22-10-2025, 07:00 PM
PART - 13
கட்டிலில் குப்புறக் கிடந்தபடி, மூச்சை பெரிதாக இழுத்தேன். தலை ஈரத்துடன் கண்களில் நீர் பெருகி, தாங்க முடியாமல் அழத் தொடங்கினேன். நான் ஏன் இவ்வளவு கீழ்த்தரமாக நடந்துகொண்டேன் என்று என் உள்ளம் நொறுங்கியது. இவ்வளவு நடந்த பிறகும், என் கணவன் முகத்தைக் காண நான் எப்படி துணியப்போகிறேன் என்ற எண்ணமே என்னை சிதறடித்தது. அப்போதுதான், என் நினைவில் ஒரு விஷயம் மின்னியது…
என் பையனும், என் கணவனும் புறப்பட்டுப் போனதிலிருந்து, ஒரே ஒரு ஃபோன்கூட வரவில்லை.
“ஐயோ! என் ஃபோன் இங்குதானே இருக்கும்!” என்று திடீரென்று நினைவுக்கு வந்தது.
அது நான் படித்துக்கொண்டிருந்த புத்தகத்துக்குள் வைத்தபடியே இருந்தது.
நான் விருட்டென்று புத்தகத்தை புரட்டினேன்.
பக்கங்களுக்கிடையில் மாட்டியிருந்த கைபேசி என் கையில் அகப்பட்டதும், ஒரு நிமிட நம்பிக்கையின் ஒளி என் உள்ளத்தில் மினுங்கியது.
ஆனால் அந்த நம்பிக்கை நீண்டுநிலைக்கவில்லை என் மூச்சு வேகமடைந்தது, இதயம் தாளமில்லாமல் துடித்தது.
வீட்டின் அமைதியிலும், யாரோ என்னைக் கவனித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என்ற உணர்வு நடுங்கவைத்தது.
நான் திரும்பி பார்த்தேன் யாரும் இல்லை, நான் தைரியத்தை கூடி, கைபேசியின் திரையை திறக்க முயன்றேன். திரை வெளிச்சம் என் முகத்தைத் தொட்டவுடன், என் விரல்கள் நடுங்கின.
எப்படியோ கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு, “1… 0… 0…” என்று டயல் செய்ய விரல்களை நகர்த்தினேன்
அப்போதே, பின்னால் ஒரு மெதுவான சத்தம் கேட்டது…
குற்றவாளிகள் குளியலறையில் குளிக்கும் தண்ணீரின் சத்தம் முழு அறையையும் மூடியிருந்தது. அந்த சத்தத்தால் அவர்களுக்கு எதுவும் கேட்காது என்று நம்பி, நான் மெதுவாக மூச்சை அடக்கிக் கொண்டு கைபேசியை திறந்தேன்.
ஆனால்… கதவு சற்று திறந்திருந்தது, ஒருவேளை அவர்களுக்குக் கேட்டு விட்டால்? என்ற பயம் என் இதயம் ஒரு நோடிக்கு நின்றது
நான் நேரம் இழக்காமல் விரைவாக மெசேஜ் டைப் செய்தேன்,
“Help! Prison criminal in my house – Avadi – 25/4, Srinivasa Street.”
“Send” அழுத்தப் போகும் அந்த நொடியில், குளியலறையில் ஷவரின் தண்ணீர்ச் சத்தம் திடீரென நின்றது. அந்த அமைதியிலே என் மூச்சின் சத்தமே பெரிதாக கேட்டது. பயம் என் விரல்களை நடுக்கவைத்து, கைபேசி என் கையிலிருந்து நழுவி பம்! என்று தரையில் விழுந்தது.
அந்த சத்தம் அறையில் முழங்க, நான் உறைந்துபோனேன்…
அடுத்த நொடியில், ஈரமான காலடிச் சத்தம் நெருங்கிக் கொண்டே வந்தது மெதுவாக… ஒவ்வொரு அடியும் என் இதயத் துடிப்புடன் ஒத்திசைந்தது.
நான் ஒரு நொடியும் யோசிக்காமல், என் காலால் கைபேசியை தட்டியபடி கட்டிலுக்குக் கீழே உருட்டினேன்.
அது தரையைத் தட்டிய சிறிய சத்தத்திலும் கூட என் மூச்சு நின்றது.
நான் மெதுவாக தலை திரும்பி அவர்கள் வரும் திசையை பார்த்தேன்,
குளியலறை கதவின் நிழலில் இருந்து அவர்கள் வெளிவந்தார்கள்.
அவர்களின் உடல்கள் தண்ணீரில் நனைந்திருந்தன; துளிகள் தரையில் சொட்டியபடி, ஒவ்வொரு சொட்டும் மரணக் கவுண்ட்டாக என் காதில் ஒலித்தது.
அவர்கள் மெதுவாக படுக்கைக்கு நெருங்கும்போது, நான் என் மூச்சை அடக்கிக் கொண்டு அசையாமல் இருந்தேன்…நான் மூச்சை அடக்கிக் கொண்டு, கட்டிலின் மறுபக்கத்தில் சாய்ந்தபடி அமர்ந்தேன். அவர்கள் இருவரும் எனது அறைக்குள் உடம்பில் நீர் சொட்ட நுழைந்தனர்.
ஃபாஹிம் அலமாரிக்குச் சென்று அதைத் திறந்தான், அது என் கணவரின் அலமாரி. அவன் உள்ளே பார்வை ஓட்டினான்; சில வினாடிகளில், அவன் உள்ளிருந்த பொருட்களை ஒன்றன்பின் ஒன்றாக வெளியே எடுத்து படுக்கையில் வீசத் தொடங்கினான்.
