వంశీ మెచ్చిన కథలు, వ్యాఖ్యానంతో - అసతోమా సద్గమయ

[k3vv3]

పారిజాతం - వి అశ్విని కుమార్

మీరు కూడా నాతో బాటు ఈ వంతెన దగ్గర బస్సు దిగండి! కింద నిండుగా కదిలే కాలవ చూడండి ఒక్క నిమిషం! నీటిపై నుండి విసురుగా వస్తున్న గాలి వినండి! నీటిలో మెరుస్తున్న బంగారం చూడండి! పడమటాకాశంలో దూరంగా పదకంటింటికెల్లిపోతున్న పొద్దు చూడండి!

కాలవ గట్లకు కాపలాకాస్తున్న మామిడి చెట్ల ధీమా చూడండి!

ఇప్పుడు - ఈ వాలు లోంచి క్రిందకి, గట్టు మీదకి జాగ్రత్తగా దిగుదాం. ఒక్కసారిగా ఊపు వస్తుంది. నడక పరుగులా మారిపోయింది - తూలకుండా దిగాలి మరి - ఆ ఇప్పుడు - కాలవ నీళ్ళు కలకల వనపడుతుంది. వళ్ళంతా బంగారం చేసుకొని పరుగులు పెట్టే నీళ్ళు - గుట్లకు తన్ని వరుసుకుంటున్న నీళ్ళు - ఎన్ని నీళ్ళు! ఎక్కడికీ పరుగులు? నురగలు!

చెట్లపై చేరుతున్న పక్షుల కలకలలు. ఈ కాలువ గట్టు దారీ మా వూరు చేరుస్తుంది! ఎక్కడా వంకరలేని కాలవ - అటు ఇటు చెట్ల తలలు కలిసిపోతున్నట్లు - నీటిపైకి కొమ్మలు -

ఆ మధ్యలో నుంచి - దూరంగా చూడండి -

తెరచాప నిండా గాలి నింపుకుని, వెనకనే పొద్దు వెలుగు దాచుకుని బద్దకంగా, వయ్యారంగా కదులుతుంది. దగ్గరయ్యే కొద్దీ పక్షుల కిలకిలతో పాటు ఏదో పాట కూడా వినపడుతుంది.

మెల్లగా - మెలమెల్లగా మనల్ని దాటి వెళ్ళిపోతుంది - పడవ కదలికతో - అలలు ఒడ్డుకు తగులుతాయి -

జవరాలి కాలి అందెలు మ్రోగినట్లు!

అంతలోనే ఊరు దగ్గరవుతుంది - సాయంత్రం పొగ కాలవ నీటి మీద వేలాడుతుంటుంది. ఊళ్ళో అన్ని పొయ్యిలు పిడకలతో అంటుకుని వుంటాయి! ఇక్కడే కాలవ గట్టు దిగి ఊరి దారి పట్టాలి. మెత్తటి ఇసుక, చవిటి ఇసక! ఇళ్లకెళ్ళుతున్న ఎడ్లబళ్ళు - చక్రాలు మెత్తగా ఇసకలో తిరుగుతూ - ఎప్పుడో తిన్న గడ్డి నెమరేస్తూ తెల్లని నురగలు కక్కుతూ - బలిసిన ఎద్దులు!

పగలంతా పనిచేసినా అలసిపోని ఆసాములు - పలకరింపులు, ఒలుకులు దాటి, హరిజన వాడ దాటి, గవల్ల ఇల్లు దాటి ఎండు చేపల ఘాటూ వాసనలో నుంచి కోమటి అరుగులు దాటి, మున్సబు దొడ్డి దాటి పెద్ద అరుగుల వెంకయ్య మామ ఇంటి తర్వాత - మా యింటికి సన్న సందులో తిరిగి...

దూరంగా రామాలయంలో నూనె దీపం కనపడుతోంది. అప్పటికే చెరువు, చీకటిని కప్పుకుంది!

