Gay/Lesb - LGBT కేరళా 'నారీ'కేళం!

[Vikatakavi02]

౭

అక్కణ్ణించి తిరిగి వచ్చేశాక, బాత్రూంలోకి వెళ్ళి గబగబా నా దుస్తులను తీసివేశాను.
ముఖ్యంగా నా ప్యాంటీని! బాగా తడిచిపోయిందది.
దాన్ని చూడగానే అంటీ గరుకు చేతి స్పర్శ... ఆవిడ పెట్టిన వెచ్చని ముద్దు జ్ఞాపకం వచ్చాయి. సాటి ఆడది... అందులోనూ సుమారుగా యాభైఏండ్లు పైబడినావిడ నన్నంతలా వివసురాలిని చెయ్యటం గురించి ఆలోచిస్తే చిత్రంగా తోస్తోందిప్పుడు. ఆవిడ తారాడిన ప్రదేశమంతా ఇంకా జిల్ జిల్ మంటోంది.
'స్... హ్మ్.."
ఆమె ఆలోచనలతో మళ్ళా నా ఊపిరి బరువెక్కింది. షవర్ ఆన్ చేసాను. 'ఇష్...'మంటూ చల్లని నీరు జల్లులా తలమీంచి పడుతుంతే నా ఒంట్లో ఎంతమేరకు వేడి వ్యాపించిందో అర్ధమవసాగింది.
పక్కనే వున్న వాటర్ స్ప్రేయర్ ని తీసుకుని నా భారాలపై స్ప్రే చేశాను. 'జూప్'మంటూ వచ్చి కొడుతున్న ఆ నీరు నా ముచ్చికలకి గుచ్చుతున్నట్లు అనిపిస్తోంది. 'ఇస్...స్...'
మెల్లగా ఆ నీటి ప్రవాహాన్ని అలా నా బొడ్డుని, పొత్తి కడుపుని దాటించి కాళ్ళ మధ్యకి తీసుకెళ్ళి 'స్...హమ్మ్...' సన్నగా మూల్గాను. తమకంతో నా కళ్ళు మూతలు పడుతున్నాయి. నా దిగువ నేలమీద గుబురుగా మొలిచిన రింగురింగుల కేశాలను దాటుకుని నా యోని గోడలపైన ఫిరంగి గుళ్ళలా పడుతున్న నీటికి
నాలో మెల్లగా తిమ్మిరి మొదలయింది. మెల్లగా కళ్ళను అరమూసుకుంటూ మరో చేతితో నా నిలువు పెదాలపైనున్న చిట్టి మొగ్గను తడిమాను. ఆంటీ చెయ్యి నన్ను స్పృశించిన తీరు జ్ఞాపకం వచ్చి ఉన్మత్త భావమేదో చప్పున నాలో కడలిలా ఉప్పొంగసాగింది. 'స్...మ్మ'ని మూలిగేను.
పైనుంచి నీళ్ళు ధారలా పడుతున్నా భరించలేని నిట్టూర్పు సెగలు లోపల నిప్పులు చెరగుతుంటే వేగంగా వ్రేళ్ళతో బిల్లని రుద్దుతున్నాను.
ఓప్రక్క మస్తిష్కంలో... పల్లవి, వైష్ణవిలు వేసిన చిత్రమైన భంగిమలు, వారి వొంపులు... వూపులూ స్మృతిలోకి వస్తుంటే—
'హు... మ్...మమ్...స్...హుమ్...మ్...స్...హా.హ్.హ్...'
గాఢంగా ఎగశ్వాసలు విడుస్తూ నా దిమ్మని బాగా అరగదీయసాగాను.
నా శరీరమంతా తీరని దాహంతో ఆరాటపడుతోంది. 'ఊ...ఊ..హ్' అంటూ మూల్గులు నా నోటిని దాటుతున్నాయి.
ఒక్కసారిగా నా శరీరమంతా సన్నగా కంపించి పెద్ద 'ఆ...హ్'తో భావప్రాప్తికి చేరుకున్నాను.
ఇదివరకు బ్లూ ఫిల్మ్స్ చూసినప్పుడు గెలుక్కుని కార్చుకున్న అనుభవం వున్నా ఇంత భారీగా ముందెప్పుడూ నాకు రాలేదు.
ఒక్కసారిగా శరీరమంతా తేలికబడినట్లు అయ్యి చేతిలోని స్ప్రేయర్ కూడ బరువుగా అన్పించటంతో దాని స్లాట్ లో మళ్ళా దాన్ని పెట్టేశాను. చలి జ్వరం వచ్చినట్లు కాళ్ళు వణుకుతున్నాయి. గోడకి ఆనుకుని ఊపిరిని గట్టి గట్టిగా తీసుకుంటూ మళ్ళా వచ్చి అలాగే షవర్ నీళ్ళలో కాసేపు సేద తీరాను.
అంతలో, "ఏవేఁ... నీ స్నానం ఇవ్వాళకి పూర్తవుతుందా?" బాత్రూం తలుపుని తడుతూ అడిగింది పల్లవి.
నేను ఉలికిపాటుకి గురయి వెంటనే షవర్ ని ఆఫ్ చేసి, "అఁ..ఆ... వస్తున్నా... ఒక్క నిముషం...!" అని అంటూ టవల్ ని అందుకున్నాను.