அவனது கைகள் திடீரென இரண்டு உலர்ந்த துண்டுகளைப் பிடித்தன. அவன் ஒன்றை தவமணியிடம் எறிந்தான்; மற்றொன்றை அவன் தன் உடலைத் துடைக்கப் பயன்படுத்தினான்.
இருவரும் தங்கள் தலையையும் உடலையும் துடைத்து கொண்டிருந்தார்கள். நான் மட்டும் ஈரமான தலையுடன், மூச்சை அடக்கி எழுந்து நின்றேன், என் கைப்பேசியில் அனுப்பிய மெசேஜ் போலீசாரிடம் சென்றதா என்று எனக்கு சிந்தனை ஓடியது.
தவமணி தன் ஈரமான தலையை துவட்டி முடித்து, அந்த துண்டை சற்றே என் மீது எறிந்தான். துணி என் முகத்தை மறைத்து விழுந்தது, ஆனால் அந்த ஒரு நொடி எனக்கு ஒரு மின்னல்பாய்ந்தது போல பயமாகவும் இருந்தது. என் இதயம் வேகமாக துடிக்கத் தொடங்கியிருந்தது.
நான் நிதானித்து துண்டை விளக்க முயன்றேன். அவர்களின் பார்வை என் மீது படர்ந்தது அறையில் குளிர்ந்த காற்று மாறி, ஒரு அமைதி பரவியது. நான் துண்டை என் மீது விலக்கிக் கொண்டிருந்தேன்.
நான் துண்டை விலக்கும் முன், தவமணி என் அருகில் வந்து என் பின்புறத்தில் அறைந்தான்.
[img]
[/img]
நான் துண்டை விலக்கி பார்த்ததும் அவன் படுக்கையின் விளிம்பில் அமர்ந்திருந்தான், நான் அவனுக்கு முன்னால் நின்றேன். அவனது கைகள் என் முதுகில் பதுங்கிச் செல்வதை உணர்ந்தபோது நான் நடுங்கினேன். அவன் என் இடுப்பை மெதுவாக அழுத்துவதற்கு முன்பு அவனது கைகள் என் முதுகைத் தொட்டன, நான் கூச்சத்தில் நெளிந்தேன்.
அவனது கை என் பின்புறத்திற்கு நகர்ந்தது, என் பின்புறத்தை அவனது விசித்திரமான பெரிய கைகளால் பிடித்து இறுக்கமாக அழுத்தினான். அவனது நகங்கள் என் பிட்டத்தின் மென்மையான சதைக்குள் ஊடுருவுவதை உணர்ந்தபோது, நான் வலியால் அலறினேன்.
"ஆஆஆஆஆஆ...ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ம்ம்ம்" என்று நான் வலியால் கத்தினேன்.
"என்னாத்தை தான் சாப்பிட்டு இப்படி கொழுப்பெடுத்த சூத்தை வளர்த்து வச்சிருக்கியோ, சும்மா பஞ்சு மெத்தை மாதிரி இருக்கு" தவமணி மென்மையான பிட்டத்தை கசக்கி பிழிந்த படி கூறினான்.
“வேணாம்.... தயவு செய்து அப்படி அழுதாதாதிங்க வலிக்குது என்ன விட்டுடுங்க.” நான் அவனை நோக்கி அழுதபடி கூறினேன்.
“நடிக்காதடி பாத்ருமில் உன்னோட திறமையையும், ஆசையையும் நாங்க தான் பார்த்தோமே?” என்று அவர்கள் இருவரும் சத்தமாக, சிரித்தார்கள்.
நான் தவமணியின் பிடியில் இருந்தேன், என் தலையில் இருந்த துண்டை எடுத்து தரையில் எறிந்து, கோவத்தில் அவனை தள்ளிவிட்டேன் அவன் பிடி தளர்ந்து படுக்கையில் சாய்ந்தான். நான் அறையின் மூலையில் நடந்து சென்று என் கால்களை என் மார்புக்கு அருகில் வைத்து அமர்ந்தேன்.
தவமணி கீழே கிடந்த துண்டை எடுத்து தனது இடுப்பில் சுற்றி கொண்டான், அந்த துண்டின் அளவுக்கு சிறியதாக இருந்தன. அவனது தொடையைச் சுற்றி பாதியளவு முடிந்தது, அதே நேரத்தில், அவனுடைய ஆணுறுப்பு அந்த துண்டில் இருந்து வெளியே வந்தது. என் கணவனின் மென்மையான துண்டை இந்த குற்றவாளி கறைபடுத்தினர்.
[img]
[/img]
ஃபாஹிம் என் அலமாரியை நோக்கி நடந்தான். தவமணியும் அவனுடன் அங்கு சென்று அலமாரியை துலவினர்.
“அடாடாடாடா! இத்தனை விலைமதிப்புள்ள நகை இங்கேயா இருக்கு? இப்போ தான் நமக்கு அதிர்ஷ்டம் திரும்பிச்சு” என்று தவமணி முகத்தில் சிரிப்புடன் நகையை பிடித்து கையில் தூக்கி பார்த்தான்.
ஃபாஹிம் உடனடியாக அவனை சிரிப்புடன் பார்த்தான். என் அலமாரியில் சில விலையுயர்ந்த நகைகள் இருந்தன, அதை நான் லாக்கரில் வைக்க மறந்துவிட்டேன் என்பதை நான் நினைவு கூர்ந்தேன்.
என் விலைமதிப்பற்ற நகைகளை இழந்துவிட்டதை நினைத்து நான் அழத் தொடங்கியபோது, தவமணி நகைகளை வைத்து விட்டு என் உள்ளாடையை வெளியே எடுத்தான்.
ஃபாஹிம் குழப்பத்துடன் அவனைப் பார்த்தேன்.
