నేటి బాంధవ్యాలు - ఆఖరిబాగం

[k3vv3]

అతని ఫోన్ మ్రోగింది. 
"హలో!.. "



"నేను.. "



"అంటే?"



"ఆఁ.. "



"ఎవరు?"



"బావా!"



"ఎవరండి మీరు?"
"ఇది అన్యాయం"



"మరి ఏది న్యాయం"
"మామూలుగా మాట్లాడం"



"మీరు ఎవరో తెలియకపోతే ఎలా మాట్లాడగలను?"
"నేను తెలీదా?"



"అందువల్లనేగా ఆ ప్రశ్న"
"ఎవరు బావా?" అడిగాడు విష్ణు. 



"ఎవరో.. పేరు చెప్పడంలేదు" నవ్వాడు ఈశ్వర్. 
"మరోసారి అడుగు బావా"
"ఆ.. మీ పేరేంటండీ!"
"ఏమిటీ నాపేరు మీకు తెలీదా!"



"తెలిస్తే ఎందుకు అడుగుతాను!"
"మా ప్రక్కన మా తమ్ముడు విష్ణు వున్నాడా!"
"ఆఁ.. నా బావమరిది వున్నాడు. "
"అతనికి ఒకసారి ఫోన్ ఇస్తారా"



"ఎందుకు?"
"మాట్లాడాలి!"
"ఎవరిని గురించి?"
"మావారు"
"మీవారు ఎవరు?"
"నా మనిషి"
"అంటే?"
"మై.. మై.. లైఫ్!"
"ఇది ఇంగ్లీష్ కదా అండీ!"
"కాదు మలయాళం.. "
"నాకు మలయాళం రాదండీ! మీపేరేంటో చెప్పండి. "
"వినండి"
"ఆ.. సిద్ధం.. "
"దీప్తీ ఈశ్వర్!”’
"వినిపించలేదు.. "
"ఆఁ.. "
"అవును.. మరోసారి"



"దీప్తి ఈశ్వర్.. దీప్తి ఈశ్వర్! బావా! మామూలుగా మాట్లాడు" దీనంగా అడిగింది దీప్తి. 
"అంటే.. ?"
"రాత్రి మాట్లాడినట్లు. "
"ఇది రాత్రి కాదుగా!"



"కాకపోయినా మాట్లాడవచ్చుగా!"
"కుదరదు.. "
"ఎందుకు కుదరదు?"
"కనీసం ఓ మూడుగంటలు ఆగాలి.. డ్రైవింగ్ చేస్తున్నాను. "



"బావా!"
"ఆఁ.. చెప్పు.. చెప్పు.. చెప్పు" వేగంగా నవ్వుతూ అన్నాడు ఈశ్వర్. 



"బావా! దీప్తి కదూ!"
"అవును"



"ఆట పట్టిస్తున్నావా!" నవ్వాడు విష్ణు. 
"ఎంతసేపట్లో వస్తారు?"



"రెండు గంటల్లో"
"పోయిన పని ఏమైంది?"



"ఎవరైనా నేత్రదానం చేస్తే.. విష్ణుకు చూపు వస్తుందట దీపూ!"
"అలాగా!"
"అవును.. "
"మరి నేత్రాలు!"
"ప్రయత్నించాలి.. ప్రయత్నిస్తాను"



"త్వరగా రండి బావా! బోరుగా వుంది"
"అలాగే! పండూ!"