అమ్మమ్మ కథలు - "అమ్మమ్మ వ్యధ "

[k3vv3]

సారి!!! అమ్మమ్మ

[img=1x1]file:///C:/Users/user/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image002.gif[/img]
 తప్పు   క్షమాపణ   తల్లిదండ్రులు 
అమ్మ వెళ్ళొస్తానే.... అని కూతురు అల్లుడు మనవరాలు పండుగ ముగించుకొని వెళ్తుoటే మనసంతా ఏదో వెలితి. కుతురు అల్లుడుతో కలిసి దాని అన్నయ్యలు చేసిన అల్లరి పండుగంతా మాఇంట్లొనే ఏమో అని అనిపించింది. నా పెద్ద కొడుకు రెండేండ్ల ప్రాజెక్ట్ ముగించుకొని వారం కిందటే అమెరికా నుంచి వచ్చాడు. నా ఇద్దరు అబ్బాయిలు నా కూతురు అల్లుడు అందరు సాఫ్ట్వేర్ ఇంజినీర్లు.. మా ఇల్లే ఒక సాఫ్ట్వేర్ కంపెనీ లాగుంది. మా పెద్దోడంటుంటాడు బావ మనమే ఒక కంపెనీ పెట్టేద్దాం అని.. అందరు చాల రోజుల తర్వాత కలిసారు ... ఇహ ఒకటే కబుర్లు... అవి ఎంతకీ పూర్తికావు. భోజనానికి కూడా తీరికలేనన్ని కబుర్లు. ప్రేమగా మందలించి బలవంతాన లేపాలి. వారి నాన్నకు పిల్లల ముచ్చట్లు అర్థం కాకపోయినా అబ్బో ఏదో పేద్ద సంబరం....మధ్యమధ్యలో కబుర్లు చెప్పుకొని చెప్పుకొని అలసిపోతారేమో అని పండ్లు ఫలహారాలు అన్ని వున్నచోటికే సప్లియర్ పని అందుకున్నారు వాళ్ళ నాన్న....
 
