Fantasy காம தீவு

[Devayani rasigan]

காம தீவு - எபிசோடு 2.




காலை 8:00 - காலேஜ் கிளாஸ்ரூம்

. சுமன் (21) தன்னோட பையை மாட்டிக்கிட்டு, கொஞ்சம் பதட்டத்தோட, ஆனா ஒரு உற்சாகத்தோட கிளாஸ்ரூமுக்கு நுழையுறான். நேத்து முதல் நாள் அனுபவம் அவனுக்கு ஒரு புது தைரியத்தை கொடுத்திருக்கு.

கிளாஸ்ரூம் நிறைய மாணவர்கள். சுமன் பின்னாடி ஒரு பெஞ்சுல உக்காருறான். அவனுக்கு பக்கத்துல லட்சுமன் (21), சிரிச்ச முகத்தோடு, ஒரு நோட்டை திறந்து வச்சிருக்கான்.

லட்சுமன்: "டேய் சுமன், இன்னிக்கு மீனா மேடம் கிளாஸ். நேத்து நீ அவங்க கேள்விக்கு பதில் சொன்னது சூப்பர். ஆனா இன்னிக்கு கொஞ்சம் கவனமா இரு, அவங்க கேள்வி டப்ஸா பண்ணிடுவாங்க!"

சுமன்: (புன்னகைச்சு) "டேய், நான் ரெடி. ஆனா இந்த மேடம் பேசுற விதம், பாக்குற விதம்... ஒரு மாதிரி இருக்கு. எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியல, ஆனா வித்தியாசமா இருக்காங்க!"

லட்சுமன் கிண்டலா சிரிச்சு,
லட்சுமன்: "ஓ, இப்பவே மேடத்தோட ஃபேனா ஆயிட்டியா? கவனமா, அவங்க ஸ்ட்ரிக்ட் மோடு ஆன் ஆனா, நீ அவ்ளோதான்!"

அப்போ மீனா உள்ள நுழையுறாங்க. இன்னிக்கு ஒரு பச்சை புடவைல, கம்பீரமா, ஆனா ஒரு மென்மையான புன்னகையோட நடந்து வராங்க. அவங்க கையில ஒரு ப்ரொஜெக்டர் ரிமோட், மேசையில ஒரு புத்தகம்.

மீனா: "காலை வணக்கம், மாணவர்களே. இன்னிக்கு நாம டேட்டா ஸ்ட்ரக்சர்ஸ் பத்தி பேசப் போறோம். இது உங்க கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் ஜர்னில முக்கியமான டாபிக். எல்லாரும் கவனமா கேளுங்க!"

மீனாவோட குரல் அமைதியா, ஆனா அதிகாரமா ஒலிக்குது. சுமன் அவங்க பேச்சை கவனிக்கிறான், ஆனா அவங்க நடையில, பேச்சில, கண்ணோர புன்னகையில ஒரு வித்தியாசமான கவர்ச்சி இருக்குன்னு உணர்றான். அவன் மனசு கொஞ்சம் அலைபாயுது.

மீனா: (கிளாஸை பார்த்து) "ஒரு சின்ன கேள்வி. ஸ்டாக் டேட்டா ஸ்ட்ரக்சர்எப்படி வேலை செய்யுது? யாராவது ஒரு எடுத்துக்காட்டு சொல்லுங்க!"

சுமன் மெதுவா கையை தூக்குறான்.

சுமன்: "மேடம், ஸ்டாக் ஒரு LIFO—லாஸ்ட் இன், ஃபர்ஸ்ட் அவுட்—மெதடு பாலோ பண்ணுது. உதாரணமா, ஒரு புத்தகங்களை அடுக்கி வச்சா, மேல இருக்குற புத்தகத்தை மட்டுமே முதல்ல எடுக்க முடியும்."

மீனா ஒரு சின்ன புன்னகையோடு,
மீனா: "நல்ல பதில், சுமன். ஆனா இன்னும் கொஞ்சம் விரிவா சொல்ல முடியுமா? ஸ்டாக்கோட பயன்பாடு எங்கெல்லாம் இருக்கு?"

சுமன் கொஞ்சம் தயங்கி, ஆனா பதில் சொல்ல முயற்சி செய்யுறான்.

சுமன்: "எ... மேடம், ஸ்டாக் ப்ரோக்ராமிங்ல, உதாரணமா, ஃபங்க்ஷன் கால்ஸை ட்ராக் பண்ண உபயோகிக்கப்படுது. ஒரு ஃபங்க்ஷன் முடியற வரைக்கும், அது ஸ்டாக்ல இருக்கும்."

மீனா: (தலையை ஆட்டி) "சரி, நல்ல முயற்சி. இன்னும் ஆழமா படிச்சுட்டு அடுத்த கிளாஸ்ல வாங்க!"

சுமனுக்கு ஒரு சின்ன வெற்றி உணர்வு வருது. ஆனா மீனாவோட பார்வை, அவங்க சிரிப்பு—இவை எல்லாம் அவனோட மனசுல ஒரு வித்தியாசமான உணர்ச்சியை உருவாக்குது.



