Comedy హాస్య కథలు - ఇంకెంత సేపు

[k3vv3]

"సినిమా కళా వ్యాపారమా అనే విషయం తేల్చ కుండా కొన్ని తరాలు గడిచి పోయాయి....అందువల్ల ఒక స్థిరమైన ఆలోచన పధ్ధతి లేకుండా పోయింది" అన్నాడు రామరాజు
"వర్మ గారికి కాస్త కనిపిస్తున్నట్టుంది...ఇది తప్పనిసరిగా వ్యాపారమే అంటున్నాడాయన" అన్నాడు వీర్రాజు
"ఆయనది విజ్ఞాన వాదం వల్ల కలిగిన నైతిక అహం" అన్నాడు రామరాజు
"ఏమిటో రా...ఈ మాటల కన్నా వర్మ గార్ని అర్ధం చేసుకోవడమే సులభమేమో" అన్నాడు వీర్రాజు
"సర్లే...అయన వ్యాపారం అని ఖరారు చేసాడు కదా...అయన మనికిప్పుడు అవసరమైన సరుకు కాదు...అందుచేత ఆవిషయం వదిలి ముందుకి వెళ్దాం...ఆయనలాగే మన పని మనం చేసుకుంటూ పోదాం" అన్నాడు రామరాజు
"ఇంతకీ ఇవాళ్టి హాస్యం ఏమిటి?" అడిగాడు వీర్రాజు.."అంటే నా ఉద్దేశ్యం జోక్ ఆఫ్ డి డే ఏమిటి అని" ...తన తెలుగు మీద ధైర్యం లేక ఇంగ్లిష్ లో చెప్పాడు
"ఒక గొప్ప కదా నాయకుడికి అతని భార్య అయిన ఒక గొప్ప నాయిక వల్ల పుట్టిన పిల్లవాడికి దొరుకుతున్నంత ప్రచారం కూడా తనకు వార్తల్లో రావటల్లేదని వాపోతోంది ఒక వర్ధమాన నటి" అన్నాడు రామరాజు
"ఆ గొప్ప నాయిక నాయకులకు సొంత పత్రికలున్నాయేమో" అన్నాడు వీర్రాజు
"లేవు...అందుకే ఆ వర్ధమాన నటి ఎందుకు ఆలా వాపోతోందో అర్ధం కావటం లేదు" అన్నాడు రామరాజు
"ఆ బుల్లివాడికి ప్రచారం ఇవ్వడం వల్ల ఆ పత్రికలకు లేదా చానళ్లకు ఏమైనా లాభం దొరుకుండా వాళ్ళ నుంచి" అడిగాడు వీర్రాజు
"అలాంటిదేమి ఉన్నట్టు లేదు..ఒక ఛానల్ వాళ్ళామధ్య చాల బాధ పడ్డారు...మేము ఆ చిన్నవాడికి వారమంతా ప్రచారం చేసాం...కానీ ఆ నాయిక మాకు ఇంటర్వ్యూ ఇవ్వడానికి నిరాకరించింది... మా ఛానల్ అంత ప్రచారం ఉన్నది కాదని...చాలా మంది చూడరని అందుకే ఇవ్వనని అంది" అన్నాడు రామరాజు
"అలాంటప్పుడు ఆ చిన్నవాడి కి అంత ప్రచారం ఎందుకు?" అడిగాడు వీర్రాజు
"దాని వల్ల పత్రికలు ఎక్కువ అమ్ముడౌతాయని, టీవీ చాన్నాళ్లకు రేటింగ్లు పెరుగుతాయని వాళ్ళ నమ్మకం ...అందుకనే" అన్నాడు రామరాజు
"అది ఆ పత్రికలు , ఛానెళ్ల సమస్య...దీన్లో ఆ నాయకి నాయకుల తప్పేంటి? ఈ వర్ధమాన నటి కొచ్చిన కష్టం ఏమిటి? ఆవిడకు కేటాయించని పేజీలు వాడికి పోతున్నాయనా " అడిగాడు వీర్రాజు
"పత్రికలూ ఛానళ్ళు కూడా వ్యాపారాలే...వాళ్ళకేది ఎక్కువ అమ్ముడౌతుందో అదే చూపిస్తారు...ఇక్కడ నాకు చాలా ప్రతిభ ఉంది అనడం వల్ల ఏమీ లాభం లేదు" అన్నాడు రామరాజు
"అంతే కదా...వాళ్ళు వ్యాపారం చేసేదే టైం ఒక వస్తువుగా చేసి...ప్రతిభ కోసమో లేక పొగడ్తల కోసమో వాళ్ళేమీ చెయ్యరు" అన్నాడు వీర్రాజు
