അമ്മായിയപ്പൻ തന്ന സൗഭാഗ്യം

[Vikatakavi02]

"ശ്രീയേട്ടൻ കാളിംഗ്... സ്പീക്കറിൽ ഇടടീ.നൗഷാദ പറഞ്ഞു... അവൾ സ്പീക്കർ ഓൺ ചെയ്തു.... ഹാലോ.. ആ മോളെ അവനെ പൊക്കി. തക്ക സമയത് നീ അറിയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞതും നന്നായി.അവൻ പോലീസിന്റെ കളിക്കുകയാണ്. അവൻ നൗഷാദ് അല്ല ജോസാണെന്നു പോലും... അവളിൽ നിന്നും ഒരു കരച്ചിൽ മാത്രം ശ്രീകുമാർ കേട്ടു ... മോളെ.മോളെ. അങ്ങേ തലക്കൽ നിന്നും ശ്രീകുമാറിന്റെ.ശബ്ദം. നൗഷാദ് ഫോൺ തട്ടി വാങ്ങി. "കിടന്നു കാറണ്ടടാ പൂരി മോനെ... ഞാൻ നൗഷാദ്..ഏതോ പാവത്തിനെയാ നീയും ഇവളും കുരുക്കിയ കെണിയിൽ വീണത്... ദേ ഇവളുടെ ചണ്ടി ഞാൻ ഇവിടെ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. ചാർ ഞാനിങ്ങടുത്തു.നീ മൈരനാടാ.നിനക്കെന്നെ ഒരു പറിയും ചെയ്യാൻ പറ്റത്തില്ല..ഇവളെ ഞാൻ കൊല്ലാതെ വിടുകയാ. എന്റെ നീറുന്ന ഓർമ്മയിൽ നീയും ഇവളും ജീവിക്കണം... ഞാൻ തിരിച്ചു വരും..എത്രകാലം നി മറ്റവളെ സംരക്ഷിക്കും. ആ അനിത പൂറിയെ... അവളെയും നീയറിയാതെ ഞാൻ കോണക്കും .. നോക്കിക്കോ മൈരേ..നൗഷാദ് ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തിട്ട് എഴുന്നേറ്റ് ജെട്ടി ഉയർത്തി ഇട്ടു.മുണ്ടും വാരി ചുറ്റി അവനിറങ്ങി...ജീപ്പ് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്ത് നേരെ ഹോട്ടലിലേക്ക്. അവിടെ നിന്നും മംഗലാപുരത്തിനു...

നീലിമ രാവിലെ ഉറക്കമുണർന്നപ്പോൾ കാണുന്നത് അടുക്കളയിൽ വീർപ്പിച്ചു കെട്ടിയ മുഖവുമായി നിൽക്കുന്ന അമ്മയെയാണ്. "അമ്മ ചായയിട്ടില്ലേ ..നീലിമ തിരക്കി.. "പാതിരാത്രി മുഴുവൻ എങ്ങോ കക്കാൻ പോയിട്ട് വന്നു കിടക്കുന്നത് പോലെ എട്ടുമണി വരെ കിടന്നുറങ്ങിയിട്ട് ചായയായില്ലിയോ എന്നോ.നളിനി മുഖം കൊട്ടി ചോദിച്ചു. നീലിമ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പാതകത്തിൽ കയറിയിരുന്നു. "ആതി ചേച്ചിയേന്തിയെ അമ്മെ.നീലിമ തിരക്കി... "അവള് രാവിലെ കുളിച്ചു ചക്കുളത്തു കാവിലോട്ടു പോയി...ആ ഒരു കാര്യത്തിൽ അവൾക്കെങ്കിലും നല്ലതു തോന്നാറുണ്ട്...ആ ചെക്കനെണീറ്റിലിയോ..

