Fantasy நடிகை ஸ்ரீதிவ்யா காம கதைகள்

[Devayani rasigan]

? ஸ்ரீதிவ்யா: உறவுகளின் நிழல் (எபிசோடு 2)
விஜயா இல்லத்தின் இரண்டாவது தளத்தில் இருந்த அந்த விசாலமான அறையில், இரவு முழுவதுமாக அமைதி கவிந்திருந்தது. ஆனால், அந்த அமைதிக்குள்ளே சுமனுக்கும் ஸ்ரீதிவ்யாவுக்கும் இடையே ஒரு ஆழ்ந்த உணர்ச்சிப் போராட்டம் நிகழ்ந்து கொண்டிருந்தது. முதல் நாள் மாலையில் மாமனார் பார்த்திபனால் ஏற்பட்ட அநாகரிகமான சம்பவம், ஸ்ரீதிவ்யாவின் மனதை ஒரு கனமான மேகத்தைப் போலச் சூழ்ந்திருந்தது. சுமனின் அன்பான அரவணைப்பிலும், காமத் தீண்டலிலும் அவள் ஒரு ஆறுதலைத் தேடினாள்.

கட்டிலில், சுமனின் மார்பில் தலைசாய்த்துப் படுத்திருந்தாள் ஸ்ரீதிவ்யா. அவளது மூச்சுக் காற்று மெல்லியதாக சுமனின் தோளில் பட்டது. வெளியே சன்னல் வழியே நிலவின் மெல்லிய வெளிச்சம் வந்து அறையின் ஒரு பாதியில் விழுந்திருந்தது.

சுமன் : (மெல்லிய குரலில்) ஸ்ரீ... நீ அமைதியா இருக்கும்போது, உன்னோட மனசுக்குள்ள ஆயிரம் யோசனை ஓடுதுன்னு எனக்குத் தெரியும். இன்னும் அத்தை பேசுனது கஷ்டமா இருக்கா?

ஸ்ரீதிவ்யா : (மென்மையாக) இல்லீங்க. உங்க கிட்டப் பேசுனதுக்கு அப்புறம் மனசு லேசாயிடுச்சு. எனக்கு இந்த வீட்டுல ஒரு பயம் வந்திருக்கு. நான் எல்லார் கிட்டயும் ஒழுங்கா இருக்கணும்னு நினைக்கிறேன். அதுல ஏதாவது தப்பு பண்ணிடுவேனோனு ஒரு பதட்டம்.

அவள் தன் மாமனார் செய்ததைச் சொல்லாமல் மறைப்பது, சுமனுக்கு எந்தக் கஷ்டமும் வந்துவிடக் கூடாது என்பதற்காகத்தான். கணவன் மீதான பாசம் அவளை மௌனிக்கச் செய்தது.

சுமன் : நீ ஏன் பயப்படணும்? நீ இந்த வீட்டுக்கு மகாராணி மாதிரி வந்திருக்க. எல்லாத்தையும் நான் பார்த்துக்கிறேன். நீ தைரியமா இரு.

அவன் அவளது கழுத்தின் பின்புறம் தன்னுடைய விரல்களால் வருடினான். அந்த வருடலில், ஸ்ரீதிவ்யா சற்றுச் சிலிர்த்தாள்.

ஸ்ரீதிவ்யா : (சிரிப்புடன்) என்னங்க... திரும்ப ஆரம்பிச்சுட்டீங்களா? இப்பத்தானே எல்லாம் முடிஞ்சுச்சு.
சுமன் : எனக்குத் தூக்கம் வரலை. உன்னோட பக்கத்துல படுத்திருந்தும், உன்னோட ஸ்பரிசம் கிடைக்கலைன்னா... என்னால இருக்க முடியாது.

