నేటి బాంధవ్యాలు - ఆఖరిబాగం

[k3vv3]

నేటి బాంధవ్యాలు ఎపిసోడ్ 13



ఇంటినుండి బయలుదేరిన సీతాపతి.. మౌనంగా నడుస్తున్న ప్రణవ్‍ను చూచి.. 
"ఏరా మాటాడవ్!.. " అడిగాడు సీతాపతి. 
"ఏం మాట్లాడాలి!.. "
"సరదాగా ఏదైనా మాట్లాడు.. " నవ్వాడు సీతాపతి. 
"మనం ఇప్పుడు ఎక్కడికి వెళుతున్నాము?"
"ఎక్కడికా!"
"అడిగింది అదేగా!.. "
"హరికృష్ణ మామయ్యగారి ఇంటికి. "
"ఏమిటీ!.. " ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు ప్రణవ్. 
"అవును.. "
"ఎందుకు?.. శార్వరిని చూచేటందుకా!.. "
"కాదు.. "
"మరెందుకు?.. "
 "మా అత్తయ్యను చూచేటందుకు.. "
"ఆమె నీతో మాట్లాడుతుందా?.. "
"తప్పక మాట్లాడుతుంది. "
"ఆమెతో ఏం చెబుతావ్!.. "
"ప్రక్కనే వుంటావుగా.. చెప్పేటప్పుడు విను.. "
"ఏ మాటకా మాట చెప్పాలిరా!.. "
"ఏమిటది?.. "
"నీకు చాలా ధైర్యంరా.. "
"ధైర్యే.. సాహసే.. లక్ష్మి అన్నారు కదా!.. " నవ్వాడు సీతాపతి. 
"నీవు అన్న ఆ ’లక్ష్మి’ శార్వరీయే కదూ!"
"అవును"
"చూడాలని వుందా!"
"మాట్లాడాలని వుంది. సాయంత్రం బైజాగ్ వెళ్ళిపోతున్నారా!"
"నిజంగానా!.. "
"అవునురా!.. "
ఇరువురూ హరికృష్ణ ఇంటిని సమీపించారు. 
"నేను బయట వుంటాను. నీవు లోనికి వెళ్ళి పని చూచుకొనిరా! అదే శార్వరిని చూచేపని.. "
"నీవూ నాతో రావాలి. "
"వద్దురా నేను బయట వుంటాను"
"రారా!.. " చేతిని పట్టుకొని లాగాడు సీతాపతి. 
"నన్ను వదలరా!.. "
"వదలను.. "
ప్రణవ్ నిట్టుర్చి సీతాపతిని అనుసరించాడు. 
అప్పుడు వరండాలోకి వచ్చిన శార్వరి లోనికి వస్తున్న ఆ ఇద్దరు మిత్రులను చూచి ఇంట్లోకి పెరుగెత్తింది. 
"చూచావా!" అడిగాడు ప్రణవ్. 
"ఆ.. చూచాను. "
"మర్యాద బలంగా వుంది" నవ్వాడు ప్రణవ్. 
"నీ మాట నిజమేరా!"
ప్రణవ్ ఎంతో అయోమయంగా సీతాపతి చెప్పిన మాటకు ఆశ్చర్యపోయాడు. 
"ఒరే!.. నీకు అది మర్యాదనా!. "
"కాదు గౌరవం.. "
"గౌరవమా!"
"అవును.. నేను వస్తున్నట్లు అత్తయ్యతో చెప్పేదానికి వెళ్ళిందిరా.. ఇప్పుడు చూడు.. "
ప్రణవ్ ఆ ఇంటి సింహద్వారం వైపు చూచాడు. 
లావణ్య వరండాలోకి వచ్చింది. 
సీతాపతి, ప్రణవ్ వరండాను సమీపించారు. 
"అత్తయ్యా!.. నమస్కారాలు" చేతులు జోడించాడు సీతాపతి. 
