అమ్మమ్మ కథలు - అత్తగారు ఆవకాయ

[k3vv3]

చదివినంతసేపు నేను ఏమి పోగొట్టుకున్నానో అర్ధం అవుతుంటే.. ఇక ముందుకు నేను చేయవలసిన పనుల గురించి ఆలోచనలు చుట్టుముట్టాయి.. అమ్మమ్మ లేని ఇల్లు ఎంతో వెలితిగా అనిపిస్తుంది.. ప్రతి వస్తువు ఆమె అనుభూతులను పంచుతూ ఉన్నాయి.. ముందుగా భర్త శ్రీకాంత్ కి విషయం అంతా వివరంగా చెప్పి వీలు చేసుకుని ఒకరోజు కోసమయినా రమ్మని చెప్పాను.. వైద్యంలో ఎన్నో మెళకువలు తెలుసుకుంటూ తనే ఒక మెడికల్ ఇంస్టిట్యూట్ ని స్థాపించి అవసరం అయినవాళ్లకు ఉచితంగా కూడా వైద్యం చేస్తున్నారు శ్రీకాంత్.. అయన రాలేదు కానీ కొడుకు అజయ్ వచ్చాడు..



మార్కెటింగ్లో యం. బి. ఏ. చేసిన అజయ్ సొంత బిజినెస్ చేస్తూ ప్రస్తుతం " క్వాలిటీ " సూపర్ మార్కెట్ అధినేత అయ్యాడు.. దాదాపు అన్ని మహానగరాలలో ఈ సూపర్ మార్కెట్స్ ఉన్నాయి. అయినా నా విషయంలో శ్రద్ధతీసుకుని వచ్చాడు అంటే.. నిజంగా చాలా సంతోషం వేసింది.. పొద్దున్నే భూములు చూడటానికి పాలేరును వెంటతీసుకుని బయలుదేరాము.. అంతా డొంకదారి..
అయినా అజయ్ చిన్నపిల్లాడిలా ఆనందపడుతున్నాడు.



. "మమ్మీ! అమ్మమ్మగారి ఇల్లు పాతకాలం నాటిది అయినా ఎంత విశాలంగా.. ఓ కళాకండంలా ఉంది.. ఆకాలంలోని వస్తువులు కూడా ఇంకా ఎంత జాగ్రత్తగా కాపాడుకున్నారు.. చెక్కు చెదరలేదు మమ్మీ.. అయ్యో! అదేమిటి లేక్.. ఇన్నిక్రేన్స్ ఒకే దగ్గర.. బాప్రే.. !" ఆశ్చర్యంతో కేరింతలు కొడుతుంటే.. పక్కనే ఉన్న పాలేరు కోటేశం 'బలేవారే సినబాబుగారు.. " నవ్వుతూ అంటున్నాడు..



“అవునాన్నా.. ! మా అమ్మమ్మ చాలా పద్దతిగా ఉండేవారు.. పనివాళ్ళతో పాటు తాను తిరుగుతూ ప్రతి వస్తువును శ్రద్దగా శుభ్రం చేయించేవారు.. " అమ్మమ్మ గురించి చెప్పమంటే.. ఇలా చెప్పుకుంటూ పోతాను..



****



పొలంలోకి అడుగు పెట్టగానే నేను పదిహేనేళ్ల పిల్లనయిపోయాను.. నలభైఏళ్లు వెనక్కి వెళ్లి..



కోటేశం చెప్పుకుంటూ పోతున్నాడు నడుస్తూ.. "దాదాపు ఏడేళ్లవుతుందమ్మా.. ఈ భూమిలో పంటలేసి.. భావులెండిపోయినవి.. నీటి ఎద్దడి.. తులిశమ్మగారు కాలు చెయ్యి ఆడినంతకాలం పొలం మంచిగా పండించారు.. ఆ తరువాతే పట్టించుకునేవాళ్ళు లేక ఇలా బీడయిపోయింది.. కానీ శ్రద్దగా చూసుకుంటే మంచి దిగుబడి వచ్చే పంటలు పండుతాయి.. సారవంతమయిన నేలమ్మా.. అయినా మీకు తెలియంది కాదు గా.. "



ఏప్రిల్ నెల కావడం మూలాన ఎండబాగా కాస్తుంది.. అలవాటు లేని అజయ్ చెమటలు తుడుచుకుంటూ.. ఉష్.. ఉష్ అనుకుంటూ అటు ఇటూ చూస్తూ నడుస్తున్నాడు..



********
ఇంటికి తిరిగి వచ్చినతరువాత అజయ్ తో అన్ని విషయాలు చర్చించుకున్నాము.. సిటీకి వెళ్లి అక్కడ నేను చేసేది ఏమి లేదు.. కోడలు అన్ని సమర్ధవంతంగా చూసుకుంటుంది.. కాబట్టి అమ్మమ్మ కోరిక ప్రకారము నేను ఇక్కడే ఉండి వ్యవసాయం చేయించాలని నిర్ణయించుకున్నాను.. దానికి అజయ్ కూడా ఒప్పుకున్నాడు..



