17-11-2018, 08:26 PM
...కొద్దిగా మాడిన మొహంతో... ఆవిడకి రెండడుగుల దూరం మెయింటైన్ చేస్తూ మొదలెట్టినా...కాసేపట్లో ఆవిడేదో అడుగుతూంటే,నవ్వుమొహంతో సమాధానాలు చెప్తూ... లయబధ్ధంగా కదలడం మొదలెట్టాడు వికాస్...మదన్ సర్ దగ్గరకి రావడానికి ప్రయత్నం చేస్తూన్నా అడుగు దూరం మెయింటైన్ చేస్తూ, అప్పుడప్పుడు మ్యూజిక్ బట్టి...ఆయనకి దగ్గరగా అడుగేసి...నా గుబ్బల్ని ఆయన ఛాతీకి తగిలీ తగల్నట్లుగా భుజాల్ని కుదుపుతూ లయగా కదుల్తున్నాను... నాతో మాట్లాడుతూన్నా...ఆయన చూపులు నా స్థనాల లోయ మీదే ఉంది.మ్యూజిక్ టెంపో పెరిగింది...కావాల్నే నా భుజాల్ని, స్థనాల్ని, నడుంని మరింత సెక్సీగా, వయ్యారంగా కదుపుతూ డాన్స్ చేస్తున్నాను....
...ఉన్నట్లుండి మదన్ సర్ నా నడుం చుట్టూ చేయేసి మీదికి లాక్కున్నాడు...నా గుబ్బలు అప్పచ్చుల్లా ఒత్తుకుపోయాయ్...ఆయన చాతీకి... ఆయన అర చెయ్యి నా వీపు ని అరక్షణం నిమిరింది..."...బ్రాసియర్ వేసుకోపోయినా ఎంత బింకంగా ఉన్నాయి సంధ్యా నీ స్థనాలు! వికాస్ ఈజ్ ఎ లకీ ఫెలో!!..." ...అని,తన చేతుల్ని నా నడుం మీంచి పిరుదుల మీదికి జార్చి వాటిని సున్నితంగా పిసుకుతూ..."...నాక్కూడా కొంచెం లక్ ఇప్పిస్తాడేమో కనుక్కోవాలి..." అన్నాడు...కన్నుగీటి...ఎర్రబడ్డ మొహంతో ఎడంగా జరిగి ఓరగా వికాస్,మేమ్ ల వైపు చూశాను...వాళ్ళు మమ్మల్ని పట్టించుకున్నట్లు లేరు...మాధురీ మేమ్ లయబధ్ధంగా ,అందంగా,సునాయాసంగా కదుల్తూంది...వికాస్ చూపులు ఆవిడ వంపుల్ని తడుముతున్నాయి... ఆవిడ పట్టించుకోనట్లు నటిస్తూ చిరునవ్వుతో వయ్యారంగా అడుగులేస్తూనేఉంది "...గ్రేస్ ఫుల్ మూవ్మెంట్స్ మేమ్ మీవి... భరతనాట్యం నేర్చుకున్నారనుకుంటా!..." అంటున్నాడు వికాస్ మ్యూజిక్ ఆగగానే చప్పట్లు కొడ్తూ... "...థాంక్స్... అవును... కానీ చాలారోజులైంది...ప్రాక్టీస్ చేసి..." అంటూంది మాధురీమేమ్ కందిపోయిన మొహంతో...
...‘...సంధ్యా!...ఊఁ...’ అంటూ జిజాజీ ఆ పని చెయ్యమని మరోసారి గుర్తుచేసేసరికి నా ఎడం చేతిని ఆయన తొడ మీద ఆన్చి ...కళ్ళుమూసుకుని కుడి చేతి వేళ్ళనటూ,ఇటూ కదుపుతూ నా తొడలకింద వెతికానే! అతగాడి గుండు అందినట్టే అంది జారి పోయింది...పై చర్మాన్ని పట్టుకుని పైకి లాగుదామని ప్రయత్నిస్తే అటువంటిదేమీ దొరకలేదు...వేళ్లని ఇంకొంచెం కిందికి జరిపాను...ఈసారి వేళ్లకి బాగానే అందింది...అతగాడి మగతనం...చర్మం కోసం మరోసారి చూపుడువేల్తో వెతికాను...అటువంటిదేమీ దొరకలేదు సరిగదా! బలుపు మాత్రం చేతికి నిండుగా ఐంది...నా గుబ్బల మీద ఒత్తిడి పెరిగింది...‘...చంపేస్తున్నావ్ సంధ్యా!...కానీ!...’ అని నా చెవిలో మదన్ సర్ గుసగుస...