அவன் அவளது சேலையை மெதுவாக அகற்றினான். அவள் இடுப்பிலிருந்து விலகிய சேலையைப் பார்த்தான். இந்த ஆறே மாதங்களில், சுமனுக்கு அவள் புடவை கட்டியிருந்தாலும், சுடிதார் அணிந்திருந்தாலும் அவளது உடலின் உள்வடிவங்கள் அத்துப்படியாகியிருந்தன.

சுமன் : ஸ்ரீ... நீ இன்னிக்கு காலையில கண்ணாடி முன்னாடி நின்னியே... அந்த நினைப்பு இன்னும் போகலை. எனக்குத் திரும்பவும் உன்னைப் புடவை விலகிப் பார்க்கணும்னு இருக்கு.

ஸ்ரீதிவ்யா : (நாணத்துடன்) ஷட்! என்னங்க பேசுறீங்க?

அவள் வெட்கத்தில் தன்னுடைய முகத்தை அவனது மார்பில் புதைக்க, சுமன் அவளது இடுப்பை மென்மையாகத் தடவி, அவளைத் தூக்கினான்.

சுமன் : வா... எழுந்து நில்லு.

அவன் மெதுவாக அவளது புடவையையும், ரவிக்கையையும் கழற்றி எறிந்தான். அவள் இப்போது மெல்லிய உள்ளாடைகளுடன் அவனது முன்னால் நின்றாள். அவளது இளம் மஞ்சள் நிறத் தோல், நிலவொளியில் பளபளத்தது.

ஸ்ரீதிவ்யா : என்னங்க... எதுக்கு இங்க நிக்க வெச்சுப் பார்க்குறீங்க?

சுமன் : இந்தத் தேகம்... இது கலை. இது ஒரு சிற்பம். நான் இதை ரசிக்கணும்.

அவன் மெதுவாகக் குனிந்து, அவளது வயிற்றுப் பகுதியில் முத்தமிட்டான். ஸ்ரீதிவ்யா ஆசையின் உச்சத்தில் மூச்சுவிட ஆரம்பித்தாள். அவன் அவளது இரண்டு தொடைகளையும் மென்மையாகத் தடவினான். உள்ளாடைகளுக்குள் இருந்த அவளது தொடைப் பகுதியின் இறுக்கமான தசைகளை அவன் உணர்ந்தான்.

சுமன் : உன் உடம்பு ரொம்ப சூடா இருக்கு ஸ்ரீ. உனக்குள்ள ஆசை அதிகமா இருக்குனு எனக்குத் தெரியும்.

ஸ்ரீதிவ்யா : (குரல் நடுங்க) ஆமாங்க... நீங்கதான் என்னோட ஒரே ஆசை.

அவன் அவளது உள்ளாடையை மெதுவாக நீக்கிவிட்டு, அவளது பூண்டை அருகில் பார்த்தான். அது முடி நீக்கப்பட்டு, மென்மையாகப் பொலிவுடன் இருந்தது.

சுமன் : இது ஒரு பொக்கிஷம் ஸ்ரீ.
அவன் மெதுவாகக் குனிந்து அவளது புண்டை இதழ்களில் முத்தமிட்டான். ஸ்ரீதிவ்யா அதிர்ச்சியிலும், ஆசையிலும் அப்படியே சிலையாக நின்றாள்.

ஸ்ரீதிவ்யா : ஆ... ங்! மாமா! என்னங்க பண்றீங்க?

சுமன் : (ஆழமான குரலில்) எனக்கு உன்னோட தேன் வேணும் ஸ்ரீ.

அவன் தனது நாக்கினால் அவளது புண்டையின் உள் இதழ்களை நக்க ஆரம்பித்தான். ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடலின் ஒவ்வொரு பகுதியும் சிலிர்த்தது. அவளது நாடி நரம்புகள் அனைத்தும் முறுக்கேறின.

