03-07-2019, 01:51 AM
అక్రమ సంబందాలు - 2
ప్రతి శుక్రవారం పక్కనున్న టౌన్ లో సంత జరుగుతుంది. ఆ ఊరి చివర్లో రోడ్ కి ఇరువైపుల పెద్ద పెద్ద చింతతోపు ఉంది.
ఆ చింత చెట్ల కింద చిన్న చిన్న డేరాలు కట్టి అన్ని రకాల కూరగాయలు, పప్పు దినుసులు అమ్ముతారు రైతులు, వారానికి సరిపడా
కూరగాయలు కొంటారు జనాలు. ఉదయం వేళ, మద్యాహ్న సమయాలలో ఒక మోస్తారు రద్దీగా ఉంటే సాయంత్రం మాత్రం చాలా
రద్దీగా ఉంటుంది.
రాజు ఆ రోజు ముందుగానే కాలేజీ, సంత ముగించేలోపే ఊరి బస్సు సంతకు చేరుకుంది, రాజుతో పాటు మరికొందరు ఊరి జనాలు
సంతలోనే బస్ ఎక్కేశారు. బస్ బస్టాండ్ చేరుకోగానే బస్ మీద చీమలదండు దాడిచేసినట్టు ఎగబాకారు జనాలందరు. ఆ బస్ ఆ టౌన్ నుంచి
మూడు ఊర్లకి పోతుంది. రాజు వాళ్ల ఊరు రెండోది. సో ఆ మూడు ఊర్ల కాలేజ్ పిల్లలతో పాటు సంతకొచ్చిన జనాలు ఎక్కడంతో బస్ అంతా
గందరగోలం అయిపోయింది.,
రాజు తన సంత సరుకులతో పాటు డ్రైవర్ కి ఎడమ వైపున్న ఒకే ఒక సీటులో కుర్చున్నాడు. అక్కడ కాకుండా బస్సులో ఇంకెక్కడ
కూర్చున్నా నలిగిపోయేవాడు. రాజు అక్కడ కూర్చోవడంతో తన స్నేహితులంతా అక్కడికే వచ్చేశారు. శాంతా, హరి, రవి అందరు వచ్చిడ్రైవర్
పక్కనున్న గేర్ బాక్స్ మీద కూడా కూర్చున్నారు. సుకన్య అందరు ఎక్కిన తరువాత తీరిగ్గా ఎక్కింది.
"ఏ సుఖి ఈడున్నాం రా " అని రవిగాడు గట్టిగా కేకేశాడు.
"ఇప్పుడు ఆ అమ్మాయ్ ఎందుకు రా ఈడకు " అని రవిని కసురుకున్నాడు రాజు.
సుకన్య అందరిని తప్పించుకోని వాళ్ల దగ్గరకు వచ్చింది.
"ఏ రాజు నిన్ను మ్యాథ్స్ సార్ అడిగాడు . . . . యాడికి పోయినావ్ అని " అని అడిగింది వచ్చి రాగానే.
కూరగాయల సంచి వైపు కళ్లతోనే సైగలు చేశాడు. ఆ అమ్మాయ్ అర్థమ్ చేసుకుంది. రాజు ముందురగా వచ్చి నిలబడుకుంది.
"రేయ్ . . . . ఆ అమ్మాయికి సీటివ్వరా లేచి " అని కసురుకున్నారెవరో.రామిరెడ్డిగారి అమ్మాయి కదా అని గౌరవము అంతే.
"కూర్చుంటావా. . . . "అని పైకి లేవబోయాడు.
"పర్వాలేదు . . . . .నేను నిలబడే వస్తాను నువ్వు కూర్చో . . . " అంది సుకన్య.
ఆ అమ్మాయి సరిగ్గా బస్సు అద్దం ముందరగా నిలబడి ఉంది. రాజుకి ఆమె వెనక సంపద కళ్ల ముందుంది.
కళ్లు తిప్పుకోలేక పోయాడు. ఆ రోజు బస్సులో జరిగింది గుర్తుకి వచ్చింది వీటికే కదా మనవాడు కుచ్చుకుంది అని. ఆ ఆలోచన వచ్చిన వెంటనే
రాజుకి లేచిపోయి ప్యాంట్ లో గుడారం లేచింది. ఎవరైనా గమనిస్తే బాగుండదని చేతితో ప్యాంట్ సరిగ్గా సర్దుకుని, బస్సులోని గందరగోలాన్ని
పరిశీలించడం మొదలుపెట్టాడు.