"ആ.അമ്മയെന്നോട് എന്തിനാ ചോദിക്കണത്. എഴുന്നേറ്റാൽ ഇവിടെ കാണില്ലേ... “നാണം കെട്ടവൻ.നളിനി ഒന്ന് പിറുപിറുത്തു.. അപ്പോൾ ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ നടന്നത് അമ്മ കണ്ടിരിക്കുന്നു. അത് തന്നെ കാരണം...നീലിമ ഒന്നും മിണ്ടാതെ പാതകത്തിൽ നിന്നുമിറങ്ങി ഇട്ടുവച്ചിരുന്ന ചായ ഒരു ഗ്ളാസ്സിൽ ഒഴിച്ച് വെളിയിലേക്കിറങ്ങാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ നളിനി പിറകെ വന്നു. നിലിമ വെളിയിൽ കിണറുകരയിൽ നിന്ന് ചായകുടിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുമ്പോൾ നളിനി ചോദിച്ചു. ഒരു മകളോട് പറയാൻ പാടില്ലാത്തതാണ് എന്നാലും പറയുകയാണ്. നിന്നെക്കാളും എത്ര വയസ്സിനിളയതാടീ ആ ചെക്കൻ... ആ - ചെക്കനുമായി നി ഇന്നലെ എന്താ കാട്ടിക്കൂട്ടിയത്. അവൾ ഒന്നും മിണ്ടാതെ തന്നെ ശ്രദ്ദിക്കാതെ നിൽക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ നളിനി വീണ്ടും ചോദിച്ചു. നീ ഇതെന്തു ഭാവിച്ചാ... ആ ആതിരയെങ്ങാനും - കണ്ടിരുന്നെങ്കിലോ..... - അമ്മക്ക് മരുമോനും മൂത്തമോളുമായിട്ടും ആകാമെങ്കിൽ പിന്നെ എനിക്കെന്തൊ.. ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ അമ്മയും ആതി ചേച്ചിയും തമ്മിൽ എന്തായിരുന്നു ഇടപാട്. അതും പോരാഞ്ഞിട്ട് എന്റെ ശ്രീയേട്ടനെ പിടിച്ചു കൂടെ കിടത്തിയതോ.. നളിനിയുടെ നാവിറങ്ങിപോയി.... എന്നെ അതിനു മറുപടിയില്ലേ ..നീലിമ ചോദിച്ചു.. നളിനിക്ക് പിന്നീട് മിണ്ടാണ്ടം ഇല്ലാതായി. അപ്പോഴേക്കും പുറത്തു കാറ് വന്നു - നിൽക്കുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് ആ സംസാരം അവിടെ അവസാനിച്ചു. അനിതയും ശ്രീകുമാറും കുഞ്ഞും അങ്ങോട്ട് കയറിവന്നു. നി ഇതുവരെ ഒരുങ്ങിയില്ലേ നീലിമേ... ഞാൻ തിരക്കി... ഇല്ല ശ്രീയേട്ടൻ ഒരു പതിനൊന്നു മണിയെങ്കിലും കഴിയുമെന്നല്ലേ പറഞ്ഞത്... ആ.. അത് പിന്നെ ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ ആ സന്തോഷിനെ ഏൽപ്പിച്ചിട്ടു വന്നു. അനിത നിലിമയെ സൂക്ഷിച്ചു നോക്കുന്നതാണ് ഞാൻ കണ്ടത്. എന്നിൽ പെട്ടെന്ന് അനിത പറഞ്ഞ വാചകങ്ങൾ ഓർമ്മ വന്നു. "നീ പെട്ടെന്ന് റെഡിയാവ്...നമുക്ക് പോകാം... സമയം ഒമ്പതര കഴിഞ്ഞു. ഞാൻ ആ നിതിൻ ഒന്ന് വിളിക്കട്ടെ.

ഞാൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി....നിതിന് ഫോൺ ചെയ്തു. നിതിൻ ഇന്നലെ ഞാൻ സൂചിപ്പിച്ച കാര്യങ്ങൾ എന്തായി. അത് ഞാൻ ഏർപ്പാടാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അവൻ ഇന്ന് കുരുങ്ങും. ഉറപ്പാ. ഓ.കെ അപ്പോൾ ഒരു രണ്ടു മണിയാകുമ്പോൾ നമുക്ക് തിരിക്കാം ഇല്ലേ. ഓ റെഡി. പക്ഷെ ഇന്ന് നമുക്കൊരു സർപ്രൈസ് ഗിഫ്റ് കിട്ടുന്ന ദിവസമാ .... പെണ്ണുങ്ങളെ രണ്ടിനെയും റൂമിലാക്കിയിട്ട് നമുക്ക് മൈസൂരിൽ ഒരു അടിപൊളി സംഭവം എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ട് റെഡിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്. അതെന്താ.... കാണാൻ പോകുന്ന പൂരം പറഞ്ഞറിയിക്കണോ. ഓ.ശരി സാറേ.... ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യുമ്പോൾ സെറ്റ് സാരിയുമൊക്കെ ഉടുത്ത് നെറ്റിയിൽ ചന്ദനക്കുറിയുമൊക്കെയിട്ട് എന്റെ മക്കളെയും ഭാഗ്യമോളെയും കയ്യിൽ പിടിച്ചു ആതിര ചേട്ടത്തി നടന്നു വരുന്നു. അനിയൻ എപ്പോൾ എത്തി.... ഇപ്പോൾ വന്നു കയറിയാതെ ഉള്ളൂ...മക്കൾ മൂവരും അകത്തേക്ക് പോയപ്പോൾ ഞാൻ ചുറ്റിനും നോക്കിയിട്ട് ചേട്ടത്തിയുടെ സാരിയുടെയും ബ്ലാസ്റ്റിന്റെയും ഇടയിലുളള മാംസള ഭാഗത്തു ഒന്നമർത്തിയിട്ടു ചോദിച്ചു. ചരക്ക് രാവിലെ എവിടെ പോയി ഉടുത്തൊരുങ്ങി. "പോ അനിയാ എന്നും പറഞ്ഞു കൈ തട്ടിമാറ്റിയിട്ട് അകത്തേക്ക് പോയി. എന്റെ ശബ്ദം കേട്ടാവണം അമ്മായിയച്ഛനും സജിത്തും ഇറങ്ങിവന്നു.സജിത്തിന് എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാൻ ഒരു വിഷമം പോലെ... "എന്തായി ശ്രീ കാര്യങ്ങൾ.... "എല്ലാം ശരിയാകും.. അശോകന്റെ വസ്തുവിന്റെ ആധാരം മിസ്സിംഗ് ആണ്.ഒരാഴ്ചയെടുക്കും ശരിയാകാൻ. ഊം തിരികെ പോകാനുള്ള ടിക്കറ്റ് ഒകെ ആക്കിയോ... "ആക്കി. അടുത്ത വ്യാഴാഴ്ച. “അപ്പോൾ ഇനി ഒമ്പതു ദിവസം ഇല്ലേ...
"ഊം ...


"ആ അവിടെ ചെന്നിട്ട് ആ ബാഹുലനെ ഒന്ന് കയറ്റിവിടാൻ നോക്ക്.. ഞാൻ തലയാട്ടി. കുറെ നേരം അവിടെയിരുന്നു... ഒരു പതിനൊന്നു മണിയാകാറായപ്പോൾ സുജയുടെ ഫോൺ.... "ഹാലോ ഞാൻ എടുത്തു "ശ്രീയേട്ടാ... അവനിവിടെ എത്തി. ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ വീട്ടിലേക്കു പോകും... "നീ പേടിക്കണ്ട് എല്ലാം അവിടെ ശരിയായി കൊള്ളും... അച്ഛനും ചേട്ടത്തിയുമൊക്കെയുണ്ട്. ആരുമൊന്നുമറിയണ്ട..നി ഫോൺ വച്ചിട്ട് അവനെ അവിടെ എത്തിക്കാൻ നോക്ക്. ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു. ഞാൻ സജിത്തിന്റെ പള്ളിക്ക് ഒന്നുകുത്തിയിട്ട് ചോദിച്ചു "എന്താ ബ്രോ ഒരു വൈക്ലബ്യം. "ഏയ് നത്തിങ് ... അവൻ പറഞ്ഞു... "അല്ല മുഖത്തൊരു ഗൗരവം..അതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ... "ഏയ് ഒന്നുമില്ല. അവൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറി....നീലിമ ഒരുങ്ങി വന്നു. പിറകെ അനിതയും... അവൾ എന്നെ തന്നെ നോക്കുന്നത് പോലെ... ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു മാറി..വാ നീലിമേ ഇറങ്ങാം .... "ഞാൻ ഇവിടെ നിൽക്കാനോ? അനിതയുടെ ചോദ്യം. ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. ഭാഗ്യം അമ്മായി അപ്പൻ ഇടപെട്ടു. അവർ ഒരു യാത്രക്ക് പോകുകയല്ലേ... വന്നിട്ട് നിനക്കങ്ങോട്ടു പോകാം. അവര് പൊയ്ക്കോട്ടേ....വീട് പൂട്ടിയിട്ടുണ്ടല്ലോ. ഞാൻ അവിടെ നിൽക്കാം. അനിതയുടെ മറുപടി. നീ ഒറ്റക്കോ.. അത് ശരിയാവില്ല.നീലിമ.. അപ്പോൾ അനിതയെന്നെ നോക്കി. ഞാൻ അത് ശ്രദ്ദിക്കാതെ വണ്ടിയിൽ കയറാൻ പോയപ്പോൾ അനിത. അല്ലേലും അങ്ങനെയാ... കാര്യം കാണാൻ എന്തൊരൊളിപ്പീരാ... എല്ലാർക്കും .... കണ്ടു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ചവറിന്റെ വിലപോലുമില്ല. ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി....നീലിമ അത് കണ്ടു. അവൾ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു. എല്ലാം കഴിഞ്ഞാ എന്ന മട്ടിൽ....