“நகையை அப்புறம் பாத்தக்களாம்... இப்போ மஜா பண்லாம் ” தவமணி ஃபாஹிமிடம் சொன்னான்.
ஃபாஹிம் அவன் சொன்னதைக் கேட்டு அசட்டு புன்னகை வீசினான். அவர்கள் இருவரும் மோசமான புன்னகையுடன் என்னைப் பார்த்தார்கள், இப்போ என்ன நடக்கப் போகிறது என்று என்று என்னால் உணரமுடந்தது..
"அடப்பாவிகளா!" என்று நான் மூச்சுத் திணறினேன், அவர்கள் படுக்கையில் அமர்ந்திருந்தனர். இருவரும் தங்கள் இடுப்பில் துண்டைச் சுற்றி கட்டியிருந்தனர், ஆனால் நான் ஓட்டு துணையில்லாமல் நினைந்த தலைமுடியோட அம்மணமாக இருந்தேன், அவர்கள் என்னை காமப் பசியுள்ள வெறி நாய் போலப் பார்த்தார்கள், அது என்னை பயமுறுத்தியது.
ஒரு கை என் மார்பகத்தை மூடிக்கொண்டும், இன்னொரு கை என் அந்தரங்க பகுதியையும் மூடிக்கொண்டும், நான் அவர்கள் முன் தலை குனிந்து நான் கண்களை மூடினேன். ஆனால் அந்த காமபசியுள்ள மிருகங்களின் கண்கள் என் மீது இருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது.
நான் தயங்கிக்கொண்டே அவர்களைப் பார்தேன் தவமணியின் விறைப்புத்தன்மை மேல் நோக்கிச் செல்லும் ஏவுகணைப் போல் நிமிர்ந்து நின்றன, ஃபாஹிமின் துண்டில் ஒரு கூடாரம் போல் புடைத்து தெரிந்தது.
[img]
[/img]
"எந்திரி.. டி... தேவிடியா மவளே..." தவமணி அதையெல்லாம் சத்தம் எதிரெலிக்க கத்தினான்.
நான் பயத்துடன் எழுந்து நின்றேன்.
"கையேடுறி......" அவன் நான் கைகளால் மறைந்திருக்கும் என் மார்பிலும், பிறப்பிலும் கையை விளக்க சொன்னான். நான் மறுத்து திரும்பி நின்றேன்.
"திரும்பிப் பாருடி." ஃபாஹிம் கட்டளையிட்டான். அவர்கள் என்ன செய்ய விரும்புகிறார்கள் என்பதை அறிந்து அமைதியாக நின்றேன்.
இருவரில் யாரே என் அருகில் வந்து, அவன் என் தோளின் மீது கை வைத்து தன் பக்கம் இழுத்தான், அவனது ஆண்குறி என் தொடையைத் தொடுவதை உணர்ந்தபோது நான் கத்தி அவன் கையை தட்டி இரண்டடி முன்னோக்கி நகர்ந்து நின்றேன். பிறகு மறுபடியும் அவன் கையெடுத்து என் இடுப்பைப் பிடித்து என்னை அவன் மீது மீண்டும் இழுத்தான்.
அவன் என் இடுப்பைப் பிடித்து, அவனது தொடையின் மீது அழுத்தினான். அவன் ஆண்குறி என் பின்புறத்தில் தேய்ப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது, ஆதன் விளைவாக என் பெண்ணுறுப்பு தானாகவே ஈரமாகி வினைபுரிந்து கொண்டிருந்தது.
அவன் வற்புறுத்தி என் இடுப்பை நகர்த்தி அவன் ஆண்குறி என் பிட்டப்பிளவை தேய்த்து என்னை மூடேழுப்பும் அளவுக்கு இருந்தது. நான் மனதளவில் எதிர்த்தாலும், என் உடல் அதற்கு ஏற்ப செயல்படவில்லை.
என் உலர்ந்து முலைக்காம்புகள் மறைத்துருக்கும் கைகளுக்குள் விடைத்துக் கொண்டிருந்தது, என்னை அவனருகில் இழுத்து அவன் கைகள் என் கைகளை தட்டிவிட்டு என் இரு மார்பகங்களை அழுத்தித் தடவி, எடுத்தான். இருவரில் யாரது என்று தெரிந்து கொள்ள, நான் பின்னால் திரும்பி பார்த்தேன் ஃபாஹிம் தான்.
"ஆஆ..." நான் கண்களை மூடிக்கொண்டு பெருமூச்சு விட்டேன், நான் வலியுடன் சுகமும் உணர்ந்தேன். அவன் கைகளை அடித்து என் மார்காம்புகளை அவனது பிடியிலிருந்து விடுவித்து கொள்ள போராடினேன், ஆனால் அவனது கடினமான கைகள் என் மார்பகங்களை உறுதியாக பிடித்து அழுத்தின. அவன் விரல்கள் என் முலைக்காம்புகளுடன் முரட்டுத்தனமாக விளையாடியதால் என் எதிர்ப்பு குறைந்தது.
அவன் என் வலது தோளில் தலை வைத்து என் வலது முலையை தூக்கி பிடித்து, அவன் வாயில் என் முலைக்காம்பை கவ்வினான். அவன் நாக்கு என் நிமிர்ந்த முலைக்காம்பைச் சுற்றி சுழன்று வரும்போது நான் முனகினேன், அவன் உதடுகள் இறுக்கி உறிஞ்சினான். அவன் நாக்கை வெளியே எடுத்து முழு முலைக்காம்பிலும் செலுத்தி, அதை நக்கினான். அவன் வாய் என் முலைக்காம்பை உறிஞ்சியபோது, என் கைகள் என்னை அறியாமல் அவன் தலைமுடியைப் பற்றின. நான் முனகுதைத் கட்டுப்படுத்த என் உதட்டைக் கடித்தேன், ஃபாஹிம் அதை உணர்ந்து என் முலைக்காம்பை கடித்தான். என் கட்டுப்பாடு உடைந்து.