బస్సంతా హడావిడిగా ఉంది సిటీలోని బస్సుళ్లా సైలెంట్ గా ఉండదు. అక్కడున్న వాళ్లంతా ఒకరికి ఒకరు తెలిసిన వారే, అందరు అందరికి బందువులే
అన్న, తమ్ముడు, బావా, మామ అని వరసలతో పిలుచుకుంటారు. సంతలో టమోటా రేటు దగ్గరనుంచి వాళ్ల పొలం లో పండే పంట వరకు అన్ని మాట్లాడుకుంటున్నారు.
"టమోట కాయలు మరీ రేటెక్కువప్పా. . . ." అని ఒకడాంటే.
"మరి ఎరగడ్లు కొనలేదాన్నా నువ్వు . . . . మొన్న సంతకు పదయితే, ఈ పొద్దు ఇరవై . . . . "అని ఇంకొకడు.
"ఈ నెక్క రేట్లు ఇట్ల పెంచెతే ఎట్ల బదకల్లో ఎమో . . . . "అని మరొకాయన.
"ఈడు సూళ్ళే వట్టి మునక్కాయలు తప్పించి ఏమీ కొన్లేదు మనోడని. . . . " అని ఎవరో ఎవర్నో ఆటపట్టిస్తాండారు.
ఇంతలో రవిగాడు బస్సేక్కాడు. "ఎమిరా రవి . . ఎప్పుడులేన్ది సంతకొచ్చినావ్ " అని కొండా రామ్మోహన్ ఆటపటించడానికి ట్రై చేశాడు.
"ఏమిలే . . . మనాయన మేకలు తోలుకుని పోయినాడు, సంతకు నేనొచ్కినా . . ."అని బదులుచెప్పి నలబడ్డాడు.
"వీడు చూసేకి ఎంత అమాయకంగా కనపడతాడు రా . .. . . వీడు చేసేవన్నీ రంకు పనులే " అని రాజుగాని బ్యాచ్ లోని రవి కామెంట్ చేశాడు.
తరవాత వారి మాటలు ఆరోజు స్కూళ్ళో జరిగి విషయాల వైపు మళ్లాయి.
సడెన్ గా బస్ జర్కిచ్చి ముందుకి కదిలింది. ఆ కుదుపికి బస్సులోని అందరు తూలిముందుకు పడ్డారు. సుకన్య బస్ ముందర
అద్దాన్ని పటుకుని బ్యాలెన్స్ చేసుకుంది కానీ పరద్యానంగా ఉండడంతో వెల్లి దాని గుద్దకు గుద్దుకున్నాడు తలతో. సారీ అని చెప్పి సీట్లోకి సర్దుకున్నాడు.
ఈసారి సుకన్య అడ్డంగా తిరిగి విండోకి ఆనుకుని నించుంది. రాజు ఆమె నడుముకి పక్కనున్న విండో రాడ్డుని పట్టుకుని కూర్చున్నాడు. ఇంకోసారి కుదుపు
వస్తే ముందుకు పడకూడదని.
కానీ సుకన్య నించున్న పొజిషన్ లో డ్రైవర్ కి ఇటు వైపున్న అద్దం కనపడదు. అందుకని డ్రైవర్
"అమ్మా కొంచెం పక్కికి జరుగు అద్దం కనపడట్లా"అన్నాడు. సుకన్య అద్దానికి దూరంగా రాజుకు దగ్గరగా జరిగింది. దీంతొ రాజు చెయ్యి
సుకన్య నడుముకి తగిలింది. రాజు చేతిని వెనక్కి తీసుకున్నాడు ఆమె నడుముని చేతికి మరింత దగ్గరగా జరిపింది. రాజు ఆ రాడ్డుని
వదిలేసి విండో కింద ఏడ్జిని పట్టుకున్నాడు.
