Thriller నల్లమల నిధి రహస్యం - 11

[k3vv3]

నల్లమల నిధి రహస్యం పార్ట్ -4

దర్శనం అయిన తరువాత, అక్కడి ఆదిమవాసులు ఇచ్చిన ప్రసాదాన్ని స్వీకరించి, ఆ అమ్మవారికి మళ్ళీ మళ్ళీ నమస్కరించుకుని, తిరుగు ప్రయాణం మొదలు పెట్టింది ఆ కుటుంబం. వారితో పాటుగా ఆ వ్యక్తులు కూడా బయలుదేరారు.
కానీ వారి ప్లాన్ వేరు. ఆ కుటుంబం లోని చిన్న పిల్లాడిని వారి నుంచి ఎత్తుకుపోవాలి. ఆ దిశగా, వారి ప్రణాళిక మొదలుపెట్టారు.
"బామ్మ గారు.. మీరు లడ్డు ప్రసాదం తీసుకున్నారా?" అడిగాడు ఒకడు.
"లడ్డు ప్రసాదం ఏంటి? అక్కడ వారు ప్రసాదం ఇచ్చారుగా. అది కాక లడ్డులు కూడా ఉన్నాయా? మేము చూడలేదే!” అన్నాడు ఆ పిల్లాడి తండ్రి.
"అరే.. ఇవే ఇక్కడ ఫేమస్. కోరిన కోరిక తీరాలి అంటే, ఈ లడ్డు ప్రసాదం కూడా తీసుకోవాలి" అన్నాడు వాడు.
"అయ్యో! మాకు తెలియదు. మళ్ళీ వెనక్కి వెళ్లి తెస్తాను." అంటూ అతను వెళ్లబోతుంటే
"అయ్యో.. వద్దు అండి.ఇప్పటికే చాలా ఆలస్యం అయిపోయింది. మూడింటి తరువాత ఇక్కడ ఎవరూ ఉండకూడదు.ఇదిగో, మేము కొన్నాము కదా. తీసుకోండి, పర్లేదు" అంటూ వాళ్లు ఒక లడ్డు, ఆ కుటుంబం చేత తినిపించారు.
ఒక పది నిముషాల తరువాత, ఆ కుటుంబం అందరూ స్పృహతప్పి పడిపోయారు.
అప్పుడు ఆ నలుగురు వ్యక్తులు హైఫై లు కొట్టుకొని ,
"పని అయిపోయింది. ఈ పిల్లాడ్ని తీసుకెళ్లి, మంగి సార్ కి అప్పచెప్తే, సార్ మనకి డబల్ పేమెంట్ ఇస్తాడు."అనుకుంటూ, ఆ పిల్లాడిని భుజాన వేసుకుని, అడవిలో వేరే మార్గంలో ముందుకు నడిచారు.
*****
ఇద్దరు కొడుకులను చూస్తూ, సంతోషంతో ఉప్పొంగిపోతోంది సీత.
"అన్నయ్యా! ఏంటి చెప్పకుండా వచ్చేసావ్?" అంటూ అజయ్ ని ఎత్తుకుని, గిర గిరా తిప్పేస్తున్నాడు సంజయ్.
"ఒరేయ్.. దింపరా బాబు. నాకు శ్రీశైలం వన్ టౌన్ సెక్యూరిటీ అధికారి స్టేషన్ కి ట్రాన్స్ఫర్ అయింది. డ్యూటీ లో జాయిన్ అయ్యే ముందు నిన్నూ, అమ్మని చూసి వెళదామని, సర్ప్రైజ్ చేద్దామని చెప్పకుండా వచ్చేసాను." అంటూ ఉండగా, అజయ్ ని కిందకి దింపి,
" ఏంటిరా.. శ్రీశైలం ట్రాన్స్ఫర్ అయిందా? సూపర్ రా అన్నయ్యా. ఇంకో వన్ వీక్ లో మా కాలేజీ ఫాకల్టీ, స్టూడెంట్స్ కల్సి, అక్కడికి ట్రిప్ వెళ్లాలని ప్లాన్ చేస్తున్నాం. నువ్వు ఎప్పుడు జాయిన్ అవ్వాలిరా? " అని అడిగాడు సంజయ్, అజయ్ ని.
"ఎల్లుండి జాయిన్ అవ్వాలి. అక్కడ క్వార్టర్స్ లేవు. నా జూనియర్ ఒకరు రూమ్ చూసి పెడతాను అన్నాడు. రేపు నైట్ వెళ్తాను" అన్నాడు అజయ్..