"ஆஆஆஆஆஆஆஆஆ........ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்..........." என்று நான் வலியில் கண்களை மூடி கூச்சலிட்டேன். என் வலி ஓய்வதற்க்குள், இரண்டு விரல் என் பெண்மைக்குள் புகுந்தது. நான் மிரட்சியில் கண்களை அகல விரித்து திறந்துப் பார்த்தேன், தவமணி தான் என் பெண்மைக்குள் தன் விரலை விட்டான்.
"ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ......ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ம்ம்ம்..... வேணாம் அப்படிப் பண்ணாதிங்க கைய்யெடுங்க... ப்பிளிஸ்......" என்று கதறினேன், வலிமிகுந்த சுகத்தில் கத்தி கத்தி நாக்கு வறண்டது. இந்த இருவரின் காம விளையாட்டின் தூண்டுதலால் நான் விரைவில் உச்சம் நெருங்கினான்.
"ஆஆஆஆஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்........ம்ம்ம்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" என்று உரத்த முனகலுடன் உடல் நடுக்கத்தோடு உச்சம் அடைந்து, என் மதனநீர் தவமணியின் கையை நினைத்தது.
தவமணி கையை என் பெண்மையில் இருந்து விடுவித்துவிட்டு எழ முற்ப்பட்டான், அப்போது ஃபாஹிம் என்னை முன்னோக்கி தள்ளினான், நான் தவறி தவமிணியின் மீது விழுந்தேன். நான் அவன் மீது விழுந்ததில், துண்டு நழுவி அவன் ஆண்குறி வெளியே குதித்தது என் முகத்தில் பட்டது.
அவன் கையை என் தலைக்கு பின்னால் கொண்டு வந்து என் பின்னந்தலையை பிடித்தான், அவன் என்ன செய்ய போகிறான் என்று உணர்ந்து நான் கண்களை மூடினேன். என் தலை நெருங்குவதை உணர்ந்ததும் தானாக என் வாயைத் திறந்தது, சிறிது நேரத்தில் அவன் தடித்த ஆண்குறி என் வாய்க்குள் நுழைவதை உணர்ந்தேன், அதைச் சுற்றி என் உதடுகளை மூடினேன்.
அவன் தன் ஆண்குறியை என் வாயில் வைத்துக் கொண்டே எழுந்து முட்டி போட்டு நின்றான், என்னை நாய் போல நிற்க வைத்து என் மார்பை பிடித்துக்கொண்டு அவன் இடுப்பை மெதுவாக நகர்த்தி, என் வாயைக்குள் அவன் விறைத்த ஆண்மையால் குத்தினான்.
[img]
[/img]
நான் கண்களை மூடி, என் விதியின் மீது என்னை ஒப்படைத்தேன். எதையும் மாற்ற முடியாது என்ற உண்மை என் இதயத்தை நொறுக்கியது. இது கனவாக இருந்தால் நல்லது, ஆனால் இது உண்மை என்று உணரும்போது என் மனம் நசுக்கிக் கொண்டே இருந்தது.
"இது விரைவில் முடிந்துவிடும்... இது விரைவில் முடிந்துவிடும்..." என்று நான் என்னைத்தானே நம்ப வைத்துக் கொண்டேன்.
ஆனால், ஒவ்வொரு நொடிக்கும் எனக்கு துன்பத்தைச் சுமத்திக் கொண்டே இருந்தது. கண்களில் நீர் மிதந்தது, நெஞ்சில் ஒரு பாரம்.
இது முடிந்த பின்பு நான் பழைய படி என் கணவருடன் சந்தோசமாக வாழ முடியுமா என்ற கேள்வி மட்டும் என் மனதில் மீதமிருந்தது...
தவமணி வேகமாக என் வாயை ஓக்க, அவன் குளியலறையில் செய்ததைப் போல முரட்டுத்தனமாக செய்யவில்லை. சில சமயங்களில் அவன் அசைவதை நிறுத்திவிட்டு என்னை அசைக்கத் தூண்டுவான். நான் தயக்கத்துடன் என் தலையை முன்னும் பின்னுமாக தனது கருவியை உறிஞ்சுவேன். அவன் இடது கையைத் தாழ்த்தி என் மார்பகத்தை அழுத்தினான். நான் அவனை ஊம்பிக் கொண்டே இருந்தபோது, ஃபாஹிம் என் பின்னால் வந்து அவன் துண்டை அகற்றி தன் ஆண்குறியை என் பெண்குறியில் உரசுவதை உணர்ந்தேன்.
“வேண்டாம்..ப்ளீஸ் ...” நான் தவமணி பூலை வாயில் இருந்து வெளியே எடுத்துக் கெஞ்சினேன், ஆனால் அவன் கேட்கவில்லை, என் இடுப்பை பிடித்து அசைந்தான். தவமணி வேகமாக தன் பூலை என் வாயில் திணித்து என் தலையை இறுக்கமாகப் பிடித்தான்.
“ம்ம்ப்ஃப்ஃப்ஃப் ..ம்ம்ம்… ன்னுஓஓஓஓ” நான் போராடி என்னை விடுவித்துக் கொள்ள முயன்றேன்.
ஃபாஹிமின் விரல் கிளீட்டை பிடித்து அதன் உதடுகளைத் திறந்து, உட்புறங்களை ஆராய்ந்தபோது நான் முனகினேன். அவன் என் புலையைத் தொடும் ஒவ்வொரு முறையும் கசிந்தது. என் கால்களை மூடக்கூட முடியாத நிலையில் நான் இருந்தேன்.