ஸ்ரீதிவ்யா : அய்யோ! அய்யோ! மாமா! போதும்... எனக்கு முடியலை...
அவள் தன் கைகளால் அவனது தலையைப் பிடித்து, தன்னுடைய பூண்டை நோக்கி அழுத்தினாள். சுமன் மிக ஆழமாக அவளது புண்டை முழுவதும் நாக்கினால் சுழற்றினான். ஸ்ரீதிவ்யா ஆசையின் உச்சத்தில் முனக ஆரம்பித்தாள்.

ஸ்ரீதிவ்யா : ஹ்ம்ம்... ஆ... ஆஆங்... ச்ச்! போதும்... எனக்கு என்னவோ ஆகுது...
அவளுடைய புண்டையில் இருந்து மெல்ல மெல்ல நீர்க் கசிய ஆரம்பித்தது. சுமன் அதையும் ரசித்துக் குடித்தான்.

சுமன் : (குடித்தவாறே) இதுதான் சொர்க்கம் ஸ்ரீ. உன் உடம்பு முழுக்கத் தேன் மாதிரி இருக்கு.

அவள் இன்னும் சில வினாடிகள் தாங்கினாள். பிறகு, ஆசையின் உச்சியில் நடுங்க ஆரம்பித்தாள்.

ஸ்ரீதிவ்யா : ஆங்... ஷ்ஷ்... ஷ! முடிஞ்சுச்சு... மாமா!

அவள் ஆசையின் உச்சத்தை அடைந்தாள். அவளது உடல் முழுக்க வியர்வை பரவியிருந்தது.

சுமன் : (எழுந்து அவளைப் பார்த்தான்) இப்போ நிம்மதியா இருக்கியா?

ஸ்ரீதிவ்யா : (மூச்சு வாங்க) நீங்க ஒரு ராட்சசன்ங்க! ஆனா... என் ராட்சசன்.

அவன் அவளைக் கட்டிலில் தள்ள, அவள் மீண்டும் படுத்தாள். இப்போது அவன் அவளது மார்பகங்களை ரசிக்க ஆரம்பித்தான். அவளது முலைகள், சுமனின் நாக்கிற்காகத் தயாராக இருப்பது போல வீங்கியிருந்தன.
அவன் மெதுவாக அவளது ஒரு முலையை வாயால் கவ்வி, ஆழமாகச் சப்ப ஆரம்பித்தான். ஸ்ரீதிவ்யா கண்களை மூடி ரசித்தாள். அவள் காம்புகளை அவன் நாக்கினால் தொட்டு, விளையாடியபோது, அவளுக்குள் ஒருவித மின்னோட்டம் பாய்ந்தது.

சுமன் : நீ ரொம்ப அழகு ஸ்ரீ.
அவன் அவளது மார்பகங்களை மாறி மாறிக் குடித்து முடித்ததும், அவளது வயிற்றில் முத்தமிட்டு, கீழ் நோக்கிச் சென்றான்.

ஸ்ரீதிவ்யா : என்னங்க... இன்னிக்கு மட்டும் ரொம்ப வித்யாசமா இருக்கீங்க?

சுமன் : (சிரித்தவாறே) இது வித்யாசமா இல்ல ஸ்ரீ. இது அன்பு.

அவன் தன்னுடைய ஆடையை அவிழ்த்து எறிந்தான். அவனுடைய பூல், இரும்பைப் போல உறுதியுடன் இருந்தது. 28 வயதிற்குரிய உச்சகட்ட ஆற்றலுடன் அது ஸ்ரீதிவ்யாவை நோக்கி இருந்தது.

ஸ்ரீதிவ்யா : ஐயோ! என்ன இன்னைக்கு இவ்ளோ பெருசா இருக்கு? என்னால தாங்க முடியுமான்னு தெரியலையே.

சுமன் : நீ தைரியமா இரு. மெதுவா உள்ள போறேன்.

அவன் அவளது இரண்டு தொடைகளுக்கும் நடுவில் தன்னுடைய பூலை வைத்து மென்மையாகத் தேய்த்தான். ஸ்ரீதிவ்யா மீண்டும் ஒருமுறை நடுங்கினாள்.

