17-06-2025, 07:09 PM
இரவு 10:30 மணி. பார்த்திபனின் பங்களாவில் எல்லோரும் தங்கள் அறைகளில் அடைந்திருந்தனர். வீடு முழுக்க ஒரு விசித்திரமான மௌனம். சீதா தன் அறையில், படுக்கையில் உட்கார்ந்து, கண்ணாடியில் தன்னைப் பார்த்தவாறு, “நான் இப்படி ஆகிட்டேனே...” என்று மனதுக்குள் முணுமுணுத்தாள். அவள் மனதில் சூர்யாவின் தொடுதல், மொட்டை ராஜேந்திரனின் மிரட்டல்—இவை எல்லாம் ஒரு புயலாகச் சுழன்றன. ஆனால், இன்று அவள் மனம் ஒரு விசித்திரமான அமைதியில் இருந்தது, ஒருவேளை பயத்தால் உறைந்து போனதால்.வெளியே, வீட்டு வாசலில், சிம்பு—வீட்டு டிரைவர்—காரை சுத்தம் செய்து கொண்டிருந்தான். அவன் முகத்தில் ஒரு சலிப்பு, ஆனால் அவன் கண்கள் அவ்வப்போது வீட்டின் மாடியை நோக்கின. தேவயானியின் அறை ஜன்னல் இன்னும் திறந்திருந்தது, மஞ்சள் விளக்கு ஒளி வெளியே வந்து, இரவின் இருட்டில் ஒரு மென்மையான கோடு வரைந்தது. சிம்பு ஒரு நொடி வேலையை நிறுத்தி, “அண்ணி இன்னும் தூங்கலையா?” என்று மனதுக்குள் நினைத்தான். அவன் மனதில் தேவயானியின் ஈரப் புடவை, கோவில் குளத்தில் அவள் நின்ற தோற்றம், அவள் இடுப்பின் மென்மையான அசைவு—இவை எல்லாம் திரும்பத் திரும்ப வந்தன.தேவயானி தன் அறையில், ஒரு சாதாரண பருத்தி நைட்டியில், கட்டிலில் அமர்ந்திருந்தாள். அவள் முன்னால் ஒரு பழைய புகைப்பட ஆல்பம் திறந்திருந்தது. அதில் அவளும், அவள் கணவனும், அவர்கள் திருமணத்தின் முதல் வருடத்தில் எடுத்த புகைப்படங்கள் இருந்தன. அவள் விரல்கள் மெதுவாக ஒரு புகைப்படத்தைத் தடவின, ஆனால் அவள் மனம் வேறு எங்கோ இருந்தது. “நான் இப்படி ஆகிட்டேனே... சிம்பு பார்க்குற பார்வை... அது ஏன் இவ்வளவு என்ன தொந்தரவு பண்ணுது?” என்று மனதுக்குள் கேட்டுக்கொண்டாள்.அவள் கண்கள் ஜன்னலை நோக்கின. வெளியே சிம்பு காரை துடைக்கும் சத்தம் மெதுவாகக் கேட்டது. அவள் எழுந்து, ஜன்னலுக்கு அருகில் சென்று, திரைச்சீலையை மெதுவாக விலக்கி பார்த்தாள். சிம்பு, ஒரு வெள்ளை வேட்டி மற்றும் பனியனில், காரின் கண்ணாடியை துடைத்துக் கொண்டிருந்தான். அவன் கைகளின் தசைகள் ஒவ்வொரு அசைவிலும் இறுக்கமாகத் தெரிந்தன. தேவயானியின் மூச்சு ஒரு நொடி தடுமாறியது. “இவன் ஒரு டிரைவர்... நான் ஏன் இப்படி பாக்குறேன்?” என்று மனதுக்குள் திட்டிக்கொண்டு, திரைச்சீலையை வேகமாக இழுத்து மூடினாள்.
