నేను చదివిన కథలు - దొంగ మొగుడు

[k3vv3]

సేవే మా ధ్యేయం
రచన:  NDSV నాగేశ్వరరావు






'హలో నమస్తే సార్! సుబ్రహ్మణ్యం గారా?'



'హలో, ఎవరూ? నేను సుబ్రహ్మణ్యాన్నే మాట్లాడుతున్నాను.'



'సార్! నేను 'సేవే మా ధ్యేయం' సంస్థ నుంచి మాట్లాడుతున్నాను.'



'అవునా! దేని గురించి? నేను చందాలు అవీ ఏవీ ఇవ్వను. సారీ'



'సార్, సార్, ఒక్క నిమిషం. నేను చందాల కోసం కాదు సార్. మీరు మర్చిపోయినట్లున్నారు. క్రిందటి వారం మీ సొసైటీలో వైద్య శిబిరం నిర్వహించాము. గుర్తుందా?'



'ఓహో.... మీరా గుర్తొచ్చింది. ఆ చెప్పండి.'



'అదే సార్, ఆరోజు మీకు చెప్పాం కదా, ఏమైనా టెస్టులు కొన్ని అదనంగా చేయవలసి వస్తే, మీ దగ్గర ఆ డబ్బులు తీసుకుంటామని.'



'అవునవును గుర్తుంది. కానీ, ఇంకా టెస్టుల రిపోర్టులు రాలేదు కదా.'



'అవును సార్. మీ టెస్టుల్లో కొన్ని ఇబ్బందులు కనిపించాయి. అందుకే మరికొన్ని టెస్టులు చేసాం. దానికి సంబంధించి మీరు 250 రూపాయలు మాకు కట్టాలి.'



'ఓస్ ఇంతేనా. అలాగే, ఎలా పంపమంటారు?'



'మీకు ఆ శ్రమ అవసరం లేదు సార్. మీకు ఇప్పుడు ఒక ఓటిపి వస్తుంది, అది నాకు చెప్తే నేను బ్యాంకు ద్వారా 250 రూపాయలు మీ అకౌంట్ నుంచి మా సంస్థ అకౌంట్ కి వేస్తాను.'



'సరే అయితే. ఆ... ఇప్పుడే నెంబర్ వచ్చింది.'



'ఆ చెప్పండి సార్.'



'అది.....3 5 9 0 1 2' 



'సరే సార్. థాంక్యూ మీ రిపోర్టు తొందరలోనే పంపిస్తాం.'



'థాంక్యూ సర్.'
……………….
సుబ్రహ్మణ్యం ఒక్కసారి వారం వెనక్కి వెళ్ళాడు. ఆ రోజు అపార్ట్మెంట్ వాళ్ల సొసైటీ బిల్డింగ్ లో చాలా కోలాహలంగా ఉంది. 'సేవే మా ధ్యేయం' అనే స్వచ్ఛంద సంస్థ ఆధ్వర్యంలో ఆరోజు సీనియర్ సిటిజన్లకి ఉచిత వైద్య శిబిరం నిర్వహిస్తున్నారు. రెండు రోజుల క్రితం ఆ సంస్థ సభ్యులు సొసైటీ ప్రెసిడెంట్ ని కలిసి, ఆ కాంప్లెక్స్ లో ఉన్న సీనియర్ సిటిజన్లకి అన్ని రకాల వైద్య పరీక్షలు ఉచితంగా చేస్తామని చెప్పారు. దానికి అయ్యే అన్ని ఖర్చులు మరియు ఏర్పాట్లు హైదరాబాదులో ఉన్న ప్రముఖ ఆరోగ్య సంస్థ భరిస్తుందని, వీరు శాంపిల్స్ కలెక్ట్ చేసి హైదరాబాద్ పంపిస్తారని చెప్పారు. దీనివల్ల 'ఆ ఆరోగ్య సంస్థకు ఏమి లాభం?' అని ఆచూకీ తీస్తే, త్వరలో ఈ పట్టణంలో కూడా వాళ్ళ బ్రాంచ్ ప్రారంభించాలని అనుకుంటున్నారని, దానికి ఈ వైద్య శిబిరం ఒక రకమైన ప్రచారం అని అర్థమైంది. 



