Comedy హాస్య కథలు - ఇంకెంత సేపు

[k3vv3]

దుడుకు గల నన్నే దొర కొడుకు బ్రోచురా - శ్రీనివాస్ మంత్రిప్రగడ
 

సాయంత్రమయ్యింది...కోవిడ్ మూలంగా కొంచం తక్కువగా హడావిడి పడుతున్న నగరం ఇంకొంచం సద్దుమణుగుతోంది...
నిర్బంధం నుంచి స్వేచ్ఛ దొరికింది కదా అని ఊరికే తిరిగేద్దామా లేక ఇంట్లో కూర్చుని ఎదో పని చేస్తూ కలం గడుపుదామా అనే ఆలోచనలు తెగక కొట్టు మిట్టాడుతున్న వాళ్లందరికీ ఇంట్లో ఉండడం అనే జవాబు దొరికి కొంచం కుదుట పడ్డారు...
ఆసక్తి ఉన్నవాళ్లు వంటగదిలో ప్రయోగాలు ప్రారంభిస్తున్నారు..
ప్రభుత్వ ఖజానాకు ఎక్సయిజ్ ద్వారా విరాళాలిచ్చే దాతలు..బార్ లో కూర్చుని తరవాత భార్యల చేత లేక తల్లుల చేత తిట్లు తిందామా లేక ఇంట్లోనే కూర్చుని తిట్లు తింటూ తాగుదామా అనే ఆలోచన తెగక అవస్థ పడుతున్నారు
ఈ రెండు కోవలకి చెందని వీర్రాజు ఇంట్లో కుదురుగా కూర్చుని పాటలు వింటున్నాడు
మధ్యాహ్నమే రాత్రికుడా సరిపడా వండేసుకోవడంతో తిండి సమస్య వేధించటంలేదు
ఆరోజే వాళ్ళ పినతండ్రి మోహన్ గారు పంపిన లలిత గీతాలు పెట్టాడు...బాల సరస్వతి గారి “నల్లని వాడా”...రాజేశ్వర రావు గారి “పాట పాడుమా” ..ఆలా వింటూ వింటూ విషాద గీతాలలోకి వెళ్ళాడు ...శ్రీరంగం గోపాలరాట్నం గారి “కనుపించు నా గతము” వింటూ కళ్ళు తుడుచుకున్నాడు...ఇంతటి అద్భుతమైన పాటలు వదిలి మనం గజళ్ళు అంటూ పాకులాడతాం అనుకున్నాడు
మెల్లిగా తనకెంతో ఇష్టమైన మదన్ భయ్యా పాటలు పెట్టాడు...”ఫిర్ ఆప్ కె నసీబ్ మీ ఏ రాత్ హో న హో” ..అబ్బా అద్భుతం అనుకున్నాడు..వీళ్ళందరూ గంధర్వులే... వీళ్ళెంతగా మన మనసులమీద ప్రభావం చుపిస్తారంటే మనకేమి వియోగ బాధలేమి లేకపోయినా దుఃఖం వచ్చేస్తుంది అనుకున్నాడు..ఎప్పుడు దిగులుగా ఉండే ముళ్ళపూడి వారి దిలీప్ త్రీ గుర్తుకొచ్చి నవ్వుకున్నాడు
ఈ పరస్పర విరుద్ధ భావాలతో సతమతమౌతుండగా ఫోన్లో మెహిదీ హాసన్ గారి “రంజిష్ హి సహి”..ఫరీదా ఖానుం గారి “ఆజ్ జానే కి జిద్ నా కరో” వచ్చాయి ...ఇవికూడా కృష్ణుడి మీద మధుర భక్తి థీమ్ కు సరిపోతాయి అనుకున్నాడు
పాకిస్తాన్ కళాకారుల్ని మనం ఇష్ట పడొచ్చా?...మీడియా నుంచి ఇంకా వీర దేశ భక్తుల నుంచి వచ్చే భావాల్ని నమ్మితే మనకి పాకిస్తాన్ అంతా ఒక పెద్ద బందిపోటుల గుహలా ఉంటుందని.. అందరు నల్లగా..పెద్ద పెద్ద బొజ్జలతో మీసాలతో జిడ్డు ఓడుతూ ఉంటారని అనిపిస్తుంది ...ఆ భూమి నుంచి ఇలాంటి మధురమైన భావాలూ ఎలా వస్తున్నాయో?...ఆలోచనలో పడ్డాడు వీర్రాజు
అసలు వాళ్ళు కూడా మన ప్రజలే కదా...మతం పేరుతొ మంట పెట్టిన వాళ్ళ మీద కోపం వచ్చింది
ఫైజాన్ ముస్తఫా గారు ఇంకో రకంగా మాట్లాడుతున్నారు...స్వాతంత్య్రానికి ముందు ఎవ్వరికి చివరకు జిన్నగారిక్కూడా మతం రాజకీయాలు కలపడం ఇష్టం లేదని...
మరి ఈ వేరే దేశం అనే ఆలోచన ఎలా ఎవరికీ వచ్చిందో అనుకున్నాడు