சுமன் : (ஆசையாக) இப்போ உள்ள போறேன். வலிக்குமா?

ஸ்ரீதிவ்யா : வலிச்சா கூடப் பரவாயில்லை. நீங்க வாங்க.
அவன் மெதுவாகத் தன்னுடைய பூலின் முனையை அவளது புண்டைக்குள் செலுத்தினான்.

ஸ்ரீதிவ்யா : ஆங்! மெதுவா... மெதுவாங்க.

சுமன் மிகவும் கவனத்துடன், பொறுமையுடன் அவளுக்குள் நுழைந்தான். அவள் முழுவதும் உள்ளே சென்றதும், இருவரும் ஒரு கணம் அசைவற்று இருந்தனர்.

சுமன் : எப்படி இருக்கு?

ஸ்ரீதிவ்யா : (ஆழமான மூச்சுடன்) ரொம்ப நல்லா இருக்குங்க. இப்போ நீங்க அடிக்கலாம்.

அவன் மெதுவாக இடிக்க ஆரம்பித்தான். மெல்ல மெல்ல வேகம் கூடியது. ஸ்ரீதிவ்யா ஆசையின் உச்சியில் சத்தம் போட்டாள்.

ஸ்ரீதிவ்யா : என்னங்க... ஆஆங்... அங்க அடிக்குது... ஆஆ!

சுமன் : உன் இடுப்பை மேல தூக்கு ஸ்ரீ. அப்போ இன்னும் ஆழமா இறங்கும்.
ஸ்ரீதிவ்யா அவனது கட்டளையை நிறைவேற்ற, இடுப்பை மேலே தூக்கினாள். அவனது அசைவுகள் மேலும் ஆழமாக இறங்கின.

ஸ்ரீதிவ்யா : (சந்தோஷத்துடன்) ம்ம்ம்... சூப்பர்!

அவனுடைய இடிப்பின் வேகமும், ஆழமும், அவளுக்குள் ஒருவித பரவசத்தை ஏற்படுத்தியது. அவள் கண்களை மூடி, தன்னுடைய உடலை அவனிடம் ஒப்படைத்தாள்.

சுமன் : ஸ்ரீ! என் கண்ணைப் பாரு.

ஸ்ரீதிவ்யா : (கண்கள் சிவந்து) உன்னைப் பார்த்தா... எனக்கு வெட்கமா இருக்கு.

சுமன் : நீ அழகா இருக்கு ஸ்ரீ.
சுமன் இடிக்கும்போது, ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடல் அசைவுகள் அதிகமானது. அவர்கள் சுமார் இருபது நிமிடங்கள் வரை இணைந்திருந்தனர். ஆசையின் உச்சியில் இருவரும் இணைந்து கரைந்தனர்.

சுமன் : ஐ லவ் யூ ஸ்ரீ.

ஸ்ரீதிவ்யா : (அவனை இறுக்கி அணைத்து) ஐ லவ் யூ டூங்க.

அவர்கள் ஆசையின் உச்சியில் இருந்து மீண்டு, ஒருவரையொருவர் இறுக்கி அணைத்தபடி தூங்க ஆரம்பித்தனர். ஸ்ரீதிவ்யாவின் மனதில், சுமனின் அன்பான அரவணைப்பு ஒரு பாதுகாப்பை ஏற்படுத்தியது.
அடுத்த நாள் காலை.

அதிகாலை 5 மணி. ஸ்ரீதிவ்யா எழுந்து குளித்துவிட்டு, ஒரு அழகிய இளஞ்சிவப்பு நிறப் புடவையில் கீழே வந்தாள்.

சமையலறையில், சமையல்காரன் சந்தானம் டீ போட்டுக்கொண்டிருந்தார்.

