నేటి బాంధవ్యాలు - ఆఖరిబాగం

[k3vv3]

తల్లి ప్రణవి సలహాలతో దీప్తి వంట చేస్తుంది. ప్రజాపతి దీప్తి విషయంలో తీసుకొన్న నిర్ణయం సీతపతికి నచ్చలేదు. తన అక్క వివాహం ఈశ్వర్‍తో జరగాలని, తన తండ్రి చేసిన తప్పు కారణం శతృత్వంతో విడిపోయిన వారి రెండు కుటుంబాలు తిరిగి కలవాలని, అందరూ పూర్వంలా ఆనందంగా వుండాలని సీతాపతి అభిలాష. తన తండ్రి తత్వం మారదని అతనికి తెలుసు. కానీ తన సంకల్పం నెరవేరాలని, దానికి తగిన అవకాశాలను, తన తండ్రి తత్వంలో మార్పును కలిగించాలని తన ఇష్టదైవం షిర్డీసాయి బాబాను తలచుకొని మనస్సున తన కోర్కె నెరవేరాలని కోరుకొన్నాడు.



ద్వారం వద్ద నిలబడి కళ్ళు మూసుకుని వున్న సీతాపతిని ప్రణవి చూచింది.
"సీతా!... ఏరా అలా నిలబడిపోయావ్!" అతన్ని సమీపించి తట్టి అడిగింది ప్రణవి.



"అమ్మా!.... నీకు రెండు విషయాలు చెప్పాలి."



"చెప్పు నాన్నా!"



"మొదటిది... నాన్నగారు అక్క వివాహాన్ని తన స్నేహితుడు పరంజ్యోతిగారి కొడుకు డాక్టర్ దివాక్ర్‍తో జరిపించే దానికి పరంజ్యోతితో మాట్లాడారు. అక్క వివాహం అతనితో జరుగకూడదు. ఆమె వివాహం ఈశ్వర్ బావతోనే జరగాలి. అక్కకు బావంటే ఎంతో ఇష్టం. ఆ విషయం నాకు తెలుసు. నీకూ ఇష్టమేగా!..."



స్టవ్ అరుగు వైపు ముఖం మళ్ళించి వున్న దీప్తి వెనక్కి తిరిగి చూచింది.
"ఏందిరా సీతా నీవు అన్నది!..." ఆశ్చర్యంతో అడిగింది.



"నేను అమ్మకు చెప్పింది నిజం."
ప్రణవి ఆశ్చర్యంతో కొడుకు కూతురు ముఖాల్లోకి చూచింది. 



"సీతా!.... గబగబా నీవు అన్న మాటల్లో నాకు ఒక్క ముక్కా అర్థం కాలేదురా!.... కాస్త నిదనంగా వివరంగా చెప్పరా!..."
"అమ్మా నేను అచ్చతెలుగులోనే చెప్పాను. మళ్ళా చెబుతున్నాను జాగ్రత్తగా విను. తమ పతిదేవుడు అక్క వివాహాన్ని తన స్నేహితుడు పరంజ్యోతి కొడుకు దివాకర్‍తో జరిపించాలని నిర్ణయించుకొన్నారు. వారిని పిల్లను చూచుకొనేదానికి కూడా రమ్మన్నారు. ఇప్పుడు అర్థమయిందా!" కాస్త చిరాకుగానే చెప్పాడు సీతాపతి.



"ఏందిరా నీవన్నది!" ఆశ్చర్యంతో కళ్ళు పెద్దవిగా చేసి అడిగింది ప్రణవి.
"నేను చెప్పింది యదార్థం అమ్మా!..."
దీప్తి కళ్ళు ఎర్రబడ్డాయి. ముఖంలో కోపం. వేగంగా తండ్రిగారు వున్న గదివైపుకు రెండు అడుగులు వేసింది. ప్రణవి ఆమె చేతిని పట్టుకొని ఆపింది.