‘...ఇక తప్పదురా భగవంతుడా...’ అనుకుని... చూస్తూ సర్దుకుంటేనేగానీ ...దాన్ని... రెమ్మల్లో దోపుకోలేనని...కళ్లు తెరిచానే!...ముదురు ఎరుపు రంగులో బలిసిన చిలగడ దుంపలాంటి అతగాడి మగతనం... బాగా నిగిడి నా పూరెమ్మల్ని తగిలీ తగలనట్లుగా కదులుతూంది... అయితే ఒక తేడా వకూ ... మనవైపు చిలగడ దుంపల మీద అక్కడక్కడ బొడిపెలుంటాయి...ఇతగాడిదలా కాకుండా నున్నగా, నిటారుగా నిక్కి ఉంది...గుండుకి కింద...ఓ అంగుళం మేర చర్మం లేదు...‘...ఇదేమిటీ!...’ అనుకుంటూ మరోసారి చూపుడువేల్తో దాన్ని నిమిరానే!...దాంతో రెచ్చిపోయినట్లున్నాడు మానవుడు...కుడి చేతిని నా రెండుపిరుదుల కిందికి దూర్చి , ముంజేతిమీద నా బరువుని కాచుకుంటూ....ఎడంచేత్తో తన అంగాన్ని నా రెమ్మల్లోకి జొనిపి... కుడి చేత్తో నన్ను సడెన్ గా పైకి తోసి... తన చెయ్యిని లాగేసుకున్నాడే...
...నా పూరెమ్మల్లోకి ఎర్రగా కాలిన గూటం అదాటుగా చొరబడిన మంట...తట్టుకోలేక...జీజాజీ తొడలమీద చేతులాన్చి పైకి లేద్దామని ట్రై చేశానే...‘...ఏయ్...సంధ్యా!...క్యా కర్ రహీహో... అభీ ఆధాసే జ్యాదా బాహర్ హై...(...సగం కన్నా పైనే బయటుంది...)’ అన్నాడు...నా నడుం పట్టుకుని నన్ను ఆపుతూ...‘...నా సర్...మై ఫట్ జావూంగీ!...( వద్దు సర్...నే చిరిగిపోతాను...)’ అన్నాను సిగ్గుగా తల వాల్చుకుని ఓరకంట అద్దంలో అతడి చొరబాటుని చూసుకుంటూ...‘...సర్ నహీఁ...జీజా...ఎనీ వే...థాంక్స్ ఫర్ ది కాంప్లిమెంట్...బట్ దేర్ ఈజ్ నో సచ్ హిస్ట్రీ...’ అంటూ నన్ను మరో సారి పైకెగరేసి... కుదేశాడమ్మా...‘అమ్...మ్మో...’ అని మూల్గుతూ నా రెండుచేతుల్నీ వెనక్కి వంచి అతడి మెడని పెనవేశానమ్మా...ఆయన నా మొహాన్ని తనవైపు తిప్పుకుని నా పెదాల్ని జుర్రేసుకుంటూ...నా స్థనాల్ని యదేఛ్ఛగా మర్దిస్తూ...తన నడుంని పైపైకి ఎగరేస్తూ...నన్ను కుమ్మేశాడమ్మా ...కళ్ళు మూతలు పడుతూంటే మత్తుగా అతగాడికి లొంగిపోయాను వకూ!...’ అంటూ ఆగాను ...ఊపిరి తిప్పుకోడానికి....
‘...ఎంతసేపు వాయించాడేంటమ్మా నీ జీజాజీ!...’అంది వకుళ బొంగురుపోయిన గొంతుకతో... ఏమో!...నే టైం చూడ్లే!!...ఇంతలో నా అదృష్టం (..దురదృష్టం!?.) కొద్దీ పక్కనే ఉన్న టెలిఫోన్ మోగింది...అదాట్న పైకి లేచి...పక్కనే ఉన్న టవల్ తో ఒంటిని కప్పుకుంటూ రిసీవరెత్తాను...పారలల్ లైన్ వికాస్ కూడా ఎత్తాడు...హోటల్ సర్వీస్ వాళ్ళు...డిన్నర్ తెస్తున్నామని...ఓరగా మదన్ సర్ వైపు చూసి ఇక చాలన్నట్లుగా తలూపి...అటాచ్డ్ బాత్రూం వైపు వెళ్లబోయాను...‘...తూ బడీ లస్టీ హో సంధ్యా!...గాజర్ కో మూలీ బనాదియా!...’ అన్నాడే ఆయన సిగ్గుబిడియాలొదిలేసి తన మగతనాన్ని వేళ్ళతో కదుపుతూ!...ఏదో తన అంగంగురించి మాట్లాడుతున్నాడని గ్రహించినా దానర్థం పూర్తిగా తెలీలేదు వకూ...చెప్పవా!!...’ అన్నాను...