ఇప్పుడు చెయ్యి ఆమె పిర్రలకి దగ్గరగా ఉంది. నెమ్మదిగా అమె పిర్రలను ఎత్తి రాజు చేతిమీద వేసి రాజు వైపు చూసింది.
ఏమన్నట్లు చూశాడు.
ఆమె పిర్రలని చేతికి వేసి చిన్నగా రుద్దింది.
ఇప్పుడు రాజు చేయ్యి ఆమె పిర్రలకి విండో ఏడ్జికి మద్య ఉంది.
రాజుకు అర్థమయ్యింది కానీ అది బస్సులో ఎవరైనా గమనిస్తే తను అల్లరైపొతాడు. తను ఆడది తప్పించుకుంటది, తను దొరికిపోతాడు.
అందుకే చిన్నగా చెయ్యి వెనక్కి తీసుకోవడానికి ప్రయత్నించాడు.
కానీ అమె వదలలేదు ఇంకా గట్టిగా అదిమింది.
ఆమె పిర్రలమీద గిల్లాడు కానీ అమె పట్టువిడువలేదు.
ఉన్నట్టుండి బస్సు ఒక గుంతలో పడిలేచింది, తను పట్టువిడిచింది కానీ అతను పడిపోకుండా ఉండటం కోసం ఆమె పిర్రని గట్టిగా పట్టుకున్నాడు.
అదీ ఒక పిర్రనే పట్టుకున్నాడు రాజుగాడి వేళోకటి ఆమె రెండు పిర్రల మద్యన ఇరుక్కుపోయింది. ఆ దెబ్బకి ఆమె అరవబోయి ఆ అరుపుని నోటిలోనే
ఆపేసి అమె నడుముని బస్సుకేసి ఇంకాగట్టిగా అదిమింది బట్టలమీదే మరింత లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
రాజుకి ఎమి చెయ్యలో అర్థం కాలేదు చేతిని పిర్రలకిందుగా బయటికి తీద్దామనుకోని కొంచెం కిందకి జరిపాడు.
చెయ్యి రెండు కొండల మద్యనుండి కిందకి రాగానే మరింత గట్టిగా అదిమింది.
ఇప్పుడతని వేలోకటి ఆమె చీలిక దగ్గరుంది చిన్నగా చీలికని టచ్ చేశాడు.
ఆమె కొంచెం కదిలిందే కాని పట్టువిడసలేదు.
ఈ సారి మరింత సున్నితంగా పైనుంచి కిందదాకా రాశాడు ప్యాంట్ మీదే, చీలిక స్పష్టంగా తెలిసింది రాజుకు.
ఆమె ఉలిక్కిపడినట్టు జార్కిచ్చింది రాజు వైపు చూసి నవ్వింది.
తన పిర్రని విండో ఎడ్జ్ మీదకి తెచ్చి కూర్చుంది. రాజు చెయ్యి విండో ఎడ్జికి ఆమె పిర్రకి మద్య ఉంది.
చెయ్యి కదిలించమన్నట్టు కాలుమీద తొక్కింది.
రాజు చిన్నగా చేతి వేళ్ళు కదిలిస్తున్నాడు.
బస్సు ఊరి పొలిమేరలు దగ్గరకొచ్చేసరికి ఆమె ప్యాంటీ తడిచిపోయింది.
ఇందంతా ఎవరికి కనపడలేదు ఎందుకంటే ఆమె కాలేజ్ యునిఫారం లో ఉంది. యునిఫారం పంజాబి డ్రెస్.
దాని టాప్ మోకాళ్ల దాకా ఉంటుంది అందుకని ముందరి వాళ్లకి కనపడదు. వెనకవైపు బస్సు.
పక్కన వాళ్లకి తను అడ్డం ఉన్నాడు, తనతో పాటు పార్వతమ్మత్త అడ్డం ఉంది. పార్వతమ్మ ఒక మదించిన ఏనుగు.
ఆమె దాటి ఎవ్వరికి ఏమి కనపడదు.
బస్సు ఆగింది.
ఊరి వాళ్లందరూ దిగుతున్నారు.
రాజుగాడి బ్యాచ్ అందరు దిగడానికి రెడీ అయ్యారు.
దిగుతుండగా సుకన్య రాజుని పిర్రలమీద కొట్టి సాయంత్రం ఇంటి కొచ్చెయ్ అంది.