ఇంటర్ పరీక్షలు రాసి ఈ రోజే బాబాయి ఇంటికి వచ్చాను. మా పిన్ని కూతురు తారక్క. "పరీక్షలు బాగా రాశావా" అని అడిగి 'కొత్త సినిమా' 'మాయాబజార్ చూశావా?' అంది. నేను "ఆ..." అంటుండగానే -

"నరసయ్య మామ రెండో పెళ్ళి చేసుకున్నాడు" అని చెప్పింది. రాత్రి బాబాయితో పొలం పనులు గురించి అడిగితే "ఆకుమళ్ళకు రేపట్నించి అరక కట్టాలి" అని పురమాయించాడు. మా ఉమ్మడి కుటుంబం వ్యవసాయం అంతా బాబాయే చూస్తుంటాడు. అన్ని శలవలకూ బాబాయి ఇంట్లోనే వుండి వ్యవసాయం పనుల్లో సాయం చేయటం అలవాటు.

*****

మర్నాడు నరసయ్య మామ ఇంటికెళ్ళా, తారక్కతో...
(ఆప్పుడ చూశా, నిన్నత్తను...)

ఆమె... ఎక్కడ నుండి దిగి వచ్చింది, ఇక్కడకు?

ఆ ముఖంలో ముందుగా ఆకట్టుకోనేవి. ఆ కనులు!

నీలపు కలువరేకుల పెద్ద పెద్ద రెప్పలు ఏదో బరువుతో వాలిపోతూ...

తెల్లని కనుగుడ్లు. నల్లని కనుపాములు - సగం రెప్పల చాటునే - ఈ ప్రపంచానికి తన రహస్యం తెలీనివ్వని చీకటి పాపల్లో రెండు వెలుగు చుక్కలు!

విలాసంగా వంగిన కనుబొమ్మలు...

మధ్యలో అస్తమించే పొద్దులా కుంకుమ బొట్టు!

ఎవరో చెక్కినట్లు చక్కని ముక్కు, చివరన ఓ చిన్న రతనాల నక్షత్రం... ఎవరికో దారి చూపుతూ... నిండైన పెదవులు... చిన్ని నోరు!

సన్నగా మారిన చుబుకం - మధ్యలో చిన్ని గుంట, ఎవరో చిలిపిగా నొక్కినట్లు - ఆ బుగ్గలు, కనీసం వెలుగు కూడా నిలవని నునుపు! నల్లని కురులు కప్పుకుంటూ పల్చని చెవులు - బుట్టలోలకులు ఊగుతూ - నిశ్శబ్ద శృంగార ఘంటికలు మ్రోగిస్తూ - ఎప్పుడైనా గోరింటాకు మెరిసే మునివేళ్ళు - కళ్యాణపుటుంగరం!

ఏవో స్వరాలు దాచినట్లు అరచేతులు -

అపుడపుడు కనపడే బంగారు పట్టాలు - సన్నని మువ్వల్తో మట్టెల మోతలు!
(ఎవరీమె?) ఏ లోకపు దేవత? ఏ శాపంతో ఇక్కడకు వచ్చింది?)

తారక్క నన్ను పరిచయం చేసింది.

అప్పుడే చిన్నత్త కనుల్లోకి చూశాను. ఏవో రహస్యపు లోకాలు, అనంత మర్మాలు దాస్తున్నట్లు అరమోడ్పు కనులు - ఎక్కడో నిద్రపోయి ఇక్కడ మేల్కొన్నట్లు, బరువుగా వాలుతున్న నీలపు రెప్పలు - తన లోకంలోకి రమ్మని చిరునవ్వు స్వాగతం!

*****

నరసయ్య మామది పెద్ద పెంకుటిల్లు -

ముందు, వెనక పెద్ద దొడ్డి -

ఎప్పుడూ సున్నాలతో కళకళలాడుతుంటుంది!

ముందు - మందార చెట్టు - మల్లె పందిరి

పెరట్లో పెద్ద రోలు - పొగడ చెట్టు కొబ్బరి చెట్లు. బయటే చిన్న వంటిల్లు - ముందు వరండా దాటగానే హాలు. ప్రక్కనే చిన్నగది.

వెనుకనే పడ్డ పడక గది!