மதியம் 11:30 - காலேஜ் லைப்ரரி

கிளாஸ் முடிஞ்சு, சுமன் ஒரு டேட்டா ஸ்ட்ரக்சர் புத்தகத்தை தேடி லைப்ரரிக்கு வரான். லைப்ரரி ஒரு அமைதியான இடம், புத்தக அலமாரிகள், மாணவர்கள் மெதுவா பேசுற சத்தம். சுமன் ஒரு புத்தகத்தை தேடிக்கிட்டு இருக்கும்போது, மீனா அங்க வந்து நிக்கிறாங்க.

மீனா: "சுமன், இங்க என்ன பண்றீங்க? ஏதாவது புத்தகம் தேடுறீங்களா?"

சுமன்: (கொஞ்சம் பதட்டமா) "ஆ... ஆமா மேடம். இந்த டேட்டா ஸ்ட்ரக்சர்ஸ் பத்தி ஒரு நல்ல புத்தகம் தேடுறேன். ஆனா எது சரியான புத்தகம்னு தெரியல."

மீனா ஒரு புன்னகையோடு, ஒரு அலமாரியை நோக்கி நடக்கிறாங்க.

மீனா: "வாங்க, நான் ஒரு நல்ல புத்தகம் சஜஸ்ட் பண்றேன். இந்த ‘Introduction to Algorithms’ புத்தகம் உங்களுக்கு உதவும்."

மீனா ஒரு புத்தகத்தை எடுத்து, சுமனுக்கு கொடுக்கிறாங்க. அவங்க விரல்கள் சுமனோட கையை சின்னதா தொடுது. சுமனுக்கு ஒரு மின்சாரம் பாய்ஞ்ச மாதிரி இருக்கு, ஆனா அவன் அதை வெளிய காட்டிக்காம மறைக்கிறான்.

சுமன்: "தேங்க்ஸ் மேடம். இந்த புத்தகம் நிறைய உதவும்."

மீனா: "எப்பவும் படிக்க ஆர்வமா இருங்க, சுமன். நீங்க நல்லா வருவீங்க."

மீனா ஒரு சின்ன புன்னகையோடு அங்க இருந்து நகர்ந்து போறாங்க. சுமன் அவங்க பின்னாடி பார்க்கிறான், மனசுக்குள்ள ஒரு குழப்பம். "இவங்க இவ்ளோ ஸிம்பிளா, ஆனா ஏன் இவ்ளோ வித்தியாசமா தெரியுறாங்க?"ன்னு யோசிக்கிறான்.



மதியம் 1:00 - காலேஜ் கேன்டீன்

கேன்டீன்ல மாணவர்கள் கூட்டம். பரோட்டா, சிக்கன் குழம்பு, சாம்பார், டீ வாசனை எல்லாம் கலந்து ஒரு ஜாலியான மூடு. சுமனும் லட்சுமனும் ஒரு மேசையில உக்கார்ந்து, ஒரு பிளேட் பரோட்டாவை பகிர்ந்து சாப்பிடுறாங்க.

லட்சுமன்: "டேய், நீ இன்னிக்கு கிளாஸ்ல மீனா மேடத்தை பார்த்து ரொம்ப அட்டன்டிவா இருந்த மாதிரி தெரிஞ்சுது. என்ன விஷயம்?"

சுமன்: (சிரிச்சு) "டேய், ஒண்ணுமில்ல. அவங்க பேசுற விதம், விளக்குற ஸ்டைல்... ஒரு மாதிரி இன்ட்ரஸ்டிங்கா இருக்கு. நீயே சொல்லு, அவங்க இவ்ளோ கிளியரா எப்படி டீச் பண்ணுறாங்க?"

லட்சுமன் ஒரு கிண்டல் பார்வை வீசி,
லட்சுமன்: "ஓ, இப்ப புரியுது. நீ மேடத்தோட டீச்சிங் ஸ்டைலையா பார்த்த, இல்ல வேற எதையாவது பார்த்தியா?"

சுமன் முகம் சிவந்து, "டேய், அப்படி ஒண்ணுமில்ல. சும்மா கலாய்க்காத!"ன்னு சொல்லி, தட்டுல இருக்குற பரோட்டாவை கவனிக்கிறான்.

அப்போ மீனா கேன்டீனுக்கு வராங்க. ஒரு டீ கப்போடு, மாணவர்கள் கூட்டத்துக்கு நடுவுல நின்னு, ஒரு சின்ன புன்னகையோடு பேசுறாங்க. லட்சுமன் மீனாவை பார்த்து,

லட்சுமன்: "மேடம், இங்க வாங்க! இது என் ப்ரெண்ட் சுமன். நேத்து இவனோட பதிலை பாராட்டினீங்களே!"

மீனா சிரிச்சு, அவங்க மேசைக்கு வராங்க.

மீனா: "ஆ, சுமன்! நல்லா படிக்கிற பையன் மாதிரி தெரியுது. ஆனா புத்தகத்தை மட்டும் படிக்காம, கிளாஸ்லயும் கவனமா இருங்க!"