ప్రతి శుక్రవారం పక్కనున్న టౌన్ లో సంత జరుగుతుంది. ఆ ఊరి చివర్లో రోడ్ కి ఇరువైపుల పెద్ద పెద్ద చింతతోపు ఉంది.
ఆ చింత చెట్ల కింద చిన్న చిన్న డేరాలు కట్టి అన్ని రకాల కూరగాయలు, పప్పు దినుసులు అమ్ముతారు రైతులు, వారానికి సరిపడా
కూరగాయలు కొంటారు జనాలు. ఉదయం వేళ, మద్యాహ్న సమయాలలో ఒక మోస్తారు రద్దీగా ఉంటే సాయంత్రం మాత్రం చాలా
రద్దీగా ఉంటుంది.
రాజు ఆ రోజు ముందుగానే కాలేజీ, సంత ముగించేలోపే ఊరి బస్సు సంతకు చేరుకుంది, రాజుతో పాటు మరికొందరు ఊరి జనాలు
సంతలోనే బస్ ఎక్కేశారు. బస్ బస్టాండ్ చేరుకోగానే బస్ మీద చీమలదండు దాడిచేసినట్టు ఎగబాకారు జనాలందరు. ఆ బస్ ఆ టౌన్ నుంచి
మూడు ఊర్లకి పోతుంది. రాజు వాళ్ల ఊరు రెండోది. సో ఆ మూడు ఊర్ల కాలేజ్ పిల్లలతో పాటు సంతకొచ్చిన జనాలు ఎక్కడంతో బస్ అంతా
గందరగోలం అయిపోయింది.,
రాజు తన సంత సరుకులతో పాటు డ్రైవర్ కి ఎడమ వైపున్న ఒకే ఒక సీటులో కుర్చున్నాడు. అక్కడ కాకుండా బస్సులో ఇంకెక్కడ
కూర్చున్నా నలిగిపోయేవాడు. రాజు అక్కడ కూర్చోవడంతో తన స్నేహితులంతా అక్కడికే వచ్చేశారు. శాంతా, హరి, రవి అందరు వచ్చిడ్రైవర్
పక్కనున్న గేర్ బాక్స్ మీద కూడా కూర్చున్నారు. సుకన్య అందరు ఎక్కిన తరువాత తీరిగ్గా ఎక్కింది.
"ఏ సుఖి ఈడున్నాం రా " అని రవిగాడు గట్టిగా కేకేశాడు.
"ఇప్పుడు ఆ అమ్మాయ్ ఎందుకు రా ఈడకు " అని రవిని కసురుకున్నాడు రాజు.
సుకన్య అందరిని తప్పించుకోని వాళ్ల దగ్గరకు వచ్చింది.
"ఏ రాజు నిన్ను మ్యాథ్స్ సార్ అడిగాడు . . . . యాడికి పోయినావ్ అని " అని అడిగింది వచ్చి రాగానే.
కూరగాయల సంచి వైపు కళ్లతోనే సైగలు చేశాడు. ఆ అమ్మాయ్ అర్థమ్ చేసుకుంది. రాజు ముందురగా వచ్చి నిలబడుకుంది.
"రేయ్ . . . . ఆ అమ్మాయికి సీటివ్వరా లేచి " అని కసురుకున్నారెవరో.రామిరెడ్డిగారి అమ్మాయి కదా అని గౌరవము అంతే.
"కూర్చుంటావా. . . . "అని పైకి లేవబోయాడు.
"పర్వాలేదు . . . . .నేను నిలబడే వస్తాను నువ్వు కూర్చో . . . " అంది సుకన్య.
ఆ అమ్మాయి సరిగ్గా బస్సు అద్దం ముందరగా నిలబడి ఉంది. రాజుకి ఆమె వెనక సంపద కళ్ల ముందుంది.
కళ్లు తిప్పుకోలేక పోయాడు. ఆ రోజు బస్సులో జరిగింది గుర్తుకి వచ్చింది వీటికే కదా మనవాడు కుచ్చుకుంది అని. ఆ ఆలోచన వచ్చిన వెంటనే
రాజుకి లేచిపోయి ప్యాంట్ లో గుడారం లేచింది. ఎవరైనా గమనిస్తే బాగుండదని చేతితో ప్యాంట్ సరిగ్గా సర్దుకుని, బస్సులోని గందరగోలాన్ని
పరిశీలించడం మొదలుపెట్టాడు.