"సూపర్ రా.. అన్నయ్య.. అయితే నీతో పాటు అమ్మని తీసుకెళ్ళు. నేను ఎలాగూ వన్ వీక్ లో అక్కడికే వస్తా మా కొలీగ్స్, స్టూడెంట్స్ తో కలిసి" అంటూ ఉండగా..
"ముందు టిఫిన్ తినండి నాన్నా. తరువాత మాట్లాడుకుందురు" అంది సీత.
"నేను ఫ్రెష్ అయి వస్తా.." అంటూ అజయ్ వాష్ రూమ్ కి వెళ్ళిపోయాడు.
"అమ్మా! ఇవాళ నేను లీవ్ పెట్టేస్తా అన్నయ్యతో టైం స్పెండ్ చేస్తా. లీవ్ మెయిల్ చేసి వస్తా" అంటూ రూం లోకి వెళ్ళిపోయాడు సంజయ్.
సీతకి, 'అజయ్ కి శ్రీశైలం ట్రాన్స్ఫర్ అయింది' అన్నవిషయంగా సంతోషం, భయం అనే రెండు విభిన్న అనుభూతులు కలగలిసి, ఎలా స్పందించాలో అర్ధం కావడం లేదు.
భూమి గుండ్రంగా తిరుగుతుంది అన్నట్టుగా.. 'తన తండ్రి, తన భర్త లాగే, తన పెద్ద కొడుకు జీవితం కూడా ఆ నల్లమల అడవులలో బలైపోదు కదా!' అని ఒక నిమిషం అనిపిస్తుంది.
అంతలోనే ఆ రోజులు వేరు,ఈ రోజులు వేరు. అప్పుడేదో అయింది అని, ఇప్పుడు భయం దేనికి. అని ఒక నిమిషం..ఇలా ఏవేవో ఆలోచనలు ఆమెను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తున్నాయి.
‘ఏదేమైనా సరే.. నా కొడుకులకి ఆ మల్లన్న స్వామి అనుగ్రహం ఉంది. ఆయనే అన్నీ చూసుకుంటాడు’ అనుకుంటూ ఉండిపోయింది సీత.
ఈలోగా కొడుకులు ఇద్దరూ, వాళ్ల పనులు పూర్తి చేసుకుని వచ్చారు. ముగ్గురూ కలిసి, టిఫిన్ చేస్తూ. కబుర్లు చెప్పుకుంటూ ఉన్నారు.
"అమ్మా! శ్రీశైలం దగ్గర మనకు తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరైనా ఉన్నారా?" అన్నాడు అజయ్..
" ఉండేవారు.ఇప్పుడు ఉన్నారో లేదో కూడా తెలియదు..నేను, మీ నాన్నగారు ప్రేమించుకున్న రోజుల్లో మీ నాన్న గారు అదే సెక్యూరిటీ అధికారి స్టేషన్ లో పనిచేస్తూ ఉండేవారు. అప్పుడు.." అంటూ ఏదో చెప్పబోయి,
"కానీ .. మనము అక్కడ నుండి వచ్చేసి ఎన్నో ఏళ్ళు గడిచిపోయాయి. ఇప్పుడు మనకి అక్కడ, నా అన్న వాళ్ళు ఎవరూ ఉండి ఉండరు." అంది సీత బాధగా..
"అమ్మా.. అంటే.. మీది కూడా అక్కడేనా?" అడిగాడు సంజయ్.
"అవును. బలభద్రపురం.. శ్రీశైలం పక్క ఊరు.. మీ నాన్నగార్ని పెళ్లి చేసుకున్న తరువాత ఆ ఊర్లోంచి వచ్చేసాం. మా వాళ్ళు అంతా చనిపోయారు. ఇప్పుడు అక్కడ ఎవరూ లేరు. అయినా అదంతా ఇప్పుడు ఎందుకు?" అంటూ మాట మార్చేసింది సీత.
అలా ఆ రోజంతా ఆ తల్లీ కొడుకులు ఎంతో సంతోషంగా గడిపారు.
*****
రాత్రి 7గంటల, పది నిముషాలు..
నల్లమల అడవి..
ఆ పిల్లాడ్ని ఎత్తుకెళ్లి, ఆ నిర్మానుష్యమైన అడవిలో, ఒక పెద్ద మర్రి చెట్టు కింద ఎప్పుడో, ఎవరో, కట్టిన కూలిపోయే పరిస్థితిలో ఉన్న పాత రేకుల షెడ్ లో ఒక మూలగా. చేతులు, కాళ్ళు కట్టి పడేసారు.