ஸ்ரீதிவ்யா : (சிரித்தவாறே) அண்ணா! குட் மார்னிங். என்ன இன்னிக்குப் புதுசா மல்லிகை வாசனை அடிக்குது?

சந்தானம் : வாங்க சின்ன அண்ணி. உங்களுக்குத் தெரியாதா? மொட்டை அண்ணா (மொட்டை ராஜேந்திரன்) அதிகாலையிலேயே நல்ல பூக்களைப் பறிச்சுக் கொண்டு வந்துட்டாராம்.

ஸ்ரீதிவ்யாவுக்குப் பார்த்திபனின் ஞாபகம் வந்தது. அவள் முகத்தில் லேசான தயக்கம் தெரிந்தது.

ஸ்ரீதிவ்யா : அப்படியா! எனக்குத் தெரியாதே.

சந்தானம் : (டீயைக் கொடுத்தவாறே) இதோ! நீங்க இப்போ குடிச்சுட்டு மெதுவா வாங்க. அவர் இன்னும் தோட்டத்துலதான் இருக்காரு.

ஸ்ரீதிவ்யா டீயைக் குடித்துவிட்டு, மெதுவாக வீட்டின் முன்பகுதிக்கு வந்தாள். அங்கே வாட்ச்மேன் வடிவேலு (வயது 64) வாசல் கதவைத் திறந்துகொண்டிருந்தார்.

வடிவேலு : வாங்கம்மா! குட் மார்னிங்.

ஸ்ரீதிவ்யா : (அவரை அண்ணா என்று அழைப்பதில்லை. மரியாதையாக) குட் மார்னிங். எல்லாரும் தூங்கிட்டு இருக்காங்க. நான் கொஞ்சம் வெளியில நடக்கலாமா?

வடிவேலு : நீங்க தைரியமா போங்கம்மா. நான் பாத்துக்கிறேன்.
ஸ்ரீதிவ்யா மெதுவாக வெளியே வந்து, வீட்டின் காம்பவுண்டுக்குள் இருந்த தோட்டத்தின் பாதையில் நடக்க ஆரம்பித்தாள்.

தோட்டத்தின் நடுவில் இருந்த நடைபாதையில் பார்த்திபன் நடைபயிற்சியில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருந்தார். அவர் ஸ்ரீதிவ்யாவைப் பார்த்தார். பார்த்ததும், அவரின் முகம் லேசாக மாறியது. அவர் தன்னுடைய பேஸ் மாஸ்க்கை இன்னும் மேலே இழுத்துப் போட்டுக்கொண்டார்.
ஸ்ரீதிவ்யா மெதுவாக அவருக்கு அருகில் சென்றாள்.

ஸ்ரீதிவ்யா : மாமா... குட் மார்னிங்.

பார்த்திபன், தலையை மட்டும் ஆட்டினார். நேற்றைய சம்பவத்திற்குப் பிறகு, அவர் ஸ்ரீதிவ்யாவின் கண்களை நேருக்கு நேர் பார்க்கத் தயங்கினார். அவர் அவளைத் தவிர்ப்பதற்காக, உடனே தன்னுடைய நடையின் வேகத்தை அதிகப்படுத்தினார்.
ஸ்ரீதிவ்யா குழப்பத்துடன் அவரைப் பார்த்தாள். நேற்று செய்த தவறுக்கு வருத்தம் தெரிவிப்பார் என்று எதிர்பார்த்தாள். ஆனால், அவர் அவளைத் தவிர்த்துச் சென்றது, அவள் மனதில் இருந்த துயரத்தை மேலும் அதிகப்படுத்தியது.

ஸ்ரீதிவ்யா : (தனக்குள்ளேயே) அவர் என்னைத் தவிர்க்கிறாரா? ஒரு வேளை, அவர் பயப்படுறாரா? இல்லன்னா... நேத்து நடந்தது தப்புன்னு அவருக்குத் தெரியலையா?

