Incest நீங்கள் கேட்டவை

[Devayani rasigan]

Jhosaran bro vuku dedicated story
.
அப்பாவி அம்மா மணிமேகலை :
## அத்தியாயம் 1: தொடக்கம் (Thodakkam)

**மனிமேகலையின் பார்வை (POV)**  
சென்னையில் ஒரு சாதாரண மத்தியதர குடும்பத்தின் வீடு. மாலை 6 மணி. சமையலறையில் மனிமேகலை, 40 வயது கைம்பெண், ஒரு இறுக்கமான, ஸ்லீவ்லெஸ் நைட்டியில் சமைக்கிறாள். அவளது உடல் வளைவுகள், மெல்லிய துணியில் தெரிகிறது. அவள் மார்பு, இடுப்பு, பின்புறம் எல்லாம் அந்த நைட்டியில் துல்லியமாகத் தெரிகிறது, ஆனால் அவளுக்கு அது பற்றி எந்த அக்கறையும் இல்லை. அவள் மனம் முழுக்க தன் 19 வயது மகன் ராஜாவைப் பற்றியே.  

ராஜா, கல்லூரி மாணவன், சோபாவில் உட்கார்ந்து டிவி பார்க்கிறான். அவன் நண்பன் ரவி, 19 வயது, அவனுடன் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருக்கிறான். ரவியின் கண்கள் அடிக்கடி சமையலறையை நோட்டமிடுகின்றன. மனிமேகலையின் இடுப்பு அசையும் அழகு, அவள் குனியும்போது நைட்டியில் தெரியும் அவளது குண்டியின் வடிவம்—ரவி விழுங்குகிறான்.  

**மனிமேகலை**: (சிரித்தபடி, சமையலறையில் இருந்து) "ரவி, இன்னும் சாப்டுறியா? இந்த பருப்பு குழம்பு உனக்கு பிடிச்சிருக்கா?"  
**ரவி**: (கண்ணை உருட்டி, மெல்ல சிரித்து) "அம்மா, உங்க கைப்பக்குவம் வேற லெவல்! இதுக்கு மேல எப்படி சாப்பிடாம இருக்க முடியும்?"  
**ராஜா**: (மனதுக்குள், கோபத்துடன்) "ஏன்டா இவன் இப்படி பாக்குறான்? அம்மாவ நோட்டம் விடுறானே!"  

மனிமேகலை, அப்பாவியாக, சமையலறையில் தண்ணீர் ஜாடியை எடுக்க குனிகிறாள். அவள் நைட்டி மேலே ஏற, அவளது தொடைகள் தெரிகின்றன. ரவி வாயைத் திறந்து பார்க்க, ராஜாவுக்கு உடம்பு சூடாகிறது. அவனுக்கு கோபம் வருகிறது, ஆனால் அதே நேரத்தில் ஒரு விசித்திரமான உணர்ச்சி—அவன் அம்மாவை இன்னொருத்தன் பார்ப்பது அவனை உணர்ச்சிவசப்படுத்துகிறது.  

**ராஜாவின் மனதுக்குள்**: "என்னடா இது? இவன் அம்மாவ பாக்குறது எனக்கு ஏன் இப்படி ஒரு உணர்ச்சி கொடுக்குது? நான் இப்படி நினைக்கக் கூடாது... ஆனா..."  

திடீரென, மனிமேகலை தண்ணீர் ஜாடியை தவறவிட, அது அவள் நைட்டியில் கொட்டுகிறது. அவளது மார்பு பகுதி ஈரமாக, நைட்டி ஒட்டிக்கொள்கிறது. அவளது முலைகளின் வடிவம், முலைக்காம்புகள் தெளிவாகத் தெரிகின்றன. அவள் அறியாமல், "ஐயோ!" என்று சொல்லி துணியால் துடைக்க முயல்கிறாள், ஆனால் அது இன்னும் கவர்ச்சியாகத் தெரிகிறது.  

