అమ్మమ్మ కథలు - "అమ్మమ్మ వ్యధ "

[k3vv3]

అమ్మమ్మ అనుభవం


[img=12x12]file:///C:/Users/user/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.gif[/img]     [img=13x13]file:///C:/Users/user/AppData/Local/Temp/msohtmlclip1/01/clip_image001.gif[/img]     
"అమ్మా జానకీ !!! నువ్వు, అల్లుడుగారు పిల్లాడిని రాష్ట్రం దాటించి చదివించాలని అనుకుంటున్నారట,, మీ నాన్నగారు అన్నారు., నిజమేనా!?" అని ఆయాసంగా తన కూతురుని అడిగింది రత్నమాల.
"అమ్మా!! ముందు నువ్వు ఆ కర్రల సంచి నా చేతికి ఇచ్చి, ఇలా సోఫాలో కూర్చో!! " అంటూ జానకి ఆ సంచి తీసుకుని పక్కన పెట్టి, వంట గది నుండి చల్లటి కడవ నీళ్లు తీసుకువచ్చి తల్లి చేతిలో పెడుతూ.,
 
"మంచి నీళ్లు తాగి, ఓ రెండు క్షణాలు ప్రశాంతంగా కూర్చో అమ్మా!! ప్రయాణ బడలిక తగ్గిన తరువాత మెల్లగా అన్ని విషయాలు మాట్లాడుకుందాము...." అంది.
"సరేలేవే !!,,, నేను వస్తున్న విషయం అల్లుడు గారికి ఎప్పుడు చెప్పావు!?. పాపం!! ఆయన ఇంత ఎండన పడి తన కార్యాలయం నుండి నా దగ్గరకు వచ్చి, జాగ్రతగా ఇంటి దగ్గర దింపి, మళ్లీ బైటినుండే వెళ్ళిపోయారు., కనీసం గుక్కిడు నీళ్లు కూడా నోట్లో పోసుకోలేదు!! " అని రత్నమాల బాధ పడింది.
 
"అమ్మా!! ఆయన ఏ పని అయినా తనకు నచ్చితేనే చేస్తారు. నువ్వేమీ ఆయన్ని ఇబ్బంది పెట్టలేదు. నువ్వు వస్తున్నావు అని మీ అల్లుడు గారు అన్నీ ముందే సిద్ధం చేసుకుని ఉన్నారు., ఇంకలేమ్మా!! భోజనం సిద్ధంగా ఉంది, తినేసి సాయంత్రం వరకు పడుకో,, మీ అల్లుడు గారు కార్యాలయం నుండి వచ్చాక ప్రశాంతంగా మాట్లాడుకుందాము!!" అని జానకి రత్నమాలకు భోజనం వడ్డించడానికి లోపలకు వెళ్ళింది..
 
'అమ్మకి అసలు విషయం ఎలా చెప్పాలి!, ఆయన పిల్లాడిని తప్పకుండా ఆ పాఠశాలలో చేర్చడానికి నూటికి నూరు శాతం సిద్ధం అయ్యారు' తల్లికి భోజనం వడ్డించి వచ్చిన జానకి మనసులో అనుకుంటూ, ఆమె విశ్రాంతి తీసుకోవడానికి గది సిద్ధం చేసే పనిలో పడింది.
 
ప్రయాణం వల్ల అలసిపోయిన రత్నమాల కూతురు చెప్పినట్టు సేద తీరింది. జానకి సాయంత్రం వంటకు కావాల్సినవి సిద్ధం చేసుకుని తనకు ఇష్టమైన పుస్తకాన్ని చదువుతూ కూర్చుంది.. ఆమెకు అక్షరాల మధ్య కాలం నెమ్మదిగా గడిచినా, అలసిపోయిన శరీరానికి పట్టిన నిద్ర వల్ల రత్నమాలకి మాత్రం, ఏదో గారడీలాగా  మరో గంటకే సాయంత్రం అయ్యినట్టుగా మెలకువ రాసాగింది..
 
ఈలోపు జానకి భర్త రామ్మూర్తి రావడం, స్నానం చేసి బట్టలు మార్చుకొని దూరదర్శని ముందు కూర్చున్నాడు.
'అమ్మ అసలు ఎందుకు వచ్చింది అన్న విషయం ఇంకా భర్తకి తెలియదు, తెలిస్తే ఎలా స్పందిస్తాడో??' అని జానకి మనసులో ఆలోచిస్తూ కంగారుగా, కాలు కాలిన పిల్లిలాగా అటూ ఇటూ తిరుగుతూ ఉంది. ఈలోపు బయట అలికిడికి రత్నమాల మేల్కొని గది నుండి కళ్ళు, మొహం తన పైట కొంగుతో తుడుచుకుంటూ బయటకు వచ్చింది.
 