లావణ్య.. వరండాలో వున్న కుర్చీలో కూర్చుంది. 
"ఏరా దారి తప్పినట్లున్నావ్!"
సీతాపతి నవ్వుతూ.. "నేను మీ మేనల్లుడిని కదా అత్తయ్యా దారి ఎలా తప్పుతాను!.. ఎప్పుడూ సరైన దారిలోనే నడుస్తాను. సాయంత్రం వైజాగ్ వెళుతున్నాను. మిమ్మల్ని చూడాలనిపించింది వచ్చాను. "
"మాటలు బాగా నేర్చావురా!.. నీవు ఇక్కడికి వస్తున్న విషయం మీ నాన్నకు తెలుసా!.. రా.. కూర్చో" అంది లావణ్య. 
"నా ఇష్టానికి ఆయనకు తెలియడానికి.. ఏమిటి అత్తా సంబంధం.. నేను నాకు నచ్చిన మార్గంలో నడవడం తప్పు కాదు కదా అత్తయ్యా!.. ఇంట్లో మామయ్యగారు లేరా!"
"నెల్లూరికి వెళ్లారు.. రాక రాక వచ్చావ్.. ఏం తింటావ్!.. "
"మీ చేత్తో ఏది ఇచ్చినా తింటానత్తయ్యా!.. "
కుర్చీ నుండి లేచింది లావణ్య. "రారా లోపలికి.. ఒరేయ్ ప్రణవ్!.. నీవూరా" అంది ప్రీతిగా లావణ్య. 
ముగ్గురూ హాల్లోకి నడిచారు. అంతవరకూ సింహద్వార ప్రక్కన వుండి వారి సంభాషణను వుంటున్న శార్వరి ఎడమవైపున వున్న తన గదిలోకి వేగంగా నడవడాన్ని ముగ్గురూ చూచారు. 
"అత్తయ్యా!.. నేను సాయంత్రం వైజాగ్ వెళ్ళిపోతున్నా. బి. టెక్ ముగిశాకనే వస్తాను. ఫైనల్ ఇయర్ కదా!.. బాగా చదివి గోల్డ్ మెడల్ సాధిస్తాను. మామయ్య నాకు నయబోధ చేశారు. వారు చెప్పిన ప్రతి అక్షరాన్ని నేను ఎన్నటికీ మరిచిపోను. వారు.. మీరూ ఎప్పుడూ నా మేలు కోరేవారేగా!.. ఇకపై అనవసరంగా నేనుగా ఎవ్వరినీ డిస్టబ్ చెయ్యబోను" సౌమ్యంగా చెప్పాడు సీతాపతి. 
శార్వరిని తలచుకొంటూ ఆశ్చర్యంతో చూచింది లావణ్య. ఆమెకు అతని మాటలు బాగా అర్థం అయినాయి. చివరిమాటలు చెప్పింది శార్వరిని ఉద్దేశించేని గ్రహించింది. పెదవులపై చిరునవ్వు. 
"ఇద్దరూ కూర్చోండిరా.. "
సీతాపతి.. ప్రణవ్ మౌనంగా కూర్చున్నారు. 
"శార్వరీ!.. " ఆమె వెళ్ళిన గదివైపు చూస్తూ పిలిచింది లావణ్య. 
"ఏమ్మా!.. " లోనుంచే జవాబు. 
"బయటికి రా!.. "
శార్వరీ ఆ మాట విని ఉలిక్కిపడింది. తల్లి తనను పిలుస్తుందని ఆమె ఊహించలేదు. మెల్లగా గది నుంచి బయటికి వచ్చింది. వస్తున్న శార్వరిని క్షణంసేపు చూచి తలను ప్రక్కకు త్రిప్పుకొన్నాడు సీతాపతి. 
సీతాపతి సోఫానుంచి లేచాడు. అతన్ని చూచి ప్రణవ్ కూడా లేచాడు. 
"అత్తయ్యా!.. రావాలనుకొన్నాను. వచ్చాను.. చూచాను.. "