**ரவி**: (மெல்ல சிரித்து) "பரவால்ல அம்மா, நீங்க எப்படியும் அழகாதான் இருக்கீங்க!"  
**மனிமேகலை**: (வெட்கத்துடன்) "ச்சீ, போடா! இப்படி எல்லாம் பேசக் கூடாது!"  

ராஜா, சோபாவில் இருந்து எழுந்து, "நான் கொஞ்சம் வெளிய போய்ட்டு வரேன்!" என்று வேகமாக வெளியேறுகிறான். ஆனால் அவன் மனதில் அம்மாவின் ஈரமான உடல், ரவியின் பார்வை—எல்லாம் திரும்பத் திரும்ப வருகிறது.  

---

### கல்லூரி: மறுநாள் காலை

ராஜா கல்லூரிக்கு வருகிறான். அவன் மனம் இன்னும் குழம்பியிருக்கிறது. அவன் வகுப்பறையில் உட்கார்ந்திருக்க, அவன் வகுப்பு ஆசிரியர் குமார் (48), ஒரு மிடில்-ஏஜ் ஆண், உள்ளே வருகிறார். குமார், மனிமேகலையை பெற்றோர்-ஆசிரியர் சந்திப்பில் பார்த்தவர். அவளது அழகு அவரை ஈர்த்துவிட்டது.  

**குமார்**: (ராஜாவைப் பார்த்து) "ராஜா, உன் அம்மாவை இன்னொரு முறை கூப்பிடு. உன் மார்க்ஸ் பத்தி பேசணும். இந்த தடவை தனியா வரச்சொல்லு, ஒரு ஸ்பெஷல் கவுன்சிலிங் இருக்கு."  

ராஜாவுக்கு உள்ளுக்குள் சந்தேகம் எழுகிறது. ஆனால் அவன் அம்மாவைப் பற்றி குமார் பேசும்போது, அவனுக்கு மறுபடியும் அந்த விசித்திர உணர்ச்சி வருகிறது.  

**ராஜாவின் மனதுக்குள்**: "இவன் என்ன பண்ணப் போறான்? அம்மாவை தனியா பாக்கணும்னு சொல்றானே... இது சரியில்லை, ஆனா ஏன் எனக்கு இப்படி ஒரு த்ரில் வருது?"  

அன்று மதியம், மனிமேகலை கல்லூரிக்கு வருகிறாள். அவள் ஒரு மஞ்சள் நிற புடவையில், கவர்ச்சியாக இருக்கிறாள். புடவை அவளது இடுப்பை, மார்பை அழகாகக் காட்டுகிறது. குமார் அவளை வகுப்பறையில் தனியாக அழைக்கிறார்.  

**குமார்**: (புன்னகையுடன்) "மனிமேகலை, நீங்க இவ்வளவு அழகா வருவீங்கன்னு எதிர்பார்க்கல. ராஜாவோட மார்க்ஸ் கொஞ்சம் கம்மி, ஆனா நாம பேசி அதை சரி பண்ணலாம்."  
**மனிமேகலை**: (நம்பிக்கையுடன்) "சார், என் பையன் நல்லவன். கொஞ்சம் மார்க் கம்மியா இருந்தாலும், நான் பாத்துக்குறேன். நீங்க என்ன பண்ண சொல்றீங்க?"  

குமார், மெல்ல அவளுக்கு அருகில் வருகிறார். "நீங்க கொஞ்சம்... ராஜாவுக்கு மோட்டிவேஷன் கொடுக்கணும். இல்லன்னா, நானே உங்களுக்கு ஒரு வழி சொல்லித் தரேன்," என்று சொல்லி, அவள் கையைத் தொடுகிறார். மனிமேகலை, அப்பாவியாக, புரியாமல் புன்னகைக்கிறாள்.  