బస్సంతా హడావిడిగా ఉంది సిటీలోని బస్సుళ్లా సైలెంట్ గా ఉండదు. అక్కడున్న వాళ్లంతా ఒకరికి ఒకరు తెలిసిన వారే, అందరు అందరికి బందువులే
అన్న, తమ్ముడు, బావా, మామ అని వరసలతో పిలుచుకుంటారు. సంతలో టమోటా రేటు దగ్గరనుంచి వాళ్ల పొలం లో పండే పంట వరకు అన్ని మాట్లాడుకుంటున్నారు.
"టమోట కాయలు మరీ రేటెక్కువప్పా. . . ." అని ఒకడాంటే.
"మరి ఎరగడ్లు కొనలేదాన్నా నువ్వు . . . . మొన్న సంతకు పదయితే, ఈ పొద్దు ఇరవై . . . . "అని ఇంకొకడు.
"ఈ నెక్క రేట్లు ఇట్ల పెంచెతే ఎట్ల బదకల్లో ఎమో . . . . "అని మరొకాయన.
"ఈడు సూళ్ళే వట్టి మునక్కాయలు తప్పించి ఏమీ కొన్లేదు మనోడని. . . . " అని ఎవరో ఎవర్నో ఆటపట్టిస్తాండారు.
ఇంతలో రవిగాడు బస్సేక్కాడు. "ఎమిరా రవి . . ఎప్పుడులేన్ది సంతకొచ్చినావ్ " అని కొండా రామ్మోహన్ ఆటపటించడానికి ట్రై చేశాడు.
"ఏమిలే . . . మనాయన మేకలు తోలుకుని పోయినాడు, సంతకు నేనొచ్కినా . . ."అని బదులుచెప్పి నలబడ్డాడు.
"వీడు చూసేకి ఎంత అమాయకంగా కనపడతాడు రా . .. . . వీడు చేసేవన్నీ రంకు పనులే " అని రాజుగాని బ్యాచ్ లోని రవి కామెంట్ చేశాడు.
తరవాత వారి మాటలు ఆరోజు స్కూళ్ళో జరిగి విషయాల వైపు మళ్లాయి.
సడెన్ గా బస్ జర్కిచ్చి ముందుకి కదిలింది. ఆ కుదుపికి బస్సులోని అందరు తూలిముందుకు పడ్డారు. సుకన్య బస్ ముందర
అద్దాన్ని పటుకుని బ్యాలెన్స్ చేసుకుంది కానీ పరద్యానంగా ఉండడంతో వెల్లి దాని గుద్దకు గుద్దుకున్నాడు తలతో. సారీ అని చెప్పి సీట్లోకి సర్దుకున్నాడు.
ఈసారి సుకన్య అడ్డంగా తిరిగి విండోకి ఆనుకుని నించుంది. రాజు ఆమె నడుముకి పక్కనున్న విండో రాడ్డుని పట్టుకుని కూర్చున్నాడు. ఇంకోసారి కుదుపు
వస్తే ముందుకు పడకూడదని.
కానీ సుకన్య నించున్న పొజిషన్ లో డ్రైవర్ కి ఇటు వైపున్న అద్దం కనపడదు. అందుకని డ్రైవర్
"అమ్మా కొంచెం పక్కికి జరుగు అద్దం కనపడట్లా"అన్నాడు. సుకన్య అద్దానికి దూరంగా రాజుకు దగ్గరగా జరిగింది. దీంతొ రాజు చెయ్యి
సుకన్య నడుముకి తగిలింది. రాజు చేతిని వెనక్కి తీసుకున్నాడు ఆమె నడుముని చేతికి మరింత దగ్గరగా జరిపింది. రాజు ఆ రాడ్డుని
వదిలేసి విండో కింద ఏడ్జిని పట్టుకున్నాడు.
ఇప్పుడు చెయ్యి ఆమె పిర్రలకి దగ్గరగా ఉంది. నెమ్మదిగా అమె పిర్రలను ఎత్తి రాజు చేతిమీద వేసి రాజు వైపు చూసింది.
