10-10-2019, 09:33 AM
PART - 3
బాడీ గుండా ఒక్కసారిగా వెయ్యి వోల్టుల కరెంట్ పాస్ అయి షాక్ తగిలినట్టుగా ఉలిక్కిపడ్డాన్నేను....
" ఇలా నిజంగా అడుగుతారా వివేక్... సినిమాల్లోనూ, నవలల్లోనూ తప్ప నిజంగా ఇలా అడుగుతారనుకోలేదు నేను..." అన్నాను ... నేనింకా ఆ షాక్ నుండి తెరుకోలేదు...
"ఏమో సంజనా నాకు తెలియదు... మనం ఇంకా ఎన్ని కష్టాలు చూడాల్సి ఉందో... ఎంతటి అధఃపాతాలానికి విధి మనల్ని తోయదల్చుకుందో... అయినా ఇదంతా మన ఖర్మ అనుకుంట. " అంటూ వివేక్ తలకు చేతులు ఆనించుకుని కుర్చీలో కూలబడ్డాడు...
"లేదు వివేక్ ఇది ఎప్పటికీ జరగదు... చిన్న చిన్న సౌఖ్యాలకోసం మనం మన డిగ్నిటీని కోల్పో కూడదు... నేను చావనైనా చస్తాను గానీ ఆ కామపిశాచి ఆనంద్ కోరిక తీర్చను... "
వివేక్ మౌనంగా నిలబడి పోయాడు...
"ఇది ఇక్కడితో వదిలేద్దాం వివేక్... మన మధ్య ఇంకెప్పుడూ ఈ టాపిక్ రాకూడదు... మనకు పరిష్కరించుకోవలసిన సమస్యలు ఇప్పటికే చాలా ఉన్నాయి... దీని గురించి డిస్కస్ చేయడం అనవసరం... ఆ అరుణ్, రేఖలకి కూడా చెప్పు వాళ్ళు అడిగింది ఎప్పటికీ జరగదని...... ఇంకో సారి మనతో కనీసం మాట్లాడినా మర్యాద దక్కదని గట్టిగా చెప్పు..."
"అసలు మనం వాళ్ళకీ, ఇంకా ఆ ఆనంద్ గాడికీ దూరంగా ఉండడం బెటరేమో... కొన్నాళ్ళకి ఆటోమాటిక్ గా ఈ విషయం కనుమరుగై పోతుంది..." అంటూ వివేక్ దగ్గరికి వెళ్లి గట్టిగా హగ్ చేసుకున్నాను...
"నువ్వేం వర్రీ కాకు వివేక్... మనం ఎలాగైనా ఈ కష్టాల్లోంచి బయట పడతాం... ఆ నమ్మకం నాకుంది... అవసరమైతే నేను కూడా మళ్లీ జాబ్ చేస్తా... రేపట్నుండి జాబ్ కోసం సీరియస్ గా ట్రై చేస్తా... ఏదో ఒకటి దొరక్కపోదు... ఇద్దరం కలిసి సమస్యల్ని ఎదుర్కొందాం...."
వివేక్ కూడా నన్ను హగ్ చేసుకొని నుదుటి మీదా చెంపల మీదా ముద్దాడి...
" ఐ లవ్ యూ సంజనా... నువ్ నాకు దేవుడిచ్చిన వరానివి... ఎన్ని కష్టాలొచ్చినా నేను నిన్ను దూరం చేసుకొను" అంటూ మరింతగా నన్ను హత్తుకున్నాడు....
ఆ రాత్రి మేం డిన్నర్ చేసామా అంటే చేసాం అన్నట్టు చేసాం... ఏదో నాలుగు మెతుకులు కతికి అయిందనిపించాం... ఇద్దరమూ ఏమీ మాట్లాడుకోలేదు... అజయ్, అనూష తిన్నాక ఏదో ఆడుకుంటుంటే, నేను నా రెస్యూమ్ ప్రిపేర్ చేస్తున్నాను... ఎలాగైనా జాబ్ సంపాదించాలి అని గట్టి నిర్ణయాన్ని తీసుకున్నా... రెస్యూమ్ వీలైనంత పకడ్బందీ గా ఉండేలా తయారు చేశా...
వివేక్ బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోయి చాలా సేపయింది... పిల్లల్ని నిద్ర పుచ్చి నేను కూడా మా బెడ్రూం చేరాను... వివేక్ కళ్ళు మూసుకుని పడుకుని ఉన్నాడు... నిద్ర పోయాడా లేడా అనేది తెలియట్లేదు... నేను ఆయన్ని డిస్టర్బ్ చేయదల్చుకోలేదు... నిశ్శబ్దంగా వెళ్లి వివేక్ పక్కన పడుకున్నాను... ఒకసారి ఆయన నుదుటి మీద చిన్నగా ముద్దాడి మరోవైపు తిరిగి పడుకుని నిద్రపోయేందుకు ప్రయత్నిస్తున్నాను....
కానీ ఇందాక జరిగిన చర్చ నన్ను నిద్ర పోనివ్వడం లేదు... మాటిమాటికీ గుర్తొస్తుంది...
ఇద్దరు పిల్లల తల్లిని, 34 ఏళ్ల నడి వయస్కురాలిని కోరుకుంటున్నాడంటే ఈ ఆనంద్ ఎలాంటి వాడు అయి ఉంటాడు... సాధారణంగా మగవాళ్ళు వయసులో ఉన్న అమ్మాయిల పొందు కోరతారు... కానీ ఈ ఆనంద్ నన్నే ఎందుకు....???
ఆనంద్ అసంబద్ధ కోరికకు సంబంధించిన ఆలోచనలతో సతమతమవుతూ అసహనంగా బెడ్ మీద కదుల్తున్నా నేను... ఒకటే ప్రశ్న నా మెదడును తొలిచేస్తోంది....
"నన్నే ఎందుకు...?"
అప్డేట్ చిన్నగా ఉందని నిరాశ పడకండి... తొందర్లోనే పెద్ద అప్డేట్ తో మీ ముందుకు వస్తాను...