నేను చదివిన కథలు - దొంగ మొగుడు

[k3vv3]

"అక్కా చెప్పు ఏం జరిగింది ?” అడిగాడు అతీత్. 



"ఏమో రా, నాకూ ఏమి అర్థం కావటం లేదు, ఇషా చెప్పింది నిజం, నాకు రోజు చిన్న గా గుసగుసలు వినపడుతున్నాయి, రోజంతా, ఏవేవో ఆకారాలు కనపడుతున్నాయి, మొదట బెడ్ రూమ్ లో వున్న పెద్ద పెయింటింగ్ నల్లగా భయంకరంగా అయిపోయింది, దాన్ని స్టోర్ రూమ్ లో పెట్టాము. 



మా పనిమనిషేమో, ఎవరో మంత్రగాడు వున్నాడు వాడు చిటికెలో వెళ్లగొడతాడు, బాగుచేస్తాడు అని అంటోంది. వాళ్ళ ఊరిలో చాలా మందికి బాగుచేసాడంట. అతడిని తీసుకొస్తాను అని అంటోంది. ” 



 దానికి అతీత్ ఫక్కున నవ్వి "అక్కా, నువ్వు మొదటగా చూడవల్సినది ఒక సైకియాట్రిస్ట్ ని, అంతే గాని యిలా దెయ్యాలు భూతాలు అని నమ్మటం కాదు " అన్నాడు.



వెంటనే, సుభద్ర "నాకు ఆ విషయం తెలియదంటావా, నేను సైక్రాయిస్టుని కలవలేదు అనుకుంటున్నావా, ఆ ప్రయత్నం కూడా అయ్యింది " అంది.



"మరి ఏమన్నాడు సైక్రాయిస్టుని కలిసినప్పుడు "



"అవన్నీ భ్రమలే అని, ముందు కొంత కౌన్సెలింగ్ ఇచ్చాడు. కానీ తరువాత ఇంకా రిపీట్ అవ్వటం, మరలా ఇంకా ఎక్కువ అవ్వటం వలన, స్కిజోఫ్రెనియా అని కొన్ని మందులు ఇచ్చాడు "



"మరి ఏమి ప్రయోజనం కనపడలేదా ?"



"లేదు, రోజు రోజుకూ, మరింత దిగజారుతూ వొచింది నా పరిస్థితి "



"మరి బావ అశోక్ కి చెప్పలేదా ?"



"అశోక్ ఎక్కడో వున్నాడు, పైగా డాక్టరుకే ఇంకా నా పరిస్థితి అర్థం కావటంలేదు, ఇంకా అశోక్ ఏమిచెయ్యగలడు, వెంటనే రావటం తప్ప.. సరే నిన్ను ఒక సారి కలిసి నీతో ఒక మాట చెప్పి అశోక్ కి చెపుదామని " అని చెప్పింది సుభద్ర తలదించుకుని, కళ్ళలో ఉబికివొస్తున్న కన్నీటిని ఆపుకుంటూ. ఆ రాత్రి, అతీత్, సుభద్రతో పాటే అదే గదిలో పడుకున్నారు. 



అర్థరాత్రి, సుమారు మూడు గంటలకు, అతీత్ కి ఎందుకో మెలుకువవొచ్చి చూసే సరికి సుభద్ర బిగుసుకుకుపోయీ.. తల అడ్డంగా ఊపుతోంది, ఊపిరి అందుతున్నట్టులేదు. కళ్ళు తెరిచే వున్నాయి కానీ నోటమాట రావటం లేదు. ఆందోళనకరంగా వుంది. సుభద్రని నిద్రనుండి లేపే ప్రయత్నం చేసాడు కానీ సుభద్ర ఈ లోకంలోలేదు. ఊపిరి అందడంలేదని అర్థమయ్యింది. అతీత్, వెంటనే పక్కన వున్న ఇషా ని నిద్రలేపి, సుభద్రని ఇంటి బయటకు తీసుకువొచ్చాడు.



