதலாம் ஆண்டு கல்லு£ரிக்கு கால் அடி எடுத்து வைத்திருக்கிறான்..
படிப்பில் படு சுட்டி.. காரணம் அவன் அம்மா காயத்ரிதான்.. சின்ன குழந்தை பருவம் முதலே அவனை அடித்து அடித்து படிக்க வைப்பாள்.. இதுவரை ரவியை டியூஷன் அனுப்பியதில்லை.. அவனுக்கு டியூஷன் டீச்சரும் அவன் அம்மா காயத்ரிதான்..
நம்ம ரவியின் நடவடிக்கைதான் கடந்த இரண்டு மாதங்களாக சரியில்லை என்று தோன்றியது கோபாலுக்கு..
ஆனால் மனைவியிடமோ.. மகனிடமோ கேட்க தயக்கம்..
காரணம் கோபால் அவ்வளவு அமைதியானவர்.. பன்பானவர்.. பாசமானவர்.. என்று காயத்ரியிடமும் ரவியிடமும் பெயர் வாங்கி இருக்கிறார்..
அலுவலகத்திலும் அப்படிதான்.. கோபாலை போல ஒரு நல்லவன் உத்தமன் யாரும் பார்க்க முடியாது என்று கூறுவார்கள்..
வீட்டில் தன் முன்னாலேயே தனக்கு தெரியாமல் எதுவோ நடக்கிறது என்பது மட்டும் கோபாலுக்கு சந்தோகமாகவே இருக்கிறது..
அதுவும் இந்த இரண்டு மாதாங்களாகதான்..
ஒரு ஞாயிற்றுக்கிழமை அன்று..
காயத்ரி : என்னங்க.. டி.வி. வால்யூம் கம்மியா வைங்க.. ரவி அவன் ரூம்ல படிக்கிறான்.. டிஸ்டபன்ஸா இருக்க போவுது..
அப்போது உள் ரூமில் இருந்து குரல்
ரவி : அம்மா££££££...
காயத்ரி : என்னடா£££££...
இவளும் பதிலுக்கு ஹாலில் இருந்தபடியே ரவி ரூமை நோக்கி கத்தினாள்..
ரவி : ஒரு டவுட்.. சீக்கிரம் வாங்கம்மா..
காயத்ரி : வர்ரேன்டா.. இந்தாங்க.. காபிய பிடிங்க.. நான் போய் ரவி டவுட்டை க்ளியர் பண்ணிட்டு வர்ரேன்.. கொஞ்ச நேரம் ரெஸ்ட் எடுக்கலாம்னா விட மாட்றான்.. இன்னைக்கு ஞாயிற்றுக்கிழமைகூட படிபடின்னு படிக்கிறான் உங்க புள்ள..
கோபால் : சரி சரி படிப்பு விஷயம்தானே காயத்ரி.. கோபப்படாத.. ரவி ரூமுக்கு போ..
காயத்ரி எழுந்து ரவி ரூமுக்கு போனாள்..
காயத்ரி : என்னங்க.. டிவி வால்யூம் கம்மி பண்ணுங்க..
கோபால் : சரி சரி.. ஆனா இந்த ரிமோட் சரியா வேலை செய்ய மாட்டேங்கிறது..
கோபால் டிவி ரிமோட்டோடு போராடிக் கொண்டிருந்தார்..
காயத்ரி : சரி சரி.. நான் கதவை சாத்திக்கிறேன்.. நீங்க வால்யூம் கம்மி பண்ண வேண்டாம்..
பதில் எதிர் பார்க்காமல் காயத்ரி பட்டேன்று ரவியின் ரூம் கதவை அறைந்து உள்ப’கம் சாத்திக் கொண்டாள்..
சிறிது நேர போராட்டத்திற்கு பிறகு டிவி ரிமோட் சரியானது..
கோபால் வால்யூமை கம்மி பண்ணினார்..
ஒரு 15 நிமிடம் டிவி பார்த்து இருப்பார்..
ஏதோ
கிர்க்.. கிர்க்..