சிம்பு காரை சுத்தம் செய்து முடித்து, வீட்டின் பின்புறம் இருந்த சிறிய அறைக்கு நடந்தான். அது அவன் தங்கும் இடம்—ஒரு சிறிய கட்டில், ஒரு மேசை, மற்றும் ஒரு உடைந்த விசிறி. அவன் பனியனை கழற்றி, கட்டிலில் உட்கார்ந்து, ஒரு சிகரெட்டை பற்ற வைத்தான். புகை மெதுவாக மேலே எழும்ப, அவன் கண்கள் கூரையைப் பார்த்தன. “அண்ணி... உங்கள இப்படி பார்க்கும்போது, எனக்கு எப்படி மனசு அடங்கும்?” என்று மனதுக்குள் முணுமுணுத்தான்.அவன் மனதில் கோவில் குளத்தின் காட்சி மீண்டும் வந்தது. தேவயானியின் ஈர புடவை, அவள் உடலின் வளைவுகள், அவள் முகத்தில் இருந்த வெட்கம்—இவை எல்லாம் அவனைத் தூங்க விடாமல் துரத்தின. “நீங்க என் முதலாளி மனைவி... ஆனா உங்க பார்வைல ஏதோ ஒரு தவிப்பு இருக்கு. நான் தப்பா நினைக்கிறேனா?” என்று யோசித்தான். அவன் கை தானாகவே அவன் வேட்டியைத் தொட்டது, ஆனால் உடனே தன்னைத் திருத்திக்கொண்டு, “ச்சே, இது என்ன வேலை?” என்று சிகரெட்டை அணைத்தான்.அவன் எழுந்து, அறையின் ஜன்னலைத் திறந்து, வெளியே பார்த்தான். வீட்டின் மாடியில் தேவயானியின் அறை இன்னும் ஒளிர்ந்து கொண்டிருந்தது. “அண்ணி, நீங்க இன்னும் தூங்காம என்ன பண்ணுறீங்க?” என்று மனதுக்குள் கேட்டான். அவன் மனதில் ஒரு ஆசை—அவளை நெருங்கி, அவள் மனதில் என்ன இருக்கிறது என்று கேட்க வேண்டும் என்று. ஆனால், அவன் அந்த எண்ணத்தை அடக்கி, “நான் ஒரு டிரைவர்... எனக்கு இந்த ஆசை தகுதி இல்ல,” என்று மனதைத் தேற்றிக்கொண்டான்
.தேவயானி மீண்டும் கட்டிலில் உட்கார்ந்து, புகைப்பட ஆல்பத்தை மூடினாள். அவள் மனதில் ஒரு குழப்பம். “நான் ஒரு குடும்பப் பொண்ணு... ஆனா ஏன் இப்படி ஒரு உணர்ச்சி வருது?” என்று யோசித்தாள். அவள் கணவன் இப்போது வெளியூரில், வியாபார விஷயமாக ஒரு வாரம் இருப்பான். வீட்டில் தனியாக இருப்பது அவளுக்கு ஒரு விசித்திரமான உணர்வைத் தந்தது—ஒரு சுதந்திரமும், ஒரு தனிமையும்.அவள் மனதில் சிம்புவின் பார்வை மீண்டும் வந்தது. கோவிலில் அவன் அவளைப் பார்த்தபோது, அவன் கண்களில் இருந்த ஆசை அவளைத் தவிக்க வைத்தது. “அவன் ஒரு டிரைவர்... ஆனா அவன் பேச்சு, அவன் பார்வை... இது ஏன் என்ன இப்படி ஆட்டுது?” என்று மனதுக்குள் கேட்டாள். அவள் கைகள் தானாகவே அவள் நைட்டியை இறுக்கமாகப் பிடித்தன, அவள் மார்பு மெதுவாக உயர்ந்து இறங்கியது.அவள் எழுந்து, அறையில் மெதுவாக நடந்து, ஒரு கண்ணாடியின் முன் நின்றாள். அவள் முகத்தைப் பார்த்து, “தேவயானி, உனக்கு என்ன ஆச்சு? நீ இப்படி ஆகலாமா?” என்று தன்னைத் தானே கேட்டாள். அவள் கண்கள் ஈரமாகின, ஆனால் அவள் உடலில் ஒரு சூடு பரவியது. “அவன் பார்க்குற பார்வை... அது தப்பு இல்லையா? ஆனா எனக்கு ஏன் பயம் இல்லாம ஒரு ஆவல் வருது?” என்று மனதுக்குள் யோசித்தாள்.அவள் மீண்டும் ஜன்னலுக்கு சென்று, திரைச்சீலையை மெதுவாக விலக்கினாள். சிம்பு இப்போது தன் அறையில், ஜன்னல் திறந்து, ஒரு நாற்காலியில் உட்கார்ந்திருந்தான். அவன் முகத்தில் ஒரு தவிப்பு தெரிந்தது. தேவயானியின் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. “அவனும் தூங்காம இருக்கானா? அவனும் என்னை நினைக்கிறானா?” என்று மனதுக்குள் கேட்டாள். அவள் உடல் ஒரு நொடி நடுங்கியது, ஆனால் உடனே திரைச்சீலையை மூடி, “ச்சே, இது என்ன பைத்தியம்?” என்று தன்னைத் திட்டிக்கொண்டாள்.