"రాజకీయాల్లో కూడా అదే తంతుట...ఈ మధ్య దేశమంతా చిన్నబాబులే కదా..పెద్ద బాబులని సంతోష పెట్ట డానికి ఈ చిన్న బాబుల బూట్లు తుడిచినా ...అవకాశాలు మాత్రం బాగా చదివింపులిచిన వాళ్ళకి...గెలుపు గుర్రాలకే ట...ఈ బూట్ల గాళ్ళు అటు చదివింపులూ చెయ్యలేక...బూట్ల భ్రమలో ప్రజా మద్దతు సమకూర్చుకో లేక రెండిటికి చెడ్డ రేవడిలా అయ్యారు " అన్నాడు రామరాజు
"తెలుగు న్యూస్ చూడడం తగ్గించు...నీ మాటలు కొన్ని గోడ మీద గోళ్ళతో గీకుతూన్న భావన కలిగిస్తున్నాయి " అన్నాడు వీర్రాజు
నవ్వాడు రామరాజు."సారీ...తక్కువ మాటల్లో చెప్పాలని ప్రయత్నం...పుస్తకాలూ చదవడం తగ్గించాం...ఇళ్లల్లో మాటల్లో చాలా ఇతర భాషా పదాలు వాడేస్తున్నాం..ఇంకా మన తెలుగు సినిమాల వల్లనో లేక టీవీ ఛానెళ్ల వల్లనో మాత్రమే అభివృద్ధి చేసుకొవాలి" అన్నాడు
"ఇప్పుడు చాలా తెలుగు పుస్తకాలు వినిపించే ఏర్పాట్లు చేస్తున్నారు...మనం ఇంటి నుంచి ఆఫీస్ కి వెళ్ళేటప్పుడు వినొచ్చు" అన్నాడు వీర్రాజు
"చూద్దాం...వాటి నాణ్యత ఎలావుంటుందో చూసి గాని ఆవేశ పడదలుచుకో లేదు" అన్నాడు రామరాజు
అవునన్నట్టు తలాడించాడు వీర్రాజు
"ఈ బూట్ల వ్యవహారం ...దానివల్ల భంగ పడటం అన్ని చోట్ల ఉంటుందనుకుంటాను ...ఇంతకు పూర్వం నేను ఒక గవర్నమెంట్ ఆఫీస్ లో పనిచేసాను కదా...మా ఆఫీసులో ఒకడుండేవాడు...
నా జీవిత లక్ష్యం మీ సేవ చేసుకోవడమే అనే మొహం పెట్టి వల్ల ఆఫిసర్ కి అడ్డమైన చాకిరీ చేసేవాడు...అయన రవాణా..అయన భార్య చేత కూరలు వగైరాలు కొనిపించడం, పిల్లల్ని కాలేజ్ కి ట్యూషన్ కి దింపడం లాంటివెన్నో చేసేవాడు...
వాడు చాలా శ్రద్ధ గా ఈ పనులన్నీ ప్లాన్ చేసుకుని చేసేవాడు" అన్నాడు వీర్రాజు
"అవును, అప్పట్లో వాడి శ్రద్ధ చూసి ను ముగ్ధుడవైపోవడం గుర్తుంది" అన్నాడు రామరాజు నవ్వుతూ
"ఇంకా వినూ...ఓసారి ప్రమోషన్లు వచ్చాయి...అందరం వీడికి ప్రమోషన్ తప్పనిసరిగా వస్తుంది అనుకున్నాం...కానీ వాడి పేరైనా ఆ లిస్ట్ లో లేదు...మేమందరం అవాక్కయ్యాం...వాడైతే షాక్ అయిపోయాడు...
ఏమిటా విషయం అని ఆరా తీస్తే తాను అడ్డమైన చాకిరీ చేస్తుంటే వాడుకున్న ఆఫీసర్ గారు వాడికి సంవత్సర సీ ఆర్ లో చాలా తక్కువ రేటింగు ఇచ్చారు...ఇది ఒకటో రెండో ఏళ్ళు కాదు...వరసగా ఆరేళ్ళు అధ్వాన్నపు రేటింగులు ఇచ్చారు..వాడి గుండె బద్దలైపోయింది" అన్నాడు వీర్రాజు
"అది అన్యాయం కదా..ఎలాగూ గవర్నమెంట్ ఆఫీసుల్లో పని కన్నా మంది ఎక్కువ కదా..ఆ పరిస్థితుల్లో కూడా వీడు ఎదో ఒక పనికొచ్చే పని చేసాడు కదా" అన్నాడు రామరాజు
"ఆఫీసర్ తనకు సుఖంగా ఉన్నంత వరకు వీడ్ని సిగ్గులేకుండా వాడేసు కున్నాడు..కొన్ని సార్లు వాడు ఆదివారం కూడా వాళ్ళింటికి వెళ్లి సాయం చేసేవాడు...