మొత్తనికి నా భాగ్యం అందర్నీ ఒప్పించింది బెంగళూరుకు మారిపోవడానికి ...దానికి బిడ్డ పుట్టడంతో ఒక ఏడాదిపాటు సెలవు తీసుకున్నది. ఇప్పుడు ఇంక సెలవులు అయిపోయాయీ.. మనవరాలి ఆలనా పాలన కోసం మమ్మల్ని బెంగళూరుకు వచ్చేయమని... ఎటూ నాకొడుకులు ఇద్దరు బెంగళూరు లోనే వుద్యోగం.. మళ్లి అందరు కలిసి ఉండొచ్చు అన్నది దాని ప్లాన్. .. ఈయన టీచర్ గా రిటైర్డ్ అయ్యారు... నాకు ఏ అభ్యన్తరము కనిపించలేదు. ఏంటంటే ఎన్నో ఏండ్లుగా ఉంటున్నాము అలవాటైన చోటు పైగా సొంతిల్లు అక్కడో అపార్టుమెంటు.. ఇలా ఏవో చిన్న చిన్న భాధలు తప్పిస్తే అందరo ఒకేచోటుంటామన్న సంతోషం ముందు అంతా దిగ దుడుపే. ... అది ఈ మధ్య కొత్తగా ఇల్లు కొన్నది. దాని అపార్ట్మెంట్లోనే మాకు అద్దెకు ఇల్లు చూసింది...ఇంకో నెలలో మదనపల్లె వదిలి బెంగళూరు నివాసం.అందుకే ఎన్నో ఏండ్లు బట్టి ఉంటున్న వూరు వదిలి వెళ్తున్నందుకు పండగ ఇక్కడే ఘనంగా చేసుకోవాలనుకున్నాము. అనుకోకుండా మా పెద్దాడుకుడా సరిఅయిన సమయానికి వచ్చాడు... మా పెద్దడికి పెళ్లి వయసు వచ్చింది ....పిల్లను చూసే భాద్యతను కూడా వాళ్ళకే అప్ప చెప్పాను... అది ఏదో పెద్దరికం వచ్చిన దానిలా నాకొదిలెయ్యి అన్నయ్యకు పెళ్ళాన్ని చుసేపూచి నాదంటూ భోజనాలు ముగించుకొని బెంగళూరు బయలుదేరారు. రాత్రికి కూడా కష్టపడకుండా కెరీరు కట్టించిపంపాను. ఏంటో అది వెళ్తుంటే బెంగగా అనిపించింది.. అందుకే వాళ్ళు వెళ్తున్నవైపే చూస్తూ ఉండిపోయా. కొడుకులిద్దరు ఈవారం ఇక్కడే ఉండి పనులన్నీ ముగుంచుకొని పైవారం వెళ్తారు... ఎంతైనా తల్లికి కూతురుతో వున్న అనుబంధం ఎక్కువ. అందులో ఒకటే కూతురు... మావారి పిలుపుతో ఈ లోకంలోకొచ్చా . మూడు రోజులుగా విశ్రాంతి లేకుండా కష్ట పడుతున్నావు కాస్త నడుంవాల్చు అని మావారి చిరుకోపం. నిజమే బాగా అలసటగా అనిపించింది వెళ్లి పడుకున్నానో లేదో ఎప్పుడు నిద్రపట్టిందో తెలియలేదు. లేచేపాటికి సాయంత్రం నాలుగు. అమ్మో రెండు గంటలపాటు పడుకున్నానా అని లేచి బయటకు వచ్చా... ఎందుకో మావారి ముఖంలో విపరీతమైన ఆందోళన మనసు కీడు శంకించింది. పిల్లలిద్దరూ ఇంట్లో లేరు. ఏమైందో అడగాలన్నా భయం వేసింది. ఆయనకు చమట్లు పడుతున్నాయి కనీసం నేను లేచివచ్చానన్న ధ్యాస కూడా లేదు. ఏమిటో విషయం అని అడిగే లోపు ఫోను మోగింది ఒక్క ఉదుటున ఫోను తీసుకొని అలాగే కుప్పకూలిపోయారు. ఆ ఫోను నేను తీసుకొని అటువైపు ఎవరా అని చూసాను. మా పెద్దవాడు. ఏమైంది అని అడిగిననాకు సమాధానం ఇవ్వకుండా నీవు నాన్న ఇప్పుడే రండి అని ఫోను పెట్టేసాడు. ఈ లోపు చిన్నవాడు కారు తీసుకొని వచ్చాడు. ఏమైందో ఏవ్వరు చెప్పటం లేదు. మనసుకు ఏదో లీలగా అనిపిస్తోంది కళ్ళు వర్షిస్తున్నాయి మాట పెగలటం లేదు. నా మనసు చెబుతున్నది నిజం కాకూడదని దేవుని వేడుకుంటున్నంతలో కారు హాస్పిటల్ ముందు ఆగింది. మా పెద్దవాడు ఎదురొచ్చి గట్టిగా కౌగిలించుకొని ఏడుస్తున్నాడు. అర్థం అయ్యింది.. అనుకున్నంత అయ్యింది . నా బంగారు తల్లికి నూరేండ్లు నిండిపోయాయి. వెళ్లి చూద్దును కదా కూతురొక్కటే అనుకున్నా మరణంలోకూడా ఇద్దరు కలిసే పోయారు. ఒక అందమైన జంట కనుమరుగైపోయింది...మరి పాప పాపెక్కడ అని అడుగుదాం అనుకొనేంతలో డాక్టరమ్మ వచ్చి పాప మృతుంజయురాలు అని అంత ఆక్సిడెంట్ లో కూడా వంటిమీద చిన్నగాయo కూడా లేదు అని చెప్పింది.... నా భాగ్యం తన భాగ్యాన్ని తన గుర్తుగా వదిలివెళ్లింది. . కాలం ఎవ్వరి కోసం ఆగదు కదా. జరగాల్సిన తంతులన్నీ మా ఇంటి నుంచే జరిగిపోయాయి. ఇంకా పచ్చబొట్టు పారాణి ఆరనే లేదు... ఇంటికి వెళ్ళొస్తానని దేవుని దగ్గరకు వెళ్లిపోయారు. భగవంతుని మీద కూడా కోపం రాలేదు ఆయనకు ఇష్టమైన వాళ్ళనే...... పండగకు వచ్చి ఇంటిని ఆనందమయం చేసి ఇంతలో నే శున్యాన్ని నింపి వెళ్లిపోయింది. వియ్యంకులు పాప భాద్యతను నాకే ఇచ్చారు. నాకు కావాల్సింది అదే. ఈ విషయంలో ఎవరు కాదన్నా వినకూడదనుకున్నా కానీ అందరు సంతోషంగా ఒప్పుకున్నారు. అమ్మమ్మ ను కాస్త అమ్మనయ్యాను. పది నెలల పసికందు అమ్మ కోసం వెతుకుతున్నట్టు దిక్కులన్నీ చూసేది. ఏమిటో ఏమీ తెలియని పసిహృదయం. కాలం కౌగిలిలో ఒక చరిత్ర ముగిసింది మరో చరిత్రకు అంకురార్పణ చేస్తూ.
 
