వంశీ మెచ్చిన కథలు, వ్యాఖ్యానంతో - అసతోమా సద్గమయ

[k3vv3]

గబగబా బైటపడ్డాడు. రెండ్రూపాయలప్పుచేశాడు.

"ఎలకల మందెంత?"

"ఇంత!"

"ఇవ్వండి"

జాగర్తగా... అమృతాన్ని కొన్నట్టు... జేబులో పెట్టుకున్నాడు. ఇంటికొచ్చాడు.

"ఏమే! కాఫీ కలుపు"

"పంచదార లేదు"

"పక్కింటివాళ్ళ దగ్గిర బదులుచేస్తే"

"ఇప్పటికే వాళ్ళకి బోల్డు ఇవ్వాలి"

"రేపిచ్చేద్దాం"

"రేపా? ఏం బోనసొస్తోందా"

"రేపట్నుంచి మన పొజిషనే మారిపోతుంది"

"ఆ... ఆనందం... అప్పు... ఆనందం... కాఫీ

ఇదిగో ఆచేత్తోటే బియ్యంగూడా అడుగు"

సాయంత్రం అయిపోయింది...

చిరతపులి రాలేదు!

రాదా!... రాత్రొస్తుందేమో... రాదేమో రాదేమో ఇంక...

ఎలకల మందుని అన్నంలో కలిపేసాడు గుమస్తా.

అంతే... అంటే అందరూ... కడుపునిండా తిన్నారు -

అంతా పడుకున్నారు.

గుమస్తాకి నిద్రపట్టట్లేదు... ఎందుకు వెధవ బతుకు...

కానీ అదేదో తనొక్కడే తింటే బాగుండేది.

కట్టుకున్న పెళ్ళానికి... కన్నబిడ్డలకి... విషం పెట్టాడు తను... ఛీ... ఛీ...

ఎక్కడ పుట్టానో ఎక్కడ పెరిగానో... ఇలా ఇక్కడ అప్పులమధ్య విషం మింగి... అసలు తను పెళ్ళెందుకు చేసుకున్నట్టు... పోనీ పెళ్ళి పర్లేదు... పిల్లలెందుకూ...

పెళ్ళాన్ని చూస్తే జాలేస్తోంది... రేపు తీసుకురాబోయే బోనస్ కోసం అప్పుడే కలల్లో ఏవేం కొనాలో లిస్టు రాస్తోంది.

తన కూతురు పెళ్ళి ఇంక భయం లేదు...

కొడుక్కి ఉద్యోగం నో ప్రాబ్లమ్...

వొణుకు... వొణుకు... దడ... భయం...

కళ్లవెంట నీళ్లు... నరాలు మెలికలు తిరిగిపోతున్నాయ్... బుర్ర పేలిపోతోంది.

వొళ్ళు చల్లబడిపోతోంది... ఊపిరి ఆడట్లేదు... గుండె మెల్లగా కొట్టుకోడం... ఆ శబ్దం వినిపించటంలేదు... గుమస్తా... నిద్ర... పోయాడు. పొయ్యిలో పిల్లి!!

***

తెల్లారింది...

తలుపు శబ్దం!... తలుపవతల... తలుపవతల...

గుమస్తా లేచాడు...

చిరతపులి!

"నాన్నా పొయ్యిలో పిల్లి(మాత్రం) చచ్చింది!"

...

శ్మశాన ప్రపంచంలో ఈ శవాలు మహా మామూలుగా నడుస్తూనేవున్నాయి - కొత్తపిల్లి పాత పొయ్యిల మళ్ళీ ఆవలిస్తూనే పడుకుని ఉంది...

- - - - -