కానీ సి ఆర్ రాసేటప్పుడు ఐడియాలిస్టిక్ గా ఆలోచించాడు...వీడు పని చేయడానికి పనికిరాడు అందుకే నా బూట్లు నాకుతున్నాడు అనే భావన ఆఫీసర్ కి" అన్నాడు వీర్రాజు
"బూట్ల దగ్గర నుంచి అవకాశాలు సంపాదించడం చాలా కష్టం...ఆఫీసర్ కి వాడి స్థానం బూట్ల దగ్గిరే అని అనిపిస్తుంది...చులకనైపోతాడు....బూట్లు మనకెంత సేవ చేసిన వాట్లి చోటు వీధి గదిలోనే" అన్నాడు రామరాజు
"అదే జీవిత సత్యం....నేననేది ఏమిటంటే బూట్ల గాళ్ళు చేసే పని సరైనదని కాదు...ఈ ఆఫీసర్లు ముందే వాళ్ళని బూట్ల నుంచి దూరం చెయ్యాలి..
ఏ అవకాశాలైన నీ స్వశక్తి తోనే సంపాదించుకోవాలని చెప్పాలి...వీళ్ళెవరూ తెలివి తక్కువ వాళ్ళు కాదు...ఎదో ఒక బలహీనమైన క్షణం లో మనో ధైర్యం పోగొట్టుకుంటారు...జ్యేష్ట గారన్నట్టు వాళ్ళక్కొంచం నమ్మకమివ్వాలి" అన్నాడు వీర్రాజు
"ఇదంతా ఆదర్శవాదం....నేను మేనేజర్ అయినా కొత్తలో రోజు ఆఫీస్ గుమ్మం నుంచి నా ఛాంబర్ వరకు వెళ్ళేటప్పుడు అందరు లేచి గుడ్ మార్నింగ్ చెప్పేవారు...ఒక రోజు ఒకడు ఎదో పనిలో ఉంది చూసుకో లేదు...నాకు మనసు చివుక్కు మంది
...అప్పుడర్థమైంది ఎలాటివాళ్ళకైనా కాలు జారవచ్చు అని...నాక్కొంచెం భయం వేసింది ఈ పతనం ఎక్కడికో అని... ఊరికే చాకిరి చేసే వాడిని నాయనా ఇది కాదు నీ పని అనడం చాలా కష్టం" అన్నాడు రామరాజు
"ఇలాంటి పరిస్థితులు సగటు మనుషులు మాత్రమే సృష్టించు కుంటారు...మనలాంటి జ్ఞాన పరిశ్రమల్లో కుదరవు" అన్నాడు వీర్రాజు
"నీ తలకాయ...మన జుట్టు రామ్మోహన్ గాడు ఇలాంటి ప్రయత్నమే చేసి భంగ పడ్డాడు తెలుసా" అన్నాడు రామరాజు
"అవునా...ఇదెప్పుడ్రా" అడిగాడు వీర్రాజు ఆశ్చర్యంగా
"ఇంతకు ముందో కంపెనీలో జుట్టు గాడు ఒక పెద్ద పోసిషన్ లో ఉండే వాడు కదా ...అప్పుడు వాడి తో బాటు ఒక తోకలాంటి వాడుండే వాడు కళ్యాణ్ అని గుర్తున్నాడా?" అనడిగాడు రామరాజు
"మజ్రు అనే వారు వాడే కదా?" అడిగాడు వీర్రాజు
"అవును వాడే...వాడ్ని ఎప్పుడు పొగుడుతూ...మంచి మంచి అవకాశాలు ఇస్తుండే వాడు జుట్టు గాడు" అన్నాడు రామరాజు
"అవును...వాడొక అద్భుతం అనుకునే వాళ్ళం...ఓసారి వాడితో బార్లొ ఒక బీర్ తాగే అవకాశం దొరికింది...అప్పుడు తెలిసింది వాడొక వాసనా గాడని...అయినా జుట్టు మీద గౌరవం తో మనకి తెలియని విద్యలేమైనా ఉన్నాయేమో అనుకున్నాను " అన్నాడు
వీర్రాజు "అయినా వాడ్ని మజ్రు అనేందుకనేవారు...మజ్ను కేమైనా వికృతా అది?" అడిగాడు
"కాదు...మజ్రు సుల్తాన్ పూరి అనే ఒక హిందీ కవి..ఆయనో అద్భుతమైన పాట రాసాడు...బార్ బార్ దేఖో అని ...వీడు ఆఫీసులో తక్కువ బార్లో ఎక్కువ కనిపిస్తాడు కదా...అందుకని ఆ పేరు" అన్నాడు రామరాజు...అంత దుర్భరమైన జోకు చెప్పడం అతనికీ రోత కలిగించింది