கட்டிலில் குப்புறக் கிடந்தபடி, மூச்சை பெரிதாக இழுத்தேன். தலை ஈரத்துடன் கண்களில் நீர் பெருகி, தாங்க முடியாமல் அழத் தொடங்கினேன். நான் ஏன் இவ்வளவு கீழ்த்தரமாக நடந்துகொண்டேன் என்று என் உள்ளம் நொறுங்கியது. இவ்வளவு நடந்த பிறகும், என் கணவன் முகத்தைக் காண நான் எப்படி துணியப்போகிறேன் என்ற எண்ணமே என்னை சிதறடித்தது. அப்போதுதான், என் நினைவில் ஒரு விஷயம் மின்னியது…
என் பையனும், என் கணவனும் புறப்பட்டுப் போனதிலிருந்து, ஒரே ஒரு ஃபோன்கூட வரவில்லை.
“ஐயோ! என் ஃபோன் இங்குதானே இருக்கும்!” என்று திடீரென்று நினைவுக்கு வந்தது.
அது நான் படித்துக்கொண்டிருந்த புத்தகத்துக்குள் வைத்தபடியே இருந்தது.
நான் விருட்டென்று புத்தகத்தை புரட்டினேன்.
பக்கங்களுக்கிடையில் மாட்டியிருந்த கைபேசி என் கையில் அகப்பட்டதும், ஒரு நிமிட நம்பிக்கையின் ஒளி என் உள்ளத்தில் மினுங்கியது.
ஆனால் அந்த நம்பிக்கை நீண்டுநிலைக்கவில்லை என் மூச்சு வேகமடைந்தது, இதயம் தாளமில்லாமல் துடித்தது.
வீட்டின் அமைதியிலும், யாரோ என்னைக் கவனித்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என்ற உணர்வு நடுங்கவைத்தது.
நான் திரும்பி பார்த்தேன் யாரும் இல்லை, நான் தைரியத்தை கூடி, கைபேசியின் திரையை திறக்க முயன்றேன். திரை வெளிச்சம் என் முகத்தைத் தொட்டவுடன், என் விரல்கள் நடுங்கின.
எப்படியோ கட்டுப்படுத்திக்கொண்டு, “1… 0… 0…” என்று டயல் செய்ய விரல்களை நகர்த்தினேன்
அப்போதே, பின்னால் ஒரு மெதுவான சத்தம் கேட்டது…
குற்றவாளிகள் குளியலறையில் குளிக்கும் தண்ணீரின் சத்தம் முழு அறையையும் மூடியிருந்தது. அந்த சத்தத்தால் அவர்களுக்கு எதுவும் கேட்காது என்று நம்பி, நான் மெதுவாக மூச்சை அடக்கிக் கொண்டு கைபேசியை திறந்தேன்.
ஆனால்… கதவு சற்று திறந்திருந்தது, ஒருவேளை அவர்களுக்குக் கேட்டு விட்டால்? என்ற பயம் என் இதயம் ஒரு நோடிக்கு நின்றது
நான் நேரம் இழக்காமல் விரைவாக மெசேஜ் டைப் செய்தேன்,
“Help! Prison criminal in my house – Avadi – 25/4, Srinivasa Street.”
“Send” அழுத்தப் போகும் அந்த நொடியில், குளியலறையில் ஷவரின் தண்ணீர்ச் சத்தம் திடீரென நின்றது. அந்த அமைதியிலே என் மூச்சின் சத்தமே பெரிதாக கேட்டது. பயம் என் விரல்களை நடுக்கவைத்து, கைபேசி என் கையிலிருந்து நழுவி பம்! என்று தரையில் விழுந்தது.
அந்த சத்தம் அறையில் முழங்க, நான் உறைந்துபோனேன்…
அடுத்த நொடியில், ஈரமான காலடிச் சத்தம் நெருங்கிக் கொண்டே வந்தது மெதுவாக… ஒவ்வொரு அடியும் என் இதயத் துடிப்புடன் ஒத்திசைந்தது.
நான் ஒரு நொடியும் யோசிக்காமல், என் காலால் கைபேசியை தட்டியபடி கட்டிலுக்குக் கீழே உருட்டினேன்.
அது தரையைத் தட்டிய சிறிய சத்தத்திலும் கூட என் மூச்சு நின்றது.
நான் மெதுவாக தலை திரும்பி அவர்கள் வரும் திசையை பார்த்தேன்,
குளியலறை கதவின் நிழலில் இருந்து அவர்கள் வெளிவந்தார்கள்.
அவர்களின் உடல்கள் தண்ணீரில் நனைந்திருந்தன; துளிகள் தரையில் சொட்டியபடி, ஒவ்வொரு சொட்டும் மரணக் கவுண்ட்டாக என் காதில் ஒலித்தது.
அவர்கள் மெதுவாக படுக்கைக்கு நெருங்கும்போது, நான் என் மூச்சை அடக்கிக் கொண்டு அசையாமல் இருந்தேன்…நான் மூச்சை அடக்கிக் கொண்டு, கட்டிலின் மறுபக்கத்தில் சாய்ந்தபடி அமர்ந்தேன். அவர்கள் இருவரும் எனது அறைக்குள் உடம்பில் நீர் சொட்ட நுழைந்தனர்.
ஃபாஹிம் அலமாரிக்குச் சென்று அதைத் திறந்தான், அது என் கணவரின் அலமாரி. அவன் உள்ளே பார்வை ஓட்டினான்; சில வினாடிகளில், அவன் உள்ளிருந்த பொருட்களை ஒன்றன்பின் ஒன்றாக வெளியே எடுத்து படுக்கையில் வீசத் தொடங்கினான்.
அவனது கைகள் திடீரென இரண்டு உலர்ந்த துண்டுகளைப் பிடித்தன. அவன் ஒன்றை தவமணியிடம் எறிந்தான்; மற்றொன்றை அவன் தன் உடலைத் துடைக்கப் பயன்படுத்தினான்.