அவள் அவரைப் பின்தொடர விரும்பவில்லை. மன பாரத்துடன் அவள் தோட்டத்தில் உள்ள பூக்களைப் பார்க்க ஆரம்பித்தாள்.


தோட்டத்தின் ஆழமான மூலையில், மொட்டை ராஜேந்திரன் (வயது 66) புதியதாகப் பூச்செடிகளுக்கு நீர் ஊற்றிக் கொண்டிருந்தார்.

ஸ்ரீதிவ்யா : அண்ணா! குட் மார்னிங்.
மொட்டை ராஜேந்திரன் : (திரும்பிப் பார்த்தான். அவனது முகத்தில் பயம் இருந்தது.) வாங்க சின்ன அண்ணி. குட் மார்னிங்.

ஸ்ரீதிவ்யா : அண்ணா! நேற்று... நேற்று நடந்தது…

மொட்டை ராஜேந்திரன் : (குரலைத் தாழ்த்தி) அண்ணி! எனக்கு எதுவும் தெரியாது. ஐயா (பார்த்திபன்) எங்கிட்ட எதுவுமே சொல்லலை. நானும் பாக்கலை. நீங்க தைரியமா இருங்கம்மா.

ஸ்ரீதிவ்யா : (லேசான குழப்பத்துடன்) நீங்க ஏன் இவ்வளவு பயப்படுறீங்க அண்ணா? நீங்க நேற்று என் பக்கத்துலதான் இருந்தீங்க.

மொட்டை ராஜேந்திரன் : அண்ணி... நாங்கல்லாம் சம்பளத்துக்காக இங்க இருக்கிறவங்க. இங்க இருக்குற பெரியவங்க என்ன சொன்னாலும், அதை அப்படியே கேட்கணும்.
பெரியவங்க என்ன சொன்னாலும், நாங்க அதைப் பாக்கலைன்னுதான் சொல்லணும்.

அவன் அழுவது போலப் பேசினான். ஸ்ரீதிவ்யாவுக்குப் புரிந்தது. பார்த்திபன் இவனையும் பயமுறுத்தியிருக்கிறார்.

ஸ்ரீதிவ்யா : சரிங்க அண்ணா. நீங்க பயப்பட வேண்டாம். நான் யார்கிட்டேயும் சொல்ல மாட்டேன்.

ஸ்ரீதிவ்யா மொட்டை ராஜேந்திரனைப் பார்த்தபோது, அவனுடைய கண்களில் ஒருவித மர்மமான பார்வை தெரிந்தது. அவன் ஸ்ரீதிவ்யாவைப் பாவமாகப் பார்ப்பது போலத் தெரிந்தாலும், அவனது கண்களின் ஆழத்தில் வேறு ஏதோ ஒருவித உணர்வு இருந்தது.

மொட்டை ராஜேந்திரன் : (மெதுவாகப் பேசினான்) அண்ணி! நீங்க ரொம்ப நல்லவங்க. உங்களைப் பார்த்தா எனக்கு என் பொண்ணு மாதிரி தோணுது. எனக்கு ஒரு உதவி பண்ண முடியுமா?

ஸ்ரீதிவ்யா : என்ன அண்ணா? கேளுங்க.

மொட்டை ராஜேந்திரன் : எனக்குத் திடீர்னு உடம்பு சரியில்லை. நீங்க மட்டும் அந்தப் பக்கம் இருக்குற ரோஜா செடிக்கு மட்டும் தண்ணி ஊத்திட்டுப் போங்க. அது ரொம்பத் தனியா இருக்கு.

ஸ்ரீதிவ்யா : ஐயோ! உங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லையா? சரிங்க அண்ணா. நீங்க ஓய்வு எடுங்க. நான் தண்ணி ஊத்துறேன்.