சுமன்: (பவ்யமா) "கண்டிப்பா மேடம். உங்க கிளாஸ் ரொம்ப இன்ட்ரஸ்டிங்கா இருக்கு."

மீனா ஒரு சின்ன புன்னகையோடு, "நல்லது. இப்படியே தொடர்ந்து படிங்க,"ன்னு சொல்லி, அங்க இருந்து நகர்ந்து போறாங்க. சுமன் அவங்க பின்னாடி பார்க்கிறான், மனசுக்குள்ள ஒரு சின்ன ஆர்வம் தோணுது.

லட்சுமன்: (கிண்டலா) "டேய், இப்பவே மேடத்தோட பேன்ஸ் கிளப்பை ஆரம்பிக்கப் போறியா? கவனமா, இவங்க எல்லாரையும் ஒரே மாதிரி ட்ரீட் பண்ணுவாங்க!"

சுமன் சிரிச்சு, "டேய், சும்மா கலாய்க்காத. ஆனா உண்மையா சொல்லு, இவங்க எப்பவும் இப்படி ஸ்ட்ரிக்டா, ஆனா கைண்டா இருப்பாங்களா?"

லட்சுமன்: "ஆமா, மேடம் அப்படித்தான். ஆனா அவங்க பத்தி நிறைய தெரிஞ்சுக்க ஒரு நாள் எங்க வீட்டுக்கு வா. அப்போ சொல்றேன்!"

சுமன் ஒரு சின்ன குழப்பத்தோடு, "எங்க வீட்டுக்கு வா"ன்னு லட்சுமன் சொன்னது மனசுல ஓடுது.



மாலை 4:00 - கேம்பஸ் தோட்ட பெஞ்சு

காலேஜ் முடிஞ்சு, சுமன் கேம்பஸோட ஒரு தோட்டத்துல இருக்குற பெஞ்சுல தனியா உக்கார்ந்திருக்கான். மாலை வெயில், பறவைகள் சத்தம், மரங்களோட நிழல்—எல்லாம் ஒரு அமைதியான மூடை கொடுக்குது. சுமன் மனசு மீனாவை பத்தி யோசிக்குது.

சுமன்: (மனசுக்குள்ள) "இந்த மேடம்... ஏனோ ஒரு மாதிரி இருக்காங்க. பேச்சு, பார்வை, எல்லாமே ஒரு வித்தியாசமான ஃபீல் தருது. ஆனா இவங்க பத்தி ஏன் இவ்ளோ யோசிக்கிறேன்? இது சும்மா ஒரு க்ரஷ் மாதிரி இருக்குமா?"

அவனோட மனசு குழம்புது. மீனாவோட கம்பீரமான நடை, அவங்க பேச்சு, அவங்க புன்னகை—இவை எல்லாம் அவனை ஒரு புது உணர்ச்சி உலகத்துக்கு இழுக்குது. ஆனா இது ஒரு மரியாதையான ஆர்வமா, இல்ல வேறு எதுவுமா—இன்னும் தெளிவாகல.

அப்போ லட்சுமன் அங்க வந்து,

லட்சுமன்: "டேய், தனியா உக்காந்து என்ன யோசிக்கிற? வா, ஒரு டீ அடிக்கலாம்!"

சுமன்: "ஒண்ணுமில்ல டா. இந்த காலேஜ் வாழ்க்கை ஒரு மாதிரி புதுசா இருக்கு. ஆனா நீ சொன்னியே, உங்க வீட்டுக்கு வா, உங்க வீட்டுக்கு வா—அது என்ன விஷயம்?"

லட்சுமன்: (கண்ணடிச்சு) "அதை சொல்ல எங்க வீட்டுக்கு வா. அப்போ எல்லாம் புரியும்!"




மாலை 4:30 - காலேஜ் முடிஞ்சு, லட்சுமனோட வீடு

சென்னையோட ஒரு நடுத்தரமான பகுதி. சின்ன சின்ன வீடுகள், தெருவுல பசங்க கிரிக்கெட் விளையாடுற சத்தம், தெரு முனையில ஒரு டீ கடை. சுமன் (21) தன்னோட பைக்கை ஓட்டிட்டு, லட்சுமனோட (21) பின்னாடி வரான். லட்சுமன் ஒரு சின்ன ஸ்கூட்டர்ல முன்னாடி போறான், இடையில திரும்பி,

லட்சுமன்: "டேய் சுமன், கொஞ்சம் வேகமா வா! வீட்டுல அம்மா ஸ்னாக்ஸ் ரெடி பண்ணி வச்சிருப்பாங்க. நீ வந்து சாப்பிடு, அப்புறம் பேசலாம்!"

சுமன்: (சிரிச்சு) "டேய், நான் வரேன்டா! ஆனா உங்க வீடு எந்த தெரு? இந்த ஏரியா எனக்கு புதுசு!"