இருவரும் தங்கள் தலையையும் உடலையும் துடைத்து கொண்டிருந்தார்கள். நான் மட்டும் ஈரமான தலையுடன், மூச்சை அடக்கி எழுந்து நின்றேன், என் கைப்பேசியில் அனுப்பிய மெசேஜ் போலீசாரிடம் சென்றதா என்று எனக்கு சிந்தனை ஓடியது.
தவமணி தன் ஈரமான தலையை துவட்டி முடித்து, அந்த துண்டை சற்றே என் மீது எறிந்தான். துணி என் முகத்தை மறைத்து விழுந்தது, ஆனால் அந்த ஒரு நொடி எனக்கு ஒரு மின்னல்பாய்ந்தது போல பயமாகவும் இருந்தது. என் இதயம் வேகமாக துடிக்கத் தொடங்கியிருந்தது.
நான் நிதானித்து துண்டை விளக்க முயன்றேன். அவர்களின் பார்வை என் மீது படர்ந்தது அறையில் குளிர்ந்த காற்று மாறி, ஒரு அமைதி பரவியது. நான் துண்டை என் மீது விலக்கிக் கொண்டிருந்தேன்.
நான் துண்டை விலக்கும் முன், தவமணி என் அருகில் வந்து என் பின்புறத்தில் அறைந்தான்.
[img]
[/img]நான் துண்டை விலக்கி பார்த்ததும் அவன் படுக்கையின் விளிம்பில் அமர்ந்திருந்தான், நான் அவனுக்கு முன்னால் நின்றேன். அவனது கைகள் என் முதுகில் பதுங்கிச் செல்வதை உணர்ந்தபோது நான் நடுங்கினேன். அவன் என் இடுப்பை மெதுவாக அழுத்துவதற்கு முன்பு அவனது கைகள் என் முதுகைத் தொட்டன, நான் கூச்சத்தில் நெளிந்தேன்.
அவனது கை என் பின்புறத்திற்கு நகர்ந்தது, என் பின்புறத்தை அவனது விசித்திரமான பெரிய கைகளால் பிடித்து இறுக்கமாக அழுத்தினான். அவனது நகங்கள் என் பிட்டத்தின் மென்மையான சதைக்குள் ஊடுருவுவதை உணர்ந்தபோது, நான் வலியால் அலறினேன்.
"ஆஆஆஆஆஆ...ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ம்ம்ம்" என்று நான் வலியால் கத்தினேன்.
"என்னாத்தை தான் சாப்பிட்டு இப்படி கொழுப்பெடுத்த சூத்தை வளர்த்து வச்சிருக்கியோ, சும்மா பஞ்சு மெத்தை மாதிரி இருக்கு" தவமணி மென்மையான பிட்டத்தை கசக்கி பிழிந்த படி கூறினான்.
“வேணாம்.... தயவு செய்து அப்படி அழுதாதாதிங்க வலிக்குது என்ன விட்டுடுங்க.” நான் அவனை நோக்கி அழுதபடி கூறினேன்.
“நடிக்காதடி பாத்ருமில் உன்னோட திறமையையும், ஆசையையும் நாங்க தான் பார்த்தோமே?” என்று அவர்கள் இருவரும் சத்தமாக, சிரித்தார்கள்.
நான் தவமணியின் பிடியில் இருந்தேன், என் தலையில் இருந்த துண்டை எடுத்து தரையில் எறிந்து, கோவத்தில் அவனை தள்ளிவிட்டேன் அவன் பிடி தளர்ந்து படுக்கையில் சாய்ந்தான். நான் அறையின் மூலையில் நடந்து சென்று என் கால்களை என் மார்புக்கு அருகில் வைத்து அமர்ந்தேன்.
தவமணி கீழே கிடந்த துண்டை எடுத்து தனது இடுப்பில் சுற்றி கொண்டான், அந்த துண்டின் அளவுக்கு சிறியதாக இருந்தன. அவனது தொடையைச் சுற்றி பாதியளவு முடிந்தது, அதே நேரத்தில், அவனுடைய ஆணுறுப்பு அந்த துண்டில் இருந்து வெளியே வந்தது. என் கணவனின் மென்மையான துண்டை இந்த குற்றவாளி கறைபடுத்தினர்.
[img]
[/img]ஃபாஹிம் என் அலமாரியை நோக்கி நடந்தான். தவமணியும் அவனுடன் அங்கு சென்று அலமாரியை துலவினர்.
“அடாடாடாடா! இத்தனை விலைமதிப்புள்ள நகை இங்கேயா இருக்கு? இப்போ தான் நமக்கு அதிர்ஷ்டம் திரும்பிச்சு” என்று தவமணி முகத்தில் சிரிப்புடன் நகையை பிடித்து கையில் தூக்கி பார்த்தான்.
ஃபாஹிம் உடனடியாக அவனை சிரிப்புடன் பார்த்தான். என் அலமாரியில் சில விலையுயர்ந்த நகைகள் இருந்தன, அதை நான் லாக்கரில் வைக்க மறந்துவிட்டேன் என்பதை நான் நினைவு கூர்ந்தேன்.
என் விலைமதிப்பற்ற நகைகளை இழந்துவிட்டதை நினைத்து நான் அழத் தொடங்கியபோது, தவமணி நகைகளை வைத்து விட்டு என் உள்ளாடையை வெளியே எடுத்தான்.
ஃபாஹிம் குழப்பத்துடன் அவனைப் பார்த்தேன்.
“நகையை அப்புறம் பாத்தக்களாம்... இப்போ மஜா பண்லாம் ” தவமணி ஃபாஹிமிடம் சொன்னான்.