അനിതേ പോയിട്ട് വന്നിട്ട് നമുക്കൊരുമിച്ചു അങ്ങോട്ടുപോകാം....പോരെ നീലിമ പറഞ്ഞു. നീ ഇനി അവിടെ നിൽക്കുന്നതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷമേ ഉള്ളൂ. ഇല്ലെങ്കിൽ നീ ശ്രീയേട്ടനൊപ്പം ഗൾഫിൽ പൊയ്ക്കോ ..മോനെ ഞാൻ നോക്കിക്കൊള്ളാം. അവിടെ നിനക്കൊരു ജോലിയും ശരിയാക്കി തരും.നിലിമ ചിരിച്ചു കൊണ്ടത് പറഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്കാശ്വാസമായി. ഞാൻ മനസ്സിൽ - നിന്നുമൊരു മഴക്കാറ് മാറിയ സന്തോഷത്തിൽ വണ്ടിയെടുത്തു.വണ്ടി ചങ്ങനാശ്ശേരി നീങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക് നിതിന്റെ ഒരു കാൾ വന്നു.ഞാൻ വണ്ടി ഒതുക്കി ഫോൺ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു. "ഹാലോ ശ്രികുമാർ... അവൻ ആപ്പീസ് പൂട്ടി. "കിട്ടിയോ ആളിനെ. ഞാൻ തിരക്കി. "കിട്ടി അവനെ ഉടനെ ഇടുക്കി. എസ.പി ഓഫീസിലേക്ക് മാറ്റും.പിന്നെ അവൻ ഉരുണ്ടു കളിക്കുകയാ.അവൻ നൗഷാദല്ല ജോസാണെന്നും. "അവൻ പഠിച്ച കള്ളനാ...അവനെ വിടരുത് .. "ബാക്കി ഞാൻ നോക്കി കൊള്ളാം ...നിതിൻ ഫോൺ വച്ചു... ഞാൻ ഉടൻ സുജയെ വിളിച്ചു.

ല ഹാലോ... ആ മോളെ അവനെ പൊക്കി.തക്ക സമയത് നീ അറിയില്ല എന്ന് പറഞ്ഞതും നന്നായി,അവൻ പോലീസിന്റെ മുന്നിൽ കളിക്കുകയാണ്. അവൻ നൗഷാദ് അല്ല ജോസാണെന്നു പോലും. അവളിൽ നിന്നും ഒരു കരച്ചിൽ മാത്രം ഞാൻ കേട്ടു... മോളെ.മോളെ. ഞാൻ വിളിച്ചു.പിന്നെ കേൾക്കുന്നത് ഒരു പുരുഷ ശബ്ദമായിരുന്നു. നൗഷാദ് ഫോൺ തട്ടി വാങ്ങി.... "കിടന്നു കാറണ്ടടാ പൂരി മോനെ... ഞാൻ നൗഷാദ്... ഏതോ പാവത്തിനെയാ നിയും ഇവളും കുരുക്കിയ കെണിയിൽ വീണത്. ദേ ഇവളുടെ ചണ്ടി ഞാൻ ഇവിടെ ഇട്ടിട്ടുണ്ട്. ചാർ ഞാനിങ്ങടുത്തു.നീ മരനാടാ.നിനക്കെന്നെ ഒരു പറിയും - ചെയ്യാൻ പറ്റത്തില്ല. ഇവളെ ഞാൻ കൊല്ലാതെ വിടുകയാ.. എന്റെ നീറുന്ന ഓർമ്മയിൽ നീയും ഇവളും ജീവിക്കണം. ഞാൻ തിരിച്ചു വരും. എത്രകാലം നി മറ്റവളെ സംരക്ഷിക്കും. ആ അനിത പൂറിയെ... അവളെയും നിയറിയാതെ ഞാൻ കോണക്കും .. നോക്കിക്കോ മൈരേ..അവിടെ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്യുന്ന ശബ്ദം.