சிம்பு தன் அறையில், கட்டிலில் படுத்து, கூரையைப் பார்த்தான். அவன் மனதில் தேவயானியின் முகம், அவள் புன்னகை, அவள் கோவிலில் மாலை மாட்டியபோது அவள் கைகளின் நடுக்கம்—இவை எல்லாம் திரும்பத் திரும்ப வந்தன. “அண்ணி, உங்க கண்ணுல ஏதோ ஒரு தவிப்பு இருக்கு. நீங்க வேண்டாம்னு சொன்னாலும், உங்க பார்வை வேற சொல்றது,” என்று மனதுக்குள் முணுமுணுத்தான்.அவன் எழுந்து, ஒரு குவளையில் தண்ணீர் எடுத்து குடித்தான். ஆனால், அவன் மனம் அமைதியடையவில்லை. “நான் ஒரு டிரைவர்... ஆனா உங்கள பார்க்கும்போது, எனக்கு எல்லாம் மறந்து போகுது. உங்க இடுப்பு, உங்க புடவை, உங்க கண்ணு... இது எல்லாம் என்ன இப்படி ஆட்டுது?” என்று யோசித்தான். அவன் கைகள் தானாகவே அவன் மார்பைத் தடவின, ஆனால் உடனே தன்னைத் திருத்திக்கொண்டு, “ச்சே, இது தப்பு. அண்ணி மேல இப்படி நினைக்கக் கூடாது,” என்று மனதைத் தேற்றிக்கொண்டான்.அவன் மீண்டும் ஜன்னலைப் பார்த்தான். தேவயானியின் அறை இப்போது இருட்டாக இருந்தது. “தூங்கிட்டாங்களா?” என்று மனதுக்குள் கேட்டான். ஆனால், அவன் மனதில் ஒரு ஆசை—அவளை நெருங்கி, அவள் மனதில் என்ன இருக்கிறது என்று புரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்று. “அண்ணி, நீங்க என்னை ஒரு டிரைவர் மட்டும் தானா பாக்குறீங்க? இல்ல, உங்களுக்கும் ஏதாவது தோணுதா?” என்று மனதுக்குள் கேட்டான்.
இரவு 11:30 மணி. தேவயானிக்கு தூக்கம் வரவில்லை. அவள் மனதில் ஒரு அமைதியின்மை. “நான் இப்படி இருக்கக் கூடாது. கொஞ்சம் வெளில போய் காற்று வாங்கினா மனசு அமைதியாகுமா?” என்று யோசித்தவள், மெதுவாக ஒரு சால்வையை எடுத்து தோளில் போட்டு, வீட்டின் பின்புறம் இருந்த தோட்டத்துக்கு நடந்தாள்.தோட்டத்தில், சிம்பு ஒரு மரத்தடியில் நின்று, ஒரு சிகரெட் பற்ற வைத்திருந்தான். தேவயானியைப் பார்த்ததும், அவன் திடுக்கிட்டு, சிகரெட்டை அணைத்து, “அண்ணி, நீங்க இந்த நேரத்துல இங்க என்ன பண்ணுறீங்க?” என்று கேட்டான். அவன் குரல் நடுக்கத்துடன் இருந்தது, ஆனால் அவன் கண்கள் அவளை உற்றுப் பார்த்தன.தேவயானி ஒரு நொடி தயங்கி, “நான்... சும்மா கொஞ்சம் காற்று வாங்க வந்தேன். தூக்கம் வரல,” என்று சொன்னாள். அவள் குரல் மென்மையாக இருந்தது, ஆனால் அவள் கண்கள் அவனைத் தவிர்த்தன. சிம்பு மெதுவாக அவளுக்கு அருகில் வந்து, “அண்ணி, இந்த நேரத்துல தனியா இங்க வந்தது பாதுகாப்பு இல்ல. நான் உங்கள கூட்டிட்டு வீட்டுக்கு போறேன்,” என்று சொன்னான்.