லட்சுமன் ஒரு சின்ன தெரு முனையில நிக்கிறான். "இதோ இங்க!"ன்னு சொல்லி, ஒரு நடுத்தரமான வீட்டு கேட்டை திறக்கிறான். வீடு சின்னதா, ஆனா சுத்தமா, முன்னாடி ஒரு சின்ன தோட்டம், கொலுசு மணி சத்தம், வாசல்ல ஒரு கோலம். சுமனுக்கு இந்த சிம்பிள் வீடு, அவனோட பணக்கார மேன்ஷனோடு ஒப்பிடும்போது ஒரு வித்தியாசமான உணர்வை கொடுக்குது.

லட்சுமன்: "வா டா, உள்ள வா! அம்மா இருப்பாங்க, அவங்கள பாரு!"

சுமன் கொஞ்சம் பதட்டத்தோடு உள்ள நுழையுறான். வாசல்ல இருக்குற கோலம், வீட்டு வாசனை, மெதுவா ஒலிக்குற பழைய தமிழ் பாட்டு—எல்லாம் ஒரு வீட்டு உணர்வை கொடுக்குது.



மாலை 5:00 - வீட்டு ஹால்

வீட்டு ஹால் சின்னதா, ஆனா ஒரு ஹோம்லி டச். ஒரு பழைய சோபா, மேசையில ஒரு கிண்ணத்துல முறுக்கு, டீ கப்புகள். சுவர்ல ஒரு பழைய குடும்ப போட்டோ, அதுல மீனா (48), லட்சுமன், அவனோட தங்கச்சி அனிகா (19), மீனாவோட அம்மா ஸ்ரீவித்யா (68).

மீனா ஒரு சின்ன பச்சை புடவையில, முடியை கட்டிக்கிட்டு, ஒரு தட்டுல முறுக்கு, டீயோடு வராங்க. சுமன் அவங்கள பார்த்ததும் ஒரு செகண்ட் ஷாக் ஆகுறான். காலேஜ்ல கம்பீரமான ப்ரொபசரா பார்த்த மீனா, இப்போ ஒரு சாதாரண அம்மாவா, வீட்டு பொண்ணு மாதிரி இருக்காங்க.

மீனா: (புன்னகையோடு) "வாங்க சுமன், உக்காருங்க! லட்சுமன் நிறைய உங்க பத்தி சொல்லியிருக்கான். முதல் தடவையா வீட்டுக்கு வர்றீங்க, கொஞ்சம் டீ, ஸ்னாக்ஸ் சாப்பிடுங்க!"

சுமன்: (பவ்யமா) "தேங்க்ஸ் ஆன்ட்டி... இல்ல, மேடம்... இல்ல..." (குழம்பி)

லட்சுமன்: (சிரிச்சு) "டேய், வீட்டுல ஆன்ட்டின்னு சொல்லு! காலேஜ்ல மேடம், இங்க ஆன்ட்டி!"

மீனா சிரிச்சு,
மீனா: "ஆமா சுமன், இங்க நான் லட்சுமனோட அம்மா மட்டும்தான். மேடம்னு எல்லாம் கூப்பிட வேண்டாம். உக்காரு, டீ குடி!"

சுமன் ஒரு சோபாவுல உக்காருறான். மீனா ஒரு டீ கப்பை அவனுக்கு கொடுக்கிறாங்க. அவங்க விரல்கள் சுமனோட கையை சின்னதா தொடுது. சுமனுக்கு ஒரு மின்சாரம் பாய்ஞ்ச மாதிரி இருக்கு, ஆனா அவன் அதை வெளிய காட்டிக்காம, டீயை குடிக்கிறான்.

சுமன்: "ஆன்ட்டி, உங்க வீடு ரொம்ப சிம்பிளா, ஆனா கோஸி-யா இருக்கு. எங்க வீடு கொஞ்சம் பெருசு, ஆனா இந்த மாதிரி ஒரு வார்ம்த் இல்ல."

மீனா: (சிரிச்சு) "அதான் வீடு சுமன். பெருசோ, சின்னதோ—அதுல இருக்குற அன்புதான் முக்கியம். நீ எங்க வீட்டுக்கு வந்து சாப்பிடுறது எனக்கு சந்தோஷமா இருக்கு."

அப்போ ஸ்ரீவித்யா (68) உள்ள இருந்து வராங்க. ஒரு பழைய புடவையில, மெதுவா நடந்து வர்றாங்க.

ஸ்ரீவித்யா: "யாரு இவன், லட்சுமா? உன் ப்ரெண்டா?"

லட்சுமன்: "ஆமா பாட்டி, இவன் சுமன். என் காலேஜ் ப்ரெண்ட். அம்மாவோட ஸ்டூடன்ட்டும் கூட!"

ஸ்ரீவித்யா: (புன்னகையோடு) "நல்ல பையனா தெரியுது. மீனா, இவனுக்கு இன்னும் முறுக்கு கொடு!"

சுமன் சிரிச்சு, "தேங்க்ஸ் பாட்டி!"ன்னு சொல்லி, ஒரு முறுக்கை எடுத்து சாப்பிடுறான். ஆனா அவனோட கண்ணு மீனாவை பார்க்குது. காலேஜ்ல கண்ட கம்பீரமான ப்ரொபசர் இப்போ ஒரு சாதாரண அம்மாவா, வீட்டு பொண்ணு மாதிரி இருக்குறது அவனுக்கு ஒரு புது உணர்வை கொடுக்குது.