மொட்டை ராஜேந்திரன் அங்கே இருந்து சென்றான். அவன் ஒரு மரத்தின் பின்னால் மறைந்து, ஸ்ரீதிவ்யா என்ன செய்கிறாள் என்று பார்க்க ஆரம்பித்தான்.

ஸ்ரீதிவ்யா தண்ணீர் கேனை எடுத்து, ரோஜா செடிகளை நோக்கி நடந்தாள். அந்த இடம், வீட்டின் பின்பக்க மதிற்சுவருக்கு அருகில் மிகவும் மறைவான இடத்தில் இருந்தது. பொதுவாக யாரும் அங்கே வரமாட்டார்கள்.

ரோஜா செடிக்குத் தண்ணீர் ஊற்றும்போது, ஸ்ரீதிவ்யாவின் புடவை, தண்ணீர் கேனில் இருந்த நீர்க் கசிவால் நனைந்தது. அவள் புடவையின் முந்தானையை லேசாக மேலே இழுத்தாள்.

அவள் குனிந்து தண்ணீர் ஊற்றும்போது, அவளது இடுப்புப் பகுதி மெல்லிய புடவைக்குள் அசைந்தது.
மொட்டை ராஜேந்திரன் (வயது 66), மறைவில் இருந்து ஸ்ரீதிவ்யாவைப் பார்த்தான். அவனது கண்களில் ஒருவித ஆசை மின்னியது. அவன் உடலை வயது முதிர்ந்தாலும், அவனது மனம் ஆசையுடன் அலைந்தது.

ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடல் வளைவுகளைப் பார்த்தபோது, அவனுக்குள் ஒருவித காட்டு ஆசை ஏற்பட்டது.

மொட்டை ராஜேந்திரன் : (தனக்குள்ளேயே) ஆஹா! என்ன பொண்ணு! சின்ன அண்ணி ரொம்ப அழகா இருக்காங்க. பெரிய ஐயாவே (பார்த்திபன்) நேத்து முத்தம் கொடுத்துட்டாரே! நாமளும்... நாமளும் எப்படியாவது…

அவன் அந்த ஆசையின் உந்துதலில், தன்னை அறியாமல் மெதுவாக நடக்க ஆரம்பித்தான்.
ஸ்ரீதிவ்யா தண்ணீர் ஊற்றி முடித்து, கேனைத் தூக்கினாள். அப்போது, அவளுக்குப் பின்னால் யாரோ வருவது தெரிந்தது.

ஸ்ரீதிவ்யா : (திரும்பிப் பார்த்தாள்) அண்ணா! என்னாச்சு? உங்களுக்கு உடம்பு சரியில்லன்னு சொன்னீங்க?

மொட்டை ராஜேந்திரன் : (பதட்டத்துடன்) அது... அது ஒண்ணுமில்லை அண்ணி. நான் பாக்க வந்தேன். நீங்க ஒழுங்கா தண்ணி ஊத்துறீங்களான்னு.

அவன் பேச்சில் ஒருவித நடுக்கம் இருந்தது. அவனது கண்கள் ஸ்ரீதிவ்யாவின் உடலை மேலும் கீழும் பார்த்தன.

ஸ்ரீதிவ்யா : (சற்றே எரிச்சலுடன்) அண்ணா! உங்களுக்கு என்ன வேணும்? நான் வீட்டுக்குக் கிளம்புறேன்.

மொட்டை ராஜேந்திரன் அவளிடம் நேரடியாகப் பேச விரும்பாமல், மெதுவாக அவளது அருகில் வந்தான்.
மொட்டை ராஜேந்திரன் : அண்ணி! நேத்து ஐயா பண்ண தப்புக்கு நான் உங்கிட்ட மன்னிப்புக் கேட்குறேன். ஆனா... அந்த முத்தம் நல்லா இருந்துச்சா?

ஸ்ரீதிவ்யா : (கோபத்துடன்) என்ன பேசுறீங்க அண்ணா? மரியாதை இல்லாம!