கிர்க்.. கிர்க்..
கிர்க்.. கிர்க்..
கிர்க்.. கிர்க்..
என்று மெல்லிய சத்தம் கேட்டது..
டிவியில் இருந்தா என்று கோபால் எண்ணிக் கொண்டிருந்த வேலையில் அந்த சத்தம் ரவியின் ரூமில் இருந்து மெல்ல கேட்டது..
ரிமோட்டை எடுத்து மியூட் வைத்தார் கோபால்..
இப்போது கிர்க்.. கிர்க்.. சத்தம் கொஞ்சம் அதிகமாக கேட்டது..
கிர்க்.. கிர்க்..
கிர்க்.. கிர்க்..
ரவியின் கட்டில் சத்தம்..
உள்ள அம்மாவும் பையனும் என்ன பண்றாங்க..
பாடம் சொல்லிக் கொடுக்கத்தானே காயத்ரி உள்ளே போனாள்.. அது என்ன கிர்க்.. கிர்க்.. சத்தம்..
கோபாலுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.. எதையும் வித்தியாசமாக நினைக்கவும் தோன்றவில்லை..
சரியாக ஒரு அரை மணி நேரத்தில் டப் என்ற சத்தத்துடன் காயத்ரி ரவி ரூம் கதவை திறந்து வெளியே வந்தாள்..
முகம் கழுத்து எல்லாம் வியர்த்து இருந்தது..
கோபால் : என்ன காயத்ரி வியர்க்க விறுவிறுக்க வெளியே வர்ற..
காயத்ரி : திடீர்னு பவர் அவன் ரூம்ல மட்டும் ஷட் டவுன் ஆயிடுச்சிங்க..
கோபால் : கிர்க்.. கிர்க்.. னு ரவியோட படுக்கை கட்டில் சத்தம் கேட்டதே..
காயத்ரி : அவன் படுக்கையை நீங்க வந்து பார்த்திருந்தீங்கன்னா.. அவனை அடிச்சே கொன்னு இருப்பீங்க..
அவன் புக்ஸும்.. அழு க்கு துணிகளும்.. கண்ட கண்ட பொம்மைகளும்.. எல்லாம் அவன் பெட் மேலேயே இறைஞ்சி போட்டு வச்சிருந்தான்..
அவனை படிக்க வச்சிட்டு.. அப்படியே அவனோட பெட்டையும் நீட்டா சுத்தம் செஞ்சி.. வேற பெட்ஷீட் மாத்திட்டு வர்றேன்..
போய் குளிக்கணும்.. கரண்ட் ஷட்டவுன்.. ரூம் வேற உள் பக்கம் தாப்பா போட்டுகிட்டதால.. ஒரே அனல்ங்க.. அதான் வியர்வை.. நான் போய் குளிச்சிட்டு வர்றேன்..
இதுதான் அன்றைய ஞாயிறு நடந்தது..
இதை வைத்து ரவியையும் காயத்ரியையும் என்னவென்று நினைப்பது..
இது போகட்டும்..
இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்னால் தீபாவளி சமையம் என்று நினைக்கிறேன்..
வீட்டில் எல்லோரும் அதிகாயிலேயே எழுந்து தலைக்கு எண்ணெய் தேய்த்து குளிக்க ரெடி ஆனார்கள்..
முதலில் கோபால் எண்ணெய் தேய்த்து குளித்து விட்டு வெளியே ஹாலில் வந்து ஆயாசமாக உட்கார்ந்து பேப்பர் படித்துக் கொண்டிருந்தார்..
காயத்ரி : ரவிவீவீவீவீவீவீவீ...
ஹாலில் நின்று ரவி ரூம் பக்கம் கத்தினாள்..
காயத்ரி எப்போதுமே ஹாலில் இருந்து சத்தமாக கத்திதான் கூப்பிடுவாள்..
ரவியும் லேசில் வெளியே வரமாட்டான்.. உள்ளே இருந்தே அவனும் தன் பங்கிற்கு சத்தமாக பதில் அளிப்பான்..