 
 
వియ్యంకుల సలహా మేరకు బెంగళూరులో భాగ్యం ఇంట్లోనే మేము... తానొకటి తలిస్తే దైవం ఒకటి తలుస్తుందని... వారు ఎంతో అపురూపంగా కట్టుకున్న ఇంట్లో మేము. విధిని తప్పించడం సాధ్యమా... క్షణం కూడా మరుపుకు రావట్లేదు... మరవడం అసాధ్యం కేవలం పోయినవాళ్లతో పోలేము కాబట్టి ఈ జీవయాత్ర కొనసాగించాల్సిందే... వియ్యంకుల వారి మంచితనం అల్లుడు సంపాదనను మొత్తం నా చిన్ని భాగ్యానికి రాసి దానికి గార్డియన్ గా మా పెద్దవాడిని చేశారు. చిన్నికి నేనే అమ్మ అమ్మమ్మ ....పిల్లను అల్లారుముద్దుగా పెంచుతున్నాము. 
 
పెద్ద వాడికి సంబందాలు వచ్చినంత వేగంగా వెనక్కుపోతున్నాయి. చిన్ని భాద్యత మీద పడుతుందేమోనని. నేను మావాడితో చెప్పా మేము మదనపల్లె వెళ్ళిపోతాము ఇక్కడే వుంటే నీకు పెళ్లి అవుతుందో కాదో అంటే వాడు ససేమీరా అన్నాడు. చిన్నిని ఒప్పుకున్నవాళ్లతోనే నా పెళ్లి అని ఖరాఖండిగా చెప్పాడు. అన్నయ్య మాటే తనదికూడా అంటూ మా చిన్నోడుకూడా. ఈకాలంలొ తల్లి తండ్రులే అడ్డంకి అనుకొనే వాళ్ళు ఇంక చిన్నిని ఎక్కడ ఒప్పుతారు. చూస్తుండగానే చిన్నికి మూడో పుట్టినరోజు కానీ కొడుకులిద్దరూ బ్రహ్మచారులు. అయినవాళ్లు కానివాళ్ళు ఆప్తులు అందరిదీ ఓకే మాట. నాకు నిజం అనిపించింది. ఇప్పటికే ఓ రెండు పాతిక సంబంధాలు వెనక్కు వెళ్ళుంటాయి. నిజానికి వారు చిన్ని కోసం ప్రత్యేకంగా ఏమి చేయాల్సిన పనిలేదు నేను బతుకున్నంతవరకు నాదే భాద్యత... వారి సంపాదన కూడా అవసరం లేదు. అయినా ... కాలం అలాంటిది భార్య భర్త మాత్రమే ఉండాలనుకునే రోజుల్లో ఏ భాద్యత లేదంటే ఎవడు వింటాడు. ఇక ఎవ్వరు చెప్పినా వినకూడదు అనిపించి మదనపల్లే వెళ్లిపోవడానికె సిద్ధపడ్డా ... కానీ మా పెద్దాడు చిన్నాడు ఇద్దరు నాతొ ఓ పెద్ద యుద్ధమే చేశారు. చెల్లి ని చిన్నిలో చేసుకుంటున్నాము అదికూడా మాకు బాగా దెగ్గరయ్యింది నీవే కాదు మేముకూడా దాన్ని వదిలి ఉండలేము అని మళ్లి నా నోరు మూయిoచేశారు ... మావారు పాపo త్రిశంకు స్వర్గం లో వున్నారు. ఇక చేసిది ఏమిలేక అన్నీ మూసుకొని ఉండిపోయా... యధావిధి గా పెళ్లి సంబంధాలు చూస్తూ ..... అనుకోకుండా ఒక రోజు గుడిలో మా దూరపు చుట్టరికం వాళ్ళు ఎదురుపడ్డారు. మాట మాట కలుపుతూ పెద్దవాడికి ఏమైనా సంబంధాలుంటే చూడమన్నాను. ఎవరో ఎందుకు నా కూతురే వుంది అన్నారు. మీకు ఇష్టమైతే చూడండి అని కానీ కట్న కానుకలు అవి ఇచ్చుకోలేము అన్నాడు... ఇప్పుడు కట్న కానుకలు ఎవరికి కావలి పిల్ల బాగుండి చిన్ని ని కూడా ఒప్పుకుంటే చాలు అని చిన్ని విషయం చెప్పాను.