தேவயானி, “இல்ல, சிம்பு, நான் கொஞ்ச நேரம் இங்க இருக்கேன். நீ போ,” என்று சொன்னாள். ஆனால், அவள் குரல் பலவீனமாக இருந்தது. சிம்பு அவளைப் பார்த்து, “அண்ணி, உங்களுக்கு ஏதாவது பிரச்சனையா? உங்க முகம் ஒரு மாதிரி இருக்கு,” என்று கேட்டான். அவன் குரல் கவலையாக இருந்தது, ஆனால் அவன் கண்களில் ஒரு ஆவல் தெரிந்தது.தேவயானி திரும்பி, “ஒன்னும் இல்ல, சிம்பு. நீ போ,” என்று சொன்னாள். ஆனால், அவள் உடல் அவனை நோக்கி ஒரு சிறிய அசைவு செய்தது. சிம்பு ஒரு நொடி தயங்கி, “அண்ணி, நான் உங்கள தனியா விட மாட்டேன். நீங்க என்ன சொன்னாலும், நான் இங்க தான் இருப்பேன்,” என்று சொன்னான். அவன் குரல் உறுதியாக இருந்தது, ஆனால் அவன் கண்கள் அவள் முகத்தை ஆராய்ந்தன.தேவயானி ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சு எடுத்து, “சிம்பு, நீ ஏன் இப்படி பாக்குற? உனக்கு என்ன தோணுது?” என்று மெதுவாகக் கேட்டாள். அவள் கண்கள் அவனை நேராகப் பார்த்தன, அவள் முகத்தில் ஒரு குழப்பமும், ஆவலும் கலந்திருந்தது. சிம்பு திடுக்கிட்டு, “அண்ணி, நான்... நான் ஒன்னும் பாக்கல. நீங்க என் முதலாளி மனைவி. நான் உங்கள பாதுகாக்கணும், அவ்வளவு தான்,” என்று சமாளித்தான்.ஆனால், அவர்கள் இருவரின் பார்வைகளும் ஒரு நொடி பின்னிப் பிணைந்தன. தேவயானியின் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது, சிம்புவின் கைகள் நடுங்கின. “சிம்பு, நீ உண்மைய சொல்லு. நீ என்னை பார்க்கும்போது, உனக்கு என்ன தோணுது?” என்று தேவயானி மீண்டும் கேட்டாள். அவள் குரல் மென்மையாக, ஆனால் உறுதியாக இருந்தது.சிம்பு ஒரு நொடி தயங்கி, “அண்ணி, நான் ஒரு டிரைவர். எனக்கு உங்கள மாதிரி ஒருத்தர பத்தி நினைக்க கூட உரிமை இல்ல. ஆனா... உங்கள பார்க்கும்போது, என் மனசு அடங்க மாட்டேங்குது,” என்று மெதுவாகச் சொன்னான். அவன் கண்கள் அவளை உற்றுப் பார்த்தன, அவன் முகத்தில் ஒரு உண்மையான தவிப்பு தெரிந்தது.தேவயானியின் உடல் நடுங்கியது. அவள் கண்கள் ஈரமாகின. “சிம்பு, இது தப்பு. நீ இப்படி நினைக்கக் கூடாது,” என்று சொன்னாள், ஆனால் அவள் குரல் பலவீனமாக இருந்தது. அவள் மனதில் ஒரு குழப்பம்—அவன் பார்வை, அவன் வார்த்தைகள், இவை எல்லாம் அவளை ஒரு விசித்திரமான உணர்ச்சியில் ஆழ்த்தின. “நான் போறேன்,” என்று சொல்லி, வேகமாக வீட்டை நோக்கி நடந்தாள்.சிம்பு அவளைப் பார்த்தவாறு நின்றான். அவன் மனதில் ஒரு தவிப்பு. “அண்ணி, நான் உங்கள தப்பா நினைக்கல. ஆனா உங்க பார்வைலயும் ஏதோ ஒரு ஆசை இருக்கு,” என்று மனதுக்குள் முணுமுணுத்தான்.
