నేటి బాంధవ్యాలు - 18

[k3vv3]

"ఓహో!.. అబ్బాయి ఎవరో చెప్పలేదు కదూ!.. విను.. నా ఆప్తమిత్రుడు.. పరంజ్యోతి కొడుకు.. డాక్టర్ దివాకర్!" సగర్వంగా నవ్వాడు ప్రజాపతి.



మాధవయ్య కనుగుడ్లు పెద్దవైనాయి. ఆశ్చర్యంతో నోటిని కదపలేక తెరిచే వుంచాడు.
వాకిట వున్న రక్షక భటుల్లో ఒకతను ప్రజాపతి గదిని సమీపించి..
"అయ్యా!.."



"ఏమిట్రా"
"ఈశ్వర్ బాబుగారు వచ్చారయ్యా!"



"ఏ ఈశ్వర్?"
"మీ మేనల్లుడు ఈశ్వర్ గారు"



"వాడిని నేను రమ్మనలేదే! ఎందుకొచ్చాడు?" కసిరినట్లు అడిగాడు ప్రజాపతి.
అతని మాటలకు మాధవయ్య ఉలిక్కిపడ్డాడు. ప్రజాపతి ముఖాన్ని.. ద్వారం వద్ద నిలబడి వున్న ఆరడుగుల స్థూలకాయుణ్ణి విచిత్రంగా చూచాడు.



"అయ్యా!.. వచ్చింది ఎవరు?" అడిగాడు మాధవయ్య.
"అయ్యగారి మేనల్లుడు ఈశ్వర్ బాబుగారు!"



"ఒరేయ్!.. ప్రజా!.. ఈశ్వర్ నీ ఇంటికి వచ్చాడటరా!.. సాదరంగా లోనికి ఆహ్వానించు" చిరునవ్వుతో చెప్పాడు మాధవయ్య.
"మాధవా!" గర్జించాడు ప్రజాపతి.
మాధవయ్య బెదిరిపోయాడు. బిక్కమొహంతో తలదించుకున్నాడు.



"రేయ్!.. వాడికి చెప్పు.. వాడితో నాకు ఎలాంటి అవసరంలేదని వెళ్ళిపొమ్మని చెప్పు"



"మీతో ఏదో మాట్లాడాలని వారు చెప్పారయ్యా!" భయంతో మెల్లగా చెప్పాడు ఆ యోధుడు.
"ఒరేయ్!.. నేను చెప్పింది నీకు అర్థం అయిందా!.. కాలేదా!.. వాడిని వెళ్ళమని చెప్పు. వెళ్ళకపోతే మెడపట్టి వీధి గేటు బయటికి త్రోసి గేటును మూయండి వెళ్ళు" శాసించాడు ప్రజాపతి.



ఆ వ్యక్తి వెళ్ళి ఈశ్వర్‍ను సమీపించి ప్రజాపతి చెప్పిన మాటలను చెప్పాడు.
ఈశ్వర్ చిరునవ్వుతో "అన్నా! వారు నా మామగారు.. నామీద వారికి చిరుకోపం.. కనబడి మాట్లాడితే చల్లబడతారు. నేను లోనికి వెళుతున్నాను సరేనా!" అన్నాడు.



ఈశ్వర్ మంచితనాన్ని ఎరిగిన ఆ నలుగురూ ప్రక్కకు తప్పుకొన్నారు.
ఈశ్వర్ చిరునవ్వుతో వరండా దాటి హాల్లో ప్రవేశించాడు.
సర్వాంగ సుందరంగా చక్కని అలంకరణతో తల్లి ప్రక్కన దీప్తి ఈశ్వర్‍కి కనిపించింది.
"అత్తయ్యా" ప్రణవికి చేతులు జోడించి నమస్కరించాడు. ప్రక్కనే ఓరకంట తననే చూస్తున్న దీప్తిని కొన్ని క్షణాలు పరీక్షగా చూచాడు. నాలుగు కళ్ళూ కలిశాయి. సందేశాలు చేరాయి.
ప్రజాపతి ఆఫీస్ గది ద్వారాన్ని దాటి ఆ గదిలో ప్రవేశించాడు. లోనికి వచ్చి ఈశ్వర్‍ను చూచి మాధవయ్య నవ్వుతూ..
"ఒరేయ్ ప్రజా!.. లోనికి వచ్చాడు చూడు. నీ అల్లుడు ఈశ్వర్!" ఆనందంగా చెప్పాడు.



ఈశ్వర్‍ అందం అలంటిది. మగవారికే మైమరపించేది.
"మామయ్యా!.. నమస్కారం!" వినయంతో చేతులు జోడించాడు ఈశ్వర్.