ఈ కాలంలో ఎవరైనా సేవా దృక్పథంతో చేస్తున్నారంటే, దాంట్లో ఎంతో కొంత వ్యాపార ధోరణి కూడా ఉంటుందని అందరికీ తెలుసు. అందుకే తమ సభ్యులకు ఉచిత సేవలు అందుకోవడంలో ఏ విధమైన ఇబ్బంది లేదు అనిపించి, సొసైటీ ప్రెసిడెంట్ మిగతా సభ్యులతో సంప్రదించి, వారి ప్రతిపాదనకు అంగీకారం తెలిపాడు. అనుకున్నట్టుగానే ఆ సంస్థ వైద్య శిబిరం నిర్వహించింది. దాంతో ఆరోజు చాలామంది తమ శాంపిల్స్ ఇచ్చారు.



ఆలోచనలో ఉన్న సుబ్రహ్మణ్యం, ఫోన్లో ఏదో మెసేజ్ రావడంతో ఉలిక్కిపడి చూసాడు. దాంట్లో తన అకౌంట్ నుంచి 25000 విత్ డ్రా అయినట్టుగా మెసేజ్ వచ్చింది. ఒక్కసారిగా కంగారు పడ్డాడు సుబ్రహ్మణ్యం. వాళ్ళు 250 కదా చెప్పారు, 25000 ఎలా అయింది? మరోసారి కళ్ళజోడు సవరించుకొని మెసేజ్ మళ్లీ చదవాడు. అది చాలా క్లియర్ గా ఉంది 25, 000. ఏం చేయాలో పాలుపోలేదు సుబ్రహ్మణ్యానికి.






మరోసారి ఆరోజు ఏం జరిగిందో గుర్తు చేసుకున్నాడు. ఆ సంస్థ వాళ్ళు శాంపిల్స్ తీసుకునేటప్పుడు తమ వివరాలని కలెక్ట్ చేసారు. అంటే, పేరు, చిరునామా, ఫోన్ నెంబర్, పుట్టిన తేదీ, ఆధార్ నెంబర్, అకౌంట్ నెంబర్, ఇలా మరి కొన్ని వివరాలు. సంస్థ తమకు ఉచితంగా అన్ని సేవలు చేస్తోంది అనే ఉద్దేశ్యంతో ఎవరూ ప్రత్యేకంగా ప్రశ్నించకుండానే, వివరాలను ఇచ్చారు. కానీ తన ఫ్రెండ్ కృష్ణమూర్తి మాత్రం ఒప్పుకోలేదు. 'వైద్య పరీక్షలకి పేరు, చిరునామా, అవసరమైతే వయస్సు, ఇంకా అవసరం అయితే ఫోన్ నెంబర్ కావాలి గానీ, మిగతావన్నీ ఎందుకు ఇవ్వాలి?' అని ప్రశ్నించాడు. 



సంస్థ వారు ఏమైనా అదనపు టెస్టులు చేస్తే, వాటి ఖర్చులు వసూలు చేసినప్పుడు, ఆ డబ్బులు ఎవర్నించి వచ్చిందో తెలుసుకునేందుకోసం, అకౌంట్ నెంబరు ఇతర వివరాలు సేకరిస్తున్నామని చెప్పారు. దాంతో మిగతా వారంతా కృష్ణమూర్తి మాటని కొట్టి పడేశారు. చేసేదిలేక కృష్ణమూర్తి ఒక్కడూ టెస్టులు చేయించుకోకుండానే వెనక్కి వెళ్ళిపోయాడు.