ఆ గదికి బరువైన ఒంటరి తలుపు - ఇత్తడి గుబ్బలు - వాకిలికి - పూసల తెర - రంగురంగుల పూసలు ఊగుతూ - మ్రోగుతూ!

లోపల మందిరం మంచం - రోజ్ వుడ్ రంగుతో చుట్టు చిన్న చిన్న చిలకలు - పెద్ద అద్దం తిరుగుతూ... మాయలాంటి తెర!

బూరుగు దూది పరుపు - మెత్త మెత్తని మబ్బుల్లాంటి తలగడలు, శాటిన్ కవర్లు. పట్టు దుప్పట్లు... ఏదో మైకం లాంటి మత్తైన వాసనలు...

మంచం ఎక్కటానికి, చక్కగా చెక్కిన ఎత్తు పీట!

గుండ్రని నగిషి మంచపు కోళ్లు...

గోడకు చిన్న అలమరా - ప్రక్కనే దీపపు గూడు! అక్కడే కోడి గుడ్డు దీపం! అస్పష్టమైన బొమ్మలతో ఒక ఆయిల్ పెయింటింగ్ ప్రక్కనే వెంకట్రామా అండ్ కో కేలెండర్ కేలండరు మార్చి - పంతొమ్మిది వందల యాభై ఎనిమిది.

*****

కుక్కపిల్ల గ్రామఫోను రికార్డులు వినేవాళ్ళం, పిన్నులు పెట్టడం, కీ ఇవ్వటం రికార్డు తిరుగుతూంటే వెలుగు ఊగిసలాడుతుంటే పాటలు బైటకు వస్తుంటే అదొక వింత లోకంలో వున్నట్లు గడిచేది! ఆమెతో ఉన్నంత సేపు...

చిన్నత్త క్రొత్తగా కాపురానికి వచ్చిన స్నిగ్ధ! కదులుతున్న శృంగారం, ప్రమతో దగ్గరకు తీసుకొని, ఆకలి, దప్పిక తీర్చే ప్రేమ దేవత...

ఎప్పుడైనా మధ్యాహ్నం వెళ్ళినప్పుడు ఆ పందిరి మంచం మీద నిద్రపోతున్న రతీదేవిలా అన్పించేది...

"చిన్నత్తా... దేవతలుంటారా? కథల్లో మాదిరి ఎప్పుడైనా మన మధ్యకు, ఈ భూమ్మీదకు దిగి వస్తారా? నువ్వు అలాగే వచ్చావా...?"

అడిగేవాణ్ణి...

నువ్వు ఇక్కడకు ఎలా వచ్చావు?" అడిగా మళ్లీ

"అదిగో కాలవ! పడవ మీద, తెరచాప పడవ మీద, కాలవ ప్రవాహంలో ఒకరోజు -

ఒక పగలు, కాలువ గట్లు, ఎండలో వళ్ళు ఎండబెట్టుకుంటున్నాయి. గట్ల మీద గడ్డి మేస్తూ గేదెలు, పరుగులు పెడుతూ మేకలు,

తెరచాప నిండా గాలి -

సరంగు పాటలు - పగలంతా, మెల్లగా, బద్ధకంగా ప్రయాణం. రాత్రి, సగం చంద్రుడు, కోటి చుక్కలు... ఆగిపోయిన గాలి, దిగిపోయిన తెరచాప, పడవ లాగుతూ సరంగులు - పాటలు పాడుతూ సరంగులు,

రాత్రంతా...

తెల తెల వారుతుండగా ఈ ఊరి రేవులో ఆగింది పడవ... మెట్ల బల్ల పసుపు పూసి వేశారు. గట్టు మీదకు దిగుతుండగా ముత్తయిదువులు దిష్టి నీళ్ళు - ఆ రోజే ఈ ఇంట్లో అడుగుపెట్టా...!!"

స్వాగతంలా చెప్పింది...

"నువ్వు - ఎక్కడికి వెళ్ళాలి?" అడిగా...

"ఎన్నో పగళ్ళు, కలలు కన్నాను. ఏ రాకుమారుడో వస్తాడని"...

ఆపైన ఆమె చెప్పలేదు.