తలా విదిల్చాడు...ప్రస్తుత సాంప్రదాయ వాదుల్లా జరిగిన విషయాలని తవ్వి తీసి రంగులేసే ఆసక్తి గాని సమయం గాని లేవు అతని దగ్గర...చారిత్రక సంఘటలని ఇప్పటి కళ్ళద్దాలతో చుస్తే వేరే రకంగా కనిపిస్తాయి..వాటిని అలానే వదిలి ఇప్పుడీ ఈ ప్రపంచాన్ని అందరకి ఉపయోగ పడేలా చెయ్యడం ఎలా అనేదే అతనికి నచ్చిన పని...”హీల్ ది వరల్డ్...మాక్ ఇట్ ఏ బెటర్ ప్లేస్” అనే మైఖేల్ జాక్సన్ పాట అతనికి చాల ఇష్టం
ఈ విచారం నుంచి బయటపడానికి లేచి లైట్ వేసాడు...కొంచం తాజాగా అనిపించింది ...మళ్ళీ మాములు ప్రపంచం లోకి వచ్చినట్టు అనిపించింది...
తిండి తందామనుకున్న వీర్రాజుకి ఎదో అనుమానం వచ్చింది...లోపల్నించి బరువు తూచే బల్ల లాంటి త్రాసు తీసి బరువు చూసుకున్నాడు ...ఈ రెండు నెలల్లో ఆరు కేజీలు పెరిగాడు...గుండె గుభేలు మంది...
ఈ లెక్కన కరోనా సమస్య తీరే టప్పడికి ఏమౌతుందో...”నావికా ఎచటికోయి నీ పయనం అనుకున్నాడు”...ఘంటసాల వారి సిన్సియర్ గొంతు గుర్తొచ్చి ముచ్చటేసింది
అకస్మాత్తుగా ఒక ఆలోచన వచ్చి రామరాజుకి ఫోన్ చేసాడు "ఒరేయ్ ఈ మధ్య బరువు చూసుకున్నావా?" అడిగాడు
"ఇప్పుడా బరువు ముచ్చటెందుకు గుర్తుకొచ్చింది? భోజనాల టైము కూడానూ" అన్నాడు రామరాజు నవ్వుతూ
"నేనో ఆరు కేజీలు పెరిగాను...తిండి తగ్గించడం మన వల్ల అయ్యే పని కాదు...అందుకని రేపట్నుంచి పొద్దున్నే వాకింగ్ చేద్దామనుకుంటున్నాను....నీ నుంచి ఏమైనా ప్రేరణ దొరుకుందేమో అని" అన్నాడు వీర్రాజు తాను కూడా నవ్వుతూ
"సరే, పొద్దున్న ఏడు నుంచి ఎనిమిది వరకు చేద్దాం...ఓ పని చేస్తాను...శాంతారాం కూడా వస్తాడేమో అడుగుతాను..బావుంటుంది" అన్నాడు రామరాజు
ఫోన్ పెట్టేసి భోజనం చేసి పడుకున్నాడు వీర్రాజు తరవాత రోజు ప్రారంభించబోయే వాకింగ్ గురించి ఉత్సాహ పడుతూ...ఈ కరోనా జీవితంలో అంతకన్నా ఆసక్తి కరమైన విషయాలేమి లేవు అనుకున్నాడు
తరువాత రోజు పొద్దున్నే లేచి వెళ్ళేటప్పడికి రామరాజు లేచి మేడమీద కుర్చీ వేసుక్కూచుని పేపర్ చదువు కుంటూ నవ్వు కుంటున్నాడు
"ఈ మధ్య వార్తలు హాస్య కదలకేమి తీసి పోవటంలేదు...ఇవాళ్టి కథ ఏమిటి?" అడిగాడు వీర్రాజు ముసుగు కొంచం వదులు చేసుకుంటూ
"సినిమా వార్తల్లే...కూచో" అన్నాడు రామరాజు పక్క కుర్చీ చూపిస్తూ "శాంతారాం రాగానే బయల్దేరుదాం" అన్నాడు
"దాదాపుగా రాజకీయాలే అనుకో..మరీ అంత ఇది కాకపోయినా వట తరువాత పెద్ద జూదం గందరగోళం సినిమాయే" అనే ముళ్లపూడి వారి డైలాగు గుర్తు చేసుకున్నాడు వీర్రాజు
అదివిని రామరాజు కూడా పగల బడి నవ్వాడు "తర తరాలుగా నొప్పించక తానొవ్వక అనే పధ్ధతి పాటించడానికి వాళ్ళు ఒక త్రిశంకు స్వర్గంలో వేళ్ళాడుతూ ఉన్నారు" అన్నాడు
"అంటే?" అడిగాడు వీర్రాజు...ఈ ఉపమానాలు అతని తలా పైనుంచి పోతున్నాయి