காணாமல் போன கணவன்

[Vandanavishnu0007a]

வருடம் : 2025 (தற்காலம்)
 
இது யாரு நோட்டு.. இது எப்படி என் புக்ஸ் இடையே வந்தது என்று யோசித்தான் விஷ்ணு
 
ஹல்லோ ஐ யம் க்ரிஷ்.. என்று புது நண்பன் சொன்னது நினைவுக்கு வந்தது..
 
ஓ அந்த க்ரிஷ் அவன் பேரு தான் கோபாலகிருஷ்ணனா.. என்று நினைத்து கொண்டான்
 
அவன் புத்தகத்தில் இருந்தே ஒரு பேப்பரை கிழித்தான்
 
அதில் எதோ எழுதினான்..
 
அப்படியே அந்த பேப்பரை மடித்து பேப்பர் ராக்கெட் செய்தான்
 
அதை சற்றென்று யாரும் கவனிக்காத வகையில் முன்பக்கம் அமர்ந்து இருந்த க்ரிஷ் மேல் ராக்கெட் அம்பு விட்டான்
 
பக்கத்து மாணவன் அதை பார்த்து விட்டான்
 
அட என்னடா லூசு பயலா இருக்கான்.. பொண்ணுங்க மேல ராக்கெட் விடாம பையன் மேல விடுறான். ஒரு வேல "அவனா நீ".. என்று நினைத்து கொண்டான்
 
க்ரிஷ் மேல் அந்த பேப்பர் ராக்கெட் வந்து விழுந்தது..
 
க்ரிஷ் அந்த பேப்பர் ராக்கெட்டை எடுத்து பிரித்து படித்தான்
 
உங்களை நான் தனியாக சந்திக்க வேண்டும்.. நமது காலேஜ் ஆலமரம் அடியில் வெய்ட் பண்ணவும்.. இப்படிக்கு விஷ்ணு என்று எழுதி இருந்தது..
 
க்ரிஷ் மகிழ்ச்சியோடு விஷ்ணுவை திரும்பி பார்த்தான்
 
இருவரும் தம்ப்ஸ் அப் காட்டி கொண்டார்கள்
 
அதை பார்த்த பக்கத்துக்கு மாணவன்.. இவன் "அவனே தான்".. என்று கன்பார்மே பண்ணிக்கொண்டு தலையில் அடித்து கொண்டான்
 
வகுப்புக்கு இடையே ஒரு சின்ன பிரேக் டைம் வந்தது..
 
விஷ்ணு நேராக காலேஜ் மைதானத்தில் இருந்த ஆலமரத்துக்கு சென்றான்
 
அங்கே க்ரிஷ் விஷ்ணுவின் வருகைக்காக ஏற்கனவே காத்திருந்தான்..
 
சாரி க்ரிஷ்.. காலைல உங்ககிட்ட நான் கொஞ்சம் கோவமா நடந்துக்கிட்டேன்னு நினைக்கிறேன்..
 
என் அப்பா பத்தி பேசவும்தான் எனக்கு அந்த கோபம் என்று விஷ்ணு க்ரிஷ்ஷிடம் மன்னிப்பு கேட்டான்
 
பரவா இல்ல விஷ்ணு.. ஆனா என் மேல கோவம் இருந்தும் எதனால என்னோட தனியா பேசணும்னு இங்கே வர சொன்ன.. என்று கேட்டான் க்ரிஷ்
 
இல்ல.. உங்களை நீங்க க்ரிஷ் ன்னு அறிமுக படுத்திக்கிட்டீங்க.. ஆனா உங்க நோட் ல உங்க முழு பெயர் கோபாலகிருஷ்ணன் ன்னு இருந்தது.. அதான் எனக்குள்ள ஏதோ ஒரு குழப்பம் ஏற்பட்டு உங்ககிட்ட பேசணும்னு தோணுச்சு.. அதனால தான் இங்கே வர சொன்னேன்.. என்றான் விஷ்ணு
 
க்ரிஷ் அமைதியாக புன்னகித்தான்
 
சொல்லுங்க கிரிஷ் யார் நீங்க என்று புதிரோடு கிரிஷ்ஷை பார்த்தான் விஷ்ணு
 
காட்சி இங்கே பிரீஷ் ஆகிறது
 
வருடம் : 2005 (முற்காலம்)
 
கோபால் வந்தனா இருவரின் முதலிரவு அறை

கோபால் வந்தனாவை ஒட்டு துணி இல்லாமல் முழு அம்மணமாக அந்த இரவு முழுவதும் ஓழு ஓழு என்று ஓத்து கொண்டே இருந்தான்

ஐயோ போதுங்க.. நாளைக்கு கொஞ்சம் மிஞ்சம் வைங்க என்று சிரிக்கிறாள் வந்தனா..

இந்த நாளுக்காக எத்தனை வருஷம் ஏக்கமாய் காத்திருந்தேன் தெரியுமா வந்தனா..

நீ காலேஜ் டேஸ்ல என் சுண்டு விரல் கூட உன் மேல பட விடல.. உங்கிட்ட எனக்கு அந்த பண்பாடு ரொம்ப புடிச்சி இருந்தது.. ஆனா உன்னை ஒவ்வொரு முறையும் பார்க்கும் போதும் எனக்கு வெறி ஏறும்..

ஆனா எல்லாத்தையும் இந்த நாளுக்காக தான் அடக்கி வச்சிக்கிட்டேன்

3 வருஷம் காதலிச்சோம்.. ஆனா நமக்குள்ள ஒரு கண்ணியம் இருந்தது..

இப்போ நம்ம புருஷன் பொண்டாட்டி.. இனிமே உன்ன விட்டு ஒரு நிமிஷம் கூட பிரிய மாட்டேன்..

உன்னோட இனிமே ஒன்னாவே தான் கலந்து இருக்க போறேன்.. என்று அடுத்த ரவுண்டுக்கு போக தயாரானான் கோபால்

டயர்டா இருப்பீங்க.. நீங்க மல்லாந்து படுங்க.. நான் பண்றேன் என்றாள் வந்தனா

கோபால் வாவ் என்று ஆச்சரியமாக படுக்கையில் மட்ட மல்லாக்க படுத்தான்

வந்தனா அவன் மேல் ஒரு பாயும் புலியாக பாய்ந்து அவனை ஆக்ரோஷமாக மட்டை உரிக்க ஆரம்பித்தாள்

வந்தனா உதட்டை சப்பி எடுத்து அவளுக்கு ஈடு கொடுத்தான் கோபால்

விடிய விடிய இருவரும் சளைக்காமல் ஒருவர் உடலை ஒருவர் ருசித்து அன்பவித்தனர்

இருவரும் கலைப்பாகி இதற்க்கு மேல் முடியாதுடா சாமி.. என்று கடைசி ஸ்டேஜ் வந்து படுக்கையில் மயங்கி விழுந்து கண்ணுறங்கியபோது மணி சரியாக விடியங்காலை 4.52 இருக்கும்..

ட்ரிங் ட்ரிங் ட்ரிங்
ட்ரிங் ட்ரிங் ட்ரிங்

கோபால் வீட்டு லேண்ட் லைன் டெலிபோன் அடித்தது..

தொடரும் 3