గబగబా ఒంటిని, తలని తుడుచుకుని టవల్ ని నా వొంటి చుట్టూ కట్టుకొని బాత్రూం తలుపు తెరిచాను.
పల్లవి తలుపు దగ్గరే నిలబడి వుంది.
"హమ్మా... ఎంతసేపు చేశావేఁ!" అంది.
ఆమె వెనకాలే తలక్రింద చేతులు మడిచి పెట్టుకుని మంచం మీద వెల్లకిలా పడుకుని వుంది వైషూ.
"బాగా వేడెక్కేసిందనుకుంటా, పల్లూ! దాంతో నీళ్ళు పడగానే సమ్మగా అన్పించి బైటకి రాబుద్ది కాలేదనుకుంటాను!" అనేసి చిలిపిగా నన్ను చూస్తూ కన్నుగీటింది.
నేను సిగ్గుపడుతూ చిన్నగా నవ్వాను.
"డార్లింగ్‌... కాస్త బయటకి వస్తే నేను రెడీ అవ్వాలి! పూజకి లేటయిపోతోంది," అని పల్లవి అనటంతో బాత్రూంలోంచి బయటకి వచ్చేశాను.
ఆమె లోపలికి పోయి తలుపేసుకుంది.
వైషూ... నేను మాత్రమే గదిలో వున్నామిప్పుడు.
నేను కేవలం టవల్ లో వున్నాను. వైషూ నావంక తినేసేలా చూస్తోంది. నాకేదోలా అన్పించింది. మళ్ళా ఒళ్ళంతా మెల్లగా వేడి రాజుకుంటోంది.
సాయంత్రం నది గట్టు దగ్గర, ఆంటీ ఇంట్లో పల్లవిని పట్టుకుని పిసికి పారేసిన వైషూ ఇప్పుడు నన్ను కూడ ఏమైనా చేస్తుందా అని లోపల టెన్షన్‌తో (ఆతృతతో!) అలా నించుండిపోయాను.
వైష్ణవి సన్నగా నవ్వుతూ మంచమ్మీంచి లేచి మెల్లగా నాదగ్గరకు వచ్చింది. నేను కొయ్యలా కదలకుండా అక్కడే వున్నాను. ఆమె నాకు యెదురుగా వచ్చి నిలుచుని పొద్దున్న నాకు శారీ కట్టేప్పుట్లాగే నన్ను ఓసారి పై నుంచి క్రిందకి చూసింది. అసలే టవల్ చిన్నది కావటంతో అతికష్టంమీద పిరుదులు దాటింది. ఆమె కళ్ళు మళ్ళా పైకి ప్రాకాయి. ఆరాటంతో పెద్దవయిన నా సళ్ళు టవల్ లో ఇమడలేం అన్నట్లు ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతున్నాయి. టవల్ కాస్త క్రిందకి జారి క్లీవేజీ బయటపడింది. గాభరాగా ముడి దగ్గర చెయ్యెట్టుకుని ఆమె వంక చూశాను.
వైషూ తన క్రింద పెదవి కొరుక్కుంటూ అక్కడ చూస్తోంది. నాకు సిగ్గేసి చెయ్యడ్డు పెట్టుకున్నాను.
వైషూ చిన్నగా నవ్వుతూ ముందుకి వచ్చి, "ఏంటది నల్లగా?" నేను చేత్తో కప్పిన ప్రదేశం ప్రక్కనే చూపిస్తూ అంది.
నేను క్రిందకి చూసుకుని, "అఁ...అది మోల్(పుట్టుమచ్చ)!" అన్నాను.
"చాలా పెద్దగా వున్నట్లుందే...!" అంటూ తన వ్రేలితో టచ్ చేసింది.
నేను గాఢంగా ఊపిరి తీసుకున్నాను. ఒళ్ళంతా షివరింగ్ మొదలయింది.
వైష్ణవి తీరు నాకెందుకో బోధపడటంలేదు. నన్ను ఈ విధంగా చూశాక చప్పున టవల్ ని లాగిపారేసి నన్ను మొత్తం తడిమేస్తుందనుకున్నాను(ఆశించాను!). కానీ, ఆమె ఏదో మ్యూజియం పీస్ ని చూస్తున్నట్లు ఆసక్తిగా నన్ను చూస్తోంది.
"ఏంటి... అలా చూస్తున్నావ్? ఏమైనా చేస్తావా?"ఆగలేక అడిగేశాను.
నేను అడిగినదాంట్లో గోచరిస్తున్న అర్ధాన్ని గ్రహించిన వైషూ చిలిపిగా నవ్వుతూ, "ఓ... ఏమైనా చెయ్యాలా!" అంటూ నా భుజమ్మీద చెయ్యేసి నొక్కింది.
నేను చిన్నగా గుటకేశాను. ఆమె తలని ముందుకి వంచి నా చెవి దగ్గర— "నాకూ నిన్ను ఏదేదో చెయ్యాలనే వుంది. కానీ, ఇప్పుడు... ముఖ్యంగా ఈ ఇంట్లో కుదరదు!" అంది పెదవి విరిచేస్తూ.

(ఇంకా వుంది)