వాళ్ళు ఇచ్చిన మత్తు మందు ప్రభావం ఇప్పుడిప్పుడే తగ్గుతూ వస్తోంది.
ఆ పిల్లాడు మత్తుగా..కళ్ళు కొద్దిగా తెరిచి చూస్తున్నాడు..
మసక మసక గా కనిపిస్తున్నాయి అక్కడ జరుగుతున్న దృశ్యాలు ఒక్కొకటిగా..
ఒక లావు పాటి మనిషి.. చూడ్డానికి చాలా భయంకరంగా ఉన్నాడు.. వళ్ళంతా బూడిద రాసుకుని.. పుర్రెలదండ వేసుకుని కళ్ళకి కాటుక పెట్టుకుని ఉన్నాడు. నుదుటిన ఎర్రటిరంగులో పెద్ద బొట్టు పెట్టుకుని ఏవో మంత్రాలు చదువుతున్నాడు.
అక్కడ వెలుగుతోన్న కట్టెల వెలుగులో అదంతా ఆ పిల్లాడికి మసక, మసక గా కనిపిస్తూ ఉంది..
ఆ మనిషి తో పాటు. పొద్దున్న వాళ్ళతో కలిసి ప్రయాణం చేసిన వ్యక్తులు, ఇంకో కొత్త వ్యక్తి కూడా ఉన్నారు..
ఆ పిల్లాడు కొద్దిగా పైకి లేచి, " అంకుల్.. మా మమ్మీ, డాడీ.. బామ్మా ఏరి? నన్ను ఎందుకు ఇక్కడ కట్టి పడేసారు?" అంటూ ఏడుపు మొదలు పెట్టాడు..
అంతే.. అందులో ఒకడు వచ్చి. ఆ పిల్లాడ్ని చాచిపెట్టి ఒక్కటి కొట్టి, “నోరు మూసుకో..” అని గద్దించాడు.
వాడు కొట్టిన దెబ్బకు, ఆ పిల్లాడు స్పృహ తప్పి పడిపోయాడు..
ఆ పిల్లాడ్ని కొట్టేసరికి అప్పటి వరకు ప్రశాంతం గా ఉన్న వాతావరణం ఒక్కసారిగా మారిపోయింది..
ఉరుములు, మెరుపులతో భయంకరమైన తుఫాను గాలితో, ఆ అడవి అంతా ఇంకా భయంకరంగా మారిపోయింది. చెట్లు పూనకం వచ్చినట్టు ఊగిపోతున్నాయి. దూరంగా ఎక్కడో నక్కలు ఏడుపు మొదలు పెట్టాయి..
ఆ వాతావరణం చాలా భయంకరంగా మారిపోయింది..
ఆ పిల్లాడ్ని కొట్టినవాడు దూరంగా ఎగిరిపడి నెత్తురు కక్కుకుని చచ్చిపోయాడు.
వాడికి దగ్గరగా ఒక భయంకరమైన ఆకారం వచ్చి,
" ఉఫియే.. కిరిగిచి.. చంటి కూన.. ఉఫియే.. నిధి ఎల్లారు. బలియా.. ఉఫియే. కిరి కిరిక.. నీళ్ల ఉద్ద.. నాడ్.. బతల్.. కీకాట్.." అంటూ వికృతంగా నవ్వుతూ.. వాడి శరీరం మీద ఎక్కి వాడ్ని భూమిలోకి తొక్కేసింది. అక్కడ నుండి ఒక్క ఎగురు పైకి ఎగిరి మంత్రాలు చదువుతున్న మంత్రగాడి ముందు వాలిపోయింది.
ఆ ఆకారాన్ని చూస్తూనే వాడు ఇంకా గట్టిగా క్షుద్ర మంత్రాలు చదువుతూ ఆ అకారాన్ని తరిమేందుకు తన క్షుద్ర శక్తి ని ప్రయోగిస్తున్నాడు. కానీ అవేం ఆ ఆకారం పై పనిచేయడం లేదు. ఒక్కసారిగా ఆ ఆకారం. వికృతంగా నవ్వుతూ
"గోరి.. గోరి. కిరాచియా.. మరియా. ఆన.." అంటూ. ఆ మంత్రగాడి తల, మొండెం వేరు చేసేసి అదే మంటల్లో పడేసింది.
అదంతా చూస్తూ పారిపోడానికి కాళ్ళు, చేతులు పనిచేయకుండా పడి ఉన్న వారందరి వైపు నెత్తురోడుతున్న కళ్ళతో క్రూరంగా చూస్తోంది ఆ ఆకారం..
***************************************