‘...సిగ్గులేనిదానా!...నన్ను కాదు...మీ ఆయన్నడగవలిసింది...’ అంటూ నా బుగ్గమీద పొడిచింది....‘...విషయం చెప్పి తిట్టచ్చుగా!...’ అన్నాను...బుగ్గని రుద్దుకుంటూ...‘...ఎంత మదమెక్కున్నావ్ సంధ్యా...నీ మదపు కోటింగ్ తో...గాజర్ ( ఓ రకపు చిలగడ లాంటి ముదురు ఎరుపు దుంప) లాంటి నా అంగాన్ని... మూలీ( తెల్లటి ముల్లంగి)లా మార్చేశావ్...’ అన్నాడమ్మా నీ జీజాజీ...నువ్వేంటన్నావేంటీ!... అంది వకుళ...సిగ్గుతో వంగిపోయిన నాతలని పైకెత్తుతూ...
‘...ఈ విషయం అప్పుడు నాకర్థం కాకపోయినా...‘...దీంట్లో మీ ...యోగ్ దాన్...( కాంట్రిబ్యూషన్) కూడా ఉందని బుకాయించాను...‘...ఇటు రా!...’ అంటూ నన్ను దగ్గరకి పిల్చి...‘...ముఝే కె.యల్. పి.డి...కర్కే జారహీహో...మేరే యోగ్ దాన్ కహాఁ సే హోగా?...’ అన్నాడే.. ఇంకా నిగిడున్న తన మగతనాన్ని వేళ్ళతో ఊపుతూ...‘...ఉస్ కే లియేతో సారీ రాత్ బాకీ హై జీజాజీ...’ అంటూ ఆయన అంగాన్ని కారమ్స్ స్ట్రయికర్ ని కొట్టినట్లు కొట్టి బాత్ రూం లోకి పరిగెత్తానే!.. కె.యల్. పి.డి....అంటే...ఏంటో...’ అంటూ వకుళ వైపు చూశాను...‘...అంటే!...దానర్థం చెప్పమనా?...’ అంటూన్న వకుళ మొహం లో ఫీలింగ్స్ చూసి తల దించుకున్నాను...
...ఉన్నట్లుండి మదన్ సర్ నా నడుం చుట్టూ చేయేసి మీదికి లాక్కున్నాడు...నా గుబ్బలు అప్పచ్చుల్లా ఒత్తుకుపోయాయ్...ఆయన చాతీకి... ఆయన అర చెయ్యి నా వీపు ని అరక్షణం నిమిరింది..."...బ్రాసియర్ వేసుకోపోయినా ఎంత బింకంగా ఉన్నాయి సంధ్యా నీ స్థనాలు! వికాస్ ఈజ్ ఎ లకీ ఫెలో!!..." ...అని,తన చేతుల్ని నా నడుం మీంచి పిరుదుల మీదికి జార్చి వాటిని సున్నితంగా పిసుకుతూ..."...నాక్కూడా కొంచెం లక్ ఇప్పిస్తాడేమో కనుక్కోవాలి..." అన్నాడు...కన్నుగీటి...ఎర్రబడ్డ మొహంతో ఎడంగా జరిగి ఓరగా వికాస్,మేమ్ ల వైపు చూశాను...వాళ్ళు మమ్మల్ని పట్టించుకున్నట్లు లేరు...మాధురీ మేమ్ లయబధ్ధంగా ,అందంగా,సునాయాసంగా కదుల్తూంది...వికాస్ చూపులు ఆవిడ వంపుల్ని తడుముతున్నాయి... ఆవిడ పట్టించుకోనట్లు నటిస్తూ చిరునవ్వుతో వయ్యారంగా అడుగులేస్తూనేఉంది "...గ్రేస్ ఫుల్ మూవ్మెంట్స్ మేమ్ మీవి... భరతనాట్యం నేర్చుకున్నారనుకుంటా!..." అంటున్నాడు వికాస్ మ్యూజిక్ ఆగగానే చప్పట్లు కొడ్తూ... "...థాంక్స్... అవును... కానీ చాలారోజులైంది...ప్రాక్టీస్ చేసి..." అంటూంది మాధురీమేమ్ కందిపోయిన మొహంతో...