ஃபாஹிம் அவன் சொன்னதைக் கேட்டு அசட்டு புன்னகை வீசினான். அவர்கள் இருவரும் மோசமான புன்னகையுடன் என்னைப் பார்த்தார்கள், இப்போ என்ன நடக்கப் போகிறது என்று என்று என்னால் உணரமுடந்தது..
"அடப்பாவிகளா!" என்று நான் மூச்சுத் திணறினேன், அவர்கள் படுக்கையில் அமர்ந்திருந்தனர். இருவரும் தங்கள் இடுப்பில் துண்டைச் சுற்றி கட்டியிருந்தனர், ஆனால் நான் ஓட்டு துணையில்லாமல் நினைந்த தலைமுடியோட அம்மணமாக இருந்தேன், அவர்கள் என்னை காமப் பசியுள்ள வெறி நாய் போலப் பார்த்தார்கள், அது என்னை பயமுறுத்தியது.
ஒரு கை என் மார்பகத்தை மூடிக்கொண்டும், இன்னொரு கை என் அந்தரங்க பகுதியையும் மூடிக்கொண்டும், நான் அவர்கள் முன் தலை குனிந்து நான் கண்களை மூடினேன். ஆனால் அந்த காமபசியுள்ள மிருகங்களின் கண்கள் என் மீது இருப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது.
நான் தயங்கிக்கொண்டே அவர்களைப் பார்தேன் தவமணியின் விறைப்புத்தன்மை மேல் நோக்கிச் செல்லும் ஏவுகணைப் போல் நிமிர்ந்து நின்றன, ஃபாஹிமின் துண்டில் ஒரு கூடாரம் போல் புடைத்து தெரிந்தது.
[img]
[/img]"எந்திரி.. டி... தேவிடியா மவளே..." தவமணி அதையெல்லாம் சத்தம் எதிரெலிக்க கத்தினான்.
நான் பயத்துடன் எழுந்து நின்றேன்.
"கையேடுறி......" அவன் நான் கைகளால் மறைந்திருக்கும் என் மார்பிலும், பிறப்பிலும் கையை விளக்க சொன்னான். நான் மறுத்து திரும்பி நின்றேன்.
"திரும்பிப் பாருடி." ஃபாஹிம் கட்டளையிட்டான். அவர்கள் என்ன செய்ய விரும்புகிறார்கள் என்பதை அறிந்து அமைதியாக நின்றேன்.
இருவரில் யாரே என் அருகில் வந்து, அவன் என் தோளின் மீது கை வைத்து தன் பக்கம் இழுத்தான், அவனது ஆண்குறி என் தொடையைத் தொடுவதை உணர்ந்தபோது நான் கத்தி அவன் கையை தட்டி இரண்டடி முன்னோக்கி நகர்ந்து நின்றேன். பிறகு மறுபடியும் அவன் கையெடுத்து என் இடுப்பைப் பிடித்து என்னை அவன் மீது மீண்டும் இழுத்தான்.
அவன் என் இடுப்பைப் பிடித்து, அவனது தொடையின் மீது அழுத்தினான். அவன் ஆண்குறி என் பின்புறத்தில் தேய்ப்பதை என்னால் உணர முடிந்தது, ஆதன் விளைவாக என் பெண்ணுறுப்பு தானாகவே ஈரமாகி வினைபுரிந்து கொண்டிருந்தது.
அவன் வற்புறுத்தி என் இடுப்பை நகர்த்தி அவன் ஆண்குறி என் பிட்டப்பிளவை தேய்த்து என்னை மூடேழுப்பும் அளவுக்கு இருந்தது. நான் மனதளவில் எதிர்த்தாலும், என் உடல் அதற்கு ஏற்ப செயல்படவில்லை.
என் உலர்ந்து முலைக்காம்புகள் மறைத்துருக்கும் கைகளுக்குள் விடைத்துக் கொண்டிருந்தது, என்னை அவனருகில் இழுத்து அவன் கைகள் என் கைகளை தட்டிவிட்டு என் இரு மார்பகங்களை அழுத்தித் தடவி, எடுத்தான். இருவரில் யாரது என்று தெரிந்து கொள்ள, நான் பின்னால் திரும்பி பார்த்தேன் ஃபாஹிம் தான்.
"ஆஆ..." நான் கண்களை மூடிக்கொண்டு பெருமூச்சு விட்டேன், நான் வலியுடன் சுகமும் உணர்ந்தேன். அவன் கைகளை அடித்து என் மார்காம்புகளை அவனது பிடியிலிருந்து விடுவித்து கொள்ள போராடினேன், ஆனால் அவனது கடினமான கைகள் என் மார்பகங்களை உறுதியாக பிடித்து அழுத்தின. அவன் விரல்கள் என் முலைக்காம்புகளுடன் முரட்டுத்தனமாக விளையாடியதால் என் எதிர்ப்பு குறைந்தது.
அவன் என் வலது தோளில் தலை வைத்து என் வலது முலையை தூக்கி பிடித்து, அவன் வாயில் என் முலைக்காம்பை கவ்வினான். அவன் நாக்கு என் நிமிர்ந்த முலைக்காம்பைச் சுற்றி சுழன்று வரும்போது நான் முனகினேன், அவன் உதடுகள் இறுக்கி உறிஞ்சினான். அவன் நாக்கை வெளியே எடுத்து முழு முலைக்காம்பிலும் செலுத்தி, அதை நக்கினான். அவன் வாய் என் முலைக்காம்பை உறிஞ்சியபோது, என் கைகள் என்னை அறியாமல் அவன் தலைமுடியைப் பற்றின. நான் முனகுதைத் கட்டுப்படுத்த என் உதட்டைக் கடித்தேன், ஃபாஹிம் அதை உணர்ந்து என் முலைக்காம்பை கடித்தான். என் கட்டுப்பாடு உடைந்து.