மாலை 6:00 - டைனிங் ஏரியா

வீட்டு டைனிங் மேசையில, மீனா ஒரு தட்டுல வடை, காபி கொண்டு வராங்க. லட்சுமனோட தங்கச்சி அனிகா (19) இப்போ உள்ள வராங்க. அவ ஒரு காலேஜ் டி-ஷர்ட்டும், ஜீன்ஸும் போட்டிருக்கா, ஒரு குறும்பு சிரிப்போடு சுமனை பார்க்கிறா.

அனிகா: "ஹாய், நீதான் சுமனா? அண்ணா உன்ன பத்தி நிறைய சொல்லியிருக்கான். நீ அம்மாவோட பேவரைட் ஸ்டூடன்ட்டாமே?"

சுமன்: (சிரிச்சு) "ஹே, அப்படி எல்லாம் இல்ல. ஆனா ஆன்ட்டி கிளாஸ் ரொம்ப நல்லா எடுக்குறாங்க."

மீனா: (கிண்டலா) "அட, அனிகா, சும்மா கலாய்க்காத. சுமன் நல்லா படிக்கிற பையன். நீயும் கொஞ்சம் இவன மாதிரி படி!"

அனைவரும் சிரிக்கிறாங்க. சுமன் மனசுக்குள்ள ஒரு சின்ன குழப்பம். மீனாவை இப்போ ஒரு அம்மாவா, ஆன்ட்டியா பார்க்கிறதா, இல்ல காலேஜ்ல பார்த்த மாதிரி ஒரு ப்ரொபசரா பார்க்கிறதான்னு தெரியல. அவங்க சிரிக்கிற விதம், பேசுற ஸ்டைல், எல்லாமே அவனை ஒரு வித்தியாசமான உணர்ச்சிக்கு இழுக்குது.

லட்சுமன்: "டேய், இங்கயே உக்காந்து ஆன்ட்டிய பார்த்து ஃபீல் பண்ணிக்கிட்டு இருக்காத. வா, என் ரூமுக்கு போய் பேசலாம்!"

சுமன் சிரிச்சு, "சரி டா, வா!"ன்னு சொல்லி, லட்சுமனோட பின்னாடி போறான்.



மாலை 6:30 - லட்சுமனோட ரூம்

லட்சுமனோட ரூம் சின்னதா, ஒரு பெட், ஒரு டேபிள், சுவர்ல ஒரு பழைய மூவி போஸ்டர். இரண்டு பேரும் பெட்ல உக்கார்ந்து, ஒரு காலேஜ் ப்ராஜெக்ட் பத்தி பேசுறாங்க. ஆனா சுமனோட மனசு மீனாவை பத்தி யோசிக்குது.

சுமன்: "டேய், உங்க அம்மா ரொம்ப சிம்பிளா இருக்காங்க. காலேஜ்ல பார்க்கும்போது ஒரு மாதிரி, இங்க பார்க்கும்போது இன்னொரு மாதிரி. உங்க வீடு ரொம்ப கோஸி-யா இருக்கு."

லட்சுமன்: "ஆமா டா, அம்மா அப்படித்தான். காலேஜ்ல ஸ்ட்ரிக்டா இருப்பாங்க, ஆனா வீட்டுல ரொம்ப சாப்ட். அப்பா போன பிறகு அவங்கதான் எங்கள எல்லாம் பார்த்துக்குறாங்க."

சுமன் ஒரு செகண்ட் தயங்கி,
சுமன்: "ஓ... ஆன்ட்டி சிங்கிளா இருக்காங்களா?"

லட்சுமன்: (சிரிச்சு) "ஆமா டா, ஆனா நீ என்ன இப்பவே ஆன்ட்டி மேல க்ரஷ் வச்சிருக்கியா? கவனமா, அவங்க ரொம்ப ஸ்ட்ரிக்ட்!"

சுமன் சிரிச்சு, "டேய், அப்படி எல்லாம் இல்ல. சும்மா கேட்டேன்!"ன்னு சொல்லி, தலைப்பை மாத்துறான். ஆனா அவனோட மனசு மீனாவை பத்தி யோசிக்க ஆரம்பிக்குது.





மாலை 6:45 - லட்சுமனோட வீட்டு சமையலறை

. சமையலறையில மீனா (48) ஒரு சின்ன தட்டுல காபி பவுடரை கலக்குறாங்க. பச்சை புடவையில, முடி சின்னதா கோணி மாதிரி கட்டி, ஒரு சாதாரண வீட்டு பொண்ணு மாதிரி இருக்காங்க. சமையலறை சின்னதா, ஆனா எல்லாம் ஒழுங்கா அடுக்கி வச்சிருக்கு. ஒரு சின்ன ஜன்னல் வழியா மாலை வெளிச்சம் உள்ள வருது, மீனாவோட முகத்துல ஒரு மென்மையான பளபளப்பு தெரியுது.

