Fantasy నా ఆటోగ్రాఫ్.....స్వీట్ మొమరీస్ - completed

[prasad_rao16]

రాము తలుపు తెరవడానికి ట్రై చేస్తూ, “మహేష్….నిన్ను వదిలిపెట్టి ఎలా వెళ్ళను,” అంటున్నాడు.
“రామూ….రా….మూ….ముందు చెప్పింది చెయ్యి….నా గురించి ఆలోచించకు….ముందు నువ్వెళ్ళి వాటిని నీళ్ళల్లో కలుపు…” అన్నాడు మహేష్.
దాంతో రాము ఇక చేసేది లేక అక్కడ నుండి రాజ మహల్ బయట ఉన్న నది వైపు పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళాడు.
రాము పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళిన అడుగులు చప్పుడు విని మహేష్ అక్కడే తలుపు తెరడానికి ట్రై చేస్తున్నాడు.
పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళిన రాము మహల్ లో ఉన్న కారిడార్ లోకి రాగానే గట్టిగా నవ్వు వినిపించేసరికి ఆగి చుట్టూ చూసాడు.
రాముకి కొద్దిదూరంలో తాను వెళ్ళవలసిన డోర్ చూస్తుండగానే మూసుకుపోవడంతో తన చేతిలో ఉన్న కుండను చూసి అక్కడ పక్కనే ఉన్న పొడవాటి పాత గుడ్డని తిసుకుని కింద పరిచి దానిలొ ఆ అస్థికలు ఉన్న కుండను కట్టి దాన్ని తన భుజం మీదగా గట్టిగా తన ఒంటికి కట్టుకుని కారిడార్ లో చిన్నగా నడుస్తూ డోర్ దగ్గరకు వెళ్ళి దాన్ని తీయడానికి ట్రై చేస్తున్నాడు.
కాని డోర్ తెరుచుకోకపోవడంతో అలాగే నిల్చున్నాడు….అంతలో డోర్ లోనుండి ఒక చెయ్యి వచ్చి రాము గొంతు పట్టుకుని పైకి లేపుతున్నది.

రాము ఆ చేతిని గట్టిగా పట్టుకుని విడిపించుకోవడానికి ట్రై చేస్తూ కాలు పెట్టుకోవడానికి ఆసరా కోసం చూస్తున్న అతనికి కాలికి తలుపు గడి తగలడంతో దాన్ని గట్టిగా కొడుతున్నాడు.
నాలుగు దెబ్బలు వేసేసరికి పాత బడిన ఆ గడి ఊడిపోయి తలుపు తెరుచుకున్నది.
వెంటనే మోహిని చేతి పట్టులో నుండి విడిపించుకుని కింద పడి ఊపిరి పీల్చుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు.
అలా రాము గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకోవడాని ట్రై చేస్తూ చిన్నగా పాక్కుంటూ ముందుకు వెళ్తుంటే పక్కనే ఉన్న డోర్ తెరుచుకోవడం చూసి రాము మెల్లగా ఓపిక తెచ్చుకుని పైకి లేచి ఆ డోర్ దగ్గరకు వచ్చి నడుస్తుంటే….అతనికి పక్కనే నవ్వుతూ గుసగుసలాడుతున్నట్టు వినిపిస్తు ఉండగా…..కారిడార్ లోకి రాగానే వెనక తలుపు మూసుకుపోయింది.
రాము చిన్నగా కారిడార్ లో నడుచుకుని వస్తుండగా అక్కడ రెండు వైపులా కిటికీలకు ఉన్న గ్లాస్ డోర్స్ చిన్నగా నెర్రిలు ఇవ్వండ గమనించి అవి ఏ క్షణంలో అయినా పగిలిపోవచ్చని రాముకి అర్ధమయింది.

రాము చిన్నగా నడుచుకుంటూ వస్తుంటే….ఏ కిటికీ దగ్గరకు వస్తే ఆ కిటికీకి ఉన్న గ్లాస్ పేలిపోయి రాము వైపు రావడం మొదలుపెట్టాయి.
దాంతో రాము వాటికి అతి కష్టం మిద తప్పించుకుంటూ అక్కడ నుండి బయట పడతాడు….కాని అప్పటికే రాము రెండు చేతులకు కాళ్లకు గాజు పెంకులు గుచ్చుకొవడమ్తో అతని ఒళ్ళంతా రక్తంతో తడిచిపోయింది.
ఇక రాము అక్కడే ఒక మూల కూర్చుని తన ఒంటికి గుచ్చుకున్న గాజు పెంకులను ఒక్కొక్కటి తీసుకుని చిన్నగా అడుగులొ అడుగు వేసుకుంటూ నొప్పితో కుంటుకుంటూ మహల్ నుండి బయటకు వచ్చాడు.
బయటకు వచ్చిన రాముకి మోహిని జాడ కనిపించకపోయే సరికి చుట్టూ చూస్తూ చిన్నగా అడుగులు వేస్తూ కోట మొదలులో పడవలు రావడానికి వీలుగా ఓడ రేవు లాంటికి అప్పటి కాలంలో కట్టించినది ఉంటే అక్కడ ఏదో వర్క్ జరుగుతుండటంతో అటు వైపు నీళ్ళు రాకుండా ఇసుక మూటలు పెట్టారు.
రాము చిన్నగా నడుచుకుంటూ అక్కడ కిందకు దిగడానికి మెట్ల దగ్గరకు వచ్చేసరికి ఎదురుగా ఉన్న రంబు పెద్దగా శబ్ధం చేస్తూ మెట్ల మిద నుండి పడిపోవడం చూసి మోహిని ఇక్కడే ఉన్నదని అర్ధం అయ్యి అలెర్ట్ అయ్యాడు.
రాము చిన్నగా మెట్ల దగ్గరకు వచ్చి తన ఒంటికి కట్టుకున్న గుడ్డని విప్పదీసి అందులో ఉన్న కుండను చేతిలోకి తీసుకుని నీళ్లల్లో కలపడానికి నీళ్ల దగ్గరకు వచ్చాడు.