ఏమన్నట్లు చూశాడు.
ఆమె పిర్రలని చేతికి వేసి చిన్నగా రుద్దింది.
ఇప్పుడు రాజు చేయ్యి ఆమె పిర్రలకి విండో ఏడ్జికి మద్య ఉంది.
రాజుకు అర్థమయ్యింది కానీ అది బస్సులో ఎవరైనా గమనిస్తే తను అల్లరైపొతాడు. తను ఆడది తప్పించుకుంటది, తను దొరికిపోతాడు.
అందుకే చిన్నగా చెయ్యి వెనక్కి తీసుకోవడానికి ప్రయత్నించాడు.
కానీ అమె వదలలేదు ఇంకా గట్టిగా అదిమింది.
ఆమె పిర్రలమీద గిల్లాడు కానీ అమె పట్టువిడువలేదు.
ఉన్నట్టుండి బస్సు ఒక గుంతలో పడిలేచింది, తను పట్టువిడిచింది కానీ అతను పడిపోకుండా ఉండటం కోసం ఆమె పిర్రని గట్టిగా పట్టుకున్నాడు.
అదీ ఒక పిర్రనే పట్టుకున్నాడు రాజుగాడి వేళోకటి ఆమె రెండు పిర్రల మద్యన ఇరుక్కుపోయింది. ఆ దెబ్బకి ఆమె అరవబోయి ఆ అరుపుని నోటిలోనే
ఆపేసి అమె నడుముని బస్సుకేసి ఇంకాగట్టిగా అదిమింది బట్టలమీదే మరింత లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
రాజుకి ఎమి చెయ్యలో అర్థం కాలేదు చేతిని పిర్రలకిందుగా బయటికి తీద్దామనుకోని కొంచెం కిందకి జరిపాడు.
చెయ్యి రెండు కొండల మద్యనుండి కిందకి రాగానే మరింత గట్టిగా అదిమింది.
ఇప్పుడతని వేలోకటి ఆమె చీలిక దగ్గరుంది చిన్నగా చీలికని టచ్ చేశాడు.
ఆమె కొంచెం కదిలిందే కాని పట్టువిడసలేదు.
ఈ సారి మరింత సున్నితంగా పైనుంచి కిందదాకా రాశాడు ప్యాంట్ మీదే, చీలిక స్పష్టంగా తెలిసింది రాజుకు.
ఆమె ఉలిక్కిపడినట్టు జార్కిచ్చింది రాజు వైపు చూసి నవ్వింది.
తన పిర్రని విండో ఎడ్జ్ మీదకి తెచ్చి కూర్చుంది. రాజు చెయ్యి విండో ఎడ్జికి ఆమె పిర్రకి మద్య ఉంది.
చెయ్యి కదిలించమన్నట్టు కాలుమీద తొక్కింది.
రాజు చిన్నగా చేతి వేళ్ళు కదిలిస్తున్నాడు.
బస్సు ఊరి పొలిమేరలు దగ్గరకొచ్చేసరికి ఆమె ప్యాంటీ తడిచిపోయింది.
ఇందంతా ఎవరికి కనపడలేదు ఎందుకంటే ఆమె కాలేజ్ యునిఫారం లో ఉంది. యునిఫారం పంజాబి డ్రెస్.
దాని టాప్ మోకాళ్ల దాకా ఉంటుంది అందుకని ముందరి వాళ్లకి కనపడదు. వెనకవైపు బస్సు.
పక్కన వాళ్లకి తను అడ్డం ఉన్నాడు, తనతో పాటు పార్వతమ్మత్త అడ్డం ఉంది. పార్వతమ్మ ఒక మదించిన ఏనుగు.
ఆమె దాటి ఎవ్వరికి ఏమి కనపడదు.
బస్సు ఆగింది.
ఊరి వాళ్లందరూ దిగుతున్నారు.
రాజుగాడి బ్యాచ్ అందరు దిగడానికి రెడీ అయ్యారు.
దిగుతుండగా సుకన్య రాజుని పిర్రలమీద కొట్టి సాయంత్రం ఇంటి కొచ్చెయ్ అంది.