சுமன் (21) ஹால்ல இருந்து சமையலறை பக்கம் வரான். லட்சுமன் (21) தன்னோட ரூமுக்கு போய் ஏதோ ப்ராஜெக்ட் பார்க்க போறேன்னு சொல்லி உள்ள போய்ட்டான். சுமன் ஒரு செகண்ட் தயங்கி, சமையலறை கதவு பக்கம் நிக்கிறான். மீனாவோட புடவை மெதுவா அசையுறது, அவங்க கைல இருக்குற பாத்திரத்தோட சின்ன சத்தம்—இவை எல்லாம் சுமனுக்கு ஒரு வித்தியாசமான பீல் கொடுக்குது.

சுமன்: (கொஞ்சம் தயக்கத்தோடு) "ஆன்ட்டி, நான் ஏதாச்சும் உதவி செய்யட்டுமா?"

மீனா திரும்பி பார்க்கிறாங்க, ஒரு சின்ன புன்னகையோடு.
மீனா: "அட, வேண்டாம் சுமன். நீ விருந்தாளி, உக்காரு. இது சின்ன வேலை, நான் பார்த்துக்குறேன்."

சுமன் உள்ள வந்து, சமையலறை மேடையில சாஞ்சு நிக்கிறான். அவன் கண்ணு மீனாவோட கையை பார்க்குது—புடவையோட மெல்லிய மடிப்பு, அவங்க கைல இருக்குற சின்ன வளையல்.

சுமன்: "ஆன்ட்டி, உங்க காபி செம்மையா இருந்துச்சு. எங்க வீட்டுல இப்படி ஒரு டேஸ்ட் வராது."

மீனா: (சிரிச்சு) "அட, இதெல்லாம் ஒரு பெரிய விஷயமா? கொஞ்சம் பயிற்சி, அவ்வளவுதான். உனக்கு பிடிச்சிருந்தா, இன்னொரு கப் போடுறேன்!"

சுமன் சிரிக்கிறான், ஆனா அவனோட மனசு இப்போ மீனாவை வேற மாதிரி பார்க்க ஆரம்பிக்குது. காலேஜ்ல ப்ரொபசரா இருக்குற மீனா இங்க இப்படி ஒரு சிம்பிள் அம்மாவா, வீட்டு பொண்ணு மாதிரி இருக்குறது அவனுக்கு ஒரு புது உணர்வை கொடுக்குது.

சுமன்: "ஆன்ட்டி, நீங்க காலேஜ்ல எப்படி இவ்வளவு ஸ்ட்ரிக்ட்டா இருக்கீங்க? இங்க பார்க்கும்போது ரொம்ப சாப்ட்டா தெரியுறீங்க."

மீனா ஒரு செகண்ட் நின்னு, சிரிச்சு,
மீனா: "அட, சுமன், காலேஜ்ல ஒரு ரோல், வீட்டுல இன்னொரு ரோல். அங்க ஸ்டூடன்ட்ஸை கண்ட்ரோல் பண்ணனும், இங்க லட்சுமன், அனிகாவை கவனிக்கனும். ரெண்டும் வேற வேற தானே?"

சுமன் தலையாட்டுறான், ஆனா அவனோட மனசு இப்போ மீனாவோட வாழ்க்கையை பத்தி ஆர்வமா இருக்கு.

சுமன்: (கொஞ்சம் தைரியத்தோடு) "ஆன்ட்டி... மேடம், சாரி... ஆன்ட்டி, உங்க லைஃப் எப்படி பேலன்ஸ் பண்ணுறீங்க? காலேஜ், வீடு, இவ்வளவு வேலை... கஷ்டமா இல்லையா?"

மீனா ஒரு செகண்ட் ஆச்சரியமா பார்க்கிறாங்க. சுமனோட கேள்வில ஒரு முதிர்ச்சி இருக்குது, அது அவங்களுக்கு புதுசா தெரியுது.

மீனா: (மெதுவா) "சுமன், இது ஒரு நல்ல கேள்வி. சில நேரம் கஷ்டம்தான். ஆனா, என் பசங்களுக்காக, என் அம்மாவுக்காக, இதெல்லாம் செஞ்சே ஆகனும். என் புருஷன் போன பிறகு, நான் இந்த வீட்டுக்கு எல்லாமே ஆகனும். ஆனா, இந்த சின்ன சின்ன மொமன்ட்ஸ்—நீங்க இப்படி வந்து பேசுறது, லட்சுமன் சந்தோஷமா இருக்குறது—இதெல்லாம் எனக்கு ஒரு பெரிய பூஸ்ட்."

சுமனுக்கு இந்த பதில் ஒரு ஆழமான தாக்கத்தை கொடுக்குது. மீனாவை இப்போ அவன் ஒரு டீச்சர், அம்மா மட்டுமில்லாம, ஒரு பொண்ணு மாதிரியும் பார்க்க ஆரம்பிக்கிறான். அவங்க பேச்சுல இருக்குற மென்மை, வாழ்க்கையை பத்தி பேசுற விதம், எல்லாமே அவனை ஒரு புது உணர்ச்சிக்கு இழுக்குது.