ராஜா, வகுப்பு முடிந்து, அம்மாவைத் தேடி வருகிறான். வகுப்பறை கதவு பூட்டியிருப்பதைப் பார்த்து, அவன் சந்தேகப்படுகிறான். ஒரு சிறிய ஜன்னல் வழியாக உள்ளே பார்க்கிறான். குமார், மனிமேகலையின் இடுப்பைத் தொட முயல, அவள் பின்வாங்குகிறாள். ஆனால் அவளது முகத்தில் பயமும், குழப்பமும் தெரிகிறது.  

**மனிமேகலை**: "சார், இது... இது சரியில்லை. நான் போறேன்."  
**குமார்**: (சிரித்து) "பயப்படாதீங்க, மனிமேகலை. இது எல்லாம் நம்ம இடையிலேயே இருக்கும். ராஜாவுக்கு நல்ல மார்க்ஸ் வேணும்னா, கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ண வேண்டியதுதான்."  

ராஜா, வெளியே நின்று, உள்ளே நடப்பதைப் பார்க்கிறான். அவனுக்கு கோபம் வருகிறது, ஆனால் அதே நேரத்தில் அவன் உடம்பில் ஒரு வெப்பம் பரவுகிறது. அவன் அம்மாவை இன்னொருத்தன் தொடுவது அவனை உணர்ச்சிவசப்படுத்துகிறது. அவன் கைகள் நடுங்க, அவன் உறுப்பு விறைப்பதை உணர்கிறான்.  

**ராஜாவின் மனதுக்குள்**: "இது தப்பு... ஆனா ஏன் எனக்கு இப்படி இருக்கு? அம்மாவ இப்படி பாக்குறது... இவன் தொடுறது... என்னை இப்படி ஆக்குது?"  

---

### வீடு: இரவு

வீட்டுக்கு திரும்பிய பிறகு, மனிமேகலை அமைதியாக இருக்கிறாள். அவள் ராஜாவிடம் எதுவும் சொல்லவில்லை, ஆனால் அவளுக்கு குமாரின் நடவடிக்கைகள் புரியவில்லை. அவள் மனதில் ஒரு குழப்பம்.  

**மனிமேகலை**: (ராஜாவிடம், மெல்ல) "ராஜா, நீ கவனமா படிக்கணும். குமார் சார் உன்னைப் பத்தி நிறைய பேசினார். அவர்... கொஞ்சம் வித்தியாசமா பேசினார்."  
**ராஜா**: (கோபத்துடன், ஆனால் மறைத்து) "அம்மா, நீ அவர்கிட்ட பேச வேண்டாம். நான் பாத்துக்குறேன்."  

அன்று இரவு, மனிமேகலை குளிக்கிறாள். குளியலறை கதவு சரியாக பூட்டப்படவில்லை. ராஜா, தற்செயலாக, கதவு வழியாக உள்ளே பார்க்கிறான். மனிமேகலை, நிர்வாணமாக, தண்ணீரை உடம்பில் ஊற்றுகிறாள். அவளது மார்பு, இடுப்பு, தொடைகள்—எல்லாம் தெளிவாகத் தெரிகிறது. அவளது முலைகள், நீர் வழிய, மின்னுகின்றன. அவளது குண்டி, தண்ணீரில் ஈரமாக, மென்மையாக இருக்கிறது.  

ராஜா, அங்கேயே நின்று, அவனது உறுப்பு விறைப்பதை உணர்கிறான். அவன் மனதில் குற்றவுணர்ச்சி, ஆனால் அவன் கண்களை எடுக்க முடியவில்லை.  

**ராஜாவின் மனதுக்குள்**: "அம்மா... இப்படி இருக்கா? இவ்வளவு அழகு... இது தப்பு, ஆனா நான் பாக்காம இருக்க முடியல."  

அவன் அறியாமல், வீட்டுக்கு வெளியே, வேலு (50), கல்லூரி வாட்ச்மேன், மறைந்து நின்று, ஜன்னல் வழியாக மனிமேகலையைப் பார்க்கிறான். அவன் முகத்தில் ஒரு காமப்புன்னகை.  