వెంటనే అక్కడ వున్న హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్లారు. పరిస్థిని గమనించిన ఎమర్జెన్సీ డాక్టర్లు, వెంటనే ఆక్సిజన్ పెట్టారు.కావలిసిన పరీక్షలు చేశారు.  ప్రత్యేకంగా ఏది కారణం అని ఎవరు చెప్పలేకపోయారు. అసలే నీరసముగా వుంది. బాగా బలహీనపడటం వలన ఇలా ఫిట్స్ లాగ వొచ్చాయేమో అని చెప్పారు. కొన్ని పరీక్షలు కూడా చేయించమని చెప్పారు. ఇంక లాభంలేదని, హాస్పిటల్ కి దగ్గరలో ఒక హోటల్ లో రూమ్ తీసుకొని, ఇషాని  అక్కడ ఉండమని చెప్పి, కొంతసేపటికి అతీత్ మరలా సుభద్ర దగ్గరకు వొచ్చాడు. తాను మెల్లిగా ఒక రెండు గంటలకు తేరుకుంది. పక్కనే వున్న అతీత్ ని చూసి, చిన్నగా నవ్వింది. 



"అక్కా ఏమైంది ?" అడిగాడు అతీత్. 



"ఏమో రా ఇలా ఎప్పుడూ జరగలేదు. ఎవరో గుండెలపైనా కూర్చొని ఉన్నట్టు అనిపించింది. ఊపిరి సరిగా ఆడటంలేదు. నోరు పెగలలేదు ఎవరో గొంతు నొక్కేస్తున్నట్టు అనిపించింది "



ఇంతలో డాక్టర్ వొచ్చి, వైటల్స్ బాగానే వున్నాయి, స్ట్రెస్ అవచ్చు, కొన్ని పరీక్షలు చేద్దాం, ఇప్పుడు మీరు ఇంటికి వెళ్లిపోండి అని డాక్టర్ చెప్పగానే, అతీత్ మనసు కుదుటపడింది. కానీ సుభద్ర మోహంలో చిన్న అలజడి కనిపించింది.
 
అది గమనించిన అతీత్  "అక్కా, పక్కనే వున్న హోటెల్లోనే ఇంకొన్ని రోజులు ఉందాం. నేను వెళ్లి ఏం జరుగుతుందో తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేస్తా.. నువ్వు వర్రీ అవ్వకు " అని చెప్పి డిశ్చార్జ్ ఫార్మాలిటీస్ అన్ని పూర్తి చేసి హోటల్ రూమ్ కి తీసుకెళ్లాడు. అక్కడ ఇషా ని గట్టిగా కావిలించుకొని, కాసేపు నిద్రపోయింది సుభద్ర. ఇంతలో తెల్లవారటం తో, ఇషా ని, సుభద్ర ని అక్కడే ఉండమని చెప్పి అతీత్, ఇంటికి బయలు దేరాడు. 



మొదట ఆ స్టోర్ రూంలో పెట్టిన పెయింటింగ్ ని పరిశీలించాడు అతీత్. ఆ పెయింటింగ్ తో పాటు మరికొన్ని పైంటింగులు అలా నల్ల రంగులోకి మారి కొంచెం భయంకరంగానే వున్నాయి. ఇల్లంతా,  ప్రతి గది కలియతిరిగాడు. ఏమి అనుమానాస్పదంగా కనపడలేదు. నిజానికి అతీత్ దేనికోసం వెతుకుతున్నాడో తనకే తెలీదు. 



ఇంతలో, అలసిపోయిన అతీత్, నేను వెళ్లి స్నానం చేసి వొస్తాను, వేడినీళ్లు రెడీ చెయ్యమని చెప్పాడు. దానికి పనిమనిషి అవి ఎప్పుడూ రెడీనే అని అంది. 



స్నానం చేసి వోచిన అతీత్, ఆ గది అంతా వెతకడం మొదలుపెట్టాడు. ఏమైనా క్లూ దొరుకుతుందేమోనని.. కానీ యెంత వెతికినా అతీత్ కి ఎలాంటి క్లూ దొరకలేదు. పైగా తలనొప్పి రావటం మొదలుపెట్టింది.