...‘...సంధ్యా!...ఊఁ...’ అంటూ జిజాజీ ఆ పని చెయ్యమని మరోసారి గుర్తుచేసేసరికి నా ఎడం చేతిని ఆయన తొడ మీద ఆన్చి ...కళ్ళుమూసుకుని కుడి చేతి వేళ్ళనటూ,ఇటూ కదుపుతూ నా తొడలకింద వెతికానే! అతగాడి గుండు అందినట్టే అంది జారి పోయింది...పై చర్మాన్ని పట్టుకుని పైకి లాగుదామని ప్రయత్నిస్తే అటువంటిదేమీ దొరకలేదు...వేళ్లని ఇంకొంచెం కిందికి జరిపాను...ఈసారి వేళ్లకి బాగానే అందింది...అతగాడి మగతనం...చర్మం కోసం మరోసారి చూపుడువేల్తో వెతికాను...అటువంటిదేమీ దొరకలేదు సరిగదా! బలుపు మాత్రం చేతికి నిండుగా ఐంది...నా గుబ్బల మీద ఒత్తిడి పెరిగింది...‘...చంపేస్తున్నావ్ సంధ్యా!...కానీ!...’ అని నా చెవిలో మదన్ సర్ గుసగుస...
‘...ఇక తప్పదురా భగవంతుడా...’ అనుకుని... చూస్తూ సర్దుకుంటేనేగానీ ...దాన్ని... రెమ్మల్లో దోపుకోలేనని...కళ్లు తెరిచానే!...ముదురు ఎరుపు రంగులో బలిసిన చిలగడ దుంపలాంటి అతగాడి మగతనం... బాగా నిగిడి నా పూరెమ్మల్ని తగిలీ తగలనట్లుగా కదులుతూంది... అయితే ఒక తేడా వకూ ... మనవైపు చిలగడ దుంపల మీద అక్కడక్కడ బొడిపెలుంటాయి...ఇతగాడిదలా కాకుండా నున్నగా, నిటారుగా నిక్కి ఉంది...గుండుకి కింద...ఓ అంగుళం మేర చర్మం లేదు...‘...ఇదేమిటీ!...’ అనుకుంటూ మరోసారి చూపుడువేల్తో దాన్ని నిమిరానే!...దాంతో రెచ్చిపోయినట్లున్నాడు మానవుడు...కుడి చేతిని నా రెండుపిరుదుల కిందికి దూర్చి , ముంజేతిమీద నా బరువుని కాచుకుంటూ....ఎడంచేత్తో తన అంగాన్ని నా రెమ్మల్లోకి జొనిపి... కుడి చేత్తో నన్ను సడెన్ గా పైకి తోసి... తన చెయ్యిని లాగేసుకున్నాడే...
...నా పూరెమ్మల్లోకి ఎర్రగా కాలిన గూటం అదాటుగా చొరబడిన మంట...తట్టుకోలేక...జీజాజీ తొడలమీద చేతులాన్చి పైకి లేద్దామని ట్రై చేశానే...‘...ఏయ్...సంధ్యా!...క్యా కర్ రహీహో... అభీ ఆధాసే జ్యాదా బాహర్ హై...(...సగం కన్నా పైనే బయటుంది...)’ అన్నాడు...నా నడుం పట్టుకుని నన్ను ఆపుతూ...‘...నా సర్...మై ఫట్ జావూంగీ!...( వద్దు సర్...నే చిరిగిపోతాను...)’ అన్నాను సిగ్గుగా తల వాల్చుకుని ఓరకంట అద్దంలో అతడి చొరబాటుని చూసుకుంటూ...‘...సర్ నహీఁ...జీజా...ఎనీ వే...థాంక్స్ ఫర్ ది కాంప్లిమెంట్...బట్ దేర్ ఈజ్ నో సచ్ హిస్ట్రీ...’ అంటూ నన్ను మరో సారి పైకెగరేసి... కుదేశాడమ్మా...‘అమ్...మ్మో...’ అని మూల్గుతూ నా రెండుచేతుల్నీ వెనక్కి వంచి అతడి మెడని పెనవేశానమ్మా...ఆయన నా మొహాన్ని తనవైపు తిప్పుకుని నా పెదాల్ని జుర్రేసుకుంటూ...నా స్థనాల్ని యదేఛ్ఛగా మర్దిస్తూ...తన నడుంని పైపైకి ఎగరేస్తూ...నన్ను కుమ్మేశాడమ్మా ...కళ్ళు మూతలు పడుతూంటే మత్తుగా అతగాడికి లొంగిపోయాను వకూ!...’ అంటూ ఆగాను ...ఊపిరి తిప్పుకోడానికి....