காயத்ரி : ரவி சீக்கிரம் வா.. எண்ணெ தேய்ச்சி விடுறேன்..
கோபாலுக்கு செந்த வீடு அது.. நல்ல பெரிய இன்டியூஜூவல் ஹவுஸ்..
காயத்ரி கோபாலுக்கென்று ஒரு தனி பெட்ரூம்..
ரவிக்கென்று சின்ன வயதிலேயே அவனுக்கென்று ஒரு தனி பெட்ரூம் ஒதுக்கி விட்டார்கள்..
இருவர் பெட்ரூமிலும் அட்டாச்சுடு பாத்ரூம் உண்டு..
இருந்தாலும் அது கொஞ்சம் பழைய காலத்து டைப் வீடு.. இப்போதுதான் புதுபித்து இன்டீரியர் எல்லாம் பண்ணி முன்பக்கம் மட்டும் லேட்டஸ்ட் டைப்பில் மாற்றி அமைத்து இருந்தார்கள்..
பின் பக்கம் ஒரு சின்ன கிணறு.. அதில் கம்பி வேலி போட்டு மூடி இருந்தார்கள்.. வாலி இறக்குவதற்கு மட்டும் ஒரு சின்ன வழி விட்டு இருந்தார்கள்..
அருகில் ஒரு சின்ன ரூம்.. அதுவும் பாத்ரூம்தான்.. ஆனால் இப்போது நாம் பார்க்கும் நவீன பாத்ரூம் இல்லை..
மேல் பக்கம் ஒரு ஆஸ்பட்டாஸ் ஷீட் போட்டு மூடி இருக்கும்..
குளிக்கும் போது துணிகளை மாட்டுவதற்கு உள்ளே ஹேங்கர் வசதி எல்லாம் இல்லை.. துணிகளை துண்டை எல்லாம் கதவின் மேல் போட்டு விட்டுதான் குளிக்க வேண்டும்..
காயத்ரி : என்னங்க.. ரவி வந்தான்னா.. பின் பக்கம் பாத்ரூம் வர சொல்லுங்க.. அங்க வச்சிதான் அவனுக்கு என்ணெய் தேய்க்கணும்..
காயத்ரி டவலும் எண்ணெய் கிண்ணத்துடன் பின் பக்கம் சென்றாள்..
ரவி தன் ரூம் விட்டு வெளியே வந்தான்..
கோபால் : ரவி அம்மா பின் பக்கம் பாத்ரூம்ல உனக்காக வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கா.. போய் எண்ணெய் தேய்ச்சுக்க..
ரவி : சரிப்பா..
ரவி பின் பக்கம் போனான்..
ஒரு 10 நிமிஷம் இருக்கும்..
கோபால் எதார்த்தமாக கிட்சன் சென்று தண்ணீர் குடிக்க சென்றார்..
கிட்சன் அடுத்துதான் அந்த பின்பக்க கிணறு இருந்தது..
ம்ம்.. மெல்லம்மா.. ஆஆ.. மெல்லடி..
என்று ரவியின் முனகல் சத்தம் கேட்டது..
கோபால் பின்பக்க பாத்ரூம் பக்கம் சென்று கதவை பார்த்தார்..
ரவி அணிந்திருந்த பனியன் அந்த கதவின் மேல் இருந்தது.. அடுத்து பார்த்தார்.. அவன் போட்டிருந்த டவல்.. அருகில் ஒரு சின்ன ஜட்டியும்கூட..
அப்படி என்றால் மாடு மாதிரி வளர்ந்த ரவி இப்போது அம்மணமாகவா காயத்ரியுடன் பாத்ரூமில் இருக்கிறான்..
கோபாலுக்கு கப்பென்று ஒரு அதிர்ச்சி தாக்கியது..
மெல்லம்மா.. மெல்லம்மா என்ற ரவியின் முனகல் சத்தம் கேட்டுக் கொண்டே இருந்தது..
தொடரும்... 1