அந்த நேரம், ஒரு சின்ன மௌனம். சமையலறைல காபி பவுடர் வாசனை, மீனாவோட புடவை மெதுவா அசையுற சத்தம். சுமனோட இதயம் கொஞ்சம் வேகமா துடிக்குது.

சுமன்: (மெதுவா) "ஆன்ட்டி, நீங்க ரொம்ப ஸ்ட்ராங்கா இருக்கீங்க. உங்கள மாதிரி ஒரு பொண்ணு... சாரி, பொம்பளைய இவ்வளவு பொறுப்போட பார்க்குறது ஆச்சரியமா இருக்கு."

மீனா ஒரு செகண்ட் சிரிச்சு,
மீனா: "அட, பொம்பளைன்னு சொல்லு, சுமன். ஆனா, இதெல்லாம் வாழ்க்கை தானே? நீயும் இன்னும் கொஞ்ச நாள்ல இந்த மாதிரி பொறுப்பு எடுப்ப."

அந்த நேரம், லட்சுமன் உள்ள வரான்.
லட்சுமன்: "டேய், என்னடா இங்க சமையலறைல பேச்சு? அம்மா, இவனுக்கு இன்னொரு காபி போடு!"

மீனா சிரிச்சு, "அட, இப்போதான் குடுத்தேன். சுமன், இன்னொரு கப் வேணுமா?"

சுமன்: (புன்னகையோடு) "வேண்டாம் ஆன்ட்டி, இதுவே போதும்.



இரவு 8:00 - லட்சுமனோட வீட்டு ஹால்

லட்சுமனோட வீடு இப்போ அமைதியா இருக்கு. ஹால்ல ஒரு பழைய சோபாவுல லட்சுமன் (21) மொபைல்ல ஏதோ வீடியோ பார்த்து, கண்ணு மூடி தூங்கி போயிருக்கான். சுவர்ல இருக்குற பழைய குடும்ப போட்டோல மீனா (48), லட்சுமன், அவனோட தங்கச்சி அனிகா (19), மீனாவோட அம்மா ஸ்ரீவித்யா (68) தெரியுறாங்க. சமையலறையில இருந்து கரண்டி சத்தம், அடுப்பு மெதுவா எரியுற சத்தம் வருது.

சுமன் (21) சோபாவுல உக்காந்து, மனசு ஏதோ ஒரு பதற்றத்துல இருக்கு. மீனாவோட முதல் தனி பேச்சு (எபிசோடு 2.3) அவனுக்கு ஒரு வித்தியாசமான உணர்ச்சியை கொடுத்திருக்கு. அவனோட கண்ணு இப்போ சமையலறை பக்கம் போகுது. மீனா தனியா இருக்குறது அவனுக்கு தெரியுது. அவன் மெதுவா எந்திரிச்சு, சமையலறை பக்கம் நடக்கிறான்.



இரவு 8:10 - சமையலறை

சமையலறைல மீனா ஒரு பச்சை புடவையில, சமையல் வேலையில மூழ்கி இருக்காங்க. ஒரு பெரிய பாத்திரத்துல சாம்பார் கிளறிக்கிட்டு இருக்காங்க. அவங்க புடவை மெதுவா அசையுது, முதுகு பக்கம் ஒரு சின்ன வியர்வை துளி தெரியுது. மீனா மெதுவா ஒரு பாட்டு முனுமுனுக்குறாங்க, அவங்க கைல இருக்குற வளையல் சின்ன சத்தம் போடுது.

சுமன் சமையலறை கதவு பக்கம் நின்னு, ஒரு செகண்ட் தயங்குறான். அவனோட மனசு இப்போ ஒரு ஆபத்தான எல்லைக்கு போகுது. மீனாவோட உடல் அமைப்பு, புடவையோட மடிப்பு, அவங்க இடுப்பு பகுதி—இவை எல்லாம் அவனுக்கு ஒரு தீவிரமான உணர்ச்சியை தூண்டுது. அவன் மெதுவா சமையலறைக்கு அடுத்த நடைபாதை பக்கம் நகர்றான், அங்க இருக்குற நிழல் இடத்துல ஒளிஞ்சு நிக்கிறான்.

மீனா: (முனுமுனுத்து) "இந்த சாம்பார் கொஞ்சம் உப்பு கம்மியா இருக்கு... இன்னும் கொஞ்சம் போடணும்..."

மீனா சமையல் வேலையில முழுமையா மூழ்கி இருக்காங்க. அவங்க கவனிக்காம, சுமன் அவங்களை தீவிரமா பார்க்கிறான். அவனோட பார்வை மீனாவோட இடுப்பு, பின்பக்கம், புடவையோட மெல்லிய அசைவு மேல நிலைக்குது. அவனோட இதயம் வேகமா துடிக்குது, ஒரு காம உணர்ச்சி உச்சத்தை தொடுது.

சுமன் கையை மெதுவா தன்னோட பேண்ட் பக்கம் கொண்டு போறான். அவனுக்கு இந்த தருணம் ஒரு ஆபத்தான, ஆனா கட்டுப்படுத்த முடியாத ஆசையை கொடுக்குது. அவன் மெதுவா, மிகவும் அமைதியா, தன்னை தொட ஆரம்பிக்கிறான். சமையலறையோட சத்தங்கள்—கரண்டி சத்தம், அடுப்பு எரியுற சத்தம்—அவனோட இந்த தனிப்பட்ட தருணத்தை மறைக்குது.