శ్రీకాంత్ అయితే.. 'ఈ వయసులో నీకు ఇవన్నీ అవసరమా యషు!' అని అడ్డు చెప్పబోయాడు కానీ 'మీలాగే నేను కూడా ఇష్టమయిన పని చేయాలనుకుంటున్నా.. ఈ సరికి అడ్డుచెప్పకండి' అని బతిమాలుకున్నా..



నా స్నేహితురాలు పక్కఊరిలోనే వుంది అని తెలిసి వెళ్లి కలిసాను.. గట్టిగా వాటేసుకుని కళ్లనీళ్లు పెట్టేసుకుంది నిర్మల.. ఒకటా రెండా.. నలభయ్యేళ్ళు అయింది నన్ను చూసి.. తన భర్త కాలంచేసారని.. ఒక్క కొడుకు సిటీలో ఉద్యోగంతో అక్కడే సెటిల్ అయ్యాడని.. ఎకరం పొలం చిన్న ఇల్లు తన ఆస్తి.. అలాగే గడుపుతున్నానని చెప్పి బాధపడింది.. నేను తీసుకున్న నిర్ణయం చెప్పి.. తనని కూడా నాతో పాటు ఉండమని ఒత్తిడి చేశాను.. ఒంటరిగా అంత పెద్ద ఇంట్లో నేను ఉండలేనని చెప్పడంతో ఒప్పుకుంది..



ముందుగా పొలంలో బోర్ లు నాలుగు వేయించాను.. వ్యవసాయం లోని మెళకువలు గురించి రైతు సంఘాలకి వెళ్లి కనుక్కున్నాను.. తెలంగాణ ప్రభుత్వం చేపట్టిన కారిక్రమాలలో విత్తన శుద్ధి ఒకటని తెలుసుకుని వాటిల్లో పాల్గొని విత్తనాలు ఎలా శుద్ధి చేయాలో తెలుసుకున్నాను.. ఆవు మూత్రం, . ఆవు పేడ, బెల్లం, పప్పుల పొడి, పుట్టమన్ను కలిపి ఘన, ద్రవ, జీవామృతం తయారుచేయటం.. వరి పైరుకు చల్లతెగులు తగిలితే ఎలా మజ్జిగతో మందును తయారుచేసి పిచికారీ చేస్తారో.. అన్ని సేంద్రీయ పద్ధతులన్నీ కూలంకుషంగా నేర్చుకుని.. గ్రామం లోని యువతని ఒక్కచోట చేర్చి అన్ని విషయాలు తెలియజేసి.. పంటలు బాగా పండితే.. ఎవరు దున్నుకుంటే ఆ భూమిలో పండిన పంట వాళ్ళకే అని చెప్పాను.. అందుకే యువత అంతా ముందుకు వచ్చారు..



ఋతుపవనాలతో నల్లని మేఘాలుగా వచ్చి వర్షం కురిపించగానే.. పొలం పనులలోకి దిగాను.. అన్నిటిలోను నాకు తోడుగా నిర్మల వెంటనే వుంది.. పదెకరాల భూమి ఆరునెలలు తిరిగేసరికల్లా.. పచ్చని పంటనించే బంగారు భూమిగా మారిపోయింది.. ఏపుగా ఎదిగిన పైరు కళ్ళకి ఇంపుగా.. మనసుకు నిండుగా.. ఇదే విదంగా రెండేళ్లు మంచి దిగుబడి వచ్చింది.. చిన్నప్పుడు నేర్చుకున్న విత్తన శుద్ధిలోని మెళకువలు ఉపయోగించి ఇంటిదగ్గరే మంచి నాణ్యమయిన విత్తనాలను తయారు చెయ్యటం మొదలుపెట్టాము.. మా విత్తనాలను తెలంగాణ ప్రభుత్వం కొనుగోలు చేసి ఇతర రైతులకు సబ్సిడీ ధరలకు విక్రయించేది.. ఇవన్నీ చెయ్యటంలో ఎంతో సంతృప్తిని పొందుతూ.. అమ్మమ్మని తలుచుకుంటూ ఉన్నా..



అందరికి అన్నిపంచి ఇచ్చినా.. ఇంకా మిగిలిన డబ్బుతో ఆ ఇంటిని అనసూయ ఆశ్రమంగా మార్చి.. శరణార్ధులకు ఆశ్రయం కల్పించాను.. ఆ చుట్టూ ప్రక్కల గ్రామాలకంతటికి మేలయిన సలహాలని ఇస్తూ.. కావలసినవాళ్ళకి ఆర్థిక సహాయం కూడా చేస్తూ.. అనసూయమ్మకి వారసురాలిని అనిపించుకున్నా.. ఆ రోజు అమ్మమ్మ మా అందరిని వదిలి వెళ్లిపోయిన రోజు.. అమ్మమ్మ చిత్రపటానికి తోటలో పోసిన సన్నజాజి పూల మాల వేస్తూ.. 'వందేళ్లు నీవు బ్రతికావు.. మరో వందేళ్లు మమ్మల్ని బ్రతికిస్తూ.. నీవు బ్రతికే ఉంటుంన్నావు అమ్మమ్మా.. 'అనుకుంటూ అంజలి ఘటించాను.



********సమాప్తం********