"ஆஆஆஆஆஆஆஆஆ........ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்..........." என்று நான் வலியில் கண்களை மூடி கூச்சலிட்டேன். என் வலி ஓய்வதற்க்குள், இரண்டு விரல் என் பெண்மைக்குள் புகுந்தது. நான் மிரட்சியில் கண்களை அகல விரித்து திறந்துப் பார்த்தேன், தவமணி தான் என் பெண்மைக்குள் தன் விரலை விட்டான்.
"ஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆஆ......ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்ம்ம்ம்..... வேணாம் அப்படிப் பண்ணாதிங்க கைய்யெடுங்க... ப்பிளிஸ்......" என்று கதறினேன், வலிமிகுந்த சுகத்தில் கத்தி கத்தி நாக்கு வறண்டது. இந்த இருவரின் காம விளையாட்டின் தூண்டுதலால் நான் விரைவில் உச்சம் நெருங்கினான்.
"ஆஆஆஆஆஹ்ஹ்ஹ்ஹ்........ம்ம்ம்ஹ்ஹ்ஹ்ஹ்" என்று உரத்த முனகலுடன் உடல் நடுக்கத்தோடு உச்சம் அடைந்து, என் மதனநீர் தவமணியின் கையை நினைத்தது.
தவமணி கையை என் பெண்மையில் இருந்து விடுவித்துவிட்டு எழ முற்ப்பட்டான், அப்போது ஃபாஹிம் என்னை முன்னோக்கி தள்ளினான், நான் தவறி தவமிணியின் மீது விழுந்தேன். நான் அவன் மீது விழுந்ததில், துண்டு நழுவி அவன் ஆண்குறி வெளியே குதித்தது என் முகத்தில் பட்டது.
அவன் கையை என் தலைக்கு பின்னால் கொண்டு வந்து என் பின்னந்தலையை பிடித்தான், அவன் என்ன செய்ய போகிறான் என்று உணர்ந்து நான் கண்களை மூடினேன். என் தலை நெருங்குவதை உணர்ந்ததும் தானாக என் வாயைத் திறந்தது, சிறிது நேரத்தில் அவன் தடித்த ஆண்குறி என் வாய்க்குள் நுழைவதை உணர்ந்தேன், அதைச் சுற்றி என் உதடுகளை மூடினேன்.
அவன் தன் ஆண்குறியை என் வாயில் வைத்துக் கொண்டே எழுந்து முட்டி போட்டு நின்றான், என்னை நாய் போல நிற்க வைத்து என் மார்பை பிடித்துக்கொண்டு அவன் இடுப்பை மெதுவாக நகர்த்தி, என் வாயைக்குள் அவன் விறைத்த ஆண்மையால் குத்தினான்.
[img]
[/img]நான் கண்களை மூடி, என் விதியின் மீது என்னை ஒப்படைத்தேன். எதையும் மாற்ற முடியாது என்ற உண்மை என் இதயத்தை நொறுக்கியது. இது கனவாக இருந்தால் நல்லது, ஆனால் இது உண்மை என்று உணரும்போது என் மனம் நசுக்கிக் கொண்டே இருந்தது.
"இது விரைவில் முடிந்துவிடும்... இது விரைவில் முடிந்துவிடும்..." என்று நான் என்னைத்தானே நம்ப வைத்துக் கொண்டேன்.
ஆனால், ஒவ்வொரு நொடிக்கும் எனக்கு துன்பத்தைச் சுமத்திக் கொண்டே இருந்தது. கண்களில் நீர் மிதந்தது, நெஞ்சில் ஒரு பாரம்.
இது முடிந்த பின்பு நான் பழைய படி என் கணவருடன் சந்தோசமாக வாழ முடியுமா என்ற கேள்வி மட்டும் என் மனதில் மீதமிருந்தது...
தவமணி வேகமாக என் வாயை ஓக்க, அவன் குளியலறையில் செய்ததைப் போல முரட்டுத்தனமாக செய்யவில்லை. சில சமயங்களில் அவன் அசைவதை நிறுத்திவிட்டு என்னை அசைக்கத் தூண்டுவான். நான் தயக்கத்துடன் என் தலையை முன்னும் பின்னுமாக தனது கருவியை உறிஞ்சுவேன். அவன் இடது கையைத் தாழ்த்தி என் மார்பகத்தை அழுத்தினான். நான் அவனை ஊம்பிக் கொண்டே இருந்தபோது, ஃபாஹிம் என் பின்னால் வந்து அவன் துண்டை அகற்றி தன் ஆண்குறியை என் பெண்குறியில் உரசுவதை உணர்ந்தேன்.
“வேண்டாம்..ப்ளீஸ் ...” நான் தவமணி பூலை வாயில் இருந்து வெளியே எடுத்துக் கெஞ்சினேன், ஆனால் அவன் கேட்கவில்லை, என் இடுப்பை பிடித்து அசைந்தான். தவமணி வேகமாக தன் பூலை என் வாயில் திணித்து என் தலையை இறுக்கமாகப் பிடித்தான்.
“ம்ம்ப்ஃப்ஃப்ஃப் ..ம்ம்ம்… ன்னுஓஓஓஓ” நான் போராடி என்னை விடுவித்துக் கொள்ள முயன்றேன்.
ஃபாஹிமின் விரல் கிளீட்டை பிடித்து அதன் உதடுகளைத் திறந்து, உட்புறங்களை ஆராய்ந்தபோது நான் முனகினேன். அவன் என் புலையைத் தொடும் ஒவ்வொரு முறையும் கசிந்தது. என் கால்களை மூடக்கூட முடியாத நிலையில் நான் இருந்தேன்.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)