மீனா: (மெதுவா முனகிக்கிட்டு) "இந்த வெங்காயம் இன்னும் வதங்கலையே... கொஞ்சம் நேரம் ஆகும்..."

மீனாவுக்கு சுமன் அங்க இருக்குறது தெரியல. அவங்க சமையலில் மூழ்கி இருக்காங்க. சுமனோட மனசு இப்போ ஒரு இருட்டான பாதையில போகுது. அவனோட ஆசை, குற்ற உணர்வு, பயம் எல்லாம் ஒண்ணு சேர்ந்து, ஒரு தீவிரமான உணர்ச்சி கலவையை உருவாக்குது. அவன் கண்ணு மீனாவை விடாம பார்க்குது—அவங்க புடவை மெதுவா அசையுறது, இடுப்பு பகுதி தெரியுறது, இவை எல்லாம் அவனை மேலும் தூண்டுது.

சுமன் மெதுவா, அமைதியா, தன்னோட உணர்ச்சியை வெளிப்படுத்துறான். அவனோட கை வேகமா அசையுது, ஆனா மிகவும் கவனமா, எந்த சத்தமும் வராம பார்த்துக்குறான். சமையலறையோட சத்தங்கள் அவனுக்கு ஒரு கவர் கொடுக்குது.



இரவு 8:20 - நடைபாதை

சுமன் ஒரு அமைதியான உச்சத்தை அடையுறான். அவனோட உடம்பு ஒரு செகண்ட் நடுங்குது, ஆனா அவன் மூச்சை கட்டுப்படுத்தி, எந்த சத்தமும் வராம பார்த்துக்குறான். மீனா இன்னும் சமையலில் மூழ்கி இருக்காங்க, எதுவும் கவனிக்கல.

சுமனுக்கு இப்போ ஒரு கலவையான உணர்ச்சி—இன்பம், குற்ற உணர்வு, பயம். அவன் மனசு இப்போ ஒரு இருட்டான எல்லைக்கு போயிருக்கு. மீனாவை இப்படி பார்த்தது, இந்த ஆபத்தான தருணம், அவனுக்கு ஒரு புது ஆவேசத்தை கொடுத்திருக்கு. ஆனா அதே நேரம், அவனுக்கு ஒரு குற்ற உணர்வும் வருது—இது சரியா, தப்பா?

மீனா: (திரும்பி, சமையலறை கதவு பக்கம் பார்த்து) "லட்சுமா, சாம்பார் ரெடி ஆயிடுச்சு! சுமன் இருக்கானா?"

சுமன் ஒரு செகண்ட் பதறி, மெதுவா நடைபாதையில இருந்து வெளிய வரான்.

சுமன்: (பதட்டத்தை மறைச்சு) "ஆன்ட்டி, நான் இங்கதான் இருக்கேன். வாசனை செம்மையா இருக்கு!"

மீனா: (சிரிச்சு) "அட, நீ இங்கயா இருக்க? வா, சாப்பாடு ரெடி ஆயிடுச்சு. லட்சுமனை எழுப்பு, சாப்பிடலாம்."

சுமன் தலையாட்டுறான், ஆனா அவனோட மனசு இப்போ முழுக்க முழுக்க மீனாவை பத்தி யோசிக்குது. அவனோட இந்த தருணம், அவனுக்கு ஒரு புது ஆசையை, ஒரு ஆபத்தான ஆவேசத்தை உருவாக்கியிருக்கு.



இரவு 8:45 - வீட்டு வாசல்

சுமன் கிளம்புறான். மீனா வாசல் வரை வந்து,
மீனா: "சுமன், பத்திரமா போ. இன்னொரு நாள் வந்து சாப்பிடு, சரியா?"

சுமன்: (புன்னகையோடு) "கண்டிப்பா ஆன்ட்டி. சாம்பார் செம்மையா இருந்துச்சு!"

சுமன் பைக்கை ஸ்டார்ட் பண்ணி, இருட்டு தெருவுல போறான். அவனோட மனசு இப்போ ஒரு குழப்பத்துல இருக்கு—மீனாவை பத்தி யோசிக்கிறது, இந்த ஆபத்தான உணர்ச்சி, இந்த குற்ற உணர்வு. இது ஒரு ஆரம்பமா, இல்ல இன்னும் ஆழமா போகுமான்னு அவனுக்கு தெரியல.



சுமன் வீட்டுக்கு போறான். மீனாவை பார்க்கும்போது உருவான இந்த ஆபத்தான ஆசை, அவனோட மனசை ஒரு இருட்டான பாதையில தள்ளியிருக்கு. மீனாவுக்கு இதை பத்தி எதுவும் தெரியல, ஆனா சுமனோட உணர்ச்சிகள் இப்போ ஒரு தகாத எல்லைக்கு நகர ஆரம்பிச்சிருக்கு.