అమ్మమ్మ కథలు - నేను నా అమ్మమ్మ

[k3vv3]

శ్రీకాంత్ ఫోన్ చేస్తే మనవడు ఫోన్ తీసి, “నాన్న జిమ్ కి వెళ్ళాడు, నీకో సంగతి చెప్పానా, కొత్త వంటమనిషి వచ్చింది, హింది తప్పా ఏమి రాదు. నువ్వు బాగా హింది నేర్చుకో” అన్నాడు. మనవాళ్లేనా అని అడగబోయి, పిల్లాడిని ఎందుకు అడగటం అని వూరుకున్నాడు.






వారం రోజుల తరువాత వినయ్ తండ్రి కి ఫోన్ చేసి “నాన్న.. మీరు అమ్మా వెంటనే బయలుదేరి ముంబై రావాలి, యిప్పుడు కొత్తగా పెట్టుకున్న వంటమనిషి ఏది వండిన బిర్యానీ వాసన వస్తోంది, అదికాక పప్పులు అవి తెలియకుండా తీసుకుని వెళ్లిపోతోంది” అన్నాడు



“దానికోసం యిప్పుడు నేను రావడం ఎందుకు రా, మానిపించేయండి” అన్నాడు.



“అంత సులువు కాదు డాడీ, ఒక సంవత్సరం అగ్రిమెంట్ రాసాము, మధ్యలో మానిపించితే సంవత్సరం జీతం అంటే లక్ష రూపాయలు యిచ్చుకోవాలి. మీరైతే ఎటువంటి వారినైనా విసుగు తెప్పించి చెడకొట్టి వాళ్లంత వాళ్ళు వెళ్లిపోయేడట్లు చెయ్యగలరు” అన్నాడు.



“అంటే నీ ఉద్దేశ్యం నేను అందుకే పనికి వస్తాను అన, సరే రెండు మూడు రోజులలో అప్పడాలు ఎండిపోతాయి, అవి పట్టుకొని వస్తాము, పర్సు బీరువాలో పెట్టుకో, బయట పెట్టకు” అని హెచ్చిరించాడు శ్రీకాంత్.



నాలుగు రోజుల తరువాత సామాను సద్దుకుని ముంబై చేరుకున్నారు. పెట్టి తనకి యిచ్చిన రూంలో పెట్టుకుని వంటగది గుమ్మం లో నుంచుని, “ఈ రోజు వంట ఏమిటి?” అన్నాడు.



“హింది మే భోలో” అంది ఆ వంటావిడ.



“ఆజ్ ఏమి వండుతున్నారు హై” అన్నాడు.



శ్రీకాంత్ హింది అర్ధం కాక, “మేడం ఇదర్ ఆవో, సాబ్ క్యా పూచ్ రే” ఆంది మా కోడలు తో.



“కద్దు దాల్, నారియాల్ చట్నీ” అంది వంటావిడ.



“మై నై తింటా, వంకాయ మెంతికారం హై, మామిడి పప్పు హై, ఓ అచ్చా రైతా” అన్నాడు తనకి వచ్చిన హిందీలో శ్రీకాంత్.



“ఓ సబ్ నై అత, జాకె బాహర్ బైటో” అంది వంటావిడా మొహమాటం లేకుండా.



“దేఖో నాకు పసంద్ వాలా చెయ్యాలి హై, మేరా మాట సునో అంతే” అన్నాడు.



ఇంతలో శ్రీకాంత్ భార్య వచ్చి, “మీరు ఎందుకు వంటవాళ్ళ తో మాటలు, నాకు చెప్పండి, నేను ఆవిడకి నేర్పుతాను” అంది.



“నీకు హిందీలో అయిదు మార్కులు, నాకు ఏడు మార్కులు, నీ కంటే నేనే హిందీలో ఆవిడకి చెప్పగలను” అంటూ ముందు గదిలోకి వచ్చి కూర్చున్నాడు శ్రీకాంత్.



తండ్రి రంగంలోకి దిగినందుకు వినయ్ కి సంతోషం కలిగింది.



రెండో రోజు వంటావిడ రాగానే, “వినండి, ఈ దిన్ పాటోలీ, గోంగూర చుట్నీ బనాన హై” అన్నాడు.



“ఓ సబ్ నై ఆత, పాలక్ టొమోటో దాల్ బనాత” అంది శ్రీకాంత్ ని పట్టించుకోకుండా.



“ఓ అమ్మా! పాలక్ టొమోటో దాల్ కిడ్నీ కరాబ్ చేస్తుంది హై, నాకో” అన్నాడు.



“నాకో కాదు నకో అనాలి, నువ్వు హిందీలో ఎందుకు తాత మాట్లాడుతావు, అమ్మకి చెప్పు, అమ్మ వంటామికి చెప్పుతుంది” అన్నాడు మనవడు.



“ఏమో రా.. నా హింది ఆవిడ వంట ఒకేలా వున్నాయి, రెండు రోజులనుండి నోరు చచ్చిపోయింది” అన్నాడు.
“అదేమిటి నిన్న సాయంత్రం వడా సాంబార్ తిన్నావుగా” అన్నాడు మనవడు.



“అవి టిఫిన్, అన్నం దారి అన్నం దే” అన్నాడు.



అలా నాలుగురోజులు గడిచాయి. ఉదయమే వంటావిడ వచ్చి “సాబ్ వాకింగ్ కు జాతా నై” ఆంది మా కొడలితో.



“సాబ్ అప్ కు కుకింగ్ సీకాతం బోల్ రే” ఆంది నవ్వుతు.



“అరే బాప్ మరగయా, కేటరింగ్ వాలా కు యితన కుకింగ్ నై ఆత, మేరేసే నై హోత కామ్ కర్నా. ఇనూ కబ్ జాతా” అంది వంటావిడ.



“ఇదర్ రైనేకు ఆయా, నై జాత” ఆంది కోడలు.



శ్రీకాంత్ వీళ్ళ మాటలు విని “ఈ రోజు క్యా వండుతారు హై” అన్నాడు.



దానితో ఆవిడకి ఒళ్ళుమండినట్టు వుంది, “హమ్ నౌకరి చోడ్ దీయా, అప్ కు క్యా హోనా అమ్మా సే బనాదేవ్” అంటూ వంటగదిలోనుంచి బయటకి వచ్చి మా అబ్బాయి తో “హమ్ యిదర్ కామ్ నై కరసక్త” అంది.



“అదేమిటి? వన్ ఇయర్ అగ్రిమెంట్ వుందిగా” అన్నాడు వినయ్..



“మాప్ కరో సాబ్! అప్కా పితాజీ మేరా సిర్ కాజారే, క్షమా కర్కే మేరేకు చోడ్ దేవ్” అని వెళ్ళిపోయింది.



“అమ్మయ్య! డాడీ సాధించారు, మొత్తానికి వదిలిపోయింది. మీ హింది మాట్లాడటం మరి యింత దరిద్రం గా వుందేమిటి డాడీ” అన్నాడు వినయ్.



“చుప్ బైట్, హింది మేరా సెకండ్ లాంగ్వేజ్” అన్నాడు శ్రీకాంత్ వంటగది వైపు చూస్తో.



శుభం