மொட்டை ராஜேந்திரன் : (தன் குரலைக் குறைத்து) மன்னிச்சுக்கோங்க அண்ணி. ஆனா... நீங்க இவ்வளவு அழகா இருக்கீங்க. உங்களைப் பார்த்தா... எனக்கே ஆசையா இருக்கு. நேத்து ஐயா முத்தம் கொடுத்ததை யாரும் பார்க்கலைன்னு நினைக்காதீங்க. நான் பார்த்தேன். அவர் கொடுத்த முத்தத்தை... நானும் உங்களுக்குக் கொடுக்கணும்னு ஆசைப்படுறேன்.

ஸ்ரீதிவ்யா அதிர்ச்சியினால் உறைந்தாள். அவளால் நம்ப முடியவில்லை. மொட்டை ராஜேந்திரன் போன்ற ஒரு முதியவர், அதுவும் வேலைக்காரன், தன் மாமனாரைப் பற்றிப் பேசியதோடு மட்டுமல்லாமல், தனக்கு முத்தம் கொடுக்க வேண்டும் என்று கேட்கிறான்!

ஸ்ரீதிவ்யா : (உரத்த குரலில்) அண்ணா! மரியாதையா பேசுங்க! நீங்க யாருன்னு நினைச்சுட்டு இருக்கீங்க?

மொட்டை ராஜேந்திரன் : (பயந்துபோனான், ஆனால் ஆசை அடங்கவில்லை) அண்ணி... ஒரு நிமிஷம். நீங்க கூச்சல் போடாதீங்க. சும்மா... ஒரு முத்தம். ப்ளீஸ்.

அவன் ஸ்ரீதிவ்யாவின் அருகில் வந்து, அவளது கையைத் தொட முயன்றான்.

ஸ்ரீதிவ்யா : (அவனை வேகமாகத் தள்ளிவிட்டாள்) தள்ளிப் போங்க! மறுபடியும் என்கிட்ட வந்தீங்கன்னா, நான் ஐயா கிட்ட சொல்லுவேன்.
மொட்டை ராஜேந்திரன் பயந்து போய் நின்றான்.

ஸ்ரீதிவ்யா ஆசையின் ஒரு பரிமாணத்தில் அல்லாமல், அருவருப்பினால் நிரப்பப்பட்டாள். அவள் அங்கிருந்து வேகமாக வீட்டை நோக்கி ஓடினாள்.

ஸ்ரீதிவ்யா : (ஓடியவாறே) அய்யோ! இந்த வீட்டுல எல்லாருமே இப்படித்தான் இருக்காங்களா?

அவள் ஓடி வந்த வேகத்தில், ஹாலுக்குள் நுழைந்தபோது, லட்சுமி மேனன் (வயது 24) உறக்கம் கலைந்து கீழே வந்தாள்.

லட்சுமி மேனன் : (குழப்பத்துடன்) அண்ணி! என்னாச்சு? ஏன் ஓடி வர்றீங்க?
ஸ்ரீதிவ்யா, லட்சுமி மேனனைப் பார்த்துத் தன் அழுகையை அடக்கிக்கொண்டாள்.

ஸ்ரீதிவ்யா : ஒ... ஒண்ணும் இல்லம்மா. ஒரு பூச்சியப் பார்த்துட்டேன். அதான் பயந்து ஓடி வந்துட்டேன்.

லட்சுமி மேனன் : (சிரித்தவாறே) வாங்கண்ணி. டீ சாப்பிடுங்க. காலையிலேயே கிளம்பணும். காலேஜ்ல ஸ்போர்ட்ஸ் டே.

ஸ்ரீதிவ்யா அவளுடன் சேர்ந்து சமையலறைக்குச் சென்றாள். மொட்டை ராஜேந்திரன் அவளைத் தொட முயன்ற காட்சி, அவள் மனதில் ஒருவித அருவருப்பை ஏற்படுத்தியது.