ప్రణవి, దీప్తి హాల్లో సోఫాలో కూర్చొని ప్రజాపతి ఆఫీస్ గదిలో ఈశ్వర్ ప్రవేశించిన కారణంగా ఏం జరుగబోతుందో అని ఎంతో ఆసక్తితో ఆ గది ద్వారం వైపే చూపులు నిలిపారు. 
తేరుకున్న ప్రజాపతి.. "ఎందుకొచ్చావురా?" గద్దించి అడిగాడు.



"ఒరే ప్రజా!.. నీవు వాడికి మేనమామవు. వాడు నీకు మేనమామ కొంతకాలం గ్రహవీక్షణం సరిగా లేక భేదభావాలతో వున్నారు. ఇప్పుడు గ్రహాలు మంచి స్థానాల్లో వున్నాయి. దానికి నిదర్శనం ఈశ్వర్ తనకు తాను నీ వద్దకు వచ్చి.. సగౌరవంగా నీకు నమస్కరించడం. వాణ్ణి కూర్చోమని చెప్పు."



"మాధవయ్య మామయ్యా!.. ఈ ఇల్లు మా మామయ్యగారిది అంటే నా ఇంటిలో సమానం. వారు మా మామయ్యగారు. వారు నన్ను కూర్చోమని చెప్పవలసిన అవసరం లేదు. వారితో మాట్లాడాలని నేనే వచ్చాను. వారు చెప్పినా.. చెప్పకపోయినా ఈ ఇంట కూర్చునే హక్కు నాకుంది. అందుకే కూర్చుంటున్నా" నవ్వుతూ చెప్పి ప్రజాపతికి ఎదురుగా ఉన్న కుర్చీలో కూర్చున్నాడు.



అతని చర్యకు ప్రజాపతి ఆశ్చర్యపోయాడు. అతని ముఖంలో ఈశ్వర్ పట్ల కోపం.. ఆవేశం.. కసి.. తీవ్రంగా ఈశ్వర్ ముఖంలోకి చూచాడు.



"వాడు నీవేం చెబుతావో అనే సస్పెన్స్ లో తల్లడిల్లిపోతున్నాడు ఈశ్వర్!.. నీవు చెప్పదలచుకొన్నదేదో వెంటనే చెప్పు!" అన్నాడు మాధవయ్య.



"మామయ్యా!.. మాధవయ్య మామయ్య చెప్పినట్లుగా అది విధి నిర్ణయమే. గ్రహస్థితో, కొంతకాలంగా మన రెండు కుటుంబాల సభ్యుల భేదాభిప్రాయాలతో.. సఖ్యత లేని వారమైనాము. మేము గతాన్ని మరచిపోయాం. మీరు ఆ చేదు గతాన్ని మరిచిపొండి. మీ తరానికి ప్రొద్దు తిరిగింది. మా తరానికి ఇది సూర్యోదయం. తాతయ్య, అమ్మమ్మల హయంలో మన రెండు కుటుంబాలు ఎలా వున్నాయో.. అలాగే మా తరంలో వుండాలని నాకు దీప్తికి ఆశ. ఆ కారణంగా మేమిరువురం మీ సమ్మతితో వివాహం చేసుకోవాలని నిర్ణయించుకొన్నాము. ఈ మా నిర్ణయాన్ని మీరు అంగీకరించి మా ఇరువురికీ వివాహాన్ని జరిపించండి. పూర్వంగా అందరం కలిసిపోయి ఆనందంగా బ్రతుకుదాం" ఎంతో వినయంగా చెప్పాడు ఈశ్వర్.



"రేయ్ ఈశ్వర్!.. ఏం కూశావురా!.." గద్దించాడు ప్రజాపతి.
"ఒరేయ్!.. ప్రజా!.. వాడు పక్షి కాదురా కూయడానికి.. మనిషి. నీ మేనల్లుడు. ఎంతో వినయంగా తన మంచి అభిప్రాయాన్ని తన నిర్ణయాన్ని నీకు చెప్పాడు. వాడి మంచితనాన్ని అర్థం చేసుకో. ఆవేశపడకు" అన్నాడు మాధవయ్య.



"ఒరేయ్ మాధవా!.. నీవు నోరుముయ్యరా. నీ బోడి సలహాలు నాకు అనవసరం!" ఈశ్వర్ వైపుకు తిరిగి "ఒరేయ్! ఈశ్వర్! మర్యాదగా బయటికి నడు. ఈ జన్మలో మీ కుటుంబంతో నేను.. నావారు ఎలాంటి పొత్తును పెట్టుకోము. మీరు నాకు విరోధులు.. నేను మీకు విరోధిని. ఈ వరసలు మారవు. మారబోవు. లే.. వెళ్ళిపో.." ఆవేశంతో గర్జించాడు ప్రజాపతి.