"అమ్మా జానకీ!! అల్లుడు గారు వచ్చారా??" అని మెల్లగా నడుస్తూ ముందు గదిలోకి వచ్చింది.
"ఆయన వచ్చారు అమ్మా! ఏదో మాట్లాడాలి అన్నావు కదా!!" అని తన ఆలోచనల మధ్య కంగారులో రత్నమాలని ఇరకాటంలో పడేసినట్టు చేసింది జానకి..
పక్కనే కూర్చున్న రామ్మూర్తి "అవునా!! ఏమిటి అత్తయ్య గారూ !! విషయం చెప్పండీ...." అని తన గంభీరమైన గొంతుతో అన్నాడు.
 
"అదేనండీ!! పిల్లాడ్ని ఆంగ్ల మాధ్యమంలో చదివించటానికి మీరు పక్కరాష్ట్రం పంపిస్తున్నారని మీ మావయ్య గారు అన్నారు!! " అని రత్నమాల ఏదో చెప్తూ ఉంటే, మధ్యలో అందుకున్న రామ్మూర్తి, "అవునండీ!! పంపుతున్నాను. ఒక ఉద్యోగం కోసం కొన్ని వందల మంది పోటీ పడుతున్న ఈ రోజుల్లో పిల్లలకి మంచి భవిష్యత్తు ఇవ్వటానికి ఆంగ్ల మాధ్యమంలో చదువు అనేది చాలా ముఖ్యమైనది..
 
దీని గురించి నేను నిర్ణయం తీసుకుని, ప్రణాళికలు సిద్ధం చేసుకుని ఉన్నాను!!.." అని తన మనసులో ఉన్న మాట బయటకు చెప్పాడు.
"మీకు ఆంగ్ల మాధ్యమాల్లో చదువు కావాలంటే, ఇక్కడే ఏదైనా ఒక మంచి పాఠశాలలో చేర్పించండీ.., అంతేగానీ, ఇలా పక్క రాష్ట్రానికి పంపించడం ఎందుకూ అనీ....."
"మీ మనసులో ఉన్న అసలు ఉద్దేశ్యం ఏంటో చెప్పండి అత్తయ్య గారూ!!..."
 
"ఇప్పుడు అభివృద్ధి అని చెప్పుకుంటున్న ఈ చదువుల్లో మార్కుల కోసం విద్యార్థులు పడే వేదన తప్ప మరేం లేదు. అలాంటి ఈరోజుల్లో పిల్లలకి మంచి సంస్కారం నేర్పాలీ అంటే, పిల్లల దగ్గర తల్లో, నాన్నమ్మో, అమ్మమ్మో లేదా చక్కని మన కుటుంబ వాతావరణమో ఉంటే బావుంటుంది కదా!!....."
 
"అక్కడ కూడా ఇలానే ఉంటుందండీ!! మీరు కంగారు పడకండి., మన పిల్లవాడి, మిగిలిన పిల్లల బాధ్యత నిమిత్తం నియమించిన మహిళా ఉద్యోగులు , పంతులు గార్లు ఇంకా తోటి పిల్లలు ఉంటారు. అలాగే ఆడుకోవడానికి కూడా చాలా పరికరాలు, ఆటసామాగ్రి ఉంటాయి., మంచి ఆహారం కూడా.., ఇంకేం కావాలండీ!!" అని అసహనంగా అన్నాడు రామ్మూర్తి.
 
"అందరూ ఉంటారు గానీ, వాడి అవసరాలు తీర్చి అన్నీ అర్థం అయ్యేలాగా చెప్పడానికి మన భాష తెలిసిన వాళ్ళు అక్కడ ఎవరూ లేకపోతే వాడి పరిస్థితి ఏంటి??. పైగా వాడు ఇంకా చిన్న పిల్లాడు, ఇలా అయితే వాడికి అర్థం కాని ఆ భాషలో ఏది మంచో ఏది చెడో ఎలా తెలుస్తుంది!!.." అని గట్టిగా అంది రత్నమాల.
 
జానకి ఏం మాట్లాడకుండా తల దించుకుని, మల్లెలు మాలగా కడుతూ తల్లి, భర్తల మధ్య సంభాషణలు వింటూ,  ఇక తప్పదు అని అనుకుంటే అమ్మని గానీ, భర్తను గానీ శాంత పరచడానికి సిద్ధంగా ఉంది.
"ఏంటండీ అత్తయ్య గారూ!! మీరు ఇంకా భాషా ! తెలుగు! అర్థం కాదు! అని అంటారు. ఈ రోజు పిల్లలు పుట్టుకతోనే అన్నీ నేర్చుకుంటున్నారు., మీకు పిల్లాడి మీద ప్రేమ ఉందీ పంపవద్దు అంటే అందం గానీ, ఇలా అంటారేంటీ!?, నాకు వాడి మీద ప్రేమ ఉంది కాబట్టే ఈ పని చేస్తున్నాను!! " అని రామ్మూర్తి కూడా కొంచెం గట్టిగానే సమాధానం చెప్పాడు.