தேவயானி தன் அறைக்கு திரும்பி, கதவை சாத்தி, கட்டிலில் உட்கார்ந்தாள். அவள் மனதில் சிம்புவின் வார்த்தைகள் எதிரொலித்தன: “உங்கள பார்க்கும்போது, என் மனசு அடங்க மாட்டேங்குது.” அவள் கைகள் நடுங்க, அவள் மார்பு வேகமாக உயர்ந்து இறங்கியது. “நான் இப்படி ஆகலாமா? இவன் ஒரு டிரைவர்... ஆனா அவன் பேச்சு, அவன் பார்வை... இது ஏன் என்ன இப்படி ஆட்டுது?” என்று மனதுக்குள் கேட்டாள்.அவள் கண்ணாடியில் தன்னைப் பார்த்தாள். அவள் முகத்தில் ஒரு விசித்திரமான பாவனை—வெட்கம், பயம், மற்றும் ஒரு மறைமுகமான ஆவல். “தேவயானி, நீ ஒரு குடும்பப் பொண்ணு. உனக்கு இப்படி தோணக் கூடாது,” என்று தன்னைத் தானே திட்டிக்கொண்டாள். ஆனால், அவள் உடல் அவளை ஏமாற்றியது. அவள் கைகள் தானாகவே அவள் நைட்டியை மெதுவாகத் தொட்டன, ஆனால் உடனே தன்னைத் திருத்திக்கொண்டு, “ச்சே, இது என்ன பைத்தியம்?” என்று முணுமுணுத்தாள்.அவள் கட்டிலில் படுத்து, கண்களை மூடினாள். ஆனால், அவள் மனதில் சிம்புவின் முகம், அவன் கைகளின் தசைகள், அவன் பார்வையில் இருந்த ஆசை—இவை எல்லாம் திரும்பத் திரும்ப வந்தன. “நான் இப்படி ஆகலாமா? இது தப்பு இல்லையா?” என்று மனதுக்குள் கேட்டவள், ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சு எடுத்து, “சாமி, என்னை காப்பாத்து,” என்று முணுமுணுத்தாள்.
சிம்பு காரை சுத்தம் செய்து முடித்து, வீட்டின் பின்புறம் இருந்த சிறிய அறைக்கு நடந்தான். அது அவன் தங்கும் இடம்—ஒரு சிறிய கட்டில், ஒரு மேசை, மற்றும் ஒரு உடைந்த விசிறி. அவன் பனியனை கழற்றி, கட்டிலில் உட்கார்ந்து, ஒரு சிகரெட்டை பற்ற வைத்தான். புகை மெதுவாக மேலே எழும்ப, அவன் கண்கள் கூரையைப் பார்த்தன. “அண்ணி... உங்கள இப்படி பார்க்கும்போது, எனக்கு எப்படி மனசு அடங்கும்?” என்று மனதுக்குள் முணுமுணுத்தான்.அவன் மனதில் கோவில் குளத்தின் காட்சி மீண்டும் வந்தது. தேவயானியின் ஈர புடவை, அவள் உடலின் வளைவுகள், அவள் முகத்தில் இருந்த வெட்கம்—இவை எல்லாம் அவனைத் தூங்க விடாமல் துரத்தின. “நீங்க என் முதலாளி மனைவி... ஆனா உங்க பார்வைல ஏதோ ஒரு தவிப்பு இருக்கு. நான் தப்பா நினைக்கிறேனா?” என்று யோசித்தான். அவன் கை தானாகவே அவன் வேட்டியைத் தொட்டது, ஆனால் உடனே தன்னைத் திருத்திக்கொண்டு, “ச்சே, இது என்ன வேலை?” என்று சிகரெட்டை அணைத்தான்.அவன் எழுந்து, அறையின் ஜன்னலைத் திறந்து, வெளியே பார்த்தான். வீட்டின் மாடியில் தேவயானியின் அறை இன்னும் ஒளிர்ந்து கொண்டிருந்தது. “அண்ணி, நீங்க இன்னும் தூங்காம என்ன பண்ணுறீங்க?” என்று மனதுக்குள் கேட்டான். அவன் மனதில் ஒரு ஆசை—அவளை நெருங்கி, அவள் மனதில் என்ன இருக்கிறது என்று கேட்க வேண்டும் என்று. ஆனால், அவன் அந்த எண்ணத்தை அடக்கி, “நான் ஒரு டிரைவர்... எனக்கு இந்த ஆசை தகுதி இல்ல,” என்று மனதைத் தேற்றிக்கொண்டான்