‘...ఎంతసేపు వాయించాడేంటమ్మా నీ జీజాజీ!...’అంది వకుళ బొంగురుపోయిన గొంతుకతో... ఏమో!...నే టైం చూడ్లే!!...ఇంతలో నా అదృష్టం (..దురదృష్టం!?.) కొద్దీ పక్కనే ఉన్న టెలిఫోన్ మోగింది...అదాట్న పైకి లేచి...పక్కనే ఉన్న టవల్ తో ఒంటిని కప్పుకుంటూ రిసీవరెత్తాను...పారలల్ లైన్ వికాస్ కూడా ఎత్తాడు...హోటల్ సర్వీస్ వాళ్ళు...డిన్నర్ తెస్తున్నామని...ఓరగా మదన్ సర్ వైపు చూసి ఇక చాలన్నట్లుగా తలూపి...అటాచ్డ్ బాత్రూం వైపు వెళ్లబోయాను...‘...తూ బడీ లస్టీ హో సంధ్యా!...గాజర్ కో మూలీ బనాదియా!...’ అన్నాడే ఆయన సిగ్గుబిడియాలొదిలేసి తన మగతనాన్ని వేళ్ళతో కదుపుతూ!...ఏదో తన అంగంగురించి మాట్లాడుతున్నాడని గ్రహించినా దానర్థం పూర్తిగా తెలీలేదు వకూ...చెప్పవా!!...’ అన్నాను...
‘...సిగ్గులేనిదానా!...నన్ను కాదు...మీ ఆయన్నడగవలిసింది...’ అంటూ నా బుగ్గమీద పొడిచింది....‘...విషయం చెప్పి తిట్టచ్చుగా!...’ అన్నాను...బుగ్గని రుద్దుకుంటూ...‘...ఎంత మదమెక్కున్నావ్ సంధ్యా...నీ మదపు కోటింగ్ తో...గాజర్ ( ఓ రకపు చిలగడ లాంటి ముదురు ఎరుపు దుంప) లాంటి నా అంగాన్ని... మూలీ( తెల్లటి ముల్లంగి)లా మార్చేశావ్...’ అన్నాడమ్మా నీ జీజాజీ...నువ్వేంటన్నావేంటీ!... అంది వకుళ...సిగ్గుతో వంగిపోయిన నాతలని పైకెత్తుతూ...
‘...ఈ విషయం అప్పుడు నాకర్థం కాకపోయినా...‘...దీంట్లో మీ ...యోగ్ దాన్...( కాంట్రిబ్యూషన్) కూడా ఉందని బుకాయించాను...‘...ఇటు రా!...’ అంటూ నన్ను దగ్గరకి పిల్చి...‘...ముఝే కె.యల్. పి.డి...కర్కే జారహీహో...మేరే యోగ్ దాన్ కహాఁ సే హోగా?...’ అన్నాడే.. ఇంకా నిగిడున్న తన మగతనాన్ని వేళ్ళతో ఊపుతూ...‘...ఉస్ కే లియేతో సారీ రాత్ బాకీ హై జీజాజీ...’ అంటూ ఆయన అంగాన్ని కారమ్స్ స్ట్రయికర్ ని కొట్టినట్లు కొట్టి బాత్ రూం లోకి పరిగెత్తానే!.. కె.యల్. పి.డి....అంటే...ఏంటో...’ అంటూ వకుళ వైపు చూశాను...‘...అంటే!...దానర్థం చెప్పమనా?...’ అంటూన్న వకుళ మొహం లో ఫీలింగ్స్ చూసి తల దించుకున్నాను...
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)