"దీపూ!... మీ నాన్న పరమ మూర్ఖుడు. ఇప్పుడు నీవు పోయి ఆ విషయాన్ని గురించి మాట్లాడితే నీ ఢిల్లీ ప్రయాణం సాగదు. ఈనాడు కాకపోయిన ఒకనాడు ఆ విషయాన్ని వారుగా మనతో చెప్పాలిగా!... వారు మాట ఇస్తే... నీ వివాహం ఆ దివాకర్‍తో అయిపోతుందా!.... మధ్య నేనున్నానుగా!.... ఆవేశపడకు. వారికైవారు ఆ విషయాన్ని మనతో చెప్పనీ. ఆ తర్వాత ఏం చేయాలో నాకు బాగా తెలుసు. వారి పగటి కలలు కల్లల్లే అవుతాయి. నా మాట నమ్ము"



దీప్తి ఆగిపోయి తల్లి ముఖంలోకి దీనంగా చూచింది.
"నా జీవితానికి సంబంధించిన నా వివాహ విషయంలో నా అభిప్రాయం వారికి అక్కరలేదా అమ్మా!.."
"ఎందుకే తల్లీ!... బాధపడతావ్. నీ ఈ తల్లికి నీ మనస్సులో ఏముందో తెలుసు. నీ కోర్కె తప్పక నెరవేరుతుంది" నవ్వుతూ చెప్పింది ప్రణవి.



"అక్కా!... అమ్మ చెప్పిన మాట జరిగి తీరుతుంది. నీకు అండగా ఈ నీ తమ్ముడు వున్నాడు. అమ్మ వుండగా నీవు బాధపడకక్కా. ఈశ్వర్ బావే నాకు కాబోయే బావ!!!... జరుగబోయేది అదే!!!" నవ్వాడు సీతాపతి.



తల్లి సోదరుడు ముఖాల్లోకి చూచి ఆనందంగా నవ్వి, సిగ్గుతో తలదించుకొంది దీప్తి.
"అక్కా!... బావ గుర్తుకు వచ్చాడా!" కొంటెగా కళ్ళు ఎగరేస్తూ నవ్వుతూ అడిగాడు సీతాపతి.
అందంగా నవ్వి కుకీంగ్ ప్లాట్‍ఫామ్ వైపుకు నడిచింది దీప్తి.



"రెండో విషయం ఏమిటి నాన్నా!" ఆప్యాయంగా అడిగింది ప్రణవి.
"అది నా స్వవిషయం... భవిష్యత్తుకు సంబంధించింది అమ్మా!..."
"అదేంటో నాకు తెలుసురా!... కష్టపడి చదివి ప్రయోజకుడిగా మారు. నీ ఆశయమూ తప్పక నెరవేరుతుంది" అంది ప్రణవి.



బానట్లో వంకాయ ముక్కలు వేసి వెనుతిరిగిన దీప్తి...
"సోదరా! ఏమిటి నీ ఆశయం... అమెరికా వెళ్లాలని ఉందా!..."
"వాడిని నేను అమెరికా పంపనే... బి.టెక్, ఎం.టెక్ మన దేశంలోనే పూర్తిచేస్తాడు."



"అమ్మా!... నీవు చెప్పిన మాటలకు, వాడికి నీవు ఇచ్చిన దీవెనకు సంబంధం లేనట్లుందే ఏమిటి విషయం! నాకు చెప్పకుండా దాస్తావా!... అది నీకు న్యాయమా తల్లీ!"
"వాడి చదువు పూర్తి కానీవే... అప్పుడు చెబుతాను" నవ్వింది ప్రణవి.
"అమ్మా!... నేను రేపు వైజాగ్ బయలుదేరుతాను. పరీక్షలు దగ్గరకొచ్చాయి. బాగా చదవాలి. గోల్డ్ మెడల్ సాధించాలి...:"



"అలాగే నాన్నా!..."
సీతాపతి స్నేహితుడు ప్రణవ్ వరండాలో ప్రవేశించాడు.
"సీతాపతి!..." పిలిచాడు.
అతని పిలుపు విని సీతాపతి వరండా వైపుకు నడిచాడు. ఆ ఇరువురికి మాధవయ్య ఎదురైనాడు.
"సీతా!... నాన్నగారున్నారా!"



"ఆఁ.... దండిగా వున్నారు" నవ్వాడు సీతాపతి.



సీతాపతి ముఖంలోకి ఆశ్చర్యంగా చూచిన... మాధవయ్య ప్రజాపతి ఆఫీస్ గదివైపుకు నడిచాడు. మిత్రులిరువురూ వీధిలో ప్రవేశించారు.