.தேவயானி மீண்டும் கட்டிலில் உட்கார்ந்து, புகைப்பட ஆல்பத்தை மூடினாள். அவள் மனதில் ஒரு குழப்பம். “நான் ஒரு குடும்பப் பொண்ணு... ஆனா ஏன் இப்படி ஒரு உணர்ச்சி வருது?” என்று யோசித்தாள். அவள் கணவன் இப்போது வெளியூரில், வியாபார விஷயமாக ஒரு வாரம் இருப்பான். வீட்டில் தனியாக இருப்பது அவளுக்கு ஒரு விசித்திரமான உணர்வைத் தந்தது—ஒரு சுதந்திரமும், ஒரு தனிமையும்.அவள் மனதில் சிம்புவின் பார்வை மீண்டும் வந்தது. கோவிலில் அவன் அவளைப் பார்த்தபோது, அவன் கண்களில் இருந்த ஆசை அவளைத் தவிக்க வைத்தது. “அவன் ஒரு டிரைவர்... ஆனா அவன் பேச்சு, அவன் பார்வை... இது ஏன் என்ன இப்படி ஆட்டுது?” என்று மனதுக்குள் கேட்டாள். அவள் கைகள் தானாகவே அவள் நைட்டியை இறுக்கமாகப் பிடித்தன, அவள் மார்பு மெதுவாக உயர்ந்து இறங்கியது.அவள் எழுந்து, அறையில் மெதுவாக நடந்து, ஒரு கண்ணாடியின் முன் நின்றாள். அவள் முகத்தைப் பார்த்து, “தேவயானி, உனக்கு என்ன ஆச்சு? நீ இப்படி ஆகலாமா?” என்று தன்னைத் தானே கேட்டாள். அவள் கண்கள் ஈரமாகின, ஆனால் அவள் உடலில் ஒரு சூடு பரவியது. “அவன் பார்க்குற பார்வை... அது தப்பு இல்லையா? ஆனா எனக்கு ஏன் பயம் இல்லாம ஒரு ஆவல் வருது?” என்று மனதுக்குள் யோசித்தாள்.அவள் மீண்டும் ஜன்னலுக்கு சென்று, திரைச்சீலையை மெதுவாக விலக்கினாள். சிம்பு இப்போது தன் அறையில், ஜன்னல் திறந்து, ஒரு நாற்காலியில் உட்கார்ந்திருந்தான். அவன் முகத்தில் ஒரு தவிப்பு தெரிந்தது. தேவயானியின் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது. “அவனும் தூங்காம இருக்கானா? அவனும் என்னை நினைக்கிறானா?” என்று மனதுக்குள் கேட்டாள். அவள் உடல் ஒரு நொடி நடுங்கியது, ஆனால் உடனே திரைச்சீலையை மூடி, “ச்சே, இது என்ன பைத்தியம்?” என்று தன்னைத் திட்டிக்கொண்டாள்.
சிம்பு தன் அறையில், கட்டிலில் படுத்து, கூரையைப் பார்த்தான். அவன் மனதில் தேவயானியின் முகம், அவள் புன்னகை, அவள் கோவிலில் மாலை மாட்டியபோது அவள் கைகளின் நடுக்கம்—இவை எல்லாம் திரும்பத் திரும்ப வந்தன. “அண்ணி, உங்க கண்ணுல ஏதோ ஒரு தவிப்பு இருக்கு. நீங்க வேண்டாம்னு சொன்னாலும், உங்க பார்வை வேற சொல்றது,” என்று மனதுக்குள் முணுமுணுத்தான்.அவன் எழுந்து, ஒரு குவளையில் தண்ணீர் எடுத்து குடித்தான். ஆனால், அவன் மனம் அமைதியடையவில்லை. “நான் ஒரு டிரைவர்... ஆனா உங்கள பார்க்கும்போது, எனக்கு எல்லாம் மறந்து போகுது. உங்க இடுப்பு, உங்க புடவை, உங்க கண்ணு... இது எல்லாம் என்ன இப்படி ஆட்டுது?” என்று யோசித்தான். அவன் கைகள் தானாகவே அவன் மார்பைத் தடவின, ஆனால் உடனே தன்னைத் திருத்திக்கொண்டு, “ச்சே, இது தப்பு. அண்ணி மேல இப்படி நினைக்கக் கூடாது,” என்று மனதைத் தேற்றிக்கொண்டான்.அவன் மீண்டும் ஜன்னலைப் பார்த்தான். தேவயானியின் அறை இப்போது இருட்டாக இருந்தது. “தூங்கிட்டாங்களா?” என்று மனதுக்குள் கேட்டான். ஆனால், அவன் மனதில் ஒரு ஆசை—அவளை நெருங்கி, அவள் மனதில் என்ன இருக்கிறது என்று புரிந்துகொள்ள வேண்டும் என்று. “அண்ணி, நீங்க என்னை ஒரு டிரைவர் மட்டும் தானா பாக்குறீங்க? இல்ல, உங்களுக்கும் ஏதாவது தோணுதா?” என்று மனதுக்குள் கேட்டான்.