---

: கல்லூரி கழிவறை

மறுநாள், குமார் மனிமேகலையை கல்லூரி கழிவறைக்கு அழைக்கிறார். "ராஜாவோட மார்க்ஸ் பத்தி முக்கியமான விஷயம் பேசணும்," என்று சொல்கிறார். மனிமேகலை, அப்பாவியாக, ஒப்புக்கொள்கிறாள்.  

கல்லூரி கழிவறை, பின்புறத்தில், மறைவான இடத்தில் உள்ளது. மனிமேகலை, புடவையில், உள்ளே வருகிறாள். குமார், கதவை மூடுகிறார்.  

**குமார்**: (காமத்துடன்) "மனிமேகலை, நீங்க இவ்வளவு அழகா இருக்கீங்க. ராஜாவுக்கு மார்க்ஸ் வேணும்னா, நாம கொஞ்சம் க்ளோஸா இருக்கலாம்."  
**மனிமேகலை**: (பயத்துடன்) "சார், என்ன பேசுறீங்க? இது தப்பு!"  

குமார், அவளை மெல்ல சுவருக்கு தள்ளுகிறார். அவன் கை, அவளது புடவையைத் தொடுகிறது. மனிமேகலையின் இடுப்பு, அவளது மென்மையான தோல், அவனுக்கு தெரிகிறது. அவள் பயந்து, "விடுங்க!" என்று கத்த முயல்கிறாள், ஆனால் குமார் அவள் வாயை மூடுகிறார்.  

ராஜா, வகுப்பை விட்டு வெளியேறி, இதை ஜன்னல் வழியாகப் பார்க்கிறான். அவன் உடம்பு நடுங்குகிறது. அவன் அம்மாவை இன்னொருத்தன் தொடுவது, அவனை கோபப்படுத்துகிறது, ஆனால் அதே நேரத்தில் அவன் உறுப்பு விறைக்கிறது.  

**ராஜாவின் மனதுக்குள்**: "இவன் என் அம்மாவ தொடுறான்... நான் இதை நிறுத்தணும்... ஆனா ஏன் எனக்கு இப்படி ஒரு த்ரில் வருது?"  

குமார், மனிமேகலையின் புடவையை மெல்ல இழுக்க, அவளது மார்பு தெரிகிறது. அவளது முலைகள், புடவையில் இருந்து விடுபட, குமாரின் கைகளில் அகப்படுகின்றன. மனிமேகலை, பயத்தில் உறைந்து, எதிர்க்க முடியாமல் நிற்கிறாள்.  

ராஜா, இதைப் பார்த்து, அவன் கைகளை அவனது பேண்ட்டுக்குள் விடுகிறான். அவன் உறுப்பைத் தொட, அவனுக்கு ஒரு தடைப்பட்ட உணர்ச்சி வருகிறது.  

**ராஜாவின் மனதுக்குள்**: "அம்மா... இப்படி... இவன் உன்னை தொடுறான்... ஆனா நான் இதை பாக்குறேன்... நான் என்ன பண்ணுறேன்?"  

திடீரென, வேலு, வாட்ச்மேன், அங்கே தோன்றுகிறான். அவன் கையில் ஒரு போன், அதில் மனிமேகலையின் குளியல் காட்சி பதிவாகியிருக்கிறது.  

**வேலு**: (சிரித்து) "மனிமேகலை மேடம், இதை எல்லாம் வெளிய விட்டா, என்ன ஆகும் தெரியுமா? நீங்க இனி என் கைல இருக்கீங்க."  

மனிமேகலை, அதிர்ச்சியில் உறைகிறாள். ராஜா, இதைப் பார்த்து, என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் நிற்கிறான்.  

---