இரவு 11:30 மணி. தேவயானிக்கு தூக்கம் வரவில்லை. அவள் மனதில் ஒரு அமைதியின்மை. “நான் இப்படி இருக்கக் கூடாது. கொஞ்சம் வெளில போய் காற்று வாங்கினா மனசு அமைதியாகுமா?” என்று யோசித்தவள், மெதுவாக ஒரு சால்வையை எடுத்து தோளில் போட்டு, வீட்டின் பின்புறம் இருந்த தோட்டத்துக்கு நடந்தாள்.தோட்டத்தில், சிம்பு ஒரு மரத்தடியில் நின்று, ஒரு சிகரெட் பற்ற வைத்திருந்தான். தேவயானியைப் பார்த்ததும், அவன் திடுக்கிட்டு, சிகரெட்டை அணைத்து, “அண்ணி, நீங்க இந்த நேரத்துல இங்க என்ன பண்ணுறீங்க?” என்று கேட்டான். அவன் குரல் நடுக்கத்துடன் இருந்தது, ஆனால் அவன் கண்கள் அவளை உற்றுப் பார்த்தன.தேவயானி ஒரு நொடி தயங்கி, “நான்... சும்மா கொஞ்சம் காற்று வாங்க வந்தேன். தூக்கம் வரல,” என்று சொன்னாள். அவள் குரல் மென்மையாக இருந்தது, ஆனால் அவள் கண்கள் அவனைத் தவிர்த்தன. சிம்பு மெதுவாக அவளுக்கு அருகில் வந்து, “அண்ணி, இந்த நேரத்துல தனியா இங்க வந்தது பாதுகாப்பு இல்ல. நான் உங்கள கூட்டிட்டு வீட்டுக்கு போறேன்,” என்று சொன்னான்.தேவயானி, “இல்ல, சிம்பு, நான் கொஞ்ச நேரம் இங்க இருக்கேன். நீ போ,” என்று சொன்னாள். ஆனால், அவள் குரல் பலவீனமாக இருந்தது. சிம்பு அவளைப் பார்த்து, “அண்ணி, உங்களுக்கு ஏதாவது பிரச்சனையா? உங்க முகம் ஒரு மாதிரி இருக்கு,” என்று கேட்டான். அவன் குரல் கவலையாக இருந்தது, ஆனால் அவன் கண்களில் ஒரு ஆவல் தெரிந்தது.தேவயானி திரும்பி, “ஒன்னும் இல்ல, சிம்பு. நீ போ,” என்று சொன்னாள். ஆனால், அவள் உடல் அவனை நோக்கி ஒரு சிறிய அசைவு செய்தது. சிம்பு ஒரு நொடி தயங்கி, “அண்ணி, நான் உங்கள தனியா விட மாட்டேன். நீங்க என்ன சொன்னாலும், நான் இங்க தான் இருப்பேன்,” என்று சொன்னான். அவன் குரல் உறுதியாக இருந்தது, ஆனால் அவன் கண்கள் அவள் முகத்தை ஆராய்ந்தன.தேவயானி ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சு எடுத்து, “சிம்பு, நீ ஏன் இப்படி பாக்குற? உனக்கு என்ன தோணுது?” என்று மெதுவாகக் கேட்டாள். அவள் கண்கள் அவனை நேராகப் பார்த்தன, அவள் முகத்தில் ஒரு குழப்பமும், ஆவலும் கலந்திருந்தது. சிம்பு திடுக்கிட்டு, “அண்ணி, நான்... நான் ஒன்னும் பாக்கல. நீங்க என் முதலாளி மனைவி. நான் உங்கள பாதுகாக்கணும், அவ்வளவு தான்,” என்று சமாளித்தான்.ஆனால், அவர்கள் இருவரின் பார்வைகளும் ஒரு நொடி பின்னிப் பிணைந்தன. தேவயானியின் இதயம் வேகமாகத் துடித்தது, சிம்புவின் கைகள் நடுங்கின. “சிம்பு, நீ உண்மைய சொல்லு. நீ என்னை பார்க்கும்போது, உனக்கு என்ன தோணுது?” என்று தேவயானி மீண்டும் கேட்டாள். அவள் குரல் மென்மையாக, ஆனால் உறுதியாக இருந்தது.சிம்பு ஒரு நொடி தயங்கி, “அண்ணி, நான் ஒரு டிரைவர். எனக்கு உங்கள மாதிரி ஒருத்தர பத்தி நினைக்க கூட உரிமை இல்ல. ஆனா... உங்கள பார்க்கும்போது, என் மனசு அடங்க மாட்டேங்குது,” என்று மெதுவாகச் சொன்னான். அவன் கண்கள் அவளை உற்றுப் பார்த்தன, அவன் முகத்தில் ஒரு உண்மையான தவிப்பு தெரிந்தது.தேவயானியின் உடல் நடுங்கியது. அவள் கண்கள் ஈரமாகின. “சிம்பு, இது தப்பு. நீ இப்படி நினைக்கக் கூடாது,” என்று சொன்னாள், ஆனால் அவள் குரல் பலவீனமாக இருந்தது. அவள் மனதில் ஒரு குழப்பம்—அவன் பார்வை, அவன் வார்த்தைகள், இவை எல்லாம் அவளை ஒரு விசித்திரமான உணர்ச்சியில் ஆழ்த்தின. “நான் போறேன்,” என்று சொல்லி, வேகமாக வீட்டை நோக்கி நடந்தாள்.சிம்பு அவளைப் பார்த்தவாறு நின்றான். அவன் மனதில் ஒரு தவிப்பு. “அண்ணி, நான் உங்கள தப்பா நினைக்கல. ஆனா உங்க பார்வைலயும் ஏதோ ஒரு ஆசை இருக்கு,” என்று மனதுக்குள் முணுமுணுத்தான்.
தேவயானி தன் அறைக்கு திரும்பி, கதவை சாத்தி, கட்டிலில் உட்கார்ந்தாள். அவள் மனதில் சிம்புவின் வார்த்தைகள் எதிரொலித்தன: “உங்கள பார்க்கும்போது, என் மனசு அடங்க மாட்டேங்குது.” அவள் கைகள் நடுங்க, அவள் மார்பு வேகமாக உயர்ந்து இறங்கியது. “நான் இப்படி ஆகலாமா? இவன் ஒரு டிரைவர்... ஆனா அவன் பேச்சு, அவன் பார்வை... இது ஏன் என்ன இப்படி ஆட்டுது?” என்று மனதுக்குள் கேட்டாள்.அவள் கண்ணாடியில் தன்னைப் பார்த்தாள். அவள் முகத்தில் ஒரு விசித்திரமான பாவனை—வெட்கம், பயம், மற்றும் ஒரு மறைமுகமான ஆவல். “தேவயானி, நீ ஒரு குடும்பப் பொண்ணு. உனக்கு இப்படி தோணக் கூடாது,” என்று தன்னைத் தானே திட்டிக்கொண்டாள். ஆனால், அவள் உடல் அவளை ஏமாற்றியது. அவள் கைகள் தானாகவே அவள் நைட்டியை மெதுவாகத் தொட்டன, ஆனால் உடனே தன்னைத் திருத்திக்கொண்டு, “ச்சே, இது என்ன பைத்தியம்?” என்று முணுமுணுத்தாள்.அவள் கட்டிலில் படுத்து, கண்களை மூடினாள். ஆனால், அவள் மனதில் சிம்புவின் முகம், அவன் கைகளின் தசைகள், அவன் பார்வையில் இருந்த ஆசை—இவை எல்லாம் திரும்பத் திரும்ப வந்தன. “நான் இப்படி ஆகலாமா? இது தப்பு இல்லையா?” என்று மனதுக்குள் கேட்டவள், ஒரு ஆழ்ந்த மூச்சு எடுத்து, “சாமி, என்னை காப்பாத்து,” என்று முணுமுணுத்தாள்.


காமதீவு
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)